เวลาไม่มีขาย (แต่มีให้ยืม ????)


คนที่บอกว่า "ซื้อเวลา" กลับเป็นคนที่กำลังขายเวลา ไปในราคาถูก ๆ โดยใช้เวลาแบบไม่ค่อยได้ประโยชน์มากนัก

ตั้งแต่ผมทำงานมา มีแต่เวลาไม่ค่อยพอใช้ จะไปหาซื้อที่ไหนก็ไม่มี

แต่ก็ได้ข่าวว่ามีบางคนชอบซื้อเวลา ผมอยากทราบว่าเขาไปซื้อกันที่ไหน ผมก็เลยไปเที่ยวตามถามหาซื้อดู

 

ปรากฏว่า คนที่บอกว่า "ซื้อเวลา" กลับเป็นคนที่กำลังขายเวลา ไปในราคาถูก ๆ แบบไม่มีคนอยากซื้อ โดยใช้เวลาแบบไม่ค่อยได้ประโยชน์มากนัก

 

ผมก็เลยไม่เข้าใจว่า เขาซื้อเวลาหรือเขาขายเวลากันแน่

  

เวลาที่ขายนั้น ควรจะขายในราคาที่สูง

  

แต่ปรากฏว่า หลายๆ คนที่ขาย กลับขายในราคาที่ต่ำมาก คือ แทบไม่ทำอะไรเลย ให้เกิดกับการขายเวลานั้น ที่เรียกว่า การซื้อเวลา นั่นแหล่ะครับ

  

และยิ่งไปกว่านั้น คนบางคนไม่ซื้อ ไม่ขาย แต่ "ฆ่าเวลา" ทิ้งไปเฉยๆ

  

เอ๊... เขาฆ่าเวลาได้อย่างไร

  

ไหนท่านพระมหาชัยวุธ บอกว่า กาลเวลาฆ่ามนุษย์ แต่มนุษย์ทำไมจึงฆ่า กาลเวลา ได้ครับ

  

ผมสงสัยว่า จะต้องกลับไปถามท่านพระมหาชัยวุธ ใหม่อีกแล้วล่ะครับ ว่า ทำไมคนจึงฆ่าเวลาได้

  

หรืออาจจะกลับกันก็ได้ครับ

 

แท้ที่จริงแล้ว เราไม่ได้ฆ่าเวลา แต่เวลาฆ่าเรา  แต่เราไปหลอกคนอื่นว่า เราฆ่าเวลา เช่นเดียวกับการที่เราขายเวลาทิ้ง แล้วเราก็ไปบอกคนอื่นว่า เราซื้อเวลา 

 

ผมฟังแล้วสับสนมากเลยครับ

  

ไม่ว่าจะซื้อ จะขาย หรือจะฆ่า หรือถูกฆ่า  ผมก็ไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่หรอกครับ

  

เพราะว่า ผมไม่ค่อยมีเวลาที่จะไปฆ่า หรือขายให้ใคร

 

เฉพาะจะใช้เวลาทำงานไปวัน ๆ หนึ่ง ก็ยังไม่พออยู่แล้ว

  

วันหนึ่งมีแค่ ๒๔ ชั่วโมงเท่านั้นเอง จะทำให้เป็น ๒๕ ชั่วโมง ก็ทำไม่ได้ครับ

  

จะซื้อมาจากใคร ยังไง ก็ไม่เกิน ๒๔ ชั่วโมง เหมือนเดิม

  

ตอนนี้ ก็ได้แต่ยืมเวลาคนอื่นครับ ใครพอที่จะให้ยืมเวลาได้ ผมยืมหมดแหล่ะครับ

  

เพราะฉะนั้น อย่าผ่านมาใกล้ ๆ ผมนะครับ เพราะผมเป็นนักยืมเวลาตัวยง เลยครับ

  

ตั้งแต่ระดับท่านอ๋อง จักรพรรดิปราบสิบทิศ  ผมก็ยืมเวลาท่านมาทำหลายเรื่องครับ

  

ตั้งแต่เรื่องนโยบาย เรื่องเชื่อมโยงกับผู้บริหารทางด้านการเมือง  รัฐมนตรี  ผมยืมท่านหมดล่ะครับ

  

สำหรับท่านผู้บริหารสถานศึกษา หรือองค์กรภาครัฐ ผมก็ยืมเวลาท่านให้มาช่วยผมทำงานเชิงนโยบาย

  

หรือแม้กระทั่งหัวหน้าทีมองค์กรพัฒนาเอกชน ผมก็ยืมเวลาท่านมาเชื่อมโยงกับชุมชน

  

สำหรับผู้ที่ผมยืมเวลามากที่สุด ก็คือ เครือข่ายปราชญ์อีสาน ครับ ที่ผมพึ่งพาท่านในเรื่องการพัฒนาเครือข่าย การทำงานวิจัยในชุมชน การเป็นฐานให้นักศึกษาได้แลกเปลี่ยนเรียนรู้  งานบริการชุมชน และอีกร้อยแปดพันประการ เรียกว่า มีอะไรต้องทำ ผมยืมเวลาท่านหมดเลยครับ

  

ฉะนั้น ผมจึงสรุปว่า เวลาซื้อขายไม่ได้ ฆ่าก็ไม่ได้ แต่สงสัยว่าจะยืมได้ครับ

  

แต่มีดอกเบี้ยที่ค่อนข้างแพงเพราะผมต้องใช้หนี้เวลาไปตลอดชาตินี้และชาติหน้าเลยครับ ก็ไม่ทราบจะมีโอกาสใช้หนี้ได้หมดหรือเปล่า 

 

ท่านเห็นว่าผมควรจะทำอย่างไรดีครับ 

ช่วยชี้แนะคนจนเวลา มีเวลาไม่พอใช้ และเป็นหนี้เวลาคนอื่น

อย่างไม่รู้จะใช้หนี้ได้หมดได้อย่างไร ด้วยเถอะครับ

หมายเลขบันทึก: 71376เขียนเมื่อ 8 มกราคม 2007 02:10 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 16:58 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (9)

ลึกซึ้งเหลือเกินค่ะ

ด้วยความเคารพ และเลื่อมใสอย่างยิ่ง

ชอบบทความนี้มากมาย

จะนำไปใช้คิดเตือนตนเองนะคะ

เพราะในเวลานี้ ก็มัก "ยื้อเวลา" บ้าง  "ฆ่าเวลา" บ้าง  บ่อยครั้งทีเดียว  บางทีก็ "ปล่อยเวลา" ให้ผ่านไปอย่างว่างเปล่า

มานึกๆ ก็เสียดายเหมือนกันค่ะ  -_-'

 

คุณ
P

ขอบคุณครับที่ยังนำไปใช้ประโยชน์ได้ในมุมนั้น

ผมตั้งใจจะเน้นการยืมเวลา และการสร้างเครือข่ายนะครับ เพื่อทำให้เวลาทุกคนมีค่ามากที่สุด

  • อาจารย์ครับการยืมเวลาคนอื่นมาใช้เพื่อการพัฒนา คนอื่นให้ดีขึ้นเป็นรื่องที่ดีมากทีเดียวครับ
  • แต่จะมีบางคนที่ผมเคยเห็น ซึ่งเป็นส่วนใหญ่ที่เอาเวลาของคนอื่นมาโดยไม่มีการยืม แถมไม่ใช้คืนอีกต่างหาก เห็นมากเสียด้วยครับในวงการศึกษา โดยเฉพาะมหาวิทยาลัย แต่สุดท้ายก็เห็นเขาเสวยสุขอย่างทองไม่รู้ร้อน พวกนี้ควรทำอย่างไรดีครับ
  • สำหรับผมเองก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าอยู่ในสภาวใดของการใช้เวลา แต่ก็มีเวลานอนวันละ 5 ชั่วโมง ส่วนที่เหลือมันเป็นแบบผุดๆ โผล่ๆ  แต่ตอนนี้ก็คิดว่าน่าจะกำลังโผล่ครับ

ด้วยความเคารพ

อุทัย

คุณอุทัย

อย่าปนกันซิครับระว่าง

  • การให้ ไม่มีต้นไม่มีดอก
  • การยืม ที่มีต้นมีดอก
  • การช่วย ที่อาจมีต้น ไม่มีดอก
  • การปล้น ก็ไม่มีต้น ไม่มีดอก มาขอไปเฉยๆ
  • การขโมย เอาไปโดยไม่บอก ไม่คืดที่จะคืนต้น และดอก ใดๆทั้งสิ้น
  • การแบ่งปัน แลกเปลี่ยนกัน
  • ฯลฯ

ผมคิดว่าผมตอบคำถามแล้วนะครับ

"ท่านเห็นว่าผมควรจะทำอย่างไรดีครับ ช่วยชี้แนะคนจนเวลา มีเวลาไม่พอใช้ และเป็นหนี้เวลาคนอื่น อย่างไม่รู้จะใช้หนี้ได้หมดได้อย่างไร ด้วยเถอะครับ"

ข้างบนนั้นเป็นคำกล่าวของผู้บริหารเวลาอย่างยิ่งยวด นำพาชีวิตแข่งกับเวลา ไม่ทราบว่าใครแพ้ใครชนะ

ความเห็นรึ ครับ ฮึๆๆ..ขโมยเวลาแล้วยังมาปากสว่างอีก เรื่องนี้ขอเสริมในประเด็นเสียดายเวลา

อีตอนที่ไปนอนบนเตียงในห้องไอซียู. เวลาช่วงนั้นแพงที่สุด ถ้าซัดดำซื้อเวลาได้ เฮือกละแสนล้านก็จะจ่าย ที่แปลกก็คือ ช่วงที่แข็งแรงทำงานได้ก็ประมาท จะมาเห็นคุณค่าของเวลาก็จวนจะเข้าโลงทั้งๆที่ควรจะปล่อยให้ตายๆไป ก็เยื้อกันไว้ ท่านพุทธทาส บอกว่าอย่าทำอะไรกับสังขารตอนเจ็บป่วยหนักเลย แต่ด้วยความเคารพรักท่าน เราก็ไม่เชื่อพยายามเยื้อลมหายใจท่านไว้ แต่แล้วมันก็ถึงเวลาจนได้

คุณพยาบาลที่ดูแลห้อง ไอซียู. ถ้าเจอพวกไม่เสียดายเวลาหลุดเข้าไป ช่วยปิดท่ออ๊อกซิเย่นด้วย เพราะเขาดูถูกเวลา เอาเวลาของท่านของเครื่องมือไปช่วยคนที่เห็นคุณค่าของเวลาดีกว่า ปล่อยๆไปซะบ้าง  โลกจะเบาลง

ท่านเล่สฮูรู้ไม๊ ดอกเบี้ยเวลา เขาจ่ายด้วยลมหายใจ

ครูบาครับ

ผมอยากเห็นการ "ยืม" เวลามากกว่าการ "ซื้อ-ขาย"เวลา ครับ

การยืมที่ต้องคืน และมีดอกเบี้ย คือการพัฒนาทุนทางสังคมครับ

เพราะดอกจะทำให้ทุนขยายตัวขึ้นโดยธรรมชาติครับ

ชอบข้อความของอาจารย์มากเลยคะ เพราะสามารถให้แง่คิดว่าคนเราทุกคนมี เวลา 24 ชั่วโมง เท่ากัน แต่เราจะใช้เวลาให้เกิดประโยชน์อย่างไร เราจะมัวแต่คิดว่าอยากได้เวลาเพิ่มแต่เราไม่เคยคิดเลยว่าเราเป็นคนกำหนดเวลาเอง
เวลานั้นเป็นสิ่งที่ทุกคนมีท่ากัน แต่ใครจะทำความรู้จักกับเวลา เป็นเพื่อนกับเวลา ทำงานร่วมกับทั้งเวลาได้น่า น่าคิดนะ

อาจารย์คะ มีคนเคยบอกหนูว่า ไอน์สไตน์ ก้มีเวลา 24 ชั่วโมงเท่ากับเรา แล้วเค้าก็ไม่ได้บ่นว่าอยากให้มี25 ชั่วโมง แถมยังเก่งซะขนาดนันอีก หนูเลยสงสัยว่า ถ้าเพิ่มเวลาได้อีก หนึ่งชั่วโมง อาจารย์จะเอา 1 ชั่วโมงที่ว่านี้ไปทำอะไร

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท