วันสุดท้าย

“ความสุขของชีวิต หากวันนี้คือวันสุดท้าย สิ่งที่อยากจะทำ มีหลายอย่างมาก แต่หากว่าวันนี้คือวันสุดท้ายของชีวิต จริง ๆ ก็อยากจะทำตัวให้เป็นประโยชน์มากที่สุด ใช้ชีวิตให้คุ้มค่ามากกว่าที่มีอยู่ อยากออกไปเที่ยวในที่ที่ยังไม่ได้ไปอีกหลายที่เลย เพราะการเที่ยวคือความสุขของชีวิต การได้ประสบการณ์จากการออกไปสู่โลกภายนอก เป็นการเปิดโอกาศให้ตนเองได้คิดนอกกรอบ มีความคิดความรู้มากขึ้น ช่วยให้เราได้เรียนรู้ในหลาย ๆ ด้านอีกด้วย

วันสุดท้าย ก็อยากจะมีคนดูแล และรักเรามากๆ ไม่ทิ้งกันในวันที่ต้องลำบาก
อยากจะเป็นส่วนหนึ่งเป็นส่วนสำคัญของใครสักคน เป็นคนที่เรารักและเขารักเรา

การได้มีโอกาศพูดในความรู้สึกที่อยากจะพูด บางครั้งเราก็ไม่สามารถพูดออกมาได้เต็มที่เพราะว่าเรายังมีวันต่อไปเสมอ คิดแค่ว่า วันพรุ้งนี้ยังมีโอกาศเสมอ

การที่คนเราจะทำอะไรแล้วเป็นอย่างสุดท้ายก็อยากทำงานนั้น ๆ ให้เต็มที่เพื่อจะไม่ให้ใครเดือดร้อน และมองเห็นผงานของเราได้อย่างมีความสุข และยังเป็นส่วนหนึ่งในความทรงจำของเขาด้วย การได้เป็นส่วนหนึ่งในความทรงจำของใครสักคน แค่นี้ก็ถือว่าดีแล้วสำหรับผม

และท้ายที่สุด หากวันนี้เป็นวันสุดท้าย ก็จะปล่อยวางทุกอย่างเพื่อให้ชีวิตได้เป้นไปตาม ธรรมชาติต่อไป

เขียนใน GotoKnow โดย เฉลิมศักดิ์ สมีกลาง
ใน บันทึกส่วนตัว ... นายเฉลิมศักดิ์ สมีกลาง

คำสำคัญ (Tags): #Chalermsak Sameeklang#เฉลิมศักดิ์ สมีกลาง#62741520#ป 62.ป.บัณฑิต2.5#ป.บัณฑิต#ประกาศนียบัตรบัณฑิตวิชาชีพครู#คณะครุศาสตร์#วิทยาเขตเวียงบัว#มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่#นักศึกษาครู#ED 5101#ความเป็นครู#ภาคเรียนที่ 2/62#บันทึกส่วนตัว#diary#วันสุดท้ายของชีวิต

หมายเลขบันทึก: 674673เขียนเมื่อ 24 มกราคม 2020 16:07 น. ()แก้ไขเมื่อ 24 มกราคม 2020 16:07 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน

เฉลิมศักดิ์ สมีกลาง