...ขอบพระคุณทุกท่านสำหรับดอกไม้กำลังใจค่ะ...

***เรียนถาม..พ่อแมว แม่แมวในบ้านหลังใหญ่แห่งนี้ค่ะ กับการควบคุมประชากรแมว ใช้ยาตัวไหน?ตัวละCC ขณะนี้ตัวเมีย9 ผู้8 ตัว***

ของผมพาไปทำหมันทั้งสองตัวเลยครับ

...สวัสดีค่ะท่านอ.ธวัชชัย...การทำหมันแบบผ่าหากแมว1-2ตัวคงพอไหวค่ะ แต่ที่บ้านตัวเมียเกือบ10ตัวคงวุ่นวายน่าดู ก็เลยอยากใช้วิธีการฉีดแทนค่ะ...พึ่งเคยเลี้ยงแมวการให้ยา ฉีดวัคซีน ทำหมันไม่มีความรู้เลยค่ะ...

...ขอบพระคุณค่ะ...

ทำหมัน คุมกำเนิดน้องแมวน้องหมา เอ...ปรึกษาคุณหมอตามคลีนิกรักษาสัตว์

น่าจะมีทางเลือกที่เหมาะนะคะ ถ้าหาวิธีทำได้ อย่าลืมมาเล่าให้ฟังนะคะ ตอนนี้ หกชีวิตแล้ว

   สวัสดีค่ะพี่ตะวันดิน...โดยปกติตามหมูบ้าน ชุมชน ปศุสัตว์จะมีการออกมาฉีดวัคซีนหรือทำหมัน สุนัข แมว อยู่แล้วค่ะแต่ที่สวนไม่ได้อยู่ในชุมชนไม่ค่อยทันข่าว;)) ส่วนมากวัคซีนจะซื้อยามาฉีดเองส่วนการทำหมันสุนัขที่ผ่านมาใช้วิธีคุมเวลาตัวเมียเป็นสัด ปีนี้พึ่งนำวัคซีนมาฉีด..สำหรับแมวพึ่งเคยเลี้ยงแป็บเดียวเป็นฝูงจะพาไปหาหมอคงป่วนน่าดู เมื่อก่อนที่ตลาดแถวๆบ้านมีร้านที่สัตวแพทย์มาเปิดตอนนี้ไม่ทราบย้ายไปไหน...(ตามหาไม่เจอ)

ทำหมันแมวแบบฉีดส่วนมากชาวบ้านทั่วๆจะใช้ยาคุมที่ใช้กับคนเห็นเขาบอกว่าฉีด3เดือน/ครั้ง ฉีด3ครั้งเอาอยู่ ก็ได้แต่ฟังมาไม่กล้าใช้ ที่กทน.พ่อแมวแม่แมวเยอะก็เลยถือโอกาสถามประสบการณ์ผ่านทางนี้ค่ะ

...คงต้องหาคำตอบต่อไป ให้ได้ลงมือปฏิบัติจริงก่อนนะคะแล้วจะเล่าสู่กันฟังค่ะ...

ลูกแมวเยอะจัง  สวัสดีปีใหม่นะคะคุณน้อย น้ำพอง

ถ้าไม่ติดว่าอยู่คอนโดจะขอมาเลี้ยงบ้างคะ..สวัสดีปีใหม่คะ :)

สวัสดีปีใหม่จ้าน้องสาวหล่า เสียงลูกๆที่ทักทายคุณป้าทางโทรศัพท์ หน้าตาเป็นแบบนี้นี่เอง :)))

สุข..สวัสดีปีใหม่ ๒๕๕๖ ครับ...

อิอิ ..น้องแมวพร้อมใจกันจ้องตา

สวัสดีปีใหม่ค่ะ ทพญ.ธิรัมภา

ตอนนี้มีลูก หลาน เหลน เป็นแมวไปแล้วค่ะ(เต็มบ้าน)

สวัสดีปีใหม่ค่ะคุณหมอ  ป.

เมื่อถึงเวลา..แมวบางตัวบทจะมาก็มาอยู่กับเราเองก็มีค่ะคุณหมอ(ที่บ้านมี2-3ตัวที่มาเอง)

สวัสดีปีใหม่ค่ะพี่ Tawandin

ใช่แล้วค่ะเสียงที่แทรกไปตามสายโทรศัพท์คือน้องแมวและน้องหมาค่ะ(แม่หมาแม่แมว อิอิ)

สวัสดีปีใหม่ค่ะ อ.นุ

ขอให้อาจารย์สุข สงบ เย็น ตลอดปีตลอดไปเช่นกันค่ะ

สวัสดีค่ะพี่ นารี

น้องแมวที่บ้านซนครบแ็ก็งค์ และอยากรู้อยากเห็นไปหมดทุกเรื่องเลยค่ะ(ขอมีส่วนร่วม)

 ...ขอบพระคุณสำหรับดอกไม้และกำลังใจจากทุกๆท่านค่ะ...

เมตตาธรรมค้ำจุนโลก..อบอุ่นจังค่ะ..

สวัสดีค่ะคุณใหญ่...ขอบพระคุณที่กรุณาเข้ามาเยี่ยมชมค่ะ สมาชิกแมวเพียบอบอุ่นจนเริ่มร้อนค่ะ:)))

 ***ขอบพระคุณสำหรับดอกไม้และกำลังใจค่ะ***

มวล "พลังสร้างป่า" หวานๆ เพิ่มพูนในวันส่งท้ายปีเก่า น่ายินดียิ่งนัก สาธุเด้อหล่า

สวัสดีค่ะพี่ตะวันดิน   ขอบพระคุณที่แวะเข้ามาเยี่ยมเยือน ส่งความสุขท้ายปีมีความสุขมากๆนะคะ สาธุ สาธุ

ว้าว น้องสาวหล่า

คือเท่ แท้ว้า :)

ว่าแล้ว ก็หอบฟางมาส่งมั่ง เย่ เย่

ตะวันลา... เดือนก็จับฟ้าแทน งามหลาย

ใช้หลังคาเต๊นท์โดมผืนใหญ่ ห่อฟางแบกข้ามรั้วลวดหนามเลยหละ

วันหลัง แขนล้าโยนไม่พ้นลวด ต้องเดินอ้อมเอา ;)

ก๊อกๆๆ น้องหล่าอยู่บ่น้อ ส่งการบ้านจ้า

 ***ขอบพระคุณทุกๆท่านสำหรับดอกไม้กำลังใจที่มอบให้ค่ะ***

   สวัสดีค่ะพี่ตะวันดิน...ตอนนี้กำลังเรียนรู้การปลูกอ้อย ทำนา ปลูกผักค่ะที่กล่าวมาไม่ถนัดเลยค่ะจึงต้องลุยเรียนรู้ทุกขั้นตอนจะได้จำไม่ลืม(มีคนบอกว่า..นี่หละยาลดน้ำหนัก อิอิ)หลังปีใหม่คงได้หว่านข้าวนาปรังและลงมือปลูกฟักแฟง

ฟางที่หอบเป็นฟางจากรถเกี่ยวคงหนักและเหนื่อยกว่าฟางกองจากรถสีนะคะสู้ๆค่ะพี่สาว..ขอบคุณค่ะ...

ผมอยากสนับสนุนให้พี่น้อยใส่รูปใน GotoKnow โดยตรงดีกว่านะครับ ตอนนี้ระบบใส่รูปเราก็ใช้งานได้ง่ายขึ้นแล้วด้วยครับ การฝากรูปไว้ที่อื่นนั้นเราไม่รู้ว่าเมื่อไหร่เว็บเขาจะปิดไม่ให้เอารูปมาแสดงในเว็บอื่นครับ

อย่างเว็บ Ohozaa นี้เราไม่รู้นโยบายเขาเลยว่าเขาจะให้บริการแค่ไหน นานเท่าไหร่ และอย่างไรครับ เพราะขนาดเว็บใหญ่ๆ อย่าง Flickr หรือ Facebook หลังจากอนุญาตให้นำรูปจากเว็บเขามาแสดงในเว็บอื่นภายหลังเขายังปิดไม่อนุญาตเลยครับ

 สวสดีค่ะท่านอาจารย์ธวัชชัย...ขอบพระคุณที่กรุณาเข้ามาให้ความรู้และคำแนะนำค่ะ ขอเรียนตามตรงค่ะตอนนี้น้อยได้เผยแพร่วิธีปลูกผักหวานป่าอยู่ที่เว็บGotoKnow และเว็บkasetporpeang.com ทดลองcoppyข้อมูลจากGTKไปลงแต่ก็ไปเพียงข้อมูลแต่ภาพไม่ไปด้วย  และในการลงรูปภาพเว็บเกษตรพอเพียงต้องนำภาพฝากไว้ที่อื่นก่อนแล้วค่อยcoppyมาลงอีกที(วันนี้ฝากภาพไว้แล้วแต่นำเข้าเว็บเกษตรไม่ได้ระบบคงมีปัญหาก็เลยนำมาฝากไว้ที่นี่ก่อนค่ะ)

ขอเรียนถามท่านอาจารย์ค่ะในช่องแสดงความคิดเห็นจะลงรูปภาพได้อย่างไรคะ?

ขอบพระคุณท่านอาจารย์อีกครั้งค่ะ(เรื่องไอทีบอกตามตรงว่าสมองช้ามากไม่ค่อยรู้อะไรเท่าไหร่ค่ะ แต่ก็ตั้งใจอยากจะสื่อสารในสิ่งที่มีให้ถึงผู้อ่านได้ดีเท่าที่จะทำได้ค่ะ)

 ขอบพระคุณสำหรับดอกไม้กำลังใจจากคุณครูอ้อย แซ่เฮค่ะ

ภาพจาก GotoKnow จะไม่สามารถนำไปแสดงในเว็บอื่นได้ครับ สาเหตุที่ทีมงานต้องล๊อคก็เพื่อลดค่าใช้จ่ายของค่าส่งผ่านข้อมูลในระบบเครือข่าย (bandwidth cost) ครับ เว็บโดยส่วนใหญ่ก็จะเป็นเช่นนี้ครับ เพราะค่า bandwidth จะเป็นค่าใช้จ่ายหลักของการให้บริการเว็บไซต์ครับ

การให้นำภาพจากเว็บหนึ่งไปแสดงในอีกเว็บหนึ่งได้เว็บที่ภาพนั้นอยู่ก็เหมือนจ่ายค่า bandwidth ให้กับเว็บที่ภาพไปแสดงครับ ทีมงานพยายามบริหารงบประมาณในการให้บริการ GotoKnow ให้น้อยที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ เลยต้องล๊อคเช่นนี้ครับ

ส่วนภาพในช่องแสดงความคิดเห็นนั้นก่อนหน้านี้จะสามารถลงได้ครับ แต่หลังจากทีมงานปรับระบบใหม่นี้ยังไม่ได้นำส่วนนี้กลับมาครับ คิดว่าไม่เกินสิ้นเดือนมกราคมก็จะมีช่องให้นำภาพลงในความคิดเห็นได้เช่นเดิมครับ

 ขอขอบพระคุณท่านอาจารย์ธวัชชัยเป็นอย่างสูงค่ะที่กรุณาชี้แจงความกระจ่าง"รับทราบค่ะ";)))

ขอเรียนถามเพิ่มเติมนะคะ(สงสัย) ว่า...การนำภาพลงในบันทึกหรืออนุทิน ของGotoKnow (จำนวนหลายๆภาพ)เป็นการเพิ่มภารให้กับเว็บรึเปล่าคะ และภาพที่ลงในเว็บสามารถขยายภาพให้ใหญ่ขึ้นได้รึเปล่าคะ โปรดชี้แนะความกระจ่างด้วยค่ะเพื่อจะได้ปรับใช้ในภาคปฏิบัติครั้งต่อไปค่ะ

ขอบพระคุณค่ะ

ใส่ภาพใน GotoKnow เท่าไหร่ก็ได้ครับ ไม่เป็นการเพิ่มภาระให้กับไซต์เพราะค่าใช้จ่ายในการเก็บไฟล์นั้นน้อยมากครับ

ส่วนภาพที่ลงในเว็บนั้นระบบจะย่อภาพให้พอดีในการแสดงผลที่ไม่ใช้เวลาโหลดภาพนานนักสำหรับผู้อ่านครับ ถ้าคุณน้อยต้องการแสดงรายละเอียดในส่วนใด (อาทิเช่น ลำต้น หรือใบของต้นไม้) ผมแนะนำให้ตัดภาพเฉพาะส่วนนั้นแล้วเพิ่มเป็นภาพใหม่ครับ

ขอบพระคุณท่านอาจารย์ธวัชชัยเป็นอย่างสูง...อีกครั้งค่ะสำหรับความกระจ่างแบบหายสงสัย  คำแนะนำที่อาจารย์ให้มาจะได้นำไปปรับใช้กับการถ่ายภาพให้สื่อสารได้แบบชัดเจนยิ่งขึ้นค่ะ

ก๊อกๆๆ

น้องหล่า สบายดีบ่น้อ พาเจ้าปุ๊กกี้ มาสวัสดียามดึกเน้อ

เฮ้อ... ตื้ออยู่ในห้อง เฝ้าเก้าอี้เลยอะ น่ารักมากกก หางกุด ชอบแอบไปซุกหลับใต้เตียง

เค้าแซวกันว่า ท่าจะกินเจเสียแล้ว ให้กินข้าวกับถั่วเน่าแผ่น ขนมข้าวต้ม :))

ไม่กลับไปนอนบ้านช่อง ภาพนี้ วันแรกที่มายืนอ้อนหน้าประตูห้อง

ภาพพระจันทร์ทรงกลดกว้างเลยเนอะ ไม่ได้เก็บภาพไว้เลย

เก็บไว้ ให้สว่างไสวในใจเช่นกัน :) ขอบคุณมากจ้า สาธุ

แนบการบ้าน หัวใจสีเขียวไว้มุมนี้ด้วยนะ

เด็กๆกำลังขุดต้นดาวกระจายสีม่วง หรือผักสร้อยม่วง ไปกระจายปลูกตามบ้าน

อีกภาพ

พี่ตะขบน้อย รอดยี่สิบเก้าต้นค่ะ

***ขอบพระคุณสำหรับดอกไม้กำลังใจจากทุกท่านค่ะ***

   สวัสดีค่ะพี่ตะวันดิน...ขอบพระคุณที่แวะเข้ามาทักทายค่ะ(คิดถึงพี่สาวเช่นกันค่ะ) ช่วงนี้สภาวะจิตใจและภารกิจชีวิตคล้ายๆอยู่ในคืนข้ามปีค่ะ หลายเรื่องหลายลาว;)วิ่งชนกันไปหมด ชีวิตยังไม่นิ่งพอก็เลยได้แต่เข้ามาอ่าน(นอกระบบ)ดูหลายๆบันทึกในบ้านกทน...

...แต่ก็คงอีกไม่นานค่ะสำหรับหลายสิ่งหลายอย่างกับชีวิตจะผ่านพ้นไปได้ด้วยดี(หมอกควันเริ่มจางๆลง)คงมีเรื่องมาเล่าสู่กันฟังมากมาย...

...วันนี้พาลูกชายหล้า(มอมแมมภาค2)มาทักทายพี่ตะวันดินกับเจ้าปุ๊กกี้ค่ะ...

...ที่นอนประจำ ขึ้นเอ ลงเอง และไกวเปลเอาเอง...

สวัสดีค่ะ น้องสาวหล่า

มอมแมม...ลูกชายเนาะ ปุ๊กกี้...ลูกสาวนะนั่น หน้าตาซนเป็นลิง เอ๊ยังไงกัน :)

หนูน้อย ตะมิก ชอบเจ้าปุ๊กกี้เหมือนกัน :)

    สวัสดีค่ะพี่สาวที่น่ารัก...ขอบพระคุณที่เข้ามาทักทายค่ะช่วงนี้ภารกิจเยอะมาค่ะได้เพียงแต่เข้ามาดูยังไม่มีเวลาที่จะเขียนบันทึกเลย(ถามหางานงานเข้าเลยคราวนี้;))

เจ้าตะมิกดูท่าโตขึ้นคงสอยมะเฟืองเก่งไม่เบา;))) โตไวๆนะพ่อคู้นนนนน

สาวปุ๊กกี้หน้าตาแสนรู้เจ้าปัญญาไม่เบาเลยนะคะ(เจ้ามอมแมมตอนนี้พึ่งไม่กี่เดือนเองแต่ดูท่าหูแกจะไม่ดี กำลังดูๆอยู่ค่ะ)

***ขอบคุณค่ะ***

^_____^

น้องมอมแมม ดูแววตา คงหูไม่ดี เป็นได้นะ

สาวปุ๊กกี้ มาหมอบข้างๆ เก้าอี้เนี่ยทุกวัน

ตะมิก เห็นรถไม่ได้ ตาเป็นประกาย คงหัวช่างชัวร์

ส่วนน้องเฟิร์ส ถนัดใช้แรงงาน เข็นรถเข็นน้อง ทำโน่นทำนี่ สดใส ร่าเริงเสมอ

วันนี้ น้าที่นำวอล์คเกอร์มาฝากแม่ นำลูกตะขบสุกงอมมาฝากด้วย

น้าลุยปลูกผักขาย หลายปี ส่งลูกเรียนจบสามคน

ทำโรงสี ล่าสุดเปิดปั๊มน้ำมัน น้าบอกว่า ผักอะไร น้าแกไม่สงสัยแล้ว ปลูกได้หมด

แต่ผักหวานป่านี่ ยอมแพ้ บอกจะรอดูผลงานพี่นี่หละ ...หนาวเลยนิ :)

เลยเรียกมาชมสวนคุณน้อยที่นี่ก่อน เรียกขวัญกำลังใจให้ตนเอง อิอิ

สวนของน้าอยู่ติดเนินผักหวานน้อยเลยหละ ที่น้าเค้าเยอะด้วย

แว้บไปอ่านกระทู้บ้านพอเพียง มันส์คั่กๆ ดูเหมือนจะมีคนที่รู้จักอย่างน้อยสามคนนะ

ขอบคุณมากเด้อหล่า

     ขอบพระคุณทุกๆท่านที่กรุณาเข้ามาเยี่ยมชมและมอบดอกไม้กำลังใจค่ะ;)))

สวัสดีค่ะคุณน้อย

วันนี้ รอพี่ตะขบด่วนจากขอนแก่นจนบ่ายสาม ก็ยังไม่มีวี่แววค่ะ

เลยรีบบึ่งไปไปรษณีย์ พบพนักงานกำลังมัดกล่องพะเนิน เตรียมออกตามหมู่บ้านพอดี

ใจหายเล็กน้อย กล่องเบาผิดปกติ เป็นต้นตะขบอบแห้งไปหรือเปล่าหนอ :)))

ต้องรีบลงด่วนๆ ขอบคุณมากๆเด้อหล่า สาธุจ้า

ให้กำลังใจกับงานไร่อ้อยที่ต้องอาศัยแรงใจและความอุตสาหะมากๆ..รักษาสุขภาพด้วยนะคะ

     สวัสดีค่ะพี่ตะวันดิน...ต้นตะขบที่ส่งผ่านปณ.ไปถึงพี่สาวถือเป็นการชิมลางบุกเบิกทางครั้งแรกค่ะเพื่อจะได้นำมาปรับใช้ในโอกาสต่อไป จากบ้านมาปณ.4กิโลกว่าๆก็ไม่ไกลเท่าไหร่(คราวหน้าส่งของปุ๊บโทรแจ้งปั๊บทันใจวัยจ๊าบ;)))  ดีใจด้วยค่ะที่ได้พื้นที่เพิ่มเติมอีก3งานมาปลูกผักหวาน สร้างป่าแห่งความสุขข้างๆบ้าน(วิกฤตเป็นโอกาส คอมฯไหม้ใช้งานไม่ได้จะได้มีเวลามาสร้างป่าผักหวาน"แล้วจะรู้ว่าเรียนรู้จากของจริงสนุกกว่ากดๆจิ้มๆในจอ";)))

..ขอบคุณค่ะ...ขอให้พี่ตะขบงอกงามโตไวๆได้ปลูกรอน้องผักหวานนะคะ...

     สวัสดีค่ะคุณใหญ่...ขอบพระคุณสำหรับกำลังใจและความห่วงใยที่เมตตาค่ะ...

สวัสดียามบ่ายยามแลงค่ะคุณน้อย น้ำพองน้องรักแห่งผักหวาน ^_____^

ข่าวคราวจากคนชื่ออ้อย แต่ไม่เคยปลูกอ้อยเน้อ :)

(แจ้งตรงนี้เลยเนาะ ว่าชื่อจริงจ้า เปลี่ยนมาสิบๆปีแล้วค่ะ ส่วนนามสกุลก็ของพ่อแม่เลยค่ะ)

เข้าตัวอำเภอ ส่งหลานกับน้องเข้ากทม. (มางานศพคุณย่าหลายวัน)เลยแว้บบเข้าร้านเน็ตตามสะดวก :))

บัดนี้ คอมพ์ฯส่วนตัวมีอันเป็นไป มอดไหม้ แบบไปไม่กลับจริงๆค่ะ 

มีการบ้านร้อนๆมาส่งค่ะ 

พี่ตะขบน้อย...ร้อยรัก!! ฟื้นตัวเร็วมากๆค่ะ ลืมเก็บภาพเมื่อเช้ามาค่ะ

ต้นใหญ่หน่อย ที่คาดว่าจะอยู่ยาก กลับไม่เป็นไรค่ะ ต้นน้อยๆแห้งไปสามต้น

เล่าให้คุณยายฟังถึงวิธีการเลี้ยงผักหวานป่าของคุณน้อย คุณยายฟังตาเป็นประกายเชียวค่ะ ;)

และที่น่าอัศจรรย์ใจยิ่ง คือคุณยายแข็งแรง แข่งกับพี่ตะขบน้อย

เดินได้ไกล ขาไม่ป้อแป้เลยค่ะ (แต่เอวเคล็ดเรื้อรัง ยังคงฟื้นไม่ไหว)

คุณลูกที่...ชีวิต รสจืดยิ่งนัก พลอยอบอุ่นชื่นมื่นไปด้วย ;))

ภาพเล็กสองภาพซ้าย คือ "สวนสามงาน" ข้างบ้าน ที่ว่า "บุญหล่นทับ"นั้น

ได้เพียงนั่งนอนตาลอย เพราะงานใหญ่คือล้อมรั้วกันสัตว์ใหญ่ !

ข้างใน ยังต้องสานไม้ไผ่ หรือตาข่ายเป็นตั้งๆ ล้อมกันสัตว์ปีก !!

และเมื่อพี่ตะขบออกลูก คงต้องเหลาไม่เรียวไว้ขนาบ เพื่อนฝูงวิ่งแข่งกันปีนเก็บลูกตะขบเป็นแน่แท้ :)))

จึง ตัดใจ เต็มที่ ที่เนินด้านนอก และรอบสระน้ำ ที่มีเพื่อนผักป่าบ้างแล้ว น่าจะลงตัว พอเหมาะพอแรงค่ะ

ส่วนสองภาพขวา เนินผักหวานป่า เพียงงานกว่าๆนั้น น่่าจะเป็นฝันที่เป็นจริงได้ ไม่ไกลเกินไปนัก

เมื่อวานนาใกล้ๆเกี่ยวข้าวกันแล้วค่ะ ตื่นเต้น เป็นกลองรัวแน่ะ 

เพราะถือเป็นฤกษ์งามยามดีให้พี่นี้ ได้ปฏิบัติการ "ขนทอง " ณ บัดดล :)

ขอบคุณน้องรักมากๆเลยนะ

ที่ส่ง...สายใยรักผักหวาน...ให้พี่ได้สาน..ต่อ... " พื้นที่แห่งความสุขของคนสามวัย"

เป็นดั่ง...ลมหายใจให้พี่นี้หยัดยืนขึ้นอีกครั้ง...สาธุค่ะ 

     สวัสดีค่ะพี่ตะวันดิน...

ไปส่งของที่ปณ.เจ้าหน้าที่ทักว่าชื่อผู้รับแปลกดีจัง;)

ดีใจที่สุดที่ทราบข่าวพี่ตะขบที่ส่งไปฟื้นตัวไม่กลับน้ำพองเก่า(อิอิ) คงเพราะความตั้งใจที่่จูนคลื่นตรงกันมังคะ(ตั้งใจส่ง ตั้งใจมอบให้ ตั้งใจจะช่วยพี่สาวสร้างป่าผักหวาน ณ บุรีรัมย์ ตั้งใจมอบความสุขถึงคุณยาย)

"ล้อมรั้ว" รั้วธรรมชาติที่สามารถกันสัตว์(วัว ควาย)ได้ดีคือต้นสบู่ดำ(หมากเยา)วัวควายไม่ชอบกลิ่น-ยาง  ส่วนรั้วชนิดอื่นๆหากปลูกถี่ๆก็เป็นกำแพงรั้วกันสัตว์และกินได้-ขายได้(ชะอม ขี้เหล็ก มะขาม มะกรูดฯ)

เมื่อปลูกต้นตะขบแล้วคงห้าเด็กๆได้ยากค่ะดังนั้นต้นที่อยู่ใกล้ๆบ้าน-ที่พัก1-2ต้นคววรปลูกเป็นร่มเงาและเอาไว้ให้เพื่อนๆลิงทั้งหลายได้ปีนเล่นกินลูกตะขบ(แบบนี้ถึงจะพูดคุยแบบเชื่อฟังกับโคน-ร่มตะขบที่ปลูกผักหวาน)

...ขอให้คุณยายแข็งแรงๆอายุยืนยาวนะคะ สาธุ...

   ...ขอบพระคุณสำหรับดอกไม้กำลังใจจากทุกๆท่านที่มอบให้และกรุณาเข้ามาเยี่ยมชมค่ะ...

มองจันทร์ย้อนมองตัวเรา..ความสว่างในความมืด ..เหมือนจิตที่พิสุทธิ์ท่ามกลางกิเลสมารทั้งปวงนะคะ

     สวัสดีค่ะคุณใหญ่...ขอบพระคุณที่กรุณาเข้ามาเยี่ยมชมพร้อมับภาพภาพสวยงามและลึกซึ้งในความหมายค่ะ

คุณน้อย วินกับคนช่วยพูด :)

พี่นี้ เริ่มวินกับคน"ลงมือ" ช่วย ๕๕๕

เมื่อวาน อยู่กับยายในห้อง ได้ยินเสียง ฉับๆๆ ใจหายแว้บบ

วิ่งออกมาพบสองหนุ่ม โบ้กับแช่ม ใช้มืดคมกริบในกระจาดป้า

จัดการสะสางต้นกระถินหน้าบ้านเรียบ หัวใจพี่นี้ หล่นไปกองกับยอดมะกอกที่เพิ่งลงใหม่ๆ

อุตส่าห์เปลี่ยนใจ ไม่นำไปลงที่เนิน แต่ลงที่หน้าบ้านแทน ด้วยความห่วงและหวง กลัวไม่ได้กิน

ยังดีที่มะนาวยังอยู่ ค่อยยังชั่วหน่อย ขนาดนายคมว่าโตแล้วนะ วันก่อนยังยอดขยัน ฟันต้นยอน้อยๆ ฉับ

เป็นปากฉลามสวย ลงมากองเช่นกัน วันนั้น ควันออกหูทีเดียว เพราะถือว่าเป็นศิษย์ก้นกุฏิ "ไม่รู้ ไม่ดูได้งัย"!

เลยนึกถึงคำแซวคุณน้อยนะ คบเด็กสร้างบ้าน แปลงสวน เป็นลานเลย หุหุหุ

อ้อ...วันนี้ พบผู้ใหญ่เปิดประตูลวดหนามเนินผักหวาน และปิดคืนอย่างดี!!

โดยมีวัวตัวใหญ่ๆล่ามให้กินหญ้าอยู่ข้างใน !!! ไม่มีบอกกล่าวกันเลย :(

"หญ้าม้า" ปลูกไว้ ไม่ใช่ "หญ้าวัว"นะเฟ่ย หุหุ พูดไม่ออกเลย

(เรียนรู้..วิชา..ตัวตนกำลังก่อ...ถูกกุด จะถอดจิตทันไหม เหอ เหอ)

คุณน้อยอาสา ลงอ้อยสามไร่ จะเลขา หรือมือปืนหนอ อิอิอิ

ขอให้ธรรมะค้ำจุน บุญรักษาน้องพี่ทุกๆวินาทีเถิดเทอญ สาธุๆๆ

      สวัสดีค่ะคุณโอ๋-อโณ...ขอบพระคุณสำหรับดอกไม้กำลังใจค่ะ.

     สวัสดีค่ะพี่ตะวันดิน...เมื่อคืนคอมฯอืดมากก็เลยได้ทีนอนเก็บแรงไว้ก่อน อิอิ

ทุกอย่างต้องทำใจเผื่อไว้บ้างนะคะโดยเฉพาะเกี่ยวกับต้นไม้ ต้นไม้ตายเราก็ปลูกใหม่ได้ ต้นไม้หักหรือถูกตัดเค้าก็งอกขึ้นมาใหม่ได้ แต่หัวใจของเด็กๆที่มีความสุขที่ได้ทำความกระตือรือล้นที่จะช่วยและเรียนรู้นั้นหายากนะคะ(โดยเฉพาะยุคไอทีที่มีสิ่งล่อมากมาย)

ดีจัง!มีคนช่วยนำวัวไปดายหญ้าในแปลง(อิอิ) บางครั้งการพูดจาบอกกล่าวก็เป็นทางออกและจุดสนใจของสังคมนะคะ(พูดจา:ทำความเข้าใจกับเจ้าของงัว จุดสนใจ:บอกเล่าให้เขาได้รับรู้ว่าเราจะทำอะไร)

บางทีเจ้าของวัวอาจจะอยากรู้คำตอบของพี่ตะวันก็เป็นได้ค่ะ(แต่ไม่อยากถาม ก็เลยให้งัวมาถามแทน อิอิ)

คาดว่าต้นเดือนน่าถึงจะได้ร่อน จม.(ไม่ผิดซอง)ไปหาพี่สาวนะคะ ช่วงนี้ก็ทำงานไปพร้อมๆกับนึกๆถึงหนังสือที่จะส่งไปด้วยค่ะ(ดูแล้วน่าจะแนวคล้ายๆกัน)

...ขอบคุณค่ะ...

คุณน้อยคิดดีจัง มีคนนำวัวไปดายหญ้าแทน :))

แต่พันธุ์หญ้าม้าอุตส่าห์หอบมาแต่ไกลโพ้นน ดีที่เชือกล่ามสั้น

ตั้งใจจะพูดจะบอกเจ้าของอยู่ แต่ยังไม่ชัดว่าของใคร เด็กถามว่า "สีอะไร"

และแล้วเด็กๆก็ร่ายยย เรื่องราวของเจ้าของวัวยาวว

สรุปว่าหลายคนโดนมาก่อนทั้งนั้น เรื่องควรไม่ควร

นี่เป็นทีมงานรุ่นจิ๋วของหมู่บ้านนะ ที่ตั้งวงโสเหล่ ถอดบทเรียนของผู้ใหญ่กัน อิอิ

คุณน้อยพูดน่าคิดทีเดียวค่ะ ต้นไม้ถูกตัด แต่ห้องเรียนธรรมชาติถูกเปิด!!

หัวใจของเด็กๆเขากระตือรือร้นแบบน่าปลื้มจริงๆค่ะ

แต่ไฟป้า อ่อนไปหน่อย อิอิ

ขอบคุณมากๆเด้อหล่า สาธุค่ะ

สวัสดีน้องสาวคนดีของพี่^_____^

วันนี้ไฟดับทั้งวันเลย ไฟเพิ่งมาจ้า

... ๕๕๕ หัวโบราณเหมือนกันเลย น้องเอ๋ย

แต่มีน้องนุ่งนำพาให้รู้จักนู่นนี่ เห็นเข้าท่าดี ผู้ใหญ่ก็ชอบมากหลาย

อ่ะ๊..คุณยายก็ใช้บริการของเด็กเล่่นเหมือนกันน้า

(พัฒนาการการเรียนรู้ ของพี่นั้นยังอยู่ที่เด็กม.๒ จริงๆ 

เรื่องเล่น...สีสัน ... ตาตื่น เรื่องจริงจัง.. หนักๆ .. ตาตก )

เวลาพาคุณยายเข็นรอบหนองน้ำ มีเสียงธรรมคีตะเย็นๆ มีส่วนนะ คุณยายดีขึ้นเยอะๆๆเลยทีเดียวหละ

ส่วนเจ้าจิ๋วนั้น ลองนำลงกระเป๋าตะพายใบจิ๋วดูนะ มันลงพอดีเป๊ะเลยเชียว

ตะพายแล่งออกป่าตะขบ ผักหวาน โอววว ปานท่องแดนสวรรค์นั่นเทียว :)

ส่วนธรรมนิยายเรื่องพระอานนท์พุทธอนุชานั้น แม่ชอบมาก ลุ้นตลอดเรื่อง กับ "น้องหญิงโกกิลา" :))

เลือกเรื่องโหลดเข้ามือถือฟังก็สะดวกดีนะ มีเรื่องหนัก-เบา หลากหลาย จุหลายสิบแผ่นทีเดียว

เป็นความสุขเล็กๆของพี่นะ ขอบคุณที่ให้โอกาส ในความเป็นเพื่อนจ้า สาธุ :)

พาคุณยายเข้านอน สวดมนต์ให้ฟังจบแล้ว

ขอเข้ามาฝากแซวคืนด้วยนะจ๊ะ :)

ฝากท่านผู้ใหญ่... อ่านหนังสือเล่มนั้น... "เสียดายคนตายไม่ได้อ่าน"

อ่านจบแล้ว ช่วย "ถอดความ" สั้นๆ ผ่านสาวน้อยด้วยว่าท่าน"ดังตฤน" สื่อธรรมะสำคัญอันใด :)

ขอบพระคุณล่วงหน้าค่ะ มีคนเชียร์ให้อ่านมานานนนหละ

แต่เปิดอ่านเพียงไม่กี่หน้า ตาก็พาลจะปิดทุกที :))

วันก่อน "ตามหาพี่เลี้ยง" ให้น้อง "ผักหวานป่่า" ได้มาเพียงไม่กี่ต้นเอง

ลูกตะขบใต้ต้นแม่ ที่งอกแตกจากราก ต้นไม่สวยเลย นั่งรถเครื่องลมโกรกตลอดทาง

คาดว่า เปอร์เซ็นต์รอดน้อย แต่เก็บลูกสุกติดมือมาหลายลูก เดี๋ยวจะตามอ่านวิธีเพาะอีกเที่ยว

ขอบคุณมากเด้อหล่า ที่ส่งข่าวคราว สาธุจ้า

;)))))))))))

หายเร็วนะครับ...ส่งกำลังใจมาให้ครับ

คุณน้อยดูแลสุขภาพด้วยนะคะ :))

หายไวๆ ค่ะ

เพี้ยง! น้ำมันเหลืองน้ำมันงา ทาถูๆ นวดๆๆ

ขอให้น้องพี่ จงหายดี ณ บัดดล สาธุๆๆ

     สวัสดีค่ะคุณหมอ(ทิมดาบ)...ขอบพระคุณที่กรุณาเข้ามาเยี่ยมเยือนและมอบกำลังใจค่ะ ขอให้คุณหมอสุขภาพแข็งๆเช่นกันนะคะ.

สวัสดีค่ะพี่ตะวันดิน...ขอบพระคุณสำหรับคำอวยพรและน้ำมันเหลืองน้ำมันงา(เพียงแค่ดมยังไม่ทา อิอิ)

     สวัสดีค่ะคุณปริม...ขอบพระคุณสำหรับกำลังใจค่ะขอให้คุณปริมสุขภาพแข็งแรงๆเช่นกันค่ะ

"...ไม่ใช่ตกม้าแค่ตกต้นไม้มาเจอตอทื่อๆแต่จุกแบบอื้อฮือนึกว่าซี่โครงหักซะแล้ว

กลั้นใจพิจารณากายให้ข้ามคืนฝืนฝึกสังขารไม่ปล่อยกายให้เคยชินจนป่วยใจ"

คุณน้อย... ตกต้นไม้!!

ไปปีนต้นอะไร ทำอะไร สูงแค่ไหน ฯลฯ

คงไม่ใช่ซน ปีนเก็บลูกตะขบแข่งกับน้องกะรอกขาวนะ :))

มิน่า...พี่แสนฝนเข้ากทม.สองสามวัน

คิดถึงน้องสาวของพี่คนนี้อย่างแรงงง

เล็งเลือกของฝาก จะยากก็ตอนส่งนี่หละ กลัวมันรวนจังนิ

ถ้ามีปัญหา ก็ใช้เจ้าหัวสมองน้อยโหลดเข้าเครื่องเอาเนาะ

เพื่อนฝูงหอบหิ้วพันธุ์ผักฝากกันมากมาย

ผักบุ้งมัน, ตำลึงหวาน, ว่านฮ็อก, หญ้าม้า, ถั่วขอ, กระเจี๊ยบ,ทานตะวัน ฯลฯ

ยังไม่ได้ลงมือปลูกเลยน้องเอ๋ย 

รักษาสุขภาพด้วยนะจ๊ะน้องรัก

       คิดถึงมากมาย

 ...ขอบพระคุณสำหรับดอกไม้กำลังใจจากทุกท่านค่ะ...

 สวัสดีค่ะพี่ตะวันดิน...

ขอบพระคุณสำหรับความคิดถึงค่ะ..คงคิดว่าตัวเองเป็นเหมือนเจ้ากระรอกขาวมังคะ อิอิ(ลื่นตกต้นหมากสีดามากระแทกตาปุ่มแห้งที่ง่ามต้น) แต่ก็ได้ข้อคิดเตือนใจตัวเองแบบจำไม่มีวันลืมเช่นกันค่ะ"ทุกสิ่งเกิดขึ้นได้เสมอแม้ประมาทหรือไม่ประมาท เมื่อถึงเวลามันต้องเกิด"

ตอนนี้เหมือนสังขารถูกจี้จุดจะทำงานถางหญ้า ยกของก็ไม่ค่อยถนัด(หงุดหงิดตัวเองจริงๆ)ช่วงนี้ก็เลยพยายามทำงานภายในพิจารณาสังขาร(อาการ32)

ไม่นานคงมีสีเขียวๆที่เนินผักหวานนะคะสำหรับคนมือเย็นกับพืชผักนาๆพรรณ...ขอบคุณค่ะ...

รักษาสุขภาพด้วยค่ะ..ขยันจริงๆ..

  สวัสดีค่ะคุณใหญ่...กราบขอบพระคุณสำหรับความเมตตาที่ห่วงใยและดอกไม้สวยๆกับแจกันเปี่ยมคุณค่าค่ะ...

...ลงตะขบไปแต่มองไม่เห็นต้องปักไม้ เขียวๆจุ้มๆที่อยู่ในแปลงคือตอกระถินและวัชพืชที่ต้องใช้มีดสับๆ(ใช้เครื่องตัดหญ้าไม่ได้เพราะมีแต่ตอไม้"แปลงที่ไม่มีการไถพรวน")...

 ...ขอบพระคุณสำหรับดอกไม้กำลังใจจากทุกท่านค่ะ...

มีความสุขในการทำงานนะคะ น้อมนำเอาคำสอนของพระอาจารย์ไพศาล วิสาโล มาฝากยามทำงานค่ะ

สวัสดียามบ่ายค่ะ

การทำงานสามารถเป็นการปฏิบัติธรรมได้ตลอดเวลา  หากเราทำด้วยแรงจูงใจที่เป็นกุศล  เช่น  ทำเพื่อเกื้อกูลผู้อื่น  หรือเพื่อฝึกฝนพัฒนาตน  โดยมุ่งให้มีความเห็นแก่ตัวน้อยลง  อดทนมากขึ้น  หรือทำโดยมีธรรมะเข้ามากำกับ  เช่น ทำด้วยความซื่อสัตย์  รับผิดชอบต่อหน้าที่  หรือทำด้วยความปรารถนาดีต่อส่วนรวม          

เมื่อถึงที่ทำงาน  ก่อนเริ่มงานควรหาเวลาทำใจให้สงบสักครู่อยู่กับลมหายใจสักพัก  แล้วตั้งจิตเตือนใจนึกถึงธรรมะที่ต้องการน้อมนำมาปฏิบัติหรือย้ำเตือนตนเองว่าจะทำงานด้วยความเพียร  ไม่ย่อท้อต่ออุปสรรค  พร้อมเปิดใจรับฟังคำวิจารณ์หรือ ความเห็นที่ต่างจากตน  เป็นต้น  การตั้งจิต มั่นดังกล่าวคือความหมายที่แท้จริงของคำว่า  “อธิษฐาน” (ซึ่งไม่ได้แปลว่าการขอจากสิ่งศักดิ์สิทธิ์อย่างที่เข้าใจกัน) การเริ่มงานด้วยการอธิษฐานในความหมายดังกล่าว  จะช่วยเตือนใจไม่ให้เราพลัดเข้าไปในอารมณ์อกุศลที่บั่นทอนจิตใจและการงาน          

การงานยังเป็นโอกาสสำหรับการเจริญสติ  โดยเฉพาะงานการที่ไม่ต้องใช้ความคิดมาก เช่น  ล้างจาน  ถูบ้าน  ซักผ้า  ในขณะที่ทำงาน  ใจก็อยู่กับงาน  รับรู้ถึงการเคลื่อนไหวของมือและอวัยวะส่วนต่างๆ อย่างต่อเนื่อง โดยไม่ต้องไปเพ่งหรือจดจ่อแนบแน่นเกินไปนัก  ถ้าจิตเผลอฟุ้งปรุงแต่ง ไปนอกตัว  ระลึกรู้เมื่อใดก็พาจิตกลับมาอยู่กับงาน  จิตจะฟุ้งไปเท่าไรก็ไม่รำคาญหงุดหงิด  แต่ถึงหงุดหงิดก็รู้ว่าหงุดหงิด  ไม่ปรุงแต่งมากไปกว่านั้น          

แม้เป็นงานที่ต้องใช้ความคิด  ก็ยังควรเอาสติมาใช้กับงานอยู่นั่นเอง เช่น  คิดเรื่องอะไร  ก็ให้สติกำกับใจอยู่กับเรื่องนั้น  หากเผลอไปคิดเรื่องอื่น ก็ให้สติพาใจกลับมาอยู่กับเรื่องเดิมจนกว่าจะแล้วเสร็จ  หากย้ำคิดย้ำครุ่นไม่ยอมเลิก  สติก็จะช่วยให้ปล่อยวางได้ง่ายขึ้น  ที่สำคัญก็คือ  ไม่ว่าจะทำ อะไร  อย่าปล่อยใจไปพะวงกับเรื่องข้างหน้า  ว่าเมื่อไรจะเสร็จ  เสร็จแล้วจะเป็นอย่างไร  หรือติดสะดุดกับเรื่องราวในอดีต  ควรมีสติรู้อาการดังกล่าวแล้วพาใจกลับมาอยู่กับงานที่กำลังทำอยู่ในปัจจุบัน  ใจที่มัวพะวงกับอดีตหรืออนาคตจะทำงานด้วยความเครียด  ส่วนใจที่อยู่กับปัจจุบันโดยมีสติเป็น เครื่องกำกับ  จะทำงานด้วยความผ่อนคลาย  โปร่งเบามากกว่า  เพราะจิตไม่มีเรื่องหนักใจให้ต้องแบก          

การทำงานยังสามารถเป็นการปฏิบัติธรรมได้หากรู้จักใช้งานเป็นเครื่องขัดเกลาหรือลดละอัตตา  เช่น  ทำงานโดยคิดถึงประโยชน์ของผู้อื่นมากกว่าของตัวเอง  หรือฝึกใจไม่ให้หวั่นไหวต่อคำสรรเสริญและคำตำหนิ  ความสำเร็จและความล้มเหลว  เมื่อใดที่ถูกวิจารณ์ก็ถือว่าเป็นของดีที่มา ช่วยสยบอัตตาไม่ให้เหลิง  หรือทดสอบสติว่าจะมาทันการณ์หรือไม่  หากเผลอโกรธก็ถือว่าสอบตก  แต่ก็ยังสามารถแก้ตัวใหม่ได้เสมอ

http://www.onab.go.th/index.php?option=com_content&view=article&id=845:2009-07-22-16-17-51&catid=61:2009-06-12-17-56-15&Itemid=246

เหนื่อยนัก..พักหน่อย..หายเหนื่อยลุยต่อ..ให้กำลังใจค่ะ..

มาเคาะประตูยามนี้ จะราตรีสวัสดิ์หรืออรุณสวัสดิ์หละหนอ? :))

"..หลายวันที่ผ่านมาไปเพียงไปปักเสาไม้ไว้กับต้นตะขบในพื้นที่3ไร่

ออกกำลังกายเต็มๆคนเดียวกลับถึงบ้านทานข้าวแทบหลับกลางอากาศ

ส่วนคอมฯไม่ต้องพูดถึงลูบๆคลำๆก็เหนื่อยแล้ววว..."

โอ้..น้องพี่พูดซะพี่นี้ยิ่งตาตื่น ว่างเว้นงานลงแรงเกือบๆสิบปี

เส้นสาย ยึดไปหมดเลย มันยังติดเครื่องได้ไม่คล่องตัวเลยน้องเอ๋ย

ติดสบายอย่างหนัก แต่วันนี้พี่แสนฝนเริ่มนับหนึ่งแล้วนะน้องรัก

เริ่มที่ใกล้ๆก่อน ส่วนที่สระน้ำงามๆนั้น ถ้าพบต้นตะขบเยอะ ก็จะนำไปลงไว้ด้วยเลย

ขอแรงขอร้องช่างในหมู่บ้านลัดคิวงานก่อสร้างเขา ล้อมรั้วให้สักสองสามวัน

ต้นกระถินคงจะง่ายกว่าตอยูคามังนะ พี่แสนฝนยังนึกไม่ออกว่าจะทำยังไงกับเจ้าตอเนี้ย

เพื่อนบ้านเชียร์ รอชมกันตั้งแต่เริ่มลงเสาล้อมรั้วแน่ะ กำลังใจคับคั่ง แม้แต่เพื่อนวัยหกเดือน อิอิอิ

ช่างกำลังช่วยพิจารณาพื้นที่เนินในฝัน ผักหวานป่่า

 สวัสดีค่ะคุณปริม...

...ขอบพระคุณสำหรับธรรมะกับหลักการทำงานภายนอกควบคู่กับงานภายใน ที่นำมาฝากนะคะ บทธรรมะจากพระอริยสงฆ์คือกระจกสะท้อนบานใสส่องทะลุกายและใจ ช่วยชี้วัดทางเดินกับชีวิตได้ดีเพราะทำให้ตรวจทานทบทวนกับสิ่งที่ทำว่าอยู่ในหลักธรรมะส่วนไหน พัฒนาขึ้นหรือพลาดสิ่งใดไป(บางครั้งเวลาลงมือทำ สติรู้กับงานแต่ข้อธรรมะก็ไม่สามารถทราบอย่างแจ่มชัดได้ขณะทำ แต่หลังจากทำ"สมถะวิปัสนา" ทบทวนย้อนหลัง"อนุโลม-ปฏิโลม" ปัญญาเกิดจึงแจ่มชัดด้วยงานภายในค่ะ)...

...สุขด้วยธรรมนำชีวิตนะคะ ขอบคุณค่ะ...

 สวัสดีค่ะคุณใหญ่...

...ขอบพระคุณที่กรุณานำช่อดอกไม้โกทูโนว์สวยๆมาฝากและเป็นกำลังใจเกษตรกรค่ะ...

 สวัสดีค่ะพี่ตะวัน...

...1-2วันที่ผ่านมาเข้าระบบgtkไม่ค่อยได้ค่ะ(กดแล้วหายๆ) วันนี้ดีขึ้นมาหน่อยค่ะ.

...ตอกระถิน ตอยูคาหรือตอไม้ชนิดต่างๆ หากต้องการควบคุมการงอกโดยไม่ต้องใช้สารเคมี ใช้วิธีการเดียวกันค่ะ คือการริยอดที่แตกงอกออกมาจากต้นตอ (โผล่มาก็ใช้มีดถากออก)ทำแบบนี้ไปเรื่อยๆไม่นานตอจะแห้งหรือเน่าไม่งอกค่ะ(ต้นไม้จะรู้ว่าเราไม่ต้องการให้เขางอกหรืออยู่ตรงจุดนี้) แต่ใช้เวลานิดนึงนะคะ...

...ดีใจที่พี่สาวได้เวลาเริ่มนับหนึ่งแล้ว เย้ๆๆ แล้ว2-3-4-5ฯ ก็จะตามมาค่ะ...

...ส่วนตอไม้ที่เค้าตายแล้วหากไม่มากมายชนิดเดินชนๆ เก็บไว้ในแปลงก็เป็นธรรมชาติดีนะคะ(เอาไว้วางหมวก วางผ้าผึ่งแดด).

 สวัสดีค่ะคุณหนูรี...ขอบพระคุณสำหรับดอกไม้กำลังใจที่มอบให้ค่ะ.

ก๊อกๆๆ หวัดดียามดึกจ้าสาวน้อย

โอ้..ดีนะ คุณน้อยแนะวิธีควบคุมตอยูคาทัน

ตั้งใจว่า พรุ่งนี้ ถ้าฝนไม่ตก จะหาแกลบมากลบเผาเชียว

ตกลงคงใช้วิธีเลาะ ริดกิ่งไปเรื่อยๆให้เขาเมื่อยโบกมืออำลาเราดีๆเนาะ :)

พี่แสนฝนจะทยอยส่งการบ้านนะจ๊ะ :)

         ชอบใจการทำงานของช่างมาก เนรมิตรั้วได้งามกว่าในฝันอีกแน่ะ

      ภาพนี้ของวันนี้ ๒๑ ก.ย. พาแม่ไปชมสวนในฝัน ขุดหลุมลงกล้วยไปก่อน

      ขอบคุณมากๆเลยนะ สำหรับวิทยาทานที่แบ่งปัน สาธุจ้า

...สวัสดีค่ะคุณสุภัทรา...

...คุณนางฟ้าสบายดีนะคะ ขอบพระคุณที่กรุณาเข้ามาเยี่ยมชมและมอบดอกไม้กำลังใจค่ะ...

...ผักหวานที่เพาะ-ปลูกคงสบายดีเช่นกันนะคะ...

 สวัสดีค่ะพี่ตะวัน...

...เห็นฝีมือช่างที่ล้อมรั้วขอบอกว่าหายากค่ะ หากอยู่ใกล้คงได้ใช้บริการบ้าง.

...ผู้จัดการตัวจริง มาคุมงานด้วยตัวเองเลยนะคะ:))) ดูสีหน้าและท่าทางคุณยายท่านมีความสุขนะคะที่ได้มาเห็นสีเขียวๆนึกถึงเมื่อตอนสาวๆ.

...เห็นสีของดินแล้วน่าจะร่วนซุยดีนะคะ เนื้อที่เนินผักหวานที่ล้อมรั้วเยอะรึเปล่าคะดูลักษณะคล้ายๆอยู่ติดกับหมู่บ้าน.

สวัสดีค่ะคุณน้อย

เรียกชื่อจริงเต็มๆเลยก็ได้นะคะ "ตะวันดิน"ค่ะ

ช่างสองท่านนี้ มีทายาทเป็นช่างมือหนึ่งของพี่ทีเดียวหละ ช่างน้อย...เด็กชายคม

ใช่ๆๆ แม่เค้าคงทำใจได้ประมาณหนึ่ง แต่มือกับขาแม่ ประสาทขยันตื่นตัวตลอด

แม่เคยตื่นก่อนตะวันขึ้น ไปหาหนอนที่กินยอดเผือก แม่รู้ว่าต้องคุ้ยดินหาแน่ะ

ปลูกฟักทองในท้องนา แม่ก็จะตื่นแต่เช้า ถือมีดเล่มน้อย

แปลงกายเป็นผีเสื้อตัวหย่ายยย ช่วยผสมพันธุ์ฟักทอง :))

โดยตัดดอกตัวผู้ไปเคาะๆใส่ดอกตัวเมียไม่พลาดเลยนะ ติดทุกลูกเลยเชียวหละ ส่งให้แม่ค้าทำข้าวเกรียบ

เนินที่ล้อมรั้วนี้ ร้อยกว่าตารางวาเองค่ะ ดินงาม เคยทำเป็นคอกวัว อยู่เลยหมู่บ้านไปนิด ติดที่นาค่ะ

ห่างหนองน้ำไม่ถึงสองร้อยเมตรมังนะ เมื่อก่อนเคยหาบน้ำไปรดผักเป็นแปลงอยู่ระยะหนึ่ง

ตอนนี้เตรียมถั่วเขียวไปหยอด โดยไม่ต้องไถ โรยขี้เหล็กแนวรั้ว ถัดมา เป็นแนวตะไคร้

เนินนี้ คงลงตะขบเพียงห้าหกต้น แต่ที่สระน้ำ ลงได้รอบสระเลยค่ะ

วันที่เก้า น้องสาวจะมาเยี่ยมแม่ คงตื่นตาตื่นใจเล็กๆ กับสวนเล็กสวนน้อย

สวนครัวบนเนื้อที่โรงสีเก่า ที่ล้อมตาข่ายข้างบ้านอีกที่หนึ่งด้วย

ขอบคุณน้องหล่ามากนะ เนินผักป่าในฝัน ใกล้ความจริงแค่เอื้อมแล้ววหละ สาธุค่ะ

 ขอบพระคุณสำหรับดอกไม้กำลังใจจากทุกๆท่านอีกครั้งค่ะ...

 สวัสดีค่ะพี่ตะวันดิน...ขออภัยพึ่งเข้ามาอ่าน(เมลไม่แจ้ง) รับทราบเจ้าค่ะ อิอิ...

...ตะขบเพียง5ต้นผักหวานป่าปลูกได้นับ100เชียวนะคะ ทำรั้วชะอม รั้วขี้เหล็ก รั้วย่านาง รั้วบวบ รั้วถั่วแปลบ รั้วตำลึง รั้วมะระขี้นก รั้วอัญชัญฯลฯ ได้ประโยชน์สูงสุกจากรั้ว(รั้วกินได้)...

...ขอเอาใจช่วยนะคะพี่ตะวันดิน สู้ๆๆ...

สวัสดีจ้า สาวน้อย :)

รีบมาบอกว่าคิดถึง เช่นกัน :)))

เขียนบันทึกใหม่ เหงื่อตกเลย น้องเอ๋ย

นำดอกบานชื่นมาฝากจ้า

 สวัสดีค่ะพี่ตะวัน...

...ทนความคิดถึงไม่ไหวอิอิ วันนี้ก่อนนอนจึงแว็บเข้าบ้านแวะไปฝากดอกไม้(มัดจำ)ไว้ก่อนที่บ้านหลายหลัง(เดี๋ยวค่อยตามเก็บรายละเอียดซึมซับความลึกซึ้งในโอกาสต่อไป) แว็บเข้าไปชมบันทึกใหม่พี่ตะวันแล้วค่ะ แหล่มมากค่ะ:) เดี๋ยวจะได้เข้าไปเยี่ยมเยือนอีกรอบนะคะ.

...วันนี้ต้องบอกราราตรีสวัสดิ์แล้วค่ะพรุ่งนี้มีงานปลูกตะขบ100ต้น(ซ่อม)แต่เช้า..ฝันดีนะคะ-รักนะจุ๊บๆๆ :)))

บ้านปริมก็เหงาๆค่ะ คุณน้อยหายไปหลายวันนี่เอง

คิดถึงเช่นกันค่ะ แต่คุณน้อยสบายดีนะคะ....;)

คุณ Tawandin บอกเขียนบันทึกจนเหงื่อตก แต่คนอ่านกลับอ่านด้วยความเย็นสบาย (ยังเช้ามืดอยู่เลยค่ะ) เขียนอีกเยอะๆ นะคะ ;)

^____^

ขอให้เช้านี้ สาว  น้อย น้ำพอง น้องพี่ ผ่านงานปลูกตะขบซ่อม 100 ต้นด้วยดีมีแฮง

และขอให้พี่ตะขบจงอยู่รอด...เติบโตเป็นร่มเงาให้น้องผักหวานได้ทุกต้นนะจ๊ะ จุ๊บๆ :))

คุณ ...ปริม pirimarj... ขา

บันทึก...สามชั่วโมงแน่ะค่ะ เหงื่อตกจริงๆ (ลืมเปิดพัดลมนิอิอิ)

บันทึกมีน้อย ร่างไว้บ้าง แต่หลุดไปสองช่วงสองจังหวะ ไม่ได้บันทึกแน่ะค่ะ

ขอบคุณมากนะคะ

 สวัสดีค่ะคุณปริม...คุณปริมสบายดีนะคะ น้อยสบายดีและคิดถึงเช่นกันค่ะ.

...ย่างเข้าเดือนกันยายนรู้สึกว่าภารกิจเยอะค่ะแต่ละอาทิตย์ภารกิจไม่ซ้ำอารมณ์บางทีก็เรียบเรียงข้อมูลในหัวใจไม่ทันค่ะ เข้ามาบ้านGTK ก็เลยได้แต่นั่งจ้องนั่งมองพูดได้เพียงภาษาใจ(อยากเขียนแต่เขียนไม่ออก).

...ช่วงนี้ก็เลยหอบดอกไม้ช่อใหญ่ไปมอบให้ ไว้แทนความคิดถึงกันค่ะ.

 สวัสดีค่ะพี่ตะวัน...

...เมื่อตอนเช้าออกไปแปลงที่ดินย่า"ทุ่งใหญ่"(ชื่อแปลงที่ดิน) 8โมงเช้าขี่รถเครื่องตามหลังกันไปตามท้องทุ่งกินลมชมวิวสูดอากาศนาข้าวเรียกพลังเต็มปอด ปลูกตะขบซ่อมได้ประมาณ80ต้น (แม่เจ้าเอ๊ย หมูจะเป็นลม) แดดหน้าฝนร้อนได้ใจเสียจริงๆ.

...ยังดีที่ต้นตะขบที่ปลูกครั้งแรกส่วนมากรอดตายและกำลังเดินราก กลับออกจากทุ่งใหญ่มาถึงบ้านเวลาเที่ยงกว่าจะทานข้าว(เช้า)เสร็จ เวลาบ่ายสองโมงพอดี.

...ประลองกำลังตัวเองถึงได้รู้ว่า(แกร่) ต้องปรับสังขาร วางแผนปรับผังงานให้ดี ไม่งั้นตากับยายไม่รู้ใครจะได้อุ้มใคร อิอิ.

...ไว้ภารกิจเบาบางจะนำภาพทุ่งใหญ่มาให้ชมค่ะ.

 สวัสดีค่ะคุณโอ๋...ขอบพระคุณที่กรุณาเข้ามาเยี่ยมชมและมอบดอกไม้กำลังใจค่ะ.

 ...ขอบพระคุณทุกๆท่านสำหนับดอกไม้กำลังใจค่ะ..

ชื่นใจไปด้วยค่ะคุณน้อย 

จะลงมือจริงๆ ต้องค่อยๆเก็บละเอียดบันทึกคุณน้อยอีกรอบสองรอบ

เมื่อวาน ต้มยำเห็ดหม้อใหญ่ใส่ส้มผักติ้วที่เก็บรอบสระน้ำ

ตำน้ำพริกเห็ด แตงโมสองลูก หอบหิ้วไปวัด

มันเป็นความสุขที่บอกไม่ถูก ที่ได้เดินเก็บพืชผักเราเอง

ผักสดๆ อากาสสะอาด ใจ...ก็ใสขึ้นเรื่อยๆ :))

วันนี้วิ่งไปยืนออกกำลังกายรับแดดบน "เนินในฝัน"

ภายในเดือนกันยานี้ ต้องมีการบ้านมาส่งอาจารย์น้อยแน่นอนค่ะ :)

อ้อ...วันนี้พี่แสนฝน ได้รับโจทย์น้ำหวานสดๆที่บ้าน ซะตั้งหลักรับแทบไม่ทัน

แถมแม่ ก็เป็นใจซะอีก ต้องร่ายยาว

ตอนนี้มีพันธุ์ถั่วดาบฝักสองฝักหละ

กำลังหาพันธุ์ถั่วขอมาคุมหญ้าคา(ที่สระน้ำ)

ผักบุ้งมัน ก็น่าจะพอได้นะ

ส่วนเนินในฝันแค่ทำรั้วก็ใช้ได้เลย ไม่มีหญ้าคาเป็นอุปสรรค

ขอบคุณน้องหล่ามากเน้อที่มาส่งข่าวคราว สาธุค่ะ

 ...ขอบพระคุณสำหรับดอกไม้และกำลังใจจากทุกๆท่านค่ะ...

 สวัสดีค่ะพี่ตะวัน...

...ค่อยๆทำไปเรื่อยๆค่ะพี่ตะวัน การทำสวนเกษตรเกี่ยวกับต้นไม้-ธรรมชาติเป็นงานความสุขของกายและใจยากตอนเริ่มแรกแต่พอจับจุดได้ ต้นไม้(งาน)จะไหลไปเองบางทีสุขสนุกกับต้นไม้ใบหญ้าจนลืมเหนื่อยไปเลยค่ะ.

...แกงเห็ดใส่ผักติ้วฟังแล้วน้ำลายไหล(ชอบทานผักติ้ว) ส่วนแตงโมทุกวันนี้รู้สึกจะไปด้วยกันไม่ได้ทานทีไรปวดเมื่อยไปทั้งตัว(ขนาดแตงโมที่แม่ปลูกไม่ใส่ปุ๋ยและยาก็ยังทานไม่ได้ จึงขอบ๊ายบายกะแตงโม).

...แหมๆๆ น้ำหวานกะฤดูฝนตกๆก็เข้าบรรยากาศดีนะคะ(เพียงปลูกผักธรรมดาๆน้ำหวานก็มารอให้ชิมแล้ว ถ้าหากปลูกผักหวานด้วยคงเปลี่ยนจากน้ำหวานเป็นน้ำตาลก้อน อิอิ หยอกเล่นเด้ออ้าย ;)))

...ดินขอบบ่อที่มีหญ้าคาหากเป็นดินเหนียวปลูกต้นตะขบแซมในป่าหญ้ารับรองหญ้าคาหนีหายโดยไม่ต้องขุดรากถอนโคนให้เหนื่อย หากเป็นดินทรายหญ้าก็บางลงเช่นกันค่ะ(วิธีควบคุมหญ้าโดยใช้ธรรมชาติจัดระเบียบธรรมชาติกันเอง).

 ...ขอบพระคุณสำหรับดอกไม้และกำลังใจจากทุกท่านค่ะ...

ที่นี่ ฝนตกหรือเปล่าค่ะ

ที่บ้าน ตกไม่หนัก แต่สัญญาณเน็ต ติดขัดเหมือนกัน

ส่งน้องเหมียวสองพี่น้องมาชมสวนจ้า :)

ว่าจะถามคุณน้อยนานแล้วนะ

ผักใบหยักๆเหมือนดาวกระจายเนี่ย คือผักอะไรคะ

ดอกเหมือนดาวกระจาย แต่เป็นสีชมพูอมม่วง

มีกลิ่นฉุน ใช่ "สร้อยม่วง" หรือเปล่านะ

ชอบมากมาตั้งแต่เด็ก พอๆกับหูเสือและผักแขยง เหมือนจะมีสารต้านมะเร็งด้วย

ในสวนมีเยอะ สวนรกมาก ว่าจะขุดออกมาปลูกใกล้ๆมือหน่อย

วันก่อน ทำข้าวยาคูหม้อใหญ่

ถ้าฝนตกติดๆ อากาศเย็น ข้าวยาคูร้อนๆ เหมาะจัง

ตอนนี้ กระเทียม น้ำมันรำข้าว น้ำมันมะพร้าว และงาม่อนกำลังมาแรง

เหยาะๆกับข้าวยาคู แหม... เอื้อยไฟแรง อยากลองให้คนป่วยในหมู่บ้านทานดูสักระยะ

แต่หน้าตา จะคล้ายๆเอื้อยไปหน่อย ใช้งาดำอะนะ อิอิ

 สวัสดีค่ะพี่ตะวัน...

...ฝนเริ่มมีตกบ้างค่ะแต่ยังไม่มีตกแบบต่อเนื่องหลายๆวัน สัญญาณเน็ตที่สวนตอนนี้พอใช้ได้แล้วค่ะ(ใช้แบบเดือนละ60ชม. ช้าแต่ก็รอไหว).

...แฮะๆ ผักที่ว่าน้องพึ่งเคยได้ยินชื่อ หรือว่าแต่ละพื้นถิ่นอาจเรียกไม่เหมือนกันคะ(เผอิญรุ่นใหม่ วัยจ๊าบ..อิอิ ผักโบราณบางอย่างยังศึกศาไม่ถึงค่ะ) หากมีรูปภาพแบบเต็มๆจะได้ถามคนโบราณๆแถวๆนี้ด้วยค่ะ อิอิอิ.

...ช่วงนี้อากาศแปรปรวนทานของร้อนๆ ผักสมุนไพรพื้นบ้านไทยๆก็ดีค่ะ ยังไงรักษาสุขภาพด้วยนะคะ.

...ดูแล้วคงจะชอบทำอาหารเหมือนกันนะคะ.

 สวัสดีค่ะคุณโอ๋...ขอบพระคุณสำหรับดอกไม้กำลังใจค่ะ...

 ...กราบขอบพระคุณทุกท่านที่กรุณาเข้ามาเยี่ยมชมและมอบดอกไม้กำลังใจค่ะ...

สวัสดีค่ะ คุณน้อย • ดีใจด้วยนะคะ ฝนมาให้ชื่นมื่นบ้างแล้ว •ที่บ้าน ฝนเริ่มมาพอให้ได้ขุดแปลงผักได้แล้วค่ะ

• อาการ "ปิดเทอมใหญ่...หัวใจว้าวุ่น"เป็นเช่นไรหนอ? • เรื่องราว มาพร้อมๆกัน... • อาการคุณน้อย ดีขึ้นเพราะไปวัด

• อาการพี่แสนฝน คงจะดีขึ้น • ถ้าได้มาพักพิงสวนผักหวานสักระยะ :) • ตัวหนังสือจะฝ่าคลื่นมาหละ... • คุณน้อยพร้อมรับฟังไหมค่ะ • ตั้งสี่หน้าแน่นๆแน่ะ • ขอบคุณมากเด้อหล่า (เน็ตอืด จะแนบไฟล์ได้ไหมน้า)

เมื่อวานก่อน มีรถมาขายเครื่องมือเกษตรในหมู่บ้าน

เอื้อยได้ครบหละ ทั้งจอบ มีด เคียว แถมเปลอีกชุด

ตื่นเต้นจอบใหม่ ฉลองซะลืมเจ็บ ขุดแปลงตื้นๆได้สองแปลงหละ

อืมม..จดหมายเอื้อย คุณน้อยดูให้ด้วยนะคะ

ควรจะเซฟ เก็บไว้อ่านส่วนตัว แล้วลบหรือเปล่า

มันเป็นภาษาเฉพาะของเราๆอะนะ สาธุค่ะ

 สวัสดีค่ะพี่ตะวันดิน...

...ขอบพระคุณที่กรุณาเข้ามาเยี่ยมเยือนน้อง ฝนมาให้ชุ่มฉ่ำสมกับรอมานานค่ะ.

...อาการ"ปิดเทอมใหญ่หัวใจว้าวุ่น" ครั้งนี้ช่วยสอนให้รู้จักอาการสติหลุดอย่างจดจำไม่มีวันลืมเลยค่ะ แต่ในความว้าวุ่นกับสิ่งเข้ามารุมเร้าก็ทำให้ค้นพบสิ่งใบๆให้กับหัวใจอีกหลายๆเรื่องเช่นกันค่ะ เหตุการณ์หัวใจ(ชีวิต)ที่เกิดขึ้นครั้งนี้ทำให้รับรู้(รู้สึก)ในหัวใจตนได้ว่าชีวิตกำลังจะมีสิ่งเปลี่ยนแปลง"ในทางที่ดีขึ้น" (ตอนนี้ยังเห็นชัดเพียงนามธรรมในใจ เอาไว้ชัดเจนเป็นรูปธรรมภายนอกเมื่อไหร่จะเล่าสู่กันฟังนะคะ).

...ขอบคุณสำหรับจดหมายค่ะเดี๋ยวจะลองให้ร้านคอมขยายและปริ๊นออกมาเก็บไว้อ่านค่ะ ปกติน้อยเป็นคนชอบเขียนจดหมาย(เขียนทีก็ประมาณนี้ค่ะ 3-4หน้าA4) และอ่านจดหมายค่ะ จดหมายที่เขียนถึงเพื่อนและจดหมายของเพื่อนที่ส่งให้ตั้งแต่สมัยเรียน15ปี ยังเก็บรักษาไว้ ( คนโบราณ:) )

ปล...อยากตกแต่งกรอบเขียนจดหมายแบบพี่ตะวันบ้างจัง! ว่างกรุณาช่วยแนะนำน้องหน่อยนะคะพี่ตะวัน(โปรแกรมตกแต่งภาพที่พี่ตะวันแนะนำ ติดตั้งเรียบร้อยแล้วแต่ยังใช้ไม่ค่อยเป็นซักเท่าไหร่พึ่งหัดย่อขยายภาพ:)

...อ่านจดหมายแล้วค่อยมาคุยกันใหม่นะคะ...เย้ๆๆมีจดหมายมาให้อ่านแล้ว:)

สวัสดีค่ะ คุณน้อย

ลืมไปว่า จดหมายที่ใช้โปรแกรมนี้ เซฟไว้ในเครื่อง ไฟล์จะเล็กมาก

แต่ถ้าลากไปวางที่เมนู "รวมภาพ"ของโปรแกรมนั้น จะอ่านง่าย เลื่อนหน้าต่อไปอ่านได้

นำไปวางที่เมนูอื่น เช่นแก้ไขภาพ ภาพจะแสดงเป็นไฟล์เดียวเล็กๆเลื่อนภาพไม่ได้ค่ะ

เอื้อยใช้โปรแกรมบันทึกจนเคยตัว จนเขียนบันทึกจริงๆ สะเปะสะปะมาก กว่าจะแก้ไขให้ลงตัวได้

อยากเขียนด้วยลายมือตัวเองจริงๆ ซึ่งไม่เป็นระเบียบแบบนี้แน่นอน อิอิ

จะส่งมาถึงคุณน้อยโดยตรง แต่ไม่มั่นใจที่อยู่ในประวัติ

ตกลง คุณน้อยอยู่ที่ขอนแก่น หรือกาญจนบุรีค่ะ

ที่อยู่ที่ติดต่อส่งจดหมายได้ ส่งให้เอื้อยหลังไมค์ได้ไหม?

ช่วงนี้ คอมพ์ฯเอื้อยมีปัญหาอย่างหนัก ว่าจะแบกขึ้นจักรยานไปซ่อมซะที

ป.ล. กรอบเขียนจดหมาย ไม่ได้ทำเองจ้า เราเพียงย่อ ขยาย ให้บันทึกตัวอักษรพอเหมาะได้

ใช้หลักการเดียวกัน กับที่เอื้อยเขียนไว้ในบันทึก "การสร้างข้อความภาพ"เลยค่ะ

คุณน้อย ลองใช้ภาพวิวที่สวน บันทึกข้อความดีๆ สั้นๆดูสิคะ ไม่ยากเลย

ยินดี ถ่ายทอดวิชาค่ะ เย่ เย่ มีลูกศิษย์แล้ว :))

แลกเปลี่ยนเรียนรู้...วิชาสร้าง... "ต้นหมากอักษร" กับวิชา "ปลูกผักหวานป่า" ฮ่าๆๆ

สาธุค่ะ

       :)  :)  :))))))))))

:)))

อึ่งน้อย ตัวเย็นเจี๊ยบบแน่ๆ ตอนเด็กชอบจับเล่นตรงที่ตัวมันเย็นดีนี่แหละ

บ่งบอกว่า ที่สวนผักหวานป่า เริ่มมีน้ำหลากน้อยๆแล้ว

ที่บ้าน วันนี้แดดจ้า หนองน้ำหน้าบ้าน น้ำแห้งลงเยอะ เพราะนาใกล้ๆสูบน้ำใส่นาทั้งวันทั้งคืน

คุณน้อยอ่านจดหมายแล้ว มึนส์กับภาษาเอื้อยหรือเปล่าหนอ? :)

ส่งรอยยิ้มให้มากมาย พร้อมอึ่งน้อย เอื้อยก็ร่ายยาวฝ่ายเดียวอีกตามเคย :))

เพียงอยากมีเพื่อนคู่คิด จะเนรมิตสวน ด้วยลำแข้งตนเองอะนะ

ทำหน่วยกิจนี้สำเร็จสมบูรณ์ ใจจะนิ่งไม่ฟุ้ง...ถึงคนกรุง(ครูสอนเอื้อยว่ายน้ำเองแหละ)

เอื้อยว่า จะไปหาขุดต้นตะขบน้อยใต้ต้นแม่มาลงเลย

(นั่นๆ ขี้คร้าน ไม่ยอมเริ่มต้นเพาะเอง)

ขอบคุณมุมสงบน้อยๆพร้อมรอยยิ้มมากมายนี้มากนะจ๊ะ

(นึก ถึงบันทึกที่คุณน้อยบอก ใจกำลังหนักอึ้ง พอฟังเสียงเป่าปี่ของผู้อื่น ต้องวางทุกข์เราลง พี่นี้... "ปิดเทอมใหญ่ หัวใจว้าวุ่น" อีกซีรี่ย์หนึ่ง คนละสภาวะ สู้สู้นะ) สาธุค่ะ    

 สวัสดีค่ะพี่ตะวัน...

...อ่านจดหมายแล้วขอบอกว่าคราวหน้าเปลี่ยนตัวหนังสือเป็นสีชมพูด้วยนะจ๊ะพี่สาว:))

...รับรู้ได้ว่าพี่สาวกำลังวิ่งหนีอะไรบางอย่าง(ภายในใจ) "หากสิ่งใดที่เป็นของๆเราสิ่งที่เราได้ทำไว้แล้ววิ่งหนีแค่ไหนก็วกกลับมาหาจนได้ แต่หากสิ่งใดที่ไม่ใช่ของเรา เราไม่ได้ร่วมทำไว้ต่อให้อยากได้หรือกอดไว้แน่นแค่ไหนก็ยิ่งไกลห่างออกไป.

...หากสุดลึกของหัวใจที่มุ่งไปในทางอันสงบสว่าง ระหว่างเส้นทางเดินของทางแห่งแสงสว่างที่ต้องก้าวไปเราต้องผ่านบททดสอบมากมายรวมถึง"ใช้"สิ่งที่เป็นของๆเรา(สิ่งที่เราได้เคยร่วม-กระทำมา"คนสัตว์สิ่งของ") เราไม่ใช้แล้วใครจะใช้แทนเรา"ไม่มี".

...หากสิ่งที่น้อยเห็นเป็นคำตอบที่ใช่ขอบอกว่าคำตอบอยู่ที่หัวใจ(ถามใจเธอดู:)

...ไม่ใช่หมอดู แต่เป็น"บักเสี่ยว สหายกองทัพธรรมร่วมสายทาง" สู้ๆๆ...

สวัสดีค่ะ บักเสี่ยว สหายน้อย น้ำพอง :)))

ขอบคุณมากเน้อ สำหรับที่อยู่ร้อนๆ

สีชมพูมันเข้มเมื่อแปดปีที่แล้ว ตอนนี้ แปรเป็นสีม่วงแล้ว ลุ้นระทึกกันมาปีต่อปี

กลับมาอยู่บ้าน หลายคนทำนาย ไม่รอดๆ :))

บางวัน... เดินขึ้นเดินลง นอนเปลชมวิวบนบ้าน นอนเปลข้างล่่าง

จับหนังสือ...วาง อ่านไม่ได้ เข้าหน้าจอ โอ้...โจทย์หนัก

วิบาก...เหมือนเป็นพื้นที่... ต้องห้ามซะนี่

ไปหมอบหลับกับแม่ และน้องแมวทั้งสอง หายใจแผ่วๆเอาแรงซะหน่อย ค่อยลุกใหม่

ช่วงรอยต่อของวงแหวนใหม่ สุคติภพที่สาม การเรียนรู้(พ่วงแพที่เอื้อยว่าอะนะ)

ทุน... พื้นฐานความรู้ไม่พอ จริต(มารยาท)ติดลบ ที่มา..ไม่น่าไว้วางใจ ฯลฯ

มานะเก้าชั้น โจทย์จริงอยู่ตรงหน้าสดๆ อึดพอ เพียรไหวหรือไม่

ขัดเกลาตน...ทันหรือไม่ ตรงนี้คือตัวแปรว่าจะวนรอบเก่าหรือเหวี่ยงสู่แกนในได้

อกใจที่ยึดถือ ลดไม่ไหว ไม่วนรอบเก่า ก็...ซวยหนักวิบากซ้ำ ดีดลงไปกอง...

โอ้ คร่ำครวญจังนะ

มาชื่นชมฝีมือร้อนๆระหว่า่ง บักเสี่ยวบ้านนา-บ้านสวนกันดีกว่าเนาะ :)))

ใช้โปรแกรมที่คุณน้อยมีอยู่แล้ว เดี๋ยวจะหาลิงค์มาแปะไว้ให้เข้าไปอ่านนะ

อักษรใช้โปรแกรมสำเร็จรูปที่ว่า แต่ถ้อยคำ ใช้โปรแกรมที่แม่ให้มา อิอิ ใช้ได้ปะ

สวัสดีวันใหม่ค่ะ บักเสี่ยว สหายน้อย น้ำพอง :)))

คงกำลังสาละวนกับภารกิจดูแลน้องนุ่งในสวนเนาะ

อ่านบันทึกคุณปริมวันนี้ ถูกใจอีกตามเคย คำโปรย ...

 "ทุกเสียงเป็นเสียงดนตรีแห่งความรื่นรมย์ได้ถ้าเราเปิดใจฟัง

หากใจปิดก็เหมือนเรายืนอยู่ในความมืดที่เราจะเห็นว่าแมวทุกตัวจะเป็นสีดำ ทั้งหมด"

เสียงแห่งความเงียบ ดนตรีแห่งหัวใจ... ชอบใจจริงๆ

(เคยสังเกตไหมว่าเราสองสหาย นิยมชมชอบอะไรคล้ายๆกัน

อาจารย์หมอป. บทเรียนในกรอบชุดเล็กพาเราเรียนรู้ แบบมหัศจรรย์ เป็นตอนๆ แต่ต่อเนื่อง

คุณปริม พาเราเหินฟ้า ท่องโลกว้างงง..อื้อ.. ดีจัง คุณน้อยลองแวะไปแอบๆฟังเสียงข้างๆกุฏิท่านKa-Poom สิ

หลากหลายลีลา บูรณาการมหายาน เถรวาท ไม่รู้จะมี วิชาพาดำดินหรือเปล่า ฮ่า ลองไปดูนะ)

อยากเล่าประสบการณ์เล็กๆ อันเป็นสุขคติภพ...สุขภาพของเอื้อยนะ

แต่ไหนแต่ไรมา กิจกรรมที่เอื้อยให้ความสำคัญอันดับต้นคือ เรื่องสุขภาพ

ช่วงประจำอยู่ฐานงานบริการนี้ เราระดมสมองร่วมกัน จนได้ข้อสรุปร่วมกันว่า

หากสุขภาพเราดี งาน อย่างอื่นก็จะดีตามมา เอื้อยรับเรื่องอาหารเสริม น้ำสมุนไพรบำรุงสุขภาพ

และกิจกรรมออกกำลังกาย ไท้เก๊ก เคยเรียนไว้เผื่อผู้สูงอายุในชุมชน

โยคะ สำหรับหลากวัย กระบองสำหรับขาบู๊ แอร์โรบิค ให้เด็กๆและผู้รักชอบความสนุกสนานมากหน่อย

กิจกรรมดำเนินไปพอควร ยังมีปัญหาเรื่องเวลา เลยมาปรับกันที่ระบบ ลดเวลางานลง...เพื่อสุขภาพ

เอื้อยเริ่มแบกเพื่อน แบกงาน แบกองค์กร วิ่งหน้าวิ่งหลัง จนสำคัญตนมากมาย (อัตตาแตกตัว)

สุดท้าย เมื่อปรับระบบสวัสดิการ เวลางาน อีกเกือบห้าสิบเปอร์เซ็นต์นอกจากไม่ผ่านแล้ว

ยังใช้เวลานั้น บำเรอความเกียจคร้าน แถมหันมาเอาเรื่องเอื้อยที่วิ่งหน้าวิ่งหลัง (ผิดเพราะยึด)

ขอเพียงสถานที่ ใช้เสียงดนตรีบริหารกาย เพราะต้องรีบลงงานก่อนเพื่อน

วิธีคิดที่บูรณาการ ผ่านเวลาชั่วไม่กี่นาที เร็วมาก ข้อสรุปคือ ห้ามใช้เสียง

รู้สึกเหมือนจมน้ำป๋อมแป๋มเลยนะ เฮ่ย! คุณนั่นแหละที่เป็นฝ่ายต้องปรับตัวกัน ไม่ทันแล้ว ความคิดช้ามากก

นอนน้ำตาไหลพรากกก รุ่งเช้า กราบพระ โยคะหนักเบา แอร์โรบิคนับเอา ท่าละกี่ครั้ง

ลงด้วยการนั่งหันหน้าเข้าหาพระอาทิตย์ ทำจิตให้สงบผ่อนคลาย

มหัศจรรย์แห่งความเงียบ!!!

เมื่อความรู้สึกถูกกดดันจนถึงจุดหนึ่ง รู้สึกเหมือนจมูกเราเนี่ย ไม่มีที่ให้หายใจ!

แต่...ความเงียบ... คลื่นจักรวาลรับรู้เสียงภายในแห่งเรา!

ดนตรีแห่งความเงียบ...ผ่อนคลาย ร่างกายขยับบริหารอย่างนุ่มนวล...หนักเบา...

... จักรวาลดูแลเราอยู่!  รู้สึกคล้ายดั่งว่า... กำลังหายใจ เข้า- ออกทางผิวได้!!

จังหวะที่อัตตาแตกตัวเติบกล้า ถ้าหยุดตนเองได้ พลังจะคล้ายน้ำเดือดร้อนกลั่นตัวเป็นไอ

แต่ถ้าติดข้อจำกัด ใช้เหตุผลปกป้องตัวตน...ได้นะ แต่สภาวะจะเป็นดั่งน้ำในกระติกน้ำร้อน

ร้อนระดับหนึ่ง เหตุผลจะปรับระดับอุณภูมิฉับ นิ่งสงบ ใช้ชงกาแฟได้ ฮา

นั่นคือ...หน่วยกิจ สุขคติภพแรก ทางรูปธรรมที่เอื้อยบำเพ็ญตาม.. มูลสูตร๑๐

ตามลายแทงชุดเล็ก ของครูบาอาจารย์ด้วยภาษาคำคือ ... สุข สูง สร้างสรรค์ เสียสละ สมบัติ สูญ สมบูรณ์...

ไม่เรียกร้อง ไม่เรื่องมาก (เรื่องนี้นะ อิอิ)สัมพันธ์ราบรื่น ที่เกินมือเอื้อม... เป็นไปตามกรรม

เราทำเต็มที่ หมดตัว หมดใจแล้ว

(ผู้ ที่เอาเรื่องเอื้อย ไม่มีวินัยในหลายๆเรื่อง จึงถูกให้ออก โดยที่เอื้อยไม่ได้ขยับปากใดๆเลย เจอกัน เขารับรู้ได้ว่า เราจริงใจ ไม่มีติดใจอะไรเขา)

อืมมม ร่ายยาว เหงาอะนะ ให้น้องมะอึก ตะขบ ผักหวาน หมากค้อรับรู้ความในใจ

ปรับสมดุลสุขภาพกายภาพ จิตภาพ

ขอบคุณมากๆนะ ที่ช่วยรับฟัง... มีภาพน่ารักๆ มาทำความรู้จักนะ

ชื่อน้องมะขาม(น้องมิกซ์) สหายใหม่วัยหกเดือน :)))

 สวัสดีค่ะพี่ตะวัน...ขอบคุณสำหรับภาพเจ้าหัวเหม่ง"มะขามหวาน"มาทักทาย (ลูกชายคนแรกที่ไม่ได้เลี้ยงก็ชื่อมะขามเช่นกัน)..โตไวๆนะเจ้ามะขาม...

...ยินดีรับฟังทุกความรู้สึกค่ะ "พี่สาวสหายธรรม"..ขอบคุณที่นึกถึงกัน...

...ช่วงนี้ปรับสภาพหัวใจ ชมนกชมไม้คุยกะเจ้ารอกขาวในสวน เข้าเว็บ"เกษตรพอเพียง.คอม"คุยกะบรรดาสาวกผักหวานป่า ก็พาหัวใจชื่นบานดีค่ะ... ว่างๆลองเข้าไปท่องดูนะคะ "กระดานถาม-ตอบ sasithorn2521"...

...การปรับหัวใจให้ผ่อนคลายสงบนิ่งได้ให้แน่นแฟ้นดี คือการท่องโลกต้นไม้ค่ะ..เช่นการปฏิบัติธรรม ที่ต้องใช้ทั้งปริยัติและปฏิบัติค่ะ...

 ...ขอบพระคุณทุกท่านที่กรุณาเข้ามาเยี่ยมเยือนและมอบดอกไม้กำลังใจค่ะ...

 กราบนมัสการพระคุณเจ้า พระมหาแล อาสโย ขำสุข ค่ะกราบขอบพระคุณสำหรับดอกไม้กำลังใจที่เมตตาค่ะ...


 สวัสดีค่ะท่านอาจารย์ศิลา ขอบพระคุณที่กรุณาเข้ามาเยี่ยมชมและมอบดอกไม้กำลังใจค่ะ...

 สวัสดีค่ะพี่ตะวัน...ขอบพระคุณสำหรับดอกไม้กำลังใจค่ะ..