>14< เมื่อไหร่จะได้กลับบ้าน
คนจำนวนมากที่ทุ่มเทเวลาให้กับงาน จนลืมใส่ใจครอบครัว ทั้งที่จริง ๆ ทำเพื่อครอบครัว แต่กลับกลายเป็นทำร้ายจิตใจของคนในครอบครัว
~ความรัก~
บางครั้ง.. ไม่จำเป็น.. ต้องพูดพร่ำเพรื่อ..
หากแต่อยู่ที่....การกระทำ ซึ่งเรา..อาจรับรู้..
เพียงแค่..ฝ่ายเดียว..
***********************
ถ้าพรุ่งนี้..เราหายไป..
ที่ทำงาน.....
สามารถหาคนมาแ ทนเราได้
ภายในไม่กี่วัน..
แต่ครอบครัวเรา..
ต้องสูญเสีย..
และคิดถึงเรา..ไปตลอด
************************
เราได้ใช้ชีวิต..กับการทำงาน
มากกว่าครอบครัว..หรือเปล่า?
ถ้ามากกว่า...
ก็เป็นการลงทุน..
ที่ไม่ฉลาดเลยจริง ๆ
ข้อความข้างบนนี้มาจาก เมล ค่ะ ผู้เขียนจะได้รับข้อความลักษณะนี้เป็นประจำ จากแม่คนที่สอง อิอิ น้องสาวค่ะ ตามมาด้วยคำถามเมื่อไหร่จะได้กลับบ้านซักที นั่นนะสิ ทำไมเราไม่ได้กลับบ้านซักที รู้สึกผิดจังค่ะ เฮ่อ....แต่อย่างน้อยผู้เขียนก็โทรคุยกับที่บ้านตลอด ปิดเทอมนี้คงต้องหาเวลากลับบ้าน เลยทำให้นึกถึงคนอื่น ๆ หาพวกค่ะ คนจำนวนมากที่ทุ่มเทเวลาให้กับงาน จนลืมใส่ใจครอบครัว ทั้งที่จริง ๆ ทำเพื่อครอบครัว แต่กลับกลายเป็นทำร้ายจิตใจของคนในครอบครัว
ผู้เขียนมาเชื่อมโยงถึงนักเรียนที่ผู้ปกครองทำแต่งาน เช้าเช้าก็เอาลูกมาทิ้งไว้ที่โรงเรียน ตอนเย็นกลับรถรับส่ง กว่าผู้ปกครองจะกลับลูกก็หลับ เชื่อไหมคะที่โรงเรียนตีห้าครึ่งมีนักเรียนมาถึงโรงเรียนแล้ว น่าสงสารเด็กมากค่ะ
ให้กำลังใจคนทำงานทุกคนค่ะ แต่อย่าลืมหน่วยที่เล็กที่สุดแต่มีความสำคัญมากที่สุดสำหรับเรานะคะ
ขอบคุณค่ะ
หมายเลขบันทึก: 129038เขียนเมื่อ 17 กันยายน 2007 19:52 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 พฤษภาคม 2013 19:01 น. () สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:
ความเห็น (28)
สวัสดีค่ะน้องรักษ์...
- ครูอ้อยไม่เคยนำงานที่โรงเรียนกลับมาทำที่บ้านเลยค่ะ
แงแง..วันนี้ยังไม่กลับเลยค่ะ...แงแง
- น่าสงสารเด็กๆๆเนอะถูกมาทิ้งไว้แต่เช้า
- หมดโอกาสได้วิ่งเล่นกับเพื่อนๆในอากาศดีๆๆ
- ขอบคุณที่ไปยิ้มๆๆ
- หวัดดีครับพี่
- เป็นความจริงครับ
- ให้เวลากับตัวเองและครอบครัวเหมือนกับที่เราให้กับที่ทำงานบ้าง
- ความสุขจะมากองอยู่ตรงหน้าจริง ๆ ครับ
- ขอบคุณครูอ้อย
ค่ะ - เยี่ยมจังค่ะ
- งานหลวงไม่ขาด งานราษฎ์ไม่พร่องเลยนะคะ
- ขอบคุณอาจารย์
ค่ะ - นึกว่าสงสารเด็ก ๆ ที่ไม่ได้กลับบ้าน
- ยิ้มเพราะดีใจค่ะที่อาจารย์กลับมาทันเขียนบันทึก
มาส่งกำลังใจให้คนไกลบ้านค่ะ สู้..สู้
แล้วเด็กนักเรียนเหล่านั้นจะมีสมาธิเรียนหรือคะมาถึงโรงเรียนตั้งแต่ตีห้าครึ่งแล้วตื่นตั้งแต่ตีอะไร ขนาดครูตุ๊กตื่นตอน 6 โมงเช้า เวลามาโรงเรียนยังชอบง่วงเลย(อ้าว)
คิดถึงค่ะ..ยิ้ม..ยิ้ม
- ขอบคุณน้อง
มากค่ะ - อยากบอกว่าในสายตาพี่นายสายลมคนนี้แหละที่รักและให้ความสำคัญกับครอบครัวอย่างสม่ำเสมอ
- ขอให้มีความสุขกับครอบครัวนะคะ
-
ครูตุ๊กคะ - เป็นธรรมชาติง่วงบ้างหลับบ้าง
- ที่นี้หละขึ้นอยู่ที่ความสามารถของครูค่ะ
- ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ
- ตอนเรียนที่คอนถม เพื่อน ๆ มีแต่คนในพื้นที่ คอนถม ราชบุรี เมืองกาญจน์ สุพรรณก็มีนะคะมีน้องรหัสอยู่โรงเรียนบางลี่ มีคนเดียวค่ะที่เพื่อน ๆ เรียกว่า ฉันมาไกล อ้าว ใครถามเนี่ย อิอิ อยากเล่าค่ะ คุ้นหน้าครูตุ๊กมากเลยนะ
- สวัสดีครับ
- ผมคิดว่าเราควรจัดเวลาให้ได้ระหว่างเวลางานกับเวลาครอบครัว
- เพราะความสำคัญของทั้งสองอย่างมีความสำคัญเหมือนกัน ครับ
- ถ้าแบ่งเวลาได้ถูกปัญหาก็ไม่เกิด แต่เป็นเรื่องธรรมดาที่ไม่มีอะไร จะมีความพอดี
- ส่วนตัวผมเองค่อนข้างให้ความสำคัญกับครอบครัวมากกว่า เวลางานทำงานให้เต็มที่ ถึงบ้านก็ทิ้งงานทุกอย่างไว้หน้าบ้าน แล้วเราก็ให้ความสำคัญกับครัว และตัวของเราเอง
- ขอบคุณครับที่ให้โอกาสได้ร่วมแบ่งปันครับ
สวัสดีค่ะคุณ
บัวชูฝัก
- ถ้าเราบริหารเวลาได้ถูกต้องเหมาะสม
- ทุกคนก็จะมีความสุขค่ะ
- ขอบคุณค่ะที่ร่วมแลกเปลี่ยน
สวัสดีวันโกน(พรุ่งนี้วันพระ)
ครูตุ๊กก็เรียนที่โรงเรียนบางลี่เหมือนกัน เอ๊ะหรือว่า........ แต่ครูตุ๊กจบราชภัฏนครประถมค่ะ
แต่คุณรักษ์หน้าคล้ายเพื่อนที่เคยอยู่หอด้วยกันเลยค่ะ(เหตุผลนี้แหละที่เข้ามาบันทึกนี้)
- สวัสดีค่ะ นู๋รักษ์
- ชีวิตคนทำงาน ก็งี้ละค่ะ
- กลับบ้านเรา กินส้มตำของแท้บ้างก็ดีค่ะ เผื่อว่ามีคนรอเราอยู่
- :-))
สวัสดีครับคุณครู RAK-NA
- กลับบ้านเรา รักรออยู่....
- เสาร์,อาทิตย์ ทำอะไรหรือครับ ไม่ได้กลับบ้าน
- รู้ความลับแล้วครู ทำสีตกใส่ครู
นี่เอง..ฮา
ครูตุ๊ก
- รักษ์เรียนเอกสังคมนะคะ ตามทฤษฎี เขาว่าโลกกลมค่ะ ตึก ๆ ๆ ใจเต้นแรงค่ะ ยิ่งพูดยิ่งใกล้
- ปีแรกอยู่หอในค่ะเพราะยังไม่รู้จักใครและไม่มีญาติที่นั่น
- ปีต่อมาอยู่หอเจตจำนงค์ค่ะ ถ้าเคยอยู่ที่เดียวกันกรี๊ดดัง ๆ ให้ได้ยินด้วยนะคะ
งงเม้นไม่ขึ้น
สวัสดีป้าแดง
และคุณ
สะมะนึกะ
- ทั้งสองท่านพูดได้ซึ่งมากเลย กลับบ้านเรา มีคนที่รักรอเราอยู่
- เสาร์อาทิตย์เป็นนักเรียนค่ะคุณสะมะนึกะ
- ขอบคุณมากๆๆค่ะ
- คุณรักษ์-นะ..
- พวกเราเนี่ย..ยิ่งอยู่นาน....เหมือนยิ่งไม่ว่าง....กิจกรรมทั้งส่วนรวม และส่วนตัว....บางทีอาจห่างเหินบ้านบ้างเป็นธรรมดา.........ขอเพียงใจเรายังระลึกถึงอยู่เสมอก็เพียงพอ
ขอบคุณ
ครูหญ้าบัวค่ะ
- เห็นด้วยค่ะ แต่เอะ ... ครูคะจะบอกว่ายิ่งแก่งานยิ่งเยอะหรือเปล่าคะเนี่ย ระแวง ๆ ค่ะ อิอิ
- ขอบคุณนะคะ
- ตามมาขอบคุณ
- ดังนั้นปิดเทอมนี้ควรกลับบ้าน
- ให้หัดเพื่อนๆๆที่มหาสารคามให้ไหม
- แถวๆๆนั้นมีหลายคนนะ
-
ขอบคุณค่ะ
- กลับค่ะแล้วจะเอาเศรษฐกิจพอเพียงที่บ้านมาให้ดู
- ออกจากบ้านมานานมากๆๆ
- เพื่อน ๆ คงไม่ครบแล้วค่ะ
Hi,NA-RAK
- เห็นด้วยครับกับความรักที่ว่าไม่ต้องพุดพร่ำเพรื่อ แต่พูดบ้างก็ดี มิใช่ว่าแต่งงานแล้วตลอดชีวิตคำนี้ไม่คอยออกมา ตอนจีบใหม่ๆ บอกเช้าบอกเย็น คิคิ
- คุณ
อาจารย์ โกศล คงสมปราชญ์ - ขอบคุณนะคะที่แวะมาทักทาย
- สวัสดีค่ะ
- แวะตามมาขอบคุณค่ะ
- "คนจำนวนมากที่ทุ่มเทเวลาให้กับงาน จนลืมใส่ใจครอบครัว ทั้งที่จริง ๆ ทำเพื่อครอบครัว แต่กลับกลายเป็นทำร้ายจิตใจของคนในครอบครัว "
- นั่นสิค่ะ...มันกลายเป็นดาบสองคมไปได้อย่างไร
- อ่านบทกลอนแล้ว...นึกถึงตัวเองเหมือนกัน เพราะทำงานกลับค่ำทุกวันจนที่บ้านเริ่มจะชินเสียแล้ว...
- อิอิ.....มาดูภาพใหม่ค่า.....ชัดกว่าเก่าเยอะเลย...อย่างนี้เจอกันทักไม่ผิดแน่เลย.....ไม่เชื่อก็ไปเที่ยวเพชรบูรณ์บ้างซิ...
- ครูหญ้าบัวเป็นครูเมืองกรุงไม่ได้ก็เพราะตื่นเช้าไม่ได้นี่ละมั๊ง? ตีห้าครึ่ง....เหวอ...เก่งจังนะค่ะเด็กสมัยนี้....ครูหญ้าบัวยังไม่ตื่นค่ะ....อยู่บ้านพักครู...ไม่รีบเร่งอะไรนอกจากบางวัน.....
สวัสดีค่ะคุณ
- ขอโทษที่ตอบช้าไปหน่อย
- กลับค่ำ ซอยเปลี่ยวหรือเปล่าคะ อย่างนี้ต้องหาคนคุ้มกันส่วนตั๊วส่วนตัวนะคะ
- ขอบคุณค่ะที่แวะมา
ครูคะ
- อิอิ ก็ให้ครูดูไงคะ จะได้ทักไม่ผิดฝาผิดตัว
- จำได้แล้วใช่ป่าว งั้นรักษ์ เปลี่ยนละนะ
- อยากนำภาพนักเรียนลงช่วงปิดเทอมนี้
- เพื่อเก็บไว้ดูต่างหน้า
- ขอบคุณค่ะ
แวะมาเพราะคิดถึง
- ดีใจด้วยนะที่จะได้กลับบ้านตอนปิดเทอม ดีใจแทนน้องรักษ์และคนในครอบครัว
- มีหลายครั้งที่พี่แหววติดงาน เคยมีทุกข์กับงาน และไม่อยากนำความทุกข์ไปบ้าน แต่พอตัดสินใจกลับไป สิ่งที่ได้คือความสุขใจ การมีเรี่ยวแรงกลับมาทำงานอย่างมหาศาล...หลายคนจึงบอกว่าคนเราต้องกลับไปบ้านบ้าง ไปหารากเหง้าของตัวเอง...แล้วชีวิตจะมั่นคงภายในมากขึ้น..ดีใจด้วยนะ...ที่จะได้ไปผ่อนพักกับหลักที่ยิ่งใหญ่ของชีวิต...
- พี่แหววคนดี
- ขอบคุณที่คิดถึงและกำลังใจค่ะ
เมื่อไหร่จะได้กลับบ้าน คำถามนี้ถูกถามมาเกือบ30 ปี แม้ไม่ได้อยู่ด้วยกันแต่ โทรฯคุยกับพ่อ-แม่ หลาน ๆ ทุกวัน บอกรัก บอกคิดถึงทุกวันคะ
ขอบคุณบันทึกนี้นะค่ะ
- ขอบคุณค่ะ
- ใช่ค่ะแม้ไม่ได้กลับก็บอกรักครอบครัวได้ทุกวันค่ะ
- แต่ถ้ามีเวลากลับก็ดีนะคะ
- ขอบคุณค่ะที่ทักทาย