คืนนี้เพิ่งจะกลับจากพานักศึกษาไปเลี้ยงที่คาราโอเกะ กลับมาเจออ.ขจิตกับพี่แป๋ว Tag ขออนุญาติเลือกที่อ.ขจิตนะคะ เพราะดูจากเวลาที่ Tag ก่อน และพี่แป๋ว Tag ไป 6 คนแล้วจ้ะ(เกินไป 1 คน)
มาเปิดใจเรื่องลับๆ 5 ประการของลูกหว้ากันดีกว่า
1. ความลับแรกเกี่ยวกับต้นตระกูลของหว้าเราถูกกวาดต้อนมาจากประเทศลาวในสมัยรัชกาลที่ 1 มาตั้งรกรากที่จังหวัดพิษณุโลก จากประวัติเป็นนางทาสของเจ้าพระยาท่านหนึ่งมีลูกหลานสืบทอดต่อมาก็ได้พบรักกับ ชาวโปรตุเกส ที่มาสร้างทางรถไฟที่พิษณุโลก ส่วนครอบครัวคุณพ่อมี เชื้อสายจีน สุดท้ายก็เลยมาเป็นลูกผสม อ.ลูกหว้า นั่นเอง
2. ความลับที่สองเกี่ยวกับการกลัวความสูงและกลัวการเดินก้าวข้ามสะพานเป็นไม้กระดานพาดหรือไม้ไผ่พาดสุดๆ สิ่งนี้เป็นที่ปวดหัวของคนรอบข้าง เวลาใครชวนขึ้นหอคอยไปดูวิว ขึ้นลิฟต์แก้ว ขึ้นบันไดเลื่อนสูงๆที่ไม่ติดกับผนังขาจะสั่น จะกลัวมาก เคยขึ้นกระเช้าลอยฟ้าอยู่ที่หนึ่ง หว้านั่งลงกับพื้นเลยค่ะ และแม้แต่บันไดวนก็กลัว เวลาต้องเดินข้ามสะพานเป็นกระดานพาดไว้จะขาสั่นมากๆ แม้แต่จนกระทั่งทุกวันนี้
กลัวสุดๆเลย....
3. ความลับที่สามสมัยเรียนที่ม.ช. ชอบไปเสาะแสวงหาที่ปลีกวิเวกแปลกๆ
- เนื่องจากอยู่ชมรมพุทธศิลป์ ตอนเย็นเราจะนัดกันสะพายเป้เดินมุดช่องเล็กๆหลังม.ช.ด้านวัดฝายหิน ค่อยๆเดินลัดเลาะผ่านลำธาร มีทางที่รุ่นพี่ทำสัญลักษณ์ไว้ให้ เป็นทางลัดขึ้นดอยสุเทพได้ มีแต่ป่า แล้วก็เริ่มมืด เราดั้นด้นไปจนถึงที่พักคือวัดผาลาด มีบ้านพักสำหรับพวกเรา วิวสวยมากเลยมองลงมาเห็นเมืองเชียงใหม่ บ้านมีระเบียง มารู้ตัวอีกที
- ตายแล้ว...ตอนนี้มีแต่รุ่นพี่ผู้ชายต่างคณะ 3 คน เราผู้หญิงคนเดียว จึงนั่งตากน้ำค้างอยู่ที่ระเบียงไม่ยอมเข้าบ้าน นั่งรอจนดึกกว่าพี่ผู้หญิงจะมาถึง เราอยู่กันที่นั่น 5 วันโดยไม่ลงมาข้างล่างเลย ดีนะที่ไม่มีอะไรเกิดขึ้น แม่รู้เข้าโดนบ่นแน่เลย.....
4. ความลับที่สี่ สืบเนื่องมาจากข้อสาม คือ เรื่องการชอบไปปฏิบัติธรรมตามที่ต่างๆ
- ในยามว่างเมื่อไหร่ก็ตามจะชอบไปปฏิบัติธรรมตามที่ต่างๆแล้วแต่ชมรมจะแนะนำ ครั้งแรกสุดไปสถานปฏิบัติธรรมแม่ชีแห่งหนึ่งอยู่ไกลมากเพื่อนไปทิ้งไว้ตั้งใจจะไป 1 อาทิตย์ ซื้อนมกล่องติดตัวไป 6กล่อง กะจะกิน 7 วัน ต้องถือศีล 8 งดมื้อเย็น ตอนกลางคืนก็ทานนมกล่องวันละกล่อง เราต้องเดินจงกรมจนเที่ยงคืน เช้าก็ต้องตื่นมาทำวัตรเช้า(ไม่ค่อยตื่น) กลางวันก็ต้องปฏิบัติทั้งวัน เหนื่อยมาก
- วันที่ 6 กินนมไปครึ่งกล่อง(เหลือกล่องสุดท้ายแล้ว) เก็บไว้อีกครึ่งกล่อง ตอนกลางคืนคว้ามากินปรากฏว่ามดขึ้นนมกล่องของเรา มดต่อยปากเรา หิวมาก...นั่งร้องไห้ โกรธมด...รู้เลยว่าเวลาคนหิวมันเป็นอย่างไร นั่งอยู่คนเดียวตอนกลางคืนในห้องสี่เหลี่ยม ไม่มีกระจก ไม่มีไฟ วันที่ 7 เพื่อนมารับกลับมหาวิทยาลัยดีใจมากเลย.....กลับมาทานข้าวเหมือนปอบเลย
5. ความลับที่ห้า เป็นความลับฝังใจสุดๆ คิดแล้วคิดอีกจะเล่าดีมั้ย เอาเถอะ...ไหนๆก็ไหนๆ
- สมัยทำงานโรงพยาบาลเอกชนเคยมีความหลังกับคุณหมอท่านหนึ่ง คบกันมา 6 ปีพอปีที่ 7 เรามาเปิดร้านอาหารที่พิษณุโลก คุณหมอทำผู้ช่วยพยาบาลท้อง...คุณหมอบอกว่าจะคบทั้งสองคน ช็อคไปเลย....น้ำหนักลงไป 10 กิโลฯ เลิกไปเดินห้างเป็นเวลา 1 ปีเพราะไม่อยากเจอพวกเขา (เคยเจอเดินมาพร้อมกัน) เวลาผ่านมา 5 ปีแล้วค่ะ
- คิดว่าปีนี้น่าจะทำใจได้ จึงเป็นที่มาให้กลัวการไปพบหมอและรู้สึกใจสั่นทุกครั้งที่เรียกคนชื่อ เอก ค่ะ เฮ้อ...เล่าไปแล้วก็อายจังเลย.....
คราวนี้คนที่เราจะเลือก Tag ด้วย : ขอเผื่อเป็น 6 คนค่ะ
1. อ.ราณี (เพื่อนรักค่ะ)
3. Aj Kae
4. Dek`ComScience
6. เม็กดำ 1
บันทึกนี้เขียนที่ GotoKnow โดย อ.ลูกหว้า ใน ผู้หญิงดอกไม้เหล็กและความทรงจำในเรือนรักร้อย
อาจารย์ลูกหว้า
คืนนี้ tag ฟีเวอร์ ...แต่หลวงพี่ก็ไม่ค่อยได้อ่านของใครมากนัก (ของอาจารย์ลูกหว้า ไม่เกินคนที่ ๕) .....
เล่าเรื่อง มช. วัดฝ่ายหิน ทำให้หวนถึงอดีตมาอีก...ตอนหลวงพี่เรียนมช. ก็อยู่วัดนี้...
น้าตกข้างวัดที่ว่า นั้น หลวงพี่และเพื่อนๆ มักจะลอดรั่ววัดไปอาบกันประจำเวลาฝนตกหนัก...
จากวัดฝ่ายหินไปวัดผาลาด คือ ที่เที่ยวของหลวงพี่และเพื่อนๆ ชอบไปเวลากลางคืน ไปนั่งเล่นที่หินผาลาดสักพักหนึ่งแล้วก็กลับ....อ๋อ เคยหลงด้วยเพราะคืนนั้นเดือนมืดจัด...
บางครั้งสิ่งที่ผ่านมา เราก็ไม่ค่อยคิดถึง เมื่อมีใครมาพูดถึง ทำให้ระลึกไปถึงอดีตได้ อย่างนี้... ก็มี อ.ลูกหว้า นี้แหละ ที่เคยเดินเส้นทางสายนั้นเหมือนหลวงพี่...
เจริญพร