ปัญหานี้เกิดขึ้นจริงครับ กับเมื่อคราวก่อนที่ผมมาญี่ปุ่น มีน้องเปิ้ล นักศึกษาปริญญาเอกชาวไทยคนหนึ่ง เขาหิ้วข้าวมาจากเมืองไทย 5 กิโล แล้วต้องไปพักอยู่นอกมหาวิทยาลัย ที่พักไม่มีครัวให้ทำ ไม่มีหม้อหุงข้าว ก็เลยต้องมาหาหยิบยืมใช้จากคนที่มีหม้อหุงข้าว ทีนี้จะมาขอใช้ทุกวันก็ดูกระไร คุณเธอ ก็เลยขอหุงข้าวทั้งหมด 5 กิโล ให้สุกในครั้งเดียว.....หม้อไม่ได้ใหญ่มากหรอกครับ แต่เธอหุงหลายๆครั้ง ระหว่างที่รอข้าวสุกนั้น เราก็คุยกันไปเรื่อยๆ
เมื่อคราอยู่เมืองไทย ปัญหาเรื่องการเก็บข้าวสุก ไม่เคยอยู่ในหัวของผมสักครั้ง ทุกครั้งที่กินข้าวเหลือ เมื่อก่อนก็จะเก็บข้าวไว้ในหม้อหุงข้าว เสียบปลั๊กไว้ปล่อยให้อุ่นอย่างนั้นจนถึงมื้อต่อไป ปัจจุบันเมื่อมีข้าวเหลือ เพื่อเป็นการประหยัดพลังงาน ก็จะคดข้าวใส่ทัฟเปอร์แวร์ปิดฝา แล้วเอาไปแช่ไว้ในตู้เย็นจนมื้อต่อไปแล้วค่อยนำมาอุ่นรับประทาน ซึ่งไม่ว่าเป็นวิธีไหนก็เก็บเจ้าข้าว 5 กิโลไว้กินได้ไม่นานหรอกครับ
วิธีการของคุณน้องเธอก็คือ เธอแบ่งข้าวสุกใส่ถุงพลาสติค แล้วมัดปากถุงให้แน่น ถุงละมื้อ แล้วเอากลับไปยัดไว้ในช่องแช่แข็งของตู้เย็นธรรมดา วิธีนี้สามารถเก็บข้าวเหล่านี้ไว้กินได้เป็นเดือน ช่างเป็นวิธีการที่ดีทีเดียว
มาคราวนี้ ผมก็เลยขอยืมวิธีการของเธอมาใช้บ้าง คือหุงข้าววันละหม้อ แล้วแบ่งใส่ถุงไว้ เก็บในช่องแช่แข็ง เมื่อไหร่จะทานก็เอาออกมาอุ่นในไมโครเวฟ สะดวก รวดเร็ว ได้ข้าวร้อนเหมือนหุงใหม่ในเวลาอันรวดเร็ว สบายเลยเรา
สวัสดียามเช้าค่ะ คุณไมโต...Mitochondria
แวะมาทักทายด้วยความคิดถึงค่ะ
สวัสดีตอนเช้าครับ ครูอ้อย
สวัสดีครับ คุณน้องขจิต
วิธีทำครั้งเดียวแล้วแบ่งห่อหรือแพ็คเก็บไว้นี่ รู้สึกจะเป็นวิธีที่มาจากนศ.PhD ที่เรียนเมืองนอกเมืองนากันนะคะ ที่เพิร์ธพี่โอ๋ก็จะเห็น หลายๆหนุ่มสาวเขาทำกับข้าวอาทิตย์ละครั้ง แล้วแบ่งไว้เป็น 5-6 ห่อใส่ตู้เย็นไว้ บางคนก็ผัดไส้แซนวิชไว้ทีละกล่อง แต่ละวันก็เอามาใส่ขนมปังจับเข้าเครื่องทับแซนวิชได้เป็นอาหารกลางวันทุกวัน กุ้งตัวๆก็ซื้อมาแกะ ลวกน้ำร้อนแล้วก็แบ่งเป็นห่อๆด้วยพลาสติก wrap ใส่ช่องแข็งให้หยิบออกมาได้ทีละห่อ ละลายก็ง่าย
เรียกว่าอาทิตย์นึงก็ทำกับข้าวหนเดียวพอ วันอื่นๆก็แค่เอามาอุ่นไม่เสียเวลาดี
แต่เรื่องข้าวนี่เพิ่งเคยได้ยินนี่แหละค่ะ ยังไงๆก็คงอร่อยน้อยลงเรื่อยๆนะคะกว่าจะได้กิน สู้หุงเอาใหม่ๆไม่ได้ เคยเห็นพี่คนนึงเธอมีหม้อหุงข้าวประจำตัว ใบเล็กนิดเดียว หุงพอกินคนเดียวน่ะค่ะ ดี๊ดี
ต้องบอกว่านี่เป็นของแถมที่สุดยอดเลยนะคะ (การใช้ชีวิต) สำหรับการไปเรียนต่อต่างประเทศเนี่ย
พี่โอ๋ครับ
เอาแล้วไหมล่ะ ความรู้จากห้องแลบสู่ห้องครัว
โอ้ย.....กลับเมืองไทยคราวนี้น้ำฝน น้ำฟ้า และคุณแม่ คงได้ทานอะไรแปลก ๆ เพิ่มเป็นแน่ (ยกเว้นผัก) ฮา ๆ ๆ
แต่ของอึ่งหุงแล้วเก็บเข้าตู้เย็น เวลาจะเอามาอุ่นมันแข็ง ๆ แล้วยุ่ย ๆ ไม่อร่อยเลย (ลูกชายบอก) จะมีวิธีไหนดีเนี่ย
พี่ชายไมโต
คงเหมือนกับที่เราซื้ออาหารแพคกล่องในร้านสะดวกซื้อเหมือนกันนะครับ พอเอาเข้าไมโครเวฟก็อุ่นน่ารับประทานเหมือนหุงเสร็จใหม่ๆ แต่ยังไงก็ตามยังขาดจิตวิญญาณอยู่นิดๆ แต่เอาเถอะ...มันอยู่ที่ใจปรุงเเต่งต่างหาก
ทานข้าวให้อิ่มนะครับพี่ไมโต....จะได้มีแรงเรียนและมีแรงคิดถึงคนอยู่ทางนี้
สวัสดีค่ะคุณไมโต
สงสัยต้องเอาข้าวเย็นแช่แข็ง เหมือนที่คุณไมโตแนะนำซะแล้ว เพราะส่วนใหญ่ที่บ้าน ถ้าข้าวเหลือค้างคืน มักจะกลายเป็นอาหาร นก หมา แมว ไก่ ข้างบ้านหมดค่ะ
อ้าว พี่ไมโต ไปอยู่ญี่ปุ่นแล้วเหรอค่ะ :)
อ่านบันทึกการหุงข้าวของพี่ไมโตแล้ว ทำให้นึกถึงรายการ TV champian อยู่อย่างประหยัดหมื่นเยนในโตเกียวเลยค่ะ
คุณอึ่งอ๊อบ
ผมอ่านข้อความนี้
"ผมมาได้ครบอาทิตย์ไปเมื่อวานนี้ครับ เหลืออีก 80 วัน จะได้กลับบ้านเสียที"
ทำให้ผมนึกถึงมิตรคนหนึ่ง คือ หมอแป๊ะ อ.หมอ ธนพันธ์ ขึ้นมาทันที
คุณเอกครับ
สวัสดีตอนเช้าครับ พี่โอ๋
อรุณสวัสดิ์ค่ะ พ่อดอกมะลิ
แม่ไม้ดำหอม
ครูอ้อยมาทักทายดวยความคิดถึงค่ะคุณไมโต...Mitochondria
คิดถึงค่ะ
สวัสดีครับ ครูอ้อย
อรุณสวัสดิ์ค่ะ พ่อดอกมะลิ
แม่ไม้ดำหอม
สวัสดีค่ะ คุณไมโตฯ
เรื่องเมนูไข่ ๆ นี่ถนัด ขอแจมด้วยคนนะคะ
ถ้าจะเจียวไข่ให้หอม ฟู กรอบ ต้องใส่นมสดผสมลงไปด้วยค่ะ สักหนึ่งชอ้นโต๊ะ รับรองอร่อยเหาะ
อย่าลืมสิคะ ว่า ไข่ กับ นม หนะ เป็นของคู่กัน
สวัสดีครับ คุณแป๊ด
มื้อเย็นนี้ล่ะคะ..มีอะไรทานคะ
...ไข่เจียวหมดแล้ว..กุนเชียงเหลือไหมคะ ถ้าเหลือเอามาทำยำกุนเชียงต่อก็ได้ค่ะ เปรี้ยวๆหวานๆ...แซ่บดี แล้วเย็นนี้จะชวนฉันทานด้วยไหมคะเนี่ย ถ้าชวนฉันจะได้หาอะไรติดไม้ติดมือมาด้วย
แม่ไม้ดำหอม
เดี๋ยวๆๆๆ....คุณๆ...
ฮาๆๆๆๆๆ...
เฮ้ๆๆๆ.......เพื่อนให้ฉันเป็นอั้ม...พัด...ชรา....ภา(พ)....ไชยย.....โยวววว....