สวัสดีค่ะ ผู้เขียนก็เป็นอีกคนหนึ่งค่ะ ที่คิดแล้วคิดอีก อันสืบเนื่องจาก “บันทึกความเอยความลับ ที่ไม่ลับอีกต่อไป ” ของพี่อักษร
ตามนี้ค่ะ
กติกาการเล่นข้อต่อไปก็คือต้อง tag ต่ออีกห้าท่านค่ะ น้อง ๆ หลายคนที่ผู้เขียนต้องการ tag ได้ถูก tag ไปแล้ว เช่น น้องแจ๋ว น้องครูปู และน้องคนไม่มีราก
แต่โชคดีค่ะ น้อง ๆ ต่อไปนี้ที่พี่อักษรอยากรู้ความลับอยู่ ดูเหมือนยัง available ขอ tag ต่อเลยนะคะ
คือ 1> น้องไก่ น้องสาวแสนดี ขออะไรก็ได้รวดเร็วทันใจ
2>คุณอุ๊ น้องสาวที่เป็นแรงบันดาลใจให้ผู้เขียนหันมาใส่ใจในธรรมชาติรอบตัว
3> พี่นาย พี่สาวร่วมสถาบันที่รู้สึกผูกพันเหลือเกิน และต้องขอ tag ชายหนุ่มบ้างนะคะ เพราะเชื่อว่าผู้ชายก็มีความลับเหมือนกัน TADA !!!!!! .......ขอ
4 > คุณครูภาษาอังกฤษคนเก่ง ครูสุค่ะ และ
5>ครูโย่ง ครูดนตรีผู้มีความสามารถหลากหลาย
ขอบคุณทุกท่านนะคะ ที่ร่วมด้วยช่วยกันสร้างสรรค์สังคมโกทูโนว์
1. พี่อักษร ทับแก้ว เมื่อ Fri 20 Jun 2551 @ 08:20 708081 [ลบ ]
เรื่องการเขียน การโพสท์ พี่อักษรว่าไม่ยากเท่าไร แต่เรื่องการใส่รูปในบันทึกนี่ พี่อักษรปล้ำอยู่หลายวันเลยค่ะกว่าจะทำได้
น้องไก่จ๋า พี่อักษรตามมา tag นะคะ วิ่งหนีไม่ทันแล้ว เคยผ่านตาบล็อกเรื่องความเอยความลับ บ้างหรือเปล่าคะ พี่อักษรได้รับเกียรติ์ tag มาจาก ศน.อ้วน ที่นี่ค่ะ ตอนนี้ทำการบ้านเสร็จแล้ว และก็ถึงเวลาต้อง tag ต่อ เลือกน้องไก่เป็นคนแรก ของพี่อักษรอยู่ ที่นี่ค่ะ
รู้ว่าน้องไก่งานเยอะ ไม่ต้องรีบนะคะ แต่จะคอยอ่านด้วยใจจดใจจ่อ
4. พี่อักษร ทับแก้ว เมื่อ Fri 20 Jun 2551 @ 09:58 708168 [ลบ ]
น้องไก่จ๋า แล้วอย่าลืมเอา ความเอยความลับ มาเปิดเผยเล่าสู่กันฟังนะคะ หลายคนคอยอ่านค่ะ
คิดแล้วก็คิดอีกว่าจะ tag มีความลับเรื่องอะไรบ้าง จะเอาตั้งแต่ช่วงอายุที่เท่าไหร่ ดีล่ะ และที่คิดอีกอย่างคือ เมื่อเรา tag ความลับของเราเสร็จแล้วเราก็ต้องไป tag ความลับอีก 5 คน ซึ่งเป็นอะไรที่หนักใจเหมือนกันค่ะ
เอาล่ะค่ะ พี่อักษรคะ เมื่อถึงเวลา ตามกติกา ก็ต้องเป็นกติกา นะคะพี่ ถึงแม้จะยุ่งกับงาน จนแทบไม่มีเวลาว่าง ตลอด 2 – 3 เดือนที่ผ่านมา ก็ต้อง ละเลง tag ความลับเอ๋ย ความลับ มาพากันไปติดตามดูนะคะ ประมาณนี้ค่ะ
ความลับช่วงแรก
ความลับวัยเด็กพึ่งเปิดเผยวันนี้เองค่ะ ระหว่างนั่นทานอาหารเย็นกับแม่ แม่พูดยิ้ม ๆ สมัยเมื่ออยู่ กทม. กัน ดิฉันเกิดที่โรงพยาบาลหญิง (โรงพยาบาลราชวิถี) มีความลับ 2 ข้อ ค่ะ เริ่มเลยละกันนะคะ
ความลับที่ 1 กลัวผ้าขี้ริ้ว
สมัยเด็ก 2-3 ขวบ เป็นเด็กซน และ ดื้อมาก ไม่อยู่นิ่ง ชอบกวนคนนั้นคนนี้ แม่บอกว่าเรากลัวผ้าขี้ริ้ว กลัวมาก ๆ ขนาดว่า แม่จะไม่อยู่บ้านระยะหนึ่ง ไปตลาด แม่เขาก็จะเอาผ้าขี้ริ้วมาวางล้อมรอบตัวเราไว้ ทำให้เรา ไม่กล้าไปไหนเลย ได้แต่ร้อง อิ๋ง ๆ อะจึ๊ย …….พึ่งจะรู้วันนี้นะเนี่ย กลัวผ้าขี้ริ้ว
ความลับที่ 2 เป็นคนนอนหลับง่าย
แม่บอกว่า สมัยเด็ก 2-3 ขวบเช่นเดียวกัน ระหว่างนั่งเล่นที่สะพานไม้ 3 แผ่น ทางเข้าบ้านที่อยู่แถวคลองมักกะสัน สมัยโน้น นั่งหลับบนไม้กระดานสามแผ่นนั้นเฉยเลย นั่งหลับแบบนิ่งมาก ไม่ยักตกคลองน้ำป๋อมแป๋ม อะจึ๊ย …….งงรอดมาได้ไง ไม่ซี๊แง๋ ไปในตอนนั้น
แต่ก็เชื่อว่าหลับง่าย จริง ๆ ค่ะ เพราะปัจจุบัน แม้จะนอนดึกเกือบทุกวัน แต่ก็หลับง่าย รวดเดียวจบ ไม่เคยฝันเลยค่ะ
ความลับช่วงต่อมา
ความลับอีก 3 ข้อ เอาช่วงโตขึ้นหน่อย ย้ายมาอยู่จังหวัดอุดรธานี กับครอบครัวญาติของพ่อ อยู่ในช่วงวัยเรียน ก็มีความลับ ต่ออีก 3 ข้อ ตามนี้ค่ะ
ความลับที่ 3 เป็นคนถนัดซ้าย
ความลับที่ 4 เคยตกควาย
สมัยเรียนประถม จะจบชั้น ป 4 พ่อกับแม่มาซื้อที่ดิน ปลูกสร้างบ้านที่บ้านห้วยเกิ้ง ดิฉันออกจากโรงเรียนห้วยสามพาด มาเรียนต่อชั้น ป. 5 ที่โรงเรียนบ้านห้วยเกิ้ง ดีใจหลายอย่าง พอปิดเทอมก็ได้อยู่พร้อมหน้าพร้อมตากับพ่อแม่ และมีน้องอีก 4 คน ส่วนพี่สาวคนโต เสียชีวิตตอนอายุ 9 ขวบ ขณะอยู่ห้วยสามพาด พ่อมีญาติชื่อป้าแสง มีที่นา ทำนา เลี้ยงควายอยู่ในนา วันหนึ่ง พวกเราเด็ก ๆ พากันไปเล่นที่ทุ่งนา เห่อมาก ไม่เคยมี นากับเขามาก่อน ไม่เคยขี่ควาย ครั้งนี้ก็ได้มาขี่ควาย รู้สึกตื่นเต้น และดีใจมากๆ วันนั้นดิฉันใส่เสื้อสีแดงแจ๊ด พอผู้ใหญ่อุ้มขึ้นไปอยู่บนหลังควาย
ทันใดนั้น !!!!! ดิฉันก็ต้องต๊กกะใจ ร้อง ว๊าย ๆๆๆๆๆ …..ตุ๊บ …..โอ๊ยๆๆๆๆๆๆๆ ก็ตกควายไงคะ
ไม่ตกหล่นลงมาได้ไง ก็ควายมันตกใจเสื้อสีแดงที่ดิฉันใส่นี่ล่ะคะ มันเลยวิ่งหนีอย่างเร็ว พร้อมกับสะบัด ดิฉันเลยตกควาย ตั้งแต่บัดนั้น เข็ดจนตาย ไม่ยอมขี่ช้าง ม้า วัว ควายอีกเลย ยังกลัว ๆ ๆ อยู่ค่ะ ตกควายครั้งนั้น ดีนะคะที่ไม่เป็นอะไรมาก เป็นเพียงแขนบริเวณข้อมือข้างขวาเดาะ กลายเป็นคนแขนจ้ง แขนงอ) แถมญาติไม่ได้พาไปหาหมอ แต่ใช้ภูมิปัญญาของชาวบ้าน เขาใส่เฝือกชั่วคราวให้ ทำเป็นไม้ไผ่ซีก ๆ ชั้น ๆ มัดเป็นสาแหรกดามเอาไว้ ต่อมากระดูกก็ติดกันดี แต่ดิฉันดูว่ามันไม่ค่อยตรงเท่าไรนัก คลำดูจะโค้งนิด ๆ OK ไม่เป็นไรแล้วค่ะ เพราะข้างขวานี้แหล่ะค่ะ ที่ช่วยให้ใช้ Mouse ใช้คอมพิวเตอร์ได้ดีทีเดียวเชียวล่ะค่ะ
อ้อเกือบลืมค่ะ ว่า ถ้าใครจะไปขี่ควายลุยทุ่งละก็ อย่าใส่เสื้อสีแดง หรือ สีแป็ด ๆ นะคะ ประเดี๋ยวควายจะวิ่งเตลิดทำให้ตกควายเหมือนดิฉันได้นะคะ
ความลับข้อที่ 5 เคยสอบวิชาพีชณิตได้คะแนนเต็มร้อย
สมัยนั้นเรื่องคำนวณ ๆ คิดสูตร และ แก้สมการต่าง ๆ โปร่ง สามารถตอบได้หมดขนาดนั้น เจ๋งไหมคะ อิอิ โม๊ไปเป่าเพ่
จำได้ว่า ตอนนั้น ผู้เขียนเรียนอยู่ชั้น มศ.1 ที่โรงเรียนกุมภวาปี จาก 10 ห้อง อยู่ห้อง 2 จำได้แม่นยำ ครูสุนทรีย์ได้ประกาศให้นักเรียนทุกคน ทุกชั้น ทราบว่า ผู้เขียนสอบได้คะแนนวิชาพีชคณิตเต็มร้อย งง ทำได้ไง เป็นไปได้ไง
แต่ก็เป็นไปแล้วค่ะ ชื่อของเด็กหญิงกัญญา วังศรี ก็โด่งดังระเบิดเถิดเทิงในโรงเรียนกุมภวาปี มาตั้งแต่บัดนั้นเป็นต้นมาทีเดียวเชียวล่ะค่ะ
กติกาการเล่นข้อต่อไปก็คือต้อง tag ต่ออีก 5 ท่าน ดังนี้ ค่ะ
ขอบคุณค่ะ ทั้งหมดคือความลับของผู้เขียนเองนะคะ
โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านนะคะ สำหรับคนที่โดน Tag ความลับต่อไป ผู้เขียนไม่รู้ว่า แต่ละท่านได้บันทึกไปแล้วหรือยัง ถ้ายังไม่ได้บันทึก หรือมีบันทึกแล้ว ผู้เขียนก็ต้องขออภัยด้วยนะค่ะ ต้องทำตามกติกาน่ะค่ะ
เย้ !!!!!!!! ดีใจจังเลย ในที่สุดก็สามารถส่งการบ้านให้กับพี่อักษรได้แล้วนะคะ
ขอบคุณค่ะ
กัญญา
ศึกษาเพิ่มเติมเกี่ยวกับ Tag
http://gotoknow.org/blog/ponder/72669
http://www.keng.ws/files/blog-tag_trace.html