ต่อจาก
บันทึกที่ 1 ยังมีประเด็นที่ตกหล่นหลังจากชมภาพยนตร์เสียงกู่จากครูใหญ่ที่น่าสนใจอีกหนึ่งเรื่องค่ะ
คุณบุญเจิดตั้งข้อสังเกตว่า ความจริงเรื่องราวดีๆแบบนี้ ในประเทศไทยเราก็มีอยู่มาก จากประสบการณ์ที่ได้เคยไปสัมผัสใน จ.แม่ฮ่องสอน ก็ได้เห็นนักพัฒนาที่สามารถพัฒนาโรงเรียน หรือชุมชนบนดอยได้สำเร็จมากมาย (ฟังถึงตอนนี้ พี่เม่ยแว๊บ นึกถึงคุณ จตุพร ขึ้นมาทันทีเลยค่ะ)
คุณบุญเจิดบอกว่า "ผมตั้งความหวังไว้ว่า หากได้ชมภาพยนตร์แบบนี้ในครั้งต่อไป คงจะได้เห็นเรื่องราวของ "คนไทย" บ้างนะครับ"
ลึกซึ้งอีกแล้วค่ะ กับหัวใจคุณอำนวยที่มองเห็นคุณค่าของสิ่งที่ตนเองมีอยู่ และไม่รีรอที่จะนำมาบอกเล่าด้วยความชื่นชม
ที่สำคัญ พี่เม่ยภูมิใจมากค่ะ กับหัวใจที่นิยมไทย
อย่างนี้สิคะ ประเทศไทยเจริญ!! ไชโย.....