วันนี้ผมได้"เลือก" อีกแล้ว : บนเส้นทางฝันที่ผมก้าวเดิน
ช่วงนี้ชีวิตอลหม่านพอสมควร ทั้งภาระที่มีอยู่ทุกวี่วันอีกทั้งความคิดที่ดูลังเล เสมือนรถที่แล่นอยู่กลางถนนสี่แยกไฟแดงที่เสีย จะออกตัวก็ระวังรถตรงข้ามรวมซ้ายขวา ครั้นไม่ออกตัวก็ไม่ได้แล้วเพราะถนนโล่งเปิดทางให้ไป
มิตรสหายผมบอกผมเสมอว่า ผมชอบลังเล ไม่ค่อยตัดสินใจ...
ผมก็ว่าจริง ผมค่อนข้างเกรงใจคนรอบข้างเกินเหตุ ทางออกที่ทำบ่อยก็คือ ประนีประนอม หรือยืดหยุ่นให้พึงพอใจทุกฝ่าย ไม่ค่อยทำร้ายน้ำใจใคร บุคลิกแบบนี้ทำให้ความขัดแย้งลดลง แต่เพิ่มความขัดแย้งในใจตนมากขึ้น
เพราะผมเชื่อว่าสิ่งใดก็ตามที่ออกไปจากตัวเราผู้ที่อยู่รอบข้างจะได้รับสิ่งนั้น หากเป็นสิ่งที่ "ลบ" ก็เหมือนตอกตะปูลงบนเนื้อหัวใจ แม้จะถอนตะปูออกไป แต่รอยตะปูก็ยังคงอยู่ หากเป็นสิ่ง "บวก" อันเป็นความรัก คงามปรารถนาดี ความแช่มชื่นหัวใจ มีความสุข ประทับตรึงตราไม่เลือน ผมจึงละเอียดอ่อนกับเรื่องนี้มากกว่าเรื่องใดๆ
บ่อยครั้งที่ต้องมานั่งทบทวน แก้ไขปัญหาภายหลังทั้งๆที่ไม่น่าจะเกิดขึ้น
วันนี้มาถึงทางแยกของชีวิตที่จะต้องตัดสินใจ และการตัดสินใจครั้งนี้นั่นหมายถึง ทางเดินที่เลือกแล้ว และเราจะเดินอย่างมาดมั่น ผ่านเรื่องราวที่เป็นประสบการณ์มามากมาย ก็ต้องลุยกันต่อไป
ไม่มีอะไรต้องหวาดหวั่น พรั่นพรึงต่อไปแล้ว นอกจาก "ใจ"ของตัวเอง
ก่อนหน้านั้นผมเคยตัดสินใจเด็ดขาดมาครั้งหนึ่ง สร้างความประหลาดใจแก่คนรอบข้างมาก การหลุดออกไปจากวิถีชีวิตที่เคย วิถีชีวิตที่พร้อมแล้ว เป็นการตัดสินใจครั้งที่ยิ่งใหญ่...ตอนนั้นคิดเพียงว่า "เวลาที่น้อยลง" เรายังไม่ได้ทำในสิ่งที่เราต้องการเลย แล้วเราทำไมยังไม่ตัดสินใจอีกเล่า?
การต่อสู้ภายใจเริ่มขึ้น จิตหนึ่งผูกกับความคิดเดิมยากจะถอดถอน จิตหนึ่งใฝ่ฝันจะก้าวออกไปเพื่อให้หลุดพ้นและอิสระอย่างที่ใจคิด
อ่านหนังสือเล่มหนึ่งมีข้อความเขียนไว้ว่า " ...คุณจะพบกับความเป็นอิสระ เพียงให้เดินเข้าสู่ศูนย์กลางของชีวิต และตัดสินใจ"
ผมครุ่นคิดต่อในสมองมากมายหลังจากนั้น
ตกดึก...กลับต้องตื่นขึ้นมาฟังเสียงตัวเองอีกครั้ง ที่เขาทวงสัญญาเรื่อง "อิสระ" ผมตกลงว่าผมเลือกฟังเสียงนั้น
จากนั้นผมก็ได้เดินทางไปตามฝันตามใจที่ร่ำร้อง
------------------------------------
"ถนนสายหนึ่งขรุขระ
เป็นหลุมเป็นบ่อ แต่ยิ่งเดิน
ยิ่งกว้างไกล อบอุ่น และมองเห็นอนาคต
ถนนสายหนึ่ง ราบเรียบ
อ่อนนุ่ม ยิ่งเดินยิ่งแคบ
ยิ่งสิ้นหวัง และจะตีบตันในที่สุด"
เราละ จะเดินบนเส้นทางใด
----------------------------------
ลิขิตอักษรข้างฝาที่พัก ที่ ภูชี้ฟ้า
๓๐ พ.ค.๔๙
วันนี้ผมได้เลือกอีกแล้ว...
มนุษย์เราจำเป็นต้องเลือกตลอดเวลา(เราเลือกเขา เขาเลือกเรา) ตามระยะทางที่เดินไกลออกไป เงื่อนไขต่างๆถูกนำมาต่อรองเพื่อความสมดุลของเส้นทางเดินโค้งหน้า
เพราะผมศรัทธาในตัวผมเอง
เมื่อต้องเลือกผมก็เลือก และจะทำให้ดีที่สุด
ความเห็น (59)
- เลือกในสิ่งที่ตัวเอง
- มีความสุข อยากกระทำและไม่ทำให้ผู้อื่นเดือนร้อน
- หนทางไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบตลอดไป
- มีสุข มีทุกข์บ้างเป็นเรื่องธรรมดา
- เอาใจช่วยครับน้อง
- แต่รอฟังข่าวดีเร็วๆๆนี้ครับ
- ขอบคุณครับ
คุณเอก...
...
"เมื่อเราเลือก...เราก็ต้องทำในสิ่งที่เราเลือกนั้นให้ดีที่สุด..."
คือ การน้อมรับ...เหตุแห่งปัจจัยที่เกิดนั้น
ขอให้มีความสุขที่ซ่อนอยู่ในความเปลี่ยนแปลงนั้นนะคะ
(^___^)
กะปุ๋ม
- ไม่หัวก็ก้อย
- แต่น่าจะเป็นกลางมากกว่านะครับ :-)
สวัสดีครับ
ปัจจุบันชีวิตคนมีทางเลือกเป็นสิ่งที่ดี บางชีวิตไม่มีทางเลือก บางชีวิตเลือกที่ไม่ใช่ทาง
ยิ่งอายุมากขึ้น พบปะผู้คนแลกเปลี่ยนความรู้ ประสบการณ์ก็มากขึ้น สายตาเพื่อที่จะเลือกก็ย่อมเด่นชัดขึ้น
เราจะมองศูนย์กลางอยู่ตรงไหน เป้าหมายอยู่ที่ใด ประสานกับความมุ่งหวังตัวของเรา ทางที่จะเลือกคงไม่ยาก
- ถ้าได้เลือกขอเลือกสิ่งที่ตรงกับใจครับ
แต่งได้ก็หย่าได้ค่ะ
- มีอะไรให้เลือกก็ดีครับ
- ไม่มีอะไรให้เลือกก็ดี
- ดีหมดล่ะอ้าย
ขอบคุณครับผมสำหรับกำลังใจ ครั้งนี้ต้องตัดสินใจจริงๆหลังจากที่ลังเลมานาน ดิเรกMr.Direct บอกว่า "ผมเป็นคนลังเล " ดังนั้นผมคงต้อง "ฟันธง" เสียแล้ว
เป็นการถอดบทเรียนระหว่างวันอีกบันทึกหนึ่งครับ
ปกติก็ไม่ได้เขียนระบายแนวนี้ออกมานานแล้ว หากอยู่กับตัวเองนิ่งๆก็เขียนออกมาได้
ผมสร้างประวัติศาสตร์ของตัวผมเอง ดังนั้นผมต้องรับผิดชอบประวัติศาสตร์ครับ
น้องเอกค่ะ
ถ้าเลือกได้ดั่งใจปรารถนาเรามักเลือกสิ่งที่เรารักมากที่สุด ไม่ว่าจะอย่างไรสุดท้ายก็ต้องเลือก ...
มีความสุขนะค่ะ
บางครั้งความรอบคอบ/ประนีประนอม จะดูเหมือนลังเล-ชักช้า
แต่การ "เลือกได้/ได้เลือก" น่าจะดีกว่า "ไม่มีทางเลือกค่ะ"
เอาใจช่วยนะคะ
:)
พี่อยากมีโอกาสเลือกแบบเอก แต่ยังมีกิเลสอยู่ ตัดไม่ได้
ยังต้องอยู่ในวังวนต่อ แต่ก็มีความสุขค่ะ
เชื่อมั่น..ในการตัดสินใจของคุณเอกค่ะ..
(คิดถึงเพลง...ทะเลใจ....."หาหัวใจ..ให้เจอก็.เป็นสุข"..)
เป็นกำลังใจสำหรับทุกเส้นทางที่เลือกเดิน...ค่ะ..
หลายๆ ครั้ง ต้องเลือกกับปัจจัยที่มีผลกระทบกับชีวิต หาคำตอบทบทวนแล้ว ทบทวนอีก
บางสิ่ง กลัวไปก่อนจะเกิด
บางอย่าง ไม่กลัว แต่อยากจะลอง
ฝากบันทึก เสียงข้างในจิตใจ เป็นกำลังใจให้พี่เอกคะ :)
- มาแอบดูน้องเอกเลือกใคร อิอิเลือกอะไร
- โชคดีที่เป็นฝ่ายเลือกนะคะ
- แต่พี่สิเป็นพวกถูกเลือกตลอด
- ขอบคุณที่เป็นห่วงนะคะ
- ดีขึ้นมากแล้วและพร้อมจะสู้ต่อไป
- อ้อ พี่เจอสาวสวยเมืองปายแล้วสุขภาพดีมีความสุข
- ที่สำคัญเอวเหลือน้อยแล้ว อิอิ
- ได้ผลๆจากการไปฟิตเน็ตทุกวันค่ะ
สวัสดีครับ
ชีวิตของเราทุกวันเจอแต่ทางแยก ที่จะต้องตัดสินใจว่าจะไปทางไหน จะเลือกทำอะไร ทำแบบไหนดีกว่ากัน ไม่ว่าแยกเล็ก หรือแยกใหญ่
ทุกแยกมีทั้งข้อดี และข้อเสียในแบบของมันเสมอ แต่จะเป็นกำลังใจให้ทุกๆแยกครับผม อิอิ
สวัสดีครับ คุณกะปุ๋ม
ต้องขอบคุณในความห่วงใยที่ทักทายผ่านสื่อตรงๆมาในช่วงแรกว่าผมเลือกอะไร...สิ่งที่ผมเลือกเป็นสิ่งที่ผมวางแผนไว้แล้วครับ และจำทำให้ดีที่สุดครับในเงื่อนไขที่มีอยู่
"เมื่อเราเลือก...เราก็ต้องทำในสิ่งที่เราเลือกนั้นให้ดีที่สุด..."
คือ การน้อมรับ...เหตุแห่งปัจจัยที่เกิดนั้น"
ขอบคุณครับ :)
ช่วงนี้หากจะบอกก็คงต้องบอกว่าเป็นช่วงเปลี่ยนผ่านของชีวิตจุดหนึ่ง ที่หักเหตามลิขิตที่กำหนดไว้...ไม่ว่าจะเป็นอย่างไร ผมก็ดีใจที่ได้เลือก ได้ถูกเลือก แน่นอนว่าการเดินไปข้างหน้า ผมจะทำสิ่งที่ดีที่สุดครับ
ขอบคุณกัลยาณมิตรทุกท่านที่ส่งความห่วงใย ผ่านสื่อต่างๆ อย่างอบอุ่นครับ
ผมสบายดี กำลังใจเกินร้อยเลยครับ
:)
------------------------------
สวัสดีครับ อ. เอก ไม่หัวก็ก้อย แต่ให้ดีไม่ว่าจะออกอะไร สิ่งนันดีเสมอ :)
-----------------------
สวัสดีครับ พี่สิทธิรักษ์ ช่วงนี้ผมเหน็ดเหนื่อยบ้างกับการเปลี่ยนผ่าน เป็นการเริ่มต้นใหม่ ก็ดีครับ สนุกและท้าทายดี ขอบคุณครับ กำลังใจที่มีให้เสมอๆครับ
----------------------------
สวัสดีครับ คุณคนเดินดิน... ผมก็คนเดินดินคนหนึ่ง แต่เป็นคนล่าฝันด้วยสิครับ ขอบคุณครับ ยินดีที่ได้รู้จัก
---------------------------
พี่หมูครับ
บางครั้งสิ่งที่เลือก ก็ได้คิดว่าจะเลือก แต่เมื่อต้องเลือกผมก็ขอทำให้ดีที่สุดครับ
ขอบคุณพี่หมูมากครับ กำลังใจดีๆครับ
---------------------------
สวัสดีครับครูรัตน์
การที่ได้เลือก เป็นความโชคดี อย่างหนึ่ง และหากถูกเลือกผมก็มองว่าผมได้โอกาสเช่นกันครับ
ขอบคุณมากครับ
--------------------------
พี่อุบล ผมก็มีครับ "กิเลส" แต่ก็พัฒนาให้เบาบาง ก็อยากได้ อยากมีเช่นปถุชน เพราะผมก็คนเดินดิน :)
แต่ผมให้โอกาสตัวเอง ศรัทธาตัวเองครับ ก็จะทำให้ดีที่สุด
ขอบคุณพี่มากครับ
------------------------
ครูแอ๊ว
ผมชอบประโยคนี้มากเลยครับ
"หาหัวใจ..ให้เจอก็.เป็นสุข"
ขอบคุณมากๆครับ
-------------------------
น้องมะปราง
เสียงข้างในจิตใจ เป็นเสียงสนทนาของเราเอง เพื่อหาจุดสมดุลของการเป็นอยู่กับช่วงเวลา
ขอบคุณครับน้องมะปรางครับ สำหรับกำลังใจครับ
แปลกดีครับ...วันนี้นั่งเขียนบันทึกนี้เพลินๆไม่เกินห้านาที เพราะอยากเขียนจริงๆ
--------------------------
พี่นารี
สบายดีหรือยังครับ รักษาสุขภาพด้วยนะครับ
สาวเมืองปายโทรมาเสียงสดใส เห็นบอกว่าออกกำลังกายทุกวัน ดูท่าทางมีความสุขครับ ต้องขอบคุณที่ช่วยดูแลครับ
เรามีสิทธิ์เลือกได้ครับ...ถึงแม้ว่าข้างนอกเราถูกพันธนาการ แต่ "ใจ"เราใครจะมากักขังได้ จริงไหมครับ
-------------------------------
คุณกบ ข้ามสีทันดร
สิ่งที่เกิดขึ้นแล้วทุกอย่างดีเสมอ
ผมชอบประโยคนี้จังครับ เพียงแต่เราเลือก และเราทำให้ดีที่สุด ผลเป็นอย่างไรก็ไม่ต้องไปกังวล
วันนี้ผมยังอ่านหนังสือที่คุณกบ ส่งมาให้ผม อ่านแล้วได้ข้อคิดมากมายครับ
ขอบคุณมากๆครับ
อ.จันทรัตน์ พี่สร้อย
ใช่เลยครับ "แต่งได้ ก็หย่าได้"
ประโยคนี้หมายถึงการยืดหยุ่นของชีวิต ที่เราไม่ผูกมัดกับสิ่งใด
ใช่เลยครับ!!!
ขอบคุณพี่สร้อยมากครับ
------------------------------
น้องออต
วันนี้ทุกท่าน มีปริศนาธรรมมาแทบทุกคน อาจเป็นเพราะ บันทึกที่อ่านแล้วดู ไม่ค่อยเคลียร์ก็ได้
เป็นบันทึกความรู้สึกที่นานๆทีจะเขียนออกมาครับ
แบบว่ามีอารมณ์อยากเขียน- - -ขอบคุณครับน้องออต
ครับ...เพื่อนเอก 
...
...เมื่อต้องเลือกผมก็เลือก และจะทำให้ดีที่สุด...
คำว่า "ต้องเลือก" นี้ เรากำหนดจากตัวเรา หรือเราถูกกดดันจากปัจจัยภายนอกครับ...
ถ้าหาก "ต้องเลือก" เกิดจากตัวเรา มันคงถึงเวลาแล้วจริง ๆ ที่เราต้องเลือกและต้องทำมันให้ดีที่สุด...
แต่ถ้า "ต้องเลือก" นี้เกิดจากปัจจัยภายนอก ลองถามใจตัวเราอีกทีดีมั้ยครับว่า มันถึงเวลาแล้วจริง ๆ หรือเปล่า...
เป็นกำลังใจให้ในทุก ๆ ทางเลือกครับ...
เป็นกำลังใจให้จ๊ะ เอก
มั่นใจได้ว่า ประวัติศาสตร์จะไม่ซ้ำรอย...
สวัสดีค่ะคุณเอก
เห็นบันทึกนี้ หลายชั่วโมงมาแล้ว แต่ไม่มีเวลานั่งหน้าคอมฯเป็นเรื่องเป็นราวเลย พอดียุ่งหลายเรื่องค่ะ
คนเรามีความฝันด้วยกันทุกคนค่ะ และเกือบทุกคนก็เคยเดินมาถึง Cross Road แห่งชีวิตมาแล้ว และก็เคยผ่านประสบการณ์การตัดสินใจมาแล้ว
ในที่สุด ทุกคนก็พบว่า ไม่มีอะไรในชีวิตที่ผิดพลาดมากมายจน เป็นความผิดพลาดหรือเป็นทุกข์อย่างสาหัส มนุษย์สามารถปรับตัวได้เสมอ
ขอยกตัวอย่างตัวเองก็แล้วกัน พี่เองเคยมีประสบการณ์ที่ต้องตัดสินใจ และเลือกทางเดิน มาหลายครั้ง และครั้ง ใช้เวลาในการคิดพิจารณามิใช่น้อย โดยนำเรื่องของการตัดสินใจระหว่างความ "อยาก" กับสิ่งที่ "ควร" มาพิจารณาอย่างละเอียด
เหมือนกับเด็กๆในช่วงเวลาใกล้สอบที่มีความ "อยาก" ที่จะเล่นเกม ดูทีวี อ่านการ์ตูนหรือคุยกับเพื่อน ทั้งๆ ที่สิ่งที่เด็ก "ควร" จะทำในช่วงนี้ คือการดูหนังสือเตรียมตัวสอบ
โดยมาก ความ "อยาก" นั้น สิ่งที่เราจะทำมักจะเป็นเพื่อการตอบสนองต่อความพอใจ หรือความต้องการในระยะสั้น เช่น บางคนต้องซื้อของให้ได้ เมื่อเห็นป้ายลดราคา
แต่สิ่งที่ "ควร" นั้น เราจะคิดและประพฤติเพื่อประโยชน์ในระยะยาวทั้งของตัวเราเอง และผู้มีส่วนเกี่ยวข้อง เช่น ถ้ารู้ว่าเราเป็นโรคแพ้ต่อป้ายลดราคา สิ่งที่เรา "ควร" ทำ คือไม่ไปเดินตามห้างสรรพสินค้า ในช่วงลดราคา เป็นต้นค่ะ
นี่เป็นประสบการณ์ส่วนตัว แค่เล่าให้ฟังค่ะ เพื่อจะได้อ่านอะไรที่หลากหลายไปอีกหน่อยค่ะ
สวัสดีค่ะคุณเอก
อ่านแล้วสงสัยคุณเอกท่าจะเป็นคนละเอียดอ่อน ช่างคิด และเวลาทำอะไรถนอมจิตใจคน ดูเป็นคนอบอุ่น คนอย่างนี้ท้ายสุดตัดสินใจเลือกอะไร เชื่อว่าต้องมีความสุขแน่นอน
สวัสดีครับ ดิเรกMr.Direct
อย่างที่เคยโทรคุยกันครับ ...
เพราะลิขิตฟ้าส่วนหนึ่ง และการตัดสินใจนี้อยู่ในภาวะที่ไม่เสี่ยงครับ อิอิ (ประกันความเสี่ยงเรียบร้อยแล้ว)
ขอบคุณครับ สำหรับกำลังใจเสมอมา
-------------------------------------------------
สวัสดีครับ พี่สุครูสุ แซ่เฮ
ไวรัสที่พี่นำฝากผมเมื่อคืนนั้น ผมจัดการเรียบร้อยแล้วครับ อิอิ
ขอบคุณพี่สุครับ ที่มาเยี่ยม ประวัติศาสตร์ไม่ซ้ำรอยแน่นอนครับ แต่ผมเองครับที่จะสร้างประวัติศาสตร์ใหม่ๆ
สวัสดีครับพี่ Sasinanda ศศินันท์
ตามจริงบันทึกนี้ เขียนมาแบบถอดบทเรียนระหว่างวันครับ ...วันว่างมีโอกาสได้ทบทวนตัวเองมากขึ้น แทกครั้งที่มีการเลือก ผมไม่ค่อยสบายใจนัก เพราะต้องรอมชอมทางเลือกเรื่อยไป..
เมื่อต้องเลือก ก็คงต้องเลือกแล้ว เป็นเงื่อนไขที่กำหนดมาแบบนี้
ผมอยากเขียนบันทึกให้เรียนรู้ร่วมกันครับ ...ชีวิตคนเราก็ต้องผ่านเรื่องเหล่านี้ แล้วแต่ว่าจะมีใครหยิบมาเขียนมาเป็นประเด็นหรือไม่
ผมคิดระยะยาวครับ อาจจะไม่เห็นผลในเร็ววัน แต่ประวัติศาสตร์นี้สร้างด้วยตัวเอง และผมจะรับผิดชอบประวัติศาสตร์ด้วยตัวเอง
"ทำให้ดีที่สุด"ครับ
ขอบคุณพี่มากครับ
สวัสดีครับ พี่อุ๊ a l i n l u x a n a =)
โดยส่วนตัวผมเป็นแบบนี้ครับ ไม่อยากให้ใครต้องรู้สึกไม่ดีในสิ่งที่ผมคิดและทำลงไป ดังนั้น การดูใจเขาใจเราค่อนข้างเข้มงวด ผมให้ความละเอียดอ่อนเรื่องนี้มาก
ผมเลือกความเป็น "อิสระ" ครับ
หากสิ่งที่เลือกมันไม่ใช่ผมก็พร้อมที่จะ "ไม่เลือก"ครับ
ขอบคุณครับผม
------
ซูซานเล่าให้ฟังถึงครอบครัวที่น่ารักในต่างแดน รวมถึงกิจวัตรของพี่อุ๊ที่ฮาวาย ให้ผมฟังด้วยครับ...
เป็นครอบครัวที่อบอุ่นและน่ารักมากๆครับ
มายืนเคียงข้างน้องเอก...ในทุกหนทางที่น้องเลือกเดินค่ะ
จะบวกหรือลบ ถ้าตัดสินใจที่จะเลือกไปแล้ว จงอย่าเสียใจ และอย่าเสียดายเพราะเราได้เลือกไปแล้ว
ชื่นชมและนับถือครับ
สวัสดี และยินดีที่ได้รู้จักมิตรใหม่คุณรินทร์ ครับ
คิดว่าทุกคนก็คงได้เจอทางแยกที่ต้องลังเลอยู่บ้าง แต่ในที่สุดก็ต้องตัดสินใจนะครับ
อย่างที่คุณรินทร์บอก คือ ตัดสินใจแล้ว ลุยไปเลย ไม่เสียใจแน่นอน
ขอบคุณมากครับ...
สวัสดีครับ พี่ติ๋ว กฤษณา สำเร็จ
ข้อความสั้นๆที่พี่ติ๋วเขียนถึงผม ทำให้ซาบซึ้งมากเลยครับ
ขอบคุณมากๆครับ
:)
จะบอกว่าประนีประนอมเขียนผิดอ่ะ และขอบอกว่าห้องสวยจัง จัดได้สะอาดน่าอยู่ดีนะ
เราเอาหนังเรื่องนี้มาฝากน่ะเอก ไปหาดูได้นะ เกี่ยวกับการตัดสินใจเลือกทางเดินชีวิตของคนๆ นึง เป็นทางแยกที่สุดโต่ง แต่ ณ วันหนึ่งเขามีโอกาสกลับไปเปลี่ยนแปลงชีวิตของเขาได้ Family man เราว่าเป็นหนังที่ดีนะ แต่เราก็ไม่รู้เหมือนกันว่าถ้าเปลี่ยนได้เราจะเลือกเปลี่ยนเหมือนเขาหรือเปล่า
สวัสดีครับ คุณเอก :)
- ผมเห็นคุณเอกเขียนบันทึกไว้ตั้งแต่เมื่อวานนี้ ครับ
- แต่ผมไม่สามารถหาคำพูด หรือ ข้อเขียนใด มาบรรเทาความรู้สึก ณ ขณะนี้ได้
- ผมไม่ทราบครับว่า เลือก หรือ ไม่เลือก อะไร
- แต่ผมตั้งใจนำข้อเขียนนี้มาให้ในวันนี้ คงไม่สายเกินไปนะครับ แค่บรรเทา มิใช่เป็นคำตอบ
- เลือก หรือ ไม่เลือก ขึ้นอยู่เส้นทางของคุณเอกเองครับ
- ที่นี่ครับ เราไม่อาจเดินบนเส้นทางสองสาย..ในเวลาเดียวกัน (ท่านชุติปัญโญ)
- ขอบคุณมากครับ
อยากให้กำลังใจ อิ อิ :)
อ๋อ ... ห้องคุณเอก มันสะอาดเกินไปครับ อิ อิ เมื่อเทียบกับห้องผม ที่ทำงานผม .. นี่มัน โรงแรม ชัด ๆ ครับ :)
ขอบคุณครับ
สวัสดีค่ะน้องเอก..
การมีทางเลือกเป็นสิ่งที่ดีค่ะ ^ ^ บางคนแทบไม่มีทางเลือก เกิดมาก็ถูกตัดโอกาสไปหมดแล้ว
แต่ถ้าพูดถึงทางเลือก..เรายังมีทางเลือกที่จะไม่เลือกอะไรเลยด้วยนะคะ อิอิ
เป็นกำลังใจให้นะค่ะ สู้ๆ อิอิ
มีข่าวดี แจ้งกันด้วยนะค้า
ซูซาน
ขอบใจมาก ผมตามไปอ่าน Family man แล้ว เป็นหนังที่ดี แต่ผมยังไม่มีโอกาสได้ชมเลยครับ ผมชอบนิโคลาส เคจครับ เขาแสดงได้ดีในหลายเรื่องที่ผมได้ชม
ผมชอบนะ หนังโรแมนติค คอเมดี้-ดราม่า ผมว่าให้ความรู้สึกเป็นชีวิตจริง ซาบซึ้งครับ แต่นานๆจะมีเรื่องที่ดูแล้วชอบครับ
เรื่องหนังผมชอบ Always เป็นหนังญี่ปุ่นไม่ทราบว่าซูซานเคยดูหรือยัง เรื่องนี้สนุกครับ ดูแล้วน้ำตาไหลเลยครับ เป็นเรื่องที่เด็กหญิงคนหนึ่งที่เลือกทำงาน แม้จะไม่เป็นอย่างที่เธอต้องการ แต่สุดท้ายการเดินทางของหนังเรื่องนี้ ทำให้เราน้ำตาคลอเบ้า หัวเราะพร้อมร้องไห้
เราได้เลือก และ เลือกแล้วไม่เป็นอย่างที่เราคาดหวังแต่แรก แต่วิถีที่เป็นไปทำให้เรารักในสิ่งที่เราเป็น ไม่ใช่จำยอม แต่เป็นความงดงามจริงๆครับ
ซูซาน ผมเคยเขียนเรื่องราวกับหนังเรื่อง Always ที่นี่ครับ ถนนสายนี้ หัวใจไม่เคยลืม : Always
เป็นกำลังใจให้นะน้องชาย เชื่อว่าน้องเลือกนั่น !! ดีที่สุด ณ. ปัจจุบัน แล้ว
ว่าแต่ว่า...ประโยคที่พี่สร้อยว่า..แต่งได้ก็หย่าได้ นั่น คุ้นจังเลยนิ 555
ขออนุญาต จากพี่ผู้มีประสบการณ์ อิอิ แม้จะไม่เหมือนกัน
อย่าคิดถึงคำนี้มากนักนะคะ ใช่อยู่ว่า แสดงถึงความไม่ยึดติดกับอะไร แต่ถ้าคิดถึงคำนี้มาก ความอดทนจะสั้นค่ะ
สวัสดีครับ อ.Wasawat Deemarn
เป็นกัลยาณมิตรที่แสนดีของผมนะครับ
ขอบคุณมาก
จริงๆเรื่องราวที่เขียนทำให้ "มิตรแก้ว สหายคำ" ติดต่อมามากเหมือนกันครับว่าผมเลือก หรือไม่เลือกอะไร บางท่านถามไปโน้นครับว่าผมจะสละโสดแล้วหรือ ...?? อืมม์ ..
ผมอยากจะให้หลายๆท่านฉุกคิดว่า ตลอดระยะทางที่เราเดินไป มีทางแยกมากมาย น้อยใหญ่ ที่เราต้องเลือก แน่นอนว่าเรามีข้อมูลชุดหนึ่ง กับการตัดสินใจบางครั้งใช้ความรู้สึก บางครั้งต้องอาศัยข้อมูล แต่เมื่อได้เลือกหมายถึงเราต้องเดินทางไป หรือยอมรับในสิ่งที่เราเลือก และทำเต็มกำลัง
ใช่ครับ "เลือก" หรือ "ไม่เลือก" นั้นอยู่ที่ผม
ผมตามไปอ่านครับ เราไม่อาจเดินบนเส้นทางสองสาย..ในเวลาเดียวกัน (ท่านชุติปัญโญ)
แต่วันนี้ผมคงต้องไปเลือก สว. เป็นหน้าที่พลเมืองดี
ในภาพเป็นห้องโถงทำงานของผมที่บ้าน ปาย ครับ มีโอกาสไปเที่ยวหรือไปพักได้ครับ ยินดีต้อนรับครับผม
ขอบคุณครับ
มีเสียงบางเสียงบอกว่า อ่านบันทึกผม พร้อมกับ Click เพลงบ้านกลางไพร แล้วอยากร้องไห้
ผมถามว่า "ทำไมอยากร้องไห้ "
เขาบอกว่า "คิดถึงบ้าน"
ผมชอบเพลง "บ้านกลางไพร" มากครับ เลยนำมาติดไว้ที่ท้ายBlogผม หากอยากลองฟังก็ click ฟังได้ครับ
ฟังไม่ได้ ที่นี่เลยครับ บ้านกลางไพร
ผมกำลังจะหอบหิ้วสองหนุ่มกลับไปเลือก สว. ที่กาฬสินธุ์ ส่วนคุณแม่บ้านตอนนี้อยู่นครพนม ทิ้งให้ผมรบรากับสองหนุ่มนี้มา 3 วันอย่างสนุก..
...
ไปเลือกตั้ง เพราะไม่เคยสิ้นหวังกับการหาคนดี ๆ ไปรับใช้บ้านเมือง อย่างน้อยเราก็เลือกที่จะทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุด ...
..
โชคดีกับชีวิตนะครับ
บ้านกลางไพร
อ้น ธวัชชัย ชูเหมือน
.....
ยามเช้า ลมหนาวแผ่วมา
จับต้องกายาหนาวเย็นจับใจ
กระท่อมน้อย เริ่มมีแสงใต้
กองฟืน สุมไฟ สัญญาณวันใหม่ เริ่มมา
.เสียงไก่ขันระงมไกล้ไกล
กล่อมพฤกษ์พงไพร มีชีวิตชีวา
ดาวน้อย ลาลับจากฟ้า
แสงทองส่องมา แลอุ่นตาเพลินใจ
.เป็นชีวิตบ้านดง พนา อยู่กันมาปู่ย่าตายาย
ตั้งนมนานหลายรุ่นผ่านไป อยู่อย่างสุข สบาย
เรียบง่ายกันเอง
มีพันธุ์ไม้ มีปลาจากคลอง ข้าวจากท้องนา
เสียงนกร้องเพลง เก็บผัก เก็บฟืนครื้นเครง
ไร่นาทำเองพอมีเลี้ยงกาย
.ยามเย็น แดดร่มลมโชย สายลมโบกโบย
เฉียดฉิวเสียดกาย ร่ำสุราล้อมวงญาติสาย
แค่เพียงกระสัย หายเหนื่อยหายเพลีย
.หมู่เพื่อนพ้อง บ้านเรียนเคียงกัน
รวมกลุ่มประสาน เสียงเพลงเสียงเชียร์
เด็กร่ายรำผัวหยอกล้อเมีย
อยู่อย่างสุข ถึงจน ไม่เคยสนใจ
บ้านกลางไพรประสาป่าดอย
ความสุขเล็กน้อย แต่ดูยิ่งใหญ่
มีแต่รัก และความ จริงใจ แบ่งปันกันไป ไม่เคยทิ้งกัน
.ไม่หลอกลวงไม่เห็นแก่ตัว
ไม่หลงเมามัว แก่งแย่งแข่งขัน
สนุกสนานอยู่ไปวันๆ หลังเสร็จสิ้นงาน พอชื่นบานใจ
.กลับเข้านอน พักผ่อนพวกเรา
เก็บเรี่ยวแรงรอรุ่งต่อไป
ครอบครัวเราแสนสุข สบาย
ลำคลองท้องนาป่าไพร หล่อเลี้ยงชีวี.
พี่ตุ๋ย กมลวัลย์ ครับ
ที่อเมริกาคงไม่เหงามากไปใช่ไหมครับ? เพราะ เครือข่ายความคิดถึงมันยึดโยงทั่วโลก
ขอบคุณครับ..
ทุกคนมีสิทธิ์เลือก และได้เลือกครับ เช่นผมเอง อาจไม่ได้เลือกเรื่องหนึ่ง แต่บางเรื่องเรามีอิสระเต็มที่ที่จะตัดสิน ประวัติศาสตร์ของเรา
ขอให้พี่ตุ๋ยมีความสุขมากๆครับ ในต่างแดน...เพียงส่งเสียงมาทางนี้ก็พอคลายความคิดถึงได้ครับ :)
ครูเอ ครับ
ครูเอคิดว่าผมจะสละโสดแน่ๆใช่มั้ยครับ :) แต่ผมขอแต่งกับงานก่อนครับ เพราะการตัดสินใจครั้งนี้เกี่ยวข้องกับ "งาน"และ "เรียน"ครับ
จึงได้เลือกครับ (ตามเงื่อนไขที่มีอยู่)
ขอบคุณมากครับที่เป็นธุระเมื่อวานครับ
ขอบคุณพี่อดิศักดิ์ พี่ครูจุฑารัตน์ พร้อม พี่หมอรอน ที่นำของบริจาคมาถึงปายโดยสวัสดิภาพครับ
ขอบคุณแทนเด็กด้อยโอกาสบนดอยสูง มายังผู้ใจดีทุกท่านครับผม
ประทับใจทุกท่านครับ
สวัสดีครับพี่หนิงDSS "work with disability" ( หนิง )
ขอบคุณครับ...
บางทีความมั่นใจในตนเองมากก็ทำให้ความอดทนสั้นไป ลืมไปว่าบริบทที่เรียบร้อยเป็นประวัติศาสตร์นั้นนานแค่ไหน บางทีอารมณ์ที่เกิดขึ้นกลับปิดหน้าประวัติศาสตร์ด้วยตนเอง ...คิดย้อนไปแล้ว น่าเสียดาย
ผมถึงให้ความสำคัญในการตัดสินใจ เพราะนั่นคือการร้อยเรียงประวัติศาสตร์ชีวิตผ่านตัวตนของเราเอง
ขอบคุณครับผม
คุณแผ่นดิน ครับ
ด้วยความคิดถึง พอท่านเขียนข้อเสนอแนะขึ้นมา ผมก็เลยมอบเพลง "บ้านกลางไพร" ให้ด้วยนะครับ
ฝากความคิดถึงหลานซนทั้งสองคนด้วยครับ เขาคงสุขสบาย ซนมากๆใช่มั้ยครับ
วันนี้สักครู่ผมก็เตรียมตัวไปเลือกตั้งแล้วครับ กลัวว่าจะถูกตัดสิทธิ์สมัครผู้ใหญ่บ้าน ในโอกาสข้างหน้าครับ
ขอบคุณครับผม :)
โชคดีจงเป็นของผู้แสวงหาครับ
จากบันทึกงามบทนี้ "เราไม่อาจเดินบนเส้นทางสองสาย..ในเวลาเดียวกัน (ท่านชุติปัญโญ)"
"....ผมเดินหาหนังสือของท่านชุติปัญโญ ผมพยายามเปิดและเลือกดูว่า มีข้อเขียนใดที่สามารถช่วยบรรเทาความรู้สึก และอาจจะเป็นคำตอบให้เพื่อนผมคนหนึ่งได้บ้าง เพื่อนคนนั้นก็คือ คนที่เขียนบันทึกนี้ ... วันนี้ผมได้"เลือก" อีกแล้ว : บนเส้นทางฝันที่ผมก้าวเดิน
ตั้งแต่เมื่อวานนี้ ... ผมยังไม่มีข้อเขียน หรือ ความคิดที่จะบรรเทาความรู้สึกในบันทึกนี้ได้ ผมจึงเลือกที่จะไม่เขียนอะไรลงไปในกรอบความคิดเห็นนั้น แน่นอน ผมไม่ทราบหรอกว่า ความทุกข์ หรือ ความสุข ที่ต้องเลือกนั้น คืออะไร ...
- ทุกข์ที่ต้องเลือก
- ทุกข์ที่ไม่ต้องเลือก
- สุขที่ต้องเลือก
- สุขที่ไม่ต้องเลือก
บทหนึ่งของบันทึกงาม โดย อ.Wasawat Deemarn
------------------------------------------------------------------
สวัสดีครับ อ. Wasawat Deemarnและ กัลยาณมิตรทุกท่านครับ
อ่านบันทึกนี้เสร็จเหมือนเรากำลังนั่งมองดู พระอาทิตย์กำลังทอแสงประกายที่ขอบฟ้า ใกล้รุ่งแล้ว แสงสีขลิบทองเปล่งประกาย ให้ความสว่างสดใส และอบอุ่น
นั่นหมายถึง การเห็นเส้นทางที่เราจะเดินต่อจากนี้ไป รวมถึงพลังความเชื่อมั่นที่มีอยู่เต็มเปี่ยม พร้อมแล้วสำหรับการเลือกเส้นทางของชีวิต เส้นนี้ที่เลือก
ผมตอบโจทย์ชีวิตของตัวเองเสมอเมื่อตระหนักว่า "เวลาที่เหลือน้อย" เราควรทำอะไรเพื่อให้เกิดคุณค่าให้กับสังคม ครอบครัวและตัวตน การเดินทางของผมจึงใช้ปัญญาในการชี้นำ และผมเชื่อว่าพลังความดีที่เราเพียรสะสมและสร้างขึ้นมาเรื่อยๆเป็นกุศลยิ่งใหญ่ให้เราพบพานสิ่งดีงามในชีวิต
เมื่อถึงทางแยก แน่นอนว่าใครก็ใครก็ต้องลังเล ทุกคนมีชุดความรู้อยู่ชุดหนึ่ง และเราต่างก็ใช้เหตุผลที่อ้างขึ้นมาจากการสังเคราะห์ชุดความรู้นั้นสนับสนุนสิ่งที่คิดพร้อมกับพลังปัญญาที่ช่วยตัดสินใจ หรือใช้อารมณ์ความพึงพอใจด้วยก็แล้วแต่วิถีคน
ผมตัดสินใจด้วยความเชื่อมั่น และเมื่อตัดสินใจแล้ว หน้าที่ต่อไปคือ การทำให้ดีที่สุด ทำให้สุดของความตั้งใจ เชื่อว่าสิ่งที่เกิดขึ้นนั้นดีเสมอ..เราเองต่างหากเป็นผู้ควบคุมประวัติศาสตร์นั้น
ผมเขียนถ้อยความนี้บ่อยๆว่า "เราเป็นคนสร้างประวัติศาสตร์" ดังนั้นมหากาพย์เรื่องยาวว่าด้วย "ชีวิต" เราทดลองมาด้วยตนเอง ผลึกผลที่ได้มาจากประวัติศาสตร์ที่เลือกแล้ว
"...ดังนั้น เมื่อรู้จักเรียนรู้ชีวิตอย่างผู้มีปัญญา ก็ต้องรู้จักที่จะถามตัวเองเพิ่มขึ้นว่า จะให้ชีวิตนี้เป็นไปอย่างไร กำไรที่จะเพิ่มเป็นความงอกงามจึงจะเกิดมี มิใช่สักแต่ว่าเลือกทุกอย่างที่ขวางหน้า จนไม่สามารถแยกแยะได้ว่า อะไรสำคัญที่สุด และอะไรสำคัญรองลงมา
เพราะชีวิตไม่อาจเดินบนเส้นทางสองสายด้วยเวลาที่สั้นได้ แต่ชีวิตสามารถเลือกที่จะเดินบนเส้นทางที่มีคุณค่าได้ แม้ทางที่เดินอาจจะไม่หลากหลาย แต่ก็เพียงพอที่จะทำให้เราค้นพบสมบัติที่ซ่อนอยู่ในระหว่างทางและปลายทางที่ไปถึง
เราไม่อาจเดินบนเส้นทางสองสายในเวลาเดียวกันได้ เราจึงควรเลือกเส้นทางที่ดีที่สุดให้กับตัวเอง เพราะหลงทางนั้นเสียเวลา แต่หลงคุณค่าที่จะเกิดมีสำหรับชีวิต เราจะเสียใจตลอดกาล..."
ผมขอใช้ความรู้สึกของผมร้อยเรียงเชื่อมโยงบทบันทึกงามนี้ครับ
ขอบคุณมากครับสำหรับบันทึกและความรู้สึกดีๆที่มีให้กันตลอดเวลาครับ
:)
----------------------------------------------------
จาก...ข้อเสนอแนะในบันทึกเดียวกัน
สวัสดีค่ะ เอก
เหงาใจและว้าวุ่นทุกครั้งที่อ่านบันทึกของเอก บอกไม่ถูกว่าเพราะอะไร ตัดสินใจไม่ถูกเหมือนกัน นึกภาพเอกออกเลยว่า เป็นคนประนีประนอม ยอมตามใจคนอื่น
อีกอย่างก็นึกภาพไปว่า เอก เป็นคนใจกว้าง สะอาด ยิ่งเห็นห้องทำงานของเอก บอกได้เลยว่า ใช่ละ เอกเป็นคนเรียบร้อยนี่เอง
ขอบคุณครับ คุณเอก :) ...
สวัสดีครับpa_daeng
บันทึกนี้เขียนตามอารมณ์ครับ แบบถอดอารมณ์นิ่งๆเขียน ป้าแดงอ่จรู้สึกเหงาและว้าวุ่นใจบ้างเพราะป้าละเอียดอ่อนมากนั่นเองครับ
ห้องทำงานผมก็เหมือนกับท่านอื่นครับ มันก็รกบ้าง บางครั้งก็สะอาดเพราะผ่านการเก็บกวาด ภาพที่เห็นมันดูสะอาดเพราะเก็บกวาดครับ :)
สวัสดีครับ อ.Wasawat Deemarn
ขอบคุณมากเช่นกันครับ สำหรับข้อเสนอแนะที่แปรเป็นบันทึกงามๆผมตามไปอ่านแล้วรู้สึกดีๆมากครับ
ขอบคุณอีกครั้งครับ
จำผมได้ไหมครับคุณเอก เพื่อนรัก
นานๆ ผมจะได้แวะทักทายเพื่อนๆ G2K
ขอส่งกำลังใจและความสุขแด่เพื่อนเมืองปายครับ
สวัสดีครับ ดร.ป๊อบ
ขอบคุณมากครับ กำลังใจดีๆจากเพื่อนครับ อีกไม่นานผมก็จะไปโผล่ใกล้ๆที่ทำงานเพื่อนนะครับ
ขอบคุณกำลังใจ และ ความสุขที่มอบให้ครับ
: )
สวัสดีค่ะ คุณเอก
- พี่กลับถึงบ้าน ตีสี่ค่ะ กลับทางแพร่ เข้าพิษณุโลก แต่ก็เที่ยวอย่างมีความสุข สบายใจ พร้อมได้บุญ คุ้มจริงๆ
- ไปพบกับน้องๆของ ม.แม่โจ้ ร่วมสมทบทุนอาหารกลางวันด้วยนะคะ
- แต่ตอนขึ้นไปบนพระธาตุดอยสุเทพ หอบเอาการอยู่เหมือนกัน กลายเป็นคนตัวใหญ่เดินนำหน้าไปก่อนค่ะ เพิ่งรู้ว่าสูงอายุก็ตอนนี้เอง
- ได้แบ่งปันสิ่งดีๆ ซึ่งไม่ค่อยได้มีโอกาสมากนัก
- โอกาสหน้าจะไปถึงปายค่ะ
- และขอให้คุณเอก มีความสุขและสมหวังกับทางเลือกนะคะ
สวัสดีครับ น้องเอก
- เส้นทางเดินของชีวิต ตัวเราเองลิขิตได้ สุขสบาย หรือทุกข์ อยู่ที่เรากำหนดเอง
- ขอเป็นกำลังใจให้น้องเอกนะ เส้นทางข้างหน้าอีกยาวไกล ขอส่งใจ......จงไปให้ถึง...... และจะพบว่า...ฝันนั้น คือ ความจริง
สุดแต่ใจจะไข่วคว้า................
มีโอกาสแวะบ้างนะ " เมืองสี่แคว แห่มังกรๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"
สวัสดีครับ อ.จุฑารัตน์
เป็นยังไงบ้างครับ กลับมาจากการชาร์ตแบตเตอรี่ให้กับชีวิตแล้ว คงสดชื่น แจ่มใส พร้อมี่จะต่อสู้กับภาระงานหนักต่อไปนะครับ
ต้องขอขอบคุณสิ่งของบริจาคที่กรุณานำมาส่งให้ถึงเชียงใหม่ด้วยตัวเอง ขอผลานิสงค์นี้ให้พี่และครอบครัวจงประสบแต่ความสุข ความเจริญนะครับ
ผมขอเป็นผู้ประสานนำสิ่งของมอบต่อไปยังผู้ขาดแคลนต่อไป ตามประสงค์ของท่านทั้งหลายครับ
โอกาสหน้าเวลาดีๆ ขอให้มาเยี่ยมถึงเมืองปายนะครับ...(ปลายฝนต้นหนาวน่าจะดี)
ขอบคุณมากครับ
สวัสดีครับ พี่ J.moragot
ผมมีเพลงเพราะมาฝากด้วยครับ เลื่อนเมาส์ไปสุดหน้าจอ จะเห็นเพลง "บ้านกลางไพร" คิดว่าพี่ต้องชอบแน่ๆครับ เป็นเพลงที่ผมฟังเวลาสบายๆ บรรยากาศดีๆที่บ้านนา เมืองปาย
คือชีวิต และจิตวิญญาณของพวกเรา พอเพียงแบบชาวบ้านครับ วิถีแบบนี้เราคุ้นเคยและอบอุ่นมากที่สุด
ขอบคุณกำลังใจจากพี่ครับ มีโอกาสผมคงได้ไปรบกวนพี่แน่ๆครับที่เมืองสี่แคว แห่มังกร
สุขสบาย คลายทุกข์นะครับ
ขอบคุณครับ
:)
- ดูทางจะทั้งแคบและมืดเลยเนาะคะ แต่เชื่อว่าคุณเอกต้องพบแสงสว่างปลายทางแน่นอน ขอให้ความดี ความงาม ความรักในใจคุณเอก นำทางคุณเอกไปพบแสงนั้นนะคะ เป็นกำลังใจค่ะ
สวัสดีครับ
· บอกตามตรงๆ ผมพึ่งได้อ่านบันทึกเรื่องนี้วันนี้เอง ทั้งที่ เขียนไว้นานแล้ว
· คงไม่สายที่จะเข้ามาแวะพักและอ่าน(ยิ้ม)สักครู่
· การเดินทางของผม ผมไม่มีสิทธิที่จะเลือกเส้นทางที่จะเดิน
· แต่ผมมีสิทธิที่จะเลือกจุดหมายปลายทางที่จะไป
· ให้กำลังใจคนทำงาน และเคารพในการตัดสินใจของแต่ละคน
พอดีได้มีโอกาสทบทวนบันทึกเก่าๆ
ขอบคุณคุณกล้าเกื้อฝัน
และคุณครูข้างถนน / ขุนเขา ฯ
ด้วยเวลาก็พิสูจน์ให้เราได้รู้ว่า ทุกอย่างในชีวิตเราอาจมีการเลือกสรรไว้ก่อนแล้ว
วันนี้มีความสุขครับ