อนุทิน 116428
น้อย น้ำพอง
เขียนเมื่อ
ปลูกอ้อย3ไร่แต่ได้ความรู้ภาคปฏิบัติมากมาย...และแล้ววันนี้ก็เสร็จซะทีกับการปลูกอ้อย
ไม่ได้ปลูกเองแต่ก็เหมือนลงมือปลูกเองกับมือทุกขั้นตอนเพราะต้องเป็นคนประสานวิ่งหาข้อมูล พูดๆๆโทรๆๆ กับหลายฝ่ายภาคปฏบัติและสุดท้ายวันปิดงานปลูกก็ต้องนำทีมไปขนอ้อยไปลงแปลงจึงได้เสร็จสิ้นภารกิจ
หลายอย่างหลายเหตุการณ์ในการทำงานครั้งนี้แม้จะมีหลายๆอย่างที่ผิดพลาดคลาดเคลื่อน เหนื่อยและหน่ายไปบ้างแต่ก็อภัยหยวนๆได้ทุกกรณี;)
เพราะเป็นครั้งแรกของการเริ่มต้นเรียนรู้กับสิ่งที่ไม่รู้และไม่เคยทำแบบต่อเนื่องตั้งแต่ต้นจนจบเช่นครั้งนี้(ตอนแรกคิดว่าเหนื่อยแต่พอรู้จักทีมทำงานและเข้าใจขั้นตอนการปลูกอ้อย(ทีมไถ หาพันธุ์ คนตัด-ขน ใส่ปุ๋ย รถปลูกฯ)..ทุกสิ่งอย่างกลับเป็นข้อมูลการเรียนรู้สำหรับนำมาปรับใช้ในคราวถัดไป
...ความรู้-สึกที่ไม่มีวันลืมเลือน...
ความเห็น (7)
ขอบพระคุณทุกๆท่านที่กรุณาเข้ามาเยี่ยมชมและมอบดอกไม้กำลังใจค่ะ;)))
สวัสดีค่ะคุณน้อย
วันนี้ รอพี่ตะขบด่วนจากขอนแก่นจนบ่ายสาม ก็ยังไม่มีวี่แววค่ะ
เลยรีบบึ่งไปไปรษณีย์ พบพนักงานกำลังมัดกล่องพะเนิน เตรียมออกตามหมู่บ้านพอดี
ใจหายเล็กน้อย กล่องเบาผิดปกติ เป็นต้นตะขบอบแห้งไปหรือเปล่าหนอ :)))
ต้องรีบลงด่วนๆ ขอบคุณมากๆเด้อหล่า สาธุจ้า
ให้กำลังใจกับงานไร่อ้อยที่ต้องอาศัยแรงใจและความอุตสาหะมากๆ..รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
สวัสดีค่ะพี่ตะวันดิน...ต้นตะขบที่ส่งผ่านปณ.ไปถึงพี่สาวถือเป็นการชิมลางบุกเบิกทางครั้งแรกค่ะเพื่อจะได้นำมาปรับใช้ในโอกาสต่อไป จากบ้านมาปณ.4กิโลกว่าๆก็ไม่ไกลเท่าไหร่(คราวหน้าส่งของปุ๊บโทรแจ้งปั๊บทันใจวัยจ๊าบ;))) ดีใจด้วยค่ะที่ได้พื้นที่เพิ่มเติมอีก3งานมาปลูกผักหวาน สร้างป่าแห่งความสุขข้างๆบ้าน(วิกฤตเป็นโอกาส คอมฯไหม้ใช้งานไม่ได้จะได้มีเวลามาสร้างป่าผักหวาน"แล้วจะรู้ว่าเรียนรู้จากของจริงสนุกกว่ากดๆจิ้มๆในจอ";)))
..ขอบคุณค่ะ...ขอให้พี่ตะขบงอกงามโตไวๆได้ปลูกรอน้องผักหวานนะคะ...
สวัสดีค่ะคุณใหญ่...ขอบพระคุณสำหรับกำลังใจและความห่วงใยที่เมตตาค่ะ...
สวัสดียามบ่ายยามแลงค่ะคุณน้อย น้ำพองน้องรักแห่งผักหวาน ^_____^
ข่าวคราวจากคนชื่ออ้อย แต่ไม่เคยปลูกอ้อยเน้อ :)
(แจ้งตรงนี้เลยเนาะ ว่าชื่อจริงจ้า เปลี่ยนมาสิบๆปีแล้วค่ะ ส่วนนามสกุลก็ของพ่อแม่เลยค่ะ)
เข้าตัวอำเภอ ส่งหลานกับน้องเข้ากทม. (มางานศพคุณย่าหลายวัน)เลยแว้บบเข้าร้านเน็ตตามสะดวก :))
บัดนี้ คอมพ์ฯส่วนตัวมีอันเป็นไป มอดไหม้ แบบไปไม่กลับจริงๆค่ะ
มีการบ้านร้อนๆมาส่งค่ะ
พี่ตะขบน้อย...ร้อยรัก!! ฟื้นตัวเร็วมากๆค่ะ ลืมเก็บภาพเมื่อเช้ามาค่ะ
ต้นใหญ่หน่อย ที่คาดว่าจะอยู่ยาก กลับไม่เป็นไรค่ะ ต้นน้อยๆแห้งไปสามต้น
เล่าให้คุณยายฟังถึงวิธีการเลี้ยงผักหวานป่าของคุณน้อย คุณยายฟังตาเป็นประกายเชียวค่ะ ;)
และที่น่าอัศจรรย์ใจยิ่ง คือคุณยายแข็งแรง แข่งกับพี่ตะขบน้อย
เดินได้ไกล ขาไม่ป้อแป้เลยค่ะ (แต่เอวเคล็ดเรื้อรัง ยังคงฟื้นไม่ไหว)
คุณลูกที่...ชีวิต รสจืดยิ่งนัก พลอยอบอุ่นชื่นมื่นไปด้วย ;))
ภาพเล็กสองภาพซ้าย คือ "สวนสามงาน" ข้างบ้าน ที่ว่า "บุญหล่นทับ"นั้น
ได้เพียงนั่งนอนตาลอย เพราะงานใหญ่คือล้อมรั้วกันสัตว์ใหญ่ !
ข้างใน ยังต้องสานไม้ไผ่ หรือตาข่ายเป็นตั้งๆ ล้อมกันสัตว์ปีก !!
และเมื่อพี่ตะขบออกลูก คงต้องเหลาไม่เรียวไว้ขนาบ เพื่อนฝูงวิ่งแข่งกันปีนเก็บลูกตะขบเป็นแน่แท้ :)))
จึง ตัดใจ เต็มที่ ที่เนินด้านนอก และรอบสระน้ำ ที่มีเพื่อนผักป่าบ้างแล้ว น่าจะลงตัว พอเหมาะพอแรงค่ะ
ส่วนสองภาพขวา เนินผักหวานป่า เพียงงานกว่าๆนั้น น่่าจะเป็นฝันที่เป็นจริงได้ ไม่ไกลเกินไปนัก
เมื่อวานนาใกล้ๆเกี่ยวข้าวกันแล้วค่ะ ตื่นเต้น เป็นกลองรัวแน่ะ
เพราะถือเป็นฤกษ์งามยามดีให้พี่นี้ ได้ปฏิบัติการ "ขนทอง " ณ บัดดล :)
ขอบคุณน้องรักมากๆเลยนะ
ที่ส่ง...สายใยรักผักหวาน...ให้พี่ได้สาน..ต่อ... " พื้นที่แห่งความสุขของคนสามวัย"
เป็นดั่ง...ลมหายใจให้พี่นี้หยัดยืนขึ้นอีกครั้ง...สาธุค่ะ
สวัสดีค่ะพี่ตะวันดิน...
ไปส่งของที่ปณ.เจ้าหน้าที่ทักว่าชื่อผู้รับแปลกดีจัง;)
ดีใจที่สุดที่ทราบข่าวพี่ตะขบที่ส่งไปฟื้นตัวไม่กลับน้ำพองเก่า(อิอิ) คงเพราะความตั้งใจที่่จูนคลื่นตรงกันมังคะ(ตั้งใจส่ง ตั้งใจมอบให้ ตั้งใจจะช่วยพี่สาวสร้างป่าผักหวาน ณ บุรีรัมย์ ตั้งใจมอบความสุขถึงคุณยาย)
"ล้อมรั้ว" รั้วธรรมชาติที่สามารถกันสัตว์(วัว ควาย)ได้ดีคือต้นสบู่ดำ(หมากเยา)วัวควายไม่ชอบกลิ่น-ยาง ส่วนรั้วชนิดอื่นๆหากปลูกถี่ๆก็เป็นกำแพงรั้วกันสัตว์และกินได้-ขายได้(ชะอม ขี้เหล็ก มะขาม มะกรูดฯ)
เมื่อปลูกต้นตะขบแล้วคงห้าเด็กๆได้ยากค่ะดังนั้นต้นที่อยู่ใกล้ๆบ้าน-ที่พัก1-2ต้นคววรปลูกเป็นร่มเงาและเอาไว้ให้เพื่อนๆลิงทั้งหลายได้ปีนเล่นกินลูกตะขบ(แบบนี้ถึงจะพูดคุยแบบเชื่อฟังกับโคน-ร่มตะขบที่ปลูกผักหวาน)
...ขอให้คุณยายแข็งแรงๆอายุยืนยาวนะคะ สาธุ...