มีแต่เรื่องดีๆมากมาย บันทึกไม่ไหว ไม่ทันจริงๆ ^____^

ความหวังของหลาน

• เธอใฝ่ฝันเป็นเชฟมืออาชีพ ฝันใกล้เป็นจริงขึ้นมาแล้ววว

• ยินดีที่เธอได้งานดี ลุ้นอยู่เป็นนาน อยากให้เรียนรู้จากประสบการณ์จริงมากกว่าเรียนในระบบ

• วันนี้... ที่บ้านนา ยาย...คงตั้งตาคอย...หลาน

• คงได้ชิมส้มตำ... ต้มยำร้อนๆของลูกแทนเค้ก...ขนมปังเจ้าหลานสุดรักในระยะยาวหน่อยแล้วหละนะยายนะ (เว้นระยะจากโจ๊กข้าวกล้อง และสารพัดธัญญาหารชงเน้นๆ)

ต้มยำเห็ดฟางดอกข่า ซุปเปอร์ฯบ้านนา...นางคอย... ^____^

  (อาหารปรับสมดุลธาตุ สมดุลชีวิต เศรษฐกิจทีเดียวเชียวหละ)

พร้อมใจพร้อมกาย

ต้องกลับบ้านด่วนก่อนกำนหนดซะหลายวัน

ข่าวดี หลานคนเล็กพร้อมใจไปสมัครงาน...ได้เรียบร้อย ดีใจจัง

ให้คนโตลุยเดี่ยวที่ร้าน ป้าดูแลยาย...ได้เลย พร้อมใจพร้อมกาย

ส่วนงาน...สองเดือนที่ผ่าน เคลียร์...ใจเรียบร้อย

แปดเก้าวันที่อยู่กับแม่และท้องนาหน้าฝน

สมองเลยแตกแขนงเป็น Mind map สรุปบทเรียนชุดเล็ก(ทำมือเล่นๆ)

เลยนำมาลองใช้โปรแกรม Photoscape ก็พอใช้ได้นิ

คิดๆแล้ว ความรู้ตอนนี้เหมือนนักเรียนม.หนึ่ง

บอกตนเองว่า...ใจเย็นๆสะสางปัญหาพื้นฐานตนเองก่อน

กลับมา...ตามอนุทินได้ประมาณหนึ่ง ส่วนบันทึก ยังไม่ได้เริ่มตามเลย

เพื่อนร่วมงาน ลาออกอีกสองคน ทดสอบใจอีกแล้ว เป็นห่วงทุกฝ่ายเลย

ขอแม่ก่อนแล้วกันนะเพื่อน สู้ๆนะ

รักรออยู่

เสียงอันคุ้นเคยค่อนข้างเกรงใจ "หายไปนานน่ะ"

แม่ส่งเสียงมาตามคลื่น(ไม่ใช่สายนี่เนาะ)

ขณะปฏิบัติภาระกิจนอกพื้นที่

มีเสียงหลานสาวแซวเป็นระยะๆ พร้อมเสียงหัวเราะหึหึของยาย

อีกไม่กี่วันนะแม่นะ...

ไฟหลอมเหล็กกล้า

แสดงความเห็นในอนุทินอาจารย์ Wasawat Deemarn

ด้วยความตื่นเต้นเล็กๆที่สมหวังดั่งใจในการสร้างบ้านสำเร็จ...ในความฝัน :)

จึงงัวเงียเล็กน้อยมาเปิดเครื่อง เข้า GtK.

เอ๊..."หัวใจเหล็กกล้า" เนื้อหาเข้าท่า ละม้ายคล้ายใจ..ในความฝันเลยนิ

หัวจึงแล่น แสดงความเห็นเป็นกลอนงัวเงีย :))

ไฟขยัน มันริบหรี่ สิอาจารย์

หลอมเป็นนาน พาลหัวเสีย ไม่ได้ที่

เหล็กด้านแล้ว ด้านอีก ไฟไม่มี

กล้ากล้ามา ที่นี่ เพื่อเติมไฟ...

 ขอขอบคุณอาจารย์วัตเป็นอย่างยิ่ง

ที่สร้างอนุทินนี้ มีผลให้ข้าพเจ้าสามารถปรับคลื่นอิทธิบาทอย่างต่อเนื่องได้ 

สัปดาห์วิสาขะบูชา...พุทธชยันตี ๒๖๐๐ ปี

• คืนเพ็ญวิสาขะฯ ประหลาดใจที่พบผืนเมฆลอยตัวอยู่เหนือจันทร์เพ็ญทรงกลด!

• เพ่งดีๆ มิใช่หมู่เมฆสูงกว่าปกติแต่อย่างใด แต่จันทร์กระจ่าง...จนแสงทะลวงปวงหมู่เมฆ ทรงกลดได้งามอร่ามฟ้า...

• สัปดาห์นี้ ปิดร้านยาวหลายวันเพื่อไป "โฮมบุญ" แต่เช้ามืด กลับค่ำ

• เหนื่อกาย...แต่ใจ เป็นสุขกับการขัดเกลาตนในแต่ละปัจจุบันขณะ...มากขึ้น

• รู้สึกดี... ที่ได้เริ่มทำขณะของใจให้พร้อม เหมือนได้เตรียมตัวตาย

• ปัจจุบันขณะใดรักษากาย วาจา ใจ ได้ดี ตาย... ย่อมไปดี...สว่างไป

• หากระลึกได้ว่า ชีวิต... เหมือนเดินอยู่บนเส้นด้าย...ได้ เราคงไม่เผลอประมาท ห่างกาย ห่างใจ...นะ สาธุๆๆ

มาลัย ♣ ชีวิต

...เก็บดอกยางนา  ใกล้ใกล้ 

ร้อยเป็นมาลัย  ให้มิ่งมิตร

บรรจงร้อย  ด้วยสุดจิต 

มาลัยชีวิต  มอบแด่เธอ...

...โอ้ว่า... ชีวาชีวิต...   

มาลัยถูกลืมสนิท ฉันหวังเก้อ

ฤาที่ผ่านมา ฉันเพียงเพ้อ...

... ว่าเธอนับฉัน..เป็นมิตร !

โจทย์ชีวิต

                   ...มาลัย...มีคุณค่า

                  หรือ...มาลัย...ต้องการคุณค่า !

                         (แป่ววว...แห้ว ก็อิ่มได้ ฮาๆๆ)

ปฏิบัติการปรับโมเมนตัม... แรงเหวี่ยงจากความโต่งของอคติสองขั้ว

• รักและศรัทธาวิถีแห่งปัญญา ที่นี่ Gtk.

แต่พึงระวังแรง "ปรารถนาล้ำหน้า" จะพาลูกขบวนของอุปกิเลสทั้งสิบหกพ่วงมาเป็นสาย...(ระวังจะหาที่หยั่งเท้าไม่ได้)!

• ไม่ชอบไม่ยินดี ในรายละเอียดวิถีแห่งศรัทธา ที่ตนอาศัย

ก็ไม่พึง "ผลักไส" ในที่มาแห่งตน

ด้วย "ประจุลบ" ที่เก็บกักไว้ในคลังแห่งจิตสำนึก ที่มิอาจควบคุม ปรับให้เป็นกลางได้

ล้วนคือคลื่นพลังงานแห่งการทำลาย ในปลายทาง อย่างมิอาจหลีกเลี่ยง!

• พึงสังวรว่า...ส่วนนี้คือที่มาแห่งความไม่ผาสุกทั้งโดยตนและผู้คน สังคมรอบข้าง...อย่างสำคัญ!

• เบื้องต้น...กุศลแม้เล็กน้อย บนวิถีแห่งความเป็นไป ไม่พึงข้าม!

   ... โทษภัยอันมีประมาณน้อย บนวิถีแห่งความเป็นไปไม่พึงประมาท

   ... หากอ่อนแอ จนมิอาจควบคุม ก็พึงทำความชัดเจนให้แม่นมั่น...อย่างสำคัญ!

• นี้คือ ทิฐิ อันเป็นเข็มทิศบอกทางเดิน พึงเจริญสติ ในทุกปัจจุบันขณะ ดุจหางเสือ กำกับกาย วจี มโน ให้ตรงทางเสมอๆ เถิดเทอญ...

เวลาคือชีวิต

• ช่วงเวลาระหว่างกินข้าว...เช้า เย็น คือชีวิตอิสระหน้าจอ :) ก็ร่วมสามชั่้วโมงนิ

• ใครบางคนเตือนว่า ถ้าฟังไปกินไป ยังพอได้ ไม่กระทบระบบย่อยฯ แต่ถ้ากินไป ฟังไป อ่านไป ไม่ช้าไม่นาน สังขารเธอจะพัง!

• ก็...รับฟัง...นะ แต่พิสูจน์แล้ว... ไม่กระทบชีวิตแต่อย่างใด ระบบเผาผลาญ ทำการย่อยหมดเรียบ 55 เหลือแต่ว่า ต้องจัดสรรให้ครบหมู่เท่านั้นเอง

• ขอบคุณมากนะที่เป็นห่วงเป็นใย...อ้าว.. เวลา..คือชีวิต ชีวิตคืองาน บันดาลสุข มาถึงแล้ว ไปหละ :)

สุขสันต์ วันแห่ง ดวงใจพ่อ... อาจารย์หมอปัทมา

ป.

เธอ...คือหมอ   เยียวยาให้   ดวงใจฉัน

เธอ...คือมิตร   ช่วยปลอบขวัญ  ยามฉันขวัญหาย

เธอ...คือเพื่อน   ที่มากล้น   ความจริงใจ

เธอ...คือครู   ผู้สอนให้   ฉันกล้าเผชิญ

คือ...ชีวิต   คือวิญญาณ   แห่งการให้

คือ...คนจริง   ที่คารวะได้   ไม่ขัดเขิน

คือ...คนกล้า   ที่พร้อมรับ   ความขาดเกิน

คือ...ตำนาน   มินานเนิ่น   หน่อเนื้อนาบุญ

ดวงใจ...เธอ   (ปัญญา)งามเสมอ   สัมผัสได้

ดวงใจ...เธอ   (ปัญญา)สะอาดใส   สร้างไออุ่น

ดวงใจ...เธอ   (ปัญญา)ละเมียด...กว้าง   อย่างละมุน

ดวงใจ....เธอ   (ปัญญา)เกื้อหนุน   คุณค่าคน

ขอให้...ทุกทุก   บารมีหนุน   บุญรักษา

สุข....อุรา   ด้วยบุญทาน   บันดาลผล

มั่น...หมายสิ่งใด  จงพบพาน  ในบัดดล

ขวัญยืน... ขวัญยิ่ง  ขวัญมิ่ง...มงคล  จงส่งผลหนุนนำเธอ...

ขวัญเอย...  ขวัญมั่น... จงสรรสุขล้ำ... สู่เธอเสมอ ...

จงส่งผลบุญ...หนุนนำเธอ... เถิดเทอญ...

            ๒๕ พฤษภาคม ๒๕๕๕

            ด้วยรักและศรัทธายิ่ง

                ...จากใจจริง

                 Tawandin

(กลอนนอกกรอบ มอบเป็น...พรขวัญ แด่อาจารย์หมอปัทมา เนื่องในวันครบรอบขวบปีทองแห่งวันวัย...ทำงาน พร้อมเป็นของขวัญแด่คุณพ่อ อีกต่อหนึ่งค่ะ)

ศักยภาพแฝง

• แห่งการงานอันเบิกบาน...

• ความสุขจากความภาคภูมิใจ ที่แต่ละคนได้เสียสละ ทุ่มเทแรงกายแรงใจทำงานแทนกันและกันในยามเพื่อนเจ็บ ป่วย ลา ดูแลพ่อ แม่ ตามจำเป็นนั้น เป็นคำตอบสำหรับแต่ละคนว่า...ตนเอง สามารถทำอะไรได้มากกว่าที่เคยทำไม่น้อย...

• เป็นสิ่งที่น่าชื่นชม ยินดีเหลือเกิน...

• ยิ่งกว่านั้น เราพึงระลึกถึงเพื่อนๆ ที่เจ็บป่วย ลา อย่างใส่ใจ ไต่ถาม ไม่เพียงแค่คิดถึงกัน...เท่านั้น...  

สัปดาห์แห่งการทบทวนตน

• เพื่อวางมาตรการควบคุมพฤติกรรมการแสดงออกของตนอย่างจริงจัง

• ต้องกระทำด้วยความ แยบคาย ละมุนละม่อม พร้อมด้วยความ เชื่อมั่นในวิธีการนั้นๆ...โดยรอบ

.... รีบเข้าประชุม ฐานงาน... คงเลิกดึก ค่อยแว่บมาบันทึกต่อ...ก่อนนอน

แสงแห่งอรุณ

• ครึ้มฟ้าครึ้มฝนติดกันหลายวัน

• ไม่ได้ออกนอกตึกไปออกกำลังกายเลย

• เมื่อเช้า... ฟ้าแจ่ม... ตะวันกล้า... แต่ข้าฯไม่มีแรงปั่นจักรยานไปบึง

• เก็บตะวัน ผ่านหน้าต่างบนหัวนอน มาไว้...ในใจ

เสียงแห่งความเงียบ 

• เหมือนจะแว่วๆมา ให้ได้เป็นคำตอบ สำหรับการทบทวนตน

• โอกาสที่หยิบยื่นแก่ตน เพื่อการเรียนรู้ มิได้หมายถึงว่า ต้องแสดงออก...เสมอไป

• หากเคว้งจนต้องละเลง ระบายสีแห่งตัวตน บนพื้นที่...ที่ต้องพร้อม...ต้องเป็น ต้องรู้กติกา มารยาท ฯลฯ หาก...พร่อง...จนเป็นที่น่า...สังเวชเกินไป ก็สมควรคิดใหม่

• พึุงเตือนตน...พิจารณาตนเถิด...

เป็นให้ดีที่สุด

• ช่วงเช้าแต่ละวัน ทำความสะอาดบันไดตึก อย่่างมีสติ ยินดี  พอใจ เต็มใจ... 

• สาย-บ่่าย ประจำแคชเชียร์หน้าร้าน บริการด้วยความยินดี มีความสุขกับการแลกเปลี่ยนประสบการณ์กับผู้มารับบริการ...

• พบคำตอบ สำหรับตนเองในหลายเรื่องทีเดียว...

• ขอบคุณทุกๆปรากฏการณ์ ที่ผ่านมาให้เรียนรู้...

ตอบความเห็นเพื่อนสมาชิก

• สามคืนแล้ว ที่สลับวันเข้านอนหัวค่ำได้ แต่ตื่นตีหนึ่ง!

เมื่อหลับตาไม่ลง ไม่ต้องกังวลใดๆ กำไรล้วนๆตะหาก:)

• คืนแรกที่เข้าหน้าจอ หลานเอกทักนึกว่า อายังไม่เข้านอน

พบระบบแจ้ง มีบัีนทึกใหม่ที่ท่านติดตาม

คืนแรก...ได้อ่่านบันทึกอาจารย์โอ๋-อโณ

• คืนที่สอง อ่านและตอบบันทึกคุณหมออดิเรก ทิมดาบ  เรื่อง...หัวใจฉันอยู่ในอุ้งเท้้าเธอ

• คืนที่สาม อ่านและตอบบันทึกอาจารย์ปริม ทัดบุปผา เรื่อง รักแรกพบ ดังนี้

         ......หนึ่ง...พึง..รักษ์...“ศาสตร์” ความเป็นเรา...ที่...เข้าถึง

                 ควรคำนึง    ยืนหยัด ....  สัจจะ...มั่น!

          ......สอง...พึง.. ถนอม... “ศิลป์” คืนชีวิน....  สู่...สามัญ

                 โห...อาจารย์   เยี่ยมยุทธ   วิสุทธิ์...แท้ !

• ขอบพระคุณผู้ดูแลระบบทุกท่าน ที่ช่วยให้การแลกเปลี่ยนเรียนรู้ที่นี่ GotoKnow

มีความลงตัว พอเหมาะ พอดี พองาม เริ่มติดตามความเคลื่อนไหวได้ง่ายขึ้นค่ะ

ใจ...สู้หรือเปล่า...

• เจ้าหน้าที่ดูแลความสะอาดตึก ป่วย เธอเรียนรู้อยู่เป็นปี ก็ยังรู้สึกว่า ที่ต้องทำหน้าที่นี้ เพราะต้องใช้หนี้วิบาก อยู่ที่อื่นเธอเป็นเหมือนนางฟ้า มาที่นี่...ต้องมา...

• อาสาทำหน้าที่แทนแม่บ้านเป็นวันแรก ส่วนอื่น ทำหน้าที่เป็นมือรอง เรียกว่า นั่งอยู่ข้างสนาม ไม่มีหมวก ไม่มีเก้าอี้ หน้าที่หลักประจำ คือ "ทำใจ" :)

ตามไปดู...

• เข้าไปชมผลงาน "แรงบันดาลใจสีเขียว"... คิดและทำอย่างใส่ใจ... ของน้อง ที่วันก่อนมาที่ร้าน ก็ยิ่งตื่นตาตื่นใจ ...มิน่า ถึงดูมีความสุขนัก

• ได้เรียนรู้ แบบอย่าง คนทำงาน ที่...มีใจ เต็มใจ ตั้งใจ ใส่ใจ ฯลฯ แม้อายุวัยยังน้อย แต่งาน...ไม่น้อย ที่สำคัญ ทำ ทุ่มเทอย่างมีความสุขด้วย

ด้วยรักและหวัง... ในวันดอกไม้บาน...สะพรั่ง

ยิ้มกลางสายฝน - คาราวาน

เย็น....ฝนพรำ...พร่างพรู...สู่พฤกษา
พรม...ไม้ป่า... สดใสในวสันต์
หัว..ใจเรา... ฉ่ำชื่น...เช่นดังคืนวัน
ฝัน..และใฝ่...โลกใหม่..ต้องเป็นของเรา

ยาม..ฝนหลั่ง... เมฆบัง...บดทิวเขา
ยาม..เห็นเจ้า... เปียกปอน...ตอนใกล้สาง
พบ..คนจริง... ยิ่งยงคู่คง..เส้นทาง
เห็น..ผู้สร้าง... ความทรงจำ มิเลือนจากใจ

ยืน..หยัดทะนง... คู่คงเส้นทางยืดเยื้อ...
ยิ้ม..เพื่อ...ความฝันใกล้บรรลุชัย...

ยาม..เห็นหน้า... ต้องตา..สื่อความหมาย
จับมือ..ทักทาย... ส่งยิ้ม..กลางสายฝน
พบ..ความจริง... ยิ่งหมาย..มั่นในกมล
หนทางสู้....สู่ชัย..มิไกลจากเรา

         ♣ ♣ ♣ ♣ ♣

ใจประสานใจ

• อาทิตย์สิ้นเดือน 29 เม.ย.55 ระบบเครื่องหน้าร้านมีปัญหาใช้งานไม่ได้หนึ่งเครื่อง (ใช้ได้เพียงสองเครื่อง)

• พลังแห่งจิตปัจจุบัน...ทุกคนทุกฝ่ายรวมใจกันเป็นหนึ่ง ด้วยใจที่เต็ม พร้อมรับมือกับสถานการณ์คับขัน พลังความเป็นหนึ่ง ลื่นไหลโดยธรรมชาติ

• ความเบิกบานของดวงจิต ที่ไม่ติดข้องหมองใจต่อกันนั้น เป็นปีติ ที่ต้องรับ..ซับ..ซาบ..ทั่วสรรพางค์กาย...ได้...ใช่

• แต่ก้าวต่อไป... ไม่พึงประมาท ประวัติศาสตร์ไม่ควรซ้ำรอยในก้าวที่สี่นี้

• วันนี้ วันหยุด แต่ต้องตรวจนับสต็อก และตรวจใจ...พึงทำความสงบในภายใน... มิให้หลง...ลิงโลด...จนเป็นโศกนาฏกรรมซ้ำรอย...นะ สาธุ

เรียนรู้...ฝึกการปฏิเสธ

• ครบกำหนดสามวัน ต้องให้คำตอบเพื่อน...ชวนไปประจำหน่วยผลิตฯที่ต่างจังหวัด

• ระลึกถึง ถ้อยความฝากอันทรงคุณค่าจากท่านอาจารย์ส.ศิวรักษ์ และท่านแม่ชีศันสนีย์ ในต่างวาระิด้วยความกรุณายิ่ง ต่อจุดอ่อนที่พึงสังวร คงต้องเริ่มที่ตนก่อน

• วันนี้...จึงจำต้องตัดสินใจ ปฏิเสธโอกาสและความปรารถนาดีของเพื่อน...แม้ยาก

• ด้วยชัดเจนว่า...วิถีที่แตกต่าง ระหว่าง...ศักดิ์ศรี...มุนี นักรบ นักศึกษา กระยาจก หญิงงามเมือง ฯลฯนั้น ย่อมแตกต่าง...โดยโครงสร้างใน...ภายนอก

• หากใคร...ต่างชัดในวิถีแห่งตน จักเลือก...เสพคุ้น...สุขคติ...หนึ่งภพ...สามภพ ฯลฯเพื่อทำการจบในชาติจิต ย่อมมีสิทธิ์เลือกโดยชอบ...ด้วยอิสระเสรีของแต่ละชีวิต

• เข้าโหมดจริงจังในโลกส่วนตัว...ลึกอีกคราแล้ว คงปฏิเสธความเป็นตัวเราไม่ได้... อย่างน้อย เราสามารถจัดระเบียบ ควบคุมตนเองพอได้...ไม่สะเปะสะปะ...เป็นภาระสังคม...มาก

• ขอขอบคุณในความปรารถนาดียิ่งของมิ่งมิตร

   ศุกร์ที่ ๒๗ เมษายน ๒๕๕๕

การเรียนรู้...จักผม...เส้นเดียว...เป็นร้อยแฉก!

• ใช้(รอยหยักของ...)สมอง...ในการจัก...คงได้...ระดับหนึ่ง

• ใช้ีฝีมือ...จัก...คงได้...ขนาดหนึ่ง

• ใช้หัวใจ...จัก...คงได้...ประมาณหนึ่ง

• ใช้สมอง...ฝีมือ...หัวใจ...จัก...คงได้...?

• ใช้สมอง...ฝีมือ...หัวใจ....พร้อมจิตวิญญาณทุกกระแสที่มี...ในการจัก...คงได้...?? 

ขอ...ข้าพเจ้า...ไม่พึงประมาท ในหลักการศึกษา ไตรสิกขาเถิดเทอญสาธุๆๆ

ดนตรีบำบัด

จุดเริ่มต้น เมื่อเริ่มใช้เหตุผลนำทาง

• เพื่อนขำ เมื่อฟังว่า ที่ผ่านมาตลอดหลายสิบปี เรา...ใช้อารมณ์ความรู้สึกนำเหตุผลจนเป็นปกติ ถึงกาลที่ต้องใช้เหตุผลนำทาง...ยังเป็นอะไรที่ใหม่ ยังไม่ชินจริงๆ

• การสะสางระบบงาน กระเทือนตัวตน ความเคยชินเดิมๆ ตัวกูของกูฯลฯ แพลมตลอด ต้องถอดถอนในทุกปัจจุบันขณะ หัวหมุน แม้หลับก็ยังฝัน :)

• จึงนำจักรยานมาปัดฝุ่น ปั่นไปสวนสาธารณะ ใช้เวลาเพียงยี่สิบนาที วอร์มอัพไปในตัว

• เช้าๆ อากาศสดชื่น สวนรอบบึง สวยงามเหลือเกิน ชอบสะพานข้ามน้ำ รูปทรงโค้ง ปลูกไม้เถาว์ยาวระย้าไปหาแผ่นน้ำ ผู้คน ดูจะแข่งกับเวลาอยู่บ้าง ทั้งเราเองด้วย

• ยามเย็น เด็กๆ ตั้งแต่สี่เดือน ห้าเดือน สองสามขวบ มีทุกวัย คึกคักเหลือหลาย ชื่นใจเหลือเกิน...

• ชื่นชมคุณพ่อคุณแม่ที่ตั้งใจ...สร้างนิสัยให้ลูกๆสนุกกับการออกกำลังกายตั้งแต่เล็ก

• คนแข็งแรง คนพิการ... สิ่งที่เหมือนกัน คือต่างมาเพื่อดูแลรักษา เยียวยาตน

• การปรับสมดุลด้วยเจ็ดอ. คล้ายเป็นวินัย ช่วยให้การถอดถอนตัวตนภายใน เป็นไปโดยไม่บอบช้ำ การเยียวยาตน เริ่มเป็นรูปรอย...อาการเสียศูนย์ภายใน เริ่มตั้งหลักได้...มั่นคงขึ้น...  

ตั้งจิตมั่น ในการปรับสมดุลสุขภาพกาย สุขภาพจิตตนเอง

อ...เอาพิษออก เป็นไปด้วยดี

อ...อาหาร..กาย อาหารใจ ให้ประณีตขึ้น ค่อยๆปรับค่อยๆเป็นไป

อ...อากาศ ฝึกหายใจให้ลึกขึ้น

อ...ออกกำลังกาย เริ่มออกนอกอาคาร พรุ่งนี้จะเริ่มใช้จักรยานเดินทางแทนรถเมล์

อ...อารมณ์ ประคองได้ดีขึ้น แม้ยังเซแซ่ดๆบ้างบางจังหวะ

อ...อิทธิบาท เริ่มติดเครื่องได้ต่อเนื่องยาวนานขึ้น

อ...เอนกาย เริ่มฝึกความเคยชินใหม่ ลองดู...ไม่เสียหลาย นอนหัวค่ำ ตื่นเช้า (เล่นตื่นกลางดึกเสียนี่ ตอนนี้เลยตาจะปิดเสียให้ได้)

สองวันนี้...จิตขึ้นสู่วิถี...การรับโจทย์ในพื้นที่ฐานงาน แม้...ตั้งใจว่า...ตั้งหลักดีแล้ว ก็ยังเซหลุนๆ ล้มแผละเล็กน้อย แต่เป็นไปแบบวิ่งทน...พอได้

ความรู้สึกที่มี...มีไว้เพื่อเข้าใจผู้อื่น ในหลากหลายมิติ

แต่...สิ่งที่ควรดำเนินไป...พึงใช้เหตุผลนำ

...ปัดฝุ่นวิ่งต่อ...ไม่ท้อ...ทำทาง... สาธุๆๆ