ผมเป็นเรือจ้าง ในโรงเรียนนานาชาติ
ผมเกิดที่ จังหวัดที่อยู่เหนือสุดในประเทศไทย จบการศึกษาจากมหาวิทยาลัยที่เก่าแก่ที่สุดในจังหวัดเชียงใหม่
ผมเชื่อว่าโอกาสและโชคชตามักชอบเล่นตลกกับเราเสมอ การได้โอกาสมาเราควรจะคว้าไว้ ด้วยเหตุผลหลาย ๆ ประการ
ผมไม่ได้เชี่ยวชาญ หรือเก่งด้านภาษาที่สองเท่าไหร่ แต่คงเพราะโชคช่วยมั้งผมเลยได้เป็นเรือจ้างอยู่โรงเรียนนานาชาติ
และนั้นและทำให้ผมสนใจเริ่มที่จะศึกษาภาษาอังกฤษอย่างจริงจังเพื่อเป็นประโชนย์ต่อตนเองและน่าที่การงาน
การทำงานที่โรงเรียนนานาชาติทำให้ผมได้เปิดหูเปิดตากับวัฒนธรรมที่หลากหลายโดยการแลกเปลี่ยนเรี้ยนรู้กับเด็ก
ทำให้ผมเข้าใจวัฒนธรรมที่แตกต่างได้บ้าง อีกทั้งยังสามารถเผยแพร่วัฒนธรรมอันดีงามของไทยเราให้เด็ก
เพื่อเป็นความรู้และสามารถที่จะทำให้เด็ก ปฎิบัติตัววางตัวให้เหมาะสมในหารดำรงชีวิตอยู่ในประเทศไทยตลอดที่เข้าเรียนอยู่ในประเทศไทย
วันว่างผมมักจะอยู่กับแมว กลับบ้านที่เชียงรายมักจะอยู่กับสุนัข นั่นก็ทำให้ผมยิ้มและคลายความเครียดได้
ผมมีความสนใจเกี่ยวกับการแต่งคำประพันธ์และวรรณคดีไทย
ทั้งนี้ผมมองว่าเมื่อโอกาสเข้ามาเราต้องคว้าเอาไว้เพราะไม่รู้เมื่อว่าไหร่โอกาสแบนี้จะเข้ามาอีกหรือไม่