เข้ามาซึมซับความสุขสงบให้จิตใจ..ในเวลาเหนื่อยล้าค่ะ..
......
ทุ่งนี้ เป็นทุ่งแห่งรัก
เชิญหัวใจมาพักผ่อน
ให้ความฝันได้พักนอน
ทุ่งแห่งอักษรจะกล่อมบรรเลง
....
โลกและชีวิต (24) : ทุ่งนี้ คือ ทุ่งแห่งความรัก
ทุ่งนี้ คือทุ่งแห่งความรัก
ทุ่งนี้, ยิ่งใหญ่นัก – รักยิ่งใหญ่
ทุ่งนี้ คือ ทุ่งแผ่นดินไทย
ทุ่งนี้ คือ ลมหายใจของแผ่นดิน
หมายเหตุ : 2 ภาพใหญ่ - ไม่ทราบที่มา
บทกลอนไม่ตกแต่ง, เป็นอารมณ์สด ๆ .... (ที่นึกได้ตอนขับรถ)
เชื่อว่าหลายท่านมีศักยภาพในการรังสรรค์ถ้อยคำ
โปรดกรุณาช่วยเป็นส่วนหนึ่งของการบันทึกถ้อยคำลงในภาพด้วยนะครับ !
หมายเลขบันทึก: 107071เขียนเมื่อ 28 มิถุนายน 2007 19:22 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 18:07 น. () สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:
ความเห็น (24)
แต่กลอนไม่เป็นค่ะ แต่เห็นทุ่งแล้วประมาณจะนึกว่าทุ่งนี้คือแหล่งอาหารอันสมบูรณ์ ไม่อดอยากอะไรประมาณนี้ค่ะ แต่งให้หน่อยซิค่ะ...ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะคุณน้อง...แผ่นดิน
- ภาพนี้สวยมากนะคะ
- ครูอ้อยชอบบรรยากาศแบบนี้ค่ะ
- ตอนที่ครูอ้อยสอนต่างจังหวัด ครูอ้อยขี่รถมอเตอร์ไซค์ เข้าไปในนาข้าวค่ะ หมายถึง ต้นข้าวสูงมากค่ะ บังครูอ้อยมิดเลยค่ะ
ขอบคุณค่ะที่ทำให้นึกถึงเรื่องแก่ เมื่อยามเก่า
ชมภาพ..เคล้ากลอนแล้ว..สุขสงบอย่าบอกใครเชียว
บรรยากาศในภาพดีจังค่ะ...เย็นตาเย็นใจ..
สวัสดีครับพี่พนัส
ไม่ว่าสองภาพนี้จะแตกต่างกันที่สถานที่ และเวลานำเสนอ แต่ก็อยู่ผืนแผ่นดินไทยครับ
เข้ามาซึมซับความสุขสงบให้จิตใจ..ในเวลาเหนื่อยล้าค่ะ..ขอบคุณนะคะ..
สวัสดีคะคุณพนัส
เปิ้ลเองจากมูลนิธิกองทุนไทย ไม่รู้จำกันได้หรือป่าว เจอกันตอนงานมอบข้าวที่อุตรดิตถ์อะ เป็นไงบ้างคะสบายดีหรือป่าว พอดีแวะเข้ามาอ่านบล็อค ก็เลยเข้ามาทักทาย
สวัสดีครับ ครูอ้อย 
- นึกถึงภาพขี่มอเตอร์ไซด์ลัดเลาะทุ่งนาที่เขียวงามด้วยกอข้าวแล้วคงสดชื่น, เบิกบานและอิ่มสุขมากเลยนะครับ
- ไม่รู้มาก่อนเลยว่าครูอ้อยเคยสอนหนังสือในชนบทมาก่อน
- ผมนึกภาพทุ่งนาของภาคกลางไม่ออกเลยว่าเป็นยังไงบ้าง แต่คงโล่งไกลลิบตา เพราะไม่มีคันนา.. ต้นข้าวที่ชูใบเขียวก็คงเขียวงามเป็นพรมยาวเลยกระมังครับ
- ...
- เรื่องแก่ เมื่อยามเก่า ... (ผมชอบคำนี้จัง -)
- ขอบคุณครับ
สวัสดีครับ 
ภาพในทำนองนี้ สื่อสะท้อนถึงความเรียบง่าย สมถะ ..และงดงามเสมอ เฉกเช่นเดียวกันก็สะท้อนถึงความเป็นชีวิตที่ผ่านการกรำงานมาอย่างหน่วงหนัก ผมก็ได้ภาพเหล่านี้แหละครับเยียวยาและปลุกปลอบวิญญาณของตนเอง ...
ต่อให้ประเทศชาติก้าวไปสู่สังคมอุตสาหกรรมมากแค่ไหน แต่คนส่วนใหญ่ยังเป็นเกษตรอยู่วันยังค่ำ เพียงแต่ว่า วันนี้คนส่วนใหญ่ที่ผมกล่าวถึงนั้นจะทำนาและไถหว่านชีวิตในทุ่งข้าวเหมือนเดิมหรือเปล่าเท่านั้นเอง
ผมมีรากเหง้าชีวิตและวัฒนธรรมชีวิตในทุ่งนา.. และยังหวนคิดถึงภาพเหล่านี้อย่างไม่รู้จบ ...
.....
ขอบคุณครับ
- ผมนั่งรถไปเส้นทางนครราขสีมา แถวมวกเหล็ก ทุ่งนาแถบนั้นสวยมาก ผมชอบต้นหญ้าเขียวๆ ต้นไม้ทรงสวยๆครับ ดูแล้วสบายตามาก
- ที่สุรินทร์น้อง kmsabai เล่าเรื่อง "นาทาม" ว่าเป็นแหล่งอาหารของคนอีสาน คิดอะไรไม่ออก ไปนาทาม
- ที่ชัยภูมิ ผมกับเพื่อนไปเก็บดอกไม้สีขาวใหญ่ๆคล้าบยดอกแค มาจิ้มน้ำพริก ...สวยและเป็นอาหารได้ด้วย
- สรุปแล้ว "ทุ่งนา" เป็นเสมือนเรื่องราวชีวิตที่เราต่างคุ้นเคย แต่ก็เหมือนผมจากมันมานานแสนนาน
- - - -
สำหรับเรื่องมิตรภาพ ผมเดินทางไปเมืองหลวง ได้พบกับเพื่อนรักชาวblog คนหนึ่ง ในบทสนทนาเราพูดถึงคุณพนัสในหลายๆครั้งครับ
ที่ มิตรภาพที่ค้นพบ มิตรภาพคนเขียนบันทึกGotoknow : ร้านหนังสือ ร้านกาแฟและมิตรภาพ
ความรู้สึกครั้งนี้เหมือนผมพบคุณพนัสครั้งนั้นเลยครับ
ขอบคุณครับ
มองผ่าน ทุ่งออกไป ไกลโพ้น
อ่อนโยน ยิ่งใหญ่ นักหนา
เลี้ยงสัตว์ ปลูกผัก ทำนา
คงคุณค่า ให้คน ทำกิน
ทำร้าย ทำลาย กันอยู่
ทั้งรู้ ไม่รู้ เป็นนิจสิน
เนรคุณ ผืนน้ำ แผ่นดิน
นับวัน จะหมดสิ้น แล้วทุ่งงาม.
สวัสดีครับ น้องแจ็ค 
ประเทศไทย หรือผืนแผ่นดินไทย คือ ลมหายใจของผู้คน ความสมานฉันท์คือกลไกสำคัญที่จะทำให้แผ่นดินไทยกลับมาสู่ความเป็นปีกแผ่นและหนึ่งเดียว ...
เราคงไม่สิ้นหวังกับกลไกนั้น แต่อีกนานมั๊ยล่ะ...
หรือความสมานฉันท์ ไม่มีขีดจำกัดของความอดทนเลยหรือ ...
ขอบคุณครับ...
คงเป็นเพราะอยู่ในร้านเนทเลยไม่มีสมาธิรึปล่าวค่ะ ... ไม่เป็นไรค่ะ พี่รออ่านได้ค่ะ
- สวัสดีคะ
- เป็นบรรยากาศและภาพที่ชอบมากเช่นกันคะ
- ก่อนออกไปทำงาน มองไปที่ทุ่งหญ้ายามเช้าแล้ว แล้วหายใจเข้าลึกๆยาวๆ เราจะรู้สึกว่าเราได้พลัง ในการที่จะออกไปเผิชิญกับโลกกว้าง
- แต่ยามใดที่เราเหนื่อยล้าพลัง และไอกลิ่นข้าวในท้องทุ่งจะ ทำให้เราคลายหายเหนื่อยไปมากเลย
- แค่คิดยังได้กลิ่นไอหอมเชียว
สวัสดีครับ คุณเปิ้ล
คุณเปิ้ลสบายดีนะครับ, ผมเองช่วงนี้ภาระงานล้นหลาม ปลีกเวลามาสู่โลกส่วนตัวของตนเองก็ลำบากเต็มกลืน
เรื่องราวที่กิ่งเคียน คือ ความประทับใจที่ผมไม่เคยลืม, คนที่นั่น, และพี่เลี้ยงผู้อารีอย่างกองทุนไทยและนิสิต มมส คือเรื่องเล่าที่ผมนำมาบอกกล่าวต่อผู้คน
ทุกวันนี้ยังเจอะเจอกับ "ต่อ" สม่ำเสมอ แต่อู๊ดดี้, มิ๊กกี้ ไม่ค่อยได้เจอกัน และพวกเขากำลังทำงานใหญ่ด้วยการปกป้องสิทธิของนิสิต ...
ล่าสุดเมื่อสัปดาห์ที่แล้ว ผมก็ยังได้ถามน้อง ๆ ว่า ขณะนี้ที่กิ่วเคียนเป็นอย่างไรบ้าง ...
คิดถึงที่นั่นและยังอยากไปที่นั่นอีกสักครั้ง
....
ขอบคุณครับที่แวะมาเยี่ยมเยียน.... ผมเป็นกำลังใจให้เสมอนะครับ
สวัสดีครับ คุณเอก 
วันนี้ในช่วงที่เดินทางกลับ, ผมเลือกที่จะนั่งรถในตอนกลางวัน เพื่อที่จะมีเวลาในการดูวิวตามริมทางของการสัญจร ... และไม่ผิดหวัง ผมมีโอกาสได้ดูทุ่งนาและทุ่งร้างอยู่อย่างมากมาย ...
ขณะเดียวกัน, ผมก็มีโอกาสได้อ่านหนังสือที่ตนเองอยากจะอ่าน, ผมซื้อมาหลายเล่ม แต่ถือขึ้นไปอ่านเพียงสามเล่มเท่านั้น ซึ่งไม่ลืมที่จะแบ่งปันให้คนข้าง ๆ ได้อ่านด้วย
....
บางทีท้องทุ่งก็เรียกขานให้เรากลับไปที่นั่นอยู่ตลอดเวลา โดยเฉพาะภาพฝันแห่งท้องทุ่งในอดีตที่ไม่มีวันหวนกลับมาสู่เราได้อีก ซึ่งเมื่อเพ่งนึกอย่างเงียบสงบ ผมสัมผัสและรับรู้เสมอว่า ... ทุ่งของวันวานเรียกขานผมอยู่อย่างต่อเนื่อง
....
ผมยังรู้สึกราวกับว่าก้าวไม่พ้นทุ่ง ก้าวไม่พ้นคันนาเอาเสียเลย ,
เรื่องราวของท้องทุ่งเป็นอีกเรื่องราวหนึ่งที่บอกกับผมว่า ... ผมเป็นส่วนหนึ่งของที่นั่น ไม่ใช่ที่นั่นเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตผม -
.....
ดีใจด้วยนะครับในการไปเยือนกรุงเทพฯ อย่างอบอุ่น ส่วนผมเปลี่ยวเหงาเหลือเกิน
....
โชคดีครับ -
สวัสดีครับ
มองผ่าน ทุ่งออกไป ไกลโพ้น
อ่อนโยน ยิ่งใหญ่ นักหนา
เลี้ยงสัตว์ ปลูกผัก ทำนา
คงคุณค่า ให้คน ทำกิน
ทำร้าย ทำลาย กันอยู่
ทั้งรู้ ไม่รู้ เป็นนิจสิน
เนรคุณ ผืนน้ำ แผ่นดิน
นับวัน จะหมดสิ้น แล้วทุ่งงาม
อ่อนโยน ยิ่งใหญ่ นักหนา
เลี้ยงสัตว์ ปลูกผัก ทำนา
คงคุณค่า ให้คน ทำกิน
ทำร้าย ทำลาย กันอยู่
ทั้งรู้ ไม่รู้ เป็นนิจสิน
เนรคุณ ผืนน้ำ แผ่นดิน
นับวัน จะหมดสิ้น แล้วทุ่งงาม
....
ขอบพระคุณอาจารย์มากครับที่กรุณามาช่วยแต่งกลอนบรรยาภาพเหล่านี้
"ทุ่งงาม" เป็นคำที่งดงามทั้งคำและความหมาย ไม่ว่าทุ่งนี้จะอิ่มฝน, เขียวงาม, เรืองรองด้วยรวงข้าวอันอร่ามเหลือง หรือแม้แต่แห้งโหยในหน้าแล้ง แต่ทุ่งก็ยังเป็นทุ่ง ซึ่งหมายถึง "ทุ่งงาม" อยู่วันยังค่ำ
ชั่วนาตาปี, ทุ่งไม่เคยเปลี่ยนแปลงสถานะของการเป็นผู้ให้
...
ขอบพระคุณครับ
สวัสดีครับ อ.แป๋ว 
เป็นจริงดังที่ อ.แป๋ว ตั้งข้อสังเกต คือ การไม่มีสมาธิ ซึ่งร้านเน็ตก็เป็นสถานที่ซึ่งค้นหา หรือทำสมาธิได้ยากจริงแหละครับ โดยเฉพาะที่ต้องมานั่งขีด ๆ เขียนๆ คงลำบากน่าดู
เอาเป็นว่าผมติดไว้ก่อน , และรับปากว่า จะกลับมาแต่งให้แน่นอนครับ ...
....
กรุงเทพฯ ช่างเป็นเมืองที่เต็มไปด้วยความแปลกเปลี่ยวและหลากรูปรสกลิ่นเสียงเสียเหลือเกิน ...
....
ผมไม่คุ้นเคยเอามาก ๆ ....
สวัสดีครับ อ.แป๋ว
ตอนนี้ผมใช้ชีวิตแบบวัยรุ่นในร้านเน็ตที่กรุงเทพฯ เป็นครั้งแรกเลยครับที่เข้าร้านเน็ต... ตื่นเต้นมาก เสียงการรบราฆ่าฟันจากเกมส์ต่างๆ กระหึ่มทั่วห้อง
ทุ่งนี้ คือ ทุ่งแห่งชีวิต
เนรมิตสรรพชีวิตให้เติบใหญ่
ไม่แบ่งแยกชนชั้น - ชนิดใด
ทุ่งนี้ คือ ผู้ให้ทุกท่วงที
ให้ชีวิตให้ปรัชญาคุณค่าชีวิต
บางครั้งดูน้อยนิด แต่ยิ่งใหญ่
ทุกฤดูกาล, เนิ่นนานสักปานใด
ทุ่งนี้, เป็นผู้ "ให้" ไม่เปลี่ยนแปลง
....
เขียนไม่ได้เลยครับอาจารย์แป๋ว... สมองมึน ๆ ยังไงบอกไม่ถูก เอาไว้มีสมาธิดี ๆ จะกลับมาแต่งให้ใหม่นะครับ -
ขอบพระคุณครับ
....
มาแก้ไขหลังจากพิมพ์ผิด แต่ตรวจทานไม่เจอครับ
สวัสดีครับ 
- การได้ทอดสายตาไปตามทุ่งนา, ป่าเขา จะช่วยให้ชีวิตดูเบิกบานและแช่มชื่นเสมอ
- ผมชอบจังกับการเดินทางไปทำงานในแต่ละวันที่ได้ผ่านพบกับทิวทัศน์ที่เป็นธรรมชาติ
- ธรรมชาติมีสถานะของการเป็น "ผู้ให้" เสมอมา และจะยังเป็นผู้ให้อย่างไม่เปลี่ยนแปลง
- เพียงแต่น่าเสียดายว่า มนุษย์เรียนรู้การใช้ประโยชน์จากธรรมชาติมากกว่าการเรียนรู้ซึ่งวิธีของการ "อนุรักษ์" หรือการใช้ประโยชน์อย่าง "พอเพียง"
- ระยะหลัง คนไทยหรือแม้แต่มนุษย์โลกทั้งหลาย มักพบเจอกับภัยธรรมชาติบ่อยครั้งขึ้นอย่างน่าใจหาย
- ทั้งความร้อน, น้ำแข็งละลาย, หิมะละลาย, โคลนถล่ม, น้ำท่วม, ฝนแล้ง
- สิ่งเหล่านี้ คือ ปรากฏการณ์ที่บอกเตือนถึงวิกฤติทางธรรมชาติอันเกิดจากการถูกกระทำจากน้ำมือของมนุษย์
ขอแจมด้วยคนครับ...
...ทุ่งแห่งนี้คือทุ่งแห่งความสุข
ทุ่งที่ทุกชีวิตอยู่ร่วมกัน
ทุ่งแห่งนี้มีแต่การแบ่งปัน
ทุกคืนวันร่วมก้าวเดินไปด้วยกัน...
...ทุ่งแห่งนี้คือทุ่งแห่งเมืองไทย
ทุกหัวใจล้วนเปี่ยมสุขทุกแห่งหน
ร่วมรักษาทุ่งนี้ไว้ในใจตน
เพราะทุกคนคือคนไทยใจหนึ่งเดียว...
ขอบคุณครับ...
เห็นภาพแล้วนึกถึงชาวนา ที่มองมีแต่ความเขียวขจี และน่านี้ชาวนาที่จะต้องลงนา ปลูกข้าวด้วยใจและด้วยความรักและให้ความทนุถนอม
- สวัสดีครับ
- มีแววเป็นนักกลอนฝีมือดีแล้วนะครับ
- และแน่นอน "ทุ่งนี้เป็นทุ่งแห่งความสุข" อย่างแน่นอน
- โดยเฉพาะความสุขของคนไทยทั้งแผ่นดิน
- เอาใจช่วย เอาใจเชียร์ให้เป็นนักเลงกลอนในเร็ววันนี้นะครับ
- ...
- ขอบคุณครับ
- สวัสดีครับ
- ผมเพิ่งกลับจากงานลมหายใจปัญญาชนคนชาวค่าย
- มีความสุขมากครับ .. มันเหมือนกับว่ามีใครสักคนมาต่อยอดความฝันของตนเองให้เป็นรูปธรรมมากขึ้น
- ภายในงานมีนิทรรศการภาพกิจกรรมค่ายหลากหลาย
- จัดซุ้มได้น่าสนใจ
- มีการแสดงดนตรีพื้นบ้าน
- ชมวีดีทัศน์ประมวลภาพ ฯ
- ....
- มีความสุขมากจริง ๆ ครับ
- ....
- .....
- วกกลับมาเรื่องนี้อีกครั้ง
- ที่บ้านทำนาหรือเปล่าครับ
- ชีวิตผมวนเวียนในท้องทุ่งอยู่อย่างไม่รู้จบแหละครับ