ปมขมวดระหว่างมิตรภาพเขม็งเกลียวมากขึ้นเมื่อคนเขียนบันทึกได้เจอกัน ฝ่าประตูของโลกเล็กๆของตัวเอง เปิดพื้นที่รับมิตรภาพจากอีกฝั่งในนามคนคอเดียวกัน
บ่อยครั้งที่ผมได้มีโอกาสพบมิตรภาพที่สานต่อ จากการเขียนบันทึก เราเอ่ยเอ่ยถึงกันและกันบ่อยครั้งในโลกเสมือน...เวลาหนึ่งที่ลงตัวได้พบเจอะเจอพูดคุยใกล้ชิด
ผมไม่ประหม่าเลย ที่เราเหมือนจะพบเจอคนแปลกหน้าที่เราไม่เคยรู้จักตัวตนมาก่อน มากมายจากบันทึกที่เขา(เธอ) เขียน ผมใช้ตัวเองเป็นบรรทัดฐานว่า สิ่งที่เราเขียนลงไปนั่นคือตัวตนของเราจริงๆ เป็นจิตวิญาณตัวตนที่เผยให้เห็นหลายแง่มุมของชีวิต
มันไม่แปลกที่เราจะเจอกันและสนิทสนมราวกับเป็นเพื่อนกันมานานแสนนาน
<p></p><p>ผมเจอกับ ดิเรก ในมุมหนึ่งของเมืองหลวง กลางร้านหนังสือแหล่งอาหารสมองชั้นเลิศ ผมกำลังวุ่นกับการหาหนังสือที่พี่Kati แนะนำ (โลกของเราเหมือนสวนดอกไม้) เป็นไปได้ว่าหนังสือเล่มนั้นต้องอยู่ที่ไหนสักแห่งในที่ๆแห่งนี้ พร้อมกับเสียงเอื้อนเอ่ยจากพี่ชายข้ามสีทันดร ที่ตอนนี้ยังอยู่ต่างประเทศ ปรารถนาให้ผมมีความสุขกับมิตรภาพ ในการมาเยือนเมืองหลวงครั้งนี้</p><p></p><p>ผมพบว่าหนังสือเล่มนี้ซุกตัวเองเงียบๆภายใต้กองหนังสือมหาศาล </p><p>หนังสือคงเหมือนมิตรภาพที่เราค้นพบเราก็จะเจอมัน มีอีกหลายเล่มที่เรายังไม่ได้เปิด ผมก็คิดว่า สิ่งดีอัดแน่นข้างใน รอเราเปิดใจ หนังสือก็พร้อมจะถูกคลี่อ่าน เราจึงได้รับรสอาหารแห่งสมองนั้น รวมถึงมิตรภาพที่เราค้นเจอด้วย</p><p></p><p>กาแฟลาเต้ และกาแฟแอสเพรสโซ่ปั่นจากร้านกาแฟที่เรานั่งพักคุย แม้เราต่างเลือกกาแฟคนละรสชาติ แต่เนื้อหาการสนทนากลับสอดคล้องสนุกสนานเป็นเรื่องเดียวกัน ความสนใจใคร่รู้บวกด้วยมิตรภาพที่ฉายฉานออกมาทำให้ผมรู้สึกว่าโลกนี้มีอะไรมากมายที่เราไม่จำเป็นต้องหาเหตุผล จากบันทึกถึงเรื่องที่พูดคุย ภาพทั้งสองแทบไม่ต่างกัน บุคลิกกับวิธีคิดวิธีเขียน นั่นคือตัวตนของเขา</p><p>หลังจากกาแฟพร่องถ้วย..</p><p></p><p>เราทั้งสองคนกลับมาที่ร้านหนังสืออีกครั้ง …</p><p></p><p>เราตั้งโจทย์ก่อนที่จะเข้าร้านหนังสือเพื่อที่จะหาหนังสือดีๆสักเล่ม ดิเรกบอกว่าให้แนะนำผ่านผม - - -ซึ่งเขาเชื่อว่า ผมจะเเนะนำหนังสือแบบที่เขาสนใจได้</p><p>ผมแนะนำ “The hidden Connection” ว่าดิเรกควรได้อ่าน…</p><p>หนังสือเล่มนี้ อยากให้อ่านเป็น “ปฐมบท” เพื่อการคิดต่อ และเชื่อมโยงเชื่อแน่ว่าคนเขียนบันทึกได้อ่านหนังสือเล่มนี้จะสามารถเขียนบันทึกจากวิธีคิดที่เปิดออกไป...ได้อย่างมีความสุข และ ไม่ขัดสนถ้อยคำ</p><p></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal" align="center"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal" align="center"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal" align="center"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal" align="center"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">ที่ร้านหนังสือ</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">เริ่มต้นหา</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">ผม : ผมว่าเราน่าจะไปถามพนักงานว่าหนังสือเล่มนี้อยู่ที่ไหนให้เขาช่วยหาให้ (เป็นห่วงกลัวว่าจะไม่ทันเวลา)</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">ดิเรก : ไม่เป็นไรหรอกครับ ผมคิดว่าเราค่อยเดินหากันไปเรื่อยๆเผื่อว่าเราจะได้พบหนังสือดีๆเล่มอื่นโดยบังเอิญ น่าสนใจดีออก เรายังเหลือเวลาอีกเยอะ</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">ผม : อืมม …จริงครับ เรามีเวลาพอสมควร ก็ดีครับ</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">เราสองคนช่วยกันหาหนังสือเล่มที่ว่า …เป็นเรื่องจริงว่าเราพบหนังสือที่น่าสนใจจำนวนมากที่เราต่างหยิบมาเพื่อนำเสนอให้กันดู ชี้ชวนให้ดูว่าเนื้อหาน่าสนใจ</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">เวลาผ่านไป เรายังไม่เจอหนังสือที่เราต้องการ ตกลงกันว่าเราไปถามเจ้าหน้าที่ดีกว่า ..ปรากฏว่าหนังสือที่ต้องการได้จำหน่ายหมดแล้ว..</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">แม้จะหมด ผมได้หนึ่งเล่ม ในขณะที่ดิเรกเองก็ได้หนึ่งเล่มเช่นกัน</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">หนังสือที่ผมเลือก </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">“คลื่นข้างใน”</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">ผู้แต่ง “กระบี่ไม่ไผ่” สำนักพิมพ์บูรพา</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">ผมหยิบเล่มนี้อยู่นาน เพียงแค่เห็นหน้าปกผมก็หลงใหลเสียแล้ว อ่านคำบางคำผมยิ่งตื่นเต้นและอยากอ่านมากขึ้น</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">“ในความเศร้ามีความรู้ ความรู้ไม่เพียงทำให้คนต่างกัน แต่ยังทำให้เราหวั่นไหวน้อยลง แต่ในความเป็นจริงก็คือ ความรู้บางอย่างอาจทำให้ตั้งต้นในบางโลกได้ แต่ใช่ว่าจะใช้ตั้งตนในทุกโลก เพราะพร่องในความรู้บางเรื่อง ความเศร้าจึงมาเยือนเป็นพักๆ ในยามที่การเปลี่ยนแปลงไหวตัว ความเศร้าในชะตากรรมตนเองและเพื่อมนุษย์ ก็ไขประตูโลกอีกใบที่ซ่อนลึกลงไปออกมาให้เห็น”</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">หนังสือที่ดิเรก เลือก</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">“รอยเท้าเล็กๆของเราเอง”</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">ผู้แต่ง วินทร์ เลียววาริณ</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">ผมเคยอ่านที่ห้องสมุดประชาชนสักแห่ง นานมาแล้ว ผมชอบเพราะอ่านง่ายและมีมุมที่น่าสนใจในหนังสือ รวมถึงการนำเสนอที่เป็นมิตร</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">“มองไปรอบตัว พวกเราหกพันล้านคนอาศัยร่วมกันบนโลกยุค
ที่พัฒนาที่สุดยุคหนึ่งในประวัติศาสตร์มนุษยชาติ แต่ดูเหมือนยิ่งเรา
มีพร้อมแทบทุกอย่าง ระบบการแพทย์ที่ก้าวหน้า ระบบทุนนิยมที่เบ่งบาน
ผู้คนจับจ่ายใช้สอยสนองตัณหา กลับยิ่งดูเศร้าหมอง ไร้สุข </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">บางคนกวาดขยะเข้าไปซ่อนใต้พรมหัวใจ หลับตาพยายามลืมมันเสีย แต่ ความจริงคือทุกครั้งที่ลืมตา ปัญหาก็รออยู่ตรงหน้าเราเช่นเดิม นานวันเข้าขยะที่เก็บสะสมไว้ก็เน่าเหม็น </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">ใจของคนเราก็เช่นเดียวกับเครื่องยนต์ ต้องทำความสะอาด เปลี่ยนน้ำมันเครื่องสม่ำเสมอ </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">จุดเดียวที่สร้างความแตกต่างระหว่างชีวิตที่ดีกับชีวิตที่หม่นหมองคือคำว่า ทัศนคติ </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">ทัศนคติที่ดีต่อชีวิตทำให้ใครคนหนึ่งประสบความสำเร็จได้มากกว่าคนที่มองโลกในแง่ร้ายตลอดเวลา </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">แต่ทัศนคติที่ดีเกิดจากความสมดุลทั้งทางกายและใจ </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">หนังสือรวมบทความเสริมสร้างกำลังใจ สำหรับเป็นเพื่อนในยามที่คุณเหงาเศร้า ท้อแท้ และรู้สึกว่าโลกนี้ไม่น่าอยู่ เหมาะสำหรับเป็นของขวัญแด่คนที่คุณรัก”</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">ร้านหนังสือ - เพื่อน - ร้านกาแฟ </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">เส้นทางเดินของมิตรภาพในเมืองหลวง ที่ผมกับเพื่อนคนเขียนบันทึก </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">ช่วงเวลาพิเศษได้มาพบเจอกันความรู้สึกดีๆที่ผมได้รับเหมือนผมเจอเพื่อนสนิทที่รู้จักกันมานานแสนนาน </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">เป็นความทรงจำที่ดีเช่นเคยที่ผมได้รับจากเพื่อนใน Blog ครับ…</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">เหมือนเช่นเคย</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal" align="center"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal" align="center"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal" align="center"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal" align="center"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal" align="center"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal" align="center"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal" align="center"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal" align="center"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p>
มาเพิ่มเติมครับ...
ผมเคยเขียนบันทึกเกี่ยวกับมิตรภาพใน gotoknow ไว้หลายบันทึกตั้งแต่เดือนแรกที่เข้ามา เป็นมิตรภาพที่เกิดจากแลกเปลี่ยนเรียนรู้ที่ไม่เฉพาะแค่วิชาการ แต่เป็นการแลกเปลี่ยนมุมมอง แนวคิด วิถีการดำเนินชีวิต รวมถึงประสบการณ์ต่าง ๆ ที่น่าสนใจ...
มาวันนี้มิตรภาพที่เกิดขึ้นไม่ได้อยู่แค่ในบันทึกแล้ว แต่ได้ขยายขอบเขตกว้างขึ้น การได้พบปะกันภายนอกบล็อกย่อมทำให้เกิดการเรียนรู้และความเข้าใจกันมากขึ้น เกิดเป็นเครือข่ายทางสังคมสมตามเจตนารมณ์ของที่นี่ gotoknow ครับ...
มาถึงวันนี้อยากจะยืนยันอีกครั้งครับว่ามิตรภาพดี ๆ หาได้ที่นี่เสมอครับ...
ขอบคุณเจ้าของบันทึกนี้กับมิตรภาพดี ๆ ครับ...
ขอบคุณมากครับ...
สวัสดีค่ะ
มิตรภาพที่เกิดขึ้นไม่ได้อยู่แค่ในบันทึกแล้ว แต่ได้ขยายขอบเขตกว้างขึ้น การได้พบปะกันภายนอกบล็อกย่อมทำให้เกิดการเรียนรู้และความเข้าใจกันมากขึ้น เกิดเป็นเครือข่ายทางสังคมสมตามเจตนารมณ์ของที่นี่ gotoknow ครับ...Mr.Direct
เห็นด้วยค่ะ พูดคุยกันบ่อยๆเข้า บางที ยังนึกว่า รู้จักกันมานานหลายปีแล้วจริงๆค่ะ
ตอนนี้มีคนให้ความสนใจเชียงรายมากขึ้นมากค่ะ
มีศักยภาพหลายอย่างเช่นแหล่งท่องเที่ยว และท่าเรือขนส่งสินค้าที่สำคัญของภาคเหนือ
มีที่อยู่ที่เชียงราย แต่ให้เขาเช่าทำนาอยู่ค่ะ
สวัสดีครับ อาจารย์
บางครั้งก็น่าเหลือเชื่อว่ามิตรภาพใน gotoknow จะประสานคนได้ขนาดนี้ อาจเป็นเพาะเราสื่อสารกันในโลกไซเบอร์จนคุ้นชิน แล้วพอถึงโลกแห่งความเป็นจริงเราก็ไม่ต้องศึกษาอะไรเพิ่มเติมมากนัก
ผมประสบกับตัวเองตลอดเวลา ที่เจอBlogger ในหลายๆสถานที่และเวลา
มีความสุขและอิ่มเอมครับ
ผมต้องขอขอบคุณเพื่อน ผ่านบันทึกนี้ด้วย
ผมรู้สึกว่าเมืองหลวงไม่แล้งน้ำใจ และชีวิตที่นั่นทำให้เด็กดอยแบบผมมั่นใจขึ้นมากเลยครับ
ผมค่อนข้างจะแน่ใจและมั่นใจในมิตรภาพระหว่างชาวชุมชนBlog ไปไหนก็มีน้ำใจที่ดีมอบให้กันนะครับ
เรื่องเครือข่ายคนทำงานเพื่อสังคม เครือข่ายคนทำงานรุ่นใหม่ที่เราเคยคุยกัย แม้แต่คุยกับ สมพร (เม้ง)ก็ดี ผมคิดว่ามันเริ่มชัดผ่านมิตรภาพระหว่างเพื่อนกับเพื่อนขึ้นบ้างแล้ว
ขอบคุณสำหรับน้ำใจอันดีที่ดูแลผมตลอดช่วงที่อยู่กรุงเทพครับ
พี่ศศินันท์
มีโอกาสคงได้พบปะกันบ้างนะครับ ตามโอกาส ครั้งต่อไปเห็นว่าจะมีการจัดงานรวมพลคนเขียน blog ที่กรุงเทพฯ นะครับ
เรื่องนี้ผมเองก็เคยเขียนมานานแล้วครับ เรื่องของเครือข่ายทางสังคม human mapping ในอนาคตอันใกล้เราจะเครือข่ายโยงใยคนเก่ง คนดีที่อยู่ทั่วประเทศเป็นพลังทวีคูณ (Synergy) เกิดขึ้นในกลุ่มของคนดี มีปัญญา โอกาสแบบนั้นจะเกิดขึ้นในอนาคตอันใกล้ครับ
ขอบคุณครับผม
สวัสดีค่ะคุณเอก
มายิ้มกับกาแฟลาเต้และเอสเพรสโซ่ที่มีความเหมือนที่แตกต่างอย่างลงตัวของทั้งคู่ค่ะ..
มิตรภาพงอกงามได้เสมอจาก go to know เพราะเรา know to go ...อิ อิ อิ ^ ^
คุณเบิร์ด ครับ
เพราะ Know to Go นั่นเองครับ
แอสเพรสโซ่ กับ ลาเต้ แม้จะเป็นคนละรสชาติ แต่ก็กาแฟเหมือนกัน เติมคาเฟอีนเข้าเส้นเลือดเหมือนกันครับ ...
ไปกรุงเทพครั้งนี้ ผมเรียกว่าคุ้มมากครับกับภาระกิจ ที่ผมมีอยู่ และยังมีโอกาสได้พูดคุยกับเพื่อนที่อยากเจอด้วยต้องขอบคุณความเหมือนในความต่าง ของมิตรภาพครับ...
ผมผ่านมหาวิทยาลัยท่านแล้วครับ เห็นป้ายแล้วคิดถึงท่านเลย - - -มีโอกาสดีๆผมไปเยี่ยมท่านถึงที่(กระท่อมน้อยปลายนา) เลยครับ
ลาเต้ กับเอสเพรสโซ่ มันก็เป็นกาแฟในเมนู เพียงแต่รสชาติที่เข้มข้นต่างกันครับ อย่างท่านต้องจิบชาอู่หลง เบอร์ 12 บนดอยกับผมดีกว่า ยามท่านไปเยือนเมืองเหนือ ผมจะต้อนรับท่านด้วยอู่หลงก้านอ่อน อย่างดีครับ
กรุงเทพ ฯ หากไม่มีเหตุจำเป็นเป็นเมืองที่ผมอยากหลีกลี้ไปไกลๆ ผมไม่คุ้นชินหลายๆประการ- - -บ้านนาผมดีกว่าเยอะครับ
แล้ว จึ่งสนทนากัน หลังจากนั้นครับผม :)
ขอบคุณครับผม
เมืองหลวงของเรา
เมืองแห่งนี้มีคนที่หลากหลาย
แต่งร่างกายสวยศรีมีสีสัน
บ้างโทรมเศร้าเหงาหงอยละห้อยกัน
บ้างวิ่งวุ่นบากบั่นกัดฟันทน
ณ เมืองนี้มีคนใจสูงส่ง
ทั้งซื่อสัตย์ซื่อตรงยืนยงล้น
ภาพมายาภาพความจริงทุกสิ่งสนธิ์
แล้วแต่มุ่งคิดค้นควานหากัน
ขอบคุณครับผม !!!
คุณเอกครับ -
นี่คือชีวิตครั้งแรกที่ผมเข้ามาสู่ร้านเน็ตฯ และนี่คือการมากรุงเทพฯ อย่างแปลกเปลี่ยว ผมเคยบอกกล่าวต่อคนรอบข้างเสมอว่า หลงใหลการเดินทางพอ ๆ กับการตระหนักรู้ว่า การเดินทางมักว้าเหว่เสมอ หรือเพราะแท้ที่จริงผมหลงใหลในความว้าเหว่ของการเดินทางก็ไม่รู้ได้ -
....
พรุ่งนี้ผมจะใช้ชีวิตอย่างมีความสุขในจตุจักร (สวนแห่งหนังสือ) พูดคุยกับมิ่งมิตรร้านหนังสือสักพักก็คงกลับบ้านที่สารคาม
....
ในร้านเน็ตคึกคักและเสียงนักฆ่าทำการฆ่าฟันและสู้รบจากเกมส์ต่าง ๆ ดังก้องจนผมตกใจ อันที่จริงคนอื่นก็ฟังแสนธรรมดาและคุ้นชินไปแล้ว ส่วนผมนี่มันครั้งแรกของการเข้าร้านเน็ต จึงย่อมแปลกใหม่อย่างเลี่ยงไม่ได้
.....
ผมมีโลกเงียบของตนเองเสมอ ... นี่หากน้องนุ่งรับรู้ว่ามากรุงเทพฯ แล้วไม่บอกข่าวก็มีหวังโดนต่อว่าอยู่ไม่น้อย ,
....
มิตรภาพอันยิ่งใหญ่เกิดขึ้นในโลก G2K เป็นสิ่งมหัศจรรย์สำหรับผม เพราะถ้าไม่เข้าสู่โลกแห่งการเรียนรู้นี้ก็คงไม่มีวันได้พานพบมิ่งมิตร "คอเดียวกัน" เป็นแน่
มีความสุขที่ได้เขียนบันทึก, บางครั้งก็ทุกข์ที่ไม่ได้เขียนและเข้าเยี่ยมเยียนผู้คน แต่ก็เชื่อว่าทุกท่านเข้าใจในวิถีแห่งงาน ซึ่งผมราวกับถูกงูเหลือมตัวใหญ่รัดตัวจนกระดิกตัวแทบไม่ได้
.....
โลกแห่งการเรียนรู้แห่งนี้งดงามและอิ่มเอมด้วยมิตรภาพเสมอ...
ผมระลึกถึงกัลยาณมิตรอย่างไม่รู้จบ -
อ่านแล้วชื่นใจ อิ่มใจครับ
สังคมแบบนี้ไม่ได้สร้างกันง่ายๆ บนโลกไซเบอร์ แต่มันก็ได้เกิดขึ้นแล้ว
กับคำว่า "กัลยาณมิตร"
ขอบคุณครับ
มิตรภาพดี ๆ เริ่มต้นที่หัวใจ
สวัสดีค่ะ น้องเอก
บันทึกที่อบอวลไปด้วยมิตรภาพนี่อ่านแล้วสบายใจ....
เบิร์ดก็ช่างเปรียบนักนะคะ ลาเต้ กับเอ็กเพรสโซ ความเหมือนที่แตกต่างอย่างลงตัว...
พี่เห็นด้วยไปแล้วอะค่ะ : )
สวัสดีค่ะน้องเอก
เห็นด้วยค่ะว่า มิตรภาพดีๆ หาได้ที่ G2K โอกาสที่ได้พบน้องเอกเมื่อเดือนก่อนดีใจมากค่ะ น้องเอก ที่พบ เหมือนกับที่พบบนตัวหนังสือที่น้องเอกเขียน ... ทำให้การพบกัน ครั้งแรก ไม่ได้เป็นการพบคนแปลกหน้า จริงมั้ยค่ะ...
สวัสดีค่ะคุณเอก แวะมาเยี่ยม ชื่นชมคนชอบอ่าน ชอบคิด ชอบเขียน และมีมนุษยสัมพันธ์ดีเยี่ยม
มิตรภาพที่เกิดขึ้นจากG2K ได้งอกงาม กระจายไปทั่วทุกหนแห่ง เป็นความอุดมสมบูรณ์ของทั้งมิตรภาพและปัญญาจริงๆค่ะ
สวัสดีครับน้องชาย
ยินดีด้วยครับที่การเดินทางมาทำงานครั้งนี้ได้ทั้งงาน มิตรภาพ แถมยังได้หนังสือดีๆติดมือกลับไปด้วย
เรื่องการเลือกซื้อหนังสือ รู้สึกว่าเราจะคล้ายๆกันนะครับ บางครั้งแค่เห็นชื่อหนังสือก็อยากจะซื้อเต็มที่แล้ว แต่ขอชัวร์อีกหน่อย ถ้าหากเปิดดูสารบัญแล้วใช่เลยก็ตัดสินใจซื้อแล้วครับ ไม่จำเป็นต้องอ่านเนื้อหา
หากเรารู้สึกเปล่าเปลี่ยวในท่ามกลางผู้คน เป็นความเจ็บปวดร้าวลึกมากกว่าเหงาอยู่เพียงลำพังในห้องของตัวเอง
ผมเข้าใจดีว่า พื้นที่แปลกออกไปเรากำลังปรับตัวตลอดเวลาเพื่อเรียนรู้สิ่งที่ใหม่
การไปเมืองหลวง ผมเองก็ไม่คุ้นชิน ผมคิดกับตัวเองเสมอว่า ผมไม่เหมาะสมที่จะมาอยู่ที่สถานที่แบบนี้ ซึ่งที่นี่อาจจะพร้อมด้วยสิ่งอำนวยความสะดวกที่เราอยากได้ แต่นั่นก็ไม่ได้เป็นคำตอบที่แท้จริงของความต้องการเรา
เมื่อแสงอาทิตย์เปิดฟ้าที่รังสิต
ผมแปลกใจว่าเด็กตัวน้อยกระเตงกระเป๋าไปโรงเรียนในเวลาเช้ามืด เห็นผู้คนมากมายตื่นจากหลับไหล เตรียมตัวเดินทางคึกคัก...นี่ถ้าเป็นบ้านผมทุกคนยังคงหลับไหลอยู่ ยังคงฝีนไม่จบเรื่อง
ผมเพิ่งเดินทางมาจากพะเยา ผมไปนอนพักแบบโฮมสเตย์และเรียนรู้วิถีชุมชนผ่านการไปทำงานประเด็นการท่องเที่ยวที่ทำอยู่ วิถีของผม และวิถีคนท้องถิ่นทางเหนือ เป็นความสุขที่ผมคุ้นชินด้วย
วิถีที่ต่างในเมืองกับชนบท และทางเลือกในใจ
ผมเชื่อว่าคุณพนัสคิดเหมือนผม
หากมิตรภาพเปรียบเสมือนกาแฟยามเช้าอันหอมกรุ่น ที่หลายคนถวิลหาอารมณ์ รสชาติ บรรยากาศแบบนั้น
การเข้ามาทักทายของคุณธรรมาวุธ ก็เป็นความรื่นรมย์ของคนเขียน Blog อย่างผม...เพียงเพราะผมติดตามข้อเขียนสม่ำเสมอ อ่านแล้วคิด คิดแล้วอ่านซ้ำ เป็นเช่นนี้อยู่บ่อยๆและชื่นชมในใจตลอดเวลาด้วยครับ
บางครั้งมิตรภาพที่ดีไม่จำเป็นต้องแสดงออกมา แต่ผมเลือกที่จะบอกออกไปเพื่อให้คนรอบข้างผม รับรู้ในสิ่งที่ผมจะเอ่ยออกมา
เป็นสายใย แห่งมิตรภาพที่อบอุ่น
ขอบคุณครับผม
อาจารย์ Handy ที่เคารพรัก
มีคนบอกว่า กาแฟที่รสชาติดีเป็นส่วนผสมลงตัวระหว่างอราบิก้าและโรบัสต้า
อราบิกาขึ้นดีทางเหนือ รสชาติกลมกล่อม นุ่มละมุน
โรบัสต้า รสชาติเข้มข้น เต็มรสกาแฟ กลับเติบโตได้อย่างดีที่แดนใต้
สองอย่างมาผสมกันได้กาแฟรสชาติที่หนึ่ง...
คงเหมือนมิตรภาพที่ผมพบเจอ ในหลายครั้งกับคนหลากถิ่น หลากความคิด แต่นั่นคือความกลมกล่อมของถ้วยมิตรภาพอุ่นๆ
เช่นเช้านี้ของผมครับ
ขอบคุณอาจารย์พินิจมากครับ ที่มาเติมรสชาติความละมุนครับ
เปิดใจ และใจเชื่อมโยงใจ เป็นสายใยของมิตรภาพดีๆ
รักกัน สมานฉันท์ -- -
ขอบคุณครับ คุณต้อม
นั่งคิดไปถึง กระท่อมน้อยปลายนา อันแสนสงบ และสถานที่แบบนั้นเองใครก็ถวิลหา รวมถึงผมด้วย
การที่ได้สัมผัสธรรมชาติแบบใกล้ชิด ทำให้เราเป็นหนึ่งเดียวกับธรรมชาติ ความสุขมากระซิบใกล้ๆนั่นเอง
ผมเชื่อมั่น และให้กำลังใจ
กับมิตรภาพที่ดีนะครับ
มีหลากหลายครับ
เพราะสังคมGotoknow เองก็เป็นสังคมที่มีทั้งคนหลายระดับ ผมหมายถึงทั้งการศึกษา อารมณ์ วิธีคิด และหลายๆอย่าง
ดังนั้นโอกาสในการขัดแย้งก็อาจจะมีครับ
แต่การมองแบบอาจารย์นั้นดีมากครับ ผมเองที่ได้สัมผัสผมก็เชื่อครับว่าเป็นสังคมที่ผมได้เรียนรู และที่สำคัญผมได้รับมิตรภาพจากตรงนี้ตลอดเวลาครับ
ขอให้กำลังอาจารย์ต่อไปนะครับ
ง่ายงามในความรู้สึก
ลึกซึ้งถึงเรื่องราว
กล่าวขานผ่านอักขระ
เป็นจังหวะของมิตรและการแบ่งปัน
----- ^.^ ------
ร่วมชื่นชมด้วยคนคะ
น่ารักเหลือเกิน...ทั้งสองคน
น้องเอก เขียนบันทึกนี้ได้น่าประทับใจมากๆ อ่านแล้วมีความสุข
ขอบคุณ gotoknow นะคะ ที่ทำให้เรารู้จักมิตรภาพที่งดงามเช่นนี้ ^__^
ว่างๆ มาดูหนังสือที่ปัตตานีบ้างนะครับ จะได้ตื่นเต้นไปอีกแบบครับ มิตรภาพเกิดขึ้นได้ทุกที่ครับ เพียงเราเปิดใจ ว่างๆ คงจะไปเที่ยวเจียงใหม่บ้าง
ขอบคุณมากครับ ที่ได้อ่านบทความนี้ช่วยให้ผมได้คิด เรียนรู้ และมีความหวังมากขึ้น
สวัสดีครับพี่แอมป์
ขอบคุณที่มาเยี่ยมครับ
พยายามจะเขียนบันทึกออกมาอ่านง่ายๆครับ ช่วงนี้มึนมากกับเอกสารงานวิชาการทั้งหลาย ไปกรุงเทพก็ไปทำงานด้วยครับ แต่ก็พอมีเวลาปลีกตัวออกมาพบเพื่อน
ไม่ผิดหวังครับ เจอกันจริงๆก็แลกเปลี่ยนกันสนุกสนานจนลืมเวลา
หลายครั้งที่ผมเดินทางไปทำงานต่างจังหวัดที่มี คนเขียนบันทึกอยู่ ผมเองได้พบกับท่านเหล่านั้น ไม่มีเลยที่ไม่ประทับใจ
ต้องขอบคุณเวปบล๊อก ขอบคุณเครือข่ายพวกเราที่เหนียวแน่นด้วยมิตรภาพ
เรียน อ.ดร.อรรณพ ครับ
เมื่อไป มมส. ครานั้น ผมก็ได้มิตรภาพ และความเอื้อเอ็นดูจากอาจารย์และพี่ๆเพื่อนๆชาว มมส.มากครับ ผมยังจำไว้ไม่เคยลืม
มีโอกาสผมจะไปอีก อาจด้วยภาระงานด้วยครับที่ต้องไปแถบนั้นบ้าง
ท่านอาจารย์สบายดีนะครับ งานคงเยอะขึ้นผมเห็นว่า จำนวน นศ. มมส. เยอะมากเลยครับ ในปีการศึกษาใหม่ที่มาถึงนี้
ขอบคุณอาจารย์มากๆครับ
เมื่อไปเยือนขอนแก่น ผมได้พบเพื่อนๆพี่ๆคนเขียนบันทึกที่เปี่ยมมิตรภาพเหมือนกัน
ต้องขอขอบคุณอาจารย์ มา ณโอกาสนี้ครับ ต้องบอกว่าบุคลิกและวิธีการเขียนของอาจารย์ก็เหมือนกับบันทึกที่เขียนเลย เป็นมิตร และ ยิ้มง่าย(บันทึกยิ้มง่าย)
การพบกันครั้งแรก ก็ไม่ใช่การพบคนแปลกหน้า แต่กลับคุ้นเคยกันมาก - - -
หากได้มีโอกาสไปอีกครั้ง ..จะไปรบกวนอาจารย์อีกนะครับ
สวัสดีครับ อาจารย์
นับตั้งแต่ได้พูดคุยกับอาจารย์ที่บางเจ้าฉ่า อ่างทองก็ไม่ได้ไปทักทายอาจารย์อีกเลยหลังจากนั้น
อาจารย์สบายดีนะครับ
ผมเองก็เดินทาง - ทำงาน ประเด็นงานวิจัย ที่ผมทำอยู่ มีความสุขดี และสุขที่ได้เจอผู้คนครับ
อาจารย์เป็นผู้หนึ่งที่สร้างแรงบันดาลใจให้ผมครับ
สวัสดีครับ อาจารย์พี่อ๋อย
ประทับใจ อ.พี่อ๋อยมากครับ เป็นพี่สาวที่น่ารักและแสนดีมากๆ
ผมขอให้กำลังใจในการทำข้อสอบและเตรียมตัวสอบโทเฟิลนะครับ
คิดว่าไม่ยากเกินความสามารถของพี่อ๋อยครับ
ช่วงนี้ผมเดินทางบ่อย และการที่ได้เดินทางผมก็พบเจอมิตรของผมที่รู้จัก ส่วนหนึ่งก็ผ่านบล๊อกนี้
ชีวิตมีความสุขดีครับ
สวัสดีครับ
พี่กบ
ช่วงที่ผมไปที่เมืองหลวง และทราบจากอีเมลล์ว่าพี่อยู่ที่ต่างประเทศ เลย อดได้นั่งพูดคุยเลยครับ
ผมเข้าร้านหนังสือเป็นประจำ และมีความสุขครับที่ได้อ่านหนังสือเหล่านั้น เป็นเวลาที่ผมหวงแหนมาก หากมิตรของผมที่ชื่นชอบการอ่านเหมือนกัน วิเศษเลยครับ
เรื่องของหนังสือ เดี๋ยวนี้การออกแบบทำได้ดีขึ้น และน่าดึงดูดมากขึ้น อย่างไรก็ตามผมมองว่าการพิถีพิถันตั้งแต่หน้าปก ข้างในคิดว่า น่าจะมีคุณภาพ
ผมเชื่อแบบนี้ครับ
ขอบคุณพี่กบมากครับ
สวัสดีครับน้องพิมพ์
ง่าย งามและเป็นความรู้สึกที่ดีครับ เป็นมิตรภาพที่เราหาได้ในโลกเสมือนและโลกความเป็นจริง
"ง่ายงามในความรู้สึก
ลึกซึ้งถึงเรื่องราว
กล่าวขานผ่านอักขระ
เป็นจังหวะของมิตรและการแบ่งปัน"
สวัสดีครับอาจารย์
ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ และมีโอกาสที่ได้แลกเปลี่ยนกัน
ผมมีหนังสือดีๆที่ชื่อ "มิตรภาพ"อยู่ใต้หลายเล่มเลยทีเดียว
ที่ มอ.ปัตตานี ผมมี "เม้ง" เพื่อนรักของผมอยู่ที่นั่น หากเขากลับมาผมไปเยี่ยมเขาแน่นอนครับ
พี่สุครับ
ยินดีครับที่พี่สุเป็นส่วนหนึ่งในบันทึกนี้ ซึ่งพี่ให้ความรู้สึกที่ดีต่อคำว่า "มิตรภาพ"เสมอมาผ่านบันทึกที่พี่เขียน ไม่ว่าจะเพลงหรือถ้อยคำ
ขอบคุณครับผม
น้องปริวัตร
ยินดีครับ หากบันทึกสร้างความรู้สึกที่ดีขึ้นมา
มิตรภาพไม่ยาก ขอคำว่า "จริงใจ" แค่นั้นเอง
เราให้เขา เขาให้เรา แต่ให้ดีที่สุดให้โดยไม่หวังผลอันนี้เป็นสุดยอดเลยครับ
สบายดีนะครับผม
ข่าวว่า ปีหน้าจะเรียนต่อ โชคดีเราอาจได้เป็น นศงรุ่นเดียวกันครับ เพราะสาขาที่น้องสนใจ ผมสนใจเช่นกันครับ. ..(คุณโอ๋ แจ้งมาครับ)
สวัสดีครับ
ก็มีโอกาสลองเดินเข้าไปหามิตรภาพ -- -และทักทายกับมันดูครับ บางทีเวลาก็ไม่ใช่อุปสรรคจริงๆสำหรับ "การ" นี้
ผมเองมีโอกาสเดินทางไปเหนือ ล่องใต้ เป็นโอกาสดีครับ ที่เจอผู้คนที่หลากหลาย มุมมอง วิธีคิด แต่เรารักกันได้ เรามีมิตรภาพที่ดีต่อกันได้
ผมก็คิดว่า "มิตรภาพ" ที่ผมได้รับมันมีคุณค่ามากเลยครับ ผมจะรักษาให้ดีที่สุดครับผม
คุณคือ มิตรภาพที่กำลังเดินทางเข้ามาหาผม และผมเปิดออกรับอย่างยินดีครับ