8.ตามฝัน...ซ่อมเสื้อผ้า

นึกถึงวันที่แม่หัดให้ลูกซ่อมเสื้อผ้าของตัวเอง ความหมายเพียงว่าเราจนและลูกเป็นลูกผู้หญิงพี่คนโตของบ้าน ต้องพยายามอย่างยิ่งให้เสื้อผ้าใช้ได้ยาวนานที่สุด แต่ ณ วันนี้หาใช่เช่นนั้นไม่ ลูกได้ใช้วิชาที่แม่ถ่ายทอดให้ มาใช้ในการดำรงชีวิตจริง

แม่จ๋า

หนูรีดเสื้อผ้าสำหรับการซักในวันพุธนี้หมดแล้วค่ะ และนำไปเก็บในตู้เสื้อห้องเจ้านายเรียบร้อยแล้ว เหลืออยู่อีกส่วน เป็นส่วนที่หนูสังเกตเห็นว่าเสื้อผ้าเหล่านั้นเริ่มชำรุด หนูต้องนำมาซ่อมค่ะ ก่อนที่จะชำรุดมากกว่านี้ แล้วเสื้อผ้าเหล่านั้นจะหมดคุณค่าทันที เจ้านายจึงสั่งให้หนูดูแลรายละเอียดของเสื้อผ้า เพราะอาจทำให้ผู้สวมใส่เกิดอาการไม่สบายใจขึ้นได้

การที่ต้องมาทำงานเป็นแม่บ้านไม่ใช่สิ่งน่าอาย ลูกได้พิสูจน์ให้ตัวลูกเองเห็นแล้วว่า งานทุกชนิดที่เป็นสัมมาอาชีพ ควรแก่การนับถือ ผู้ที่ได้ก้าวตามจังหวะชีวิตที่เป็นจริง สัมผัสอาชีพใด ต้องรักซึ่งอาชีพนั้น นับถืออาชีพนั้น จึงจักเรียกได้ว่าเป็นผู้เจริญ

แม่จ๊ะลูกได้อ่านหนังสือ และพบว่าการเย็บผ้าด้วยมือเป็นงานศิลปะ ที่ผ่านการถ่ายทอดจากรุ่นสู่รุ่น รุ่นแล้วรุ่นเล่ายาวนานมาร่วมสองหมื่นปี สมัยก่อนเขาใช้กระดูกสัตว์มาฝนให้เล็กจนเป็นเข็ม และต่อมาได้พัฒนามาใช้เข็มโลหะสีเงินดังที่เราใช้กันในทุกวันนี้

เทคนิคการเย็บผ้าด้วยมือที่แม่ถ่ายทอดให้ ทั้งการเนา การด้น การสอย แม่ได้สอนหนูว่าการเนาเป็นการเย็บด้วยมือชั่วคราว เพื่อยึดผ้าสองชิ้นเข้าด้วยกันเป็นแนวเย็บหลวมๆ ก่อนนำไปเย็บให้เรียบร้อยต่อไป การด้นเป็นการเย็บด้วยมือที่ทำให้ผ้าสองชิ้นติดกัน เป็นการเย็บจริง ด้วยฝีเข็มถี่ที่ทำให้ตะเข็บแข็งแรงทนทาน ส่วนการสอยเป็นการสอยปลายผ้าคือผ้าชิ้นเดียว เป็นการเก็บริมผ้าเข้าไว้ในด้านในชายเสื้อหรือแขนเสื้อ ชายกระโปรง ชายกางเกง เพื่อความทนทาน ลูกยังจำได้ครบถ้วนอยู่ เพราะได้ใช้งานเป็นประจำ และทุกฝีเข็มประณีต แต่ตอนแรกเริ่มฝึกเย็บผ้าฝีเข็มแรก ๆ หนูทำหน้ายุ่งคิ้วย่นน่าดู เลยโดนเข้าไปหลายเผียะเหมือนกัน รอยผื่นแดงที่ขาหนูยังจำได้จนทุกวันนี้ค่ะ

แม่คะเสื้อผ้าที่ชำรุดวันนี้ มีทั้งรังดุมชำรุด กระดุมด้ายหลุด ปลายขากางเกงหลุดลุ่ย หนูเลือกเอาเข็มสอยมาใช้งานเพราะเล่มเล็กดี ถักรังดุมและซ่อมกระดุมก็ง่าย สอยปลายขากางเกงก็สะดวก เจ้านายมีกล่องสำหรับเก็บเข็มหลายขนาด กรรไกร อุปกรณ์สำหรับสนเข็ม และด้ายหลากสีมีให้เลือกไม่ต้องถึงขั้นดึงด้ายจากชายกางเกงมาใช้

ซ่อมเสื้อผ้าเสร็จก็ได้เวลาเตรียมอาหารเย็นพอดี แม่จ๋าลูกเข้าครัวก่อนนะจ๊ะ

รักแม่ที่สุดค่ะ

แอมป์

เขียนใน GotoKnow โดย amp
ใน พระจันทร์

คำสำคัญ (Tags): #กล่องสำหรับเก็บ#การด้น#การสอย#การเนา#ซ่อมเสื้อผ้า#ฝีเข็ม#สนเข็ม#เข็ม#เย็บผ้าด้วยมือ#รังดุม กระดุม

หมายเลขบันทึก: 186757เขียนเมื่อ 7 มิถุนายน 2008 22:46 น. ()แก้ไขเมื่อ 23 มิถุนายน 2012 20:44 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่าน

ความเห็น (46)

ธ.วั ช ชั ย

เขียนเมื่อ 7 มิถุนายน 2008 22:54 น. ()

สวัสดีครับ

พูดถึงรังดุม แล้วก็นึกได้ว่าเคยสงสัย ใครๆ ก็เรียก กระดุม และ รังดุม แต่ไม่เรียก รังกระดุม อิๆ
เปิดพจนานุกรม พบว่ามีทั้ง กระดุม และ ลูกดุม
ฝนกระดูกสัตว์เป็นเข็มว่ายากแล้ว ฝนทั่งเป็นเข็ม ยังยากกว่า
มาฝากกระปุกไว้ครับ เห็นที่พิมพ์ตกอยู่นิดหน่อย ;)

ขจิต ฝอยทอง

เขียนเมื่อ 7 มิถุนายน 2008 22:55 น. ()

เก่งจังเลยซ่อมเองได้ สอย ด้นถอยหลังได้ใช่ไหม แต่ งง เข้าครัวสี่ทุ่มกว่า นี่รอบดึกหรือครับ อิอิๆๆ

ยูมิ

เขียนเมื่อ 7 มิถุนายน 2008 23:07 น. ()

มาเยี่ยม คุณ amp

เป็นชีวิตที่มีคุณค่ายิ่งนะ นึกถึงมหาตะมะคานธี ของอินเดีย

เขาก็เก่งในเรื่องนี้ละ ฮิ ฮิ ฮิ

แผ่นดิน

เขียนเมื่อ 7 มิถุนายน 2008 23:14 น. ()

แม่ผมเคยบอกว่า การเย็บผ้าทอผ้า เป็นคุณสมบัติส่วนตัวของผู้หญิงไทย

บทกวีของไพวรินทร์ ขาวงาม ที่ชื่อ ไหมแท้ที่แม่ทอ ..อ่านแล้วสะเทือนใจมาก ผมยังเคยอ่านในค่ายให้เยาวชนฟัง ถึงกับเงียบและซึมไปเหมือนกัน

แม่ยังคงทอผ้าไปเรื่อย ๆ ขณะที่ลูก ๆ ไม่มีใครสืบต่อภูมิปัญญาแต่กลับไปเสี่ยงโชคในเมืองใหญ่

...

amp