อีกประเด็นหนึ่งที่ค่อนข้างเปราะบาง กระทบเบาๆได้แต่แรงนักก็ไม่ดี ก็คือเรื่องของ การบริหาร นั่นเองค่ะ
"ให้โอกาสเสมอ...ไม่ว่าจะเป็นเรื่องงาน หรือกิจกรรมเพื่อส่วนรวม" ...น้อง วรศา ประทับใจผู้บังคับบัญชาของตนเองอย่างมาก นึกถึงครั้งที่ต้องเป็น staff เชียร์กีฬาสีของคณะฯ ต้องปลีกตัวจากการทำงานไปร่วมประชุวางแผนนัดแนะ เตรียมงานและซ้อมเชียร์กันอยู่บ่อยๆ ขออนุญาตหัวหน้าทุกครั้งท่านก็ให้ไปทุกครั้ง เพราะเข้าใจว่าเป็นการทำงานของส่วนรวม
"เรื่องใดที่เป็นความขัดแย้ง ผมจะไม่นำไปพูดต่อ..." ศ.นพ.วิญญู ท่านเผยเคล็ดลับที่ทำให้ได้รับความไว้วางใจจากผู้ใต้บังคับบัญชาทุกระดับ เมื่อครั้งดำรงตำแหน่งหัวหน้าภาควิชาพยาธิฯ และแม้แต่ปัจจุบันผมก็ยังเป็นเช่นนั้น.....
"ไม่เป็นไร.." เป็นประโยคที่ประทับใจคุณสิงห์โต อย่างมาก ในบางครั้งที่ทำงานผิดพลาด ท่านก็บอกว่าไม่เป็นไร ทำให้ผมรู้สึกว่าครั้งต่อไปผมจะต้องไม่ทำอะไรพลาดอีก คำพูดที่ให้กำลังใจแบบนี้ทำให้ผมมีความมุมานะที่จะทำงานให้มีคุณภาพมากขึ้นเรื่อยๆ....
"ประชุม แบบเปิด...เปิด..." เป็นการเปิดทุกอย่างเลยค่ะ เปิดใจ เปิดโอกาส เปิดทาง เปิดประเด็น เปิดปาก เปิดหู เปิดตา....พี่เม่ยถอดประเด็นนี้มาจากเรื่องเล่าของหลายๆท่านที่สังกัดหน่วยมนุษย์พันธุศาสตร์ค่ะ ทุกคนพูดได้ตรงกันว่ามีความประทับใจที่ ในหน่วยมีการประชุมทุกสัปดาห์ ในการประชุมทุกครั้ง ทุกคนมีโอกาสพูดแสดงความคิดเห็น ใครมีปัญหาก็นำมาบอกจะได้ช่วยกันแก้ไข...ทุกอย่างเปิดกว้างเสมอในการประชุมของหน่วยนี้ค่ะ...
พี่เม่ยถอดบทเรียนบทสุดท้ายนี้แล้ว ก็ทำให้ถึงบางอ้อ...ว่า
ที่ภาควิชาพยาธิวิทยาของเราแข็งแกร่ง เติบโตมาได้ถึงบัดนี้.......
ยิ่งอ่าน ยิ่งทราบก็ยิ่งภูมิใจในเพื่อนร่วมงานและดีใจที่เป็นส่วนหนึ่งของชุมชนคนคุณภาพของเราค่ะ
เคยรับรู้อยู่แล้วว่าพวกเราเป็นคนคุณภาพ แต่จากบันทึกทั้งหลายของพี่เม่ยชุดนี้ ทำให้รู้สึกได้ว่าการได้ให้โอกาสพวกเราได้สื่อสารออกมาอย่างเป็นรูปธรรม และมีคุณลิขิตดีๆอย่างพี่เม่ย นำมาบันทึกบอกเล่า มี"พลัง"ต่อจิตใจมากมายมหาศาลจริงๆค่ะ