เรียน อาจารย์พิชัย ที่นับถือ

ผมนี่แย่จริงๆครับ ไม่โรแมนติคเอาซะเลยครับ ไม่แอบจำวันเกิดท่านอาจารย์ แต่ยังไงก็ตาม ผมเห็นภาพ และเห็นความน่ารักของคุณแม่ และภรรยาอาจารย์ตลอดจนคน gotoknow แล้ว ดีใจแทนอาจารย์มากครับ

อาจารย์มีความสุขมากๆครับ สุขภาพกายดี สุขภาพใจเยี่ยมครับ

ขอแสดงความยินดีมีความสุขด้วยครับท่านป้ออาจ๋าน

• หลังจากไปร่วมความสุขวันเกิดเมื่อคืนที่ผ่านมา ผมเห็นท่านอาจารย์มีความสุข ผมก็อดจะมีความสุขไปด้วยไม่ได้ครับ...
• วันใด ๆ ก็ตามขอให้อาจารย์ปราศจากทุกข์ โศรกโรคภัยร้าย อย่ากรายใกล้...เป็นหลักชัยของคนดี... เป็นต้นแบบของคนที่มีคุณธรรม เที่ยงธรรมอย่างยั่งยืนครับผม
• ผมเชื่อว่าอาจารย์มีความสุขจริง ๆ ครับ

จากลุงปั๋น

• จริงหรือนี่ ชายหนุ่มท่านนี้ อายุ 58 ปีแล้ว!
• ท่านอาจารย์ยังดูหนุ่มฟ้อหล่อเฟี๊ยวอยู่เลยค่ะ
• ขออนุญาตกล่าวประโยค "สุขสันต์วันเกิด" ย้อนหลังแด่ท่านอาจารย์ด้วยคนนะคะ
• บันทึกนี้น่าประทับใจ และดูอบอุ่นอ่อนหวานมากเลยค่ะ โดยเฉพาะประโยคนี้ เธอก็เป็นเพชรเม็ดเดียวกลางใจผมเหมือนกัน

สวัสดีคะอาจารย์(ท่านจอมยุทธเจ้าสำนักเรน..หรือนี่..ข้าฯข้อคาระวะ ) อาจารย์คะไม่ว่าวันนี้หรือวันไหนๆขอให้อาจารย์สุขภาพที่ดีตลอดไปนะค่ะ

ขอบคุณน้องเอกมากครับ

ผมกำลังจะนัดเอกและกลุ่มเชียงใหม่

ในวันพรุ่งนี้หรือมะรืนนี้ครับ

รอไวน์สตอเบอรี่ของน้องแก้มยุ้ย :)

ขอให้เปี่ยมสุขอย่างนี้ตลอดไป จะได้เขียนเรื่องดีๆมาให้เราอ่านบ่อยๆ  ชื่นใจจริงๆ

ขอบคุณลุงปั๋นจ้าดนัก

ฮักลุงปั๋นกว่าอี่น้องจันตาเน้อ จะบอกหื้อ

เพราะน้องจั๋นตาละอ้ายไป :)

วันหลังจะเขียนเรื่องลุงปั๋นครับ

ขอบคุณหนูปวีณาครับ

ขอบคุณที่มาเยี่ยมครับ

วันหลังจะไปแจ้งความ...เอ๊! ถ้าจะผิดตัว :)

วันหลังจะตามไปเยี่ยมที่บันทึกครับ

ขอบคุณหนูหมู

โทรศัพท์มาอวยพรด้วยสำเนียงเหน่อที่เฉพาะตัว จำได้ทันที :)

คงได้พบกันอีกครับ

สวัสดีค่ะ

 เข้ามาชมบรรยากาศแล้วปลื้มใจแทน แสดงว่าเจ้าของวันเกิดมีคนรักมิใช่น้อย สุขสันต์วันเกิดค่ะ

• อาจารย์ขา...สุขสันต์วันเกิดนะคะ
• ถึงมาช้า  แต่ก็ส่งใจผ่านไปถึงเชียงใหม่แล้วนะคะ....แค่เห็นสายตาอาจารย์ก็รู้ว่าเต็มอิ่มไปด้วยความสุขล้นปรี่
• พอดีช่วงนี้ไม่ค่อยสบายเลย  ไม่ค่อยอ่านบันทึกใครค่ะ  ตกข่าวไปเลย...
• อาจารย์เกิดเดือนกันยายนนี่เอง มิน่า ถูกชะตานักหนา...
• หว้าก็เพิ่งจะเขียนบันทึกอวยพรวันเกิดราณี  วันที่ 17 ก.ย. พรุ่งนี้เหมือนกันค่ะ

หนูแป๋ว

ขอบคุณมาก อาจารย์พยายามก็อบรูปหนูแต่แยกเป็นหลายไฟล์มาก เลยทำไม่ได้..ขอโทษด้วยครับ

อยากเจอหนูเหมือนกันรำลึกวันเก่าๆนะครับ :)

กราบขอบพระคุณพ่อครูครับ

ขอหอมและกอดออนไลน์หน่อยครับ

นี่แน่ะ! :)

ขอบคุณ คุณตันติราพันธ์ครับ

ที่แวะมาอ่าน ขอบคุณในคำอวยพรครับ

วันหลังจะตามไปอ่านผลงานครับ

หนูลูกหว้า

ขอบคุณมากครับ

อาจารย์มีความสุขที่แวดล้อมด้วยคนดี

และมีพลังแห่งความดีล้อมรอบครับ

ขอให้หนูมีความสุขเช่นกันครับ

มีแฟนมาตกหลุมดังพลั๊ก! เร็วๆ อย่าเลือกนาน :)

จะย่องไปอวยพรให้หนูราณีครับ

สวัสดีครับท่านอาจารย์พิชัย

มาช้าไปหน่อยนะครับ ขออวยพรให้ท่านอาจารย์มีความสุขตลอดไปครับ

 ขอแสดงความนับถือครับ

เม้ง 

สวัสดีค่ะ อาจารย์

• ติ๋วซึ้งใจในบันทึกที่ "คุณแม่อุไร" ของอาจารย์เขียนถึง "น้อย"...ลูก"หัวเถิก"...อ่านแล้วซาบซึ้งมากค่ะ...(ขอเช็ดน้ำตาก่อน)...
• เห็นภาพชัดเจนเหลือเกินค่ะว่าแม่จะอายุเกือบ80 ปีไหมคะ...(ติ๋วกะเอา)ซึ่งน่าจะหลงลืมบ้าง  แต่คุณแม่จำได้ทุกๆอย่างที่เกี่ยวกับลูกคนนี้
• แม่คนนี้ภาคภูมิใจในตัวอาจารย์มากๆค่ะ.....

และก็เช่นเดียวกัน....

• ติ๋วเห็นความรักของภรรยาที่มีต่อสามีสุดที่รักที่มีความรักและซื่อสัตย์ต่อเธอเสมอมา ไม่เปลี่ยนแปลง...สมเป็นแบบอย่างของพวกเราเหล่าน้องๆต่อไปค่ะ
• และเช่นเดียวกัน...ก็ได้เห็นความรักของอาจารย์ต่อภรรยาที่แม้ไม่บรรยายอะไรออกมาเป็นภาษาพูดมากมายแต่สามารถสื่อให้พวกเรารับทราบได้ชัดเจนเหลือเกินค่ะ....

......ขอบคุณเหลือเกินสำหรับบันทึกที่ทำให้มีความสุขมากๆตามไปด้วยค่ะ......

อ้อ...ลืมไป....รูปอาจารย์ใส่เสื้อฟ้านั้น...หล่อมั้กมากกกก.....ขอบอก....อิ....อิ....

ศิษย์พี่ค่ะ มารออ่านบันทึกตั้งหลายวันแล้วค่ะ เห็นศิษย์พี่ใหญ่ใส่เสื้อที่ UsableLabs ส่งให้ในวันคล้ายวันเกิด เห็นแล้วตื่นตันใจค่ะ :)

วันเกิดของศิษย์พี่ ช่างเป็นวันที่มีความสุขมากๆ เลยนะค่ะ 

ขอให้สิทธิ์พี่มีสุขภาพแข็งแรง และก็อารมณ์ดีตลอดเวลานะคะ แต่ว่าเสียดายที่ไม่ได้ไปร่วมกินเค้กงานวันเกิดด้วยค่ะ :)

ขอให้มีความสุขมากๆ นะคะ

• อาจารย์ขา..หล่อทุกรูปจริงๆค่ะ
• ถ้าจะไปอวยพร ราณีก็ที่บันทึกหว้าได้เลยค่ะ
• พรุ่งนี้ราณีคงจะเข้ามาค่ะ
• http://gotoknow.org/blog/kulkanit/128823

สวัสดีค่ะ อ.พิชัย

       ขออนุญาตอวยพรวันเกิดอาจารย์ด้วยคนนะคะ

       ขอให้อาจารย์มีสุขภาพแข็งแรงยิ่ง ๆ ขึ้นไปค่ะ

ว้า! มัวไปหม่ำข้าวต้ม กลับมาไม่ได้รีเฟรสจอ

นึกว่ามีคอมเม้นส์เท่าเดิม...นึกสงสัย?

พอรีเฟรสอีกทีโอ้โฮ้ ต้องรีบตอบ...รีบตอบ

เริ่มด้วยน้องเม้ง น้องรักจากเยอรมัน อุดส่าห์เข้ามาไวข้ามทวีป ขอให้มีความสุขเช่นกันครับ

คนคิดดี พูดดี ทำดี อย่างน้องเม้งผมว่า มึความสุขทุกวันแน่นอน :)

ขากลับอย่าลืมเอาแหม่มมาเย้ยอ.ขจิตหน่อย เลือกคนขาวๆ เพราะอ.ขจิตจะเอาตัวดำๆ

แล้วหนีบหนุ่มตาสีฟ้ามาฝากหนูแก้มยุ้ยด้วย :)

ขออาราธนาคุณพระศรีรัตนตรัยปกปักรักษาอาจารย์ด้วยครับ ขอให้ผ่านมารผจญไปได้ด้วยดี

อ่านบันทึกแล้วไม่อยากเชื่อเรื่องอายุเลยนะครับ คงเป็นผลของการปฏิบัติธรรมและสัมมาทิฏฐิ 

คุยกับคุณซูซานเมื่อวันก่อน ยังบอกเธอเลยว่าผมอยากจะส่ง notebook cool pad ไปให้อาจารย์ แต่เธอเตือนว่าโน็ตบุ๊คของอาจารย์ตัวเล็กจัด ตัวหนังสือเหลือจิ๋วเดียว กลัวจะวางไม่ได้ ไม่ทราบว่าอันนี้เป็นเหตุให้อาจารย์เรียกใครๆ ว่าหนูหรือเปล่าครับ

หวังว่าสักวันคงมีโอกาสได้คุยกับอาจารย์นะครับ  

หนูติ๋ว

ฮ่าฮ่า! มาล้อเลียนศิษย์พี่ บังอาจ บังอาจ!

คำว่า"น้อย" ไม่ค่อยได้ยินมานาน ยกเว้นเพื่อนรุ่นมัธยมและร่วม"มหาลัย" ที่บ้านผมตั้งชื่อเป็นขนาดและลำดับกันหมด สับสนอยู่ไม่น้อย เช่น

พี่ชายคนโต ชื่อ บ้วย แปลว่าคนสุดท้าย? งง?

ผมชื่อน้อย น้องคนต่อมาชื่อใหญ่ แปลกดีแมะ :)

พอมีน้องอีกคน ชื่อ เล็ก... ฮ่าฮ่า!ลูกชายสี่คนรวด พ่อชักเซ็งอยากได้ลูกสาว ไปหาพระตั้งชื่อเอาเคล็ดให้เล็ก คือสุดชาย(หมายถึงพอกันทีลูกชาย)

อัศจรรย์ได้ผล! สวรรค์มีตา น้องคนต่อมาเป็นผู้หญิง ชื่อ "ม่วยน้อย" (ยังไม่ลืมเอกลักษณ์เรื่องขนาด)

ติดตามมาด้วยน้องชายอีกคน คราวนี้เกิดมาพอดีสมัยรัสเชียยิงดาวเทียมสปุตก้าดวงแรก พ่อจึงตั้งชื่อน้องชายคนนี้ว่า "(ดาว)เทียม"

ต่อมาได้น้องสาวอีกคน ชื่อ "แจ๋ว" (รอดชื่อจิ๋วไป เฮ้อ)

คนสุดท้องก็ชาย ชื่อ วิทย์ ครับ

เรารักแม่มาดกันทุกคน เพราะแม่ผมเป็นนักเล่าเรื่องชั้นยอด เอาไว้จะเขียนนินทาแก้แค้นแม่ที่เอาฟามลับเรามาขายดีฟ่า :)

ส่วนเรื่องหัวเถิกนั้น เด็กๆอายมาก เพราะต้องตัดผมเกรียน เดี๋ยวเลิกอายไปนานแล้ว :) เพราะถึงเถิก ก็ยังหล่อ ฮิฮิ

ส่วนเรื่องความรักภรรยานั้น แห่ะ แห่ะ เป็นที่รู้กันเลื่องลือทั่วเชียงใหม่คร้าบว่าเธอคือนางสิงโต...จึงเป็นสาเหตุได้เพชร เพราะไม่มีใครกล้ายุ่งกับผมเลยคร้าบ แฮ่!

สวัสดีค่ะศิษย์พี่ใหญ่

ไม่ได้เข้ามาช่วงเย็นแป็บเดียว พอเข้ามาเปิดดูเห็นบันทึกกับเห็นสถิติคนอ่าน 140 เข้าไปแล้วยังคิดเลยว่าเราหลุดบันทึกนี้ไปหลายวันได้ไงเนี่ย...ปรากฎว่าเปล่าเลย..เจ้าของบันทึกเป็นผู้ที่มีคนชื่นชมและรักมากมายต่างหาก  ทั้งครอบครัวที่บ้านและครอบครัว gotoknow ^ ^

นั่งอ่านไปอมยิ้มไปตลอดเลยค่ะอาจารย์ ^__^

ชอบมากเลยรูปคุณแม่ชูสองนิ้ว ยิ้มแย้มแจ่มใส ดูสุขภาพดีมากๆ ^ ^

ตอนนี้รู้แล้วว่ายิ้มที่หนูเห็นบนหน้าอาจารย์นั้นถอดแบบมาจากใคร..ยิ้มเหมือนกันมากเลยค่ะ 

หนูยังไม่ได้อวยพรด้วยตัวหนังสือ ได้แต่ส่งการ์ด กับส่งคำอวยพรทางใจค่ะ ^ ^  หนูเชื่อว่าอาจารย์จะประสบผลสำเร็จบรรลุผลตามที่หวังไว้แน่นอนค่ะ : )

น้องเล็กแก้มยุ้ย

เป็นไง อาโผ่ น่ารักมั้ย? หาดเห็นอาโผ่ตัวจริงยิ่งจะหลงรัก เพราะอารมณ์ดีมาก หัวเราะร่วนทั้งวัน

อายุแปดสิบแล้ว กินเจมาตั้งแต่อายุสามสิบ ไม่ฆ่าสัตว์ตัดชีวิตเลยเท่้าที่อาจารย์จำความได้

เลยติดเรื่องเมตตามาจากแม่...:)

ใช่แล้ว น้องเล็กสมเป็นคนจีน...อาจารย์เป็นจีนแคะ พ่อนั่งสำเภามาจากแผ่นดินใหญ่ มาพบรักข้ามขอบฟ้าที่เมืองไทยกับแม่ที่ศาลาแดงกรุงเทพ

เขาเรียกว่าคน ฮักหงิ่น...เด็กๆเคยพูดจีนแคะได้ปร๋อ เดี๋ยวนี้หากจะพูดต้องนั่งแคะความรู้คืนมา

ขอบคุณเรื่องของกิน เห็นแล้วจุก...ขอกินแค่ขนมปังกระเทียมกะชีสก็พอ :) 

ขอบคุณศิษย์น้องหญิง

มาชมเสียเขิน ยกความดีให้เจ้านินจาน้อย

เห็นอ.จันว่า แอบไปหาเอาเบอร์ XL ให้ แรกเห็นยังตกใจว่าจะใส่ไม่ได้เพราะทุกทีอาจารย์ใส่เบอร์ L

แต่ปรากฏว่าพอดีแฮะ.. :)

ขอบพระคุณ คุณหมอเติมศักดิ์ครับ

สิงห์อีซ้ายเหมือนกัน คงเป็นเพราะเข้ามาเวลาเดียวกันมั้งครับ ผมเองจะตอบก็หลุดหลายครั้งเหมือนกัน

คงได้พบกันสักวันนะครับ

ขอบคุณในคำอวยพรครับ :) เพียงเห็นรอยยิ้มคุณหมอ ผมก็มีความสุขจริงๆอย่างที่บอกทุกครั้งครับ

มะปรางว่า ตัวจริงคุณหมอหล่อมาก ฮ่าฮ่า

แวะมาอีกรอบค่ะ พร้อมภาพสวยๆมาฝากค่ะ

สวัสดีครับ

คุณสมนึก ขอบคุณมากครับสำหรับคำอวยพร

รูปสวยมากครับ ยังจำตากล้องเท่ๆคนนี้ได้ดีเสมอว่า เขียนกับถ่ายได้ยอดเยี่ยม ทำได้ไง?

อาจ๋านเจ้า อ่านบันทึกแล้วมีความสุขนักเลยเจ้า ซาบซึ้งๆ

ขอกราบอวยพรวันเกิดอาจ๋านหื้อมีสุขภาพแข็งแรงอายุยืนหมื่นปีเจ้า

• สวัสดีเจ้า..

ขออวยพรฮื้อมีสุขภาพก๋ายที่แข็งแรง    มีสุขภาพใจ๊ที่ดี  มีความสุข และมีแต่เรื่องดี ๆ เกิดขึ้นในชีวิตเน้อเจ้า   ^_^

กราบสวัสดีท่านอาจารย์พิชัยครับ

เพิ่งเคยเข้าบล็อกอาจารย์เป็นครั้งแรก รู้สึกสงบ ร่มเย็น ภายใต้เงื้อมเงาไผ่บงตงซาง

ขอสุขสันต์วันเกิดย้อนหลัง ๕๘  ปีครับ ... ขอสติจงสถิตอยู่กับอาจารย์ทุกเวลา ... แม้ในยามหายใจยาว หายใจสั้น และตลอดจนขั้น ๑๖ ของธรรมานุปัสนาฐาน

ต้นกล้า - พืชพันธุ์ธรรมชาติแห่งล้านนา

ครับหนูลูกหว้า

อาจารย์เข้าไปอวยพรแล้วครับ

หนูมะปรางน้องน้อยนินจา

ขอบคุณมากถูกใจผมมากครับ ดูซิยืนยิ้มเผล่ด้วยความดีใจ กรุณาบอก อ.จันและดร.ธวัชชัยด้วยครับว่าผมขอบคุณมาก เสื้อของมหาวิทยาลัยนี้เท่จริงๆ

เอ!?

เอ? รึว่าย้ายไปอยู่ม.สงขลาดี :)

ขอบคุณ

คุณรัตติยามากครับ

พรใดประเสริฐขอให้ได้รับพรนั้นเช่นกันครับ

คุณ Conductor เปลี่ยนไป๋

จมูกยาววววววขึ้นมามาก แฮ่ะ แฮ่ะ สงสัยไปผิดคำสาบานว่าจะไม่โกหกกะใครรึปล่าวครับ :)

ขอบคุณมากครับในคำอวยพรที่ได้รับ...

ผมแผ่เมตตาให้ทุกวัน ผมยึดหลักว่าในชีวิตที่ผ่านมาเราอาจทำอะไรให้สัตว์หรือบุคคลเดือดร้อนโดยเจตนาและไม่เจตนาก็ตาม

ดังนั้นถึงจะมีคนเกลียดผม แต่ผมจะไม่เกลียดใคร

ยกให้เป็นโทษของวัฏฏะทุกข์และกัมมกสัตตาปัญญาครับ

และขอยืนยันอีกครั้งว่า ผมอายุ 58 ปีจริงๆ แฮ่ มิได้โกงอายุแต่อย่างใด สำหรับเรื่องรูปนั้นอาจเป็นเพราะมายาของพิกเซลครับ เห็นตัวจริงแล้วจะหนาว :)

ผมเองก็ชื่นชมในความรู้และจิตใจของคุณ conductor ที่มีน้ำใจดีงามให้วิทยาทานในเรื่องเทคนิคและการแนวคิดในการบริหารจัดการโกทูโน

โดยเฉพาะมีวิธีเขียนเรื่องยากๆให้คนไม่รู้เรื่องอย่างผมอ่านเข้าใจง่าย... มีไม่กี่คนครับที่ทำได้

สำหรับเรื่อง cool pad อย่าได้กังวล ผมแซวดร.ธวัชชัยเล่นเท่านั้นครับ..ขอบคุณในความปรารถนาดีครับ :)

ต่ออีกนิด ส่วนที่ชอบเรียกใครว่าหนูนั้น

สงสัยชาติก่อนเกิดเป็นแมวครับ อิฮิ

สวัสดีค่ะอาจารย์พิชัย

็็Happy birthday ย้อนหลังนะค่ะ  ยังไงราณีก็ราศีเดียวกับอาจารย์ค่ะ อิ อิ   ขอให้อาจารย์มีความสุขมากๆๆๆๆ สุขภาพแข็งแรงนะค่ะอาจารย์

ศิษย์น้องรอง

อาจารย์เองก็แปลกใจเหมือนกัน พอบันทึกและแก้ไขเสร็จเวลา 20.39 น. ก็มีคนมาอ่าน27 คนแล้วและมีคอมเม้นส์เข้ามาหลายคน

แสดงว่าสังคมในG2N มีมุทิตาจิตดีมากครับ :)

ศิษย์พี่ก็เขียนไปอมยิ้มไปเหทือนกัน มีความสุขที่เขียนจนความสุขนั้นล้นออกมาทางตัวอักษรส่งความสุขถึงผู้อ่านได้ครับ

แม่พี่ใหญ่น่ารักมาก ลูกบอกให้ทำอะไรก็ทำ พอบอกว่าแม่ทำท่าแอ๊บแบ๊วหน่อย...ท่าชู 2 นิ้วจึงปรากฏ ลูกๆฮากันตรึม ทันสมัยไม่เบา

แม่พี่ใหญ่มีเมตตาสูง ทั้งคนและสัตว์ ศีลระมัดมั่นและสอาดดุจจันทร์วันเพ็ญ เป็นรอยทางที่พี่ใหญ่เจริญรอยตาม

ท่านออกกำลังกายรำไท้เก็กทุกเช้าครับ เป็นครูนำฝึกด้วย :)

เรื่องรอยยิ้ม จริงๆด้วยเวลาผมยิ้มเข้าไปกอดแม่ น้องสะไภ้บอกว่า พี่น้อยนี่...ไม่ต้องบอกเลยว่าเป็นลูกใคร หน้าและรอยยิ้มเหมือนกันเป๊ะ :)

ขอให้น้องรอง ได้รับแต่สิ่งดีดีในชีวิต เช่นกันครับ

โอ้ย! ขอบคุณหนูแป๋ว

รูปสวยมากโดนใจ เลยเจ็บต้องร้องออกมา

คนอะไร ถ่ายรูปก็เก่ง จัดรูปก็สวย แถมยังยิ้มสวยอีก(ข้อสุดท้ายนี่สำคัญ) :)

น้องสร้อยเจ้า

กึ้ดเติงหาจั๊ดนัก จะโทรนัดมากิน+คุยหื้อหายกึ้ดเติงซักวัน...ล้างท้องไว้ท่าเน้อ :)

โอย อายุหมื่นปี หนังคงจะเหี่ยวพันได้รอบตัว ฮ่าฮ่า

สวัสดีเจ้าหนูเนปาลี

หันรถแดงอยู่ตางหลัง ก็ฮู้ว่าเป็นคนเมืองล่ะ

ยินดีนักๆครับที่มาอวยพรหื้อ

ขอหื้อน้องได้พรนั้นเช่นกั๋น :)

น้องตรีแสนเพชรกล้า(ต้นกล้า)

ขอบคุณมากที่แวะมาอ่านครับ

ต้นกล้าโชคดีมาที่ได้ทำงานในทีม usablelaps จะได้เก็บเกี่ยวประสบการณ์จากรุ่นพี่ๆและยังทำงานที่มีคุณแก่สังคมอีกด้วย

นับเป็นสองสองชั้นของน้อง

โชคไม่ดีอย่างเดียว... สาวในนั้นมองหาตัวยากไปหน่อยครับ ฮ่าฮ่า

ฮิฮิ หนูติ๋วบังอาจมากัดกระดาษทำรัง

ล้วนเป็นจดหมายรักสมัยเรียนมัธยมด้วย

อย่างนี้ต้องทำโทษ ...ให้ไปเอาหมูยอมายำ

แล้วส่งมาทางเวปครับ ห้ามส่งทางแฟกซ์เพราะไม่มีสีสรรและหมูยอจะยับ  :)

สวัสดีหนูราณี

(ชื่อเดียวกับแม่ยายอาจารย์ เวลาเขียนยังต้องนั่งตัวตรงเลย)

ดอกไม้สีสวยสดใสมาก ขอให้หนูมีความสุขมากมากเช่นกันครับ :)

สวัสดีค่ะ ท่านอาจารย์พิชัยที่เคารพอย่างสูง

          โห หมอเพิ่งทราบว่าวันที่ 15 กย.เป็นวันคล้ายวันเกิดของอาจารย์  58 แล้วเหรอคะเนี่ย หมอยังนึกว่าอาจารย์แค่ 54 เองค่ะ  ยังนึกว่าอีก 6 ปีอาจารย์ถึงจะเกษียณ

           ขอให้อาจารย์สุขภาพแข็งแรงๆ มีโรคภัยไข้เจ็บน้อยๆสมชื่อ อยู่เป็นกำลังสำคัญของพุทธศาสนาสัก 120 ปีเลยค่ะ

            เห็นหน้าอาม่าที่แสนใจดี นึกออกเลยค่ะว่าอาจารย์ใจดีเหมือนใคร ตอนเล็กๆนี่อาจารย์ก็กลัวผีเหรอค่ะ แต่ทำไมตอนโตกลัวสิงโตล่ะคะ อิอิ

สวัสดีครับท่าน อ.พิชัย ที่เคารพ

ขอให้อาจารย์มีสุขภาพแข็งแรงและมีความสุขมากๆครับ

เห็นภาพและอ่านบันทึกนี้แล้วผมรู้สึกมีความสุขไปด้วย เพราะมีกลิ่นอายของความรักทั้งน้าน

อ๋อ...กระดาษที่กัดเป็นจดหมายรักนี่เอง...รังที่เราทำถึงอบอุ่นไปด้วยไอรัก...เฮ้อ...สุขเหลือเกิน..เอ้าเพื่อนๆพี่ๆน้องๆหนูจี๊ดทั้งหลาย...มานอนในรัง(กระดาษ)รักด้วยกันเร้ว.....

• ข้าผู้น้อย
• จอมยุทธไร้รัก เอยไร้ยิ้ม ต่ำต้อยนัก
• มากับเหล่าพรรคกระยาจก
• มาอวยพรวันคล้ายวันเกิดให้ท่านเจ้าสำนัก
• ขอให้อายุยืนยาวหมื่นปี
• ขอคารวะหนึ่งจอก(กาแฟ)

ครูอ้อยก็มาช้าทุกทีเลยค่ะ   เจ้าของบล็อก...หล่อมาก...เลยไม่กล้าเข้ามาหาค่ะ...อิอิ

• สุขสันต์วันเกิดค่ะ

วันนี้  วันดี  เป็นวันเกิด

สุดประเสริฐ  วันเกิดของท่านพี่

ด้วยข้าน้อย นึกอ้อย  คล้อยความดี

ให้ท่านพี่ จงพบสุข  ทุกทิวา...

• หล่อมาก..นำความหล่อไปเจือจานที่...ตัวจริงหล่อกว่าในรูปเก่าตั้งเยอะ...ด้วยนะคะ

ผมขอกราบอวยพรวันเกิดอาจารย์พิชัยด้วยคนครับ อ่านบันทึกนี้ของอาจารย์แล้วได้รับความรู้สึกที่สุขสงบร่มเย็นมากครับ

พวกเราดีใจมากที่อาจารย์ใส่เสื้อได้พอดีครับ เสื้อตัวนี้มะปรางไปเปลี่ยนตั้งสองสามรอบครับ เพื่อความมั่นใจว่าอาจารย์ใส่ได้พอดีจริงๆ ครับ

ที่จริงผมเข้ามาอ่านบันทึกนี้ตั้งแต่เมื่อคืนแล้วครับ แล้วเปิด tab นี้ค้างไว้ แต่ผมมัวจดๆ จ้องๆ เลยพ้นมาหนึ่งวันพอดีครับ ต้องขอกราบอาจารย์อีกรอบครับ

หมอนิดครับ

ว้า! รู้ยังงี้ไม่บอกอายุก็ดี หมอจะได้นึกว่าผมอายุ 45 เอ้ย! 54 ฮ่าฮ่า...

แต่จริงๆแล้วผมยังนึกว่าอายุ 14 เพิ่งผ่านไปวันวาน :)

แท้จริงรอยตีนขามันฟ้องครับ เขาว่าจะดูคนไหนแก่ให้ดูสองที่

หนึ่ง. ดูที่รอยตีนคุณกาเวลายิ้ม

สอง. ดูที่คอ ยิ่งเวลาเหลียวหลังจะเห็นเหนียงจัดเจน ซ่อนอะไรซ่อนได้ แต่ซ่อนเหนียงซ่อนยากครับ

เล่นบอกอย่างนี้...คูรผู้หญิงจะเอาผ้ามาพันคอหมด ฮิฮิ เอ๊ะ ! รึว่านี่คือสาเหตุของแฟชั่นพันคอหญิง?

ขอบคุณสำหรับคำอวยพรครับ...ผมจะอุทิศตัวในช่วงสุดท้ายของชีวิตให้แก่การเผยแผ่ธรรมครับ

ฮึ่ม!หมอนิด เด็กกลัวผี แต่ตอนโตจะกลัวสิงโต เพราะอีน่ากัวครับ :)

น้องข้ามสีทันดรครับ

ขอบคุณในคำอวยพรครับ ขอให้มีความสุขเช่นกัน

ครับ ชาวโกทูโน มักมาหาความสุขในการอ่านและการตอบในไมตรีจิตของผองมิตร

ผมว่าในที่นี้ ไม่มีวัย ไม่มีศาสนา ไม่มีฐานะยศศักดิ์ใดใดมากั้นกันและกัน ต่างพูดคุยแลกเปลี่ยนกันอย่างสนิทใจจริงๆครับ

ที่คณะเขาเห็นชาวโกทูโนมากอดผม ยังบ่นกันอุบอิบๆว่า อยู่กับผมมาตั้งนาน ยังไม่กล้ามาจับตัวเลย (กอดนั้นไม่ต้องพูดถึง) ที่จริงผมรอให้กอดมาตั้งนานแล้ว ฮ่า ฮ่า!

หนูติ๋ว

ระวังนาครับ

ในกล่องจดหมายรักครั้งมัธยม มีทั้งจดหมายบอกรักและจดหมายบอกเลิก :)

มากัดซองไหนก็ไม่รู้ ฮิฮิ

Who want to bye a Heart (oh yeah)

One broken lover Heart

One broken heart...for sale

• นินจาไร้รอยยิ้ม เพราะมิบังควรยิ้ม ขจิตผู้กล้า ข้าขอรับคารวะหนึ่งเหยือก(นมดีต้อง(แก้ว)โตรสสด)
• ฮ่าฮ่า อย่าถ่อมตนว่าต่ำเตี้ย เอ้ย!ต้อย เพราะส้นสูงที่หายไปในวันสัมมนามีคน(ซูซาน)บอกว่า ผู้กล้าขจิตหยิบไป :)
• ขอคำนับรับคำอวยพรจากท่าน(พึ่บพั่บ พึ่บพั่บ เสียงชายเสื้อสะบัดรับลมยามคุกเข่า) มิกล้ารับ! มิกล้ารับ!
• อายุยืนยาวหมื่นปี ยืนมากย่อมเมื่อยมาก ขอนั่งเก้าอี้ก่อน :)

ขอบคุณครูอ้อยครับ

ผมกำลังสลัดความหล่อทิ้งไป เพื่อไปหาครูอ้อยครับ

ขอบพระคุณในคำอวยพรและกลอนซึ้งๆครับ

จะตามไปล้างจาน เอ้ย! เจือให้จางที่บันทึกนั้นครับ

ขอบคุณดร.ธวัชชัยมากครับ

ดีใจมากที่สุดครับที่เห็นอาจารย์แวะมา

มะปรางบอกว่ากะไซส์ผมจากขนาดของอาจารย์

เลยพอดีพอดีครับ :)

ผมกะใส่อวดเต็มที่ ยังไม่ทันได้ซักเลยครับ แค่รีดเท่านั้น มีคนว่าผมใส่สีฟ้าแล้วขึ้น

นึกถึงสีทะเลแถวสงขลาครับ :)

ไม่อยากเฉลยเลยครับ กลัวว่าจะจืดหมด

ภาพวาดสีน้ำมันนี้-คลิกบนรูปเพื่อขยาย-เป็นภาพเหมือนของแม่ของผู้วาดคือ James McNeill Whistler (1834-1903)

ถ้าจะไม่ดูหนัง สามารถไปดูคำอธิบายความสัมพันธ์ระหว่างรูปนี้กับ Pop culture ได้ที่นี่ (bullet แรก) ซึ่งมี spoiler ของหนังอยู่บางส่วนนะครับ

ฮ่าฮ่า ขอบคุณ หนูซูซานน้องแก้มยุ้ย

เรื่องรูปของคุณconductor มีที่มาเกี่ยวกับงานศิลปะ

เรื่องนี้อาจารย์คลับคล้ายคลับคลาว่าเคยดูในเครื่องบินทำนองนี้แหละ ดูไปหลับไป หัวเราะไป

ยังจำได้บางตอน...

แต่น่าจะมีเบื้องหลังที่ไปเอาภาพนี้มาแทนตัว?

คุณ Conductor ครับ

ปกติหากเป็นหญิงผมจะเรียกหนู เป็นชายเรียกน้อง

เพราะรู้สึกว่าเป็นญาติใกล้ชิดกันดี ขึ้นอยู่กับการเดาอายุ

ครั้งแรกที่ผมอ่านสิ่งที่คุณ conductor เขียน ผมก็ทึ่งในความรู้ลึกแต่เขียนตื้น คือเขียนออกมาง่ายๆสบายๆแบบผู้รู้จริง และประกอบฐานข้อมูลที่แน่นหนาเหมือนมัดผู้อ่านด้วยลวดสลิง :)

ทีแรกจึงเดาว่าน่าจะมีอายุประมาณ ๓๐ ต้นๆ

เพราะคงเป็นคนรุ่นใหม่ ที่ไฟแรง(คนรุ่นผม มีความรู้เรื่องไอทีลึกน้อย ที่รู้ก็ไม่อัพเดท ส่วนผมไอทีไม่ค่อยจะได้ ต้องไอหลายทีครับ :)

แต่อ่านไปอ่านมา หลายที่หลายคอมเม้นส์ เป็นคนที่มีน้ำใจสูงกว่าความรู้ ...แม้จะคิดและสื่อตรงๆ บางทีก็แรง น่าจะเป็นคนที่มีประสบการณ์เกินวัยที่ผมคาด เพราะรูุ้ลึกหลายเรื่องหลายวิชาการ

แถมยังเอารูปนี้มาแทนตน...ต้องมีที่มาครับ :)

ที่มาแรกคือรูปจาก Mr.Bean ไปสร้างสรรค์ทับรูปศิลปินอเมริกัน James McNeill Whistler ที่เขียนรูปแม่ตัวเอง เพราะความซุ่มซ่ามอันเป็นเอกลักษณ์ของแก แต่ดรออิ้งค์เป็นลายเส้นคนจมูกยาว

แต่ สัญลักษณ์ของคนจมูกยาวมาจากการ์ตูนเรื่อง Pinocchio เมื่อโกหกเมื่อไหร่ จมูกจะยาวยื่นออกไปเรื่อยๆ

ผมสนใจทั้งเรื่องที่มาของภาพและที่มาของใจคนที่นำภาพนี้มาใช้ ต้องมีอะไรบางอย่างในใจ คงไม่หยิบมาส่งเดชครับ :)

ฮ่า ฮ่า

เห็นรูปแล้วจำได้...ว่าเอารูปนี้ไปซ่อน

แต่จำรายละเอียดว่าเอาหมึกไปโดนอย่างไร แล้วจึงเอาผ้าเช็ดหน้าไปเช็ด

แต่ขำทุกลีลา...

เรื่องนี้สนใจเพราะเกี่ยวกับงานศิลปะ

• อาจารย์ขา..
• แวะมาทักทายกันลืมค่ะ
• ไม่รู้เป็นไงเน๊าะ อาจารย์นี่ยิ่งมองยิ่งหล่อ
• มีคนบอกว่า หนุ่มๆ นี่ท่าทางจะหล่อบาดใจสาวๆเป็นแน่  อิอิ

โถโถ...โถ

หนูลูกหว้า ถึงหากไม่เข้ามาทักทาย ใครจะลืมได้ลงคอ เพราะ ทั้งขนาดทั้งความสวยกันลืมได้แน่ๆ:)

ขอบคุณที่ชมเรื่องความหล่อของอาจารย์...(อิ๊ว! รับหน้าตาเฉย)

ตอนหนุ่มๆเดินผ่านสาวเสื้อขาดไปหลายคน

บอกแล้วว่า หล่อแบบสาวสะกิดแม่ ฮ่า ฮ่า!

ไม่ใช่น้องเล็ก...เข้าใจผิด..เอาใหม่ๆ

• ตอนนี้ศิษย์พี่ใหญ่มีคนชื่นชมเยอะแยะมากมายแล้ว...น่าภูมิใจเป็นยิ่งนัก  
• พวกเราพี่น้องศิษย์ตระกูลเรนแอบดูอยู่ห่างๆดีกว่า...เดี๋ยวพอเค้าเบื่อศิษย์พี่ใหญ่  ทิ้งๆขว้างๆพี่ใหญ่แล้วพวกเราค่อยไปซับน้ำลาย เอ๊ย!...น้ำตาให้พี่ใหญ่ก็แล้วกัน..เน๊อะ....ศิษย์น้องรอง ศิษย์น้องเล็ก...
• หมูยอหมูเยอไม่ยำให้พี่ใหญ่กินแล้ว....งอน...อิ..อิ.... :) :)    (ล้อเล่นนะจ๊ะ...พี่ใหญ่)

...อย่างงี้ OK ไหมจ๊ะ....อิ..อิ....

มา Happy birthday อาจารย์ช้าไปหน่อยนะค่ะ

เสื้อสวยมากค่ะ ใส่แล้วหล่อสุดๆ :)

Happy birthday นะค่ะอาจารย์ ขอให้มีความสุข สุขภาพกายและใจแข็งแรงค่ะ

ปล. เสื้อจะค่อนข้างรีดยากหน่อยนะค่ะอาจารย์ ต้องใช้น้ำยารีดผ้าเรียบช่วยเยอะหน่อยค่ะ

ฮะฮ้า!

น้องเล็กแก้มยุ้ย อย่างศิษย์พี่นั้น ตำราบอกว่าอาจหาญในชุมชน มิกลัวใคร

จึงกล้ารับคำชม...

แต่ลับตาหงอ ฮิฮิ

โอ๊ะ! ศิษย์น้องหญิงใหญ่ ทำมิถูก...ทำมิถูก

เรื่องงอนนั้นพอเข้าใจ แต่เรื่องยำนั้นห้ามยกเลิก

เพราะมิอาจทำใจได้...อีกทั้งยังไม่เคยกิน

ว่ากันว่าฝีมือยำหมูยอพร้อมท่ารำของน้องหญิงใหญ่นั้น ทั่วแคว้นแดนอีสานมิมีใครเกิน (กลัวมีดในมือตอนรำ)

ทำเอาน้องแก้มยุ้ย เข้าใจผิดแล้วไหมล่ะ

เลยต้องเรียงรูปประโยคใหม่ :)

• อยากกินหมูแก้มยุ้ยยำ หมูแก้มยุ้ยหัน
• อิอิอิๆๆ

อ.จันคร้าบ

ขอบคุณในคำอวยพรครับ

และขอบคุณมากสำหรับเสื้อสุดสวย ที่ใส่แล้วหล่อทันตาเห็น :)

บอกความลับให้ครับ เด็กวิ่งมาบอกว่าเสื้อรีดยากพอควร ผมขัดใจขึ้นมา เพราะจะรีบใส่ไปงาน

เลยลงทุนรีดเอง :) ฮ่าฮ่า ลองสังเกตดูว่าไม่ค่อยเรียบเท่าไร

ลงทุนครานี้ได้ผลดีครับ รุ่งขึ้นนางสิงโตเลยไปซื้อเตารีดแบบไอน้ำมาให้ผม ต้องแขวนรีด แขวนรีดกองโตทีเดียว

แห่ะแห่ะ ไม่น่าเลย :(

ศิษย์พี่ใหญ่คะ

• ศิษย์หญิงใหญ่นำยำหมูยอมาให้ทานค่ะ...เผื่อน้องรองและน้องเล็กแก้มยุ้ยด้วยค่ะ..
• อ้อ...เผื่อแขกของพี่ใหญ่ด้วยค่ะ  (โดยเฉพาะคุณน้องขจิต...)เผื่อใครแวะมาทักทายจะได้ชิมอาหารรสแซ่บของอิสาน...ไม่ค่อยเผ็ดเท่าไหร่ค่ะ...

วิธีรีดเสื้อให้เรียบกริ๊บค่ะพี่ใหญ่....

• พี่ใหญ่ต้องฉีดน้ำเปล่าให้ชุ่มทั้งตัวซะก่อนค่ะ...แล้วกำๆเสื้อให้ได้หมาดเท่าๆกันทั่วตัว.....
• จากนั้นใช้เตารีดที่ไฟค่อนข้างแรง ...ลองรีดบนผ้ารองรีดก่อน(เผื่อไฟแรงเกินไปค่ะ)
• แล้วฉีดน้ำยารีดผ้าเรียบ (แต่ถ้าจะให้ดีใช้เป็นน้ำยาสเปรย์อัดกรีบก็ได้ค่ะ) ...ฉีดเพิ่มก่อนลงมือรีดอีกครั้งหนึ่งค่ะ...ฉีดปก...รีดปก...ฉีดแผ่นหน้า...รีดแผ่นหน้า...ทยอยทำไปเรื่อยๆให้ทั่วตัว  ...แล้วสุดท้ายก่อนแขวนตรวจซ้ำอีกที..เพิ่มเติมให้เรียบกริ๊บค่ะ
• เวลารีดก็ลากเตารีดช้าๆค่ะ...ลากเร็วแล้วไม่ทันจะเรียบก็จะแห้งไปก่อน...ต้องให้แห้งเรียบคาเตารีดเลย...
• โอย...เอาเป็นว่า..พี่ใหญ่ใส่กล่องพัสดุส่งมาให้หญิงรีดให้ก็แล้วกัน....แล้วหญิงจะส่งพัสดุกลับคืนไปให้เมื่อรีดเสร็จ...ดีไหมคะ :)..อิ....อิ...

• ป้ออาจ๋าน ห้าสิบแปด สุขจริงหนอ

มีคนรอ  อวยพร มิรู้หาย

ดั่งทะเล อันกว้างใหญ่  อีกผืนทราย 

ใจเรียงราย มอบดอกไม้ แด่คุณครู

• พิชัยพิศ  พิชัยพักตร์ เปล่งราศรี

คุณความดี  สั่งสม  ฟ้าย่อมรู้

ขอพบสิ่ง เป็นมงคล  ไร้ศัตรู

กุศลสู้  ต่อสิ่งร้าย จงสิ้นไป

หนู เอ้ย! น้องขจิต

อยากกินหมู(แก้มยุ้ย)หัน ถ้าจะยากหน่อย

เพราะถ้าหันมาจะเจอเขี้ยวโง้งครับ

สู้มากินหมูยอที่คอมเม้นท์ที่ 86. ของหนูติ๋วดีฝ่า

ไม่เจ็บตัวดี ฮ่าฮ่า

น้องเล็กแก้มยุ้ย

ศิษย์พี่แวะไปดูด้วยใจระทึกแล้ว

ว้าว! เปลี่ยนลุคไปจริงๆ ดูขรึมเป็น post modern ดี

มีสไตล์คลาสสิคเรอนาซองส์ที่อาจารย์ชอบอยู่ด้วย

เพียงแต่สีสรรอาจเทามากไปหน่อย...ทำให้บุคลิกของแก้มยุ้ยขรึมมากไป

อาจมีสีเพิ่มมาอีกนิด ตามไลฟ์สไตล์เด็กชอบบู๊

แต่น่ารักนะ ฮะฮะ

น้องหญิงใหญ่

ขอบคุณสำหรับหมูยอยามดึก

ดูน่ากินจัง...แต่ศิษย์พี่ไม่ค่อยชอบหอมในจาน

นอกจากเอามาต้มเป็นซุบหัวหอม หรือทอด

กินสดสดมันเหม็นชอบกล จึงต้องไปเก็บตามไร่แก้ม :) ฮ่าฮ่า

ขอบคุณสำหรับวิธีรีดผ้า

ฮูหยินนางสิงโตเธอพาไปซื้อเป็นแบบพ่นไอน้ำ เพราะดูรีดง่ายและรวดเร็ว

กลับมาเลยต้องเป็นpresenter สอนรีดให้เด็กที่บ้านจนเมื่อยขา :)

เอ!เข้าท่าดีนะน้องหญิงใหญ่ พี่ใหญ่เอาใส่ลังลำใยส่งไปให้รีดดีฝ่า

ขอบคุณลุงปั๋น

มาอวยพรเป็นกลอน

อยากได้เป็นเพลงจังเลย

ลุงปั๋นเป็นยอดนักแต่งเพลง ทั้งเพราะ

ทั้งซึ้งและทั้งเร็วมาก

เป็นคนมีคุณภาพ มีแรงบันดาลใจการแต่งเพลงมาจากสาวทิ้งหรือทิ้งสาว...อ้ายปั๋นฮักน้องจั๋นตา

และเพลงหัวใจ๋บ่ตั๋ดกั๋น(หัวใจไม่ตรงกัน)

เลยทำให้มีพลังในการแต่งสูงแต่มีกรรมจำพรากทำให้จีบสาวไม่ค่อยติดเพราะมีตาโศกเกินไป ฮ่าฮ่า:)

สำหรับคำถามของอาจารย์ใน .69-.70 ที่คำตอบที่กินเนื้อที่มากแต่ไม่ค่อยมีสาระ ผมไปตอบไว้ที่นี่ครับ -- สรุปว่าไม่ได้หยิบมาส่งเดช แต่ก็ไม่มีอะไรในกอใผ่ครับ

เพิ่งเข้ามาอ่านเลยเพิ่งจะทราบว่าเป็นวันเกิดอาจารย์

หนูเลยมาอวยพรไม่ทันเลยค่ะแห่ะๆ โหมีคนมาอวยพรเยอะมากๆเชียวค่ะ

อ่านแล้วทำให้หนูคิดถึงคุณแม่และคุณพ่อของหนูจังเลย   เพียงแต่ว่าวันเกิดของหนูไม่เคยมีการจัดงานไม่มีของขวัญจากท่านเพราะท่านบอกว่าท่านรักหนูทุกวันอยู่แล้วทุกวันจึงถือเป็นวันเกิด  แห่ะๆ

ไม่รุว่าเพราะท่านมีลูกหลายคนเลยขี้เกียจมีวันเกิดหรือเปล่ากะไม่รุนะคะ

แถมหนูอยู่คนเดียวและมีนิสัยค่อนข้างเก็บตัวเลยมีเพื่อนน้อย(แต่คบกันนาน)เลยยิ่งโดดเดี่ยว

พักนี้ทำไมไม่ทราบไม่ค่อยอยากพบเจอใครเอาซะเลย ชอบอยู่เงียบๆคนเดียว      ที่หนูหายหน้าไปเพราะมัวแต่ไปอ่านพระไตรปิฎกอยู่ค่ะ  ตั้งใจว่าจะอ่านให้จบให้ได้สักรอบ2รอบ    พออ่านแล้วก็สนุกมากๆไม่อยากวางเลยหลับดึกๆดื่นๆแทบทุกวัน   อ่านทั้งวันทั้งคืนก่อนนอน  ยังกะที่เค้าอ่านหนังสือกะลังภายในไงงั้น

แต่ก็รู้สึกว่าได้ความรู้มากขึ้นทำให้เข้าใจที่มาที่ไปของสิกขาต่างๆที่พระพุทธองค์ได้ทรงบัญญัติไว้

เพิ่งจะรู้ว่าพระไตรปิฎกเป็นหนังสือที่อ่านแล้วสนุกสนานเพลิดเพลินอย่างนี้  ไม่เคยรู้มาก่อนเลยนึกว่าจะเป็นเรื่องน่าเบื่ออ่านยากซะอีก  ต้นฉบับที่เค้าแปลแล้วสนุกมากนะคะ

ตอนนี้เลยไม่อยากไปไหนที่ไม่จำเป็นเลย  เพื่อนๆน่าลองมาอ่านกันดูแยะๆนะคะดีกว่าอ่านนิยายมากเลยไม่น่าเบื่อด้วย   อ่านแล้วจะมีความรู้สึกคล้ายๆเวลาเรานั่งสมาธิเหมือนกันนะคะ  สงบเย็นๆบางทีกะง่วงนอนหลับสบาย แห่ะๆ

ว่าแล้วเราชาวพุทธกะพากันมาอ่านกันแยะๆดีกว่านะคะ

ศิษย์พี่ใหญ่คะ

• พี่กำลังปฏิเสธอาหารที่มีประโยชน์ยิ่งเลยค่ะ....

....พี่ใหญ่รู้จักฤทธิ์เดชของหอมหัวใหญ่น้อยไปแล้วค่ะ.....

• หอมหัวใหญ่ เป็นพวกเดียวกับกระเทียม.......อุดมไปด้วยธาตุแคลเซียม แมกนีเซียม ฟอสฟอรัส โพแทสเซียม กำมะถัน ซีลีเนียม บีตาแคโรทีน กรดโฟลิก และฟลาโวนอยด์เควอเซทิน
• หอมหัวใหญ่   มีฤทธิ์ฆ่าเชื้อ.... ลดอาการกระตุกของกล้ามเนื้อ ....ขับสารพิษทั้งที่เป็นโลหะหนักและพยาธิ เควอเซทินเป็นสารต้านอนุมูลอิสระที่ดีมาก
  
• หอมหัวใหญ่.....มีผลคล้ายกระเทียมในการลดโคเลสเตอรอลและความดันเลือด .....ป้องกันอาการหอบหืดและภูมิแพ้......ลดระดับน้ำตาลในเลือด

.....โอ...ประโยชน์มากมายค่ะ  หากกลัวว่ามีกลิ่นปากก็ทานที่บ้านเมื่อไม่ออกไปไหน  หรืออมน้ำยาบ้วนปากก็น่าจะคุ้มกับสุขภาพที่ดีขึ้นนะคะ(ยังไงกลิ่นก็เบากว่ากระเทียมค่ะ)....ลองซะหน่อยดีไหมคะ....เผื่อจะคึกคักขึ้นอีก....

หนูแก้มยุ้ย จะเข้าไปดูอีกทีว่าดีขึ้นจริงหรือปล่าว?

เห็นไหม หากขอให้ใครทำอะไรแล้ว มาชมเชย ทำให้มีแรงใจอยากทำให้ไม่หยุดเลย :)

ขอบคุณ คุณconductor ครับ

เข้าใจและรู้ที่มาแล้วครับ

ที่จริงผมชอบรูปแรกมาก เคยนั่งคิดอยู่ว่า

แมวนั่งมองกระจกแล้วสะท้อนภาพเป็นสิงโต

เอ๋? จะเเป็นอะไรหนอ

พอตอบว่าเป็นกระจก ...ก็บรรลุธรรมขึ้นมา

ดีว่าไม่ตอบว่าเป็นคนดู :)