ภาษาท้องถิ่นกับการสื่อสาร

คนไข้ศีรษะบวมโนมา คนไข้เป็นเด็กอายุประมาณ 5 ขวบ

มารักษาที่โรงพยาบาล มานอกเวลาราชการ ที่นี่พยาบาลจะเป็น

คนตรวจโรคทั่วไป ซึ่งเป็นวันที่ผมอยู่เวรพอดี ผมก็เรียกเข้ามา

ตรวจซักประวัติ

พยาบาล :  หนูศีรษะเป็นอะไรมาเหรอครับ

คนไข้ :  หัวโนครับ

พยาบาล : เป็นอะไรถึงโนล่ะ

คนไข้ : ไอ้กุ่นครับ

แล้วผมก็ตรวจร่างกายให้เด็ก พร้อมกับบ่นพึมพำว่า

ไอ้กุ่นนี่ดื้อจริงๆเลย เพื่อนเล่นด้วยก็มาทำเพื่อน

แล้วใครจะอยากเล่นด้วยล่ะ จริงมั้ย ผมก็ถามคนไข้

แล้วญาติที่พาเด็กมาด้วยก็หัวเราะ พร้อมกับบอกว่า

ไอ้กุ่นที่ว่าน่ะ เป็นฝรั่ง หรือว่าบักสีดานั่นเอง

แค่นั้นแหล่ะครับ ผมก็หัวเราะตามไปด้วย ด้วยความหน้าแตก

ผมอาจจะเล่าไม่ขึมนะครับ แต่ว่าเหตุการณ์จริงนี่ฮามากๆเลยล่ะ

ครับ เพราะว่าผมไม่ใช่คนแถวนั้น

[वीर]

ต่อไปเรื่องขำๆแบบนี้อาจจะไม่มีอีกแล้วก็ได้ คนพูดภาษาไทยกลางกันหมด

[minisock]

ฮาค่ะ  เพิ่งรู้เลยนะคะว่าแถวนั้นเค้าใช้คำว่าไอ้กุ่น

[rucha]

แวะมาทักทายคะ

เคยเกิดแบบนี้เหมือนกันกับนุชตอนที่ทำงานกับพี่น้องในสึนามิ  แต่มันไม่ฮา  อะนะ

เรื่องมีอยู่ว่า ตอนนุชลงชุมชนบ้านเกาะนกเพื่อสำรวจ คนไร้รัฐ ไร้สัญชาติ  ในสึนามิ

นุชถามพี่น้องว่า  : 

ป้ามีบัตรประชาชนอยู่ใช่ไหม -  คนที่ 1 ตอบ - ยังบัตร

บังมีบัตรประชาชนไหม  -  คนที่ 2 ตอบ  ยังบั้ตร

ลุกน้ามีเอกสารบัตรไหม  - คนที่ 3 ตอบ  ยังบัตร

และอีกหลายคนที่ตอบกับนุชว่า  "ยังบัตร"

นุชก็ทำการจดบันทึกคนในชุมชนนั้นว่า  ไม่มีบัตรเลยกว่า 20 คน

เมื่อมาซักถามประวัติหลังจากนั้น อีก 2 วัน

ปรากฏว่า  ลุง ป้า น้า อา พี่ๆน้องทุกคนในชุมชน  ที่ถามว่ามีบัตรประชาชนไหมนั้น 

ทุกคนที่ถาม.....ได้แสดงบัตรประชาชนมาให้ดูทุกคน 

งง.....เลย  แล้วใยเขาบอกว่า  ยังบัตรละนี่

โอ้ 

เหตุเพราะ  คำว่า  "ยัง"   ภาษาถิ่น  หมายถึง   "มี"

อันนี้เป็นการเรียนรู้ครั้งใหญ่  แต่ภายหลังนุชกลับได้มิตรที่ดีอีกมากมายในชุมชนบ้านเกาะนก อ.ท้ายเหมือง จ.พังงา เลยทีเดียว

 

  สวัสดีอ้าย

นี้ก็เป็นอีกภาษาหนึ่งที่เข้าใจง่ายกับบุคคลทั่วไป        โดยเฉพาะภาษาภาคอีสาน มากมายนักโดยส่วนมากก็เป็นชนเผ่าที่ภาษาต่างกัน แต่ก็อย่างว่าก็จะเป็นเอกลักษณ์อีกอย่างหนึ่งของชนเผ่า ยังไงสุดท้ายขอเป็นกำลังใจ กับภาษาแปลกๆที่จะเกิดขึ้น