พิจารณาตัวเอง...ลาออก
ผมรู้สึกใจหวิว หมดอาลัยและรู้สึกท้อแท้เอาเสียจริง ๆถึงแม้ระหว่างทางพยายามเปิดเพลงให้กำลังใจตัวเอง แม้ว่าอาการอย่างนี้เคยเกิดขึ้นบ้างแต่ครั้งนี้ผมรู้สึกหนักหนาสาหัสเอามาก ๆทีเดียว เมื่อผมได้รับคำบอกเล่าจากน้องชายผมคนหนึ่งว่าผมถูกกล่าวหาค่อนข้างรุนแรงมากทีเดียวเขาหาว่าผมเป็นผู้ครอบงำทางความคิดของผู้อำนวยการ บงการผู้อำนวยการให้ทำในสิ่งที่ผมต้องการ อีกทั้งยังกล่าวว่าผมเป็นคนที่ทำให้องค์กรมีปัญหา ต้องทำงานหนัก ทำให้เกิดความแตกแยก ซึ่งสิ่งที่กล่าวมาทั้งสองอย่างนี้มาจากการที่ผมเองพยายามผลักดันงานด้านการพัฒนาคุณภาพ(งานHA)และงานอื่น ความรู้สึกของพี่ ๆน้อง ๆในองค์กรผมมากกว่า 50 % ที่มองว่าผมทำให้เกิดความยุ่งยากในองค์กรถึงแม้ว่า 20 % นั้นมองแบบกลาง ๆ แต่มีเพียงแค่ 30 % เท่านั้นที่มองว่าการทำงานของผมเป็นสิ่งที่ดีงาม สิ่งที่เหมาะ สมควร
ผมมานั่งไตร่ตรองดูว่าสิ่งที่ผมทำไปทุกอย่างโดยคิดว่าเป็นสิ่งที่ดี ไม่ว่าจะเป็นเรื่องการผลักดันแก้ไขอะไรหลาย ๆอย่าง ต่อต้านอะไรหลาย ๆอย่างนั้นเป็นสิ่งที่ถูกต้องจริงแท้อย่างที่คิดจริงหรือ ผมจะมองอย่างไรให้รู้ว่าความคิดผมนั้นผิดหรือถูก แต่สิ่งหนึ่งที่ผมคิดได้ ผมเป็นคนส่วนน้อย ผมเป็นคนที่ไม่เหมือนคนอื่นเขา ดังนั้นผมจึงคิดว่าผมควรจะพิจารณาตัวเอง พาตัวเองออกให้พ้นจากการที่ต้องทำงานอย่างนั้น ซึ่งผมถือว่าเป็นหน้าที่ที่ได้รับมอบหมาย ผมเป็นประธานงานสิ่งแวดล้อม ผมเป็นประธานงานโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพ ผมเป็นหัวหน้ากลุ่มงาน ในเมื่อผมเองไม่สามารถสร้างความเป็นเอกภาพในงานที่ผมได้รับมอบหมาย ไม่สามารถสร้างศรัทธา ผมเองจึงควรพิจารณาตัวเองใช่ไหมครับ
หลังจากนี้ผมเองคงจะทำหน้าที่เฉพาะงานที่รับผิดชอบตามที่ได้รับมอบหมายเท่านั้น เพื่อหันกลับมาพิจารณาตนเองว่าสิ่งที่เราทำไปนั้นมันส่งผลกระทบต่อองค์กรอันเป็นที่รักของผมและทุกคน ผมคงต้องขออภัยต่อทุกผู้คนที่ผมคิดอยู่เสมอว่าสิ่งที่ผมทำนั้นไม่ได้เพื่อตนเอง แต่กลับหาเป็นเช่นนั้นไม่ ในเมื่อมีผลออกมาเช่นนี้ผมต้องยุติบทบาทของตัวเองลงเสียที และผมเองต้องขออภัยต่อเหล่าพี่น้องในส่วน 30 % ที่ยืนอยู่ข้างผมให้กำลังใจผม หากผมเข้มแข็งกว่านี้ผมจะยืนหยัดและกลับมา ขอบคุณครับ
ผมจะลาออกจากตำแหน่งด้านการพัฒนาทุกตำแหน่ง !
ความเห็น (22)
สวัสดีค่ะ
- เป็นกำลังใจให้ เหนื่อยนักก็พักก่อน
- หายเหนื่อยแล้วจึงก้าวต่อ
สวัสดีค่ะ
- แวะมาให้กำลังใจค่ะ อย่าเพิ่งท้อนะคะ
- "การไม่อยากเห็นใครเด่นเกิน" คนลักษณะนี้มีเกิดขึ้นทุกองค์กร
- และคนประเภทนี้ทำให้คนทำงานท้อมานักต่อนักแล้ว.
- ทบทวนใหม่...แล้ว..สู้...สู้..!!!..ค่ะ.
- แวะมาเพิ่มกำลังใจนะคะ.
-
เคยมีคนกล่าวไว้ว่า มนุษย์เรา กลัวที่จะเริ่มต้น การเปลี่ยนแปลง แม้ว่าการเปลี่ยนแปลงนั้นจะทำให้เราดีขึ้นก็ตาม
- ความตั้งใจ และกาลเวลาจะทำให้ทุกอย่างดีขึ้น
ท้อได้แต่อย่าพึ่งถอยนะค่ะ
ผมเป็นคนที่ทำให้องค์กรมีปัญหา ต้องทำงานหนัก ทำให้เกิดความแตกแยก ซึ่งสิ่งที่กล่าวมาทั้งสองอย่างนี้มาจากการที่ผมเองพยายามผลักดังานด้านการพัฒนาคุณภาพ(งานHA)ความรู้สึกของพี่ ๆน้อง ๆในองค์กรผมมากกว่า 50 % ที่มองว่าผมทำให้เกิดความยุ่งยากในองค์กรถึงแม้ว่า 20 % นั้นมองแบบกลาง ๆ แต่มีเพียงแค่ 30 % เท่านั้นที่มองว่าการทำงานของผมเป็นสิ่งที่ดีงาม สิ่งที่เหมาะ สมควร
นี่คือสิ่งปกติ ของการทำงานราชการหรือเปล่าไม่ทราบค่ะ
ให้กำลังใจมากๆค่ะ
- ใจเย็นๆๆครับพี่หมอรอน
- ถอยออกมาหนึ่งก้าวก่อนได้ไหม
- ค่อยๆๆไป
- ใจเย็นครับ
- ทุกๆๆอย่างมีการแก้ไข
- ถ้าคนทำงานไม่สู้แล้วใครจะทำ
- มาให้กำลังใจครับผม
สวัสดีค่ะ มิสเตอร์กระท้อน
- ป้าแดงทำงานคุณภาพมาหลายปี รู้ดีถึงความรู้สึกต่างๆและเข้าใจในบทบาทของผู้ทำงานคุณภาพ
- เมื่อก่อนป้าแดง ก็จะมาเขียนบันทึกเกี่ยวกับหัวอกผู้ประสานงานหลายบันทึก หลังๆๆก็เลิกเขียน ประมาณว่าทำใจได้
- และตอนนี้ก็ไม่เป็นผู้ประสานงานคุณภาพแล้วค่ะ เพราะมันเจอแต่ผลลบกับตัวเราแล้ว(คิดบวก ทำบวกแล้วนะเนี่ย)
- เพราะฉะนั้น ไม่ต้องคิดมากหรอกค่ะ เจอมาเหมือนกัน แต่อยู่ที่ว่าใจเราว่าอย่างไร ก็ว่าตามใจค่ะ เหนื่อยนักก็ถอยออกมาเสียก่อน เพราะ เป้าหมายเราจริงๆแล้ว คือ คนไข้ หากถอยออกมาเสียหมด คนไข้จะเป็นอย่างไร
- ซู่ๆๆจ่ะ
ต่ออีกนิดค่ะ พี่เคยทำงานด้านนี้มาก่อน รู้ดีว่า มันเหมือนเข็นครกขึ้นภูเขา แต่พี่ไม่ยอมค่ะ เข็นกันไปจนได้
อยู่ที่ว่า ผู้บริหารสูงสุดคิดอย่างไรค่ะ ถ้าทำเฉย เราก้ลำบากหน่อยค่ะ เข้าใจค่ะ เข้าใจ
นี่เป็นสาเหตุว่า ทำไมพี่จึง ออกมาทำงานส่วนตัวไงคะ
- พัฒนาคุณภาพไปเพื่ออะไร เพื่อ 1. ให้คนที่รับบริการจากเราปลดทุกข์ ปลอดภัย สบายใจ หรือ 2. ทำไปเพื่อผ่านการประเมิน อย่างไหนกันแน่
- เป็นกำลังใจให้คนทำงานครับ และคนทำงานต้องมีความสุข จึงจะเกิดคุณภาพบริการ
- เลือกทำในจุดที่เป็นความสุขของตนเองก่อน เริ่มจากตนเองเป็นสำคัญครับ
มาให้กำลังใจครับ
ชีวิตไม่สิ้น ก็ดิ้นกันไป
ผมควรจะหา "กำลังใจ" ให้คุณหมอได้อย่างไรดีครับ
ไม่อยาก "ความดี" แพ้ "ความไม่ดี" ...
:(
เป็นกำลังใจให้คนทำงานจริงๆ ถ้าเรายืนอยู่ตรงทางที่ถูกแล้ว เราจะถอยทำไมค่ะ แต่ถ้าเราคิดว่าเราทำพอแล้วเกิดประโยชน์ต่อส่วนรวมแล้ว พอจริง ๆ ปล่อยวางได้ ค่อยออก นะคะ แต่อยากให้คิดให้รอบคอบ อย่าให้ ใครมาบีบเราได้ เห็นด้วยกับพี่ศศินันท์ค่ะ และนี่ก็คือสาเหตุที่ราณีออกมาทำธุรกิจเช่นกันค่ะ
- เสียงของพิณจะไพเราะเสนาะหูได้ก็ต่อเมื่อมีการขึ้นสายให้พอดี
- ที่สำคัญอยู่ที่จังหวะและท่วงทำนองของผู้เล่นครับว่าจะเลือกแบบไหน ช่วงไหนซึ้ง ช่วงไหนคึก อิอิ
- เป็นกำลังใจให้ครับ
สวัสดีครับ
เข้ามาให้กำลังใจครัีบ และสู้ต่อไปนะครัีบ
อุปสรรคคือกำไรแ่ห่งการฝึกตัวเราครัีบ
ขอให้โชคดีกับงานต่อๆ ไปนะครับ
เรียนคุณหมอ กะท้อนแห่งเมืองปายค่ะ
- ไม่ท้อถอย คอยสร้าง สิ่งที่ควร
- ไม่เรรวน พะว้าพะวัง คิดกังขา ....
- .. และ
- โปรดช่วยรักษาคนดี เชิดชูคนที่เสียสละ
- โปรดช่วยดูแลคนดี ให้มีศักดิ์ศรีและยิ่งใหญ่
เพื่อให้ใครๆ อยากทำความดี ...
.... เป็นกำลังใจให้คุณหมอเสมอ ค่ะ ...
สวัสดีเจ้าค่ะ พ่อกระท้อนจ๋า
ลูกสาวแวะมาให้กำลังใจค่ะ สู้ๆๆๆ ว่างๆพ่อเครียดๆแวะมาหาลูกสาวที่ม.ศิลปากรก็ได้นะค่ะ หรือไม่ก็ ที่สุพรรณ เดี๋ยวลูกสาวมาทัวร์รอบโลก เอ๊ย รอบจังหวัดค่ะ คิคิ รักพ่อนะค่ะ รักษาสุขภาพด้วยเจ้าค่ะ คิดถึงพ่อค่ะ
เป็นกำลังใจให้เจ้าค่ะ ---->น้องจิ ^_^
หลังจากเขียนบล็อกนี้ไปผมได้รับโทรศัพท์
ได้รับความคิดเห็นที่เป็นกำลังใจให้ผมอย่างยิ่ง
ผมดูโทรทัศน์ที่ในหลวงทรงมีพระราชดำรัสเกี่ยวข้องกับการทำงาน
ผมรู้ ผมทราบดี หลายคนมีความเข้าใจ หลายคนคอยให้กำลังใจอยู่ข้างหลัง
ให้ผมฟันฝ่าต่อไป
"ทนได้เป็นเพชรนิล ทนไม่ได้แค่หินกรวด"
"ถ้าท้อเป็นเพียงถ่าน ถ้าผ่านจึงเป็นเพชร"
"ถ้าพี่ลาออก ผมก็จะลาออกด้วย !!"
สิ่งเหล่านี้คือกำลังใจ
ถึงแม้ไม่ได้ต่อสู้ในที่เดิม
"ลุงกะท้อนของเด็ก ๆชาวดอย...ของเด็ก ๆเยาวชน ยังจะสู้ในเส้นทางต่อไป"
ขอบคุณสำหรับทุก ๆกำลังใจครับ
เป็นคนหนึ่งในองค์กร เข้ามาให้กำลังใจค่ะ
ช่วงนี้ดูเหมือนจะมีแต่เรื่องยุ่งๆนะค่ะ ได้ยินมาหลายเรื่องเหมือนกัน ก็ไม่เข้าใจว่าทำให้ถึงมีคำพูด หรือความคิดเรื่องอย่างนี้มาได้ และพูดไปเพื่ออะไร ?
ความจริงเราน่าที่จะร่วมกันคิดและพูดในเรื่องที่จะพัฒนาองค์กร หรือทำอย่างไงให้ทำงานอย่างมีความสุขในองค์กรแห่งนี้ เพราะอย่างไงก็ต้องอยู่ที่นี่ไปอีกนาน บางคนอาจมีบทบาทมาก บทบาทน้อยแตกต่างกันไป แต่ถ้าทุกคนตั้งใจทำงานและทำตามหน้าที่ บทบาทของตนเองให้ดีที่สุดก็น่าจะดีมากๆ
เป็นกำลังใจให้ทุกๆ คนที่ทำงานเพื่อองค์กรแห่งนี้ค่ะ อย่าท้อนะค่ะ สู้ๆๆ โดยเฉพาะ BIG BOSS
ในหลายๆ ครั้ง การลาออก ไม่ได้แก้ปัญหาอะไรเลยครับ เมื่อไหร่จึงควรจะลาออก?
สวัสดีครับ...
เป็นสภาวะที่น่าจะเกิดความอื้ออึง...มากที่สุดช่วงหนึ่งของชีวิตครับ
หลายๆคนก็อื้ออึงเช่นเดียวกัน....
ขอให้เป็นช่วงความคิดทีไร้ระเบียบ..เป็นวาระของตอนนี้นะครับ...
ประคับประคอง หล่อเลี้ยง...ซึมซับเรื่องราว ความคิดที่โผล่ปรากฏ..ต่างๆ
ขอให้ห้อยเเขวน...ก่อนนะครับ..ผมก็อาจจะทำไม่ได้..แต่ลองดูนะครับ..
สภาวะช่วงนี้...เป็นสภาวะที่จะต้องเฝ้าติดตามอย่างยิ่งนะครับ...
ผมไม่แน่ใจว่าจะเกิดการเปลี่ยนแปลงต่อตัวตนใหม่ๆ ของเราอย่างไรบ้างนะครับ...
แต่เชื่อแน่ว่า...จะต้องเกิดสิ่งที่ดีงามแน่นอนครับ...
น่าจะเป็นการก้าวไปอีกขั้น...
น่าจะเป็นการเติบโตแบบก้าวกระโดด....ของตัวตนภายในครับ
ผมเชื่อมั่นในตัวตนภายในที่ งาม ดี จริง...ของพี่นะครับ...
ให้กำลังใจคนทำความดีค่ะ
หวัดดีค่ะ...
มาให้กำลังใจค่ะ
คุณจงรักในสิ่งที่คุณฝัน
คุณจงรักในสิ่งที่คุณทำ
คุณจงรักในความเป็นคุณ
กำลังใจดี ๆ
พลังดี ๆ
พร้อมจะเกิดกับคุณ...ค่ะ
สวัสดีค่ะพี่รอน
หนิงเพิ่งได้อ่านนะเนี่ย...
หนิงขอเสนอเพลงค่ะ ก้อนหินก้อนนั้น ฟังเพลงที่นี่ค่ะ
สู้ๆค่ะ