ในขณะที่ผมกำลังนั่งเขียนบันทึกนี้ ก็คงเป็นช่วงเวลาที่ชาวอนุกรรมการ KM ของมหาวิทยาลัยมหาสารคาม กำลังจัดประชุม KM workshop ....
ก่อนหน้าที่ผมจะออกเดินทางมายัง มศว องครักษ์ไม่นานนัก ผมเคยได้รับเกียรติชักชวนสายตรงทางโทรศัพท์จากท่านอาจารย์แพนด้าให้เข้าไปช่วยงานครั้งนี้ด้วย...โดยเข้าใจว่าจะต้องรับผิดชอบเรื่องพิธีการ หรือการเป็น พิธีกรนั่นเอง...
อารมณ์หนึ่งผมก็ดีใจที่เวทีแห่งความรู้นั้นได้เปิดรับผมเข้าไปมีตัวตนในทีมงานของมหาวิทยาลัย แต่อีกอารมณ์หนึ่งก็หวิวหวั่นไม่ใช่น้อย เพราะการเป็นพิธีกรก็คงไม่ใช่ว่าใคร หรือใครก็เป็นกันได้....
ผมใหม่ต่อการจัดการความรู้...ใหม่ต่อการรู้จักมักคุ้นของชาว KM มมส ใหม่และแปลกหน้าสำหรับชาว KM ทั้งหลาย...และถ้าผมได้ทำหน้าที่ตรงนั้น ผมคงต้องทำการบ้านมากกว่าทุกครั้งและทุกงาน.....
จนแล้วจนรอดผมก็ไม่สามารถกลับไปเป็นส่วนหนึ่งในบรรยากาศแห่งการจัดการความรู้ในเวทีตรงนั้นได้... เพียงเพราะความรับผิดชอบที่มีต่อหน้าที่ด้านกีฬาก็ไม่ได้ยิ่งหย่อนไปกว่ากัน
.....
ผมยอมรับโดยดุษฎีว่า "เสียดาย" โอกาสในการเข้าร่วมประชุมครั้งนี้มาก... มาก ! และมากมายก่ายกอง ! เป็นไหน ๆ
เสียดาย เพราะนั่นคือเวทีแรกอย่างเป็นทางการของผมที่ควรจะมีโอกาสได้อยู่ในเวทีแห่งการจัดการความรู้แบบ "ตัวเป็นๆ "
เสียดาย ที่ไม่มีโอกาสได้สัมผัสตัวตนและบรรยากาศจริงในการเรียนรู้ร่วมกับวิทยากรผู้ทรงคุณวุฒิ
เสียดาย ที่ไม่มีโอกาสได้พบหน้าพันธมิตร หรือกัลยาณมิตรที่ผมไม่เคยได้พบหน้าและรู้จัก (ตัวตนเป็นๆ) ของท่านทั้งหลาย ...หากแต่ตลอดระยะเวลาร่วมไม่ถึงสองเดือน ผมเพียงแต่ได้รู้จักและลึกซึ้งในมิตรภาพอันยิ่งใหญ่ของท่านทั้งหลายผ่าน blog เท่านั้นเอง
...
ยอมรับครับ....เสียดายในโอกาสอันดีแห่งการประชุม KM ครั้งนี้มาก
เสียดาย แต่ไม่เสียใจ เพราะเชื่อว่า โอกาสหรือเวทีเดียวกันนี้จะยังมีขึ้นอีกครั้งอย่างแน่นอน...ไม่ว่าที่ไหนสักแห่ง....
เสียดาย แต่ไม่เสียใจ เพราะเชื่อมั่นว่า ทุกสิ่งอย่างที่ก่อเกิดและดำเนินไปในการประชุมครั้งนี้ จะถูกบันทึกและสื่อสารผ่าน blog ในอีกไม่ช้า...
โลกแห่งการเรียนรู้กว้างใหญ่ไร้พรมแดน และวันเวลาแห่งการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ก็ไร้ซึ่งอาณาจักรแห่งเวลา
และผมก็จะรอเรียนรู้แลกเปลี่ยนจากเวทีนั้นแทน.. !
เรียนพี่พนัส
สวัสดีครับ...และขอบคุณนะครับสำหรับแง่คิดและกำลังใจ และคงต้องเรียนรู้จากถ้อยคำนี้ที่กรุณาได้แนะนำผมมา... "เราจงมั่นใจและภาคภูมิใจกับสิ่งที่เราได้เลือก"
ขอบคุณมากครับ..และผมก็ภูมิใจในสิ่งที่ได้ตัดสินใจไปแล้ว..
พี่ไม่รู้นะเนี่ยว่าแจ๊คเองก็ไม่ได้เข้าร่วมประชุม KM แต่ก็พอจำได้ว่าตรงกับที่ สมศ. มาประเมิน
สู้ครับสู้ !....คนหนุ่ม หัวใจหนุ่มย่อมมีไฟและพลังอย่างล้นเหลือ
ฝากเมียงมองลอดหน้าต่างด้วยคนนะ