เรียนรู้ ... เพื่อการศึกษา เพื่อการทำงาน


บันทึกนี้ เพื่อเผยแพร่หลักธรรมที่เลือกให้เป็น "ธรรมสรณีย์" เพื่อ พลวัฒน์ วีรชัย (กบ)

 

จาก 2 บันทึก แด่ลูกชาย ... จารึก ... ด้วยรัก ... จากแม่ และ คำอำลาแด่ "กบ" จาก "เพื่อนๆ" ... 4 มิย.51 ... สู่บันทึกนี้ เพื่อเผยแพร่หลักธรรมที่เลือกให้เป็น "ธรรมสรณีย์" เพื่อ พลวัฒน์ วีรชัย (กบ) 7 มิย.51

"เล่าเรียน-ทำงานกันไป ชีวิตได้อะไร" ... พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตฺโต)

ขอนำส่วนหนึ่งมาเผยแพร่สู่ทุกท่านได้ร่วมเรียนรู้ค่ะ

... ชีวิตที่มีการศึกษา คือ เรียนรู้ ฝึกหัด พัฒนาอยู่เรื่อย จะเป็นชีวิตที่ประเสริฐ เรียกว่า "ชีวิตประเสริฐเกิดจากการศึกษา" ดังพุทธพจน์ที่ย้ำอยู่เรื่อยว่า ทนฺโต เสฎโฐ มนุสฺเสสุ แปลว่า ในหมู่มนุษย์นั้น ผู้ที่ฝึกแล้วเป็นผู้ประเสริฐ ...

... งานนี้แหล่ะเป็นสิ่งที่พัฒนาชีวิตของเรา พัฒนาให้เรามีความสามารถ ทำให้เรามีความเชี่ยวชาญ มีความเก่งกาจในทางใดทางหนึ่ง แม้ในด้านการฝึกฝนทางจิตใจ หรือในทางคุณธรรม งานก็เป็นเครื่องมือฝึกฝนคน ทำให้เรามีความขยัน มีความอดทน ทำให้มีระเบียบวินัย มีใจเข้มแข็ง ทำให้รู้จักสัมพันธ์กับเพื่อนพ้องผู้ร่วมงาน และคนทั่วไป สิ่งเหล่านี้ล้วนอาศัยงานเป็นเครื่องฝึก ...

... ทำอย่างไร จึงจะให้การทำงานเป็นไปด้วยดี ทั้งยังมีน้ำใจเผื่อแผ่ นึกถึงส่วนรวมไว้ แล้วก็มีนิสัยรักงาน สู้งาน มาช่วยสนับสนุนด้วย ... กลายเป็นได้ทั้งสองทาง คือ "งานก็ได้ผล คนก็เป็นสุข" ...

... ถ้าจะทำงานให้ถูก ก็ต้องมองไปที่ผลสำเร็จของงาน ไม่ใช่มุ่งเอาแต่ผลสำเร็จของคน ถ้าจะเป็นผลสำเร็จของคน ก็ต้องให้เป็นผลที่ความสำเร็จของงานส่งทอดมาอีกทีหนึ่ง ...

... ขอให้มีปราโมทย์ ให้มีปิติ มีปัสสัทธิ มีสุข มีสมาธิเถิด ถ้าทำอย่างนี้แล้วสบาย งานก็ได้ผลด้วย จิตใจก็ดีด้วย ... ถ้าทำงานอย่างนี้ ก็กลายเป็นทำงานเพื่อธรรมแล้ว และคนอย่างนี้ จะไม่ค่อยคำนึงถึงผลตอบแทน ไม่ต้องรอความสุขจากผลตอบแทน ...

... ชีวิตของเราก็กลายเป็น ชีวิตเพื่องาน ... การมีชีวิตที่ดีงาม ก็เป็นธรรม เพราะฉะนั้น งานนั้น ก็เพื่อธรรม ... เราก็ได้คุณภาพที่ดีทั้งสามด้าน คือ ได้ทั้งความสุข ได้คุณประโยชน์หรือคุณค่า และได้ทั้งความจริงจัง กระตือรือร้น ซึ่งเป็นเนื้อแท้ของตัวงานด้วย ...

... ในภาวะที่เป็นเอกภาพอย่างสมบูรณ์แท้จริง ผู้ที่ทำงาน มีชีวิตเป็นงาน และมีงานเป็นชีวิตในขณะนั้นๆ เสร็จสิ้นไป โดยไม่มีตัวตนที่จะแยกออกมายึดติดในขณะนั้น และไม่มีอะไรค้างใจเลยไปจากปัจจุบัน จึงเป็นอิสรภาพในท่ามกลางแห่งภาวะ ที่เรียกว่าเป็นเอกภาพนั้นทีเดียว ...

ห้องสมุดหนังสือธรรมะบนเน็ต

เล่าเรียน-ทำงานกันไป
ชีวิตได้อะไร
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต)

นิทรรศการ ... ชวนรำลึก

ดอกไม้ ... ประดับเมรุ

นาทีทอง

 

หมายเลขบันทึก: 187003เขียนเมื่อ 9 มิถุนายน 2008 09:06 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 00:28 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (10)

เรียนรู้เพื่อการศึกษาเพื่อการทำงาน

แล้วอย่าลืมรักษาสุขภาพกายและใจด้วยนะคะ

ธรรมะสวัสดี

ใจแข็งแรงนะคะ

เป็นกำลังใจเสมอ

ขอบคุณมากค่ะสำหรับข้อคิดในการทำงาน.. เพื่อ..พัฒนาชีวิตและให้มีความสุข..

ขอมีส่วนร่วมเป็นกำลังใจให้คุณหมอและครอบครัวด้วยค่ะ

  • คุณน้าอึ่งอ๊อบ คนสวย แซ่เฮ คะ ... ตอนนี้โดนบังคับให้ไปรักษาตัวเอง จากญาติมิตรรอบข้างเลยค่ะ
  • หลบมานาน มัวแต่ทำตัวให้เข้ากับโรค ... ที่แท้กลัวน่ะเอง
  • ตอนนี้กำลังทำใจไปรักษาสุขภาพตัวเอง
  • ขอบคุณค่ะ
  • ขอบคุณค่ะ คุณ a l i n_x a n a =)
  • ตอนนี้กำลังคิดว่า จะไปสืบทอดเจตนารมณ์ของลูกชาย ... สนับสนุนด้านการศึกษา และกิจกรรม ของที่เล่าเรียนของเขาค่ะ
  • คุณหมอครับ
  • แนะนำให้ไปหาหมอเลยครับ
  • อย่าปล่อยไว้นาน
  • เป็นมากจะแก้ไขลำบาก
  • สุขภาพเป็นสิ่งสำคัญ เงินต่อให้มีมากมาย
  • บางครั้งซื้อความสุขและสุขภาพที่ดีไม่ได้หรอกครับ
  • ความไม่มีโรคเป็นลาภอันประเสริฐครับ
  • ขอบคุณครับ
  • ครั้งนี้ไป ... ชัวร์ ค่ะ อ.ขจิต ฝอยทอง
  • พี่ชาย กับพี่สาว เกาะติดสถานการณ์ ตามจี้ตลอดเวลาเลยค่ะ
  • บอกว่า ไม่เอา รับไม่ได้อีกแล้ว ... ต้องไปรักษาเสีย ... งานนี้พี่ขอร้องค่ะ
  • ขอบคุณค่ะ
  • สวัสดีค่ะ อ.ประจักษ์ ... ขอบคุณค่ะ ที่มาชวนให้รำลึกถึงพระคุณครู

รักษาสุขภาพด้วยนะคะ

ครูอ้อยเป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ

  • ขอบคุณค่ะ ครูอ้อย แซ่เฮ
  • เราจะต้องมาร่วมกัน ดูแลรักษาสุขภาพด้วยกันนะคะ
  • เพื่อให้วัย 90 ของเรา จะได้มา chat กันต่อไป
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท