อนุทิน 114719
น้อย น้ำพอง
เขียนเมื่อ
โล่งใจกับผลตรวจเอ็กซ์เรย์..ไม่เป็นอะไรมากคะแค่อักเสบรับยาแล้วกลับบ้านได้เลยค่ะ(เฮ้อ..เสียงหัวใจโล่งอกเบาๆคนเดียว).
...ไปทำงานที่ทุ่งใหญ่รอดพ้นกิ่งไม้ตอไม้จนงานจบม้วนแบบสบายกายและใจแต่กลับมาได้แผลช้ำในจากสวนผักหวาน(เหมือนตกม้าตายยังไงยังงั้น).
...ไม่ใช่ตกม้าแค่ตกต้นไม้มาเจอตอทื่อๆแต่จุกแบบอื้อฮือนึกว่าซี่โครงหักซะแล้ว กลั้นใจพิจารณากายให้ข้ามคืนฝืนฝึกสังขารไม่ปล่อยกายให้เคยชินจนป่วยใจ(เอะอะก็คุณหมอๆๆ).
...ตื่นเช้ามาเคลียร์กายรู้อาการต้องไปตรวจเช็ก(นอนตระแคงไม่ได้)ทำภารกิจแม่บ้านเสร็จสรรพ(คน หมา แมว เป็ดห่านฯ) ดูโทรศัพท์ที่วางไว้(3สายไม่ได้)รับ โทรกลับ..สวัสดีค่ะอาจารย์ เสียงตอบรับแบบมีความสุขฯวันนี้จะไปรับต้นกล้าผักหวานขอโทษด้วยนะครับที่ผิดนัดไม่ได้มารับ..ไม่เป็นไรค่ะอาจารย์เข้าใจค่ะ.
...หลังพูดคุยโทรศัพท์ความเจ็บ"สีทนได้"เพราะได้ฟังการบอกเล่าเกี่ยวกับต้นกล้ารุ่นแรกๆเมื่อปี2554ที่นำไปปลูกและทำตามคำแนะนำจากข้าพเจ้าและคุณพ่อบ้าน "ผักหวานป่ามีความสุข"(เติบโตอย่างไม่น่าเชื่อ).
...ข้าพเจ้าพลอยตื่นเต้นที่จะได้เห็นภาพต้นผักหวานที่ผู้ปลูกจะนำมาให้ชม..และก็ไม่ผิดหวังที่ได้ชื่นชมภาพถ่ายต้นผักหวานความอิ่มใจแผ่ซ่านเต็มหัวใจที่สำคัญคือปฎิกิริยาจากภรรยาของอาจารย์ท่านนี้ที่ยิ้มแย้มและทักทาย(พูดเยอะกว่าทุกคราที่พบกัน) ซึ่งมันเป็นสิ่งบ่งบอกถึงหัวใจที่ยอมรับกันและสัมผัสได้จากสิ่งที่ข้าพเจ้าและคุณพ่อบ้านได้มอบให้..จากคนที่ไม่เคยรู้จักกัน...
..."ในผู้อื่นย่อมมีเราอยู่ด้วยในนั้นเสมอ" คำที่คุณพ่อบ้านย้ำกับข้าพเจ้าบ่อยๆซึ่งทุกครั้งที่มันโผล่ขึ้นมาในใจก็ให้รู้สึก"อิ่ม-เต็ม" เสมอ...
...เสร็จภารกิจจากบ้านบ่ายแก่ๆก็เลยไปโรงพยาบาลแบบสบายๆและได้โล่งใจกับผลตรวจ...
...พรุ่งนี้เช้าก็เลยตั้งใจจะไปวัดทำบุญเก็บเสบียงกับเส้นทางที่ยังต้องเดินทางต่อไปอีกที่แสนยาวไกลล...
...หลับเป็นสุข ราตรีสวัสดิ์ค่ะ...
ความเห็น (6)
"...ไม่ใช่ตกม้าแค่ตกต้นไม้มาเจอตอทื่อๆแต่จุกแบบอื้อฮือนึกว่าซี่โครงหักซะแล้ว
กลั้นใจพิจารณากายให้ข้ามคืนฝืนฝึกสังขารไม่ปล่อยกายให้เคยชินจนป่วยใจ"
คุณน้อย... ตกต้นไม้!!
ไปปีนต้นอะไร ทำอะไร สูงแค่ไหน ฯลฯ
คงไม่ใช่ซน ปีนเก็บลูกตะขบแข่งกับน้องกะรอกขาวนะ :))
มิน่า...พี่แสนฝนเข้ากทม.สองสามวัน
คิดถึงน้องสาวของพี่คนนี้อย่างแรงงง
เล็งเลือกของฝาก จะยากก็ตอนส่งนี่หละ กลัวมันรวนจังนิ
ถ้ามีปัญหา ก็ใช้เจ้าหัวสมองน้อยโหลดเข้าเครื่องเอาเนาะ
เพื่อนฝูงหอบหิ้วพันธุ์ผักฝากกันมากมาย
ผักบุ้งมัน, ตำลึงหวาน, ว่านฮ็อก, หญ้าม้า, ถั่วขอ, กระเจี๊ยบ,ทานตะวัน ฯลฯ
ยังไม่ได้ลงมือปลูกเลยน้องเอ๋ย
รักษาสุขภาพด้วยนะจ๊ะน้องรัก
คิดถึงมากมาย
...ขอบพระคุณสำหรับดอกไม้กำลังใจจากทุกท่านค่ะ...
สวัสดีค่ะพี่ตะวันดิน...
ขอบพระคุณสำหรับความคิดถึงค่ะ..คงคิดว่าตัวเองเป็นเหมือนเจ้ากระรอกขาวมังคะ อิอิ(ลื่นตกต้นหมากสีดามากระแทกตาปุ่มแห้งที่ง่ามต้น) แต่ก็ได้ข้อคิดเตือนใจตัวเองแบบจำไม่มีวันลืมเช่นกันค่ะ"ทุกสิ่งเกิดขึ้นได้เสมอแม้ประมาทหรือไม่ประมาท เมื่อถึงเวลามันต้องเกิด"
ตอนนี้เหมือนสังขารถูกจี้จุดจะทำงานถางหญ้า ยกของก็ไม่ค่อยถนัด(หงุดหงิดตัวเองจริงๆ)ช่วงนี้ก็เลยพยายามทำงานภายในพิจารณาสังขาร(อาการ32)
ไม่นานคงมีสีเขียวๆที่เนินผักหวานนะคะสำหรับคนมือเย็นกับพืชผักนาๆพรรณ...ขอบคุณค่ะ...
รักษาสุขภาพด้วยค่ะ..ขยันจริงๆ..
สวัสดีค่ะคุณใหญ่...กราบขอบพระคุณสำหรับความเมตตาที่ห่วงใยและดอกไม้สวยๆกับแจกันเปี่ยมคุณค่าค่ะ...
