แอบมาตามอ่านค่ะ ^-^

แอบมาอย่างนี้ก็เห็นหมดซิคะ มันน่าหม่ำเสียจริงทั้งเปรี้ยว และปราดเปรียว เหลือเกิน

• แวะมาดูเช่นกันค่ะ

แวะมาอ่านความลับของผู้บริหาร ที่ดิฉันแอบชื่นชอบวิธีการทำงานของอาจารย์มานานแล้วค่ะ

ด้วยความเคารพคะ

          ความจริง มีเรื่องน่าเจ็บใจ เพราะเมื่อคืนดิฉันนั่งปั้นความลับเสียยาวเหยียด แต่ทว่ากดผิดปุ่มตอนจบ ความลับหลายเรื่องก็เลยยังเป็นความลับดำมืดต่อไปค่ะ  เรื่องที่ลับน้อยๆ ก็เลยออกมาแค่นี้ค่ะ เพราะดิฉันทนง่วงไม่ไหวแล้ว.....

          แต่คุณ Bright Lily นอนดึกจังนะคะ ขอบคุณมากค่ะที่แวะมาทักทาย

          คุณรัตติยา ก็เปิด Blog แต่เช้าเชียว อรุณสวัสดิ์ ค่ะ ไป Blog tag ใครบ้างรึยังคะ? 

อาจารย์ครับตรงข้อ 3ที่อาจารย์บอกว่าชอบพินิจงานศิลปะ แต่ไม่มีความสามารถทางศิลปะด้านใดเลยแม้แต่น้อยนิดนั้น ผมว่าอาจารย์มีความสามารถทางด้านงานศิลปะค่อนข้างมากทีเดียวครับ เพราะสังเกตุได้จากการที่ผมออกแบบงานแต่ละชิ้น แล้วนำไปเสนอ อาจารย์จะให้คำแนะนำ และข้อสังเกตุต่างๆ ได้อย่างมือาชีพทีเดียวครับ

อาจารย์มาแบบนิ่ม....แต่กะปุ๋มยิ้มแก้มตุ่ยเพราะกลั้นหัวเราะ ไม่กล้าหัวเราะดังค่ะ...ก๊าก....กับความลับสองข้อแรกค่ะ....

น่ารักมากค่ะ....งั้นก็แสดงว่าอาจารย์ไม่ทานหมูนะคะ...

(^__________________^)

• โชคดีที่คณะสหเวชศาสตร์ กำจัดหนูให้หมดไปได้
• ไม่อย่างนั้นท่านคณบดีทำงานไม่มีความสุขแน่เลยครับ

• อาจารย์มาลินีคะ  เมื่อเช้าอ่านบันทึกของอาจารย์จบมัวตกใจกลับไปหาความลับของตัวเอง (ที่ไม่ค่อยจะมี) เขียนตอบอาจารย์อย่างเร็วตอนนี้พึ่งนึกได้เลยตีโค้งเลี้ยวรถกลับเข้ามาอ่านบันทึกของอาจารย์อีกรอบค่ะ
• พี่เม่ยคะ " ตราปลาหมึก" เนี่ยของเค้าทั้งเค็มทั้งกลิ่นแรงเลยนะคะ  แบบนี้รับรองได้ใจอาจารย์มาลินีแน่ๆ เลยค่ะ
• ความลับที่ไม่ลับอีกต่อไป : Blog tag  >>>  ส่งการบ้านแล้วนะคะ

เอ๊ะ เมื่อกี้ผมคิดว่าทำลิงก์ไปแล้วนะครับ ไม่เป็นไร แก้ตัวใหม่อีกที

แล้วผมก็อัพเดตประวัติโดยใส่ลิงก์ไปยัง Blog-Tag ของตัวเองไปด้วยครับ 

ต้องขอประทานโทษทุกๆ ท่านนะคะ ที่จู่ จู่ ก็หายตัวไป กลับมาตอบอีกทีไม่ทราบเหมือนกันว่า จะมีใครกลับมาอ่านอีกบ้างอ๊ะปล่าว?  (ติดราชการงานเมืองเยอะมากกกกๆๆๆ ค่ะ)

ตั้งแต่พี่เม่ย  สาวแสนสวยสมชื่อ (เม่ย เป็นภาษาจีนกลางแปลว่างามค่ะ ขอบอก...) ถูกใจจริงจริ๊ง กับของฝากน้ำปลาตราปลาหมึก แต่มีข้อห้ามอยู่อย่างหนึ่งนะคะ  คือห้ามทำหกใส่เสื้อผ้าที่สวมใส่  ม่ายเอานะคะ  ม่ายเอา.. น้ำหอมกลิ่นนี้...

คุณวายุส์   หนุ่ม PR รูปหล่อมาดดาราแห่ง AHS  แหม...รู้ได้งัยเนี่ย ว่าดิฉันมีเลือด ศิล ละ ปิล....ดิฉันก็ชอบงานศิล์ปที่คุณวายุส์ตั้งใจทำให้เสมอ  หมายเหตุ ขอขีดเส้นใต้คำว่า ตั้งใจ ซะหน่อย  แล้วใช้สีแดง ทำตัวหนา ถ้าจะให้ดีก็ใช้ Font Tahoma ขนาด 32 ไฮไลท์ด้วยก็ได้ แต่ต้องใช้สีสว่างๆ อย่าให้ตัวอักษรจมหายไปนะคะ....อ้าวๆๆ  เริ่มอีกแล้วเรา... (ไม่เป็นไรค่ะ...คุณวายุส์ เธอเข้าใจดิฉันดี  ดิฉันเป็นอย่างนี้เสมอ...)

คุณโอ๋-อโณ  ผู้มีมนต์เสน่ห์บาดใจดิฉันทั้งตัวหนังสือ และตัวจริง  เมื่อไหร่เจอกันอีก อย่าลืมขอกอดอีกนะ นะ  แต่ว่า...จะบอกอะไรให้ ความลับอีกอย่างของดิฉันคือ ดิฉันขี้ลืมมาก  เพราะฉะนั้น ความลับเวอร์ชันแรกที่ดิฉันทำมันอันตรธานหายไป  มันก็ได้หายไปจากความทรงจำดิฉันแล้วเช่นเดียวกัน ไม่เป็นไรค่ะ แล้วดิฉันจะปั้นใหม่ แบบไม่ Tag ก็ Blog (บอก)    

น้อง Ka-Poom  ค่ะ  พี่เองก็บ้าจี้ค่ะ  อ่านความลับของใครต่อใคร แล้วค้ำขำ (ก๊ากก ๆ เอามือป้องปากแล้วนะเนี่ย)  อ้อ!  ที่แน่ๆ ไก่นา ที่เขาย่างจนหอมกรุ่นและเร่ขายตามสถานีรถไฟพี่ไม่ขอแตะต้องเด็ดขาด แหม! เดี๋ยวนี้ มีไม้ไล่หนู ขายตามข้างทางเต็มไปหมดอีกต่างหาก  กลัวจังเลยว่า เขาไล่หนูตามท้องนา แล้วมันจะหนีเข้าบ้านเราอ๊ะปล่าว !! เหยย !!

สำหรับคุณจันทรรัตน์เนี่ย   ดิฉันไปติดใจเอาตอนที่ไปเจอบันทึกเรื่อง คุณเคยเจอความจริงใจบน gotoknow.org ในรูปแบบไหนบ้างคะ เป็นที่ถูกอกถูกใจดิฉันมากค่ะ เหมือนมีคนช่วยพูดช่วยเขียนให้ได้อย่างใจ ในขณะที่ตัวดิฉันเองไม่มีความสามารถที่จะถ่ายทอดความรู้สึกได้อย่างนั้น และแต่นั้นมา...ก็เฝ้าคอยติดตาม.... รู้ตัวรึปล่าววว!!...ไม่ช่ายผีนะ...อย่ากลัว อย่ากลัว

คุณบอย  เห็นหงิมๆ นิ่มๆ แบบสุภาพบุรุษ อย่างนี้ อย่า เผลอเชียวนะคะ  ทำให้คุณทึ่งและตลึงหงายหลังได้ไม่รู้ตัวทีเดียว คุณบอยเคยเป็นโฆษกที่ทำให้ทุกคนหัวเราะขำกลิ้งยันตั้งแต่ต้นรายการจนจบรายการมาแล้ว  เคยเต้นและร้องแบบพี่เบิร์ด ต้องชิดซ้ายน้องบอย สาวๆ เงี้ย กรี๊ด ๆๆๆ  และเป็นอาจารย์ 5 ส ที่สามารถทั้งในชั่วโมงบรรยายและปฏิบัติ (คิดจะขอไปเป็นวิทยากรอีกแล้วละซิท่า...) ข้อดีอีกอย่างคือ คุณบอยจะรู้ใจดิฉันไปหมด ทีเนี้ย...ต้องรู้ด้วยนะคะว่า ดิฉันกลัวหนูมากจริงๆ โปรดให้ความคุ้มครองด้วย

เห็นไหมคะว่า ดิฉันเลือก Tag ไม่ผิดคนหรอกค่ะ  น้องตูน คุณเจนจิต  รังคะอุไร   เธอจี้ชะมัด ความลับของเธอ และถ้อยความที่สวนกลับข้อคิดเห็นแต่ละท่าน โอย ดิฉันหัวเราะจนเหงือกแทบร่วงพร้อมฟัน  ใครไม่รักให้มันรู้ไป...แต่ขอเตือน...เธอมีแฟนเยอะ... (กันท่าอีกแล้ว..เรา)

คนสำคัญที่ซู้ด (อีกคนหนึ่ง) ที่ดิฉันแอบเป็นแฟนมาตั้งนาน คือคุณ conductor  ยอมรับก็ได้ว่าดิฉันเคยอยากรู้ว่า คุณ conductor เป็นใครกันน้อ??...ตอนนี้ ก็ยังใช่อยู่แต่ต่างจากที่เคย  (พูดให้งงเล่น)  คือว่าดิฉันอยากรู้จักคุณ conductor ต่อไป ในแบบ Bloger โดยไม่อยากรู้ว่าคุณ conductor ชื่อจริงว่าอะไร มีตำแหน่งหน้าที่ใหญ่โตแค่ไหน เพราะถ้าขืนรู้เข้า ดิฉันอาจจะเปลี่ยนไปก็ได้.....  ขอบคุณนะคะ ที่ทำให้ดิฉันได้แสดงตัวตนจริงๆของดิฉัน  เขียนอีก บันทึกอีกต่อไปนะคะ  ดิฉันชอบอ่าน และแน่ใจว่า หลายๆ คนกำลังรออ่านเช่นเดียวกันค่ะ

ดิฉันมีความหลังกับเพลง Brazillian Jazz ค่ะ อ.จันทวรรณ  เพลงที่ดิฉันร้องได้ และหมือนว่าจะร้องได้จบอยู่เพลงเดียว คือเพลงชื่อ Because of you แหม! เล่าแล้ว ก็อยากร้องให้ฟังเดี๋ยวนี้เลย  " Because of you... There's a song in my heart....  Because of you..... my romance has it start. Because of you...the sun will shine..., the moon and star will say you're mine>>> ยังมีอีก เช่น Fly me to the moon Ipanama  ทำนองเพลงแบบ bosanova ไพเราะมากค่ะ  หวานเย็นชื่นใจ ฟังแล้วแทบสัมผัสได้ถึงคลื่นลมทะเล และความอบอุ่นจากไอแดดอ่อนๆ ที่ทอดผ่านทางมะพร้าว ไหวลู่ลม มากระทบถึงหัวใจ........ 

 เอ....เผยความลับอีกแล้ว...เรา...