ผู้เขียนกำลังนั่งตรวจงานนิสิตในห้องทำงานก็ได้รับโทรศัพท์ว่า”อาจารย์ขา หนูอยู่ที่มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์แล้วคะ “ เอใครละนั่น คุยไปคุยมาได้ความว่าเป็นน้องข้าวสวย จากโรงเรียนบางลี่วิทยา มาอบรมที่มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ พร้อมเพื่อนตัวน้อยๆๆ(ย้ำว่าตัวน้อยๆ)อีก 8 คน
งานนี้โรงเรียนน้องของมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วิทยาเขตกำแพงแสนมาไม่ต้อนรับได้อย่างไร เลยพาไปเลี้ยงไอศกรีม ที่ศูนย์ฝึกอบรมแสนปาล์ม เนื่องจากเด็กๆและคุณครูพรรณาพักอยู่ที่นั่น (น่าอิจฉาเด็กๆๆมาอบรมเรื่อง การเขียนมีวิทยากรมือทองแบบท่านอาจารย์เนาวรัตน์ พงศ์ไพบูลย์ ท่านอาจารย์ประยอม ซองทอง วาวๆๆ) ที่เห็นข้างหน้านั่นคุณครูพรรณานะครับ ไม่ใช่เด็กน้อย อิอิๆๆ คุณครูพรรณาทำตัวกลมกลืนมากๆๆ ฮ่าๆๆ
ผู้เขียนคิดในใจว่า ในอนาคตมหาวิทยาลัยไปรับโรงเรียนที่อยากช่วยกันพัฒนาได้ไหม ทำเป็นโครงการมหาวิทยาลัยพี่โรงเรียนน้อง ไหนๆมหาวิทยาลัยก็มีหน้าที่บริการชุมชนอยู่แล้ว อยากเห็นมหาวิทยาลัยในท้องถิ่นมาช่วยเหลือชุมชน มีการพัฒนาวิชาการร่วมกับชุมชน มากกว่าที่จะแข่งกันเป็นตลาดวิชาเพียงอย่างเดียว ถ้าปรึกษากับคุณครูดีๆ ในอนาคตก็จะได้เด็ก ดีๆเก่งๆๆมาเรียน(เก่งอย่างเดียวไม่เอา เอาเป็นคนดีด้วย เก่งแล้วโกงก็ไม่เอา อิอิๆ)
โดยให้ครูที่โรงเรียนคอยดูเด็กที่ยากจนแต่สนใจเรียน โดยมหาวิทยาลัยทำสัญญาว่าจะให้ทุนเรียนต่อจนจบปริญญาตรี ถ้าเรียนดีมากๆๆมีคุณธรรมจริยธรรมก็ให้รับทุนเรียนต่อปริญญาโทและเอก กลับมาเป็นอาจารย์ที่มหาวิทยาลัยเสียเลย (ผู้เขียนอยากเสนอความคิดมหาวิทยาลัยไหนสนใจ เอาไปทำนะครับ)
สองภาพสุดท้าย เอามาฝากพี่ชิว ชาย(หนุ่ม)ผู้หลงรักมวลเมฆ มีอิทธิพลทำให้พี่ๆน้องๆ รักเมฆตามไปด้วย (เข้าใจว่าเป็นหลายคน อย่างน้อยก็ผู้เขียนคนหนึ่งละ) ต่อไปให้พี่ชิวเป็นประธานชมรมคนรักมวลเมฆเสียเลย เข้าใจว่าเป็นเมฆฝน (รอพี่ชิวมาอธิบายดีกว่า อิอิๆๆ วางหมากไว้แล้วครับพี่ชิว) ภาพนี้ไม่ได้แต่งภาพ ถ่ายที่แปลงหญ้าของมหาวิทยาลัยครับ(อยากได้สักแปลงเอาไปเลี้ยงวัวฮ่าๆๆ) ขอบคุณครับที่เข้ามาอ่าน
ปล. ผู้เขียนอยากตั้งชื่อบันทึกว่า มหาวิทยาลัยพี่ โรงเรียนน้อง ท้องฟ้าเมฆฝนและ คนหน้าตาดี ฮ่าๆๆๆ(แต่กลัวโดนแซว)
คุณครูมักจะหน้าอ่อนกว่าวัยเพราะวันๆน่ะสนุกสนานกับเด็กๆ น่ะ...เด็กๆน่ารัก..คุณครูด้วย..แหม..พาเลี้ยงไอติม..อิจฉาๆๆ..ดีดีมหาวิทยาลัยพี่โรงเรียนน้อง..อย่าลืมโรงเรียนหลานล่ะ..ว่าแต่มหาวิทยาลัยไหนจะเอาไปพิจารณาล่ะ..ท้องฟ้าสวยๆๆมาก
แวะมาอ่านเล่นๆค่ะ ^-^
ก้อนเมฆ ท้องฟ้า สวยดีค่ะ
แวะเยี่ยมบันทึกอาจารย์ขจิต ... และไม่มี COMMENT ครับ อิ อิ
ขอบคุณครับอาจารย์ ... แนวคิดแห่งความสมานฉันท์ :)
สวัสดีครับ อาจารย์
สวัสดีค่ะ
มาทักทายนะคะอยากเป็นเด็กจัง จะได้มีคนเลี้ยงไอติม
ว่างๆแวะมาเลี้ยงไอติมผู้ป่วยที่โรงพยาบาลชัยนาทบ้างนะคะ
มหาวิทยาลัยพี่ โรงเรียนน้อง ท้องฟ้าเมฆฝนและ คนหน้าตาดี
มหาวิทยาลัยพี่ โรงเรียนน้อง ท้องฟ้าเมฆฝนและ คนหน้าตาดี
สวัสดีด้วยความคิดถึงมากค่ะน้องขจิต
พี่แอมป์รีบตรงดิ่งมาบอกตรงๆว่าคิดถึงมาก และชอบใจไอเดีย "ส่งคนดีเรียนต่อ" ของน้องจริงๆ
พี่พยายามหัดเขียนสั้นๆนะเนี่ย โอ้..ลำบากใจมากที่ต้องจบเพียงเท่านี้ ทั้งที่อยากเขียนต่อยาวสักไมล์นึงอะค่ะ อิอิ
วันนี้มาเยี่ยม...คนหน้าตาพอใช้ได้อ่ะ...แต่ที่สำคัญมาทวงไอติมอ่ะ...
* ว้าว บันทึกนี้มีแต่ คนที่ปูคิดถึงๆ ทั้งนั้นเลย
* พี่ครูปู กลับมาแล้ว ว้าว มีพี่แอมป์ด้วย
* คิดถึงจริง คิดถึงจัง คิดถึงมาก คิดถึงมาย
* น้องฟ้างาม เมฆสวย แต่คนหน้าตาดี นี่ ...
* ถ้าพี่โจ บา เอ เอ่ เอ้ เอ๊ เอ๋ หน้าตาดี แล้ว
* ... ว้าว ไปดู พ่อสรพงษ์ ชาตรี ดีกว่า :)
อุ๊ย ภาพ 2 ครูพรรณา กลมกลืน มากค่ะ
แต่ที่ขัดๆ ก็เห็นแต่ คุณแบรด พริก คนเดียว ดำเด่นเชียว
เหอ เหอ เหอ พาเพื่อนมาส่งบ้านอ่ะค่ะ เดี๋ยวเพื่อนจะเหงา...น่าสงสาร...
สวัสดีคะอาจารย์ เอะถ้าครูยุ้ยไปเยี่ยมจะได้กินไอสกรีมหรือเปล่าหนอ
มีดอกไม้มาฝากอาจารย์ขจิต..สำหรับครูดี..ในดวงใจเด็กๆอีกหนึ่งท่านค่ะ..
มีความสุขกับการทำงานและการดำเนินชีวิตในทุกๆวันนะคะ..^^
สวัสดีค่ะอาจารย์ขจิค...อิอิ แปลว่าอะไรไม่ทราบค่ะ ขอโทษที่พิมพ์ผิดไป นิดเดียวเอง สบายดีนะคะ แวะมาเยี่ยม ชวนไปอำครูโย่งผู้มี....เล็ก ๆ กันค่ะ รอดูฉากรปภ.โดนตีหัวตาย... นะคะ ช่องเจ็ดค่ะ ช่วยเขาหน่อย
อาจารยแอ๊ด
พี่จะขอภาพเมฆฝนที่เป็น hi-resolution ภาพใหญ่ๆ ได้ไหมเอ่ย จะนำไปบันทึก + comment ที่บล็อก ชายผู้หลงรักมวลเมฆ
ปล. ไม่อยากเป็นประธานฯ แต่ขอเป็นเหรัญญิกดีกว่า จะได้เก็บเงินค่าสมาชิก...555
อุเหม๋ๆ...ช่างสังเกตุจริงๆ...ข้าพเจ้าตอบคำถามพี่ท่านแล้ว...ตามไปอ่านเองเด้อ แหมๆๆๆ สุดยอดดร. เดี๋ยวจะมอบโล่ห์ให้ จากสถาบันลิงขบ...
ขอบคุณอาจารย์มากที่ให้เพลงและข้อคิดดีๆ
ตามมาดูภาพกิจกรรมค่ะอาจารย์ เห็นด้วยกับอาจารย์ค่ะเด็กจะดี จะเก่งได้ต้องวางรากฐานตั้งแต่ยังเด็กค่ะ
ขอบคุณค่ะอาจารย์
ชอบจังเลยเมฆป็นกลุ่มก้อนสวยมากๆ ที่สามารถจับภาพได้สวยเหมาะเจาะ นึกถึงช่างภาพสมัครเล่นที่สามารถบันทึกภาพพายุทอร์นาโด อยากดูภาพอื่นๆมั่งอะ
มาสวัสดียามฟ้าเกือบจะสางเจ้าค่ะ...
ตื่นๆๆๆๆ....
เช้าแล้ววว...
ตื่นเร็วมีสิทธิ์มากกว่านา อิ อิ อิ...
สงสัยกำลังนอนน้ำลายหก...อ้าว สูดเข้าๆๆๆ
อิอิอิ...มาก่อกวน
สวัสดีจ้าน้องขจิต
ครูภาษาอังกฤษผู้รักมวลเมฆ พี่ไม่มีเวลามองท้องฟ้าเลย ไม่เห็นความงดงาม การอยรมเขาเปลี่ยนสถานที่ไม่ไปทุ่งดินดำรีสอร์ทแล้วนี่ พี่ก็อดเลี้ยงขนมเด็กเมืองกาญจน์ละซี
อยากเห็นมหาวิทยาลัยในท้องถิ่นมาช่วยเหลือชุมชน มีการพัฒนาวิชาการร่วมกับชุมชน มากกว่าที่จะแข่งกันเป็นตลาดวิชาเพียงอย่างเดียว
...
เยี่ยมเลยครับ
วิสัยทัศน์เช่นนี้ ในอนาคตมีหวังเป็นถึงขั้นอธิการบดี ได้เลยนาพี่เรา
น้อง อ.ขจิต จ๊ะ เห็นว่าอยากหน้าตาดีมาก
พี่ครูปู มีสูตรลอกสิวเสี้ยนแบบธรรมชาติ ทำแล้วหน้าจะนุ่ม และเกลี้ยงเกลา หล่อเหลาสมใจนึกบางลำพูเชียวหล่ะ
ใช้ไข่ขาวประมาณ 1 ฟอง (ถ้าหน้าใหญ่ใจโตก็เพิ่มได้จ๊ะ อิอิ) แตะที่บริเวณจมูกให้เปียก ดึงสำลีเช็ดหน้าแบบสี่เหลี่ยม โดยหนึ่งแผ่นแยกออกเป็นชั้น ๆ แล้ววางบนจมูกที่เปียกไข่ขาวนั้น ทีละชั้น พอเริ่มหนา ก็ทาไข่ขาวเติมลงไปอีก ความหนา ไม่ควรเกินสำลีแผ่นสองชั้น ทำอย่างนี้ให้ทั่วทั้งหน้า ตรงรอยต่อระหว่างแผ่นสำลีสี่เหลี่ยม ให้ดึงสำลีออกเป็นชั้นเล็ก ๆ บาง ๆ แล้วอุดรอยต่อ จะทำให้เราได้หน้ากากลอกสิวเสี้ยนฉบับธรรมชาติแท้ ๆ ทิ้งไว้ประมาณ 1 ชั่วโมง โดยควรนอนเฉย ๆ หากให้พัดลมเป่าช่วยก็จะดี ระหว่างรอ ให้ลูบเพื่อตรวจดูฟองอากาศบนใบหน้าด้วย แล้วรีดออกให้หมด เพื่อ สำลีและไข่ขาวจะได้ดูดสิวเสี้ยนบนใบหน้า อย่างทั่วถึง
เมื่อครบ 1 ชั่วโมง สำรวจความแห้ง ด้วยการเคาะเบา ๆ หาก เคาะดังก๊อก ๆ แล้วเป็นอันใช้ได้ แต่ถ้าบริเวณใดยังนิ่ม หรือยวบ ๆ อยู่ ก็ทิ้งไว้ก่อน และควรดึงจากบริเวณใต้คางมาก่อน และดึงอย่างช้า ๆ เมื่อดึงหมดแล้ว จะได้หน้ากากรูปหน้าของเราพอดีเด๊ะ ให้สำรวจดูที่หน้ากากจะมีสิวเสี้ยนติดอยู่เต็มเลยจ๊ะ
วิธีนี้ ถ้าคนผิวมัน ก็ทำได้บ่อยครั้งหน่อย แต่ถ้าเป็นคนผิวแห้ง ต้องทิ้งไว้ซัก 2 เดือน น่าจะไม่ทำให้ระคายเคืองมากนะจ๊ะ
โอม! เพี๊ยง
อ่ะ หน้าตาดีน๊า หน้าตาดี
สวัสดีค่ะอาจารย์
จะมาบอกอาจารย์ว่า
น้องก้อยเก็บภาพบรรยากาศมาฝาก
แต่ตอนนี้ยังไม่เสร็จสมบูรณ์ค่ะ
อดใจรอแป๊บหนึ่งนะค่ะ
ด้วยความเคารพค่ะ
น้องลอยลมมากับเมฆค่ะ อิอิ ^^ อิจฉาน้องๆ ได้หม่ำไอติมฟรีด้วย
มารายงานตัวค่ะอาจารย์ อิอิ
ทุกคนอิจฉาพวกหนูกันใหญ่เลย
อิ่มฟรีจนข้าวเย็นกินได้น้อยลงไปถนัดตา...