สัปดาห์วิสาขะบูชา...พุทธชยันตี ๒๖๐๐ ปี
• คืนเพ็ญวิสาขะฯ ประหลาดใจที่พบผืนเมฆลอยตัวอยู่เหนือจันทร์เพ็ญทรงกลด!
• เพ่งดีๆ มิใช่หมู่เมฆสูงกว่าปกติแต่อย่างใด แต่จันทร์กระจ่าง...จนแสงทะลวงปวงหมู่เมฆ ทรงกลดได้งามอร่ามฟ้า...
• สัปดาห์นี้ ปิดร้านยาวหลายวันเพื่อไป "โฮมบุญ" แต่เช้ามืด กลับค่ำ
• เหนื่อกาย...แต่ใจ เป็นสุขกับการขัดเกลาตนในแต่ละปัจจุบันขณะ...มากขึ้น
• รู้สึกดี... ที่ได้เริ่มทำขณะของใจให้พร้อม เหมือนได้เตรียมตัวตาย
• ปัจจุบันขณะใดรักษากาย วาจา ใจ ได้ดี ตาย... ย่อมไปดี...สว่างไป
• หากระลึกได้ว่า ชีวิต... เหมือนเดินอยู่บนเส้นด้าย...ได้ เราคงไม่เผลอประมาท ห่างกาย ห่างใจ...นะ สาธุๆๆ
คุณTawindin ค่ะ ...สาธุ ..พุทธชยัญตีค่ะ ..ได้โอกาสขัดเกลาใจท่ามกลางจันทร์ส่องหล้า..แต่พระจันทร์ที่นี่ ปักษ์ใต้ฟ้ามัวซัวด้วยเมฆฝน แต่ก็ฝึกใจเช่นกันในวาระสำัุคัญทางศาสนา.. ขอบคุณค่ะ :-))
อรุณสวัสดิ์ค่ะครูขวัญ kwancha
เมื่อคืน อ่านเรื่องราวของคุณพ่อครูขวัญแล้วต้องยิ้มอย่างมีความสุข มีความหวัง
และพลอยมีพลังใจไปด้วยค่ะ
ขอบคุณมากนะคะ สาธุ...พุทธยันตีค่ะ
ปล. กทม.ก็ครึ้มฝน ลมแรงเช่นกัน
แต่ฝนไม่แรง ยังมีจังหวะให้ได้ชมจันทร์งามค่ะ