ขอบคุณชีวิตนี้... ในปี 2535 - 2562
- ขอบคุณ - คำธรรมดาเนาะ สำหรับใครบางคน มันเป็นคำที่พูดอกจากปากยากเหลือเกิน คำขอบคุณที่ดีที่สุด คนพูดจะต้องมาจากความรู้สึกนั้นจริง ๆ ถึงจะทำให้ผู้ฟังรับรู้ความรู้สึกที่จริงใจ คำขอบคุณถือเป็นการให้กำลังใจ ไม่ว่าจะเป็นการขอบคุณที่เขาทำดี หรือการที่เขาทำคุณประโยชน์กับเรา กับสังคมก็ตาม
คำขอบคุณจากผม สำหรับทุกสิ่งที่พบเจอ
1) แม่ผมเอง ที่ให้กำเนิดผม เข้าใจผมบ้าง ไม่เข้าใจผมบ้าง แต่ก็เชื่อในสิ่งที่ผมทำอยุ่ตอนนี้ คือการเป็นครู
2) พ่อผมอีก ถึงไม่ได้อยู่ด้วยกัน แต่ก็เป็นส่วนร่วมที่ทำให้ผมเกิด
3) ยายขอด ที่เลี้ยงผมมาตั้งกะผมอายุ 5 เดือน มีทุกวันนี้ได้เพราะแกเลยนะ
4) ตาสี เป็นคนที่คอยให้กำลังใจ แต่ก็เทาบ่อยไปหน่อย
5) คุณครูอนงค์ สมัยที่ผมเรียนประถม ที่สอนภาษาอังกฤษจนเคยพาผมไปแข่งแล้วได้ที่ 2 ของจังหวัด
6) คุณครูโอ๋ง ตอนที่เรียนประถม ที่ตั้งชื่อผมว่า "อ้ายเสม ซาลาเปา" แล้วก็มารู้ทีหลังว่าเป็นลุงเราเอง
7) ครูปิยะ สมัย ป.4 ที่ผมไปเรียนที่โรงเรียนบ้านสวนใน จ.ตราด ที่ดูแลผมแทนแม่เลยก็ว่าได้
8) ท่านอาจารย์พระครูวชิรปัญญาวิมล พระอาจารย์ผู้ที่ให้คำสอน และตลอดจนดูแลเปรียบเหมือนลูกคนหนึ่งของท่าน ตอนที่ผมบวชเรียน
9) วัดแม่แวน วัดที่ผมอาศัยอยู่ขณะผมบวชเรียน อยู่ที่ อ.พร้าว จ.เชียงใหม่
10) พ่อแม่พี่น้องชาวบ้านแม่แวน ที่มาทำบุญที่วัด ทำให้ผมได้รับอานิสงค์ เรื่องต่าง ๆ ด้วย
11) พี่โน๊ต น้าแหละแต่เรียกพี่ แกคอยให้คำปรึกษาเรื่องเรียนต่อ การใช้ชีวิตในบางเรื่อง
12) ป้าเรียน ที่คอยบ่นเรื่องการซักผ้าให้สะอาดตั้งแต่เด็ก จนผมติดเป็นนิสัย
13) ลุงหมา(สามีใหม่แม่ นี่ชื่อแกจริงๆ นะครับไม่ได้ด่าหรืออะไรครับ สาบาน) ที่ทุกวันนี้ คอยดูแลแม่ผมตอนนี้
14) ไอ้ขวัญ น้องชาย(ต่างพ่อ)ผมเอง ที่ทุกวันนี้ยังคุยกะผม อยู่กับแม่แทนผม
15) ป้าบัว คนที่คอยรับฟังหลานคนนี้ตลอด ไม่ว่าจะสถานการณ์ใด คอยฟังเสมอ(เพราะผมพูดมากรึเปล่า แกเลยฟังอย่างเดียว)
16) หลานแชมป์ คนที่เมื่อไรเจอกันก็ต้องพยายามหาเรื่องคุย (ด้วยที่ไม่ได้เจอกันบ่อย)
17) โรงเรียนสมัยประถม โรงเรียนบ้านแม่เหียะ อ.พร้าว จ.เชียงใหม่ ที่ทำให้ผมเจอเพื่อน ๆ ที่น่ารัก นานขนาดนี้แล้วเจอเเพื่อนก็ยังจำกันได้อยู่
18) โรงเรียนบ้านสวนใน อ.เมือง จ.ตราด ที่ผมทันไปเรียนแค่ ป.4 เป็นการเรียนที่ไกลบ้านมากที่สุด และเจอเพื่อนใหม่มาก ๆ
19) การที่ได้บวชเรียน หลังจบ ป.6 มันน่าจะเป็นการที่ทำให้ผมได้เป็นผู้เป็นคนมากขนาดนี้
20) สามเณรรุ่นพี่ - รุ่นน้องทุกคนที่อยู่วัดแม่แวนด้วยกัน เพราะเป็นสังคมหนึ่ง ที่เมื่อไรที่เราเจอกัน การแสดงแแกทางการเคารพมันเหมือนเดิม
21) โรงเรียนเขื่อนผากวิทยา สถาบันการศึกษาสำหรับภิกษุ สามเณรในอำเภอพร้าว ที่ผมได้เรียนทั้งทางวิชาการ แหละหลักทางธรรม
22) การที่สอบไล่ได้นักธรรมชั้น ตรี-โท-เอก 3 ปี ชั้นละปี เป็นคนที่ได้ คนที่ 16 ของอำเภอพร้าว (พ่อเกือบปิดหมู่บ้านฉลอง 5555)
23) การเป็นหัวหน้าห้องครั้งแรก ที่โรงเรียนเขื่อนผากวิทยา ชั้น ม.1 - ม.4 (ม.5-ม.6 ย้ายโรงเรียนเข้าเชียงใหม่) ทำให้ผมเริ่มฝึกเรื่องการเป็นผู้นำ
24) การเป็นรองประธานสภานักเรียน (ตอนนั้นเรียนอยู่ ม.3) ไดฝึกทำหน้าที่ ที่ใหญ่ขึ้นมาอีกระดับหนึ่ง ฝึกทำงานที่เป็นระบบ
25) การย้ายโรงเรียนตอน ม.5 เพื่อมาศึกษาต่อ และภจญภัย ในตัวเมืองจังหวัดเชียงใหม่ ตามที่ตนเองชอบ(ชอบเรียนสายวิทย์ฯ-คณิตฯ)
26) โรงเรียนบาลีสาธิตศึกษา มจร. เชียงใหม่ โรงเรียนที่ทำให้ผมเจอกับประสบการณ์ใหม่ ๆ ทั้งการเป็นคนที่ชอบอ่านหนังสือ ชอบการแข่งขัน และชอบการพูดคุยที่มากขึ้น
27) ครูหวาน (หรือเรียกว่าจุณแม่ แสลงมาจากคำว่าคุณแม่) ครูที่ปรึกษาตอนเรียน ม.5 ซึ่งเข้ามาทำงานปีเดียวกับที่ผมเข้าไปเรียนใหม่ คนที่ผมพร้อมเดินเข้าไปปรึกษาทุกเรื่อง
28) เพื่อนโด่ง ที่เข้ามาเรียนพร้อมผมตอน ม.5 เพื่อนคนนี้เก่งด้านงานศิลปะสุด ๆ เรื่องศิลปะนี่รอดมาได้เพราะเพื่อนคนนี้เลยนะเนี่ย
29) พระอาจารย์มนตรี พระอาจารย์ผู้เป็นไอดอลเรื่องการเป็นผู้พูดที่ดีให้กับผม (เรียกว่าผมถอดแบบมาจากท่านก็ว่าได้)
30) พระอาจารย์บุญ ผู้ที่ให้ผมอยู่พักอาศัยวันบ้านถ้ำ อ.ดอยสะเก็ด ในขณะที่ผมเรียนอยู่ ม.5 และ ม.6
31) วัดบ้านถ้ำ วัดที่ผมไปอาศัยอยู่เพื่อเข้าไปเรียนในตัวเมืองเชียงใหม่
32) ชาวบ้าน บ้านถ้ำ อ.ดอยสะเก็ด ที่เมตตาผมเหมือนลูกหลาน ให้ผมได้กำลังใจในการเรียนหนังสือ
33) ขอบคุณคุณยายวรรณ ผู้ที่เป็นโยมอุปถัมภ์ ที่รอผมทุกวันเพื่อใส่บาตรผม เพื่อถวายค่ารถให้เป็นทุนในการไปเรียนของผมทุก ๆ วัน
34) ลูกหลานของคุณยายวรรณ ที่เป็นส่วนหนึ่งในชีวิตคุณยาย คอยตามรับตามส่งผมในหลายๆ ครั้ง
35) ตำแหน่งเลขาฯ ประธานนักเรียน โรงเรียนบาลีสาธิต มจร. เชียงใหม่ ที่ทำให้ผมมีโอกาส พบพระสังฆาธิการระดับสูง มีโอกาสได้สนทนาด้วยในบ้างครั้ง และเป็นสิ่งที่ทำให้ผม เรียนรู้จัการทำงานแบบองค์กรใหญ่ระดับจังหวัดได้ สามารถนำมาใช้ได้ในปัจจุบัน
36) ปี 2554 ปีของการเปลี่ยนแปลง ที่ผมตัดสินใจออกมาจากผ้าเหลือง ทำให้ผมค้นพบความรู้สึกอีกแบบหนึ่ง ที่ผมต้องการ
37) การสอบที่ผิดพลาด ผมอยากเรียนวิศวะโยธาฯ สอบติดที่ ม.พะเยา วันสอบสัมภาษณ์ ดันตรงกับวันสอบข้อเขียนของ ม.ราชมลคล แล้วผมก็เลือกราชมลคล ปล่อยพะเยาไป แต่ราชมลคลก็ปล่อยผม 555 ตลกร้ายชัดๆ ทำให้ไม่มีที่เรียน เลยเลือกลงเรียน ปวส. เป็นสถาบันเอกชน
38) การที่ได้เข้าเรียน ที่วิทยาลัยเทคโนโลยีเทโทร อ.เมือง จ.เชียงใหม่ ที่ทำให้ผมเปิดโลกเดิม ๆ ออกไป จบเจอสิ่งใหม่ ๆ มากมาย
39) อาจารย์ดุสิต (ครูพี่ดิ๊ฟ) นศ.จบใหม่จากราชมลคล ที่มาเป็นครูครั้งแรก ครูที่สามารถเข้าหาได้ทุกเรื่อง คุยได้หมด และเข้าใจผมดี อาจจะด้วยความที่เราอายุห่างกันไม่มาก เลยสนิทกับอาจารย์ท่านเร็วมาก
40) องค์พระวิษณุ ของวิทยาลัยฯ เมื่อไรที่ไม่สบายใจเรื่องเรียน ไปกราบท่านก็รู้สึกดี
41) อาจารย์มิลค์ (อาจารย์แม่อีกท่านหนึ่ง) ที่เมื่อไรผมมีความทุกข์ ก็เข้าปปรึกษาท่าน ชอบการพูกที่ท่านพูด มันรู้สึกอบอุ่นเหมือนแม่ เลยเรียกท่านว่าอาจารย์แม่
42) ผลการเรียนที่ดีมากในเทอมแรกของการเรียน ปวส. (3.55) แม่ปลื้มมากจนต้องให้รางวัลเป็น iPhone 4
43) ประสบการณ์ในการทำหนังสั้น กับชมรมหนังสั้นของวิทยาลัย ทำให้ชอบการวางบน การกำกับ การถ่ายทำ การตัดต่อ และอีกหลายๆ อย่าง
44) ผลงานการทำหนังสั้นที่ไปเข้าตาของโรงเรียนอนุบาลแห่งหนึ่ง จนทางโรงเรียนจ้างให้ทำวีดิทัศน์ สื่อของโรงเรียน และเป็นครั้งแรกที่ทำให้หารายได้เป็นเงินถึง 15,000 บาท (ทำเป็นทีม 8 คน)
45) ผลงานการสร้างวีดิทัศน์ แนะแนำวิทยาลัย ถึงไม่ได้มีค่าจ้าง แต่ก็เป็นผลงานที่ภูมิใจ เพราะได้อัดเสียงตัวเองลงในวีดิโอด้วยยยย
46) การรับเลือกใหเป็นประธานรุ่น ในระดับ ปวส. ของวิทยาลัย ซึ่งตอนนี้จำชื่อไม่ได้แล้ว 5555
47) เพื่อน ๆ IT-501 ที่เรียนมาด้วยกัน และจบพร้อมกัน (เกือบทุกคน) คอยช่วยเหลือกัน คอยเป็นห่วงกัน และทุกเรื่อง ทุกคนเป็นเพื่อนที่ดีให้แก่กันและกัน มาตลอด 2 ปี ที่เราอยู่ด้วยกัน
48) วันจบการศึกษา ปวส. ในเดือน มีนาคม 2555 เป็นครั้งแรกของผมที่ตา - ยาย มาร่วมแสดงความยินดี (ทุกระดับการศึกษาที่ผ่านมาไม่เคยมีเลย) ผมดีใจมากที่ทั้ง 2 คน มองเห็นผลสำเร็จการศึกษา
49) การกล่าวแสดงความรู้สึกต่อหน้าคนฟังกว่า 1,000 คนครั้งแรก เป็นการขอบคุณวิทยาลัย ทางทีมงานมีสคริปต์ให้อ่าน ผมก็อ่านปกตินะ แต่ไม่เอาขึ้นพูดบนเวที ผมกลับใช้ความรู้สึกจริงของผมพูดออกไป จนผมเผลอร้องให้ครับ เป็นการพูดที่ผู้ฟังเงียบที่สุด คนจำนวนมากรอฟังสิ่งที่ผมจะพูด อย่างตั้งใจ นี่ถือเป็นการเปิดประตูต่อความกล้าในการพูดต่อผู้ฟังอย่างจริงจังเป็นครั้งแรก
50) ขอบคุณดอกไม้แสดงความยินดี พร้อมกับเงิน 10,000 บาท ในวันที่ผมได้รับใบประกาศ 555 ดีจริงๆ
51) ขอบคุณวิทยาลัยเทคโนโลยีเทโทร ที่ผมรักอีกสถาบันหนึ่ง
52) การสอบเพื่อเรียนต่อในสถาบันที่ผมอยากเรียนมากที่สุด ม.ราชมงคลล้านนา ผมตั้งใจมาก ไปกับเพื่อน 8 คน เพื่อน 7 คนติด ภาคสมทบ ผมไม่ติด จนต้องสอบรอบ 2 ถึงติดและได้เรียน
53) ผลการสอบเข้าเรียน ที่แม่ปราบปลื้ม เพราแม่หวังให้เรียนจบเป็น ป.ตรีใบที่ 1 ของตระกูล
54) การรับน้องที่ โหด มัน ฮา ของรุ่นพี่ CIS 12 คณะบริหารธุรกิจและศอลปศาสตร์ ราชมลคล เป็นอะไรที่ชอบมาก ๆ 5 วัน ไปรอก่อนทุกวัน
55) พี่รหัส 63 พี่เบ๊นซ์ เป็นคนที่เรียนเก่งมาก เรียนจบในตอนที่ผมเพิ่งเรียนได้ 1 เทอม ผมเจอกับพี่เขาแค่ เดือนละครั้งเองแหละครับ หาตัวเจอยากมาก ตอนนี้ไปทำงานอยู่ญี่ปุ้น สาเหตุที่ขอบคุณพี่เบ๊นซ์ เพราะว่าพี่เขาคอยให้กำลังใจในเรื่องการเรียน ปรึกษาได้ทุกวัน (แต่ได้ในแชทเท่านั้น)
56) พี่เทค คนที่ 1 พี่เบียร์ หรือเจ๊เบียร์การ์เด้น เจ๊ผู้เป็นคนที่ทำให้น้องเบิกบานได้เสมอ รักน้องทุกคนเหมือนน้องแท้ ๆ มีปัญหาอะไร เจ๊เคลียร์ให้หมด เป็นคนที่น่ารักมาก ทุกวันนี้ก็ยังคงคุยกันบ้าง แต่ไม่บ่อย เพราะช่วงนี้เจ๊โกอินเตอร์ไปอยู่ที่ออสเตรเรีย ไปเรียนต่อ อีกกี่ปีไม่รู้จะกลับ แต่คิดถึงเจ๊สุด ๆ
57) พี่เทคคนที่ 2 พี่ดาด้า หรือเจ๊ด้า ด้วยความที่เจ๊เป็นสายเอ็นที่แท้จริง (เอ็นเตอร์เทน) สนุกสนานตลอดเวลา มันทำให้เราไม่เครียด จึงพยายามมองโลกให้เหมือนเจ๊แก ที่สนุกได้ทุกสถานการณ์
58) ป้าภา ร้านก๋วยเตี๋ยวไก่ที่อร่อยที่สุดในย่าน ราชมงคล ป้าที่รู้ใจผมไปซะทุกเรื่อง ว่าวันนี้จะกินอะไร ป้าใจดี ป้าเอ็นดูผมเพราะผมลักษณะคล้ายๆ ลูกป้าแก
59) พี่พิมพ์ร้านกาแฟที่เจ๋งที่สุดใน ราชมงคล(เพื่อนครูหวานในข้อที่ 27) เป็นคนที่ชงกาแฟได้ตรงใจผมมากที่สุด ราคาก็ถูก คุยกะแกจนสนิท พอรู้ว่าเป็นเพื่อนครูหวานยิ่งแล้วใหญ่ ไปทุกวันน 555
60) อาจารย์แม่(ท่านนี้จำชื่อเล่นท่านไม่ได้) อาจารย์สอนกฏหมายว่าด้วย กฏหมายธุรกิจ เป็นอาจารย์ผู้ที่มีอายุ แต่ยังเข้าใจเด็ก คุยสนุก สอนนี่ยกตัวอย่างคดีที่ท่านเคยเป็นทั้งทนาย ทั้งอัยการให้ฟัง ยกตัวอย่างเปรียบเทียบให้เห็นภาพ จนรู้สึกชอบวิชากฏหมายขึ้นมาเยอะเลย
61) อาจารย์ต้น อาจารย์ที่ปรึกษา คอยคุยให้กำลังใจผู้เหลือรอดในเสค เสมอๆ เพราะ Retire กันเยอะ
62) อาจารย์เทวา พรหมนุชานนท์ ผู้ที่เป็นที่ปรึกษาให้กับผมตอนที่ทำโปรเจคจบ อาจารย์ให้คำปรึกษาที่ใช้ได้จริง จนผมทำจบได้ และให้ B ผมมา
63) โรงอาหาร ที่พำนักอย่างเป็นทางการในการทำโปรเจคจบแบบหามรุ่งหามค่ำกันเลยทีเดียว
64) ใต้ห้องสมุด ที่ที่ไม่ได้ต่างจากโรงอาหารเลยยยยยย
65) ใต้ตึก บธ.3 ก็ไม่ได้ต่างจากโรงอาหารและห้องสมุด
66) อาจารย์แอนผู้ที่สอนภาษาอังกฤษ ได้สนุกที่สุด ไม่เคยเครียดเลยเมื่อต้องเรียนกะแก
67) อาจารย์ขุนเขา ไร้น้ำใจ อาจารย์ผู้สอนรายวิชามนุษย์สัมพันธ์ ที่มีกิจกรรมให้ตามหาบัดดี้ต่างสาขา มันสนุกมาก ทำให้ผมชอบผู้หญิงคนหนึ่ง
68) ขอบคุณเพื่อนของเพื่อนบัดดี้คนหนึ่ง เธอน่ารักมากจนต้องตามไปส่องเฟสบุ๊ก คนได้เริ่มคุยกัน(พูดแล้วเขิน)
69) ขอบคุณเวลา 1 ปี 2 เดือน 8 วัน ที่ผมได้คยกับเธอคนนั้น ทำให้ผมมีความสุข แต่สุดท้ายก็เลิกรากัน
70) เวลาจากนั้นมา ที่ผมต้องทำโปรเจคต่ออีก 2 เดือนก่อนที่จะเรียนจบ
71) เครื่องพิมพ์ ที่ไม่พังในช่วงนั้นที่ใช้งานหนักเหลือเกิน
72) คอมพิวเตอร์เครื่องเก่า(น้องดำ) ที่ทำให้ผมผ่านโปรเจคจบมาได้ ใช้งานหนักมาก
73) เพื่อน ๆ CIS 13 ทุกคน ที่เข้ามา 74 คน แต่จบ ไม่ถึง 30 คน
74) เพื่อนสนิทคนที่ 1 น้ำตาล ผู้ที่เรียนจบก่อนทุกคนในกลุ่ม เพื่อนในกลุ่มที่เหลือเลยเรียกว่าเพื่อนเลว ผู้ที่เป็นผู้หญิงคนเดียว แต่แกร่งมาก ทุกวันนี้ยังติดต่อกันอยู่ จอนนี้ที่เรียน ป.บัณฑิต ก็ยังไปขออาศัยมันนอนเลย 555
74) เพื่อนสนิทคนที่ 2 เอ็ม (คุณแม่) สตรีเหล็กหนึ่งเดียวที่เหลือรอดในกลุ่ม และเป็นผู้ที่เป็นสายเอ็น (เอ็นเตอร์เทน) ให้เพื่อน ๆ เสมอ
75) เพื่อนสนิทคนที่ 3 ต๋อง เพื่อนคนเดียวในกลุ่มที่หนีไปแต่งงานเรียบร้อยแล้ว ผู้มราชอบมากับมุขมึน ๆ แต่เรื่องระบบเครือข่ายเก่งมาก ความหวงของกลุ่มเลยในเรื่องนี้
76) เพื่อนสนิทคนที่ 4 แบงก์ ผู้ที่เป็นคนคอยช่วยเหลือเพื่อน ๆ ได้ในทุก ๆ เรื่อง พร้อมซัพพอร์ตตลอดเวลา ที่เป็นคนผลักดันผมเข้าสู่วงการนี้ (วงการ การศึกษา) เพื่อนคนเดียวที่เชื่อว่าผมจะเป็นครูได้
77) น้องโอม ผู้ที่นำพาผมเข้าสู่วงการดนตรีอย่างเต็มรูปแบบ ผมร้องเพลงเป็น น้องเลยชักชวนเข้าไปร่วมวงดนตรี เป็นช่วงเวลา 2 ปีก่อนที่ผมจะเรียนจบ
78) วง WANNA (วรรณา) วงดนตรีของ สาขาระบสารสนเทศทางคอมพิวเตอร์ คณะบริหารธุจกิจและศิลปศาสตร์ ที่ทำให้ผมได้เรียนรู้ และมีประสบการณ์ในหลายๆ เรื่อง
79) เพลงแรกที่ผมแต่ง ชื่อเพลง "ในจินตนาการ" เพื่อมอบให้รุ่นพี่ CIS 13 แปะลิ้งค์เผื่อมีคนจะฟัง 5555 นี่ถือเป็น Single แรกเลยครับ URL: https://www.youtube.com/watch?v=LVzSR1koNEs
80) วันที่ 29 มีนาคม 2559 วันที่มหาวิทยาลัยอนุมัติว่าผมจบอย่างถูกต้อง เป็นวันที่ยกภูเขา 250 ลูกออกจากอก ปริญญาใบแรกของตระกูลมาแล้ว แม่คือตื่นเต้นที่สุด รองลงมาก็คุณตา
81) การทำงานครั้งแรก ที่ร้านเป่าเปา ร้านขายของราคาถูก ชอบเพื่อนร่วมงานมากเพราะทุกคนเป็นกันเอง
82) วันที่ออกกำหนดรับพระราชทานปริญาบัตร เป็นวันที่ตื่นเต้นมาก
83) วันที่วัดตัวตัดชุดครุย ซึ่งเป็น 1 ในไม่กี่คนที่จะต้องสั่งตัด ยืมไม่ได้เพราะตัวใหญ่ 555 (5,000 บาทปลิว)
84) วันที่ชุดครุยส่งมาที่บ้านแล้วยายเปิดดูก่อนผม ถึงกับน้ำตาคลอเลย ชอบโมเมนต์นี้มาก
85) วันที่ซ้อมรับที่เชียงใหม่ แล้วเป็นวันที่ญาติมาแสดงความยินดีกับบัณฑิต ผมได้ทำในสิ่งที่อยากทำมาตลอด คือกอรถอดชุดครุยตัวเองแล้วสวมให้ ตากับยาย พร้อมให้ท่านเป็นเจ้าของใบปริญญา และเป็นบัณฑิต
86) วันรับพระราชทานปริญาบัตรจริง จากพระหัตถ์ของสมเด็จพระเทพ ณ หอประชุม ราชมลคลธัญบุรี คลองหก จ.ปทุมธานี วันที่รอคอยมากที่สุดในการเรียนตลอดระยะเวลา 2 ปีครึ่ง
87) วันที่แม่มาแสดงความยินดีกับผมเป็นครั้งแรกในการรับพระราชทานปริญญาบัตร แม่เดินทางมาหาผม ผมดีใจมากที่ท่านมาหาได้ แล้วเช่นกัน
ผมได้ทำในสิ่งที่อยากทำมาตลอด คือกอรถอดชุดครุยตัวเองแล้วสวมให้ ตากับยาย พร้อมให้ท่านเป็นเจ้าของใบปริญญา และเป็นบัณฑิต
88) รูปถ่ายที่แม่ถ่ายให้ผม หลังจากที่เดินออกจากหอประชุมมา แล้วแม่ยกกล้องมือถือขึ้นมาถ่ายรูปผม แบบเต็มยศนั้น รู้เลยว่าแม่ดีใจ
89) เพื่อนบัณฑิต ที่รับพระราชทานฯ ในครั้งนั้นที่มีส่วนร่วมในวันสำคัญของผม
90) การสมัครงานครูครั้งแรก ได้ทดลองสอนให้กับอาจารย์ที่ท่านเคยสอนเรา แล้วท่านก็ชื่นชมสิ่งที่เราถ่ายทอด
91) การถูกปฏิเสธ จากการสมัครงานที่แรก ที่ที่เราเป็นศิษย์เก่า ที่พลาดเพราะคำว่า "ลอง"
92) ขอบคุณโอกาสที่ 2 ในการเป็นทางเลือกกับการเป็นครู ณ วิทยาลัยอาชีวศึกษานอร์ทฝาง(ที่สอนปัจจุบัน) ที่รับเข้าทำงานในฐานะครู เพราะคำว่า "ลอง"
93) ขอบคุณเพื่อนร่วมงานที่เข้ามาพร้อมกัน น้องขวัญ น้องแตงกวา พี่ดาม ที่เป็นเพื่อนที่ทำงานที่เข้าใจกันมาก
94) ขอบคุณมากๆ สำหรับพี่เตย หรือเจ๊เตย ผู้ที่ผลักดันให้ผมมาเรียน ป.บัณฑิตนี้ และสนับสนุนผม
95) ขอบคุณเวลา 1 ปี 8 เดือน(ปัจจุบัน ธันวาคม 2562) ระยะเวลาที่ทำงานมาจนถึงปัจจุบัน ได้มามากมายหลายสิ่งมาก จากการอยู่ในวิชาชีพครู
96) ขอบคุณที่ได้ทำงานในสายวิชาชีพนี้ มันเป็นอะไรที่ใช่มากที่สุดในตอนนี้
97) ขอบใจเด็ก ๆ ในปกครอง(ฐานะครูที่ปรึกษา) ชั้น ปวช.2 ที่เชื่อใจครู แล้วเรียกครูว่า "คุณพ่อ" เป็นอะไรที่เจ๋งมาก รักพวกเอ็ง #ไอ้ลูกพ่อ
98) ขอบคุณเพื่อนๆ ป.บัณฑิตทุกคนครับ ที่เป็นกัลยานมิตรที่ดี
99) กราบขอบพระคุณพ่อแม่ ตายายผู้ที่ให้ความเชื่อมั้นในตัวผมมาตลอดว่าผมทำได้ ขอบคุณมากครับ
100) กราบขอบพระคุณ ครูกิตินันท์ หอมฟุ้ง ที่สร้างแรงบันดาลใจหลายอย่างมาก ๆ ครับ ทั้งเรื่องการใช้ชีวิตให้เหมาะสมกับสถานะความเป็นครู การสร้างเด็ก ๆ ให้เป็นคนดี หรือแม้แต่เทคนิคการสอน อะไรก็ตามที่ผมได้เรียนรู้จากรายวิชาความเป็นครู ที่ครูสอน ผมขอซึมซับเพื่อการกลับไปพัฒนาต่อไป ขอบคุณครับ (ไม่ได้อวยนะครับ อันนี้จริงจัง)
สุดท้าย ขอบคุณตัวเอง ที่ยอมเชื่อสัญชาติญาณตัวเอง เชื่อว่าเราทำได้ ในสายอาชีพที่มองข้ามมานานมาก จนวันนี้ เราถึงกับต้องมาเรียนต่อ ป.บัณฑิต นี้ เพื่อให้เรากลายเป็นครูที่ดีขึ้นไปได้อีก
ขอบคุณมากๆ ครับ ขอบคุณทุกสิ่ง
ความเห็น (45)
เรียบเรียงเรื่องราวได้ดีค่ะ ชื่นชอบในงานเขียนนะคะ :)
สวัสดีค่ะ คุณวชิรวิชญ์ คำวงยอดงานเขียนของคุณอ่านแล้วประทับใจดีค่ะ :) เป็นกำลังใจให้นะคะ
ขอบคุณมากค่ะ
เป็นกำลังใจให้นะคะ
ชอบมากครับ สื่อความหมายดี ๆ
สวัสดีค่ะ คุณวชิรวิชญ์ งานเขียนของคุณสื่อความหมายได้ดีมากค่ะ อ่านแล้วฉันรู้สึกประทับใจ เป็นกำลังใจให้นะคะ ขอบคุณมากค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณวชิรวิชญ์ งานเขียนของคุณ ดิฉันอ่านแล้วชื่นชมมากเลย มีเพลงให้ฟังด้วยค่ะขอบคุณค่ะ
ชอบครับงานเขียนของคุณครูเสริมกำลังใจ เรียงลำดับตามช่วงเวลา ชอบมากครับ
สวัสดีครับ คุณวชิรวิชญ์ ผมประทับใจในงานเขียนของคุณมากครับ ชื่นชมและชื่นชอบในผลงานมากๆครับ เป็นกำลังใจให้ในการสร้างสรรค์งานเขียนอีกนะครับ
สวัสดีครับ คุณวชิรวิชญ์ ผมประทับใจในงานเขียนของคุณมากครับ เป็นกำลังใจให้ในงานเขียนต่อไปครับผม
สวัสดีครับ คุณวชิรวิชญ์ ชื่นชมงานเขียน รู้สึกได้รับถึงพลังบวกมากครับ
สวัสดีครับ คุณวชิรวิชญ์ ผมชอบงานเขียนของคุณมากเขียนได้ดีและน่าอ่านมากครับ ผมก็ชอบเพลงมากครับ ดังแล้วอย่าลืมผมนะครับ เป็นกำลังใจให้นะครับ ขอบคุณมากครับ
สวัสดีค่ะ คุณวชิรวิชญ์ ดิฉันชื่นชมงานเขียนของคุณมากค่ะ เนื้อหาเรียบง่ายแต่เต็มไปด้วยความรู้สึกภายในใจเพิ่งทราบว่าคุณครูอายุ 27 นะคะ ขอเป็นกำลังใจในการเขียนบันทึกดี ๆ แบบนี้ค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณวชิรวิชญ์ คำวงยอด
ดิฉันชื่นชมในสิ่งที่คุณได้เขียนมาและขอให้กำลังใจนะคะ
ขอบคุณมากค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณวชิรวิชญ์ ดิฉันขอชื่นชมในงานเขียนของคุณ เป็นงานเขียนที่ดีและมีความหมาย ใช้ภาษาเข้าใจง่ายขอเป็นกำลังใจให้งานเขียนครั้งต่อ ๆ ไปนะคะ
ขอบคุณมากค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณวชิรวิชญ์ เขียนได้ดีมาก ๆ เลยค่ะ
สวัสดีค่ะ คุรวชิรวิชญ์ งานเขียนของคุณดีมากค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะขอบคุณค่ะ
สวัสดีครับ คุณวชิรวิชญ์ ทุกคำขอบคุณล้วนมีความหมาย ขอบคุณที่เรียบเรียงเรื่องราวดีๆให้เราได้อ่านด้วยนะครับ ขอบพระคุณครับ
สวัสดีค่ะคุณวิชิรวิชญ์ ชอบในฃานเขียนของคุณมากค่ะ
สวัสดีค่ะคุณวชิรวิชญ์ ฉันได้อ่านงานเขียนของคุณแล้วทำให้ฉันอมยิ้มตามไปด้วยน่าประทับใจมากคะ ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณวชิรวิชญ์ พี่ชอบงานเขียนของคุณมากค่ะ
สวัสดีครับ คุณวชิรวิชญ์ ผมชื่นชมผลงานของคุณนะครับ เป็นกำลังใจให้ครับ เขียนงานให้อ่านอีกนะครับ
สวัสดีครับ คุณวชิรวิชญ์ เป็นกำลังใจให้นะครับ ขอบคุณครับ
สวัสดีครับคุณ อังคณาภัค ทำการดี ขอบคุณสำหรับคำติชม และเป็นกำลังใจให้นะครับ ขอบคุณครับ
สวัสดีครับคุณ นภัสวรรณ ถาวรรณา ขอบคุณสำหรับคำติชม และเป็นกำลังใจให้นะครับ ขอบคุณครับ
สวัสดีครับคุณ หทัยรัตน์ แสนดี ขอบคุณสำหรับคำติชม และเป็นกำลังใจให้นะครับ ขอบคุณครับ
สวัสดีครับคุณ ครูเล็ก ฤทธิพงศ์ ขอบคุณสำหรับคำติชม และเป็นกำลังใจให้นะครับ ขอบคุณครับ
สวัสดีครับคุณ นริศรา อินต๊ะสม ขอบคุณสำหรับคำติชม และเป็นกำลังใจให้นะครับ ขอบคุณครับ
สวัสดีครับคุณ อรอุมา สมีกลาง ขอบคุณสำหรับคำติชม และเป็นกำลังใจให้นะครับ ขอบคุณครับ
สวัสดีครับคุณ ภัทรวิชญ์ ขอบคุณสำหรับคำติชม และเป็นกำลังใจให้นะครับ ขอบคุณครับ
สวัสดีครับคุณ ศิริมงคล ธรรมไชย ขอบคุณสำหรับคำติชม และเป็นกำลังใจให้นะครับ ขอบคุณครับ
สวัสดีครับคุณ เฉลิมศักดิ์ สมีกลาง ขอบคุณสำหรับคำติชม และเป็นกำลังใจให้นะครับ ขอบคุณครับ
สวัสดีครับคุณ กรกต กลิ่นเดช ขอบคุณสำหรับคำติชม และเป็นกำลังใจให้นะครับ ขอบคุณครับ
สวัสดีครับคุณ ทศวรรษ คำสม ขอบคุณสำหรับคำติชม และเป็นกำลังใจให้นะครับ ขอบคุณครับ #ยังไม่ดังยังไม่ลืมครับ 5555
สวัสดีครับคุณ กวิสรา ชัยมงคล ใช่แล้วครับ 27 แล้วครับ 555 ขอบคุณสำหรับคำติชม และเป็นกำลังใจให้นะครับ ขอบคุณครับ
สวัสดีครับคุณ จีรภา หลวงมะลิ ขอบคุณสำหรับคำติชม และเป็นกำลังใจให้นะครับ ขอบคุณครับ
สวัสดีครับคุณ สิริญาภร ทรงสุภา ขอบคุณสำหรับคำติชม และเป็นกำลังใจให้นะครับ ขอบคุณครับ
สวัสดีครับคุณ กล้วยไม้ ศักดิ์ชาตรีชาญ ขอบคุณสำหรับคำติชม และเป็นกำลังใจให้นะครับ ขอบคุณครับ
สวัสดีครับคุณ วิภารัตน์ ดอกแสง ขอบคุณสำหรับคำติชม และเป็นกำลังใจให้นะครับ ขอบคุณครับ
สวัสดีครับคุณ กิตติวัฒน์ สาคำ ขอบคุณสำหรับคำติชม และเป็นกำลังใจให้นะครับ ขอบคุณครับ
สวัสดีครับคุณ เปรมประภา ศรีทา ขอบคุณสำหรับคำติชม และเป็นกำลังใจให้นะครับ ขอบคุณครับ
สวัสดีครับคุณ สุนิสา พรมใจ ขอบคุณสำหรับคำติชม และเป็นกำลังใจให้นะครับ ขอบคุณครับ
สวัสดีครับคุณ ประภาพร ชัยวงค์ ขอบคุณสำหรับคำติชม และเป็นกำลังใจให้นะครับ ขอบคุณครับ
สวัสดีครับคุณ ศักดิ์ชัย สถานเดิม ขอบคุณสำหรับคำติชม และเป็นกำลังใจให้นะครับ ขอบคุณครับ
สวัสดีครับคุณ ชัชวาล กลับแสง ขอบคุณสำหรับคำติชม และเป็นกำลังใจให้นะครับ ขอบคุณครับ
สวัสดีค่ะ คุณวชิรวิชญ์ ดิฉันขอชื่นชมในงานเขียนของคุณ เป็นงานเขียนที่ดีและมีความหมาย อ่านแล้วยิ้มตามเลยค่ะขอเป็นกำลังใจให้งานเขียนครั้งต่อ ๆ ไปนะคะ ขอบคุณมากค่ะ