ขอบคุณค่ะครูอ้อย
*ใช่ท่านไปสบายแล้วค่ะ ก็คงเหลือแต่พวกเราที่ต้องผจญภัยต่อไป
สวัสดีค่ะ ครูเอ
ขอบคุณครูจุฑารัตน์
*ค่ะ สิ่งที่เหลือหลังความตาย ก็คือคุณงามความดี คงเหมือนกับสิ่งที่สมเด็จย่าท่าน ประพฤติ การที่ท่านจะกล่าวชมผู้คนต่อเมื่อ ทำความดีงาม ไม่ใช่ ชื่นชมคนที่สวยงาม ( ขอภัยหากใช้ถ้อยคำไม่ถูกต้องค่ะ )
ขอบคุณค่ะ นายช่างใหญ่
* ที่ติดตาม เป็นกำลังกันตลอดค่ะ ฮึม..คนที่จากไป....เขาไม่ได้รับรู้อะไร ถึงว่าโชคดี คนที่อยู่สิเป็นทุกข์เพราะ ยังมีความรู้สึก รัก โลภ โกธร และหลง ... ขอบคุณค่ะ
มาเยี่ยม...คุณครูเอ
จากไป...เหลืออะไรไว้เบื้องหลังบ้าง...
ความดีหรือ...
ความคิดถึงหรือ...
ภาพติดาตรึงจิตใจหรือ...
ทำไมเราจึงคิดถึงเขาคนนั้น..?
ขอบพระคุณค่ะ อ.อุทัย
ขอบพระคุณค่ะ อ.ขจิต
*ที่แวะมาเยี่ยมเยืยนกัน
*ความคิดถึง...มันห้ามกันไม่ไหว มัคงห้ามไม่ไหว คิดถึงอย่างไงก็ยังคิดถึงกันอยู่อย่านี้..อิอิ ตื่นเช้าอารมณ์ดี ชิชิ ( คึดถึงเพื่อนพี่น้องในบล็อกค่ะ )
*เดี๋ยววันนี้จะเข้าไปเคารพศพและวางพวงหรีดค่ะ
ขอบคุณทุกท่านที่แวะเขามาแสดงความคิดเห็นค่ะ
ผมจำได้ว่าอ่านบันทึกลุงเจมส์ไม่กี่วันเอง...ยังชื่ยชมความมีน้ำใจอยู่เลย
ชีวิตเราไม่เที่ยงจริงๆ
มีโอกาสที่อยู่เราต้องทำให้ดีที่สุดครับ
ขอให้ลุงเจมส์มีความสุข ในสัมปรายภพครับ
ขอบคุณค่ะคุณเอก
*คนเราตายไปแล้วก็ม่รู้ว่าเป็นอย่างไร ทำความดีเมื่อมีชีวิตดีกว่าค่ะ
ขอบคุณค่ะ อ.ทนัน
* ความดีไม่เคยตาย
ขอบคุณค่ะคุณพิสูจน์
*ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ ชีวิตไม่จีรัง..ไม่แน่นอน
ขอบคุณค่ะ คุณพี่ panatunq
*ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ และขอบคุณในมิตรภาพค่ะ
..
ขอบคุณ อ.ขจิตค่ะ
แซวอะไรกัน เนี่ยค่ะ