เมื่อวานนี้ดิฉันได้ทำหน้าที่รับผิดชอบการนำเสนอผลงานวิจัยสถาบัน ในการประชุมวิชาการวิจัยสถาบัน ครั้งที่ ๗ ประจำปี ๒๕๔๙ เรื่องการวิจัยสถาบันกับการปฏิรูปการเรียนการสอน ณ ศูนย์ประชุมสถาบันวิจัยจุฬาภรณ์ กรุงเทพ ห้องย่อยที่ดิฉันรับผิดชอบมีการนำเสนอผลงานวิจัยด้านหลักสูตรและการเรียนการสอน ๗ เรื่อง เจ้าของผลงานมีทั้งที่เป็นอาจารย์และศึกษานิเทศก์ ดิฉันขอนำสิ่งที่น่าสนใจมาเล่าต่อ ๒ เรื่อง
ผศ.สุวรรณา จันทรประเสริฐ จากคณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา นำเสนอผลงานวิจัยเรื่องการพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนการสอนวิชาปฏิบัติการพยาบาลชุมชนขั้นสูงแบบบูรณาการที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญโดยวิธีสตอริไลน์ (storyline technique) ดิฉันได้แนวคำถามที่สามารถนำมาขยาย BAR ได้ เช่น ในกิจกรรมที่จะทำต่อไปนี้ใครมีส่วนเกี่ยวข้องบ้าง แต่ละคนควรมีบทบาทอย่างไรบ้าง ปัญหาที่อาจจะเกิดขึ้นได้มีอะไรบ้าง จะแก้ไขปัญหาอย่างไร เป็นต้น
รศ. วัฒนา สุนทรธัย จากมหาวิทยาลัยกรุงเทพ นำเสนอผลงานวิจัยเรื่องการสร้างความรู้ สู่เกรดคาดหมาย อาจารย์วัฒนาเริ่มการนำเสนอด้วยคำถามที่ว่า “ใครมีเป้าหมายในชีวิตบ้าง คนที่มีแล้ว มีใครเขียนไว้เป็นลายลักษณ์อักษรบ้าง มีใครบ้างได้วางแผนที่จะทำให้สำเร็จ” คำถามช่วยกระตุกให้เราได้คิดเหมือนกัน หลายคนในห้องยกมือว่าตนเองมีเป้าหมาย แต่คิดอยู่ในใจ
อาจารย์วัฒนาได้คิดค้นและพัฒนานวัตกรรมทางการเรียนการสอนวิชาคณิตศาสตร์ เพื่อให้นักศึกษาได้พัฒนาตนเองอย่างเต็มศักยภาพ ให้นักศึกษาตั้งเกรดคาดหมายของตนเอง โดยอาศัยข้อมูลผลการทดสอบพื้นฐานความรู้ของตนเอง รวมทั้งข้อมูลจากปีก่อนๆ เช่นที่ผ่านมาคนที่มีคะแนนเท่านี้จะมีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนเป็นอย่างไร เพื่อให้นักศึกษาตั้งเกรดคาดหมายของตนเองได้อย่างเหมาะสม มีการสร้างแบบฝึกความพร้อม (ทำระบบ tutor ชนิดเอกสาร) สำหรับนักศึกษา ๓ ชุดด้วย ผลการวิจัยพบว่านักศึกษากลุ่มอ่อนและกลุ่มปานกลางที่เข้าร่วมโครงการมีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนสูงกว่านักศึกษากลุ่มอ่อนและกลุ่มปานกลางที่ไม่ได้เข้าร่วมโครงการ นักศึกษาประมาณ ๒ ใน ๓ สามารถทำเกรดได้ไม่ต่ำกว่าเป้าหมาย ท่านผู้ใดสนใจขอรายละเอียดได้ที่ [email protected]
น่าดีใจที่อาจารย์ในสถาบันการศึกษาได้มีการทำวิจัยเพื่อพัฒนาการเรียนการสอนกันมากขึ้น สมาคมฯ จะมีเวทีให้นำเสนอผลงานวิจัยแบบนี้ทุก ๆ ปี
วัลลา ตันตโยทัย วันที่ ๒๖ สิงหาคม ๒๕๔๙