เรื่องดีดีในชีวิต : วันเกิดของผม

ระลึกถึงสิ่งดีดีในวันคล้ายวันเกิดที่ผ่านมา 
 

       ใครจะว่ายังไรก็ช่าง...ผมเป็นคนมีวันเกิด

<p>
       ถึงแม้ว่าจะไม่รู้แน่นอนว่าผมเกิดเวลาอะไรแน่ชัด แต่ผมก็รู้ว่าคงมีเวลาเฉพาะที่ชัดเจนเวลาผมเกิด</p>

      เพราะคนเราถึงแม้ว่า จะไร้มารดาหรือเกิดมาจากกระบอกไม้ไผ่ ก็คงต้องมีวันเกิดแน่ๆ... ฮ่า ฮ่า และผมก็มีแม่ตัวจริงเสียงจริงอยู่ทั้งคน

</span><p>
      และมีเรื่องที่ดีดีในชีวิตที่ผ่านเข้ามาวันคล้ายวันเกิดในปีนี้ของผมหลายเรื่องที่สมควรบันทึกไว้เป็นเรื่องดีดีในชีวิตของผม</p><p>
     เรื่องแรก เมื่อถึงวันเกิดเมื่อไร ผมจะไปหาแม่…ไปกราบ ไปกอด ไปให้ท่านลูบหัวลูบหลังอวยพร และไปลงเอยด้วยกินข้าวอร่อยๆด้วยกัน</p><p>
     การที่มีเวลากินข้าวกับแม่เป็นเรื่องที่เป็นศิริมงคลอย่างยิ่งในชีวิตของผม แต่ปีนี้แม่ผมทำเซอร์ไพรส์…หลังจากการกอดกราบกันแล้ว แม่ยื่นม้วนกระดาษผูกเชือกสีสวยให้แล้วบอกให้อ่านดู…แหมปีนี้มาแปลก </p><p> </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 27pt" class="MsoNormal"></p><p>         พอผมอ่านแล้วมันตันตื้นขึ้นมา แม่รู้ได้ยังไง? เหมือนเข้าไปนั่งอยู่ในหัวจิตหัวใจของผม หรือเหมือนมีคาถาเวทย์มนต์ คงจำได้ในบันทึกที่แล้ว ผมตอบหนูติ๋วและหนูซูซานไปว่าผมเองไม่รู้เวลาตกฟากที่แท้จริง เพราะเคยถามแม่แล้วตอนเด็กๆแม่บอกว่าจำไม่ได้แน่นอน จนผมแอบคิดว่าแม่คงเก็บผมมาจากกองขยะ </p><p>        ในม้วนกระดาษนั้นแม่เขียนทำนองรำลึกถึงผมและบอกถึงเวลาตกฟากด้วยและเล่าเรื่องต่างๆที่ผ่านมาของชีวิตผม ขออนุญาตเอาลงให้ดู </p><p>ย้อนความคิดของแม่อุไร                 </p><p>         ตอนนั้น แม่เพิ่งย้ายมาจากกรุงเทพ มาอยู่แถวถนนท่าแพ ยังไม่รู้จักโรงพยาบาลในเชียงใหม่ เลยไม่ได้ฝากท้อง   ได้น้องเมียหมอจันแดงเป็นผู้รับทำคลอด  เป็นหมอตำแยทำคลอด “น้อย”ที่บ้านร้านใหม่ถนนท่าแพ</p><p>
        แม่คลอดน้อยตอน...(ความลับ)  คลอดง่าย เจ็บท้องไม่นาน พอรู้ว่าเป็นลูกชาย แม่กับอาปั๊กก็ยิ้มดีใจกัน เราได้ลูกชายคนที่ 2 รองจากโกบ้วย</p><p>
        ตอนเด็กๆน้อยขี้กลัวมาก ที่กลัวที่สุดคือกลัวต๊กโตและกลัวผี วันไหนงอแง ร้องไห้ ผู้ใหญ่ขู่ว่าต๊กโตมาจะเงียบกริบและหยุดร้องไห้  หายงอแง แม้เวลาอดนมก็อดนมง่ายเพราะถูกขู่เรื่องต๊กโตเช่นกัน </p><p>
        น้อยเป็นเด็กเลี้ยงง่าย เชื่อฟังและอยู่ในโอวาท นอกจากกลัวผี กลัวต๊กโตแล้ว ยังกลัวถูกทำโทษ กลัวถูกตีแม่จำได้ว่า ตอนหัดเดินใหม่ๆน้อยชอบเอามือปัดกองหมวกกะโล่ที่ตั้งกับพื้นเป็นกองๆให้ตกกระจายเล่นเวลาเดินผ่าน  แม่ก็จะไล่เอ็ดไล่เก็บ  น้อยก็จะหัวเราะวิ่งหนี  พอเผลอก็วิ่งมาปัดใหม่ เล่นเป็นไล่จับไล่เก็บกันไป</p><p>
        ตอนน้อยอายุขวบกว่า แม่ท้องโกใหญ่เลยต้องพาโกบ้วยและน้อยไปฝากอาโผ่เลี้ยงที่ศาลาแดงกรุงเทพ แต่โกบ้วยงอแงร้องไห้ไม่ยอมอยู่ เลยต้องพาโกบ้วยกลับ   น้อยอยู่กรุงเทพกับอาโผ่ เคยเป็นไข้สูงและชักกลางทางบนรถราง  อาโผ่ต้องตะโกนเรียกรถรางให้หยุด แล้วพาน้อยลงรถรางไปหาหมอเป็นวีรกรรมหนึ่งของอาโผ่ที่สามารถสั่งรถรางหยุดกลางทางได้ เพราะพลังของความรักและเป็นห่วงหลาน</p><p>
       น้อยกลับมาอยู่เชียงใหม่ตอนแม่คลอดโกใหญ่ อาโผ่พากลับมาพร้อมกับกู๋หล่อ แล้วเราก็อยู่กันที่ช้างม่อยตั้งแต่นั้นมา</p><p>
      น้อยเคยตกดอย เป็นวีรกรรมที่กลับมาแล้วไม่ยอมเล่าให้แม่ฟัง     แต่เป็นที่ร้องเลียนกันในหมู่พี่น้องว่าไปลองดีกับยักษ์ที่เฝ้าประตูหน้าวัดดอยสุเทพว่ามีตะบองใหญ่อย่าเอามาไล่ตีเขานะ  เลยปรากฏมีหมาดำใหญ่มาไล่ ทำให้ต้องวิ่งหนีตกดอยหัวแตกหัวโนเป็นที่มาของคำว่า “หัวเถิก” ที่ล้อเลียนกันเล่นในกลุ่มหมู่พี่ๆน้องๆ</p><p>
      พอโตขึ้นมาจะไปเรียนต่อศิลปากร แม่เป็นห่วงมาก แต่ที่หายห่วงและให้ไปเพราะมีอาจารย์จากเทคนิคเชียงใหม่มาหาแม่แล้วคุยให้ฟังว่า ให้ไปเถอะ เพราะไปแล้วดีกว่า จะได้ดี  ที่นั่นเขาสอนดีกว่า วิชาสูงกว่า ที่เชียงใหม่ไม่มี ไปแล้วอนาคตจะก้าวหน้า</p><p>
     มาวันนี้ แม่ภูมิใจที่ลูกประสบความสำเร็จ ก้าวหน้าในหน้าที่การงาน ซึ่งคงไม่ใช่เพียงเพราะว่าแม่เลี้ยงดู สั่งเสียให้เล่าเรียนและให้โอกาสได้ศึกษาในช่องทางที่ลูกหวังตั้งใจเท่านั้น  แต่เป็นเพราะลูกมีแนวคิดอ่านในทางที่ดี รู้จักเลือกสิ่งที่ดีให้ชีวิตของตนเอง นำศิริมงคลมาสู่ชีวิตของตนเองและครอบครัว จึงนำความสุขความเจริญให้กับชีวิตได้ดี</p><p>
      วันนี้เป็นวันคล้ายวันเกิดของลูก  แม่คิดถึงวันนั้น  วันที่ลูกยังเป็นเด็กตัวน้อยๆ  แม่เลยย้อนความคิดเล่าให้ลูกฟัง
</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">     ขอให้ลูกมีความสุข  มีความเจริญก้าวหน้า  ใช้ความรู้ความสามารถของตนเองเป็นประโยชน์แก่สังคม การศึกษาและพุทธศาสนาต่อไปนะลูก</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p>      รักลูกเสมอ
                      แม่อุไร                            15/9/50 </p><p></p><p>        เรื่องที่สอง ในช่วงเช้าวันเกิด ผมตื่นมาแต่เช้า เกือบหกโมงเช้ารู้สึกตัวว่านอนอิ่มแล้ว เดินลงบันใดมาจากชั้นบน เห็นโต๊ะสูงตัวหนึ่งตั้งขวางทางลงไว้ บนโต๊ะมีจานโคมแก้วใสใส่น้ำลอยดอกกุหลาบและดอกลิลลี่ มีการ์ดใบหนึ่งเสียบบอยู่ ผมหยิบการ์ดมาอ่าน…(อ่านเองนะครับเขิน ^ - ^) </p><p></p><p>
       </p><p>        พออ่านจบสังเกตเห็นว่ามีกล่องสีแดง วางอยู่ด้วยพอเปิดออกมาเป็นแหวนเพชร!(ปกติผมเป็นคนไม่ค่อยสวมเครื่องประดับใดใด นอกจากนาฬิกา)  </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 27pt" class="MsoNormal">นั่งนึกทบทวนถึงชีวิตที่ผ่านมาของตนเอง ภรรยาและลูกๆ จึงเดินขึ้นไปหอมนางยิบซีเสียหนึ่งที :)</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 27pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 27pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 27pt" class="MsoNormal">แล้วก็บอกเธอว่า…เธอก็เป็นเพชรเม็ดเดียวกลางใจผมเหมือนกัน</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 27pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 27pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 27pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 27pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 27pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 27pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 27pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 27pt" class="MsoNormal">
       เรื่องที่สาม พอสายบ่ายคล้อยหลังจากกินข้าวกับคุณแม่แล้ว ไปเปิดอ่านบันทึกพบข้อความที่ส่งมาอวยพร พร้อมรูปตกแต่งสวยๆจากศิษย์น้องๆมากมาย ตั้งแต่หนูซูซานที่ชิงมาอวยพรตั้งแต่ 00.01 นาฬิกา แล้วตามด้วยหนูอึ่ง หนูมะปรางเปรี้ยว หนูศศินันท์และสมาชิกคนรู้ใจที่ทั้งโทรมาและส่งข้อความมา</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 27pt" class="MsoNormal"></p>   <p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 27pt" class="MsoNormal"> </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 27pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 27pt" class="MsoNormal"></p><p></p><p>       ผมซาบซึ้งใจมากครับ เป็นยาอายุวัฒนะที่ลดอายุและต่ออายุให้ผมและขอขอบคุณทุกๆท่านมา ณ ที่นี้อีกครั้งหนึ่ง </p><p>       เรื่องที่สาม พอถึงที่ทำงาน ก็มีสมาชิกในคณะ ทั้งรองคณบดี ผู้ช่วยคณบดี ผู้ช่วยอธิการบดี ประธานสภาคณาจารย์ กรุณาเอาช่อดอกไม้สดสวยมามอบให้ พร้อมทั้งการ์ดอวยพรให้กำลังใจในการทำงาน  ตามมาด้วย คณะเจ้าหน้าที่เด็กๆในคณะ เอากระเช้ารังนกมาให้ พร้อมอวยพรผมยังแซวกลับไปว่า คงเห็นคณบดีเหลาเหย่แล้วจึงให้กินรังนก </p><p>       เรื่องที่สี่ เมื่อสองวันก่อน หนูมะปรางโทรมาว่าส่งพัสดุมาให้ ผมก็นึกแปลกใจว่าเป็นอะไรและเรื่องอะไร? ถามเจ้าหนูมะปรางก็ทำเป็นอมพะนำบอกว่าเดี๋ยวรู้เอง พอวันที่ ๑๔ ก็ได้รับพัสดุจริงๆ    เปิดออกมาเป็นเสื้อบาติกสีสวยมาก พร้อมการ์ดขอบคุณจาก Usablelaps ดร.จันทวรรณ ดร.ธวัชชัย หนูมะปรางและน้องกล้า นัยว่าขอบคุณที่ผมจัดงานสัมมนาให้โกทูโนเป็นที่รู้จักและมี bloggers เพิ่มมากขึ้น  </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 27pt" class="MsoNormal">ผมจึงถือโอกาสเอามาใส่ในตอนเย็นในงานเลี้ยงระหว่างเพื่อนฝูง ชักรูปมาให้ดูเสียหน่อย </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 27pt" class="MsoNormal"></p>   <p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 27pt" class="MsoNormal"></p><p></p><p>       เป็นไงบ้าง… คนไม่หล่อใส่แล้วหล่อทันตาเห็น ขอบคุณมากนะครับ </p><p>       เรื่องสุดท้าย เพื่อนๆผมมาร่วมฉลองวันเกิดด้วยกัน ที่จริงมีทั้งเพื่อนรุ่นพี่ รุ่นเพื่อนและรุ่นน้อง เป็นโอกาสมาระลึกถึงการทำงานที่ผ่านมาร่วมกัน ทำให้ผมได้มีโอกาสขอบคุณทุกๆท่าน ที่มีส่วนช่วยเหลือในการทำงานที่ผ่านมาทั้งหมด ก็สนุกสนานกันตามประสาพี่เพื่อนน้องครับ</p><p></p><p> </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 27pt" class="MsoNormal"></p><p>          นับเป็นเรื่องดีดีในชีวิตครบ 58 ปีของผม ที่มีวาสนามีพี่ เพื่อน น้องๆ ที่ให้ความรัก ความอบอุ่นและเป็นกำลังใจในการทำงาน มีครอบครัวที่ดีที่รักและเอื้ออาทรซึ่งกันและกัน </p><p>         ชีวิตนี้ …จะเอาอะไรอีกครับ ?  </p>

[จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร]

เรียน อาจารย์พิชัย ที่นับถือ

ผมนี่แย่จริงๆครับ ไม่โรแมนติคเอาซะเลยครับ ไม่แอบจำวันเกิดท่านอาจารย์ แต่ยังไงก็ตาม ผมเห็นภาพ และเห็นความน่ารักของคุณแม่ และภรรยาอาจารย์ตลอดจนคน gotoknow แล้ว ดีใจแทนอาจารย์มากครับ

อาจารย์มีความสุขมากๆครับ สุขภาพกายดี สุขภาพใจเยี่ยมครับ

[ศักราช]

ขอแสดงความยินดีมีความสุขด้วยครับท่านป้ออาจ๋าน

• หลังจากไปร่วมความสุขวันเกิดเมื่อคืนที่ผ่านมา ผมเห็นท่านอาจารย์มีความสุข ผมก็อดจะมีความสุขไปด้วยไม่ได้ครับ...
• วันใด ๆ ก็ตามขอให้อาจารย์ปราศจากทุกข์ โศรกโรคภัยร้าย อย่ากรายใกล้...เป็นหลักชัยของคนดี... เป็นต้นแบบของคนที่มีคุณธรรม เที่ยงธรรมอย่างยั่งยืนครับผม
• ผมเชื่อว่าอาจารย์มีความสุขจริง ๆ ครับ

จากลุงปั๋น

[ปวีณา ธิติวรนันท์]

• จริงหรือนี่ ชายหนุ่มท่านนี้ อายุ 58 ปีแล้ว!
• ท่านอาจารย์ยังดูหนุ่มฟ้อหล่อเฟี๊ยวอยู่เลยค่ะ
• ขออนุญาตกล่าวประโยค "สุขสันต์วันเกิด" ย้อนหลังแด่ท่านอาจารย์ด้วยคนนะคะ
• บันทึกนี้น่าประทับใจ และดูอบอุ่นอ่อนหวานมากเลยค่ะ โดยเฉพาะประโยคนี้ เธอก็เป็นเพชรเม็ดเดียวกลางใจผมเหมือนกัน

[คนไกลบ้าน]

สวัสดีคะอาจารย์(ท่านจอมยุทธเจ้าสำนักเรน..หรือนี่..ข้าฯข้อคาระวะ ) อาจารย์คะไม่ว่าวันนี้หรือวันไหนๆขอให้อาจารย์สุขภาพที่ดีตลอดไปนะค่ะ

[paew]

เป็นวันที่ดีและมีความสุขมากๆค่ะอาจารย์ เพราะนอกจากจะมีสิ่งดีๆที่เกิดขึ้นกับอาจารย์แล้วทำให้อาจารย์มีความสุขแล้ว...ความสุขของอาจารย์ยังได้เผื่อแผ่มายังพวกเราด้วยค่ะ ... ขอบคุณค่ะ

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

ขอบคุณน้องเอกมากครับ

ผมกำลังจะนัดเอกและกลุ่มเชียงใหม่

ในวันพรุ่งนี้หรือมะรืนนี้ครับ

รอไวน์สตอเบอรี่ของน้องแก้มยุ้ย :)

[ครูบา สุทธินันท์ ปรัชญพฤทธิ์]

ขอให้เปี่ยมสุขอย่างนี้ตลอดไป จะได้เขียนเรื่องดีๆมาให้เราอ่านบ่อยๆ  ชื่นใจจริงๆ

 

 

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

ขอบคุณลุงปั๋นจ้าดนัก

ฮักลุงปั๋นกว่าอี่น้องจันตาเน้อ จะบอกหื้อ

เพราะน้องจั๋นตาละอ้ายไป :)

วันหลังจะเขียนเรื่องลุงปั๋นครับ

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

ขอบคุณหนูปวีณาครับ

ขอบคุณที่มาเยี่ยมครับ

วันหลังจะไปแจ้งความ...เอ๊! ถ้าจะผิดตัว :)

วันหลังจะตามไปเยี่ยมที่บันทึกครับ

 

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

ขอบคุณหนูหมู

โทรศัพท์มาอวยพรด้วยสำเนียงเหน่อที่เฉพาะตัว จำได้ทันที :)

คงได้พบกันอีกครับ

 

[ตันติราพันธ์]

สวัสดีค่ะ

 เข้ามาชมบรรยากาศแล้วปลื้มใจแทน แสดงว่าเจ้าของวันเกิดมีคนรักมิใช่น้อย สุขสันต์วันเกิดค่ะ

[อ.ลูกหว้า]

• อาจารย์ขา...สุขสันต์วันเกิดนะคะ
• ถึงมาช้า  แต่ก็ส่งใจผ่านไปถึงเชียงใหม่แล้วนะคะ....แค่เห็นสายตาอาจารย์ก็รู้ว่าเต็มอิ่มไปด้วยความสุขล้นปรี่
• พอดีช่วงนี้ไม่ค่อยสบายเลย  ไม่ค่อยอ่านบันทึกใครค่ะ  ตกข่าวไปเลย...
• อาจารย์เกิดเดือนกันยายนนี่เอง มิน่า ถูกชะตานักหนา...
• หว้าก็เพิ่งจะเขียนบันทึกอวยพรวันเกิดราณี  วันที่ 17 ก.ย. พรุ่งนี้เหมือนกันค่ะ

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

หนูแป๋ว

ขอบคุณมาก อาจารย์พยายามก็อบรูปหนูแต่แยกเป็นหลายไฟล์มาก เลยทำไม่ได้..ขอโทษด้วยครับ

อยากเจอหนูเหมือนกันรำลึกวันเก่าๆนะครับ :)

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

กราบขอบพระคุณพ่อครูครับ

ขอหอมและกอดออนไลน์หน่อยครับ

นี่แน่ะ! :)

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

ขอบคุณ คุณตันติราพันธ์ครับ

ที่แวะมาอ่าน ขอบคุณในคำอวยพรครับ

วันหลังจะตามไปอ่านผลงานครับ

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

หนูลูกหว้า

ขอบคุณมากครับ

อาจารย์มีความสุขที่แวดล้อมด้วยคนดี

และมีพลังแห่งความดีล้อมรอบครับ

ขอให้หนูมีความสุขเช่นกันครับ

มีแฟนมาตกหลุมดังพลั๊ก! เร็วๆ อย่าเลือกนาน :)

จะย่องไปอวยพรให้หนูราณีครับ

[เม้ง สมพร ช่วยอารีย์]

สวัสดีครับท่านอาจารย์พิชัย

มาช้าไปหน่อยนะครับ ขออวยพรให้ท่านอาจารย์มีความสุขตลอดไปครับ

ดาวน์โหลด

เป็นร่มโพธิ์ของลูกศิษย์ตลอดไปครับผม 

 ขอแสดงความนับถือครับ

เม้ง 

[กฤษณา สำเร็จ (Krisana Sumret)]

สวัสดีค่ะ อาจารย์

• ติ๋วซึ้งใจในบันทึกที่ "คุณแม่อุไร" ของอาจารย์เขียนถึง "น้อย"...ลูก"หัวเถิก"...อ่านแล้วซาบซึ้งมากค่ะ...(ขอเช็ดน้ำตาก่อน)...
• เห็นภาพชัดเจนเหลือเกินค่ะว่าแม่จะอายุเกือบ80 ปีไหมคะ...(ติ๋วกะเอา)ซึ่งน่าจะหลงลืมบ้าง  แต่คุณแม่จำได้ทุกๆอย่างที่เกี่ยวกับลูกคนนี้
• แม่คนนี้ภาคภูมิใจในตัวอาจารย์มากๆค่ะ.....

และก็เช่นเดียวกัน....

• ติ๋วเห็นความรักของภรรยาที่มีต่อสามีสุดที่รักที่มีความรักและซื่อสัตย์ต่อเธอเสมอมา ไม่เปลี่ยนแปลง...สมเป็นแบบอย่างของพวกเราเหล่าน้องๆต่อไปค่ะ
• และเช่นเดียวกัน...ก็ได้เห็นความรักของอาจารย์ต่อภรรยาที่แม้ไม่บรรยายอะไรออกมาเป็นภาษาพูดมากมายแต่สามารถสื่อให้พวกเรารับทราบได้ชัดเจนเหลือเกินค่ะ....

......ขอบคุณเหลือเกินสำหรับบันทึกที่ทำให้มีความสุขมากๆตามไปด้วยค่ะ......

                  

[Little Jazz]

อาผ่อน่ารักจัง ชูสองนิ้วด้วย ยังแข็งแรงมากเลยไม่น่าเชื่อว่าจะแปดสิบแล้ว เห็นแล้วนึกถึงอาม่าของหนูเลย

วันนี้เปิดตัวเห็นท่านฮูหยินชัดๆ มิน่าศิษย์พี่ใหญ่ถึงไปไหนไม่รอด ตอนสาวๆ สงสัยศิษย์พี่ต้องไปนั่งเฝ้าเช้าเฝ้าเย็นหน้าคณะ 555 ผ่านมาหลายปีแล้วก็ยังโรแมนติกกันอยู่เลย ศิษย์น้องอ่านแล้วปลาบปลื้มใจยิ่งนัก และแอบอิจฉาว่าเมื่อไหร่จะมีคนกล่าวเช่นนี้กับเราบ้างหนอ (งานนี้มีคนต้องซวยเพราะความอิจฉานี้เจ้าค่ะ ต้องไปตบตีเพื่อให้ได้คำกล่าวโรแมนติกเยี่ยงนี้ออกมาจากปากให้ได้ เหอๆๆ)

งานเลี้ยงตอนค่ำก็ยิ่งใหญ่อบอุ่นมิแพ้กัน แต่ดูแต่ละท่านที่มาร่วมแล้ว ทั้งงานน่าจะสิริอายุร่วมพัน 555

ลืมอวยพรคำยอดฮิตไปอีกคำ เคยอวยพรท่านพี่แล้ว ขอนำกลับมาใช้อีกครั้งว่า "ว่านซุ่ย ว่านว่านซุ่ย" ขอให้พี่ท่านอายุยืนนาน หมื่นปี หมื่นหมื่นปี

คารวะด้วยมื้อเย็นวันนี้ของศิษย์น้องเล็กอีกครั้งหนึ่ง

 

[กฤษณา สำเร็จ (Krisana Sumret)]

อ้อ...ลืมไป....รูปอาจารย์ใส่เสื้อฟ้านั้น...หล่อมั้กมากกกก.....ขอบอก....อิ....อิ....

[นาย เต็มศักดิ์ พึ่งรัศมี]

มาสุขสันต์วันเกิดท่านอาจารย์ด้วยคนนะครับ

ถ้าประโยคข้างบนแปรตามจำนวนครั้งที่ผมต้องพยายาม login เข้า G2K มาเพื่อกราบสวัสดีอาจารย์วันนี้  พื้นที่บันทึกก็คงจะไม่พอใส่แล้วล่ะครับ

ไม่สามารถนำรูปใส่ได้อีกต่างหาก

เหลือแต่รูปหน้าของผมเล็กๆ เป็นภาพสื่อความสุขและความปรารถนาดีให้อาจารย์ของผมมีความสุข สุขภาพแข็งแรงทั้งร่างกายและจิตใจนะครับ

[Little Jazz]

พึ่งจะรู้ว่าศิษย์พี่ใหญ่ชื่อเล่นชื่อ "น้อย" ศิษย์น้องเล็กชื่อเล่นว่า "น้อง" เจ้าค่ะ ช่างเป็นวาสนาอย่างยิ่งที่อย่างน้อยก็เกิดเดือนเดียวกัน ชื่อเล่นก็ใกล้เคียงกัน เรียนอาร์ตเหมือนกันแม้จะต่างสาขาและสถาบัน อืมม์...มีอะไรคล้ายๆ กันอย่างนี้ ไว้มีมรดกอะไรศิษย์พี่อย่าลืมมอบให้ศิษย์น้องคนนี้บ้างนะ ^ ^ ยกเว้นมะเหงกม่ายอาว (แอบมาฟันธงว่าบ้านศิษย์พี่ถ้าไม่ใช่กวางตุ้งก็ต้องเป็นแคะแน่นอน วินิจฉัยจากการเรียกลำดับญาติ)

[สะ-มะ-นึก]

[มะปรางเปรี้ยว]

   

ศิษย์พี่ค่ะ มารออ่านบันทึกตั้งหลายวันแล้วค่ะ เห็นศิษย์พี่ใหญ่ใส่เสื้อที่ UsableLabs ส่งให้ในวันคล้ายวันเกิด เห็นแล้วตื่นตันใจค่ะ :)

วันเกิดของศิษย์พี่ ช่างเป็นวันที่มีความสุขมากๆ เลยนะค่ะ 

ขอให้สิทธิ์พี่มีสุขภาพแข็งแรง และก็อารมณ์ดีตลอดเวลานะคะ แต่ว่าเสียดายที่ไม่ได้ไปร่วมกินเค้กงานวันเกิดด้วยค่ะ :)

ขอให้มีความสุขมากๆ นะคะ

[อ.ลูกหว้า]

• อาจารย์ขา..หล่อทุกรูปจริงๆค่ะ
• ถ้าจะไปอวยพร ราณีก็ที่บันทึกหว้าได้เลยค่ะ
• พรุ่งนี้ราณีคงจะเข้ามาค่ะ
• http://gotoknow.org/blog/kulkanit/128823

[คุณ รัตติยา เขียวแป้น]

สวัสดีค่ะ อ.พิชัย

       ขออนุญาตอวยพรวันเกิดอาจารย์ด้วยคนนะคะ

       ขอให้อาจารย์มีสุขภาพแข็งแรงยิ่ง ๆ ขึ้นไปค่ะ

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

ว้า! มัวไปหม่ำข้าวต้ม กลับมาไม่ได้รีเฟรสจอ

นึกว่ามีคอมเม้นส์เท่าเดิม...นึกสงสัย?

พอรีเฟรสอีกทีโอ้โฮ้ ต้องรีบตอบ...รีบตอบ

เริ่มด้วยน้องเม้ง น้องรักจากเยอรมัน อุดส่าห์เข้ามาไวข้ามทวีป ขอให้มีความสุขเช่นกันครับ

คนคิดดี พูดดี ทำดี อย่างน้องเม้งผมว่า มึความสุขทุกวันแน่นอน :)

ขากลับอย่าลืมเอาแหม่มมาเย้ยอ.ขจิตหน่อย เลือกคนขาวๆ เพราะอ.ขจิตจะเอาตัวดำๆ

แล้วหนีบหนุ่มตาสีฟ้ามาฝากหนูแก้มยุ้ยด้วย :)

[Conductor]

ขออาราธนาคุณพระศรีรัตนตรัยปกปักรักษาอาจารย์ด้วยครับ ขอให้ผ่านมารผจญไปได้ด้วยดี

อ่านบันทึกแล้วไม่อยากเชื่อเรื่องอายุเลยนะครับ คงเป็นผลของการปฏิบัติธรรมและสัมมาทิฏฐิ 

คุยกับคุณซูซานเมื่อวันก่อน ยังบอกเธอเลยว่าผมอยากจะส่ง notebook cool pad ไปให้อาจารย์ แต่เธอเตือนว่าโน็ตบุ๊คของอาจารย์ตัวเล็กจัด ตัวหนังสือเหลือจิ๋วเดียว กลัวจะวางไม่ได้ ไม่ทราบว่าอันนี้เป็นเหตุให้อาจารย์เรียกใครๆ ว่าหนูหรือเปล่าครับ

หวังว่าสักวันคงมีโอกาสได้คุยกับอาจารย์นะครับ  

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

หนูติ๋ว

ฮ่าฮ่า! มาล้อเลียนศิษย์พี่ บังอาจ บังอาจ!

คำว่า"น้อย" ไม่ค่อยได้ยินมานาน ยกเว้นเพื่อนรุ่นมัธยมและร่วม"มหาลัย" ที่บ้านผมตั้งชื่อเป็นขนาดและลำดับกันหมด สับสนอยู่ไม่น้อย เช่น

พี่ชายคนโต ชื่อ บ้วย แปลว่าคนสุดท้าย? งง?

ผมชื่อน้อย น้องคนต่อมาชื่อใหญ่ แปลกดีแมะ :)

พอมีน้องอีกคน ชื่อ เล็ก... ฮ่าฮ่า!ลูกชายสี่คนรวด พ่อชักเซ็งอยากได้ลูกสาว ไปหาพระตั้งชื่อเอาเคล็ดให้เล็ก คือสุดชาย(หมายถึงพอกันทีลูกชาย)

อัศจรรย์ได้ผล! สวรรค์มีตา น้องคนต่อมาเป็นผู้หญิง ชื่อ "ม่วยน้อย" (ยังไม่ลืมเอกลักษณ์เรื่องขนาด)

ติดตามมาด้วยน้องชายอีกคน คราวนี้เกิดมาพอดีสมัยรัสเชียยิงดาวเทียมสปุตก้าดวงแรก พ่อจึงตั้งชื่อน้องชายคนนี้ว่า "(ดาว)เทียม"

ต่อมาได้น้องสาวอีกคน ชื่อ "แจ๋ว" (รอดชื่อจิ๋วไป เฮ้อ)

คนสุดท้องก็ชาย ชื่อ วิทย์ ครับ

เรารักแม่มาดกันทุกคน เพราะแม่ผมเป็นนักเล่าเรื่องชั้นยอด เอาไว้จะเขียนนินทาแก้แค้นแม่ที่เอาฟามลับเรามาขายดีฟ่า :)

ส่วนเรื่องหัวเถิกนั้น เด็กๆอายมาก เพราะต้องตัดผมเกรียน เดี๋ยวเลิกอายไปนานแล้ว :) เพราะถึงเถิก ก็ยังหล่อ ฮิฮิ

ส่วนเรื่องความรักภรรยานั้น แห่ะ แห่ะ เป็นที่รู้กันเลื่องลือทั่วเชียงใหม่คร้าบว่าเธอคือนางสิงโต...จึงเป็นสาเหตุได้เพชร เพราะไม่มีใครกล้ายุ่งกับผมเลยคร้าบ แฮ่!

[กมลวัลย์]

สวัสดีค่ะศิษย์พี่ใหญ่

ไม่ได้เข้ามาช่วงเย็นแป็บเดียว พอเข้ามาเปิดดูเห็นบันทึกกับเห็นสถิติคนอ่าน 140 เข้าไปแล้วยังคิดเลยว่าเราหลุดบันทึกนี้ไปหลายวันได้ไงเนี่ย...ปรากฎว่าเปล่าเลย..เจ้าของบันทึกเป็นผู้ที่มีคนชื่นชมและรักมากมายต่างหาก  ทั้งครอบครัวที่บ้านและครอบครัว gotoknow ^ ^

นั่งอ่านไปอมยิ้มไปตลอดเลยค่ะอาจารย์ ^__^

ชอบมากเลยรูปคุณแม่ชูสองนิ้ว ยิ้มแย้มแจ่มใส ดูสุขภาพดีมากๆ ^ ^

ตอนนี้รู้แล้วว่ายิ้มที่หนูเห็นบนหน้าอาจารย์นั้นถอดแบบมาจากใคร..ยิ้มเหมือนกันมากเลยค่ะ 

หนูยังไม่ได้อวยพรด้วยตัวหนังสือ ได้แต่ส่งการ์ด กับส่งคำอวยพรทางใจค่ะ ^ ^  หนูเชื่อว่าอาจารย์จะประสบผลสำเร็จบรรลุผลตามที่หวังไว้แน่นอนค่ะ : )

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

น้องเล็กแก้มยุ้ย

เป็นไง อาโผ่ น่ารักมั้ย? หาดเห็นอาโผ่ตัวจริงยิ่งจะหลงรัก เพราะอารมณ์ดีมาก หัวเราะร่วนทั้งวัน

อายุแปดสิบแล้ว กินเจมาตั้งแต่อายุสามสิบ ไม่ฆ่าสัตว์ตัดชีวิตเลยเท่้าที่อาจารย์จำความได้

เลยติดเรื่องเมตตามาจากแม่...:)

ใช่แล้ว น้องเล็กสมเป็นคนจีน...อาจารย์เป็นจีนแคะ พ่อนั่งสำเภามาจากแผ่นดินใหญ่ มาพบรักข้ามขอบฟ้าที่เมืองไทยกับแม่ที่ศาลาแดงกรุงเทพ

เขาเรียกว่าคน ฮักหงิ่น...เด็กๆเคยพูดจีนแคะได้ปร๋อ เดี๋ยวนี้หากจะพูดต้องนั่งแคะความรู้คืนมา

ขอบคุณเรื่องของกิน เห็นแล้วจุก...ขอกินแค่ขนมปังกระเทียมกะชีสก็พอ :) 

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

ขอบคุณศิษย์น้องหญิง

มาชมเสียเขิน ยกความดีให้เจ้านินจาน้อย

เห็นอ.จันว่า แอบไปหาเอาเบอร์ XL ให้ แรกเห็นยังตกใจว่าจะใส่ไม่ได้เพราะทุกทีอาจารย์ใส่เบอร์ L

แต่ปรากฏว่าพอดีแฮะ.. :)

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

ขอบพระคุณ คุณหมอเติมศักดิ์ครับ

สิงห์อีซ้ายเหมือนกัน คงเป็นเพราะเข้ามาเวลาเดียวกันมั้งครับ ผมเองจะตอบก็หลุดหลายครั้งเหมือนกัน

คงได้พบกันสักวันนะครับ

ขอบคุณในคำอวยพรครับ :) เพียงเห็นรอยยิ้มคุณหมอ ผมก็มีความสุขจริงๆอย่างที่บอกทุกครั้งครับ

มะปรางว่า ตัวจริงคุณหมอหล่อมาก ฮ่าฮ่า

[paew]

แวะมาอีกรอบค่ะ พร้อมภาพสวยๆมาฝากค่ะ

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

สวัสดีครับ

คุณสมนึก ขอบคุณมากครับสำหรับคำอวยพร

รูปสวยมากครับ ยังจำตากล้องเท่ๆคนนี้ได้ดีเสมอว่า เขียนกับถ่ายได้ยอดเยี่ยม ทำได้ไง?

[หนูสร้อย]

อาจ๋านเจ้า อ่านบันทึกแล้วมีความสุขนักเลยเจ้า ซาบซึ้งๆ

ขอกราบอวยพรวันเกิดอาจ๋านหื้อมีสุขภาพแข็งแรงอายุยืนหมื่นปีเจ้า

[เนปาลี]

• สวัสดีเจ้า..

ขออวยพรฮื้อมีสุขภาพก๋ายที่แข็งแรง    มีสุขภาพใจ๊ที่ดี  มีความสุข และมีแต่เรื่องดี ๆ เกิดขึ้นในชีวิตเน้อเจ้า   ^_^

[TK]

กราบสวัสดีท่านอาจารย์พิชัยครับ

เพิ่งเคยเข้าบล็อกอาจารย์เป็นครั้งแรก รู้สึกสงบ ร่มเย็น ภายใต้เงื้อมเงาไผ่บงตงซาง

ขอสุขสันต์วันเกิดย้อนหลัง ๕๘  ปีครับ ... ขอสติจงสถิตอยู่กับอาจารย์ทุกเวลา ... แม้ในยามหายใจยาว หายใจสั้น และตลอดจนขั้น ๑๖ ของธรรมานุปัสนาฐาน

ต้นกล้า - พืชพันธุ์ธรรมชาติแห่งล้านนา

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

ครับหนูลูกหว้า

อาจารย์เข้าไปอวยพรแล้วครับ

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

หนูมะปรางน้องน้อยนินจา

ขอบคุณมากถูกใจผมมากครับ ดูซิยืนยิ้มเผล่ด้วยความดีใจ กรุณาบอก อ.จันและดร.ธวัชชัยด้วยครับว่าผมขอบคุณมาก เสื้อของมหาวิทยาลัยนี้เท่จริงๆ

เอ!?

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

เอ? รึว่าย้ายไปอยู่ม.สงขลาดี :)

 

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

ขอบคุณ

คุณรัตติยามากครับ

พรใดประเสริฐขอให้ได้รับพรนั้นเช่นกันครับ

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

คุณ Conductor เปลี่ยนไป๋

จมูกยาววววววขึ้นมามาก แฮ่ะ แฮ่ะ สงสัยไปผิดคำสาบานว่าจะไม่โกหกกะใครรึปล่าวครับ :)

ขอบคุณมากครับในคำอวยพรที่ได้รับ...

ผมแผ่เมตตาให้ทุกวัน ผมยึดหลักว่าในชีวิตที่ผ่านมาเราอาจทำอะไรให้สัตว์หรือบุคคลเดือดร้อนโดยเจตนาและไม่เจตนาก็ตาม

ดังนั้นถึงจะมีคนเกลียดผม แต่ผมจะไม่เกลียดใคร

ยกให้เป็นโทษของวัฏฏะทุกข์และกัมมกสัตตาปัญญาครับ

และขอยืนยันอีกครั้งว่า ผมอายุ 58 ปีจริงๆ แฮ่ มิได้โกงอายุแต่อย่างใด สำหรับเรื่องรูปนั้นอาจเป็นเพราะมายาของพิกเซลครับ เห็นตัวจริงแล้วจะหนาว :)

ผมเองก็ชื่นชมในความรู้และจิตใจของคุณ conductor ที่มีน้ำใจดีงามให้วิทยาทานในเรื่องเทคนิคและการแนวคิดในการบริหารจัดการโกทูโน

โดยเฉพาะมีวิธีเขียนเรื่องยากๆให้คนไม่รู้เรื่องอย่างผมอ่านเข้าใจง่าย... มีไม่กี่คนครับที่ทำได้

สำหรับเรื่อง cool pad อย่าได้กังวล ผมแซวดร.ธวัชชัยเล่นเท่านั้นครับ..ขอบคุณในความปรารถนาดีครับ :)

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

ต่ออีกนิด ส่วนที่ชอบเรียกใครว่าหนูนั้น

สงสัยชาติก่อนเกิดเป็นแมวครับ อิฮิ

[กฤษณา สำเร็จ (Krisana Sumret)]

จี๊ดๆๆๆๆๆ...เสียงหนูมาแล้วจ้ะ...แคว๊กๆๆ....กัดกระดาษทำรังด้วยค่ะ...อิ...อิ....

[Ranee]

สวัสดีค่ะอาจารย์พิชัย

็็Happy birthday ย้อนหลังนะค่ะ  ยังไงราณีก็ราศีเดียวกับอาจารย์ค่ะ อิ อิ   ขอให้อาจารย์มีความสุขมากๆๆๆๆ สุขภาพแข็งแรงนะค่ะอาจารย์

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

ศิษย์น้องรอง

อาจารย์เองก็แปลกใจเหมือนกัน พอบันทึกและแก้ไขเสร็จเวลา 20.39 น. ก็มีคนมาอ่าน27 คนแล้วและมีคอมเม้นส์เข้ามาหลายคน

แสดงว่าสังคมในG2N มีมุทิตาจิตดีมากครับ :)

ศิษย์พี่ก็เขียนไปอมยิ้มไปเหทือนกัน มีความสุขที่เขียนจนความสุขนั้นล้นออกมาทางตัวอักษรส่งความสุขถึงผู้อ่านได้ครับ

แม่พี่ใหญ่น่ารักมาก ลูกบอกให้ทำอะไรก็ทำ พอบอกว่าแม่ทำท่าแอ๊บแบ๊วหน่อย...ท่าชู 2 นิ้วจึงปรากฏ ลูกๆฮากันตรึม ทันสมัยไม่เบา

แม่พี่ใหญ่มีเมตตาสูง ทั้งคนและสัตว์ ศีลระมัดมั่นและสอาดดุจจันทร์วันเพ็ญ เป็นรอยทางที่พี่ใหญ่เจริญรอยตาม

ท่านออกกำลังกายรำไท้เก็กทุกเช้าครับ เป็นครูนำฝึกด้วย :)

เรื่องรอยยิ้ม จริงๆด้วยเวลาผมยิ้มเข้าไปกอดแม่ น้องสะไภ้บอกว่า พี่น้อยนี่...ไม่ต้องบอกเลยว่าเป็นลูกใคร หน้าและรอยยิ้มเหมือนกันเป๊ะ :)

ขอให้น้องรอง ได้รับแต่สิ่งดีดีในชีวิต เช่นกันครับ

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

โอ้ย! ขอบคุณหนูแป๋ว

รูปสวยมากโดนใจ เลยเจ็บต้องร้องออกมา

คนอะไร ถ่ายรูปก็เก่ง จัดรูปก็สวย แถมยังยิ้มสวยอีก(ข้อสุดท้ายนี่สำคัญ) :)

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

น้องสร้อยเจ้า

กึ้ดเติงหาจั๊ดนัก จะโทรนัดมากิน+คุยหื้อหายกึ้ดเติงซักวัน...ล้างท้องไว้ท่าเน้อ :)

โอย อายุหมื่นปี หนังคงจะเหี่ยวพันได้รอบตัว ฮ่าฮ่า

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

สวัสดีเจ้าหนูเนปาลี

หันรถแดงอยู่ตางหลัง ก็ฮู้ว่าเป็นคนเมืองล่ะ

ยินดีนักๆครับที่มาอวยพรหื้อ

ขอหื้อน้องได้พรนั้นเช่นกั๋น :)

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

น้องตรีแสนเพชรกล้า(ต้นกล้า)

ขอบคุณมากที่แวะมาอ่านครับ

ต้นกล้าโชคดีมาที่ได้ทำงานในทีม usablelaps จะได้เก็บเกี่ยวประสบการณ์จากรุ่นพี่ๆและยังทำงานที่มีคุณแก่สังคมอีกด้วย

นับเป็นสองสองชั้นของน้อง

โชคไม่ดีอย่างเดียว... สาวในนั้นมองหาตัวยากไปหน่อยครับ ฮ่าฮ่า

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

ฮิฮิ หนูติ๋วบังอาจมากัดกระดาษทำรัง

ล้วนเป็นจดหมายรักสมัยเรียนมัธยมด้วย

อย่างนี้ต้องทำโทษ ...ให้ไปเอาหมูยอมายำ

แล้วส่งมาทางเวปครับ ห้ามส่งทางแฟกซ์เพราะไม่มีสีสรรและหมูยอจะยับ  :)

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

สวัสดีหนูราณี

(ชื่อเดียวกับแม่ยายอาจารย์ เวลาเขียนยังต้องนั่งตัวตรงเลย)

ดอกไม้สีสวยสดใสมาก ขอให้หนูมีความสุขมากมากเช่นกันครับ :)

[อนิศรา]

สวัสดีค่ะ ท่านอาจารย์พิชัยที่เคารพอย่างสูง

          โห หมอเพิ่งทราบว่าวันที่ 15 กย.เป็นวันคล้ายวันเกิดของอาจารย์  58 แล้วเหรอคะเนี่ย หมอยังนึกว่าอาจารย์แค่ 54 เองค่ะ  ยังนึกว่าอีก 6 ปีอาจารย์ถึงจะเกษียณ

           ขอให้อาจารย์สุขภาพแข็งแรงๆ มีโรคภัยไข้เจ็บน้อยๆสมชื่อ อยู่เป็นกำลังสำคัญของพุทธศาสนาสัก 120 ปีเลยค่ะ

            เห็นหน้าอาม่าที่แสนใจดี นึกออกเลยค่ะว่าอาจารย์ใจดีเหมือนใคร ตอนเล็กๆนี่อาจารย์ก็กลัวผีเหรอค่ะ แต่ทำไมตอนโตกลัวสิงโตล่ะคะ อิอิ

[ข้ามสีทันดร]

สวัสดีครับท่าน อ.พิชัย ที่เคารพ

ขอให้อาจารย์มีสุขภาพแข็งแรงและมีความสุขมากๆครับ

เห็นภาพและอ่านบันทึกนี้แล้วผมรู้สึกมีความสุขไปด้วย เพราะมีกลิ่นอายของความรักทั้งน้าน

[กฤษณา สำเร็จ (Krisana Sumret)]

อ๋อ...กระดาษที่กัดเป็นจดหมายรักนี่เอง...รังที่เราทำถึงอบอุ่นไปด้วยไอรัก...เฮ้อ...สุขเหลือเกิน..เอ้าเพื่อนๆพี่ๆน้องๆหนูจี๊ดทั้งหลาย...มานอนในรัง(กระดาษ)รักด้วยกันเร้ว.....

[ขจิต ฝอยทอง]

• ข้าผู้น้อย
• จอมยุทธไร้รัก เอยไร้ยิ้ม ต่ำต้อยนัก
• มากับเหล่าพรรคกระยาจก
• มาอวยพรวันคล้ายวันเกิดให้ท่านเจ้าสำนัก
• ขอให้อายุยืนยาวหมื่นปี
• ขอคารวะหนึ่งจอก(กาแฟ)

[ครูอ้อย แซ่เฮ]

ครูอ้อยก็มาช้าทุกทีเลยค่ะ   เจ้าของบล็อก...หล่อมาก...เลยไม่กล้าเข้ามาหาค่ะ...อิอิ

• สุขสันต์วันเกิดค่ะ

วันนี้  วันดี  เป็นวันเกิด

สุดประเสริฐ  วันเกิดของท่านพี่

ด้วยข้าน้อย นึกอ้อย  คล้อยความดี

ให้ท่านพี่ จงพบสุข  ทุกทิวา...

• หล่อมาก..นำความหล่อไปเจือจานที่...ตัวจริงหล่อกว่าในรูปเก่าตั้งเยอะ...ด้วยนะคะ

[ดร. ธวัชชัย ปิยะวัฒน์]

ผมขอกราบอวยพรวันเกิดอาจารย์พิชัยด้วยคนครับ อ่านบันทึกนี้ของอาจารย์แล้วได้รับความรู้สึกที่สุขสงบร่มเย็นมากครับ

พวกเราดีใจมากที่อาจารย์ใส่เสื้อได้พอดีครับ เสื้อตัวนี้มะปรางไปเปลี่ยนตั้งสองสามรอบครับ เพื่อความมั่นใจว่าอาจารย์ใส่ได้พอดีจริงๆ ครับ

ที่จริงผมเข้ามาอ่านบันทึกนี้ตั้งแต่เมื่อคืนแล้วครับ แล้วเปิด tab นี้ค้างไว้ แต่ผมมัวจดๆ จ้องๆ เลยพ้นมาหนึ่งวันพอดีครับ ต้องขอกราบอาจารย์อีกรอบครับ

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

หมอนิดครับ

ว้า! รู้ยังงี้ไม่บอกอายุก็ดี หมอจะได้นึกว่าผมอายุ 45 เอ้ย! 54 ฮ่าฮ่า...

แต่จริงๆแล้วผมยังนึกว่าอายุ 14 เพิ่งผ่านไปวันวาน :)

แท้จริงรอยตีนขามันฟ้องครับ เขาว่าจะดูคนไหนแก่ให้ดูสองที่

หนึ่ง. ดูที่รอยตีนคุณกาเวลายิ้ม

สอง. ดูที่คอ ยิ่งเวลาเหลียวหลังจะเห็นเหนียงจัดเจน ซ่อนอะไรซ่อนได้ แต่ซ่อนเหนียงซ่อนยากครับ

เล่นบอกอย่างนี้...คูรผู้หญิงจะเอาผ้ามาพันคอหมด ฮิฮิ เอ๊ะ ! รึว่านี่คือสาเหตุของแฟชั่นพันคอหญิง?

ขอบคุณสำหรับคำอวยพรครับ...ผมจะอุทิศตัวในช่วงสุดท้ายของชีวิตให้แก่การเผยแผ่ธรรมครับ

ฮึ่ม!หมอนิด เด็กกลัวผี แต่ตอนโตจะกลัวสิงโต เพราะอีน่ากัวครับ :)

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

น้องข้ามสีทันดรครับ

ขอบคุณในคำอวยพรครับ ขอให้มีความสุขเช่นกัน

ครับ ชาวโกทูโน มักมาหาความสุขในการอ่านและการตอบในไมตรีจิตของผองมิตร

ผมว่าในที่นี้ ไม่มีวัย ไม่มีศาสนา ไม่มีฐานะยศศักดิ์ใดใดมากั้นกันและกัน ต่างพูดคุยแลกเปลี่ยนกันอย่างสนิทใจจริงๆครับ

ที่คณะเขาเห็นชาวโกทูโนมากอดผม ยังบ่นกันอุบอิบๆว่า อยู่กับผมมาตั้งนาน ยังไม่กล้ามาจับตัวเลย (กอดนั้นไม่ต้องพูดถึง) ที่จริงผมรอให้กอดมาตั้งนานแล้ว ฮ่า ฮ่า!

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

หนูติ๋ว

ระวังนาครับ

ในกล่องจดหมายรักครั้งมัธยม มีทั้งจดหมายบอกรักและจดหมายบอกเลิก :)

มากัดซองไหนก็ไม่รู้ ฮิฮิ

Who want to bye a Heart (oh yeah)

One broken lover Heart

One broken heart...for sale

 

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

• นินจาไร้รอยยิ้ม เพราะมิบังควรยิ้ม ขจิตผู้กล้า ข้าขอรับคารวะหนึ่งเหยือก(นมดีต้อง(แก้ว)โตรสสด)
• ฮ่าฮ่า อย่าถ่อมตนว่าต่ำเตี้ย เอ้ย!ต้อย เพราะส้นสูงที่หายไปในวันสัมมนามีคน(ซูซาน)บอกว่า ผู้กล้าขจิตหยิบไป :)
• ขอคำนับรับคำอวยพรจากท่าน(พึ่บพั่บ พึ่บพั่บ เสียงชายเสื้อสะบัดรับลมยามคุกเข่า) มิกล้ารับ! มิกล้ารับ!
• อายุยืนยาวหมื่นปี ยืนมากย่อมเมื่อยมาก ขอนั่งเก้าอี้ก่อน :)

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

ขอบคุณครูอ้อยครับ

ผมกำลังสลัดความหล่อทิ้งไป เพื่อไปหาครูอ้อยครับ

ขอบพระคุณในคำอวยพรและกลอนซึ้งๆครับ

จะตามไปล้างจาน เอ้ย! เจือให้จางที่บันทึกนั้นครับ

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

ขอบคุณดร.ธวัชชัยมากครับ

ดีใจมากที่สุดครับที่เห็นอาจารย์แวะมา

มะปรางบอกว่ากะไซส์ผมจากขนาดของอาจารย์

เลยพอดีพอดีครับ :)

ผมกะใส่อวดเต็มที่ ยังไม่ทันได้ซักเลยครับ แค่รีดเท่านั้น มีคนว่าผมใส่สีฟ้าแล้วขึ้น

นึกถึงสีทะเลแถวสงขลาครับ :)

[Little Jazz]

ว่าจะไม่เขียนแล้วเชียว เห็นรูปใหม่คุณ Conductor ที่อาจารย์ทักว่าจมูกยาว เลยไปดูชัดๆ อ๋อ ที่แท้มันมีที่มาค่ะ รูปนี้มาจากเรื่อง Mr.Bean ที่ Bean ไปทำรูปภาพราคาแพงระดับโลกเสียหาย เลยซ่อมโดยการวาดทับลงไปใหม่ ขำกลิ้งค่ะตอนนี้ อาจารย์ต้องไปลองหามาดู ดูแล้วยืดอายุเพราะขำตลอดเรื่อง

[Conductor]

ไม่อยากเฉลยเลยครับ กลัวว่าจะจืดหมด

ภาพวาดสีน้ำมันนี้-คลิกบนรูปเพื่อขยาย-เป็นภาพเหมือนของแม่ของผู้วาดคือ James McNeill Whistler (1834-1903)

ถ้าจะไม่ดูหนัง สามารถไปดูคำอธิบายความสัมพันธ์ระหว่างรูปนี้กับ Pop culture ได้ที่นี่ (bullet แรก) ซึ่งมี spoiler ของหนังอยู่บางส่วนนะครับ

[Conductor]

เมื่อตอนหัวค่ำ ผมอธิบายให้คุณศศินันท์ ซึ่งมาทักเรื่องรูปจมูกยาวไว้ท้ายความคิดเห็นนี้ครับ

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

ฮ่าฮ่า ขอบคุณ หนูซูซานน้องแก้มยุ้ย

เรื่องรูปของคุณconductor มีที่มาเกี่ยวกับงานศิลปะ

เรื่องนี้อาจารย์คลับคล้ายคลับคลาว่าเคยดูในเครื่องบินทำนองนี้แหละ ดูไปหลับไป หัวเราะไป

ยังจำได้บางตอน...

แต่น่าจะมีเบื้องหลังที่ไปเอาภาพนี้มาแทนตัว?

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

คุณ Conductor ครับ

ปกติหากเป็นหญิงผมจะเรียกหนู เป็นชายเรียกน้อง

เพราะรู้สึกว่าเป็นญาติใกล้ชิดกันดี ขึ้นอยู่กับการเดาอายุ

ครั้งแรกที่ผมอ่านสิ่งที่คุณ conductor เขียน ผมก็ทึ่งในความรู้ลึกแต่เขียนตื้น คือเขียนออกมาง่ายๆสบายๆแบบผู้รู้จริง และประกอบฐานข้อมูลที่แน่นหนาเหมือนมัดผู้อ่านด้วยลวดสลิง :)

ทีแรกจึงเดาว่าน่าจะมีอายุประมาณ ๓๐ ต้นๆ

เพราะคงเป็นคนรุ่นใหม่ ที่ไฟแรง(คนรุ่นผม มีความรู้เรื่องไอทีลึกน้อย ที่รู้ก็ไม่อัพเดท ส่วนผมไอทีไม่ค่อยจะได้ ต้องไอหลายทีครับ :)

แต่อ่านไปอ่านมา หลายที่หลายคอมเม้นส์ เป็นคนที่มีน้ำใจสูงกว่าความรู้ ...แม้จะคิดและสื่อตรงๆ บางทีก็แรง น่าจะเป็นคนที่มีประสบการณ์เกินวัยที่ผมคาด เพราะรูุ้ลึกหลายเรื่องหลายวิชาการ

แถมยังเอารูปนี้มาแทนตน...ต้องมีที่มาครับ :)

ที่มาแรกคือรูปจาก Mr.Bean ไปสร้างสรรค์ทับรูปศิลปินอเมริกัน James McNeill Whistler ที่เขียนรูปแม่ตัวเอง เพราะความซุ่มซ่ามอันเป็นเอกลักษณ์ของแก แต่ดรออิ้งค์เป็นลายเส้นคนจมูกยาว

แต่ สัญลักษณ์ของคนจมูกยาวมาจากการ์ตูนเรื่อง Pinocchio เมื่อโกหกเมื่อไหร่ จมูกจะยาวยื่นออกไปเรื่อยๆ

ผมสนใจทั้งเรื่องที่มาของภาพและที่มาของใจคนที่นำภาพนี้มาใช้ ต้องมีอะไรบางอย่างในใจ คงไม่หยิบมาส่งเดชครับ :)

[Little Jazz]

เอาภาพ Bean มาให้ดูค่ะ ต้องดูหน้าตานี่ตอนกำลังเปลี่ยนรูป Whistler's mother ประกอบไปด้วย แล้วจะนึกบรรยากาศของหนังออก : )

 

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

ฮ่า ฮ่า

เห็นรูปแล้วจำได้...ว่าเอารูปนี้ไปซ่อน

แต่จำรายละเอียดว่าเอาหมึกไปโดนอย่างไร แล้วจึงเอาผ้าเช็ดหน้าไปเช็ด

แต่ขำทุกลีลา...

เรื่องนี้สนใจเพราะเกี่ยวกับงานศิลปะ

[อ.ลูกหว้า]

• อาจารย์ขา..
• แวะมาทักทายกันลืมค่ะ
• ไม่รู้เป็นไงเน๊าะ อาจารย์นี่ยิ่งมองยิ่งหล่อ
• มีคนบอกว่า หนุ่มๆ นี่ท่าทางจะหล่อบาดใจสาวๆเป็นแน่  อิอิ

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

โถโถ...โถ

หนูลูกหว้า ถึงหากไม่เข้ามาทักทาย ใครจะลืมได้ลงคอ เพราะ ทั้งขนาดทั้งความสวยกันลืมได้แน่ๆ:)

ขอบคุณที่ชมเรื่องความหล่อของอาจารย์...(อิ๊ว! รับหน้าตาเฉย)

ตอนหนุ่มๆเดินผ่านสาวเสื้อขาดไปหลายคน

บอกแล้วว่า หล่อแบบสาวสะกิดแม่ ฮ่า ฮ่า!

 

[Little Jazz]

555 ยอมรับอย่างน่าชื่นตาบานไม่มีการปฎิเสธหรือถ่อมตนแม้แต่น้อย แต่อ่ะนะ ความจริงย่อมเป็นความจริง หนูก็เห็นด้วยกับพี่ลูกหว้าค่า ^ ^ นอกจากหน้าตาเป็นต่อแล้ว คารมก็มิเป็นรองใคร ไม่งั้นสาวขอนแก่นจะหอบหิ้วหมูยอบินไปตามหาถึงเชียงใหม่เหรอ ตอนนี้ศิษย์พี่มีแม่ยกตรึม ศิษย์พี่โด่งดัง ศิษย์น้องก็พลอยได้ผลบุญแจมดังไปด้วยคน เย้ๆ หรือทำตัวเป็นผู้จัดการดาราดีกว่า เผื่อจะมีเปอร์เซ็นต์กระเด็นมาถึงบ้าง

[กฤษณา สำเร็จ (Krisana Sumret)]

ตอนนี้ศิษย์พี่ใหญ่มีคนชื่นชมเยอะแยะมากมายแล้ว...น่าภูมิใจเป็นยิ่งนัก   พวกเราพี่น้องศิษย์ตระกูลเรนแอบดูอยู่ห่างๆดีกว่า...เดี๋ยวพอเค้าเบื่อศิษย์พี่ใหญ่  ทิ้งๆขว้างๆพี่ใหญ่แล้วเราค่อยไปซับน้ำลาย เอ๊ย!...น้ำตาให้พี่ใหญ่ก็แล้วกัน..เน๊อะ....ศิษย์น้องรอง ศิษย์น้องเล็ก...หมูยอหมูเยอไม่ยำให้กินแล้ว....งอน...อิ..อิ.... :) :)    (ล้อเล่นนะจ๊ะ...พี่ใหญ่)

[Little Jazz]

แหงะ ปากเสียเลยอดกินเรย กลับไปต้มมาม่ากินดีฝ่า โดนพี่หญิงทอดทิ้งซะแร้ววว ; P ศิษย์พี่รองม่ายเกี่ยวแต่พลอยฟ้าพลอยฝนซวยไปด้วย เหอๆๆ นี่แหล่ะน้า เขาว่าอย่าแหย่หญิงวัยทอง อุ๊บส์...วันนี้กินไรเข้าไปนะ ทำไมปากบ๊อกๆ เนี่ย กลับบ้านดีกั่ว ^ ^

[กฤษณา สำเร็จ (Krisana Sumret)]

ไม่ใช่น้องเล็ก...เข้าใจผิด..เอาใหม่ๆ

• ตอนนี้ศิษย์พี่ใหญ่มีคนชื่นชมเยอะแยะมากมายแล้ว...น่าภูมิใจเป็นยิ่งนัก  
• พวกเราพี่น้องศิษย์ตระกูลเรนแอบดูอยู่ห่างๆดีกว่า...เดี๋ยวพอเค้าเบื่อศิษย์พี่ใหญ่  ทิ้งๆขว้างๆพี่ใหญ่แล้วพวกเราค่อยไปซับน้ำลาย เอ๊ย!...น้ำตาให้พี่ใหญ่ก็แล้วกัน..เน๊อะ....ศิษย์น้องรอง ศิษย์น้องเล็ก...
• หมูยอหมูเยอไม่ยำให้พี่ใหญ่กินแล้ว....งอน...อิ..อิ.... :) :)    (ล้อเล่นนะจ๊ะ...พี่ใหญ่)

...อย่างงี้ OK ไหมจ๊ะ....อิ..อิ....

[ดร. จันทวรรณ ปิยะวัฒน์]

มา Happy birthday อาจารย์ช้าไปหน่อยนะค่ะ

เสื้อสวยมากค่ะ ใส่แล้วหล่อสุดๆ :)

Happy birthday นะค่ะอาจารย์ ขอให้มีความสุข สุขภาพกายและใจแข็งแรงค่ะ

 

[ดร. จันทวรรณ ปิยะวัฒน์]

ปล. เสื้อจะค่อนข้างรีดยากหน่อยนะค่ะอาจารย์ ต้องใช้น้ำยารีดผ้าเรียบช่วยเยอะหน่อยค่ะ

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

ฮะฮ้า!

น้องเล็กแก้มยุ้ย อย่างศิษย์พี่นั้น ตำราบอกว่าอาจหาญในชุมชน มิกลัวใคร

จึงกล้ารับคำชม...

แต่ลับตาหงอ ฮิฮิ

 

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

โอ๊ะ! ศิษย์น้องหญิงใหญ่ ทำมิถูก...ทำมิถูก

เรื่องงอนนั้นพอเข้าใจ แต่เรื่องยำนั้นห้ามยกเลิก

เพราะมิอาจทำใจได้...อีกทั้งยังไม่เคยกิน

ว่ากันว่าฝีมือยำหมูยอพร้อมท่ารำของน้องหญิงใหญ่นั้น ทั่วแคว้นแดนอีสานมิมีใครเกิน (กลัวมีดในมือตอนรำ)

ทำเอาน้องแก้มยุ้ย เข้าใจผิดแล้วไหมล่ะ

เลยต้องเรียงรูปประโยคใหม่ :)

[ขจิต ฝอยทอง]

• อยากกินหมูแก้มยุ้ยยำ หมูแก้มยุ้ยหัน
• อิอิอิๆๆ

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

อ.จันคร้าบ

ขอบคุณในคำอวยพรครับ

และขอบคุณมากสำหรับเสื้อสุดสวย ที่ใส่แล้วหล่อทันตาเห็น :)

บอกความลับให้ครับ เด็กวิ่งมาบอกว่าเสื้อรีดยากพอควร ผมขัดใจขึ้นมา เพราะจะรีบใส่ไปงาน

เลยลงทุนรีดเอง :) ฮ่าฮ่า ลองสังเกตดูว่าไม่ค่อยเรียบเท่าไร

ลงทุนครานี้ได้ผลดีครับ รุ่งขึ้นนางสิงโตเลยไปซื้อเตารีดแบบไอน้ำมาให้ผม ต้องแขวนรีด แขวนรีดกองโตทีเดียว

แห่ะแห่ะ ไม่น่าเลย :(

[Little Jazz]

หนูเปลี่ยน Design ใหม่ทั้งบล็อกแล้วนะคะ ตามหลังศิษย์พี่มา มิกล้านำหน้า 

แต่ละส่วนจะไม่เหมือนกันเลยเหมือนเว็บไซต์มากกว่า และแล้วตัวหนังสือที่ถูกบังคับไว้เหมือนคนอื่นก็หายไป มีเมนูที่ทำขึ้นเฉพาะแทน ทั้งหมดแตกต่าง แต่อยู่ภายใต้ดีไซน์เดียวกัน ชื่อชุด "ปารีสรำลึก" รบกวนศิษย์พี่ช่วย comment ด้วยค่า เผื่อจะได้มีไอเดียไปปรับปรุงเพิ่มเติม http://gotoknow.org/profile/sspdnong

[กฤษณา สำเร็จ (Krisana Sumret)]

ศิษย์พี่ใหญ่คะ

• ศิษย์หญิงใหญ่นำยำหมูยอมาให้ทานค่ะ...เผื่อน้องรองและน้องเล็กแก้มยุ้ยด้วยค่ะ..
• อ้อ...เผื่อแขกของพี่ใหญ่ด้วยค่ะ  (โดยเฉพาะคุณน้องขจิต...)เผื่อใครแวะมาทักทายจะได้ชิมอาหารรสแซ่บของอิสาน...ไม่ค่อยเผ็ดเท่าไหร่ค่ะ...

วิธีรีดเสื้อให้เรียบกริ๊บค่ะพี่ใหญ่....

• พี่ใหญ่ต้องฉีดน้ำเปล่าให้ชุ่มทั้งตัวซะก่อนค่ะ...แล้วกำๆเสื้อให้ได้หมาดเท่าๆกันทั่วตัว.....
• จากนั้นใช้เตารีดที่ไฟค่อนข้างแรง ...ลองรีดบนผ้ารองรีดก่อน(เผื่อไฟแรงเกินไปค่ะ)
• แล้วฉีดน้ำยารีดผ้าเรียบ (แต่ถ้าจะให้ดีใช้เป็นน้ำยาสเปรย์อัดกรีบก็ได้ค่ะ) ...ฉีดเพิ่มก่อนลงมือรีดอีกครั้งหนึ่งค่ะ...ฉีดปก...รีดปก...ฉีดแผ่นหน้า...รีดแผ่นหน้า...ทยอยทำไปเรื่อยๆให้ทั่วตัว  ...แล้วสุดท้ายก่อนแขวนตรวจซ้ำอีกที..เพิ่มเติมให้เรียบกริ๊บค่ะ
• เวลารีดก็ลากเตารีดช้าๆค่ะ...ลากเร็วแล้วไม่ทันจะเรียบก็จะแห้งไปก่อน...ต้องให้แห้งเรียบคาเตารีดเลย...
• โอย...เอาเป็นว่า..พี่ใหญ่ใส่กล่องพัสดุส่งมาให้หญิงรีดให้ก็แล้วกัน....แล้วหญิงจะส่งพัสดุกลับคืนไปให้เมื่อรีดเสร็จ...ดีไหมคะ :)..อิ....อิ...

[กฤษณา สำเร็จ (Krisana Sumret)]

เอ...หรือเตารีดที่ฮูหยินซื้อให้เป็นแบบแขวนแล้วอบ...รีดให้จนแห้งเรียบทั้งตัวไปเลยน้อ....ถ้าอย่างงั้นเอาวิธีที่น้องแนะนำไปแนะนำเด็กๆก็แล้วกันค่ะ

[ศักราช]

• ป้ออาจ๋าน ห้าสิบแปด สุขจริงหนอ

มีคนรอ  อวยพร มิรู้หาย

ดั่งทะเล อันกว้างใหญ่  อีกผืนทราย 

ใจเรียงราย มอบดอกไม้ แด่คุณครู

• พิชัยพิศ  พิชัยพักตร์ เปล่งราศรี

คุณความดี  สั่งสม  ฟ้าย่อมรู้

ขอพบสิ่ง เป็นมงคล  ไร้ศัตรู

กุศลสู้  ต่อสิ่งร้าย จงสิ้นไป

 

 

 

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

หนู เอ้ย! น้องขจิต

อยากกินหมู(แก้มยุ้ย)หัน ถ้าจะยากหน่อย

เพราะถ้าหันมาจะเจอเขี้ยวโง้งครับ

สู้มากินหมูยอที่คอมเม้นท์ที่ 86. ของหนูติ๋วดีฝ่า

ไม่เจ็บตัวดี ฮ่าฮ่า

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

น้องเล็กแก้มยุ้ย

ศิษย์พี่แวะไปดูด้วยใจระทึกแล้ว

ว้าว! เปลี่ยนลุคไปจริงๆ ดูขรึมเป็น post modern ดี

มีสไตล์คลาสสิคเรอนาซองส์ที่อาจารย์ชอบอยู่ด้วย

เพียงแต่สีสรรอาจเทามากไปหน่อย...ทำให้บุคลิกของแก้มยุ้ยขรึมมากไป

อาจมีสีเพิ่มมาอีกนิด ตามไลฟ์สไตล์เด็กชอบบู๊

แต่น่ารักนะ ฮะฮะ

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

น้องหญิงใหญ่

ขอบคุณสำหรับหมูยอยามดึก

ดูน่ากินจัง...แต่ศิษย์พี่ไม่ค่อยชอบหอมในจาน

นอกจากเอามาต้มเป็นซุบหัวหอม หรือทอด

กินสดสดมันเหม็นชอบกล จึงต้องไปเก็บตามไร่แก้ม :) ฮ่าฮ่า

ขอบคุณสำหรับวิธีรีดผ้า

ฮูหยินนางสิงโตเธอพาไปซื้อเป็นแบบพ่นไอน้ำ เพราะดูรีดง่ายและรวดเร็ว

กลับมาเลยต้องเป็นpresenter สอนรีดให้เด็กที่บ้านจนเมื่อยขา :)

เอ!เข้าท่าดีนะน้องหญิงใหญ่ พี่ใหญ่เอาใส่ลังลำใยส่งไปให้รีดดีฝ่า

 

 

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

ขอบคุณลุงปั๋น

มาอวยพรเป็นกลอน

อยากได้เป็นเพลงจังเลย

ลุงปั๋นเป็นยอดนักแต่งเพลง ทั้งเพราะ

ทั้งซึ้งและทั้งเร็วมาก

เป็นคนมีคุณภาพ มีแรงบันดาลใจการแต่งเพลงมาจากสาวทิ้งหรือทิ้งสาว...อ้ายปั๋นฮักน้องจั๋นตา

และเพลงหัวใจ๋บ่ตั๋ดกั๋น(หัวใจไม่ตรงกัน)

เลยทำให้มีพลังในการแต่งสูงแต่มีกรรมจำพรากทำให้จีบสาวไม่ค่อยติดเพราะมีตาโศกเกินไป ฮ่าฮ่า:)

[Little Jazz]

ปรับ Background ให้สว่างและเปลี่ยน shade เล็กน้อยตามคำแนะนำ ดูดีสดใสขึ้นทันตา ของเดิมมันดูขรึมไปสำหรับหนูเหมือนกัน แต่ปรับแล้วก็ยังได้ feeling ใกล้เคียงกับ concept เดิมที่ตั้งใจไว้ ที่มันดูขรึมเป็นเพราะฉากหลังเลยค่ะ ตัวโทนด้านในลองเปลี่ยนให้มีสีแล้วมันดูโดดไปหน่อย เลยคงเป็นเทาไว้ แต่เปลี่ยนจากเทาแดงกลายเป็นเทาฟ้า มันเลยดูสว่างขึ้นเอง ตอนนี้อาร์ตแต่แอบมีสีสันเจือปนเล็กน้อย ดูดีขึ้นมากค่ะ ขอบพระคุณสำหรับคำติชม ^ ^

เรียกว่าลงตัวแล้ว หลังจากเมื่อวานที่ยังดูขัดตา แหม่งๆ ขาดความมั่นใจ เลยมาขอคำปรึกษาจากศิษย์พี่ใหญ่ แล้วก็ไม่ผิดหวังจริงๆ

[Conductor]

สำหรับคำถามของอาจารย์ใน .69-.70 ที่คำตอบที่กินเนื้อที่มากแต่ไม่ค่อยมีสาระ ผมไปตอบไว้ที่นี่ครับ -- สรุปว่าไม่ได้หยิบมาส่งเดช แต่ก็ไม่มีอะไรในกอใผ่ครับ

 

[สุกฤตา]

เพิ่งเข้ามาอ่านเลยเพิ่งจะทราบว่าเป็นวันเกิดอาจารย์

หนูเลยมาอวยพรไม่ทันเลยค่ะแห่ะๆ โหมีคนมาอวยพรเยอะมากๆเชียวค่ะ

อ่านแล้วทำให้หนูคิดถึงคุณแม่และคุณพ่อของหนูจังเลย   เพียงแต่ว่าวันเกิดของหนูไม่เคยมีการจัดงานไม่มีของขวัญจากท่านเพราะท่านบอกว่าท่านรักหนูทุกวันอยู่แล้วทุกวันจึงถือเป็นวันเกิด  แห่ะๆ

ไม่รุว่าเพราะท่านมีลูกหลายคนเลยขี้เกียจมีวันเกิดหรือเปล่ากะไม่รุนะคะ

แถมหนูอยู่คนเดียวและมีนิสัยค่อนข้างเก็บตัวเลยมีเพื่อนน้อย(แต่คบกันนาน)เลยยิ่งโดดเดี่ยว

พักนี้ทำไมไม่ทราบไม่ค่อยอยากพบเจอใครเอาซะเลย ชอบอยู่เงียบๆคนเดียว      ที่หนูหายหน้าไปเพราะมัวแต่ไปอ่านพระไตรปิฎกอยู่ค่ะ  ตั้งใจว่าจะอ่านให้จบให้ได้สักรอบ2รอบ    พออ่านแล้วก็สนุกมากๆไม่อยากวางเลยหลับดึกๆดื่นๆแทบทุกวัน   อ่านทั้งวันทั้งคืนก่อนนอน  ยังกะที่เค้าอ่านหนังสือกะลังภายในไงงั้น

แต่ก็รู้สึกว่าได้ความรู้มากขึ้นทำให้เข้าใจที่มาที่ไปของสิกขาต่างๆที่พระพุทธองค์ได้ทรงบัญญัติไว้

เพิ่งจะรู้ว่าพระไตรปิฎกเป็นหนังสือที่อ่านแล้วสนุกสนานเพลิดเพลินอย่างนี้  ไม่เคยรู้มาก่อนเลยนึกว่าจะเป็นเรื่องน่าเบื่ออ่านยากซะอีก  ต้นฉบับที่เค้าแปลแล้วสนุกมากนะคะ

ตอนนี้เลยไม่อยากไปไหนที่ไม่จำเป็นเลย  เพื่อนๆน่าลองมาอ่านกันดูแยะๆนะคะดีกว่าอ่านนิยายมากเลยไม่น่าเบื่อด้วย   อ่านแล้วจะมีความรู้สึกคล้ายๆเวลาเรานั่งสมาธิเหมือนกันนะคะ  สงบเย็นๆบางทีกะง่วงนอนหลับสบาย แห่ะๆ

ว่าแล้วเราชาวพุทธกะพากันมาอ่านกันแยะๆดีกว่านะคะ

 

[กฤษณา สำเร็จ (Krisana Sumret)]

ศิษย์พี่ใหญ่คะ

• พี่กำลังปฏิเสธอาหารที่มีประโยชน์ยิ่งเลยค่ะ....

....พี่ใหญ่รู้จักฤทธิ์เดชของหอมหัวใหญ่น้อยไปแล้วค่ะ.....

• หอมหัวใหญ่ เป็นพวกเดียวกับกระเทียม.......อุดมไปด้วยธาตุแคลเซียม แมกนีเซียม ฟอสฟอรัส โพแทสเซียม กำมะถัน ซีลีเนียม บีตาแคโรทีน กรดโฟลิก และฟลาโวนอยด์เควอเซทิน
• หอมหัวใหญ่   มีฤทธิ์ฆ่าเชื้อ.... ลดอาการกระตุกของกล้ามเนื้อ ....ขับสารพิษทั้งที่เป็นโลหะหนักและพยาธิ เควอเซทินเป็นสารต้านอนุมูลอิสระที่ดีมาก
  
• หอมหัวใหญ่.....มีผลคล้ายกระเทียมในการลดโคเลสเตอรอลและความดันเลือด .....ป้องกันอาการหอบหืดและภูมิแพ้......ลดระดับน้ำตาลในเลือด

.....โอ...ประโยชน์มากมายค่ะ  หากกลัวว่ามีกลิ่นปากก็ทานที่บ้านเมื่อไม่ออกไปไหน  หรืออมน้ำยาบ้วนปากก็น่าจะคุ้มกับสุขภาพที่ดีขึ้นนะคะ(ยังไงกลิ่นก็เบากว่ากระเทียมค่ะ)....ลองซะหน่อยดีไหมคะ....เผื่อจะคึกคักขึ้นอีก....

[Little Jazz]

555 เป็นไงล่ะศิษย์พี่ใหญ่ เล่นก๊ะใครไม่เล่น มาบอกพยาบาลว่าไม่กินหัวหอม (หนูก็ไม่กินกระเทียมอ่ะ) ต่อหน้าคนที่ทำอาชีพหมอ พยาบาล เราต้องบอกว่ากินหมดแหล่ะ เผลอแล้วค่อยเขี่ยออก หรือไม่ก็ซุกไว้ใต้จาน แบบนี้สิถึงจะไม่ถูกอบรมเป็นชุด

ถ้าเอาแบบน่าเกลียดหน่อยก็ทำเหมือนหนูตอนเด็กก็ได้ หาแก้วทึบๆ ใบใหญ่มาใช้ตอนกินข้าว แล้วอะไรที่ไม่กินก็อมไว้ สักพักก็ยกแก้วทำเป็นกินน้ำ ได้จังหวะก็คายลงไป แผนนี้หนูใช้ได้ผลมานานตอนเด็ก กว่าแม่จะจับได้ก็รอดไปหลายสิบหน แต่ตอนโตมาแล้วรู้สึกหยะแหยงไปหน่อยอ่ะ ^ ^

[กมลวัลย์]

อยากกินยำหมูยอใส่หอมหัวใหญ่เยอะๆ ชอบมากๆ ค่ะ อย่างน้อยก็รู้แล้วว่าไปกินแบบไม่ต้องแย่งกับใครได้บ้าง ^ ^  กระเทียมก็ชอบอ่ะ อิอิ ^ ^

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

หนูแก้มยุ้ย จะเข้าไปดูอีกทีว่าดีขึ้นจริงหรือปล่าว?

เห็นไหม หากขอให้ใครทำอะไรแล้ว มาชมเชย ทำให้มีแรงใจอยากทำให้ไม่หยุดเลย :)

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

ขอบคุณ คุณconductor ครับ

เข้าใจและรู้ที่มาแล้วครับ

ที่จริงผมชอบรูปแรกมาก เคยนั่งคิดอยู่ว่า

แมวนั่งมองกระจกแล้วสะท้อนภาพเป็นสิงโต

เอ๋? จะเเป็นอะไรหนอ

พอตอบว่าเป็นกระจก ...ก็บรรลุธรรมขึ้นมา

ดีว่าไม่ตอบว่าเป็นคนดู :)

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

หนูสุกฤตา

นึกว่าหายไปไหน ที่แม้ไปซุ่มอ่านพระไตรปิฏกนี่เอง

อ่านถึงไหนอย่างไรแล้ว

อาจารย์เคยนั่งอ่านตั้งแต่

ฉบับย่อคือฉบับประชาชน และฉบับแปลไทยครบรอบสองร้อยปี โดยเจาะอ่านเป็นหมวดๆ เช่น

อ่านสุตตันตปิฎก ลุยอ่านหมวดข้อธรรมที่สนใจเกี่ยวกับการปฏิบัติธรรม

อ่านพระอภิธรรม ตอนหลังจาก)กิบัติธรรม สนใจมากเพราะบอกสภาวธรรมได้ จนแต่งตำราอภิธรรมฉบับผู้ปฏิบัติธรรมได้สามเล่ม

อ่านพระวินัยก่อน ตอนก่อนบวช

หลังจากนั้นอ่านอรรถกถา ทำให้รู้เกร็ดต่างๆเพิ่มเติม

แล้วเจาะอ่านปกรณ์คัมภีร์สำคัญ ที่เกี่ยวกับการปฏิบัติ เช่น วิสุทธิมรรค และปกรณ์หายากที่มาจากพม่าเป็นต้น

การอ่านของที่เราสนใจ จะทำให้ลุ่มหลงได้เหมือนกัน โดยเฉพาะในวิชาการที่ลึกซึ้งมากๆ

ส่วนใหญ่จะศึกษาโดยสลับจากการปฏิบัติ เพราะการปฏิบัติทำให้รู้สภาวะ การศึกษาทำให้รู้ชื่อ ที่มาและทั้งศึกษาและปฏิบัติทำให้รู้ถึงความสัมพันธ์ระหว่างข้อธรรมต่างๆที่โยงใยกันทั้งหมด

อย่างไรก็ตาม เป็นสิ่งที่ทำเป็นมหากุศลครับ

เพราะการอ่านสร้างสมาธิ สร้างกุศลจิต

การอ่านคำสอนที่ดีสร้างความเข้าใจและสามารถนำไปสู่การปฏิบัติได้อย่างถูกต้องต่อไป

ศีลและปัญญาจะเกิดขึ้นหลังการอ่านครับ

 

 

[กฤษณา สำเร็จ (Krisana Sumret)]

• ศิษย์น้องเล็กชวนศิษย์พี่ใหญ่ขี้โกง..ไม่ทานผัก  มิน่าล่ะเป็นภูมิแพ้กันทั้งสองคนเลย..ลองหัดทานบ้างนะคะเผื่อจะทำให้อาการภูมิแพ้ดีขึ้น...
• น้องรองเก่งมากๆค่ะ....ทานได้ทุกอย่าง...ดีแล้วค่ะ  อย่างที่น้องรองว่าไว้....ไม่มีคนแย่งเราทาน..อิ...อิ...

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

ฮ่าฮ่า! กลัวแล้วจ้า น้องหญิงใหญ่

จะกินแล้ว จะกินแล้ว...

แหม! บอกว่าไม่ชอบกินหอมสดๆนิ้ดเดียวถูกเลคเชอร์เสียยาว จนเกิดดวงตาเห็นธรรม เอ้ย !  เห็นคูณค่าโภชนาการ

ที่จริงก็กินนา...แต่ต้องทำให้สุกหน่อย จะหวานมาก เช่นตอนไปเม็กซิโก ก็ชอบกินหอมย่าง หวานดี หอม

ในต้มยำก็กิน ในแกงกระหรี่ก็กิน ในปูผัดผงกระหรี่ก็กิน

แต่ในยำหมูยอ ก็ไม่กิน...เอาไว้แบ่งให้น้องรอง :)

[กฤษณา สำเร็จ (Krisana Sumret)]

สวัสดีค่ะพี่ใหญ่

• จะว่าไปน้องก็ทานสดๆไม่ค่อยได้  แต่ชอบที่เอามาชุบแป้งเทมปุระ ร้อนๆ  กรอบๆ....จิ้มซ้อสค่ะ...อร่อยดี...
• ...ว่าแล้ว..อาการหวัด  ภูมิแพ้หายหรือยังคะ

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

ฮิฮิ! น้องเล็ก(ป้องปากกระซิบ)

เห็นด้วย เห็นด้วย

มิน่าเพื่อนๆที่ทำงานชอบเล่าให้ฟังว่า

มีแฟนเป็นพยาบาล จะทำอะไรก็จะถูกถามว่า ล้างมือหรือยัง

มีแฟนเป็นหมอฟัน ก็ถูกบอกว่า เอ้า! อ้าปากตรวจก่อน

คนสุดท้ายคนที่มีแฟนเป็นครู ก็ถูกถามว่าทีหลังจะเข็ดไหม? ฮ่าฮ่า

 

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

น้องรอง

ไปด้วยกันเลย..พี่ใหญ่กินหมูยอกะผัก ส่วนน้องรองกินแต่หอม ดีจังเลย

กระเทียมพี่ใหญ่ก็ชอบ เพราะรู้มาว่ากันผีฝรั่ง

ก่อนนอนเด็กเลยต้องหากินกระเทียมก่อนนอน :)

โตขึ้นมาเลยกินกระเทียมได้ทุกรูปแบบ ทั้งสด ทั้งดอง ทั้งเจียวกรอบๆ ของโปรดทีเดียว

ไหน! ศิษย์น้องหญิงใหญ่ ลองสาธยายคุณสมบัติของกระเทียมให้ฟังทีซิ

[กฤษณา สำเร็จ (Krisana Sumret)]

อะแอ้ม....กระเทียมหรือคะ....

• งานนี้พี่ใหญ่พอจะทราบและเข้าใจได้ลึกซึ้ง  แต่น้องรองนี่ต้องพิจารณาเป็นพิเศษ...ไม่รู้ว่าเธอจะรับได้ไหมน่ะค่ะ...อิ...อิ....
• ว่าแล้วเดี๋ยวต้องไปหากระเทียมมาทานบ้างแล้ว...ห่างเหินไปนาน

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

เออ น้องหญิงใหญ่

จริงๆด้วย..สงสัยจะกินหอมน้อยไป

เลยยังมีอาการภูมิแพ้อยู่บ้าง

แต่เมื่อกี้ กินหอมในปูผัดผงกระหรี่เยอะเลย จะดูว่าคืนนี้จะเป็นภูมิแพ้แมะ

[กฤษณา สำเร็จ (Krisana Sumret)]

คุณสมบัติของกระเทียมหรือคะ..... 

• กระเทียมนั้นมีคุณสมบัติคล้ายหอมใหญ่ค่ะ...แต่ที่น่าสนใจก็คงเป็นเรื่องของการ"เตะปี๊บดัง"มังคะ

มีข้อสนับสนุนทางวิทยาศาสตร์ ปัจจุบันว่า
-กระเทียมมีสาร "อลิอิน" (ALIIN) ซึ่งมีคุณสมบัติกระตุ้น
-ส่วนพริกไทยมีสาร "ไมริสทิน" (MYRYSTIN) ซึ่งกระตุ้นทางเพศหนักเข้าไปอีก
แดเนียลไรด์บอกว่าวิธีพิสูจน์คือ ลองบริโภคกระเทียมพริกไทยมาก ๆ ทุกวัน สักพักหนึ่ง
แล้วลองหยุดดูสัก 1-2 สัปดาห์ เปรียบเทียบดูเองระหว่างที่บริโภคอยู่กับตอนเลิกบริโภคนั้น ประสิทธิภาพต่างกันทันตาเห็นหรือเปล่า

...นอกจากนี้ยังมีอีกหลายอย่างค่ะ  หอยนางรมก็ใช่..น้ำแครอท  น้ำแตงกวา  เม็ดฟักทอง...โอย..สารพัดค่ะ

[Little Jazz]

โห กินปูอ่ะ น้ำลายไหลรอบดึกเยย เรื่องกระเทียมเนี่ยพี่หญิงใหญ่จะมาแนวเรทอ่ะดิ รู้ทันนะ แล้วจะหามากินทำไมดึกแล้วนะ เดี๋ยวก็มีคนเดือดร้อนหรอก 555 ศิษย์พี่รองอุดหูไว้ เค้าคุยติดเรทกัน ^ ^

พึ่งดูหนังซอมบี้ 28 weeks later จบ เลือดกระฉูด กัดคอกันกระจาย น่ากลัวจริงๆ ดูจบแล้วอยากกินลู่ แฮ่........

[กฤษณา สำเร็จ (Krisana Sumret)]

นี่ น้องเล็ก

• เค้าคุยวิชาการกันจ้ะ 
• เป็นเด็กวัยรุ่นก็งี้แหละ...ชอบคิดเป็นเรทโน้นเรทนี้อยู่เรื่อยเชียว...อย่าคิดมากซีจ๊ะ

 

[Little Jazz]

แบบหลังนี่โอเช แต่ก่อนหน้านี้ให้เรท NC17 อ่ะ 555
บอกว่า ไม่กิน ไม่กิน ไม่กิน ยังไงก็ไม่กิน ไม่ต้องมาโฆษณาชวนเชื่อเลย ปี๊บเดี๋ยวซื้อมาเตะเองได้ กระเทียมกับหนูนี่ไม่มีวันญาติดีกันได้ แหวะ อี๋ รสชาด ugly

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

อ้าววววว!

ไปเที่ยวที่บันทึกอื่นๆ กลับมามีหนูมาเจี้ยวจ๊าวในบันทึกเรา

ต้องหาแมวมาจับหน่อย...เหมียววววววว

น้องหญิงใหญ่ คุณสมบัติของกระเทียมถามจริงๆ มิใช่เรื่องคุณสมบัติอย่างนั้น

เรื่องนั้น พี่ใหญ่มิต้องพึ่งกระเทียม ฮา ฮ่า

พึ่งแต่อศุภกรรมฐาน(ห้ามคิดไกล)

ตอนไปแม่สายเกือบเตะหม่องคนขายทีนึงแล้ว

มาตามตื้อขายไวอากร้า...สะกิดถามอยู่นั่น

ต้องหันไปท้าวสะเอว ว่าบังอาจมาดูถูก :)

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

น้องเล็ก

เรท NC 17 คืออะไรครับ

พี่ใหญ่ตามไม่ทัน :)

[Little Jazz]

NC17 นั้นเป็นเรทสุดท้ายของการจัดลำดับหนังอเมริกัน เป็นเรทที่ไม่อนุญาตให้เด็กต่ำกว่า 17 ดู ถ้าไม่โหดเลือดสาดกระเซ็นออกมานอกจอ ก็สยิวกิ้วเกินเรท R ประมาณนั้นเจ้าค่ะ

[กฤษณา สำเร็จ (Krisana Sumret)]

พี่ใหญ่เจ้าคะ

• เดิมนั้นเชื่อว่ากระเทียมลดไขมันในซีรัม ลดความดันโลหิต และบางคนก็ว่าขยายหลอดเลือด  แต่ปัจจุบันการศึกษาสนับสนุนน้อยมากค่ะ....
• ตอนนี้ก็เลยเหลือผลการศึกษาเป็นเพียง"อาจจะ"ค่ะ...และต้องทานกระเทียมสดวันละเยอะๆน่ะค่ะ...ซึ่งคงไม่ไหว...กลิ่นแรงพาลจะทำให้กลิ่นตัวและกลิ่นปากแรงน่าดู
• มีคนศึกษาว่าลดอาการจุกเสียดท้องได้ค่ะ
• ....ที่ต้องระวังคือ  ทานมากอาจจะมีปัญหาเรื่องการแข็งตัวของเลือดค่ะ  คนที่ทานยาต้านการแข็งตัวของเลือดอยู่แล้ว หากทานกระเทียมมากอาจจะทำให้เลือดไหลออกนานกว่าปกติได้ค่ะ..ต้องระวัง
• ...สรุปว่าเดินสายกลางแบบพระท่านว่าน่าจะดีกว่าค่ะ

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

ขอบคุณน้องเล็ก

เมื่อคืนรอคำตอบจนผลอยหลับไปเมื่อไรก็ม่ายรู้:)

คบกะคนแก่ก็อย่างนี้แหละ...เป็นความรู้ใหม่นะเจ้าเรทหนังนี่ เคยแต่ได้ยินผ่านๆ มีหลายเรท แต่จำไม่ได้ว่ามีอะไรบ้าง

เอ? ติดเรทที่บันทึกท่าจะดี ...น (แนะนำ) หรือเรทควรมีผู้ใหญ่อยู่ด้วยในขณะอ่าน ฮิฮิ

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

น้องหญิงใหญ่

ขอบคุณในข้อมูลของกระเทียม

อืมสสส! จะได้ทบทวนเวลากินนะครับ

[กมลวัลย์]

ศิษย์พี่ศิษย์น้องทุกท่าน 

จริงแล้วชอบกินเกือบทุกอย่างเลยค่ะ ยกเว้นพวกรถด่วน 5555 แต่เพิ่งรู้ว่าทำไมเราเตะปี๊บดัง แต่เตะแล้วขาที่ใช้เตะมันออกม่วงๆ ช้ำๆ ด้วยเนี่ย เกี่ยวกันไหมคะ ^ ^ 

อ้อ ของหนูแค่ PG13 ไม่ถึง NC17 และ R ค่ะ 55555

[Little Jazz]

หนูชอบกินรถด่วนอ่ะ มันส์ดี ชอบเอามาคาบไว้ที่มุมปากสองข้างทำเป็นเขี้ยวแล้วไล่หลอกเด็กเล็กๆ ให้กรี๊ดไง กะแล้วว่าศิษย์พี่รองต้องเป็นเรทแถวๆ PG13 ประเภทเด็กดูได้ผู้ใหญ่ดูดีประมาณนั้น ไม่เหมือนพี่ติ๋ว อิ อิ

ยังไงก็ยืนยันว่า ม่ายกินกระเทียม มีความสามารถในการเขี่ยกระเทียมที่ปลอมปนมาในอาหารสูงมาก เขี่ยกระจาย นิดนึงก็ไม่มีเหลือ จนแม่ต้องซื้อกระเทียมแคปซูลมาให้กินแทนเพราะกลัวขาด

ศิษย์น้องรอง

มาแจ้งเรทว่าอยู่เรทไหน เดี๋ยวจะหารือซูวานมาทำกราฟิกแปะเรทไว้ที่หน้าบันทึก อิอิ

เอ! แต่ของศิษย์พี่นี่ หนูว่าอยู่เรทไหนดีหนอ?

[r]

น้องเล็ก

ศิษย์พี่ชอบกินขนมปังกระเทียมด้วย

ไม่มีปัญหาใดใดทั้งเรื่องกลิ่นปากและกลิ่นตัว

เอ!? ชักไม่แน่ใจ รึว่าไม่มีใครกล้าบอก :)

นึกแล้วหยอง... แหยง ไปกินกุ้งทอดกระเทียมดีกว่า ฮ่า ฮ่า!

[Little Jazz]

ศิษย์พี่ใหญ่เปลี้ยนไป๋ ทำไมหัวกลมๆ เอารูปหล่อๆ คืนมาอ่ะ : )
ถ้าจัดเรทให้ตามแบบของไทยศิษย์พี่ใหญ่ก็ต้องเป็น "ท"

 

คือทั่วไปทุกเพศทุกวัยกรี๊ดหมด 555 น้องๆ ป้าเบิร์ดเชียวนะนั่น

ส่วนพี่หญิงใหญ่ก็นี่เลย "ฉ"



ศิษย์พี่รองก็นี่ "ด"

 

ศิษย์น้องเล็กขอเป็น "ก" รายการสำหรับรุ่นอนุบาลหมีแพนด้า

[กฤษณา สำเร็จ (Krisana Sumret)]

ฮาๆๆๆ...รายการของเรา...เฉพาะคนมีไฟ....เฮ้ๆๆ.... :)

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

ขอบคุณน้องเล็กที่เข้ามาติดเรทให้

ฮ่าฮ่า...นึกแล้วว่าน้องหญิงใหญ่ได้เรทนี้

น้องรองก็สมควรได้

น้องเล็ก...ทำเป็นเบบี๋ อนุบาลเด็กห้าวนะจะบอกให้

ช่วงนี้เชียงใหม่ฝนตกหนัก...ไฟดับบ่อย

เข้าเน็ตจึงหลุดบ่อย เป็นสาเหตุหัวโล้นนะหนู

ตอนสามทุ่มกว่า มะปรางMSN ด้วยสามสี่ประโยค ไฟดับพรึ่บ สองชั่วโมง :(

นี่ไฟเพิ่งมาเอาตอนตีสอง

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

รู้สึกว่าน้องหญิงใหญ่ชอบเรทนี้

โบกไม้โบกมือดีใจว่าเธอยังมีไฟอยู่

ระวังหน่อย...

ถนอมถ่านไว้ใช้นานนานนะครับ :)

[กฤษณา สำเร็จ (Krisana Sumret)]

อรุณสวัสดิ์ค่ะพี่ใหญ่

• แวะมาชาร์ทไฟแต่เช้า...และก็ได้ไปเต็มๆซะด้วยค่ะ...ขอบคุณค่ะที่เติมไฟให้หญิงเป็นระยะๆ....
• วันนี้คณะแพทย์ มข. ขอนแก่น จัดงาน "ประชุมวิชาการวันศรีนครินทร์".....งานนี้เขาเชิญให้น้องขึ้นเข้าวงเสวนากับ
    น้องกะปุ๋ม..และ พี่แก้ว..อุบล  จ๋วงพานิช.... เสวนาประสา  “CoP” : กระบวนท่าจัดการความรู้ผ่านชุมชนนักปฏิบัติ นับว่าเป็นเกียรติค่ะ
• ...และน้องใส่เสื้อ GotoKnow KM เชียงใหม่...ของพวกเราด้วย...อุ่นใจจังค่ะ...ขอบคุณทีม KMเชียงใหม่ค่ะ

[กมลวัลย์]

พี่ใหญ่ นอนดึกจังเลยค่ะ หนูหลับไปนานแล้ว ตีสองน่ะ (เพราะหลับไปตอนตีหนึ่งไง  อิอิ) อย่างนี้พี่ใหญ่เป็นหมีแพนด้าตัวจริงแน่ 

ชอบใจๆ ได้เรทเด็กๆ อิอิ.. น้องเล็ก เข้าใจทำนะ แต่ว่าพี่ค่อนข้างจะออกเด็กโข่งแล้วล่ะ 55555

วันหลังเขียนบันทึก สงสัยจะต้องติดเรทด้วยนะ ^ ^ 

ฝากพี่หญิงใหญ่คนขยัน สวัสดี ดร.กะปุ๋ม กับ คุณอุบลด้วยนะคะ 

 

[กฤษณา สำเร็จ (Krisana Sumret)]

สวัสดีค่ะ พี่น้องตระกูลเรน

• แวะมาบอกว่าวันนี้บนเวทีสนุกมากๆค่ะ  อ.หมอสมบูรณ์ เทียนทอง เป็นผู้ดำเนินรายการ...หลังจบการเสวนาเธอบอกว่า  คราวหน้าเธออยากเป็นวิทยากรเองเพราะอยากคุยด้วย....เห็นแล้วนึกถึง KMเชียงใหม่ ...ค่ะ
• น้องกะปุ๋มใส่เสื้อ GotoKnow ...KM เชียงใหม่ด้วย...ดูเป็นทีมดีจัง..มีคนขอดูเสื้อและชมว่าสวยมากๆ...เรายิ้มกันหน้าบานค่ะ
• ....ใส่เสื้อตัวนี้แล้วมีมนต์ขลังค่ะ....ยิ้มหน้าบานทั้งวัน.....

[Little Jazz]

เอาความคิดถึงมาฝากศิษย์พี่ทุกท่าน เชิญรับชมรับฟังกันได้เจ้า วันเวลาแห่งการรอคอย ยาวนาน เทียบเท่า... "อสงไขย"

[กฤษณา สำเร็จ (Krisana Sumret)]

น้องรองคะ

• ตอนบ่ายพี่ติ๋วก็กลับมาทำงานตามปกติค่ะ  เลยไม่ได้บอกคิดถึงให้น้อง...เอาไว้โอกาสหน้านะคะ  เพราะคงได้พบกันบ่อยๆค่ะ

[กฤษณา สำเร็จ (Krisana Sumret)]

น้องเล็ก

• พี่หญิงใหญ่แวะไปฟังมาแล้วจ้ะ...ไพเราะมากๆ  ภาพสวยคมชัด.....แต่เศร้าชะมัดจ้ะ

[Kanyapak]

ท่านคณบดีเจ้า

หนูอ่านเรื่องนี้อยู่ที่ญี่ปุ่นยังร้องไห้เลย เพราะว่า ซึ้งเรื่องของคุณแม่ และ ร้องไห้เพราะไม่ได้ไปร่วมงานแต่ไม่เป็นไรค่ะเพราะว่าได้โทรไปอวยพรตอนหลังจากตัดเค้กพอดี....."-''

 

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

หญิงใหญ่

ดีใจด้วยที่ได้ทำประโยชน์ต่อสังคมอีกครั้งและใส่เสื้อ we're Bloggers อวด คิดถึงบรรยากาศเก่าๆนะ

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

น้องรอง

ศิษย์พี่นี้ ...หมีแพนด้าเรียกพี่ (แห่ะ แห่ะ ที่จริงผลอยหลับไปยกหนึ่งตอนไฟดับ แล้วมาตื่นอีกทีตอนตีสอง)

คนแก่ก็ยังงี้ ตื่นมาแล้วนอนยาก...ต้องลุกมาทำอะไรๆเสียก่อน จึงนอนต่อได้

 

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

น้องเล็ก

พี่ใหญ่เข้าไปตอบเรื่องอสงไขยแล้วนะ

ยาวววววววววมาก เกือบเท่าอสงไขยแน่ะ

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

หนูญา

คิดถึงจังเลย ทั้งสามคน

ขอบคุณมาก วันนั้นได้รับโทรศัพท์กำลังจะตัดเค้กพอดีครับ

ชื่นใจที่ยังจำวันเกิดได้ ทุกปีเคยมาร่วมกัน ชินโก๊ะก็เคยมาครั้งฉลองที่บ้าน

ส่งข่าวพ่องเน้อ หรือมาทักทายกันที่บันทึกนี้ แก้ง่อมก็ดี หากมีโอกาสคราวใด จะไปแอ่วหาที่ญี่ปุ่นทันที :)

[Little Jazz]

ขอบพระคุณค่ะศิษย์พี่ใหญ่ นี่หนูตั้งใจเล่นเน็ตข้ามเที่ยงคืนเพื่อตั้งใจรอมาขอพรวันคล้ายวันเกิดจากศิษย์พี่ สงสัยกระแสจิตแรงมาก ส่งไปตลอดตื้ดๆๆๆ ทำให้ศิษย์พี่เข้ามาเล่นทันเวลาพอดี

[seangja]

สุขสันต์วันเกิดนะคะอาจารย์

เป็นเรื่องดีมากๆจริงที่อาจารย์ได้กรุณาแบ่งปันและแสดงให้เห็นถึงความรักและความอบอุ่นที่มีของอาจารย์

...ขอให้อาจารย์และครอบครัวมีสุขภาพแข็งแรงและมีความสุขค่ะ

 

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

อ้าว! เข้าไปอวยพรวันเกิดมาหยกๆ

ตามมาทวงคำพรที่นี่อีกแล้ว ฮ่า ฮ่า!

ให้รีบกลับไปอ่านเร๊วๆ

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

ขอบคุณหนู seangja

เอ?! หายไปนานเลยนะครับ

ขอบคุณในคำอวยพรมากครับ

[paew]

สวัสดีค่ะอาจารย์

คิดถึงค่ะ ... ง่วงนอนแล้วค่ะ ...

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

หวัดดีหนูแป๋ว

ง่วงด้วยคนนนนนนนน

พรุ่งนี้เจอกันครับ

[กฤษณา สำเร็จ (Krisana Sumret)]

อรุณสวัสดิ์ค่ะ พี่ใหญ่

• เมื่อวานนี้พอพบกับน้องกะปุ๋มก็กอดกันแล้วยิ้ม..จับมือ  จูงมือ  เดิน..คุย....เดี๋ยวก็คุยๆ....พูดถึงเชียงใหม่หลายรอบ...เพราะความคิดถึงบรรยากาศเก่าๆ.....นี่เธอกับทีมของเธอกำลังคุยกับน้องเอกเรื่องจะมาเที่ยวทางเหนืออีกค่ะ..น่าสนุกจัง
• คิดถึงพี่ใหญ่เสมอนะคะ

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

น้องหญิงใหญ่

ดีจัง ได้พบกะปอม เอ้ย!กะปุ๋มอีก

ฝากกอดด้วยซิ :) คิดถึงคนตัวเล็กๆ

เวลาเดินกับหญิงใหญ่เป็นภาพที่น่าดูนะ

คิดถึงหนูเสมอ :)

[กฤษณา สำเร็จ (Krisana Sumret)]

มีภาพในงานที่ถ่ายไว้หลายภาพค่ะ....แต่กล้องน้องหายไปยังไม่ได้ซื้อใหม่เลยยังไม่มีภาพมาให้ดู..เดี๋ยวจะไปจิ๊กมาลงค่ะ...:พี่ใหญ่จะได้ชื่นใจ

[กฤษณา สำเร็จ (Krisana Sumret)]

นำภาพที่ถ่ายกับน้องกะปุ๋มมาฝากพี่ใหญ่ค่ะ

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

ขอบคุณ น้องหญิงใหญ่

ยิ่งเห็นหน้า ยิ่งคิดถึง...

ใส่เสื้อดำGotoknow แล้วสวยทั้งคู่

ทั้งสียงทั้งภาพ ยังอยู่ในความทรงจำเสมอครับ

หนูกะปุ๋ม สบายดีนะครับ :)

[พชรวรัตถ์ แสงทองชนาพงศ์]

ซาหวัดดีค่ะ..ท่านอาจารย์

• อ่านบันทึกนี้แล้วสุขใจจังค่ะ... 
• แหววติดภาระกิจเพื่อบ้านเกิดซะหลายรายการ แถมพกด้วย Net ล่มทั้งที่ทำงานและที่บ้าน...ห่างหายเครือข่าย G2K ไปเสียนาน..เลยมิได้อวยพรวันเกิดให้กับท่านอาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่...ไม่เป็นไรนะคะ...ขออิงอาศัยควันหลง ส่งนางฟ้าตัวน้อยมาอวยพรวันเกิด ให้ท่านอาจารย์ที่สุดแสนดีเป็นที่พึ่งและที่เคารพของเครือข่ายมีความสุขมหาศาล...เบิกบานในธรรม..นำความดีงามให้แผ่ไพศาลในโลกของเครือข่ายกัลยาณมิตรแห่งนี้อย่างมิมีวันรู้จบด้วยกาลเวลานะเจ้าคะ...

      

 

[กฤษณา สำเร็จ (Krisana Sumret)]

พี่ใหญ่คะ

• ประสบการณ์ KMเชียงใหม่ ที่พี่ใหญ่ให้โอกาสน้อง...ทำให้น้องมีความมั่นใจและตั้งใจที่จะทำงานเพื่อองค์กรมากขึ้นค่ะ
• ความอบอุ่นที่พี่ใหญ่มอบให้อยู่ในความทรงจำของน้องเสมอเช่นกันค่ะ...ขอบคุณค่ะ

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

หนูแหวว

ขอบคุณสำหรับคำอวยพรที่ยิ่งใหญ่

อาจารย์ต้องกล่าวเป็นสำนวนจีนว่า มิกล้ารับ มิกล้ารับครับ

ขออนุโมทนาในการมีโอกาสไปปฏิบัติมาเช่นกัน

เป็นการปฏิบัติธรรมตามกาล ตามโอกาสที่เรามี ถือว่าเป็นผู้ไม่ประมาทและทำให้เวลาในชีวิตของเรามีค่าครับ

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

น้องหญิงใหญ่

เวลาคือการเรียนรู้  การเรียนรู้สร้างประสบการณ์ และประสบการณ์ที่ล้ำเลิศ คือการสร้างสิ่งที่ดีงามให้ชีวิตเราและผู้อื่น

น้องหญิงใหญ่กำลังทำสิ่งนั้นอยู่ครับ :)

 

[กฤษณา สำเร็จ (Krisana Sumret)]

แวะมาทักทายพี่ใหญ่ค่ะ

• ช่วงนี้มีเริ่มมีภารกิจเข้ามาเรื่อยๆค่ะ...
• หัวหน้าภาควิชาฯคนใหม่จะรับตำแหน่งเดือนหน้า..ท่านวางแผนงานและแถลงนโยบายไปเมื่อสัปดาห์ที่แล้ว...ท่านอยากให้ติ๋วกลับมาช่วยดูเรื่องคุณภาพบริการวิสัญญีอีกครั้ง...งานนี้รับปากท่านเบื้องต้นไปแล้ว (เพราะเป็นคนชอบพอกัน)ทั้งๆที่วางตัวห่างเหินกับมันมาปีกว่าๆ....ต้องปัดฝุ่นกันอีกรอบ......
• ศุกร์-อาทิตย์นี้ต้องไปสัมมนาและเป็นวิทยากร  2งาน  ที่จ.อุดรฯค่ะ..
• แม้งานจะเริ่มมาก...  ดูเหมือนชีวิตจะเริ่มวุ่นวายสับสน...  แต่แอบเห็นพี่ใหญ่ทำงานแล้วไม่มีย่อท้อ  ได้พี่ใหญ่เป็นแบบอย่าง...ติ๋วก็ต้องทำให้ได้เช่นกัน....
• ..และโดยเฉพาะได้กำลังใจจากพี่ใหญ่อยู่อย่างสม่ำเสมอ....กำลังใจก็มาแล้วค่ะ....
• ขอบคุณพี่ใหญ่อย่างเหลือเกินค่ะ
• ...คิดถึงนะคะ....

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

น้องหญิงใหญ่

งานหนักไม่เคยฆ่าคน ใครเป็นคนพูดก่อนก็ไม่รู้ซิ

แต่ทำให้รู้ว่าจริง...

งานหนักทำให้รู้ค่าของคน

และรู้ว่าเราทำได้แค่ไหน...เป็นการวัดศักยภาพและสิ่งที่เราทำนั้นจะกลายเป็นบารมีของเราเองในที่สุด

เวลาทำงานอย่ากลัวว่ายาก...อย่ากลัวว่าเหนื่อยและอย่ากลัวว่าจะไม่สำเร็จ

ให้เชื่อมั่นในศักยภาพของเรา ในศักยภาพของคนที่ร่วมทำงานกับเรา

มีสติอยู่กับงานเฉพาะหน้า คิดที่ละเรื่อง ทำทีละอย่าง

สำเร็จเองครับ :)

เป็นกำลังใจให้น้องหญิงใหญ่เสมอ

 

[Handy]

สวัสดีครับ
     มัววุ่นจนเวียนหัวกับภารกิจที่หนุนเนื่องมาไม่ขาดสาย .. ตามมาอวยพรทีหลังก็คงไม่เป็นไร เพราะหัวใจนั้น รักอาจารย์ สม่ำเสมอ ทั้งวันเกิด และมิใช่วันเกิดครับ
    ขอให้อาจารย์ อิ่มสุข ทุกทิวา ราตรี แวดล้อมด้วยความดี ทั้งของตนเองและที่หมู่มิตรร่วมกันสรรค์สร้าง
    Happy Birthday ครับ.

[กฤษณา สำเร็จ (Krisana Sumret)]

สวัสดีค่ะ พี่ใหญ่...ศิษย์หญิงใหญ่เข้ามารายงานว่าวันนี้มีประชุมวิสัญญีพยาบาล ได้เห็นพลังในตัวพยาบาลหลายๆคนที่พร้อมจะวิ่งไปกับเราจนเราบอกว่าให้ใจเย็นๆ หัวหน้าภาคฯก็ยังไม่ได้แต่งตั้งอย่างเป็นทางการเลย ที่เห็นและทราบกันเป็นแค่เกริ่นนำ....ท่าทางความรู้สึกที่อยากเปลี่ยนแปลง อยากเห็นนวัตกรรมใหม่ๆเพื่อพัฒนาคุณภาพมีคอยอยู่อย่างเหลือล้น...งานติ๋วอาจจะไม่ยากมากนักเพราะทุนเดิมเราวางฐานไว้แน่นมาก.... 1 ปีกว่ามานี้อาจแกว่งไปบ้างเพราะตัวแปรกวนอื่นๆ แต่เมื่อเรากลับมาลุยใหม่คงไม่ทำให้ผิดหวังกัน...จึงต้องรอบคอบสักหน่อยในการวางโครงสร้างค่ะ และคงต้องถามความเห็นหลายๆคนในความเป็นไปได้ที่จะทำ เพื่อจะได้ไม่เหนื่อยซ้ำๆซากๆ.... ....ขอบคุณพี่ใหญ่ที่ชี้แนะและดูเหมือนจะยืนอยู่ข้างๆหญิงซะด้วย...ไม่อยากบอกว่าเมื่อคืนนี้ก็ฝันถึงค่ะ ฝันดีซะด้วย...อิ...อิ....

[กฤษณา สำเร็จ (Krisana Sumret)]

ยากมากตรงที่....คิดทีละเรื่อง...ทำทีละอย่างนี่แหละค่ะ  เวลางานมาพร้อมๆกัน...มันจะเมา  สับสน..ต้องรีบเรียกสติกลับมาก่อนค่ะ...ก่อนมันจะแตก.....

[กฤษณา สำเร็จ (Krisana Sumret)]

แวะมาอรุณสวัสดิ์ค่ะพี่ใหญ่

• วันนี้ขอให้เป็นวันทำงานที่มีความสุขค่ะ

[กฤษณา สำเร็จ (Krisana Sumret)]

แวะมาบอกพี่ใหญ่ว่าจะไปราชการอุดร 3 วันค่ะ...คงห่างการเข้ามาบ่นให้พี่ใหญ่ฟัง...พี่ใหญ่จะได้เบาหูสักหน่อย..อิ...อิ....

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

อ. Handy ครับ ขอโทษทีครับ

ห่างไปไม่ได้เข้ามาดูบันทึกเลยเพราะช่วงนี้รับงานเยอะครับ วิ่งหมุนจนตัวเป็นเกลียวน็อตตัวผู้ :)

ทั้งสารพัดเรื่องเข้ามาเวลาเดียวกันครับ

กราบขอบคุณในคำอวยพรและมิตรไมตรีของอาจารย์ครับ จริงอย่างที่อาจารย์ว่าเรารักกันทุกวันอยู่แล้ว เวลาอาจารย์เจอผมก็บอกว่าขอกอดหน่อย

เป็นกอดแห่งมิตรภาพจริงๆครับ :)

[กฤษณา สำเร็จ (Krisana Sumret)]

สวัสดีค่ะ พี่ใหญ่...

• อย่าบอกว่านึกถึงติ๋ว...ติ๋วก็โผล่หน้ามาน่ะค่ะ....(กว่าจะ login เข้ามาได้...เหงือกแห้งค่ะ...เผลอๆก็หมดเวลา net ซะก็ไม่รู้...)
• หายเหนื่อยไวๆนะคะ

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

น้องหญิงใหญ่

พี่ใหญ่เองก็ติดงานยุ่งเป็นตังเมเหมือนกันครับ

[กมลวัลย์]

แวะมาสวัสดีศิษย์พี่ใหญ่และพี่หญิงใหญ่ค่ะ

งานเยอะกันทุกคนเลย ^ ^

รักษาสุขภาพนะคะ 

[Little Jazz]

มาตามศิษย์พี่ทั้งหลายให้ไปเสี่ยงเซียมซีกัน เก็บตกเยาวราช ตอน “เซียมซีเวอร์ชั่นไทย ใครเป็นคนแปล?”

[กฤษณา สำเร็จ (Krisana Sumret)]

สวัสดีค่ะ พี่ใหญ่ น้องรองและน้องเล็ก

• แวะมาส่งข่าวว่าสบายดีค่ะแต่คิดถึงพี่ๆน้องๆชาวเรามากไปหน่อย...ฮือๆๆๆ....
• ทุกๆคนในครอบครัวเราคงสบายดีนะคะ...

พี่ใหญ่ขา....งานลดลงบ้างหรือยังคะ  ต้นปีงบประมาณแล้วน่าจะเบาบางลงบ้าง

น้องรองจ๋า....ยังคงง่วนอยู่กับงานที่ต้องทำให้เสร็จก่อนไปเมืองนอกหรือเปล่าจ๊ะ...ดูแลสุขภาพด้วยค่ะ

น้องเล็กล่ะจ๊ะ....ตอนนี้มีหนุ่มๆเป็นเพื่อนเที่ยวคงมีอะไรสนุกๆในชีวิตเพิ่มขึ้นอีก  หายปวดหลังหรือยังคะ...

•  คิดถึงทุกๆคนจริงๆค่ะ

                                         .....หญิงใหญ่.....               

 

[ขจิต ฝอยทอง]

• ข้าผู้น้อยขอคารวะ
• ฝีมือท่านเยี่ยมยุทธ์มาก
• มาบอกท่านเจ้าสำนักว่า
• สำเนาถูกต้อง

[ขจิต ฝอยทอง]

• รูปนี้ครับ

[ขจิต ฝอยทอง]

• แปลกดีรูปหายไป
• สำเนาถูกต้อง
• 

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

ขอบคุณอาจารย์ขจิต

สำเนาถูกต้องอีกหนึ่งรึปล่าว? ลูกสาวคนเล็กครับ

[Little Jazz]

สงสัยศิษย์พี่ต้องไว้หนวดแล้วซื้อปืนลูกซองมานั่งขัดที่บ้านบ้างแล้ว มีลูกสาวสวยอย่างนี้ต้องหัดไว้เจ้าค่ะ 555 หนุ่มๆ จะได้กลัวเกรง

ทั้งสองสาวนี่ต้องประทับตรา สำเนาถูกต้อง แล้วเซ็นรับรองเลย ถอดพิมพ์กันมาราวกับซีร๊อกซ์ โดยเฉพาะจมูกและรอยยิ้ม แต่ดูจากรูปท่าทางคนโตจะเปรี้ยวกว่านะคะ ไว้ต้องรอเจอตัวจริงของคนเล็กถึงจะฟันธงได้ค่ะ

[กฤษณา สำเร็จ (Krisana Sumret)]

• ไม่ได้แวะมาคุยกับพี่ใหญ่หลายวัน เลยได้พบหน้าหลานสาวสวยๆทั้งสองคนเลย...น่าชื่นใจจริงๆค่ะ...
• ....เห็นหน้าลูกสาวคงทำให้พี่ใหญ่หายเหนื่อยจากงานลงได้นะคะ

[คนไกลบ้าน]

สวัสดีคะอาจารย์ สาวน้อยสวย น่ารักมากคะ ยังไม่เห็นอาจารย์ไว้หนวดเลย โบราณคนมีลูกสาวสวยต้องไว้หนวด สบายดีนะค่ะอาจารย์

[กมลวัลย์]

หนูมาช่วยยืนยันรับรองสำเนาถูกต้องอีกคนค่ะ เหมือนจริงๆ ทั้งรอยยิ้มและดวงตา ^ ^

[ขจิต ฝอยทอง]

• สำเนาถูกต้องจริงๆๆแบบพี่รองและน้องแก้มยุ้ยว่าจริงๆๆด้วย
•   

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

ฮ่า ฮ่า!

ขอบคุณครับ ขอบคุณ

แก้มยุ้ย ที่แนะนำให้ไว้หนวด เดี๋ยวจะลองไว้ดูเสียหน่อย หนุ่มๆจะกลัวไหม :)

 

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

ขอบคุณน้องรอง หนูหมู หญิงใหญ่ และอ.ขจิต

ที่มาช่วยกันรับรองสำเนา

ที่จริงมีคนว่าเหมือนแม่บ้าง เหมืนพ่อบ้าง

ตอนเกิดน้องพราว อาจารย์ตั้งชื่อว่า พิมพ์พิชัย

แม่เขาว่ามีตัวช.ช้างเป็นกาลกิณี จึงเปลี่ยนเป็น พิมพ์มาดา ส่วนคนเล็กชื่อ พิมรำไพ

ทั้งสองคนเป็นแก้วตาดวงใจ เพราะอาจารย์เลี้ยงมากะมือ ทั้งอุ้ม ป้อนนม อาบน้ำไห้ ร้องเพลงกล่อม ครบชุด ตั้งแต่เล็กจนโต นอนด้วยกัน

โตมายังนัวเนียกะพ่อตลอดเวลา :) พูดแล้วชักคิดถึง