ขายของเก่า..ซื้อหนังสือใหม่ : คลื่นบ้าอันระห่ำจากคุณแดนไท
แทนที่จะกลับบ้านไปพัก ผมกลับยืนยันที่จะนั่งทำงานอย่างเงียบ ๆ คนเดียวในห้องหับอันกว้างใหญ่ของสำนักงาน เพียงเพราะอยากมีเวลาส่วนตัวได้ทำงานที่คั่งค้างมาตลอดวัน รวมถึงการมีเวลาที่จะได้สำรวจวิถีของวันนี้ว่ามีเรื่องดี ๆ กี่เรื่องที่พอจะนำมาเขียนเป็นบันทึกประจำวันในบล็อกของวันนี้
ผมตัดสินใจที่จะเขียนเรื่องผ้าป่าหนังสือ หรือกิจกรรมสายธารความรู้สู่เด็กและเยาวชน ฯ อีกครั้ง ทั้ง ๆ ที่รู้แก่ใจว่า บันทึกหลายบันทึกในระยะหลังนั้นโน้มเอียงมาในเรื่องนี้มากจนแทบจะน่าเบื่อเลยก็ว่าได้
.....
เช้าวันนี้ผมและคนในครอบครัวตื่นสายอย่างน่าใจหาย เหตุหนึ่งก็คงเป็นเพราะว่าหลายคนกลับบ้านดึกไปหน่อย เพราะมัวแต่มานั่งคอยผมว่าเมื่อไหร่จะกลับบ้านพร้อมกันซะที
แต่จนแล้วจนรอดในที่สุดก็จำต้องปลีกตัวกลับออกมาจากที่ทำงาน โดยทิ้งให้ผมอยู่กับนิสิตอีกกลุ่มหนึ่งใหญ่เพื่อพุดคุยถึงโปรแกรมใหญ่ในการลงพื้นที่ตามโครงการค่ายเรียนรู้คุณธรรม นำชีวิตพอเพียง ซึ่งผมรับบทบาทเป็นผู้ประสานงานสถาบันอย่างเบ็ดเสร็จ -
.....
เช้าวันนี้. ทั้งคุณแดนไท และเจ้านุ (อติรุจ อัคมูล) มุ่งหน้าไปยังสำนักวิทยาบริการก่อนใครอื่น โดยมีจุดหมายเพื่อไปเลือกเอาหนังสือมาสมทบกับส่วนที่มีอยู่ โดยมีนิสิตจำนวนหนึ่งไปช่วยจับ ๆ เลือก ๆ แต่ก็เห็นได้ชัดว่าหนังสือเหล่านั้นอยู่ในสภาพที่เสื่อมทรุดมากแล้ว จึงดูไม่เหมาะนักกับการนำมาสมทบกองผ้าป่าอย่างที่ใจหวัง
กระทั่งก่อนเที่ยงเล็กน้อยของวันนี้ ทั้งคุณแดนไท เจ้านุ้ยและเจ้านุก็กลับมายังที่ทำงาน พร้อมกับรายงานให้ทราบถึงสถานการณ์ของการคัดเลือกหนังสืออย่างน่าขันแบบข้น ๆ ในทำนองว่า
- หนังสือเยอะมาก แต่เก่า ๆ กันทั้งนั้น ไม่รู้จะเอามาทำไม
- หนังสือเยอะมาก มีนิสิตไปรื้อค้นเอากลับไปอ่านกันเยอะแยะไปหมด
- หนังสือเยอะมาก แต่ดูแล้วไม่ค่อยเวิร์คเท่าไหร่ จึงเปลี่ยนแผนไปขนเอากระดาษและนิตยสาร ฯ กองโต ๆ ขึ้นรถไปชุดใหญ่ แล้วมุ่งหน้าไปยังร้านรับซื้อของเก่า เพื่อชั่งกิโลขาย เพื่อเอาเงินมาซื้อหนังสือใหม่ให้เด็ก ๆ ซึ่งสรุปว่าได้เงินมาประมาณ 1,200 บาท
(กระดาษบรรจุถุงที่คุณแดนไทจะนำไปชั่งกิโลขายรอบ 2)
ผมฟังเรื่องราวเหล่านั้นอย่างขันขื่น. แต่กลับเห็นได้ชัดว่า เจ้าของเรื่องราวนั้นกลับดูรื่นรมย์และชื่นมื่นเป็นไหน ๆ .
มิหนำซ้ำยังบอกกล่าวอย่างฉะฉานอีกรอบอบ่างหนักแน่นว่า “ดีใจเหลือเกินที่ได้มีส่วนกับงานในครั้งนี้”
และไม่นานนักคุณแดนไทผู้ซึ่งเป็นเพื่อนชีวิตของผมก็พาเจ้านุ้ยมุ่งหน้าเข้าตัวเมืองจับจ่ายซื้อสอยหนังสือใหม่มาให้เด็ก ๆ อย่างน่าขัน และเมื่อกลับมาก็ไม่วายนำหนังสือเหล่านั้นมาอวดโฉมให้เราได้รับรู้ว่า “เธอทำได้” (ไม่ใช่. เธอทนได้)
แต่ถึงกระนั้นเจ้าตัวก็อดไม่ได้ที่จะเปรยบ่นออกมาแบบขันขื่นว่า “เงินตั้งพันกว่าบาท ซื้อได้นิดเดียวเอง”
ผมไม่พูดอะไรมาก แต่ก็อยากจะบอกเธอ หรือแม้แต่น้อง ๆ ที่ร่วมแรงใจกันในภาคเช้าว่า “แค่นี้ก็หรูเลิศแล้ว.”
เพราะจะมีใครสักกี่คนล่ะที่แต่งตัวซะหล่อ – สวย แต่กลับไปรื้อค้นกองหนังสือราวกับอยู่ในม่านฝุ่น แถมยังตะลุยไปสู่ร้านขายของเก่าโดยไม่แยแสว่าชุดที่เขาและเธอใส่นั้นมันดูโก้หรูและขัด ๆ กับบรรยากาศอย่างเห็นได้ชัด
หนักกว่านั้น, เธอยังไม่ปล่อยวางความตั้งใจของเธอเลยแม้แต่น้อย ครั้นกลับมาถึงที่ทำงานแทนที่จะนั่งโต๊ะทำโน่นทำนี่อย่างที่เคยเป็น แต่กลับเดินพล่านรื้อค้นทุกสิ่งอย่างที่เธอคาดหมายว่าขายแล้วได้ราคา พร้อม ๆ กับจัดเรียงและยัดลงในถุงอย่างแน่นเหยียด และไม่ลืมที่จะประกาศอีกรอบว่า “ขออนุญาตเอาไปขายนะคะ จะได้เอาเงินไปซื้อหนังสือให้เด็ก ๆ “
.....
ผมไม่รู้ว่าโชคดี หรือโชคร้าย.
แต่ในห้วงยามที่ไม่ใช่คนในสายบริหารเหมือนแต่กาลเก่า แต่ในจังหวะชีวิตเช่นนี้ก็พลอยได้มีเพื่อนชีวิตหยัดยืนเคียงข้างอย่างไม่ลดละ
เธอเข้าใจและเห็นใจในความศรัทธาที่ผมมีกับเรื่องบางเรื่อง และบ่อยครั้งเธอก็พยายามอย่างเหลือเกินที่จะเข้ามาสู่ห้วงลึกของเรื่องนั้น ทั้ง ๆ ที่เธอเองก็รู้ว่า มันยากมากที่จะเข้ามาสู่ห้วงนั้น ๆ ของผม
เช่นเดียวกับน้อง ๆ ที่เป็นยิ่งกว่าลูกน้องก็ก้มหน้าก้มตาทำงานจนผมรู้สึกอายที่จะเป็นหัวหน้าพวกเขา. เพราะตั้งแต่ที่เราแยกสายงานออกมา เราก็มีกำลังพลเหลือเพียงแค่หยิบมือเดียว การทำงานในแต่ละครั้งก็ดูจะหนักหน่วงกว่าเดิมอยู่หลายเท่าตัวนัก
(ส่วนหนึ่งของหนังสือที่ผมระดมทุนกันส่วนตัวซื้อในราคาพิเศษเพื่อให้ลูกหลานอีสานได้อ่านเรื่องราวพื้นถิ่นอีสานของตัวเอง ซึ่งจัดทำโดยสโมสรนักเขียนอีสาน)
แต่ถึงอย่างไร.
การไปเยือนเด็ก ๆ ในละแวกเด็กรักป่าในครั้งนี้กลับได้รับการตอบรับที่ดีจากคนในสายงานเก่า เพราะบางคนก็บ่งบอกชัดเจนว่าอยากร่วมเดินทางไปด้วย ขณะเดียวกันเจ้าหน้าที่ในต่างกลุ่มงานก็เปรยบอกอย่างอาย ๆ ว่า “มีที่ว่างมั๊ย. อยากไปด้วย”
ผมดีใจอย่างสุดซึ้งกับความสนใจของบุคลากรที่ปรารถนาจะร่วมเดินทางไปกับเราในครั้งนี้
และภาวะเช่นนั้น ก็เป็นเสมือนการให้เกียรติแก่เรา รวมถึงเสมือนหนึ่งการให้เกียรติต่อเรื่องราวที่รอการแต่งเติมอยู่ในวันข้างหน้านั้น ๆ อย่างเห็นได้ชัด
และโดยส่วนตัว ผมก็อยากให้พวกเขาได้มีโอกาสได้ไปเรียนรู้และสัมผัสกับมนต์เสน่ห์ของกิจกรรมด้วยตัวของเราเอง พร้อม ๆ กับการได้มีโอกาสที่จะแลกเปลี่ยนเรียนรู้ร่วมกันทั้งในมิติของเราเองและในมิติของเครือข่ายที่มาจากหลายแห่งหลายองค์กร
และโดยส่วนตัว. ผมก็ปรารถนาให้พวกเขาได้รับโอกาสเช่นนี้ด้วยกันทั้งนั้น.
แต่ในบริบทของหน้าที่ที่หลายคนต้องรับผิดชอบ ก็ยังเป็นปัญหาต่อการเดินทางในครั้งนี้อยู่มาก ผมจึงได้แต่ครุ่นคิดอย่างเงียบ ๆ ในตอนนี้ว่า ผมจะหาทางออกให้กับใคร ๆ เหล่านี้อย่างไรดี
แต่พอหวนคิดได้ว่าพรุ่งนี้ มาเฟียแห่งวงการขายของเก่าอย่างคุณแดนไทจะสามารถต่อรองราคากระดาษเหล่านี้ได้กี่บาทกี่ตังค์กันแน่
พอคิดเช่นนั้น ผมเองก็อดที่จะยิ้มในแบบขัน ๆ ไม่ได้ -
และนึกไม่ออกเลยว่า พรุ่งนี้เธอจะแต่งชุดอะไร และจะขนกระดาษถุงใหญ่เหล่านี้ไปสู่ร้านรับซื้อของเก่าด้วยรถยนต์คันใดกันเล่า..
นั่นแหละคือสิ่งที่ผมเฝ้ามองอย่างชื่นชม
แต่ถึงกระนั้น ก็อดไม่ได้ที่จะขัน ๆ กับคลื่นบ้าอันระห่ำของเธอ..
คนอะไรไม่รู้ ทำงานห้าวห้วนราวกับผู้ชาย
แต่ก็ช่างเถอะ ..
เรามาคอยดูกันดีกว่าว่าพรุ่งนี้จะออกหัว ออกก้อย ! ...
- คุณแดนไท เธอจะทำสถิติใหม่ได้หรือเปล่า !
ผมลุ้น...
และเป็นกำลังใจให้เธออย่างเต็มที่ !
ความเห็น (25)
สวัสดีครั้บ
อดไม่ได้ที่จะต้องรีบ log in เข้าระบบ บรรยายซะเห็นภาพเลยครับ นี่แหละน้า ที่เขาบอกว่า หน้าบ้านจะดีได้ ก็เพราะมีหลังบ้านช่วยสนับสนุน
ว่าแต่ หนังสือทั้งหมดที่เห็นบนหิ้งและข้างหิ้ง คือหนังสือที่ต้องรอแปรสภาพเหรอครับ เสียดายเนอะ ยังไงถ้าไม่ใช้แล้ว พี่ว่า หิ้งหนังสือ ถ้าเอาไปบริจาคด้วยก็คงดีเนอะ
อย่านอนดึกนะครั้บ
ระลึกถึง
+ ยกสองนิ้วให้เธอค่ะ...เยี่ยม...
+ อ่านแล้วเห้ภาพ...แล้วก็ได้เห็นภาพ
+ น่ารักจังเลยค่ะ...
+ เขาเรียก พลิกวิกฤต เป็นโอกาส
+ นี่ไง...คือคนที่มี EQ MQ ดี....
+ ราตรีสวัสดิ์ค่ะ
สวัสดีครับ
หนังสือเก่า ถ้าสภาพยังพอไหว คือมีปกหน้าปกหลัง ถ้ามีโอกาส เก็บเอาไว้ขายเล่มละ 5 บาท 10 บาท ตามงานเทศกาลต่างๆ ของมหาวิทยาลัยก็น่าสนใจนะครับ แต่จะต้องใช้เวลาพอสมควร
ผมเคยเห็นเวลามีงานสัมมนาตามมหาวิทยาลัย บางครั้งก็มีคนนำหนังสือเก่ามาวางขาย ยังไงเสียก็ได้เยอะกว่าชั่งกิโล แต่ถ้าขาดมาก เปื่อยมาก คงต้องชั่วกิโลอย่างเดียวครับ
ป.ล. คุ้ยหนังสือเก่าระวังฝุ่นนะครับ หาผ้าปิดปาก ปิดจมูกสักหน่อย
สวัสดีครับพี่แป๊ดคุณ รัตติยา เขียวแป้น
ยังมีอะไรให้ต้องทำอีกเยอะมาก..
กลางวันลูกน้องเหนื่อยกันแล้ว..ตกดึกถึงคราวหัวหน้ามาลุยกันบ้าง
นี่ก็เพิ่งไปค้นหนังสือในร้านตัวเองมาส่วนหนึ่ง
และพรุ่งนี้ ผมจะต้องไปราชการพานิสิตไปจัดกิจกรรมกับจังหวัดตั้งแต่ 7 โมงเช้าโน่นเลย
สงสัยคืนนี้ "ซอดแจ้ง.."
....
ส่วนเรื่องหิ้งหนังสือนั้น.. เขาไม่บริจาคหรอกครับพี่แป๊ด ช่วงนี้โละหนังสือ แต่ที่โละก็เป็นหนังสือเก่า ๆ ทั้งนั้นแหละครับ
....
วันนี้ผมนึกได้ว่า ปีที่แล้วเคยมอบให้ลูกน้องตั้งศูนย์รับบริจาคตลอดฤดูกาล พร้อมกับทำกล่องรับบริจาคตั้งไว้ตลอดเวลา แต่มานึกได้ตอนนี้ เลยยังไม่มีใครทำให้...
เห็นทีต้องลุยเองกับทีมงานใหม่แล้วล่ะครับ
สวัสดีครับ.. แอมแปร์
ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะครับ.
สนุกกับงานทุกวัน
และสนุกกับการมานั่งทบทวนอะไรต่อมิอะไร.
รวมถึงมีความสุขกับสิ่งที่ได้คิด และได้ทำในสิ่งที่เราคิด
....
ขอบคุณมาก ๆ นะครับ
สวัสดีครับ
- แวะมาเยี่ยมครับพี่แผ่นดิน
- สบายดีไหมครับ
- หนังสือเยอะจังเลย ครับ
- รักษาสุขภาพด้วยนะครับ
- แล้วจะแวะเข้ามาใหม่ครับ
- ขอบคุณครับ
สวัสดีครับ.. ธ.วั ช ชั ย
ไม่ได้คุยกันนานมาแล้วใช่ไหมครับ
คิดถึงเสมอนะครับ..
...
ช่วงนี้เป็นช่วงที่สำนักวิทยบริการโละหนังสือ นิสิตหลายคนจึงไปเลือกหนังสือมาไว้อ่าน เราก็เลยถือโอกาสไปร่วมแจม
ผมเห็นด้วยนะครับกับแนวคิดของการดำเนินการในเรื่องเหล่านี้
หนังสือเก่า ถ้าสภาพยังพอไหว คือมีปกหน้าปกหลัง ถ้ามีโอกาส เก็บเอาไว้ขายเล่มละ 5 บาท 10 บาท ตามงานเทศกาลต่างๆ ของมหาวิทยาลัยก็น่าสนใจนะครับ แต่จะต้องใช้เวลาพอสมควร...
ซึ่งวิธีการเหล่านี้เราก็เคยทำมาบ้างแล้ว. เพียงแต่ระยะหลังเริ่มซาไป
การรับบริจาคหนังสือในช่วงนี้ค่อนข้างไม่คึกคักนัก เพราะเพิ่งเปิดเรียน ใคร ๆ ก็ยังไม่มีหนังสือติดมือติดไม้มาบริจาคนัก... ผมเลยกลับไปทวงแนวคิดเดิม ๆ ว่า คงต้องรุกที่จะตั้งศูนย์ หรือขอรับบริจาคไว้ตลอดเวลา ใครจะเอาไปใช้ประโยชน์ที่ไหนก็แจกจ่ายกันไปตามความเหมาะสม
.... ขอบคุณครับ...
สวัสดีครับ ครูโย่ง
ครับ, หนังสือเยอะมาก
แต่สภาพก็เสื่อมทรุดจนไม่เหมาะต่อการนำไปมอบบริจาค
คงเก็บไว้แล้วซ่อมให้มีสภาพดีกว่านี้ แล้วค่อยนำไปบริจาคในโอกาสอื่น ๆ อีกต่อไป
....
ขอบคุณครับ
และขอให้มีความสุขมาก ๆ เด้อ..
สวัสดีค่ะพี่นัส
ต้องขอชื่นชมน้ำจิตน้ำใจของพี่เจี๊ยบจริงๆนะคะ พี่เค้าตั้งใจมากๆเลยที่จะให้เด็กๆ
หาไม่ได้อีกแล้วนะคะภรรยาที่สุดแสนจะน่ารักขนาดนี้
โชคดีที่มีเธอเป็นที่รัก แต่เธออาจจะไม่โชคดีที่มีฉันเป็นคนรัก หรือเปล่านะคะที่พี่นัสเขียนให้พี่เจี๊ยบจำไม่ค่อยได้ อิอิอิ ใช่เลย
- สวัสดีครับอ้าย
- ไว้พ่อกันวันศุกร์เด้อคับ
สวัสดีค่ะน้องพนัส
ยามสุขก็มีคนยืนเคียงข้าง และหัวเราะไปด้วยกัน ยามทุกข์ก็มีคนทุกข์ไปกลับเรา ดีใจที่มีคู่ชีวิตที่แสนดี น่ารักจริงๆ น้องเจี๊ยบเนี่ย ชื่นชมด้วยความจริงใจ สวยด้วยใจจากภายใน สู่ภายนอก
พี่ก็ไม่รู้จะให้หนังสือแบบไหนได้ เลยคิดว่าน่าจะซื้อให้เข้ากับสิ่งที่เด็กๆ อยากรู้ พี่ฝากเป็นเงินไปทางน้องสายลมแล้วนะคะ อิอิ
ขอบคุณสำหรับสิ่งดี ๆ ที่ทุกคนได้ทำเพื่อเด็ก ฝากหอมแก้มหลานๆ ด้วยนะคะ
พี่หน่อย ขอบคุณ น้องแดนไท มากเลยคะ
อยากให้มาเยี่ยม เด็กรักป่า คะ
มากันเป็นครอบครัว สนุกดีคะ
สวัสดีค่ะ
การทำงานของคุณแผ่นดินน่ารักจัง คงเหนื่อยนะค่ะ แต่แฝงไปด้วยความสุข วันที่ 25 มิ.ย ดินฉันก็กลับบ้านเวลา 01.30 น. เช่นกัน (กลับพร้อมกันเลย)วันก่อน ดิฉันก็เอาหนังสือเก่าไปขาย แต่กว่าจะตัดใจขายได้ ต้องคัดแล้วคัดอีก บางเล่มก็ต้องตัดใจ เสียดายมาก เสร็จแล้วได้เงินมา 227 บาท ใส่ออมสินให้ลูกค่ะ เป็นกำลังใจในการทำงานให้นะค่ะ
ขอบคุณค่ะ
- สวัสดีคะ
- ผู้หญิงที่แกร่ง และขยันขนาดนี้ น่ายกย่องคะ
สวัสดีค่ะ อ.แผ่นดิน
หนังสือเยอะมากเลยค่ะ พักผ่อนบ้างนะค่ะ
หนูนิด เพิ่ง แจ้งพี่ตอนเที่ยง พี่ก็รีบไป กายภาพในเมือง เลยมาส่งรายชื่อให้ตอนนี้น่ะ
...............................................................
ผลประกาศการตัดสิน ประกวดเรียงความ
รางวัลที่ 1 ด.ญ.อรทัย หมายเจริญ ป.6 รร.บ้านแสลงพันธ์
รางวัลที่ 2 ด.ช.โยธิน คิดชนะ ป.6 รร.บ้านแสลงพันธ์
รางวัลที่ 3 ด.ญ.ธัญญาพร วรรณทอง ป.6 รร.บ้านแสลงพันธ์
.........................................
รางวัลชมเชย
1.ด.ช.วิศกร เกิดบุญเพิ่ม ป.6 รร.บ้านทัพกระบือ
2.ด.ช.ศราวุธ ชงโค ป.6 รร.บ้านทัพกระบือ
3.ด.ญ.สุนิตย์ พัชชนุ ป.6 รร.บ้านทัพกระบือ
4.ด.ญ.จุฑาทิพย์ นิยมหาญ ป.6 รร.บ้านสำโรง
5.ด.ญ.มุกดา แววดี ป.6 รร.บ้านสำโรง
6.ด.ญ.ศิริรัตน์ จับใจเหมาะ ป.6 รร.บ้านสำโรง
7.ด.ญ.ณัฐมนต์ เสาะโชค ป.6 รร.บ้านสำโรง
8.ด.ญ.ภัทรา แก้วน้อย ป.6 รร.บ้านสำโรง
9.ด.ญ.ศิริวรรณ เสาตรง ป.6 รร.บ้านสำโรง
10.ด.ญ.มัลลิกา โพธิ์ทอง ป.6 รร.บ้านสำโรง
- ประกวดวาดภาพ “ความรัก ความผูกพัน ชุมชนของฉัน”
ชั้น ป.1-ป.3 จำนวน 3 รางวัล และรางวัลชมเชย 10 รางวัล
ประกาศผล
รางวัลที่ 1 ด.ญ.ฑิฆัมพร นิยมสวน ชั้น ป.3 รร.บ้านแสลงพันธ์
รางวัลที่ 2 ด.ช.เอกพันธ์ สตลาวดี ชั้น ป.3 รร.บ้านแสลงพันธ์
รางวัลที่ 3 ด.ญ.อทิตยา ศิริปัญญา ชั้น ป.3 รร. บ้านแสลงพันธ์
รางวัลชมเชย 10 รางวัล
1. ด.ช.ศราวุธ มาลีแก้ว ชั้น ป.3 รร.บ้านสำโรง
2. ด.ช.พิชัย เพิ่มทรัพย์ ชั้น ป.3 รร.บ้านสำโรง
3. ด.ญ.สมถวิล จันทร์แดง ชั้น ป.3 รร.บ้านสำโรง
4. ด.ช.อดิศักดิ์ ไทยยิ่ง ชั้น ป.3
รร.บ้านประสิทธิ์ธนู
5. ด.ญ.จริยา บุญแต่ง ชั้น ป.3
รร.บ้านทัพกระบือ
6. ด.ช.ศักดิ์ณรงค์ ดีนิยม ชั้น ป.3
รร.บ้านแสลงพันธ์
7. ด.ญ.นรีรัตน์ แก้วน้อย ชั้น ป.3
รร.บ้านแสลงพันธ์
8. ด.ญ.วรารัตน์ วงษาคำ ชั้น ป.3
รร.บ้านแสลงพันธ์
9. ด.ช.ณัฐวุฒิ เมืองนก ชั้น ป.3
รร.บ้านแสลงพันธ์
10. ด.ช.พุฒิเชษฐ์ ต้นตาล ชั้น ป.3
รร.บ้านแสลงพันธ์
สวัสดีค่ะ
วันนี้ได้รับบริจาคหนังสือจากผู้จัดการร้านหนังสือที่แสนใจดีสองท่านค่ะ
- ร้านเอเปิลบุ๊คพลาซ่า บริจาคหนังสือ มูลค่า 5,473 บาท
- ร้านเมืองช้างบุ๊คเซ็นเตอร์ บริจาคหนังสือมูลค่า 5,278 บาท
เย็นวันพรุ่งนี้หลังจากร่วมกิจกรรมแข่งกีฬาที่โรงเรียนแล้วจะตามไปสมทบค่ะ
สบายดีนะคะคุณแผ่นดิน
* เห็นแล้วมีพลัง อิ่มเอมใจอย่างบอกไม่ถูกค่ะ
* ไม่ได้เข้ามาทักทายหลายวัน เพราะติดอบรมโน่นนี่ค่ะ
* อาการปวดหลังหายหรือยังคะ ? รักษาสุขภาพนะคะ
* เป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ ... ทานข้าวเยอะๆ นะคะ
ครอบครัว..น่ารักจังค่ะ..
ทั้งคุณพ่อ..คุณลูก..
แวะเอาดอกไม้มาฝากค่ะ..
ด้วยความระลึกถึงค่ะ..^^
ขอบคุณ นุ้ย เช่นกัน
เราต่างเป็นส่วนหนึ่งของงานนี้คนละนิดคนละหน่อย..
และการไปเยือนเด็กรักป่า อย่างน้อยก็คงช่วยให้เราได้เห็นถึงเรื่องราวของความรักและความศรัทธาของใครสักคนที่มีต่อการสร้างสรรค์สังคม
...
ขอบคุณครับ
ขอบคุณน้องสายลม มาก ๆ
ลีลาประมูลของนั้นเหลือร้าย
เยี่ยมจริง ๆ ...
เห็นทีไหนมาไหน ต้องหิ้วไปด้วยอย่างขาดไม่ได้แล้วล่ะทีนี้
หวัดดีครับพี่เป็นหนึ่งในทีมงานที่ไปช่วยทอดผ้าป่ามันส์มากเลยครับ
สวัสดีครับ พี่ Ranee
ผมกำลังจะกลับไปเด็กรักป่าอีกครั้ง คราวนี้ไปช่วยงาน "สร้าง"...
และเรียนรู้เรื่องอื่น ๆ ...
พักนี้มีงานให้อ่อนกายเสมอ... แต่หัวใจ ก็ร่ำร้องถึงการเดินทางอยู่อย่างไม่รู้จบ...
ขอบคุณมาก ๆ นะครับ ที่ช่วยเติมเต็มความฝันให้กับเด็ก ๆ
....
สวัสดีครับ พี่หน่อย.ดอกแก้ว
นอกจากหนูนิดแล้ว... พี่หน่อยและพี่จืด ก็คนที่ชาว มมส. เอ่ยขอบคุณจากหัวใจ.
ดีใจที่ได้ไปที่นั่น
และดีใจที่กำลังจะได้กลับไปที่นั่นอีกรอบ...
....
ขอบคุณครับ