วันนี้ครูอ้อยไปสัมมนาทางวิชาการเรื่อง E-Learning เรื่อง Proceeding of International Conferrence " e-Learning ; Learning Theories vs Technologies ? " 14-16 December, 2006 ที่หอประชุมมหาวิทยาลัยรามคำแหง ครูอ้อยไปโรงเรียนก่อน เพราะยังเช้ามาก ไม่อยากไปนั่งรอตบยุงนาน
ครูอ้อยไปโรงเรียน เซ็นต์ชื่อการมาทำงานที่โรงเรียนแล้ว คิดว่าจะไปลงชื่อสัมมนาที่มหาวิทยาลัยก่อนแล้วจะกลับมาสอนนักเรียนต่อ
แต่ทำแบบนั้นไม่ได้ เนื่องจากการสัมมนาครั้งนี้ นับว่า เป็นงานสัมมนาระดับโลกเชียว ถ้าขาดไป.....จะรู้สึกเสียดาย
ครูอ้อยจึงตัดสินใจลางานเลยจะดีกว่า....
เมื่อมาถึงมหาวิทยาลัย บริเวณ หน้าหอประชุม มีเจ้าหน้าที่เอากรวยสีส้มวางเรียงปิดไว้.....ให้คนที่มางานนี้โดยเฉพาะจอดรถ ครูอ้อยจึงบอกว่า จะมางานนี้ ครูอ้อยจึงมีที่จอดรถอย่างสบาย รู้สึกจะมาถึงต่อจากรถเครื่องไฟและรถสัญญาณดาวเทียม..ชะช่างานนี้ต้องมีอินเทอร์เนตแน่ๆ
ครูอ้อยแต่งตัวใส่สูทเรียบร้อยวันนี้ เพราะในห้องประชุมแห่งนี้เมื่อวันรับปริญญานั้นหนาวเย็นมากทีเดียว
ขณะที่เดินมาถึงหน้าหอประชุมครูอ้อยอยากถ่ายรูปไว้เป็นที่ระลึก มองเห็นผู้ชายคนหนึ่งมีกระเป๋าวางไว้ใกล้ๆตัว เลยเดาว่า ต้องมางานนี้แน่นอน
ครูอ้อยจึงเดินไปใกล้ๆ และถามว่า " อาจารย์มางานนี้หรือคะ " ชายคนนั้นตอบด้วยความเป็นมิตร ใบหน้ายิ้มแย้ม ครูอ้อยได้ทีจึงพูดว่า " หนูรบกวน ถ่ายรูปให้หนูหน่อยค่ะ อยากได้รูปไว้ ตอนนี้ไม่ค่อยมีคน จะได้รูปสวยๆค่ะ "
เธอลุกขึ้นทันที และจัดการชักภาพให้ครูอ้อยหลายรูปเสียด้วย ครูอ้อยก็ชักภาพของเธอไว้ด้วย 1 ภาพ ยืนคุยกันสักครู่เหลือบดูนาฬิกา ยังมีเวลาอีกนานกว่าจะลงทะเบียน ครูอ้อยจึงชวนไปนั่งคุยกันตรงที่กระเป๋าของเธอวางอยู่
เธอเป็นอาจารย์ คณะทรัพยากรธรรมชาติ ชื่อ ดร.ปัญจพล บุญชู มาจากมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์
พอรู้แค่นี้ ครูอ้อยก็หูผึ่ง และรีบถามทันทีว่า " มาจากหาดใหญ่ใช่ไหมคะ มาพักที่ไหนคะ " เธอตอบว่ามาหาลูกชายที่เรียนที่มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ คณะเศรษฐศาสตร์ด้วย คุยกันนาน เธอบอกว่าไม่มีนามบัตร แต่เขียนชื่อและที่อยู่ให้ครูอ้อยไว้
ครูอ้อยถามว่า รู้จัก KM ไหม (กลัวเอามะพร้าวห้าวมาขายสวนจะตาย) เคยเข้ามาใน GotoKnow บ้างหรือเปล่าคะ เพราะครูอ้อยรู้ว่ามิตรรักของครูอ้อยใน G2K อยู่มี่ ม.สงขลา นี่
เธอตอบว่า เคยเข้าเหมือนกัน ครูอ้อยเลยถามว่า เคยเห็นหนูในนั้นบ้างไหม เธอตอบว่า " หน้าตาคล้ายๆว่า จะรู้จักนะ "
ครูอ้อยก็เลยแนะนำตัว เธอตอบครูอ้อยว่า " มิน่าเล่า หน้าตาคุ้นๆ " และชมครูอ้อยว่า " ตัวจริง...สวยกว่าในรูปภาพอีก " ว้าว.....
เธอเป็นอาจารย์ จบปริญญาเอกมาตั้งนานแล้ว เธอคุยกับครูอ้อยแบบคุ้นเคยทีเดียว ต่อมาอีกไม่นานเราเข้าไปในหอประชุมที่มีประตูให้ผ่านเข้าไป และมีเครื่องตรวจจับอาวุธด้วย
ครูอ้อยชวนเธอชักภาพอีกครั้ง เธอก็มีเมตตา จะจัดการให้ทุกครั้ง แถมยังเลือกสถานที่สวยๆให้ด้วย
ครูอ้อยเหลือบไปเห็นอาจารย์ ก็เลยขอตัวไปหาอาจารย์ ครูอ้อยลงทะเบียนแล้ว ได้รับกระเป๋าพร้อมกับเอกสารเต็มเพียบ จากนั้นครูอ้อยก็เดินมาหาเธออีก
เธอมองไปที่ทางเดินอยู่เรื่อย คงจะมองหาเพื่อน เธอต้องจ่ายค่าลงทะเบียน 2,800 บาท ส่วนครูอ้อย ฟรี!
เราไปหาที่นั่งตรงกลางเลย คนยังมาน้อยอยู่ เธอขอตัวไปเข้าห้องน้ำ ส่วนครูอ้อยไปถ่ายรูปกับชาวอินโดนีเซีย ก่อนที่คนอื่นๆจะมากันเยอะ
ตอนที่ครูอ้อยกลับมาจากห้องน้ำ เธอก็ขอตัวไปนั่งข้างหลัง เพราะพบกับเพื่อนแล้ว
งานนี้ได้กระเป๋า แถมฟรี แล้วยังได้เพื่อนรุ่นพี่แถมอีก 1 คน .....คุ้มกับที่ต้อง....มา
มิตรภาพเกิดจากรอยยิ้มและการทักทาย
ยิ้มแบบ B2B (สัมผัสได้จากตัวอักษร)
ยิ้มแบบ F2F (สัมผัสได้จากใบหน้า และท่าทาง)
แล้วยิ้มแบบไหนที่ใช้ใจสัมผัสคะ.....ครูอ้อย
ครูอ้อยน่ารักครับ
มิตรภาพของครูอ้อยใสๆ ไม่มีสารพิษ ใครๆก็เสพได้ไม่เป็นอันตรายต่อสุขภาพครับ
สวัสดค่ะคุณติ๋วที่คิดถึง
อย่างไรก็ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะน้องอึ่งอ๊อบ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณเอก
ขอบคุณค่ะ