24 มิถุนายน 2551 วันนี้ มีรุ่นพี่แพทย์ที่นับถือมาปฏิบัติภารกิจที่กระบี่ พี่เขาแวะมาเยี่ยมเจ้านายด้วยในฐานะที่เคยเป็นคู่ทำงานกันมาก่อนแบบพี่ๆน้องๆ จองกันเลื่อนตำแหน่ง ครอบครัวของพี่เขาเป็นนักท่องเที่ยวทีเดียวแหละค่ะ ไปมาแล้วร้อยเอ็ดเจ็ดย่านน้ำ เที่ยวไปทั่วด้วยรถ เรือ เครื่องบิน สารพัดวิธีเดินทาง ระหว่างนั่งกินข้าวเย็นกัน ภรรยาของพี่ท่านก็เล่าเรื่องการไปเที่ยวเมืองลาวให้ฟัง แล้วหลานชายลูกของพี่เขาก็ถามขึ้นว่า ไปยังไงครับ พี่เขาตอบว่า ไปทางอุบลราชธานี ออกทางช่องแม็ค เดินทางราวชั่วโมงเศษ ฉันฟังแล้วเสียดายที่ตอนไปสวนป่าครั้งหลังไม่รู้ข้อมูลมาก่อน จึงไม่ได้วางแผนที่จะเลยไปสัมผัสประเทศลาวดูบ้าง ไม่เป็นไรใจฉันหมายมั่น เดี๋ยวครั้งหน้าค่อยว่ากันเรื่องไปต่อ เพิ่งรู้ว่าไปลาวง่ายๆจากสวนป่า ไปวัดป่านานาชาติก็ง่ายด้วย เฮ้อ! เสี่ยดายจัง
ณ ราตรีหนึ่ง ที่ซึ้งในใจของฉันมากหลาย
หลังจากส่งพี่ท่านขึ้นเครื่องบิน กลับถึงบ้านก็นั่งลงเล่นคอมฯแล้วบังเอิญไปเปิดเจอบันทึกความคาดหวังก่อนมาสวนป่าที่นักศึกษาแพทย์ มหาวิทยาลัยอุบลราชธานีบางคนส่งเมล์ให้ก่อนพบกัน นั่งอ่านทบทวนแล้วเห็นว่า ความคิดของว่าที่คุณหมอเขาที่มีจินตนาการต่อสวนป่าในแง่ของสิ่งแวดล้อม น่าจะเอามาเผยแพร่กัน ว่าที่คุณหมอส่งเมล์มาว่าอย่างนี้ค่ะ
-อยากทราบว่าถ้าเราจบออกไปเป็นหมอแล้วต้องไปอยู่ชุมชนเราจะมีวิธีการทำอย่างไรบ้าง ที่จะทำให้คนในชุมชนหันมาให้ความสำคัญกับสิ่งแวดล้อม
- มีวิธีการทำอย่างไรบ้าง ที่จะทำให้คนในชุมชนหันมาให้ความสำคัญเรื่องของการช่วยลดภาวะโลกร้อน
- อยากสัมผัสธรรมชาติที่สวยงาม ได้ชมธรรมชาติที่สวยงาม
- อยากเห็นสิ่งที่ไม่ใช่แต่ในเมือง อยากเห็นในส่วนที่มันร่มรื่นบ้าง
ฉันจำได้ว่าก่อนจากกันในบ่ายของวันอาทิตย์ที่ 15 มิย. นั้น ฉันได้ฝากน้องนักศึกษาว่า ถ้าจะช่วยกันลดโลกร้อน เมื่อกลับไปบ้านให้ค้นหาพื้นที่ที่พอจะปลูกต้นไม้ได้ที่บ้านของตนเอง แล้วให้ช่วยกันแค่จุดเล็กๆ คือ ปลูกต้นไม้อะไรก็ได้ขึ้นบนพื้นที่เหล่านั้น ทำแค่เรื่องเล็กๆแค่นี้ ก็ช่วยลดภาวะโลกร้อนได้แล้วค่ะ ก็ภาวะโลกร้อนมันเกิดขึ้นจากการที่ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์เพิ่มขึ้นในโลกนี้นี่ค่ะ ฉันจำไม่ได้แล้วว่าโรงเรียนสอนมาตั้งแต่ปีไหนที่ว่า ต้นไม้มันใช้คาร์บอนไดอ๊อกไซด์ในเวลากลางวันเพื่อสังเคราะห์อาหารแล้วแถมอ๊อกซิเจนด้วยการคายออกมาทางใบ ฉะนั้นการปลูกต้นไม้จึงเป็นวิธีที่ง่ายที่สุดที่จะจัดการลดคาร์บอนไดออกไซด์จริงมั๊ยค่ะ
สวัสดีค่ะคุณหมอเจ๊
หมอเจ๊คนสวย แซ่เฮมีวัตถุดิบเยอะเลยนะครับ
รออ่านๆๆๆๆ
คนชอบวิ่งก็มีเมล์จากนักศึกษาแพทย์ อยู่ในการอบรมนักศึกษาตลอด แต่ทำไมไม่รู้ว่าจะเขียนอะไร คงต้องไปกระบี่เรียน วิชา อ่าน เขียน แปล จากหมอเจ๊สักหน่อยแล้วครับ อิอิ