อนุทิน 114104
น้อย น้ำพอง
เขียนเมื่อ
..."ในผู้อื่นก็มีเราอยู่ในนั้น" ปีนี้ฝนฟ้าดูท่าคงคาดเดายาก สังเกตจากมดก็มีทีท่าว่าฝนหนักยังมี แต่หากสังเกตจากต้นไม้เหมือนกำลังจะบอกว่าหน้าหนาวใกล้จะมาเยือนเต็มที...
...ปีนี้นอกจากสวนตัวเองที่ต้องดูแล ยังเพิ่มเรื่อง(งาน)ให้ตัวเองจนได้ จากการที่ชวนญาติปลูกต้นไม้ ผักหวาน(แสนอแนะดีนัก ก็เลยได้วางแผน-ลุยพื้นที่แบบเต็มๆในการคุมหญ้า ดูแลซ่อมแซมตะขบ)...
...หันซ้ายแลขวาก็ไม่เห็นมีใคร(นอกจากพ่อหนุ่มเหลือน้อย กับตัวเราเองส่วนเจ้าของที่ดินตัวจริงก็ทำงานอยู่ในเมืองขก.)...
...หลายวันที่ผ่านมาไปเพียงไปปักเสาไม้ไว้กับต้นตะขบในพื้นที่3ไร่ ออกกำลังกายเต็มๆคนเดียวกลับถึงบ้านทานข้าวแทบหลับกลางอากาศ ส่วนคอมฯไม่ต้องพูดถึงลูบๆคลำๆก็เหนื่อยแล้ววว...
...แม้จะรู้สึกเหนื่อยแต่ก็สนุก ยิ่งเห็นสภาพดินดีดีที่แตกต่างราวฟ้ากับเหว กับในพื้นที่สวนผักหวานที่มีแต่หินกับหิน ในหัวใจตอนนี้จึงหมุนลิ่วๆกับการคิดหาจะนำพืชชนิดไหนมาปลูกที่ตัวเองจะแบ่งเวลาไปดูแลได้(งานนี้ไม่รู้จะผอม หรือจะได้เผา อิิอิ)...
...พื้นที่โล่งโปร่งได้เห็นสีเขียวๆของทุ่งนาแล้วพาสุขใจ แม้จะต้องเข้าไปดูแลต้นไม้คนเดียวก็ไม่รู้สึกเปลี่ยวเหงากลับได้ยินเสียงหัวใจพูดคุยกับตัวเองแบบดังๆ ในยามที่เหนื่อยล้าสังขารกลับได้ยินเสียงหนึ่งเปล่งออกมาดังๆจากข้างใน "ในผู้อื่นนั้นย่อมมีเราอยู่ในนั้นด้วย" การทำเพื่อละ การให้ที่ไม่หวัง"
...นึกถึงหัวใจบางดวงที่ยังหาทางออกกับบางสิ่งยังไม่เจอ(บางครั้งชีวิตที่เห็นเพียบพร้อมด้วยวัตถุภายนอก แต่ภายในหัวใจกลับมีแต่ความเศร้าหมอง) ความรู้สึกสงสาร(เข้าใจ)ก็พลันให้หายเหนื่อยจากงานและความอ่อนล้ามีแรงพลังที่จะสร้างโมเดลแปลงปลูกผักหวานป่าให้เป็นรูปธรรมขึ้นมาให้จงได้ อย่างน้อยก็เพื่อทำให้หัวใจตัวเองได้เห็นกับสิ่งที่ คิด พูด ทำ ของตัวเองมันตรงกันไหม!...
...คงได้เวลาหลับแล้ว พรุ่งนี้มีงานถางหญ้าในแปลงแต่เช้า(คุมกำเหนิดตอกระถิน)...
ความเห็น (13)
มีความสุขในการทำงานนะคะ น้อมนำเอาคำสอนของพระอาจารย์ไพศาล วิสาโล มาฝากยามทำงานค่ะ
สวัสดียามบ่ายค่ะ
การทำงานสามารถเป็นการปฏิบัติธรรมได้ตลอดเวลา หากเราทำด้วยแรงจูงใจที่เป็นกุศล เช่น ทำเพื่อเกื้อกูลผู้อื่น หรือเพื่อฝึกฝนพัฒนาตน โดยมุ่งให้มีความเห็นแก่ตัวน้อยลง อดทนมากขึ้น หรือทำโดยมีธรรมะเข้ามากำกับ เช่น ทำด้วยความซื่อสัตย์ รับผิดชอบต่อหน้าที่ หรือทำด้วยความปรารถนาดีต่อส่วนรวม
เมื่อถึงที่ทำงาน ก่อนเริ่มงานควรหาเวลาทำใจให้สงบสักครู่อยู่กับลมหายใจสักพัก แล้วตั้งจิตเตือนใจนึกถึงธรรมะที่ต้องการน้อมนำมาปฏิบัติหรือย้ำเตือนตนเองว่าจะทำงานด้วยความเพียร ไม่ย่อท้อต่ออุปสรรค พร้อมเปิดใจรับฟังคำวิจารณ์หรือ ความเห็นที่ต่างจากตน เป็นต้น การตั้งจิต มั่นดังกล่าวคือความหมายที่แท้จริงของคำว่า “อธิษฐาน” (ซึ่งไม่ได้แปลว่าการขอจากสิ่งศักดิ์สิทธิ์อย่างที่เข้าใจกัน) การเริ่มงานด้วยการอธิษฐานในความหมายดังกล่าว จะช่วยเตือนใจไม่ให้เราพลัดเข้าไปในอารมณ์อกุศลที่บั่นทอนจิตใจและการงาน
การงานยังเป็นโอกาสสำหรับการเจริญสติ โดยเฉพาะงานการที่ไม่ต้องใช้ความคิดมาก เช่น ล้างจาน ถูบ้าน ซักผ้า ในขณะที่ทำงาน ใจก็อยู่กับงาน รับรู้ถึงการเคลื่อนไหวของมือและอวัยวะส่วนต่างๆ อย่างต่อเนื่อง โดยไม่ต้องไปเพ่งหรือจดจ่อแนบแน่นเกินไปนัก ถ้าจิตเผลอฟุ้งปรุงแต่ง ไปนอกตัว ระลึกรู้เมื่อใดก็พาจิตกลับมาอยู่กับงาน จิตจะฟุ้งไปเท่าไรก็ไม่รำคาญหงุดหงิด แต่ถึงหงุดหงิดก็รู้ว่าหงุดหงิด ไม่ปรุงแต่งมากไปกว่านั้น
แม้เป็นงานที่ต้องใช้ความคิด ก็ยังควรเอาสติมาใช้กับงานอยู่นั่นเอง เช่น คิดเรื่องอะไร ก็ให้สติกำกับใจอยู่กับเรื่องนั้น หากเผลอไปคิดเรื่องอื่น ก็ให้สติพาใจกลับมาอยู่กับเรื่องเดิมจนกว่าจะแล้วเสร็จ หากย้ำคิดย้ำครุ่นไม่ยอมเลิก สติก็จะช่วยให้ปล่อยวางได้ง่ายขึ้น ที่สำคัญก็คือ ไม่ว่าจะทำ อะไร อย่าปล่อยใจไปพะวงกับเรื่องข้างหน้า ว่าเมื่อไรจะเสร็จ เสร็จแล้วจะเป็นอย่างไร หรือติดสะดุดกับเรื่องราวในอดีต ควรมีสติรู้อาการดังกล่าวแล้วพาใจกลับมาอยู่กับงานที่กำลังทำอยู่ในปัจจุบัน ใจที่มัวพะวงกับอดีตหรืออนาคตจะทำงานด้วยความเครียด ส่วนใจที่อยู่กับปัจจุบันโดยมีสติเป็น เครื่องกำกับ จะทำงานด้วยความผ่อนคลาย โปร่งเบามากกว่า เพราะจิตไม่มีเรื่องหนักใจให้ต้องแบก
การทำงานยังสามารถเป็นการปฏิบัติธรรมได้หากรู้จักใช้งานเป็นเครื่องขัดเกลาหรือลดละอัตตา เช่น ทำงานโดยคิดถึงประโยชน์ของผู้อื่นมากกว่าของตัวเอง หรือฝึกใจไม่ให้หวั่นไหวต่อคำสรรเสริญและคำตำหนิ ความสำเร็จและความล้มเหลว เมื่อใดที่ถูกวิจารณ์ก็ถือว่าเป็นของดีที่มา ช่วยสยบอัตตาไม่ให้เหลิง หรือทดสอบสติว่าจะมาทันการณ์หรือไม่ หากเผลอโกรธก็ถือว่าสอบตก แต่ก็ยังสามารถแก้ตัวใหม่ได้เสมอ
เหนื่อยนัก..พักหน่อย..หายเหนื่อยลุยต่อ..ให้กำลังใจค่ะ..
มาเคาะประตูยามนี้ จะราตรีสวัสดิ์หรืออรุณสวัสดิ์หละหนอ? :))
"..หลายวันที่ผ่านมาไปเพียงไปปักเสาไม้ไว้กับต้นตะขบในพื้นที่3ไร่
ออกกำลังกายเต็มๆคนเดียวกลับถึงบ้านทานข้าวแทบหลับกลางอากาศ
ส่วนคอมฯไม่ต้องพูดถึงลูบๆคลำๆก็เหนื่อยแล้ววว..."
โอ้..น้องพี่พูดซะพี่นี้ยิ่งตาตื่น ว่างเว้นงานลงแรงเกือบๆสิบปี
เส้นสาย ยึดไปหมดเลย มันยังติดเครื่องได้ไม่คล่องตัวเลยน้องเอ๋ย
ติดสบายอย่างหนัก แต่วันนี้พี่แสนฝนเริ่มนับหนึ่งแล้วนะน้องรัก
เริ่มที่ใกล้ๆก่อน ส่วนที่สระน้ำงามๆนั้น ถ้าพบต้นตะขบเยอะ ก็จะนำไปลงไว้ด้วยเลย
ขอแรงขอร้องช่างในหมู่บ้านลัดคิวงานก่อสร้างเขา ล้อมรั้วให้สักสองสามวัน
ต้นกระถินคงจะง่ายกว่าตอยูคามังนะ พี่แสนฝนยังนึกไม่ออกว่าจะทำยังไงกับเจ้าตอเนี้ย
เพื่อนบ้านเชียร์ รอชมกันตั้งแต่เริ่มลงเสาล้อมรั้วแน่ะ กำลังใจคับคั่ง แม้แต่เพื่อนวัยหกเดือน อิอิอิ
ช่างกำลังช่วยพิจารณาพื้นที่เนินในฝัน ผักหวานป่่า
สวัสดีค่ะคุณปริม...
...ขอบพระคุณสำหรับธรรมะกับหลักการทำงานภายนอกควบคู่กับงานภายใน ที่นำมาฝากนะคะ บทธรรมะจากพระอริยสงฆ์คือกระจกสะท้อนบานใสส่องทะลุกายและใจ ช่วยชี้วัดทางเดินกับชีวิตได้ดีเพราะทำให้ตรวจทานทบทวนกับสิ่งที่ทำว่าอยู่ในหลักธรรมะส่วนไหน พัฒนาขึ้นหรือพลาดสิ่งใดไป(บางครั้งเวลาลงมือทำ สติรู้กับงานแต่ข้อธรรมะก็ไม่สามารถทราบอย่างแจ่มชัดได้ขณะทำ แต่หลังจากทำ"สมถะวิปัสนา" ทบทวนย้อนหลัง"อนุโลม-ปฏิโลม" ปัญญาเกิดจึงแจ่มชัดด้วยงานภายในค่ะ)...
...สุขด้วยธรรมนำชีวิตนะคะ ขอบคุณค่ะ...
สวัสดีค่ะคุณใหญ่...
...ขอบพระคุณที่กรุณานำช่อดอกไม้โกทูโนว์สวยๆมาฝากและเป็นกำลังใจเกษตรกรค่ะ...
สวัสดีค่ะพี่ตะวัน...
...1-2วันที่ผ่านมาเข้าระบบgtkไม่ค่อยได้ค่ะ(กดแล้วหายๆ) วันนี้ดีขึ้นมาหน่อยค่ะ.
...ตอกระถิน ตอยูคาหรือตอไม้ชนิดต่างๆ หากต้องการควบคุมการงอกโดยไม่ต้องใช้สารเคมี ใช้วิธีการเดียวกันค่ะ คือการริยอดที่แตกงอกออกมาจากต้นตอ (โผล่มาก็ใช้มีดถากออก)ทำแบบนี้ไปเรื่อยๆไม่นานตอจะแห้งหรือเน่าไม่งอกค่ะ(ต้นไม้จะรู้ว่าเราไม่ต้องการให้เขางอกหรืออยู่ตรงจุดนี้) แต่ใช้เวลานิดนึงนะคะ...
...ดีใจที่พี่สาวได้เวลาเริ่มนับหนึ่งแล้ว เย้ๆๆ แล้ว2-3-4-5ฯ ก็จะตามมาค่ะ...
...ส่วนตอไม้ที่เค้าตายแล้วหากไม่มากมายชนิดเดินชนๆ เก็บไว้ในแปลงก็เป็นธรรมชาติดีนะคะ(เอาไว้วางหมวก วางผ้าผึ่งแดด).
สวัสดีค่ะคุณหนูรี...ขอบพระคุณสำหรับดอกไม้กำลังใจที่มอบให้ค่ะ.
ก๊อกๆๆ หวัดดียามดึกจ้าสาวน้อย
โอ้..ดีนะ คุณน้อยแนะวิธีควบคุมตอยูคาทัน
ตั้งใจว่า พรุ่งนี้ ถ้าฝนไม่ตก จะหาแกลบมากลบเผาเชียว
ตกลงคงใช้วิธีเลาะ ริดกิ่งไปเรื่อยๆให้เขาเมื่อยโบกมืออำลาเราดีๆเนาะ :)
พี่แสนฝนจะทยอยส่งการบ้านนะจ๊ะ :)
ชอบใจการทำงานของช่างมาก เนรมิตรั้วได้งามกว่าในฝันอีกแน่ะ
ภาพนี้ของวันนี้ ๒๑ ก.ย. พาแม่ไปชมสวนในฝัน ขุดหลุมลงกล้วยไปก่อน
ขอบคุณมากๆเลยนะ สำหรับวิทยาทานที่แบ่งปัน สาธุจ้า
...สวัสดีค่ะคุณสุภัทรา...
...คุณนางฟ้าสบายดีนะคะ ขอบพระคุณที่กรุณาเข้ามาเยี่ยมชมและมอบดอกไม้กำลังใจค่ะ...
...ผักหวานที่เพาะ-ปลูกคงสบายดีเช่นกันนะคะ...
สวัสดีค่ะพี่ตะวัน...
...เห็นฝีมือช่างที่ล้อมรั้วขอบอกว่าหายากค่ะ หากอยู่ใกล้คงได้ใช้บริการบ้าง.
...ผู้จัดการตัวจริง มาคุมงานด้วยตัวเองเลยนะคะ:))) ดูสีหน้าและท่าทางคุณยายท่านมีความสุขนะคะที่ได้มาเห็นสีเขียวๆนึกถึงเมื่อตอนสาวๆ.
...เห็นสีของดินแล้วน่าจะร่วนซุยดีนะคะ เนื้อที่เนินผักหวานที่ล้อมรั้วเยอะรึเปล่าคะดูลักษณะคล้ายๆอยู่ติดกับหมู่บ้าน.
สวัสดีค่ะคุณน้อย
เรียกชื่อจริงเต็มๆเลยก็ได้นะคะ "ตะวันดิน"ค่ะ
ช่างสองท่านนี้ มีทายาทเป็นช่างมือหนึ่งของพี่ทีเดียวหละ ช่างน้อย...เด็กชายคม
ใช่ๆๆ แม่เค้าคงทำใจได้ประมาณหนึ่ง แต่มือกับขาแม่ ประสาทขยันตื่นตัวตลอด
แม่เคยตื่นก่อนตะวันขึ้น ไปหาหนอนที่กินยอดเผือก แม่รู้ว่าต้องคุ้ยดินหาแน่ะ
ปลูกฟักทองในท้องนา แม่ก็จะตื่นแต่เช้า ถือมีดเล่มน้อย
แปลงกายเป็นผีเสื้อตัวหย่ายยย ช่วยผสมพันธุ์ฟักทอง :))
โดยตัดดอกตัวผู้ไปเคาะๆใส่ดอกตัวเมียไม่พลาดเลยนะ ติดทุกลูกเลยเชียวหละ ส่งให้แม่ค้าทำข้าวเกรียบ
เนินที่ล้อมรั้วนี้ ร้อยกว่าตารางวาเองค่ะ ดินงาม เคยทำเป็นคอกวัว อยู่เลยหมู่บ้านไปนิด ติดที่นาค่ะ
ห่างหนองน้ำไม่ถึงสองร้อยเมตรมังนะ เมื่อก่อนเคยหาบน้ำไปรดผักเป็นแปลงอยู่ระยะหนึ่ง
ตอนนี้เตรียมถั่วเขียวไปหยอด โดยไม่ต้องไถ โรยขี้เหล็กแนวรั้ว ถัดมา เป็นแนวตะไคร้
เนินนี้ คงลงตะขบเพียงห้าหกต้น แต่ที่สระน้ำ ลงได้รอบสระเลยค่ะ
วันที่เก้า น้องสาวจะมาเยี่ยมแม่ คงตื่นตาตื่นใจเล็กๆ กับสวนเล็กสวนน้อย
สวนครัวบนเนื้อที่โรงสีเก่า ที่ล้อมตาข่ายข้างบ้านอีกที่หนึ่งด้วย
ขอบคุณน้องหล่ามากนะ เนินผักป่าในฝัน ใกล้ความจริงแค่เอื้อมแล้ววหละ สาธุค่ะ
ขอบพระคุณสำหรับดอกไม้กำลังใจจากทุกๆท่านอีกครั้งค่ะ...
สวัสดีค่ะพี่ตะวันดิน...ขออภัยพึ่งเข้ามาอ่าน(เมลไม่แจ้ง) รับทราบเจ้าค่ะ อิอิ...
...ตะขบเพียง5ต้นผักหวานป่าปลูกได้นับ100เชียวนะคะ ทำรั้วชะอม รั้วขี้เหล็ก รั้วย่านาง รั้วบวบ รั้วถั่วแปลบ รั้วตำลึง รั้วมะระขี้นก รั้วอัญชัญฯลฯ ได้ประโยชน์สูงสุกจากรั้ว(รั้วกินได้)...
...ขอเอาใจช่วยนะคะพี่ตะวันดิน สู้ๆๆ...