Blog Tag : เปิดใจเรื่องลับ ๆ ของลูกหว้า

ไม่เคยบอกที่ไหนมาก่อนเลยนะคะ...

คืนนี้เพิ่งจะกลับจากพานักศึกษาไปเลี้ยงที่คาราโอเกะ กลับมาเจออ.ขจิตกับพี่แป๋ว Tag ขออนุญาติเลือกที่อ.ขจิตนะคะ เพราะดูจากเวลาที่ Tag ก่อน และพี่แป๋ว Tag ไป 6 คนแล้วจ้ะ(เกินไป 1 คน)

มาเปิดใจเรื่องลับๆ 5 ประการของลูกหว้ากันดีกว่า

1. ความลับแรกเกี่ยวกับต้นตระกูลของหว้าเราถูกกวาดต้อนมาจากประเทศลาวในสมัยรัชกาลที่ 1 มาตั้งรกรากที่จังหวัดพิษณุโลก จากประวัติเป็นนางทาสของเจ้าพระยาท่านหนึ่งมีลูกหลานสืบทอดต่อมาก็ได้พบรักกับ ชาวโปรตุเกส ที่มาสร้างทางรถไฟที่พิษณุโลก ส่วนครอบครัวคุณพ่อมี เชื้อสายจีน สุดท้ายก็เลยมาเป็นลูกผสม อ.ลูกหว้า นั่นเอง

2. ความลับที่สองเกี่ยวกับการกลัวความสูงและกลัวการเดินก้าวข้ามสะพานเป็นไม้กระดานพาดหรือไม้ไผ่พาดสุดๆ สิ่งนี้เป็นที่ปวดหัวของคนรอบข้าง เวลาใครชวนขึ้นหอคอยไปดูวิว ขึ้นลิฟต์แก้ว ขึ้นบันไดเลื่อนสูงๆที่ไม่ติดกับผนังขาจะสั่น จะกลัวมาก เคยขึ้นกระเช้าลอยฟ้าอยู่ที่หนึ่ง หว้านั่งลงกับพื้นเลยค่ะ และแม้แต่บันไดวนก็กลัว เวลาต้องเดินข้ามสะพานเป็นกระดานพาดไว้จะขาสั่นมากๆ แม้แต่จนกระทั่งทุกวันนี้

กลัวสุดๆเลย....

3. ความลับที่สามสมัยเรียนที่ม.ช. ชอบไปเสาะแสวงหาที่ปลีกวิเวกแปลกๆ

เนื่องจากอยู่ชมรมพุทธศิลป์ ตอนเย็นเราจะนัดกันสะพายเป้เดินมุดช่องเล็กๆหลังม.ช.ด้านวัดฝายหิน ค่อยๆเดินลัดเลาะผ่านลำธาร มีทางที่รุ่นพี่ทำสัญลักษณ์ไว้ให้ เป็นทางลัดขึ้นดอยสุเทพได้ มีแต่ป่า แล้วก็เริ่มมืด เราดั้นด้นไปจนถึงที่พักคือวัดผาลาด มีบ้านพักสำหรับพวกเรา วิวสวยมากเลยมองลงมาเห็นเมืองเชียงใหม่ บ้านมีระเบียง มารู้ตัวอีกที
ตายแล้ว...ตอนนี้มีแต่รุ่นพี่ผู้ชายต่างคณะ 3 คน เราผู้หญิงคนเดียว จึงนั่งตากน้ำค้างอยู่ที่ระเบียงไม่ยอมเข้าบ้าน นั่งรอจนดึกกว่าพี่ผู้หญิงจะมาถึง เราอยู่กันที่นั่น 5 วันโดยไม่ลงมาข้างล่างเลย ดีนะที่ไม่มีอะไรเกิดขึ้น แม่รู้เข้าโดนบ่นแน่เลย.....

4. ความลับที่สี่ สืบเนื่องมาจากข้อสาม คือ เรื่องการชอบไปปฏิบัติธรรมตามที่ต่างๆ

ในยามว่างเมื่อไหร่ก็ตามจะชอบไปปฏิบัติธรรมตามที่ต่างๆแล้วแต่ชมรมจะแนะนำ ครั้งแรกสุดไปสถานปฏิบัติธรรมแม่ชีแห่งหนึ่งอยู่ไกลมากเพื่อนไปทิ้งไว้ตั้งใจจะไป 1 อาทิตย์ ซื้อนมกล่องติดตัวไป 6กล่อง กะจะกิน 7 วัน ต้องถือศีล 8 งดมื้อเย็น ตอนกลางคืนก็ทานนมกล่องวันละกล่อง เราต้องเดินจงกรมจนเที่ยงคืน เช้าก็ต้องตื่นมาทำวัตรเช้า(ไม่ค่อยตื่น) กลางวันก็ต้องปฏิบัติทั้งวัน เหนื่อยมาก

วันที่ 6 กินนมไปครึ่งกล่อง(เหลือกล่องสุดท้ายแล้ว) เก็บไว้อีกครึ่งกล่อง ตอนกลางคืนคว้ามากินปรากฏว่ามดขึ้นนมกล่องของเรา มดต่อยปากเรา หิวมาก...นั่งร้องไห้ โกรธมด...รู้เลยว่าเวลาคนหิวมันเป็นอย่างไร นั่งอยู่คนเดียวตอนกลางคืนในห้องสี่เหลี่ยม ไม่มีกระจก ไม่มีไฟ วันที่ 7 เพื่อนมารับกลับมหาวิทยาลัยดีใจมากเลย.....กลับมาทานข้าวเหมือนปอบเลย

5. ความลับที่ห้า เป็นความลับฝังใจสุดๆ คิดแล้วคิดอีกจะเล่าดีมั้ย เอาเถอะ...ไหนๆก็ไหนๆ

สมัยทำงานโรงพยาบาลเอกชนเคยมีความหลังกับคุณหมอท่านหนึ่ง คบกันมา 6 ปีพอปีที่ 7 เรามาเปิดร้านอาหารที่พิษณุโลก คุณหมอทำผู้ช่วยพยาบาลท้อง...คุณหมอบอกว่าจะคบทั้งสองคน ช็อคไปเลย....น้ำหนักลงไป 10 กิโลฯ เลิกไปเดินห้างเป็นเวลา 1 ปีเพราะไม่อยากเจอพวกเขา (เคยเจอเดินมาพร้อมกัน) เวลาผ่านมา 5 ปีแล้วค่ะ
คิดว่าปีนี้น่าจะทำใจได้ จึงเป็นที่มาให้กลัวการไปพบหมอและรู้สึกใจสั่นทุกครั้งที่เรียกคนชื่อ เอก ค่ะ เฮ้อ...เล่าไปแล้วก็อายจังเลย.....