เธอคือ...ความงามที่ต้องค้นหา :ดอกไม้ขี้อายของฉัน

ชื่อของเธอคือ...จิกนมยาน

วันนี้นั่งทำงานทั้งวัน ช่วงเช้าประชุมประกันคุณภาพกับท่านคณบดี(เมื่อคืนนั่งปั่นจนดึก อิอิ..) ช่วงบ่ายนั่งทำโครงการสอนวิชาเศรษฐศาสตร์ระหว่างประเทศ ตอนนี้ฝนก็ตกหนักกลับบ้านไม่ได้ เลยมานั่งเขียนบันทึกซะหน่อย

ขึ้นชื่อบันทึกไว้ว่าเธอคือ...ความงามที่ต้องค้นหา ไม่รู้เป็นอย่างไรปลูกดอกไม้ที่บ้านก็มีแต่ดอกไม้ขี้อาย เวลาเธอออกดอก...ก็ไม่มีใครเห็น ใช้เวลาสังเกตอยู่พักหนึ่งกับเธอผู้นี้ ชื่อของเธอคือ...จิกนมยาน ไม่รู้ว่าใครหนอช่างตั้งชื่อให้เธอได้

ชื่อวิทยาศาสตร์ : Barringtonia macrocarpa

วงศ์ : Lecythidaceae

จิกนมยานเป็นไม้ที่ขึ้นอยู่ในป่าดิบชื้นใช้ปลูกเป็นไม้ประดับ ไม้ให้ร่มเงาและมีดอกหอม ต้นขนาดเล็กถึงกลาง สูง 10-25 เมตร ลำต้นมีปุ่มปม ใบเป็นใบเดี่ยว เรียงสลับกันเป็นกระจุกที่ปลายกิ่ง ใบเป็นรูปรียาว 20-35 ซม. กว้าง 6-18 ซม. ปลายใบเรียวแหลมขอบใบหยักละเอียด

ดอกเป็นช่อสีขาวยาว 30-80 ซม. ออกเป็นช่อทรงกระบอก ช่อดอกบานจากโคนไปหาปลาย มีดอกย่อยจำนวนมาก มีกลีบดอกบางขนาดเล็ก เกสรตัวผู้ยาวสีชมพูรวมกันเป็นพู่ มองเห็นเด่นชัด มีดอกย่อยจำนวนมากและบานไม่พร้อมกัน แต่ละต้นใช้เวลาบานเพียง 1-3 วัน กลิ่นหอมแรงมาก ในช่วงกลางคืน มีฤดูดอกบานอยู่ระหว่างเดือนเมษายน - สิงหาคม

ตอนช่วงกลางวันเธอจะโชว์ดอกตูมให้เห็นแบบนี้ แต่พอตกกลางคืน เราก็ต้องเดินออกมาเพื่อคอยชมความงามของเธอ เวลาถ่ายรูปก็มองไม่เห็น ใช้การคาดคะเนและกดชัตเตอร์เลย จึงได้รูปออกมาแบบนี้ เพื่อนบ้านจะแซวเป็นประจำว่าเราชอบออกมาด้อมๆมองๆในสวนยามค่ำคืน ก็เพราะเหตุนี้แหล่ะค่ะ เพราะถ้าไม่รีบถ่ายรูป ตอนเช้าดอกไม้แสนงามก็จะร่วงโรยเหมือนรูปกลางด้านบน

จิกนมยานเป็นไม้ชอบน้ำ ชอบดินร่วนระบายน้ำดีสามารถกักเก็บความชื้นได้ดี อาจใช้วัสดุคลุมดินช่วย
ถ้าปลูกใกล้แหล่งน้ำจะช่วยให้เจริญเติบโตเร็วขึ้น แต่ไม่ชอบน้ำขัง ควรปลูกไว้ที่มีแสงแดดรำไรจะงามมาก ออกดอกห้อยระย้า สามารถขยายพันธุ์โดยการเพาะเมล็ดหรือตอนกิ่ง

วันหนึ่งกลับมาบ้านคุณพ่อจะทำโรงจอดรถ จึงให้ช่างเทปูนปิดโคนต้นจิกนมยานชนิดไม่เหลือพื้นที่ซึ่งเป็นดินเลย ช็อคเลยเมื่อเห็นแบบนี้....

เราก็ได้แต่ภาวนาให้เธอรอด โดยในช่วงหน้าร้อนก็เอาน้ำรดโคนต้นบ่อยๆบริเวณที่ปูนหุ้มไว้ ฉีดลำต้นให้ชุ่มชื้นและบริเวณพื้นดินโดยรอบที่คาดว่ารากคงจะชอนไชไปถึงถึงแล้วเธอก็ไม่ทำให้ผิดหวัง เธออวดความงามให้เห็นเวลากลางวันดังภาพนี้......

พันธุ์ที่ปลูกเป็นสีชมพูอ่อน ได้ข้อมูลเพิ่มเติมว่า กลีบเลี้ยงโคนเชื่อมติดกันเป็นกรวยมีครีบต่ำหรือสัน 4 สัน ดอกจะติดช่อดอกเลย ไม่มีก้านดอก ตอนที่ถ่ายดอกยังออกไปเต็มช่อ พอกลับจากทำงานดอกก็ร่วงหมดแล้ว....

ได้นำภาพจากในเว็บมาฝากเป็นต้นที่ขึ้นอยู่ริมน้ำ อุดมสมบูรณ์มีสีชมพูอมแดง และมีผลเต็มไปหมด จึงได้แต่ฝันว่า...วันหนึ่งจิกนมยานในเรือนรักร้อยของเราจะงดงามดังภาพด้านล่างบ้าง....

มีอีกสองภาพจากเว็บไซด์มาฝากค่ะ เห็นเขียนว่าเป็นจิกน้ำ แต่ดูผิวเผินก็คล้ายๆกับจิกนมยานนะคะ แต่ก็สวยเหมือนๆกันเลย

เขียนใน GotoKnow โดย อ.ลูกหว้า
ใน ผู้หญิงดอกไม้เหล็กและความทรงจำในเรือนรักร้อย

คำสำคัญ (Tags): #คนแซ่เฮ#ดอกจิกนมยาน#ดอกไม้#ต้นไม้#ธรรมชาติ#สิ่งแวดล้อม#เรือนรักร้อย#เฮฮาศาสตร์สองแคว

หมายเลขบันทึก: 185164เขียนเมื่อ 29 พฤษภาคม 2008 18:00 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 19:06 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่าน

ความเห็น (49)

ขจิต ฝอยทอง

เขียนเมื่อ 29 พฤษภาคม 2008 18:05 น. ()

รู้จักจิก แต่เพิ่งเคยเห็นดอกแบบดีสวยดีจังเลย สงสัยมีหลายสายพันธุ์ครับ

ครูโย่ง

เขียนเมื่อ 29 พฤษภาคม 2008 18:07 น. ()

สวัสดีครับ

แวะมาทักทายครับ
ชื่อน่าหวาดเสียวนะครับ
แต่ดอกสวยดี

นายประจักษ์ ปานอินทร์

เขียนเมื่อ 29 พฤษภาคม 2008 18:09 น. ()

ในโลกนี้มีอีกมากมายมหาศาลที่ผมยังไม่รู้ ไม่เคยได้ยินได้เห็น

เนปาลี

เขียนเมื่อ 29 พฤษภาคม 2008 18:21 น. ()

ธุ อาจารย์ลูกหว้าค่ะ..

ต้อมเพิ่งเคยจะได้ยินชื่อ "จิกนมยาน" ^^ เธอออกดอกสวยจังนะคะ ดูอ่อนหวาน-อ่อนไหว ชอบค่ะ

ธ.วั ช ชั ย

เขียนเมื่อ 29 พฤษภาคม 2008 19:04 น. ()

สวัสดีครับ

บล็อกสวย ภาพสวย ลายมือสวย อิๆๆ

ชื่อแปลกจริงด้วยครับ

เคยได้ยินแต่ "จิก" เฉยๆ

หมอเจ๊ คนสวย แซ่เฮ

เขียนเมื่อ 29 พฤษภาคม 2008 20:25 น. ()

ฝนตกอากาศคงเย็นหน่อย เลยเอน้ำชามาฝากค่ะ

tea

กมลวัลย์

เขียนเมื่อ 29 พฤษภาคม 2008 21:22 น. ()

สวยดีนะจ๊ะน้องลูกหว้า หน้าตาแปลกดีจริงๆ ^ ^

อ.ลูกหว้า