คุณครับ ผมขอสารภาพ "คิดถึง.G2K พอ ๆ กับคิดถึงคนรัก"

ตามาอ่านครับ...กลอนเพราะครับ...

แล้วทำไมถึงเข้าไม่ได้หล่ะครับ...

สวัสดีครับ..Mr.Direct

คิดถึงชาวบล็อกแทบแย่ครับ... ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม  โหลดเข้าไม่ได้เลย  น้อง ๆ ในที่ทำงานก็เข้าระบบไม่ได้ ..ช้าและช้ามาก  พอโหลดเข้าได้ก็เน็ตหลุดกลับมาที่บ้านพักในมหาวิทยาลัยก็เข้าไม่ได้  เลย 

เลยไม่รู้ว่าเป็นปัญหาที่ระบบของมหาวิทยาลัย หรือระบบอะไรสักอย่าง หรือสักแห่ง

เช้านี้กำลังจะออกไปจัดอบรมการจัดการความรู้ให้ผู้นำนิสิต ..เลยลองเปิดดู  ...ดีใจครับ เข้าได้แล้ว

ขอบคุณครับ...ต้องรีบไปแล้ว !

อาทิตย์ที่ผ่านมาตั้งแต่ศุกร์ที่แล้วจนถึงประมาณวันพฤหัส ดิฉันประสบกับปัญาอินเตอร์เน็ตใช้งานไม่ได้ค่ะ ดังที่ได้เขียนไว้ที่นี่ค่ะ http://gotoknow.org/blog/tutorial/82579

ไม่แน่ใจว่า อาจจะเป็นทั้งประเทศค่ะ

กำลังจะตามไปค๊า...วันนี้คุณนายสายเสมอ  เจอหลายบทมาก

• ของอนุกรรมการบริหารการจัดการความรู้ในองค์กร  ตามคำสั่งใหญ่ 
• และคณะกรรมการการจัดความรู้ของกองกิจฯตามคำสั่งเล็ก 
• สุดท้ายใจสั่งไปค่ะ  เพราะเป็นโครงการที่น่าสนใจมากเลยค่ะของผู้นำนิสิต
• อ้อ...มีท้ายสุดค่ะ  10 -11มีนาคมนี้ ต้องไปประชุมที่โรงเรียนโสตศึกษา  ขอนแก่น  เกี่ยวกับเด็กพิการทางการได้ยินอ่ะค่ะ  "เลี้ยงลูกอย่างไรไม่ให้พิการ"  และ"ทำอย่างไรเมื่อลูกรักต้องพิการ"  คนมีลูกพิการเยอะๆแบบคุณนายฯพลาดได้ไงงานนี้  ^__*

สวัสดดีค่ะ คุณแผ่นดิน

• คิดถึงนั้นไม่ต่างกันค่ะ
• มิน่าล่ะ...ดิฉันให้ผิดสังเกต..เพื่อนๆดิฉันหายไปไหนหมด...ตอนฉันเห็นเพื่อนๆคุยกันเยอะๆ...ฉันก็ได้แต่..ใบ้กิน..แบะๆๆๆๆ..
• ตอนนี้ฉันเข้ามาคุยได้..เพื่อนๆก็หายไปไหนหลายคน...ฉันก็...แบะๆๆๆ...เหมือนเดิมค่ะ
• ตอนนี้เข้าใจแล้ว
• คิดถึงเช่นกันค่ะ ถึงแม้ไม่ได้คุยกัน...จะเพราะอะไรก็ช่าง(มัน)....แต่ฉันและหัวใจ...ไม่เคยไปไกลจาก "เพื่อนๆในGotoKnow" ...ค่ะ..
• ขอบคุณค่ะ

• สงสัยคน G2K ส่วนใหญ่จะมีอาการเหมือนกับคุณแผ่นดินนี่แหละค่ะ....นู๋ทิมก็เช่นกันอาทิตย์หน้าทั้งอาทิตย์คงไม่ได้เข้ามาใน G2Kแน่ๆเลย เพราะไปงาน HA Forum...ชีวิตเหมือนขาดอะไรไปอย่างเน๊าะ

          ยังไงอย่าลืมเติมเต็มส่วนขาด(ไปเยอะ) ที่นี่ นะคะ  ฅ KM มมส คนแรก  ^__*

          ตอนนี้พี่คงต้องรีบแจว..ไปก่อนหละค่ะ  แล้วเอกสาร AAR จะกลับมาทำเด้อ.. แต่ถ้ารอไม่ไหวไม่ต้องเกรงใจ 555  ทำก่อนก็ได้ค่ะ

• อาจารย์จั่วหัวแบบนี้คนใน G2K ยิ้มแฉ่งเลยนะครับ
• เข้าไม่ได้ออตเองยังจะดื้อใช้ครับ ไม่ได้เขียน อ่านก็ยังดี
• ตอนนี้อยู่ขอนแก่นสามารถติดต่อได้แต่ออกไปบ้านนาเมื่อไหร่หมดสิทธิ์ทั้งอ่านทั้งเขียน

เอ!!!  คุณแผ่นดินขึ้นต้นประโยคแบบนี้ แม่น้องแดน กับน้องดิน ไม่ค้อนเอาเหรอครับ

ถึง พี่พนัส

• เมื่อวานกลับมาทำงานที่สำนักงานวันแรกของสัปดาห์ เพราะไปประชุมสัมมนา qa ที่ กทม. กะว่ากลับมาวันศุกร์จะบันทึก แต่ก็เข้า G2K แล้วก็มีข้อติดขัดพอสมควร อึดอัดเช่นกันครับ
• แต่ผมก็ไม่ห่วง เพราะทุกบันทึกที่ผมเขียน จะพิมพ์ลงใน word ก่อนทุกครั้ง พร้อมทั้งตรวจทานถ้อยคำ คำผิดถูกก่อนทุกครั้ง จะตีพิมพ์ตอนไหนก็ได้ครับ
• ไม่ได้เข้ามาเกือบสัปดาห์แล้วครับ ต้องไปโน่นไปนี้

ได้ข่าวว่า ตอนนี้มีค่ายฤดูร้อน น่าสนุก สนใจดีนะครับ

กัมปนาท

สวัสดีค่ะ คุณแผ่นดิน

        ดิฉันห่างหายจาก g2k ไปตั้งแต่คืนวันพฤหัสบดี จนถึง ตอนนี้ แต่ไม่ใช่สาเหตุเข้า g2k ไม่ได้นะคะ  เป็นเพราะไปจัดอบรมนอกสถานที่ค่ะ  คิดถึง g2k มาก ๆ ค่ะ  แหม คิดว่า เป็นเฉพาะดิฉันคนเดียวซะอีก

        ตอนนี้เพิ่งมาถึงบ้านค่ะ  ขอแวะเวียนทักทายเพื่อน ๆ ให้หายคิดถึงซะหน่อยนะคะ

ดร. จันทวรรณ ปิยะวัฒน์

ผมดีใจเป็นที่สุดที่กรุณาให้เกียรติมาเยี่ยมบันทึกของผม.. เหมือนช้างเหยีบนา ผญาเหยีบเมือง ก็ไม่ปาน

เป็นปัญหาระบบที่เราเองก็เข้าใจ..ผมกับน้อง ๆ ในองค์กรที่ชีวิตส่วนหนึ่งไปใช้ชีวิตอยู่ใน G2K ก็อึดอัดบ้างที่เข้าระบบไม่ได้...มันเหมือนขาดอะไรไปสักอย่างจริง ๆ นะครับ..

แต่เมื่อใช้ได้..เราทุกคนก็มีความสุข และความสุขนั้นก็ยิ่งใหญ่ที่ช่วยให้ชีวิตได้มีความสุขและร่าเริงอย่างมีชีวิตชีวา

ขอบพระคุณครับ, และยังจะเป็นแฟนคลับของ G2K อีกต่อไป

[email protected] ( หนิง )

เป็นงานเล็ก ๆ ง่ายๆ  เพื่อบุกเบิกเรื่อง KM ในหมู่นิสิตเล็ก ๆ

ขอบคุณครับที่แวะมาดูมาให้กำลังใจ

และขอให้การไปราชการราบรื่นด้วยดี..ขอบคุณครับ

• เข้าใจความรู้สึกได้ดีมากค่ะ  ที่ทำงานหลายวันที่ผ่านมาอาจารย์แทบจะลงแดงไปตามๆกัน
• พอเข้าเน็ตได้  กำลังจะตอบที่ g2k เน็ตก็หลุด
• ความรู้สึกกระสับกระส่าย  ยิ่งเพื่อนๆที่คุ้นเคยงานยุ่ง  ยิ่งหงุดหงิดใหญ่เลย  กะว่าจะไม่เข้าg2k  เพื่อทำงานแต่ก็อดใจไม่ได้  เป็นเอามากเลยนะคะเนี่ย
• อย่างนี้เรียก "โรคติดบล็อก" หรือเปล่าคะ  ปกติที่ทำงานจะแย่งคอมฯกัน  แต่น้องๆบอกว่า ผมเข้าใจว่าพี่หงุดหงิดแย่แล้ว  เล่นไปเถอะ.....
• แต่ถ้าหายไปก็ไม่ต้องคิดถึงนะคะ  งานมากจริงๆ

นาง กฤษณา สำเร็จ

เช่นกันครับ...คิดถึงชาวบล็อกทุกคน ไม่เว้นแม้แต่อาจารย์ด้วยครับ

เห็นท่าน อ.แป๋ว บอกว่าให้มาถามอาจารย์ฯ เองว่าบนรถพูดถึงผมเรื่องอะไรกันบ้างน้อ..อยากรู้จังเลยครับ...สงสัยจะเป็นเรื่องเรื่องเป๋อ ๆ เปิ่นของผม เป็นแน่ (หรือเปล่า)

วันนี้ยังไม่ได้เข้าอ่านบันทึกของอาจารย์..เพราะยุ่ง ๆ กับการสัมมนา Km   กับผู้นำนิสิต  ขอเวลาพักยกสักครู่  แล้วจะตามไปที่บันทึกนะครับ

คุณ นู๋ทิมครับ..

nutim

คิดถึงเช่นกันครับ...และเชื่อว่าชาวบล็อกขนานแท้  หากไม่เข้าบล็อกสักวันสองวันก็มีอาการไม่ต่างกัน..."เสพแล้วติด" 

เดินทางโดยสวัสดิภาพ  และมีความสุขกับการงานและชีวิตมาก ๆ นะครับ

เจ้...หนิง

โชคดีกับการเดินทาง...ยังไงก็จะรอให้จัดการเองครับ..

ผมจะทำหน้าที่แค่บอกเล่าเรื่องราวกิจกรรมตามสไตล์ของผม....

ย้ำ...รีบกลับมาจัดการเองนะครับ...ผมเกรงใจ

ออต

ยินดีเป็นอย่างยิ่งครับที่ถ้อยคำผมแทนความรู้สึกของหลายท่านได้

ช่วงที่เข้าระบบไม่ได้ก็ดื้อที่จะเข้าอยู่เหมือนกัน  แต่อดทนรอไม่ไหว  เพราะเห็นว่าคนที่เข้าระบบได้ต้องเปิดทิ้งไว้เป็นชั่วโมง...ผมรอขนาดนั้นไม่ไหว  ก็เลยไม่รอ !

ช่วงนี้เป็นไงครับ...งานยุ่งมากมั๊ย. สัปดาห์หน้าผมก็ต้องสัญจรไปเยี่ยมค่ายและนิเทศค่ายแล้วครับ !

ย่ามแดง

บันทึกนี้ไม่มีปัญหาสร้างความร้าวฉานในครอบครัวเป็นแน่ครับ

แต่เจ้าตัวเล็กมีเงื่อนไขว่าถ้าจะเล่น  KM  ต้องเป็นช้างให้ขี่หลังเสียก่อน..

เหนื่อยและสนุกพอ ๆ กันครับ

กัมปนาท อาชา (แจ๊ค)

วันที่ขึ้นไปรับรางวัลฯ  มองหาแจ๊คแทบจะเป็นคนต้น ๆ เลย..แต่ก็พอ ๆ รู้ล่วงหน้าแล้วว่า  แจ็คมีภารกิจสำคัญ

พี่เองเช่นกันเข้าระบบไม่ได้ก็อึดอัดอยู่ไม่น้อย  โดยเฉพาะตอนแรกตั้งใจจะเข้าไปเซฟบทความดี ๆ ของหลายท่านมาให้นิสิตอ่าน ..เลยทำไม่ได้เลย

ช่วงนี้มีค่ายมากกว่าทุกปี,  กำลังเตรียมโปรอกรมไปเยี่ยมค่าย  แต่พี่จะถ่ายทำสารคดี "ค้นค่าย"  จัดทำวีดีทัศน์มาไว้นำเสนอต่อมหาวิทยาลัยและน้องนิสิตใหม่ ๆ  เผื่อจะเป็นกระบอกเสียงในด้านพัฒนานิสิตได้บ้าง

เหนื่อยครับ...วันนี้เหนื่อยจริง ๆ และเป็นงานแรกของการจัดระบบการเรียนรู้สู่ผู้นำนิสิต

ไม่เน้นอะไรมาก  เน้นการแลกเปลี่ยนและทลายกำแพงด้านความคิดระหว่างองค์กรนิสิตด้วยกันเองเป็นสำคัญ...

เริ่มต้นอาจจะไม่ดีมาก  แต่ก็ต้องเดินต่อไป...

คุณ รัตติยา เขียวแป้น

ผมเข้าระบบไม่ได้เพียง 2 วันแทบแย่เลย..

ยังไม่มีโอกาสและเวลาแวะไปทักทายบันทึกกัลยาณมิตร  แต่มาจัดการกับบันทึกตนเองเสียก่อน จากนั้น  จึงจะแวะไป...

เป็นไงครับ...การงานอันรื่นรมย์  สนุกมากไหมครับ

อ.ลูกหว้า

นี่ก็เป็นอีกคนที่เป็นโรคติดบล็อกไปแล้ว... ยังดีที่ยังไม่ถึงขั้น "ลงแดง" เหมือนผม

ยังไงก็ขอให้มีกำลังกาย  กำลังใจ และกำลังสมองในการขับเคลื่อนงานทุกอย่างให้บรรลุเป้าประสงค์นะครับ...

สำคัญ คือ  อย่าลืมเรื่องสุขภาพ นะครับ...

พี่แป๊ด ครับ ...

คุณ รัตติยา เขียวแป้น

เม้ง สมพร ช่วยอารีย์

งั้นก็ยินดี  ต้อนรับเข้าสู่สมาคม "คนติดบล็อก"  นะครับ

ว่าแต่ใครดีล่ะ  จะมาเป็นประธานสมาคมให้เราดี

สวัสดีค่ะ คุณแผ่นดิน

• วกกลับมาอ่านค่ะ...
• มิน่าล่ะ..ให้รู้สึกแปลกๆ...ว่าทำไม๊อยากกลับมาบ้านนี้อีก...มีลางสังหรณ์นี่เองค่ะ...ถูกพี่โอ๋-อโณ พาดต้นคอ..ด้วยรัก...เกือบสลบค่ะ..
• ขอบคุณที่คุณโอ๋-อโณ ให้เกียรติค่ะ....มิกล้ารับเป็นประธานค่ะ...กลัวกริยากับกรรม...ค่ะ..อิ..อิ..กรรมยิ่งมีมากอยู่ด้วยค่ะ

สวัสดีครับ

โอ๋-อโณ

ผมยกมือสนับสนุน อ.ติ๋ว นาง กฤษณา สำเร็จ เป็นประธาน หรือนายกสมาคม นะครับ...เห็นด้วยทุกประการ และอาสาเป็นหัวคะแนนให้เต็มที่เลย ครับ

นาง กฤษณา สำเร็จ

คุณสมบัติเหมาะสมทุกประการ...มีบู๊ - มีบู๋น  ครบครัน

สนับสนุนครับ...

มาเยี่ยม...

ไม่เรียนรู้ความอ่อนแอ

ย่อมสิ้นไร้บาดแผลประสบการณ์

...

ไม่เคยมีจอมยุทธ์ใด

ที่ไม่มีบาดแผล

ฮา ๆ เอิก ๆ

เป็นจริงดังที่อาจารย์กล่าวไว้ครับ

umi

ไม่เคยมีจอมยุทธ์ใด

ที่ไม่มีบาดแผล..

นับวันผมยิ่งชอบคำว่า  ฮา ๆ เอิก ๆ  เสียแล้วครับ

ขอบคุณครับ

 คุณโก๊ะ  ครับ

ครับ...ชาวบล็อกทุกคนอยู่ในครอบครัวเดียวกันเสมอ

งานช่วงมากเหรอครับ...การเดินทางมีทั้งความสุขและความอ่อนล้าเสมอ  แต่มันก็เป็นส่วนหนึ่งของชีวิตคนเรา  ....

ผมเคยเขียนกลอนเล่น ๆ  และเคยบันทึกในบล็อกบ้างแล้ว  แต่ก็อยากให้คุณโก๊ะ ได้อ่านนะครับ

ชีวิต เปลี่ยนได้เสมอ  เสมอ

วันหนึ่งย่อมเจอะเจอสิ่งหลากหลาย

สุขบ้าง ทุกข์บ้างประปราย

แต่ชีวิตก็เปลี่ยนได้  ไม่เว้นวัน

.......

มีความสุขกับการไล่ล่าความฝัน นะครับ...ผมเป็นกำลังใจ ให้ ! 

แวะมาเยี่ยมค่ะ..มาดูว่าใครคร่ำครวญอะไรอีกจะได้ปลอบใจได้ถูก..ที่สำคัญจะไป กทม. 4 วันเนี่ยค่ะ...กลับมาใครจะปลอบใจคะ...

• ทราบจากชาวม.อ.ว่าเข้า net ไม่ได้
• จึงว่างเว้นไป 3 วัน ค่ะ คิดถึงชาว g2k มาก

นาง กฤษณา สำเร็จ

... ดีใจด้วยครับที่ได้ไป กทม.  แต่ผมกลับต้องสัญจรไปในถิ่นทุรกันดาร  ไม่มีโรงแรม ไม่มีแสงสีศิวิไลซ์  เพราะถึงคราวตระเวนเยี่ยมค่าย 1 สัปดาห์เต็ม ๆ  และคงหายเงียบไปจากบล็อก...

กลับมาค่อยมาปลอบใจกันและกันก็แล้วกัน  นะครับ

พี่อัมพร..ครับ

อัมพร อรุณศรี

G2K  เป็นส่วนหนึ่งของชีวิต  และชีวิตก็กลายมาเป็นส่วนหนึ่งในโลก G2K 

คิดถึงทุกคน  เสมอครับ

• พอดีช่วงที่หลายๆคนเข้าบล็อกไม่ได้...ไม่ได้เข้ามาก็เลยหายห่วงเลยค่ะ (ไม่รู้ว่าดีหรือไม่ดี)
• พี่พนัสใช้หัวข้อสารภาพ... ได้น่ารักจริงๆเลยค่ะ
• เพิ่งแวะมาเยี่ยมค่ะ แต่งบล็อกใหม่ มีรูปน้องแดนกับน้องดินด้วย (น้องแดนทำหน้ากวนน่าหยิกจริงๆเลยค่ะ (^_^)

วันนี้ฟังเพลงนี้ คิดถึงคุณแผ่นดิน คิดถึง blog เรื่องนี้ ฝากเพลงมาให้นะคะ  ความหมายดีค่ะ  ถึงแม้ความรักจะไม่ถึงเส้นชัย  แต่ความรักใน G2K  แห่งนี้  ได้ใจไปเต็ม ๆ เลยค่ะ 

เพลง : ความรัก เส้นชัย และสายรุ้ง

แพ็ท  สุธาสินี


ได้ยินใครต่อใครบอกกัน ว่าความรักนั้นไม่ใช่เรื่องง่ายดาย

ขอบคุณน้องรินมากครับ...ที่แวะมาทักทายและให้กำลังใจ

Rin

.... พี่คิดว่า คำสารภาพของพี่คงบอกแทนความรู้สึกห้วงหนึ่งของใครต่อใครได้บ้าง  เพราะเชื่อว่ามีอีกหลายคนที่กลายมาเป็นส่วนหนึ่ง หรือเข้ามาใช้ชีวิตอยู่ในโลก G2K ...

ความดีงามของบล็อก ต้องยกประโยชน์ให้นุ้ย - จันเพ็ญ  ศรีดาวที่จัดการให้ทุกอย่าง 

ขอบคุณอีกครั้งครับสำหรับคำชมที่มีต่อตัวซนทั้งสอง..

ขอบคุณครับ

ขอบคุณมากครับ ..คุณสมพร

Miss somporn poungpratoom

ถ้อยคำของเพลงงดงามยิ่งนักครับ...ผมไม่เคยได้ฟัง  แต่เป็นนักร้องที่ผมชื่นชอบ  ทั้งน้ำเสียง บุคลิก, และสถานภาพ

และบทเพลงนี้  ผมก็ชื่นชอบทุกถ้อยคำของบทเพลง

... เพื่อนผมคนหนึ่งเคยนำบทกวีมาให้ดูและช่วยกันขัดเกลา ..ครั้งนั้นเราคุยกันว่า  อานุภาพความรักยิ่งใหญ่และเดินทางอยู่เหนือเหตุผลเสมอ...  เราเดินทางไกลเพื่อให้ได้มาซึ่งความรัก  ซึ่งบางครั้งเราเองก็รู้ว่าการเดินทางไกลนั้นดูเหมือนจุดหมายปลายทางเลือนลางซะเหลือเกิน  แต่เราก็มีความสุขที่จะเดินทางไปไขว่คว้า... ไกลและไกล   แต่เราก็รู้ว่า "เราอยากจะเดินทางไปให้ถึง" 

และหากไปถึงแล้ว  เราจะพบความรักอยู่ที่นั่นหรือเปล่า...ตรงนั้นไม่สำคัญ ...  สำคัญเพียงการได้รู้สึกรักก็เพียงพอแล้ว...รักที่จะเริ่มต้น  และรักที่จะไปให้ถึงจุดหมายปลายทาง ...

ครั้งนั้นบทกวี  บอกกับเราว่า

เพียงได้รัก

มันก็เพียงพอแล้วสำหรับความรัก

หากความรักคือบทกวี

บทกวีบทนี้ย่อมคือความรัก

และหากเพียงเธอรัก

บทกวีบทนี้จะโอบกอดเธอ 

(^________^)

เพิ่งรู้ตัวเหรอคะว่า..ติด...อาการนี้เขาติดมาเป็นปีแล้วค่ะ...แล้วดื้อแพ่งไม่ยอมไปบำบัดด้วยค่ะ...อิอิ...แวะมาแซวค่ะ...หลังจากมาแอบอ่าน ยิ้มๆ ขำขำ อย่างมีความสุข หลังจากบันทึกนี้วิ่งวน...ตั้งแต่วันแรกจนถึงวันนี้...

สุขใจ...คนที่อยู่...อย่างน้อย...ก็เป็นผู้มีหัวใจในการ"ให้"...แม้ยากลำบนเพียงใดก็ฝ่าฝัน...อุปสรรคในใจเข้ามาเพื่อให้...สิ่งต่างๆ อย่างไม่หวังสิ่งใดใด..แม้บางครั้ง...บันทึกอาจแห้งเหี่ยวไป...แต่ผู้บันทึกก็ไม่หยุดและล้าถอย...ยังคงตั้งมั่นและปลักหลักแบ่งปัน...สิ่งดีดีในห้วงความคิดนี้อยู่เสมอ...

ขอบคุณค่ะ...

ที่รัก GotoKnow....

สวัสดีเช้าวันใหม่ครับ..คุณกะปุ๋ม

Ka-Poom

ยังมีความสุขที่จะเข้าสู่ระบบ G2K  แม้จะไม่เขียนบันทึกแต่ก็ชอบที่จะเข้ามาอ่านบันทึกของท่านต่าง ๆ  ขนาดผมเพิ่งเข้ามาเป็นสมาชิกยังไม่ถึง 3 เดือนอาการติดบล็อกยังขนาดนี้  เลยพลอยนึกได้ว่าคนที่โลดแล่นอยู่ในโลก G2K  ยาวนานกว่าผม  ย่อมหนักกว่าผมเป็นแน่  ครับ

นั่นนะสิครับ   ผมเองก็พบเจอปรากฏการณ์ดังที่คุณกะปุ๋ม  ตั้งข้อสังเกตไว้  ดังว่า  ......แม้บางครั้ง...บันทึกอาจแห้งเหี่ยวไป...แต่ผู้บันทึกก็ไม่หยุดและล้าถอย...ยังคงตั้งมั่นและปลักหลักแบ่งปัน...สิ่งดีดีในห้วงความคิดนี้อยู่เสมอ...