ปล่อยวาง

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วมีพระสององค์เดินทางผ่านมายังหมู่บ้านแห่งหนึ่ง  ทันใดนั้นพระทั้งสองรูปก็ต้องตกใจด้วยเสียงของหญิงสาวนางหนึ่งที่ร้องกรีดขึ้นมาเนื่องจากนางต้องการที่จะเดินข้ามร่องนำไปแต่ว่านางไม่กล้าเดินลงน้ำเพราะเกรงว่าโคลนจะเปื้อนเสื้อผ้าอันแสนสวยของตน  ทันใดนั้นพระรูปแรกก็ตรงเข้าไปหาหญิงสาวคนนั้นและก็พูดว่า  แม่นางมีอะไรให้อาตมาช่วยหรือเปล่า  แม่นางตอบว่าฉันจะข้ามร่องน้ำนี้แต่ว่าฉันกลัวโคลนมันจะเปื้อนเสื้อฉัน  ดังนั้นพระรูปแรกก็อาสาอุ้มหญิงสาวคนนั้นข้ามมาแล้วก็เดินต่อไป  ทิ้งความรู้สึกที่อึดอัดใจของพระอีกรูปไว้เบื้องหลังไว้ 

เมื่อมาถึงที่วัดพระรูปที่สองก็เดินมาหาพระรูปแรกทันที่พร้อมกับพูดว่าท่านทำอย่างนั้นได้อย่างไรมันไม่ถูกนะ  ทันไดนั้นพระรูปแรกก็ตอบทันทีว่า   อาตมานั้นได้วางหญิงสาวคนนั้นตรงร่องนำโน้นแล้ว  ทำไมท่านยังอุตส่าแบกหญิงสาวคนนั้นมาที่วัดด้วยละ

[ย่ามแดง]

• อืม.....ความคิดดี
• แต่ไม่รู้ว่าพระรูปแรกทำถูกหรือเปล่า...  ก็ต้องขอแบกความคิดนี้ไว้อีกคนครับ

[rucha]

อืม

พระเขา  ไม่ได้ปล่อย

พระเขา  อุ้ม   แล้วค่อย  วาง   ลง

อุ้มวาง

พระแบก   ต่อ

แล้วมาปล่อยที่หลัง  (ที่หลังวัด)

อุ้ม  วาง   แบก  ปล่อย

1. อุ้ม  -  ช่วยเหลือซึ่งกัน

2. วาง  - พัก  นึก  ตั้ง  สติ  คิด 

3.  แบก  -  คิดได้  ทำได้  ทำอะไร    ก็ได้ 

4.  ปล่อย  -   ปล่อยเข้าวัด  (ดีคะที่บอกตอนท้ายถึงสถานที่   มิฉะนั้นอาจต้องคิดไปมากกว่านี้  อาจทั้งทางลบ  ทางบวก  ทาบวก  ทางคูณ  ทางหาร   โอ๊ยสารพัน) 

 

ขอบแวะเข้มาทักทายคะ

[ดอกแก้ว]

หวัดดีคะ

  มาแลกเปลี่ยนด้วยค่ะ......อุ้ม    วาง  แบก  ปล่อย.....

ท ี่ให้ความหมายของรุจิราพร  ดีคะ เห็นด้วย.....

ทั้งเรื่อง คิดว่า เป็นสัญญลักษณ์น่ะคะ....ว่า เราทำอะไร

ที่สมควรทำ...ตั้งใจทำงาน ตั้งช่วยเหลือเกื้อกูลกัน

ด้วยใจที่บริสุทธิ์ ทั้งเริ่มต้น และจนในที่สุด