เฮฮาศาสตร์ ดงหลวง " ทำไมสามวันนี้ผมไม่มีบันทึก "
สวัสดีครับ
ขออนุญาตบอกตรง ๆ ครับว่า หลังจากบันทึกล่าสุดของผม หัวใจนี้อยู่ที่ดงหลวง เมื่อ วันพฤหัสบดีที่ 15 พฤศจิกายน เวลา 21.53 น. ที่ผ่านมานั้น ผมได้ตั้งใจไว้ก่อนหน้านั้นครับว่า ในงานเฮฮาศาสตร์ครั้งที่ 3 " นอนกลางดิน กินกลางดงหลวง " ครั้งนี้ ผมจะไม่เขียนบันทึก
ตลอดเวลาก่อนงานนี้จะมาถึง ผมใจจดใจจ่อมาโดยตลอดเพื่อรอคอยเวลาแห่งความฝัน จนรายละเอียดของงานฉบับล่าสุดของท่านอาจารย์บางทราย ยิ่งเป็นบทชี้ชัดให้อีกหนึ่งความฝันของผมที่เลือนลางไปแล้วได้กลับมาชัดเจนขึ้นอีกครั้ง
ผมพูดกับตัวเองว่า ผมจะเก็บเกี่ยวสิ่งต่าง ๆ ให้ได้มาก มาก และ มากที่สุด เพราะงานนี้มีหลายอย่างที่ทำให้ฝันของผมเป็นจริงขึ้นมาได้โดยที่ผมนั้นไม่ได้ออกเรี่ยวออกแรงอะไรเลย เพียงแต่ " เอาหัวใจมาให้กัน " เพียงเท่านั้น และนั่นคือสิ่งที่คนตระกูลเฮ ล้วนทำเป็นกิจวัตรอยู่แล้ว
งานครั้งนี้ ในมุมมองจากสายตาอันอ่อนด้อยทางปัญญาของผมจะเป็นอย่างไร อะไรคือฝันที่เป็นจริงของผม ทั้ง ๆ ที่ความฝันอันนั้นมันเลือนลางจนแทบจะจำมันไม่ได้ อะไรคือความปิติที่ทุกคนล้วนสร้างให้แก่กัน และอีกหลายร้อยอย่างของสิ่งดีดีและผมขออนุญาตสรุปด้วยหัวใจของตัวผมเองว่า " งานนี้เกิดจากหัวใจ การเอาหัวใจมาให้กัน "
จากนี้ไป ผมขออนุญาติใช้เวลาแห่งการเรียนรู้เพื่อถอดความรู้สึกออกเป็นบันทึก จัดเรียงความรู้สึก ผ่านกระบวนการคิดและไล่เรียงความทรงจำแห่งความสุนทรีย์เป็นตัวอักษร อาจจะกระด้างบ้าง นุ่มละมุนบ้าง ก็ขอให้เป็นไปตามความรู้สึกจากหัวใจ สู่ หัวใจของทุก ๆ คนครับ
นายสายลม อักษรสุนทรีย์
ความเห็น (13)
- โอย บาดใจ
- อิอิอิๆๆ
- ถึงที่พักแล้วใช่ไหมน้องรัก
- มิน่าละถึงไม่ได้อ่านบันทึกเลย
- รออ่านต่อครับ
- หวัดดีค่ะกิ่งถึงมหาสารคามแล้วค่ะ
- สายลมปลอดภัยแล้วดีใจค่ะ
น้องสายลมครับ
ขึ้นภาพที่ได้รางวัลประกวดภาพถ่ายจากดงหลวงให้ด้วยครับ โพยรางวัลอยู่ที่ไหนไม่รู้แล้ว แต่พี่ได้ให้รหัสไว้อยู่ค่ะที่ภาพ ซึ่งก็ได้แยก folder รางวัลไว้ตะหาก รางวัล popular vote ธรรมชาติ ... ภาพผ่อนคลาย ส่วนภาพกิจกรรม เฮฮาศาสตร์ ที่ได้ pop vote ก็ภาพ ขมักเขม้น ใช่มั้ยค่ะ....หากดูรหัสไม่เข้าใจ ถามได้นะค่ะ
- ขอบคุณสำหรับการดูแล...ต้อนรับในฐานะเจ้าบ้านแดนอีสาน...
- แต่อย่าลืมว่าติดอะไรพี่ไว้นะคะ คราวหน้าถ้าเบี้ยวอีก จะเลิกไปเลย คอยดู
- อ้ายก็บ่ได้เขียนเหมือนกัน
- มีรูปแต่เอาลงเครื่องไม่ได้สายUSBติดไปกับครูอ้อย
- ตอนนี้ขอเข้าอ่านบันทึกของแต่ละท่านไปก่อนจ้า
จูบนั้นยังไม่คลายความตราตึง กอดนั้นยังไม่คลายความอบอุ่น
ดีใจมีได้รู้จัก แม้เป็นเพียงครั้งแรก แต่ทำไมหนอ ใจต่อใจ ความสัมพันธ์ เหมือนกับผูกเวรผูกกรรมกันมานานแสนนาน
ไอดิน..กลิ่นหญ้า
เสียใจจัง....
เสียใจจังที่ไม่ได้ไปด้วย...คงแค่ยังไม่ถึงเวลา
...เมื่อวันนั้นมาถึงคงได้เจอกันอย่างที่ตั้งใจ
...เมื่อชาติต้องการ..เราจะไป
บักหล่า...
อ้ายถ่าได้....
แต่กะฟ้าว ๆ เขียนแนเด้อ...
คนถ่าอ่านกะสิลงแดงได้คือกัน -
- น้องสายลม
- ยินดีที่ได้เจอตัวเป็น ๆ สักที
- อ่านหนังสือของ สายลม จบแล้วเมื่อคืนนี้
- คนอะรัย ขี ด เขียน ได้ใจจริง
ๆ
นองหล่า
เอี๊ยกะมีความรู้สึ่กคือกันกับโตหละ สิ่งที่ได้และคงอยู่ในใจนี่ ยากสิเขียนบันทึกได่ ดงหลวงแห่งรักของซุ่มเฮาแซ่เฮ
- สวัสดีค่ะพี่สายลม
- เสียใจ ....
- เสียดาย.....
- ที่ไม่ได้ไปด้วย
- โอกาสหน้าไม่พลาดแน่ๆๆค่ะ
-
น้องกิ่งครับ อย่าลืมดงหลวงนะครับ
พี่ครับ อิอิ เสียดายกับพี่มากเลยครับที่ไม่ได้มาร่วมงานด้วย แต่ทุกคนก็ส่งดวงใจไปหาพี่กันทุกคนเลยนะครับ