ตอนสมัยเด็กๆชอบถามคำถามคุณครู จนคุณครูท่านรำคาญก็อยากรู้ อยากเห็นหลายอย่างๆแถมสมัยก่อนไม่มี Internet ให้ค้นคว้าเท่าไร เป็นเด็กบ้านนอก ถามคำถามได้อย่างเดียว พอโตเข้าใจว่าคำถามสำหรับถามนักเรียนมีความสำคัญ Bloom ได้แบ่งคำถามในภาษาอังกฤษไว้ 6 อย่างคือ
1. ระดับความรู้ ความจำ(Knowledge)
2. ระดับความเข้าใจ( Comprehension)
3. ระดับการนำไปใช้(Application )
4. ระดับการวิเคราะห์(Analysis )
5. ระดับการสังเคราะห์(Synthesis)
6. ระดับการประเมินค่า( Evaluation )
<p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 36pt; text-align: justify" class="MsoNormal" align="justify">ปกติคุณครูรวมทั้งผู้เขียนด้วย ชอบใช้คำถามแค่ความรู้และความเข้าใจ ไม่ค่อยได้ใช้คำถามที่เป็นระดับการประเมินค่า( Evaluation )ซึ่งจะทำให้ผู้เรียนได้มีความคิดที่ซับซ้อน(Complex thinking)ยิ่งขึ้น ดูตัวอย่างคำถามเกี่ยวกับอุบัติเหตุ(Accident)ว่าจะถามอย่างไร</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 36pt; text-align: justify" class="MsoNormal" align="justify"></p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 36pt; text-align: justify" class="MsoNormal">ถ้าถามว่า Who was in the accident? Were they hurt? จะเป็นคำถาม ระดับความรู้ ความจำ(Knowledge)</p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 36pt; text-align: justify" class="MsoNormal">ถ้าถามว่า Can you describe what happened? จะเป็นคำถาม ระดับความเข้าใจ( Comprehension)</p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 36pt; text-align: justify" class="MsoNormal">ถ้าถามว่า Was it a big accident? จะเป็นคำถาม ระดับการนำไปใช้(Application )</p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 36pt; text-align: justify" class="MsoNormal">ถ้าถามว่า Why did it happen? จะเป็นคำถาม ระดับการวิเคราะห์(Analysis )</p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 36pt; text-align: justify" class="MsoNormal">ถ้าถามว่า How could it have been avoided? จะเป็นคำถาม ระดับการสังเคราะห์(Synthesis)</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 36pt; text-align: justify" class="MsoNormal"></p><p> แต่สุดท้าย ถ้าถามว่า Do our traffic laws help prevent such accidents? ระดับการประเมินค่า( Evaluation ) </p><p> </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 36pt; text-align: justify" class="MsoNormal">ผมชอบถามคำถาม ตอนนี้ก็ยังถามอยู่ อยากให้คุณครูถามคำถามที่เกี่ยวกับความคิดที่สร้างสรรค์ พบเด็กที่ถามคำถามเก่ง ในอนาคต เขาอาจเป็นเด็กที่เก่งก็ได้อย่าไปปิดกั้น ความคิด ความจินตนาการเด็กๆเลยครับ ใครมีประสบการณ์สมัยเด็กหรือเกี่ยวกับเด็กๆที่เกี่ยวกับคำถาม มาเล่าให้ฟังบ้างนะครับ…</p><div id="smileyDIV0"><div style="text-align: center"></div></div><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 36pt; text-align: justify" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 36pt; text-align: justify" class="MsoNormal"></p>
เด็กไม่ค่อยกล้าถาม เพราะกลัวว่าพอถามแล้วอาจารย์จะบอกว่าถามอะไร "โง่ๆ" เมื่อเด็กถาม...ควรจะชมว่าเป็นคำถามที่ดี ถ้าเป็นคนถามที่ดีจริงๆ อย่าชมมั่วๆ เพราะมันจะไม่น่าเชื่อถือ หรือถ้าเป็นคนถาม...แบบ nothing ก็ตอบคำถามไป ไม่ต้องไปด่าเด็ก ไม่อย่างงั้น เค้าจะไม่ถามอีกเลย
เคยพานักศึกษาไปดูงาน แล้วให้นักศึกษาถามวิทยากรเอง นักศึกษาบอกว่า "หนูไม่รู้จะถามอะไร" แล้วหนูเข้าใจทั้งหมดหรอ "หนูไม่เข้าใจค่ะ" เอ้า...ไม่เข้าใจ ก็ถามให้เข้าใจสิ (แค่ระดับความรู้ ความเข้าใจ ยังไม่ถามเลยจ้า ...ระดับประเมินค่าเนี่ย...ต้องรอการพัฒนา)
^_____^
คนไทยไม่ค่อยกล้าถาม คงเกี่ยวกับวัฒนธรรมด้วยนะครับ
เจริญพร จ้า
ตอนเป็นนักเรียนอยู่นะ จำมุขอาจารย์บางท่านไว้ ไม่นึกว่าพอมาเป็นครู จะได้นำมุขของอาจารย์มาใช้ได้ ที่ชอบใจมาก มีอยู่ 2 มุข คือ
๑. บางครั้งเขียนผิดพลาดไป นักเรียนก็ท้วง มักจะใช้สำนวนว่า "ความผิดพลาดเป็นของมนุษย์ แต่การให้อภัยเป็นของเทวดา...." 5 5 5
๒. อีกอย่าหนึ่ง ลายมือไม่ค่อยสวย บางทีเขียนกระดานรีบๆ นักเรียนก็บอกว่า "อาจารย์ๆ ผมอ่านไม่ออกครับ" ... ก็เลยตอบนักเรียนไปว่า "อ๋อ เขียนให้คนฉลาดอ่าน" 5 5 5
วันหนึ่ง กำลังเขียนกระดานอยู่ นักเรียนคนหนึ่งก็ เรียก "อาจารย์ ๆ" หันกลับไปดู นักเรียนคนที่เรียกยกมือพลางบอกว่า "อาจารย์ๆ ผมโง่ครับ" 5 5 5 5 5 5
เจรญพร