โรงพยาบาลผู้เขียนเป็นโรงพยาบาลชุมชนขนาด 90 เตียง แต่ภาระกิจ เราเหมือนจะคล้ายๆโรงพยาบาลทั่วไปเข้าไปทุกวัน เพราะการพัฒนาทางด้านเทคโนโลยีและนวตกรรมใหม่ๆทางการแพทย์ถูกนำมาใช้เกือบใกล้เคียงกับโรงพยาบาลทั่วไป
แพทย์ของเรามีครบเกือบทุกสาขา สาขาละ 2 คนเป็นอย่างต่ำ แม้แต่วิสัญญีแพทย์ ที่โรงพยาบาลทั่วไปบางแห่งไม่มี ที่เราก็มี
โครงสร้างทางด้านการดูแลผู้ป่วย จึงแบ่งไปตามแพทย์ แม้แต่ ทีมดูแลผู้ป่วยทางด้านวิสัญญีวิทยา ผู้นำก็ยังต้องการให้มี ไม่รู้ว่าจะหลงทางกันอยู่รึป่าว
แต่ขณะนี้ที่ชัดเจน เรามีทีมดูแลผู้ป่วย สูติ ศัลย์ เมด เด็ก ทำให้พบปัญหาว่า สหวิชาชีพอื่น โดยเฉพาะพยาบาล ซึ่งส่วนใหญ่จะได้รับแต่งตั้งให้เป็นเลขาทีม จะมีการโยกย้ายตึกกันบ่อย จนดูเหมือนจะไม่มีใครสานต่อ ภาระกิจ กิจกรรมพัฒนาคุณภาพที่ทำกันอยู่ ดูเหมือนจะเป็นระดับหน่วยงานเป็นส่วนใหญ่
วันนี้มีการประชุมทีมดูแลผู้ป่วย(PCT) โดยมีทีมเด็กและสูติเข้าร่วมด้วย เพื่อพูดคุยกันถึงทิศทางที่จะสานต่อหลังการได้รับการรับรอง
ในฐานะผู้ประสานงานคุณภาพ พยายามที่จะเสนอหลายครั้งให้ทีมดูแลผู้ป่วย เป็นแค่ 1 ทีม แล้วมอบหมายภาระกิจเป็นการเฉพาะกิจเป็นครั้งๆไป เพราะ โดยภารกิจที่แท้จริงของเรายังคงเป็นโรงพยาบาลชุมชน ทีมงานก็ดูจะเป็นหน้าเดิมเป็นส่วนใหญ่ เพื่อจะได้ต่อจิ๊กซอร์กันได้ง่ายขึ้น แต่ก็ยังไม่เป็นผล
สวัสดีค่ะน้อง...
ยู้ฮู เราจะได้พบกันแล้ว
สวัสดีครับ ป้าแดง
-สวัสดีค่ะป้าแดง
แวะเข้ามาชมค่ะ คงยุ่งน่าดูกับการต่อจิกซอร์ใน รพ.
ให้กำลังใจค่ะในการพัฒนา สุดท้าย ผลลัพธ์เกิดกับผู้ป่วย ความสุขใจเป็นของเรา (ทำยากน่าดูค่ะ)
ด้วยความเคารพรัก
สวัสดีค่ะป้าแดง
แวะมาบ้างค่ะ
ที่นี่ทีมพีซีทีไม่ค่อยได้งานเลยค่ะ
ด้วยความที่ว่าแต่ละคนในทึมไม่มีเวลาตรงกันเลย
ภาระงานกับการดูแลผู้ป่วยประจำวันก็ล้นมืออยู่แล้ว
นานๆได้คุยกันที ลืมบอกไปค่ะว่าเป็นรพ.30เตียงค่ะ
หนูเป็นหนึ่งในพีซีทีที่ไม่ค่อยจะรู้เรื่อง ด้วยความที่มาทำงานได้ไม่นาน และงานเยอะมากค่ะ แต่จะพยาามต่อไปค่ะ