วันนี้คุณเดินหรือยัง?

เคยสังเกตหรือเปล่า? นักเต้นรำน่ะ มักจะหุ่นดี  และช่วงขาสวย  แม้ว่าจะอายุมากก็ตาม  (แต่ขาบางคนอาจจะเรียวไม่ไหว ถ้าหุ่นไม่ให้มาตั้งแต่เกิด)  ในยามนี้ เราน่าจะทำให้ช่วงขาเราแข็งแรง หุ่นงามก็ขึ้นได้ แถมประหยัดค่าน้ำมัน + ลดภาวะโลกร้อน อีกด้วย...อะไรจะมีประโยชน์ขนาดนั้น แค่เดินเนี่ยนะ!!! ก็ไม่รู้สิ เห็นเขาว่ากันแบบนี้  มีตัวอย่างให้เห็นก็มากมาย 

ขนาดองค์กรที่รณรงค์เรื่องการลดภาวะโลกร้อน ก็มีการจัดทำโครงการ "Walk to school" รณรงค์ให้เด็ก ๆ ไปโรงเรียน โดยให้เหตุผลทางด้านสังคมหลายประการ ที่อ่านแล้วช๊อบ ชอบ  เช่น การเดินไปตามถนนเรื่อย ๆ เราจะพบเจอเพื่อนบ้าน ทำให้รู้จักและคุ้นเคยกัน จะทำให้เป็นสังคมที่อบอุ่น คนไทยอาจแย้งว่า "ไม่เอาล่ะ  เดี๋ยวหมาเพื่อนบ้านฟัด  ต้องไปกัดกันเองอีก...อ้าวววว"  แถว ๆ บ้านก็เลี้ยงหมากันบ้านเว้นบ้าน  ...แต่อาศัยว่าคุ้นเคยกับหมา คือ ต้องเอาขนมไปฝากน่ะ  แล้วเดินไปเจอกันบ่อย ๆ ก็พอจำกันได้อยู่

ตอนนี้ถ้ามีโอกาสก็จะเดินไปทำงาน  พวกพี่ ๆ น้อง ๆ ในที่ทำงาน จะแวะรับอยู่เรื่อย  ขนาดบางคน ไม่ค่อยคุ้นกันเท่าไหร่ ยังจอดรับ จะไปส่ง ทำให้เรารู้ว่า  คนไทยน่ะ มีความเอื้ออาทรและห่วงไยกันเสมอ  ...

อีกเหตุผลที่เลือกจะเดิน เพราะตอนนี้ใช้เวลานั่งทำงานหน้าคอมพิวเตอร์มากขึ้น  เพราะเดี๋ยวนี้ต้องใช้ทั้ง e-doc, e-learning, e-mail,... อายุก็มากขึ้น น้ำหนักเพิ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ  จนเพื่อนถามวันนั้น ทั้งที่นั่งคุยกันอยู่ดี ๆ  เรารู้สึกขัดใจมากที่เพื่อนเอานิ้วมาจิ้มที่พุงแล้วถามว่า "เป็นตุ่มอะไร?" ทำให้นึกถึงเพลง ตุ่มใหญ่ ตุ่มใหญ   เราก็ตอบไปด้วยน้ำเสียงฮึดฮัดว่า จะให้เป็นตุ่มไรล่ะ ตุ่มราชบุรีเหรอ?  ยังไม่ขนาดนั้นสักหน่อย ...เพื่อนตอบว่า "ถามว่าที่แขนน่ะ เป็นตุ่มอะไร?"  ....แห่ะ ๆ ก็คนมันระแวงน่ะ

แล้วคุณล่ะ ชอบเดินกันบ้างหรือเปล่า