กลัวพูดภาษาอังกฤษผิดก็พูดภาษาอังกฤษไม่เป็น


กลัวฝรั่งก็พาไปหาฝรั่งซะเลย

         ไม่รู้เป็นไง..เด็ก ๆ เมืองไทย เนี๊ยะ มีน้อยคนที่จะมีความกล้า กล้าที่จะพูดสื่อสารกับฝรั่ง แค่เห็นก็วิ่งหนีซะแล้ว อาจจะมีสาเหตุที่สำคัญคือไม่รู้จะพูดอย่างไร พูดไม่เป็น ไม่คุ้นเคย แกรมมาได้เกรด A แต่สนทนาได้ D อย่างนี้ก็ไม่ไหวเหมือนกัน

     โรงเรียนครูแอนห่างจากตัวอ.ปาย ซึ่งทุกคนคงจะรู้เกี่ยวกับเมืองปาย แม่ฮ่องสอน บ้าง นักท่องเที่ยวหลั่งไหลมาทุกวัน เป็นเมืองนานาชาติไปแล้ว นักเรียนหรือผู้คนที่ได้พบปะกับฝรั่งเป็นกิจวัตรประจำวันก็พูดคล่องป๋อเลย แต่ไม่รู้ว่าคำภาษาอังกฤษเขียนอย่างไร

           ตอนนี้เมืองปายก็ช่วยกันรณรงค์ประเพณีชนเผ่า วัฒนธรรมที่ดีงามไว้ ครูแอนกลัวว่าอนาคตประเพณีเก่าแก่ วัฒนธรรมที่ดีดี จะหายไปพร้อมอารยธรรมตะวันตกที่หลั่งไหลเข้ามามากมายเหลือเกิน  แต่คนปายก็คงต้องช่วยกัน ครูแอนไม่ใช่คนปายค่ะห่างบ้านมาไกลมาสอนที่บนดอย อาว..จะเข้าประวัติตัวเองแล้วไหมล่ะโทษที

             วันก่อน(วันวาเลนไทน์)มีโอกาสได้พานักเรียนไปเที่ยวย่านนักท่องเที่ยวตัวเมืองปาย เพราะเมื่อตอนที่ครูแอนเล็ก ๆ เห็นฝรั่งก็ต้องเผ่นเหมือนกัน พอขึ้นชั้นมัธยมคุณครูสอนภาษาอังกฤษแก้ปัญหานักเรียนกลัว และไม่กล้าพูดกับชาวต่างชาติ ก็เลยเชิญฝรั่งมาที่โรงเรียนโดยให้มีฝรั่ง 2 คน แล้วให้นักเรียนเข้าไปในห้องเพื่อพูดคุย ทีละคน คนละ 10 นาที 

        เอาละหว่า....ทำไงดี ไอ้รู้ว่าจะพูดอะไรเนี๊ยะมันรู้แต่ความไม่กล้ามีมากกว่า ฝรั่งเขาก็ชวนพูดน่ะครูแอนเลยมีความรู้สึกว่าถ้าเราได้มีโอกาสพูดคุยหรือสัมผัสกับฝรั่งบ่อย ๆ เราจะกล้าพูดภาษาอังกฤษมากขึ้น 

      หลังจากที่จัดค่ายภาษาอังกฤษไปแล้ว เมื่อปีที่แล้ว นักเรียนก็มีความกล้ามากขึ้น จากประสบการณ์ของครูแอนเพราะเรามีเพื่อนฝรั่งเยอะ เราไม่กลัวเพราะเรารักที่จะพูด ที่จะพัฒนาตัวเอง ก็เลยนำนักเรียนชุมนุมมัคคุเทศก์น้อยฯของโรงเรียนจำนวน 16 คน ไปเที่ยวโดยให้ใบงาน และสังเกตการณ์ในการฝึกทักษะการสื่อสารของนักเรียน 

       เด็ก ๆ สนุกสนานกันมากเลย พอดีวันนั้นเป็นวันวาเลนไทน์พอดี ครูแอนก็สังเกตดูว่านักเรียนเขิน ๆ ที่จะทักทายฝรั่งก่อน ก็เลยซื้อสติกเกอร์รูปหัวใจให้แต่ละกลุ่ม เอาติดเสื้อของนักท่องเที่ยวแล้ว Happy Valentine แก่พวกเขา นักเรียนไม่เก้อเขินที่จะไปทักก่อน

     ให้เวลาเด็กครึ่งเช้าแล้วพากลับโรงเรียน เด็ก ๆ บ่นอุบอิบเลยอยากเที่ยวต่อไม่อยากกลับไปเรียนภาคบ่าย ที่กลับเพราะส่วนใหญ่ฝรั่งจะนอนกลางวัน และท่องราตรีตอนกลางคืนจ้า

      เขียนมาซะยาวเชียว ...ครูแอนก็รู้สึกดีใจน่ะเพราะโรงเรียนของเราเป็นโรงเรียนเล็ก ๆ ที่ยังต้องพัฒนาอีกมาก  เป็นกำลังใจกันต่อไปน่ะค่ะ

      เอารูปมาให้ดูค่ะ

P1050927   P1050921 P1050916 P1050925

หมายเลขบันทึก: 80597เขียนเมื่อ 25 กุมภาพันธ์ 2007 22:51 น. ()แก้ไขเมื่อ 22 มิถุนายน 2012 15:52 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (26)

ได้ซ้อมกับเทศบ้างก็ดี พูดกับคนไทยส่วนมากก็จะฟังกันรู้เรื่อง เพราะผิดก็ผิดเหมือนกันๆ  หลายครั้งผมพูดกับเทศฟังแล้วก็รู้ว่าต้อง ปรับคำนั้นโน้นนี้ใหม่ 

 

บางทีผมก็รู้สึกว่าไม่ใช่แต่วัฒนธรรมตะวันตกที่น่ากลัว บางทีกระแสกรุงเทพฯ ก็กวาดกลืน อะไรแถวบ้านไปหมดเหมือนกัน (ถึงแม้ว่ากระแสกรุงทพฯ หรือกระแสตะวันตก จะดีหรือไม่ดีก็ตาม) 

แวะมาทักทายคุณครู แอนค่ะ  เป็นกำลังใจให้นะค่ะ  อยากให้น้อง ๆ เก่งภาษาอังกฤษค่ะ

  • มาทักทายดีใจที่พบครูภาษาอังกฤษเหมือนกัน
  • เพิ่งจัดค่าย English Camp ให้สตรีชัยภูมิและโรงเรียนบ้านเม็กดำมาครับ
  • สนุกมาก
  • ลองจัดกิจกรรมโดยให้นักเรียนสัมภาษณ์ชาวต่างประเทศดูนะครับ
  • น่าจะสนุก
  • ขอบคุณครับ

วันนี้ครูแอนกำลังจัดค่ายลูกเสืออยู่จ๊ะ  ไว้กลางคืนจะมาเล่าให้ฟังค่ะ ขอบคุณข้อคิดเห็นจากคุณวีร์ ขอบคุณน้องมะปรางที่แวะมาเยี่ยมเยือน และขอบคุณ อ.ขจิต น่ะค่ะ คงต้องขอปรึกษาการเรียนการสอนภาษาอังกฤษ ที่เป็นเทคนิคของอาจารย์ บ้างน่ะค่ะ

   ตอนนี้ขอตัวไปตรวจค่ายก่อนน่ะค่ะ 

สวัสดีครับครูแอน

แอบตามอาจารย์ขจิตมาครับ ปกติแล้วผมเรียนภาษาอังกฤษแบบ"ครูพักลักจำ" ก็เลยชอบแอบมาดูคนโน้นคนนี้ไปเรื่อย

แวะไปเยี่ยมบ้างก็ได้น่ะครับ

สวัสดีค่ะครูแอน อยากไปปายจังเลยค่ะ ขอให้มีความสุขในการทำงานนะคะ

ถ้ามีโอกาสอยากให้อาจารย์อ้อมมาสัมผัสวิถีชีวิตชนเผ่า ชาวเขา ท่องเที่ยวชมธรรมชาติ ในเมือง 3 หมอก ครูแอนอยูได้ 5 ปีแล้ว ยังหลงเสน่ห์เมืองปายอยู่ ยินดีต้อนรับค่ะ

สวัสดีค่ะ คุณ ไกด์Kareem ต้องบอกว่าเทคนิค ครูพักลักจำ เป็นเทคนิคที่ดีสำหรับคนชอบภาษาน่ะค่ะ ถ้าคนไม่ชอบ คงไม่ลักจำ ใช่ไหมค่ะ แวะมาทักทายกันบ่อย ๆ น่ะค่ะ

อย่าว่าแต่เด็ก ๆ เลยครับ...

ผู้ใหญ่หลาย ๆ คนก็ไม่กล้า...

เด็กพูดผิดยังดูน่ารัก แต่ผู่ใหญ่พูดผิดน่าอายกว่าเด็กอีกนะครับ...

สวัสดีค่ะ Mr Direct

          ถ้าอย่างนั้นมันก็คงยากน่ะค่ะที่จะพูดได้ สำหรับคนไม่กล้า ครูแอนว่ามันไม่ใช่เป็นเรื่องน่าอายเลยที่เราจะมีความมุ่งมั่น แล้วต้องบวกกับความมั่นใจ  กล้าที่จะทำในสิ่งที่จะพัฒนาตัวเอง สำหรับฝรั่งที่ครูแอนเคยพบและเคยได้พูดคุย ส่วนใหญ่เขาจะชื่นชมเราน่ะ และจะช่วยแนะนำให้ถูกด้วย   ถ้าคนไหนยังคงไม่กล้าที่จะพูดเพราะกลัวผิดละก็   ขอให้ลองก่อนน่ะค่ะแล้วจะรู้ว่าไม่มีอะไรที่ยากเกินไป  ...ขอเป็นกำลังใจให้พูดภาษาอังกฤษให้เก่ง ๆ น่ะค่ะ

ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะครับ...ครูแอน

แล้วจะพยายามครับจะได้ไม่อายเด็ก ๆ ครับ...

อายฝรั่งยังดีกว่าอายเด็ก ๆ นะครับ...

ต้องอย่างนี้สิค่ะ อยากให้ทุก ๆ คนคิดเหมือน Mr.Direct จัง สิ่งดีดีทำไปเถอะอย่าอาย  แต่อยากให้อายต่อการทำชั่ว (ฝากทุกคนค่ะ)ต้องเชื่อมั่นในการกระทำของเราใช่ไหมค่ะ (แต่ต้องเป็นสิ่งดีดีเท่านั้นน่ะค่ะ ตอนนี้อยากให้ประเทศไทยสงบค่ะ)

              เป็นกำลังใจในการทำงานให้น่ะค่ะ

คนเรา "ละอายชั่วกลัวบาป" ก็น่าจะพอ? (หิริโอตะปะ)

เรื่องอื่นก็คงพอถือ "ด้านได้อายอด" ได้

ทักษะหน้าหนายังมีประโยชน์ในการทำงานกับซอฟต์แวร์เสรีด้วย (http://opensource.thai.net/wiki/index.php/WorkingOnFreeSoftware)

Bright Lily

ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ น้องน่ารักมากค่ะ

แล้วพบกันบันทึกต่อไปนะจ๊ะ

.ใช่แล้วค่ะคุณวีร์ หากคนไม่คิด ไม่ได้มีธรรมะในจิตใจเขาก็คงทำได้ทุกอย่าง สังคมถึงได้เดือดร้อนอยู่ทุกวันนี้ ด้านได้อายอดน่าจะใช้ได้กับคนจีบสาว

ท่าจะเวริ์คน่ะค่ะ

ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ คุณพี่ Bright

ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ คุณพี่ Bright Lily คุณพี่ก็น่ารักมาก เซกซี่ด้วยค่ะ แวะมาทักทายกันบ่อย ๆ น่ะค่ะ

ผมว่าคุณครูแก้ปัญหาได้ยอดเยี่ยมมากเลยนะครับ คนไทยส่วนมากนั้นไม่ค่อยกล้าจะพูดกับฝรั่ง หนึ่งในหลายๆเหตุผลและข้ออ้างร้อยแปด ก็คือกลัวผิดแกรมม่าครับ แต่ที่น่าตลกมากกว่าคืออะไรทราบไหมครับ ที่อเมริกานั้นมีหนังสือที่เขียนว่า George Bush ประธานาธบดีของอเมริกานั้นพูดผิดไวยกรณ์ขายกันได้เป็นเล่ม ที่พูดไม่ได้อยากจะบอกว่าเขาพูดผิดหรอกนะครับ แต่ว่าคนฝรั่งเองนั้นก็พูดผิดนั้นเต็มไปหมดครับ ปัญหาเรื่องแกรมม่านะไม่ค่อยสำคัญครับ แต่ปัญหาที่สำคัญคือบางทีเราคิดศัพท์ไม่ออกแล้วทำให้การสื่อสารไม่รู้เรื่อง ซึ่งเราสามารถเสริมสร้างภูมิคุ้มกันได้โดยการหมั่นหาความรู้ด้านศัพท์เยอะๆ และอีกเรื่องคือการออกเสียงครับ ซึงอันนั้นคงจะต้องรบกวนคุณครูสอนตั้งแต่เด็กแล้วครับ

เห็นด้วยอย่างยิ่งค่ะ ฝรั่งเขาไม่ได้เน้นGrammar เท่าไรหรอก คนไทยเท่านั้นที่กล้ว กลัวแบบไม่ได้ลองนอกจากการออกเสียง คำศัพท์ แล้วที่สำคัญคือพวกสำนวน คำแสลง เพราะถ้าคนไม่ศึกษาจะทำให้สื่อสารได้ลำบากเพราะแปลตรงตัว เลยไม่เข้าใจและแปลสารไม่รู้เรื่องค่ะ

ดีใจจังค่ะ ได้อ่านบันทึกของ ครูแอน

อย่างนี้เด็กๆต้องเรียนภาษาอังกฤษสนุก

และเก่งแน่เลย 

  • ตามน้องชายเข้ามาค่ะ  เลยเจอคนชื่อเดียวกัน  แถมสอนภาษาอังกฤษเหมือนกันอีก
  • ชื่นชมจังเลยค่ะ  ที่ไปสอนนักเรียนที่นั่น  แถมยังต้องอยู่ไกลบ้านอีกต่างหาก  (เคยได้รับคำถามจากไกด์ตอนไปแม่ฮ่องสอน  ประมาณสนใจไปสอนหนังสือชาวเขาไหม  ที่นั่นแทบจะไม่ต้องจ่ายเงินอะไรมากมาย  แค่เห็นระยะทางที่คดเคี้ยวก็รู้เลยว่าครูแอนต้องน่ารัก และใจดีและเป็นขวัญใจเด็กๆ แน่เลย)
  • ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ

สวัสดีค่ะ ครูแอน

เราจะมีวิธีการพูดอังกฤษยังไง หรอคะ  เพื่อที่จะทำให้เรามีความมั่นใจในการพูด.....เพราะเป็นคนที่ไม่กล้าแสดงออก และยังกลัวเพื่อน ๆ ในห้องเรียนหัวเราะค่ะ

  • สวัสดีค่ะคุณครูแอน
  • ดีใจและยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันค่ะ
  • เอ...รู้สึกว่าคนชื่อนี้จะน่ารักทุกคนเลยน่ะค่ะ
  • (อิอิ)
  • มาเที่ยวปาย แม่ฮ่องสอนน่ะค่ะ โดยเฉพาะฤดูหนาว สวยมาก
  • ขอบคุณค่ะสำหรับมิตรภาพดีดี

สวัสดีค่ะน้อง  ไม่มีรูป  เด็ก En

  • เราต้องรู้ตัวเองค่ะว่าเราต้องให้กำลังใจตัวเอง
  • ภาษาอังกฤษถ้าไม่พูดก็ไม่สามารถเก่งได้นอกจากเก่งแค่ Struture or Grammar เท่านั้น
  • การสื่อสารจำเป็นมาก
  • พูดโดยไม่ต้องกลัวว่าไวยากรณ์ หลักภาษาจะถูกต้องหรือไม่
  • พูดกับชาวต่างชาติหรือนักท่องเที่ยวบ่อย ๆ ถ้ามีโอกาส
  • เขาจะไม่คอยจับผิดเราหรอกค่ะ..นอกจากคนไทย ..ชาวต่างชาติส่วนใหญ่จะชื่นชมที่เราพูดภาษาอังกฤษกับเขาค่ะ..
  • ถ้าไม่ถูกเขาก็จะช่วยอธิบาย
  • น้องลองคิดถึงแม่ค้าในตลาดน่ะค่ะ เขาจบแค่ ป. 4 แต่เขาสามารถสื่อสารกับชาวต่างชาได้ดี
  • โดยไม่กลัวว่าจะถูกหรือผิด .....แต่ไวยากรณ์ก็สำคัญน่ะค่ะ ....เราก็ต้องศึกษาเพิ่มเติมได้
  • แต่ความกล้า ความมั่นใจมันขึ้นกับเราเท่านั้นค่ะ

ผมอยู่ในวงการการใช้ภาษาอังกกฤษเหมือนกัน ยินดีที่รู้จักครับ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท