เปลือยความสุข (21) : เมื่อหาเวลาว่างไม่ได้...เราก็จำต้อง "ไป" ด้วยกัน

ผมไม่ได้เขียนบันทึกว่าด้วย “เปลือยความสุข”  มาแสนนาน..
แต่นั่นก็ไม่ใช่เพราะชีวิตไม่มีความสุข   หากแต่เพราะไม่มีเวลาพอที่จะนั่งเขียนบันทึกในเรื่องเหล่านั้นได้   จึงยังไม่อยากบังคับใจตนเองให้เขียนในภาวะที่ไม่  “พร้อม”

(เจ้าจุก..พกวิทยุมือถือนั่งเป็นคู่หูคุณก้อง..วัฒนพงษ์)

    <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">เรื่องที่ไม่ค่อยมีเวลาว่างให้ครอบครัวนั้น   พักหลังผมเริ่มคุยกับลูกชายคนโตมากขึ้น   และเขาก็รับรู้และเข้าใจว่าผมมีความจำเป็นที่จะต้อง “ทำ”   แถมยังช่วยอธิบายกับน้องแทนผมอย่างฉะฉานว่า “พ่อนัสเป็นหัวหน้า … พ่อนัสต้องพาลูกน้องไปเฮ็ดงาน…เข้าใจ บ่ !”</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p>   <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">ถึงกระนั้นก็เถอะ …  ความเข้าใจของลูกชายที่มีต่อตัวผมนั้น  แถมพ่วงเงื่อนไขอันสำคัญคือ  ถ้าเป็นไปได้,  เขาก็ขอติดสอยห้อยตามไปลุยงานกับผมด้วยเหมือนกัน  และผมก็ไม่ลังเลที่จะให้สัญญากับเขาอีกครั้งอย่างหนักแน่นว่า “แน่นอน”…</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p>    <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">มันเป็นสัญญาของลูกผู้ชายที่ผมสอนเขาเสมอว่า “สัญญา..ต้องเป็นสัญญา…เกิดเป็นผู้ชายต้องมีใจอดทน…”</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"> </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">(วงครอบครัวเล็ก ๆ  ตามประสาพี่ ๆ น้อง ๆ )</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p>   <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">ล่าสุดเสาร์และอาทิตย์ที่ผ่านมา  ผมเลยต้องยกครอบครัวไปลุยพื้นที่ด้วยอย่างไม่อิดออด   ผมเดินทางไปก่อน   ส่วนพวกเขาทยอยกับรถคู่ชีพตามไปทีหลัง   และภายในรถก็อัดแน่นไปด้วยอุปกรณ์ยังชีพอันหลากล้น  ทั้งเต็นท์, ผ้าห่ม, กระติ๊บข้าวเหนียว, เนื้อทอด, ของเล่น  และอื่น ๆ อีกมากมาย  ซึ่งมีทั้งเพื่อครอบครัวและผองเพื่อนอีกก่ายกอง</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p>   </p><p> </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">ผมทำงานอย่างไม่ต้องห่วงหน้าพะวงหลัง   พวกเขาท่องเล่นอยู่ในงานและนอกงานของผมอย่างมีความสุข  เดือดร้อนพี่เลี้ยงหลายท่านรับมือรบรากันขนานใหญ่   แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่า  พวกเขาได้กลายเป็นสีสันชีวิตของคนที่นั่นเหมือนกัน</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p>    </p><p></p><p>(เจ้ายะ… กลายเป็นช้างแทนคุณพ่ออย่างผมไปโดยปริยาย)</p><p></p><p></p><p>ตกดึก,  พวกเขายังขันอาสาเดินและวิ่งเสริฟข้าวจี่ร้อน ๆ พร้อมเนื้อย่างอุ่น ๆ ให้กับผู้เข้าร่วมสัมมนาหลายตลบโดยไม่ยินดียินร้ายกับอากาศอันหนาวเหน็บ….  แต่ท้ายที่สุด  เจ้าจุกไอ้หนุ่มชุมชนของผมก็พ่ายพับอย่างสิ้นท่า  เพราะเช้าวันจันทร์มีอาการเป็นไข้  เลยอดไปโรงเรียนเสียเลย - …..  </p><p>    </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">นี่อาจจะเป็นบันทึกเปลือยความสุขที่แตกต่างไปจากบันทึกอื่น ๆ … ไม่มีนาฏกรรมมากมายมาบอกเล่าเหมือนทุกครั้ง  ไม่มีหักมุมแบบตลกฝืดอย่างที่เคยเป็นมา   แต่ก็เป็นบันทึกที่ยืนยันว่า  บัดนี้วันเวลาของชีวิตผม  ก็เริ่มเห็นริ้วรอยของความสมดุลในทางเวลาบ้างแล้ว…</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">ทำยังไงได้ล่ะครับ  เมื่อหาเวลาว่างไม่ค่อยได้…ทางที่ดีที่สุด  เราก็จำต้อง “ไป” ด้วยกันให้มันสิ้นเรื่องไปเลย -</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p> 

[นายสายลม อักษรสุนทรีย์]

• ความงดงามแห่งสมการความสมดุลแห่งชีวิต
• ผมว่ามีมากมายหลายสูตรหลายสำนัก
• แต่ผมว่าสูตรที่พี่ใช้อยู่นี่น่าจะเป็นสูตร  15 - 15 - 15
• พอดี พอดี และ พอดี
• อิอิ
• เสาร์ - อาทิตย์ ที่ผ่านมา ได้มีโอกาสไปเรียนรู้กับพี่หนิง ได้อะไรเยอะแยะเลยครับพี่ อิอิ
• คึดฮอดอ้าย , เอื้อยเจี๊ยบ , บักหล่าอีกสองคน หล้ายยยหลายครับ
• เดี๋ยวว่าง ๆ สิพาไปกินตำบักหุ่งกับปลาเผานำกันเด้ออ้าย  หุหุ

[ว่าที่ ร.ต. วุฒิชัย สังข์พงษ์]

ใช้เวลาอย่างคุ้มค่าจริงๆครับ "ไป"ด้วยกัน สร้างสรรค์ทั้งครอบครัวและงาน

[อำนวย สุดสวาสดิ์]

• ตามมาซึมซับความสุข ครับอาจารย์
• ขอบคุณครับ
  

[Lin Hui]

[@.rak-na.@]

• 

[Sasinand]

สวัสดีค่ะ

ไปด้วยกันก้ดีเหมือนกันค่ะ

วันนี้เอาเค็กมาฝากเด็กๆค่ะ

[เมียวดี]

สวัสดีค่ะอาจารย์แผ่นดิน

• นี่แหละค่ะคือวิถีชีวิตของทุกชีวิตที่ได้มีโอกาสบริหารจัดการได้อย่างลงตัว
• นอกจากประสบการณ์เพียงคุณพ่อ  ลูก ๆก็ยังได้และเกิดความภาคภูมิใจเข้าใจหน้าที่การงานของคุณพ่อด้วย
• ยังขอกล่าวคำเดิมว่า  "อาจารย์น่ารักค่ะ
• ขอเป็นกำลังใจให้อาจารย์ทำงานอย่างมีความสุข
• เป็นกำลังสำคัญของครอบครัวและสังคมที่ดีตลอดไปค่ะ

[ข้ามสีทันดร]

ช่วงนี้พอจัดสรรเวลาได้ เลยรีบมาสวัสดีทักทายพี่แผ่นดินซะก่อน ซึ่งจะว่าไปแล้วงานของพี่หนักหนากว่าผมมาก เรื่องเวลาไม่พอให้ทำงานเป็นเรื่องธรรมดาครับ

ผมคงต้องบริหารเวลาของตัวเองซะใหม่แล้ว...ขอบคุณครับ

[อ.ลูกหว้า]

• 

[Lioness_ann]

สวัสดีค่ะ

• แวะมาเป็นกำลังใจให้คนงานยุ่งๆ ค่ะ 
• ทำงานตลอดแต่อาจารย์ก้อดูมีความสุขนะคะ 
• มาชื่นชมค่ะ 
• ฝากส่งกำลังใจไปยังคนของความรักและน้องๆ ทั้งสองด้วยนะคะ
• 
• ขอบคุณค่ะ

[แดนไท]

ขอมอบเพลงนี้   แทนความหวงใย

     ในยามที่ท้อแท้  ขอเพียงแค่คนหนึ่ง

จะคิดถึงและคอยห่วงใย  ในยามที่ชีวิตหม่นหมองร้องไห้

ขอเพียงมีใครปลอบใจสักคน ...............ฮึ ๆๆๆๆๆ

[น้องสภา]

         ในที่สุดวันๆนี้ก็กลับมาถึง  วันที่ทุกคนคิดว่าเป็นวันแห่งความรัก  แต่ผมกลับมองว่ามันนี้ก็เป็นวันปกติวันหนึ่งทั่วไป  เพราะผมคิดว่า  ทุกๆวันมันก้เป็นวันแห่งความรักอยู่แล้ว  โดยมี  คนของความรัก  เป็นตัวแสดงเหมือนเดิม 

         ขอบคุรนะครับพี่ชาย  ขอโทษ  ที่น้องคนนี้ไม่ดีพอบนเส้นทางนักกิจกรรม

[คุณครูแอ๊ว]

คุณพนัสคะ..ครอบครัวอบอุ่นจังค่ะ..งั้นดอกไม้นี้..มอบให้คุณพนัสกับครอบครัวเลยนะคะ..

มีความสุขกับครอบครัวสุดๆเลยนะคะ..

[lesson]

            สวัสดีค่ะ อาจารย์

            บันทึกนี้ดีจัง

             รู้สึกได้ถึงความอบอุ่นในครอบครัว

             ลูกชายน่ารักมาก

             เป็นกำลังใจนะคะ

[Dr.Anongpanuch]

สวัสดีค่ะ

ขอเป็นกำลังใจค่ะ โชคดีที่ลูกไม่งอแง และเป็นผู้ใหญ่ (การอธิบาย) เข้าใจการทำงานของพ่อแม่ เพราะเขาได้สัมผัสและเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตการทำงานของพ่อแม่

[แก้ว..อุบล จ๋วงพานิช]

ดีค่ะ การทำชีวิตให้สมดุลย์ เป็นสิ่งที่ดี

เราทำงาน ครอบครัวได้เห็น ได้ชื่นชม เป็นการเรียนรู้ทักษะทางสังคมอีกแบบค่ะ

[แผ่นดิน]

นายสายลม ครับ

สูตร 15   15  15  น่าสนใจมากทีเดียว...   ถ้าเป็นน้ำหนักตัวรวมกันแล้วประมาณนี้ก็ยิ่งดีไปใหญ่ (พูดถึงน้ำหนักคนข้าง ๆ นะครับ) ..

มามหาสารคามอีกเมื่อไหร่... รับเป็นเจ้ามือเลี้ยงส้มตำ  ส่วนที่เหลือต้องจ่ายเอง ครับ ...(ฮา)

[แผ่นดิน]

สวัสดีครับ...ว่าที่ ร.ต. วุฒิชัย สังข์พงษ์

นี่เป็นทางออกที่ดีที่สุดในขณะนี้สำหรับผม... ไปกันให้หมดทั้งครอบครัว  เขาก็พลอยได้พักผ่อนไปด้วย เราก็ได้ทำงานอย่างมีความสุข.. เหนื่อยเมื่อไหร่ก็แวะมาเติมพลังกับลูก ๆ ...

ขอบคุณครับ,

[แผ่นดิน]

สวัสดีครับ...อำนวย สุดสวาสดิ์

ขอบคุณที่แวะมาเยือนนะครับ...

มีคนบอกว่าความสุขอยู่ใกล้ ๆ ...สัมผัสด้วยใจ...

ผมเองก็พยายามมาเยอะมากเพื่อให้เกิดมุมชีวิตที่ลงตัวระหว่างเรื่องงานกับเรื่องชีวิต ...

ยังไม่ลงตัวนัก  แต่ก็พลอยได้สดชื่นไปเป็นจังหวะ ๆ  ยังดีที่มีความเข้าใจเป็นฐานที่หนักแน่น  ดลยทำให้ทำหลายอย่างไม่ถึงกลับชะงักงัน

ขอบคุณครับ

[แผ่นดิน]

ขอบพระคุณครับ...Lin Hui

ขอให้ทุก ๆวัน เป็นวันแห่งความรัก..เสมอไป

[แผ่นดิน]

สวัสดีครับ...RAK-NA

วันแห่งความรักปีนี้... ผมไม่ได้อยู่กับครอบครัว  เพราะติดราชการอยู่ที่ นครนายก...  แต่ก็สื่อสารกันบ้างตามประสาคนที่เริ่มคุ้นชินกับความเป็นส่วนตัวของกันและกัน

....

ขอให้มีความสุขกับทุก ๆวัน, นะครับ

[แผ่นดิน]

สวัสดีครับ พี่ศศินันท์ ..Sasinanda

เค้กอิ่มอร่อย...มากครับ

วันนี้เจ้าจุกกลับไปที่กาฬสินธุ์  ส่วนผลและน้องดนกำลังเดินทางไปหนองคาย

ขอบคุณครับ

[แผ่นดิน]

สวัสดีครับ...meowadee

• ก่อนอื่นต้องขอบพระคุณคำชมที่พลอยให้หัวใจได้ชุ่มชื้น, นะครับ
• หากให้ผมอยู่เชย ๆ  นั่งดูคนอื่นทำงาน หรือถึงเวลาก็ออกไปตรวจงานตามระบบ - ผมก็อึดอัดน่าดู  และพลอยที่จะเป็นทุกข์ไปด้วย
• วิถีเช่นนี้,  คือทางออกที่ดีที่สุดสำหรับผมและครอบครัว
• และในอนาคต  ก็คงต้องพยายามให้เวลากับพวกเขาให้มากขึ้น
• สิ่งนี้,  เป็นความพยายามที่ผมรู้ตัวเองดีว่า ...ยังพยายามไม่ถึงที่สุด
• ....
• ขอบพระคุณครับ

[แผ่นดิน]

สวัสดีครับ...ข้ามสีทันดร

เรื่องงานเป็นเรื่องที่พี่พอที่จะยืดอกคุยกับใคร ๆ ได้บ้าง

แต่เรื่องครอบครัวนั้น...  ยังเขิน ๆ ที่จะพูดออกมา  เพราะจัดการเรื่องเวลาไม่ค่อยดีนัก

เป็นกำลังใจให้เช่นกัน      ขอบคุณนะครับ, 

[แผ่นดิน]

สวัสดีครับ...อ.ลูกหว้า

หัวใจสีแดง  สดชื่น เปล่งปลั่ง ... และงดงามมาก  แต่ตอนนี้ผมเสนอให้มหาวิทยาลัยประกาศตัวว่ามีหัวใจเป็นสีเขียว.  เพื่อรณรงค์ให้เกิดกระแสและทิศทางที่ชัดเจนในเรื่องสิ่งแวดล้อม  เผื่อบางที  ในอนาคตจะได้เป็นมหาวิทยาลัยสร้างเสริมสุขภาพได้บ้าง

ช่วงนี้ไม่ค่อยมีเวลาว่าง   แต่ก็มีความสุขกับวิถีเดิม ๆ เช่นนี้  และคิดว่าคงเป็นเช่นนี้ไปพักใหญ่ ๆ  โน่นเลยทีเดียว

.....

มีความสุขมาก ๆ นะครับ
.

[แผ่นดิน]

สวัสดีครับ..Lioness_ann

วิถีเช่นนี้,  เป็นวิถีที่ผมคุ้นชิน และรู้ตัวดีว่า  มีความสุขกับสภาวะ หรือวิถีเช่นนี้  เป็นความโชคดีที่คนรอบข้างเข้าใจและเห็นใจ ... แต่ในอนาคตก็ไม่แน่  บางทีพวกเขาอาจเปลี่ยนใจที่จะเข้าใจและเห็นใจผมก็เป็นได้...

พอถึงตอนนั้น....  ก็ไม่รู้ว่าจะอยู่ในวิถีใดเหมือนกัน

ขอบคุณครับ

[แผ่นดิน]

คุณ.แดนไท .ครับ..

หวังว่าจะมีความสุขกับห้วงวันในบันทึกนี้   ส่วนเรื่องแห่งการงานนั้น   เมื่อเรายังไม่มีสถานะที่กำหนดอะไรได้มากในเชิงบริหาร  เราเองก็ต้องปรับท่าทีและจังหวะที่ลงตัวกับสถานะ หรือสภาวะที่เป็นอยู่จริง...

สังคมไม่ได้วัดกันที่ผลงานเสมอไปหรอก.... แต่นั่นก็ไม่ได้หมายความว่า  สวรรค์ไม่มีตา

[แผ่นดิน]

น้องสภา...

พี่เชื่อว่า  การยุติบทบาทในทางกิจกรรมของเรานั้น  เป็นทางออกที่เราคิดว่าดีที่สุดสำหรับตนเองในขณะนี้  และพี่ก็เคารพการตัดสินใจของน้องด้วยเช่นกัน    แต่ก็เชื่อว่า  ที่ผ่านมามีเรื่องอีกมากมายมิใช่น้อยที่เราได้สร้างไว้บนถนนสายนี้ที่ใครอีกหลายคนพร้อมที่จะกล่าวถึงในมิติของความชื่นชม

ขอบคุณที่ได้เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของการสร้างบรรยากาศการเรียนรู้นอกห้องเรียนร่วมกัน....  และหากมีโอกาส  ก็จงกลับมาเยี่ยมถนนเส้นนี้บ้าง  จะโดยฐานะของนักกิจกรรม  หรือผู้มาเยือนธรรมดาก็ไม่เสียหาย, หรอกนะครับ

[แผ่นดิน]

สวัสดีครับ คุณครูแอ๊ว

เทศกาลนี้ใคร ๆ ก็ให้ดอกไม้กันและกัน   ผมให้หนังสือกับเพื่อนชีวิตไปเล่มหนึ่ง  เป็นหนังสือปรัชญาพุทธ   เธอบอก "หนัก"  ไปหน่อย  น้อง ๆ ในที่ทำงานแอบเอาไปอ่านและแซวกันยกใหญ่  ... 

แต่รู้สึกว่า  ด้วยความที่ใคร ๆ ก็หยิบไปอ่าน   ตอนนี้เลยไม่รู้ว่า .."อยู่ที่ไหน"

[แผ่นดิน]

สวัสดีครับ...lesson

ขอบคุณนะครับที่แวะมาทักทาย...

กิจกรรมในครั้งนี้   ครอบครัวรู้สึกได้เหมือนการไปพักผ่อน  และครอบครัวนี่เองที่เป็นแรงหนุนให้ผมพอที่จะมีพลังทำงานได้อย่างต่อเนื่อง   การนำพาคนในครอบครัวออกพื้นที่ไปด้วยช่วยให้บรรยากาศของการทำงานคึกคักไปอีกแบบ  สนุกสนานและหลายอย่างก็ร่วมเรียนรู้ด้วยกันอย่างเป็นกันเอง

ขอบคุณครับ

[แผ่นดิน]

สวัสดีครับ พี่อนงค์ panatung

• ผมจึงได้แต่หวังว่า  ภาพชีวิตที่เขาได้พบเจอและสัมผัสจากเวทีเหล่านี้จะเป็นเชื้อเพลิงอันดีให้เขามีพลังชีวิตต่อไป
• และงานนี้   ลูก ๆ  ก็เข้าไปจับโน่นจับนี่อย่างสนุก   ...  และสำคัญคือไม่กวน  แต่ช่วยงานได้อย่างน่าชื่นชม
• ......ขอบคุณครับ.....

[แผ่นดิน]

สวัสดีครับพี่แก้ว.... อุบล จ๋วงพานิช

• ตอนเดินทางกลับ,
• ผมเปลี่ยนจากนั่งรถบัสไปขับรถยนต์ของตนเอง
• เหนื่อยและง่วงมาเป็นระยะ ๆ
• ก้ได้น้องแดนนี่แหละครับนั่งคุยมาเป็นเพื่อน   พร้อมทั้งนวดและทุบผมเป็นระยะ ๆ   พลอยให้เราตื่นตัวและไม่หลับในได้เป็นอย่างดี
• เป็นอีกวันที่ให้เลากับครอบครัวได้อย่างไม่ขาดเขินนัก
• ....
• ขอบคุณครับ