ได้เห็นตามที่อยากเห็นเลยครับ

ชอบสีของโบสถ์ด้วย หลังคามีมอสขึ้นด้วยนะครับ

....

งานที่อาจารย์เดินทางไปในครั้งนี้น่าสนุกนะครับ

ขอบคุณครับที่นำมาภาพมาให้ชมครับ 

แม่นแล้วค่ะ อ.จตุพร หลังคาโบสถ์เห็นมอสขึ้น บรรดาดาราหน้ากล้องของเราก็จับภาพกันเป็นแถว

เสียดายอย่างเดียวว่า เราใช้เวลาพูดคุยกับชาวบ้านไม่ได้ทั่วถึง เพราะว่าไปเพียงบ่ายเดียว พอเช้าก็ทำบุญ ตักบาตร แล้วก็เปลี่ยนสถานที่ไป ห้วยฮ่องไคร้ ... สิ่งที่ได้ก็คือ ความรู้สึกเชิงบวก ต่อ โฮมสเตย์ ที่รู้สึกว่า ที่นี่ ชุมชนมีส่วนร่วมกันจริง เห็นจากหลายสิ่งหลายอย่างที่เขาแสดงความช่วยเหลือกันและกันละค่ะ ที่สำคัญก็คือ ภายใต้การบริหารจัดการของพ่อหลวงละค่ะ

ครับผม อาจารย์หมอ

ตรงนันผมยกให้เป็นคุณูปการของ "งานวิจัยเพื่อท้องถิ่น" ที่เกิดกระบวนการ ที่ให้คนในชุมชน "พ่อหลวงพรหมมินทร์"  ได้เป็นนักวิจัยชาวบ้าน ร่วมกับชาวบ้าน ได้ใช้ศักยภาพที่เป็นจุดแข็งของแม่กำปอง คือ ทุนทางธรรมชาติ ศิลปวัฒนธรรม และความรักสามัคคี เติมเต็มจิตสาธารณะของผู้นำ ที่ทุ่มเทกับงานเพื่อส่วนรวม ...ที่นี่

ผมกับพ่อหลวงมีโอกาสได้คุยกันบ่อยครั้ง ช่วงหลังในเวทีที่ สกว.จัดขึ้นบ่อยๆ ชื่นชมในความสามารถของท่านมาก

เราทำงานประเด็น community Based Tourism เหมือนกันครับ จะมีการขยับเครือข่ายที่เชียงใหม่ ส่วนผมขยับเครือข่ายที่แม่ฮ่องสอน ภายใต้บริบทของโครงการวิจัยเพื่อท้องถิ่น ที่กระจายทั่วภาคเหนือ ในประเด็นดังกล่าว และมาช่วยกันในส่วนของกลุ่มภาคเหนือด้วยครับ ตอนนี้...

 การจัดการองค์ความรู้ที่ชัดเจนที่แม่กำปอง เป็นกลไกของงานวิจัย ที่ให้ชุมชนทำ KM อย่างเป็นระบบ

เป็น KM ที่เนียนอยู่ในวิถชีวิตี และ ชุมชนมีความสุขที่ได้ร่วมสืบสานภูมิปัญญาของพวกเขา

มีดีอีกมากครับ...ที่แม่กำปอง 

ตามมา...เพื่อขอกล่าวคำว่า "อรุณสวัสดิ์" คะ..

ตามเสียงไก่ขันมาจากบันทึกก่อนหน้านี้ จำได้ว่าเคยเดินทาง...นอนบ้านพัก...ชาวบ้าน..ฟังเสียงลมหนาว..และแอบมามองดูดาว...ณ เชียงใหม่ ยังทำให้หวนคิดถึง...และอาวรณ์ยิ่งนัก พักหลังๆ ที่ไปส่วนใหญ่จะอยู่แต่ในตัวเมือง...คงหาโอกาสสักวัน..ย้อนรอย...ชีวิตการเดินทางอีกครั้ง....คะ

ยังไม่ได้บอก Dr.Ka-Poom ว่า เวลาไก่ขันนี่ได้อารมณ์มากเลยนะคะ เธอก็จะกระพือปีกก่อน ... เพราะนอนฟังได้ยินเสีย พั่บ พั่บ และก็ เอ้กอีเอ๊กเอ้ก (สะกดถูกมั๊ยน๊อ) และก็เงียบ เดี๋ยวไก่ฝากกระโน้น ก็ส่งเสียงเดียวกันตามมา เธอก็ส่งเสียงอีก และอีกฟากหนึ่งก็ส่งเสียงตามกันมา สลับกันไปมานี่ละค่ะ

และที่น่าทึ่งก็เป็นเรื่องจริงนะคะ ว่า ตอนก่อนเวลา 6 โมงน่ะ เธอส่งเสียงต่อเนื่องกันสั้นๆ แต่พอ 6 โมงปั๊บก็ระดมกันเลยละค่ะ ไม่รู้ว่าทำไมเป็นเช่นนั้น

ตามมาฟัง...เสียงไก่ขัน..ของคุณหมอนนทลี...อีกครั้งคะ...

มองเห็นภาพเลยคะ...เดี๋ยวนี้ในตัวเมืองไม่เคยได้ยินเสียงไก่ขันอีกแล้วคะ...