ช่วงชีวิต

ล้มแล้วลุกจนกว่าหนูจะกลายเป็นราชสิงห์ ไม่สำคัญว่าเราจะล้มมากี่ครั้งสำคัญที่เมื่อล้มแล้วลุกขึ้นมาได้หรือเปล่า

กว่าจะมีวันนี้ กว่าจะโตมาถึงขนาดนี้ฉันเติบโตในบ้านที่มีคุณตาคุณยายคุณพ่อคุณแม่และน้องชายทุกคนรักใคร่กันดีแม่จะสอนให้เราทั้งสองพี่น้องตั้งแต่เด็กคือการมีความรักให้กับทุกคนในบ้าน พอพ่อกับแม่ไปทำงานฉันกับน้องชายจะมีที่อยู่ประจำคือมุมใดมุมหนึ่งของบ้านแล้วจะมียายนอนกั้นไว้ในพื้นที่สามเหลี่ยมนั้นที่ทำให้ฉันและน้องชายเติบโตมาดด้วยกันรักในโลกทั้งใบของเราสองคนก็มีแค่พ่อแม่ยายอาจจะได้เจอคนอื่นบ้างถ้าเขามาบ้าน

ไปโรงเรียนครั้งแรก ฉันร้องไห้อาลวาดกรี๊ดลั่นหน้าโรงเรียนทุกเช้าในตลอดทั้งปีในปีแรก ฉันสู้กับครูทุกวันทั้งพ่อและแม่ต่างก็เหนื่อยใจ กัดมือครู กระโดดถีบท้องครูที่ท้องแก่ ปีนหน้าต่างหนีกลับบ้าน จนผ่านไปเพื่อนได้เลื่อนชั้นอยู่อนุบาลสองเราไม่ได้เลื่อนมีอาการเสียใจมากแมีบอกว่าถ้าไม่ชอบมาเรียนจะไม่ได้เลื่อนชั้นหลังจากนั้นมาเราก็ไม่ร้องไห้อีกเลย

เป็นพี่ต้องรักน้อง เป็นคำที่แม่สอนตั้งแต่เด็กพี่รักน้องน้องเคารพพี่ เราดูแลกันเดินจูงมือน้องไปโรงเรียน พอโตมาต่างแยกย้ายไปเรียนน้องชายไปเรียนโรงเรียนวัด วันหนึ่งน้องกลับมาบอกว่าจะไม่เรียนต่อแล้วพี่อยากเรียนต่อใช่ไหมน้องจะช่วยงานพ่อแม่และช่วยเหลือพี่ด้วย น้องเรียนจบแค่ม. 3 ก็ออกมาทำงานแล้วลงเรียน กศน.พอน้อวมีเงินเก็บรถจักรยานยนต์ได้มาคันหนึ่งน้องใช้ไม่ถึงปีก็เอาให้ฉันได้ใช้ ในการมาเรียน ไม่รู้จะพูดยังไงตั้งแต่เล็กจนโตน้องยอมเสียสละให้พี่มาตลอด พี่เอาไปใช้เถอะผมทำงานเดี๋ยวก็หามาใหม่ได้ แทนที่พี่จะทำเพื่อน้องแต่ทุกวันนี้รู้สึกว่ามีแต่น้องที่ทำให้พี่มา

จุดต่ำของชีวิต ช่วงนั้นสติแตกมากๆ โรงเรียนประจำมีเรื่องเล่ามีตำนานมากมายอยู่แล้วแต่ทำไมเราต้องมาเจอเรื่องแบบนี้มีเหตุการ์ไม่คาดฝันเกิดขึ้นในโรงเรียนทำให้ฉันกลัวมากๆ กลัวทุกอย่าง ฟ้าร้องฝนตก ความมืดหวาดระแวงทุกอย่างมีอาการเหม่อลอย กลัวมากช่วงพระอาติย์ตก ใจสั่นเหงื่อออกหายใจไม่ค่อยสะดวก ใครเสียงดังเราก็จะตกใจกลางคืนนอนไม่หลับ จนกลับบ้านเล่าเรื่องให้แม่กับพ่อฟังเขาจึงเรียกหมอทำขวัญมาเรียกขวัญให้จนเราหายกลับมาเป็นปกติ ถ้าปล่อยทิ้งไว้นานคิดว่าความกลัวจะกัดกินใจของฉันไปมากกว่านี้ ฉันอาจจะสติแตกจนกลายเป็นบ้าก้ได้เพราะในตอนนั้นแันแทบไม่รับรู้อะไรนอกจากความกลัว แต่ที่สำคัญที่สุดฉันคิดว่าเป็นเพราะความรักความเอาใจใส่ของคนในครอบครัวที่นำพาให้ใจฉันสู้กับความกลัว **เหตุเพราะเราจิตตกเมื่อมีรู่นพี่ที่โรงเรียนได้คิดสั้นทำร้ายตัวเองและได้มีการสูญเสียครั้งใหญ่และมันเป็นภาพติดตาที่อยู่ในใจ

ฉันได้ผ่านเรื่องราวต่างๆ มาทำให้ฉันแกร่งขึ้นกลัวน้อยลงใช้ชีวิตเองได้อยู่คนเดียวได้ดูแลตัวเองได้พอเข้าเรียนอุดมศึกษา ฉันจึงได้กล้าที่จะใช้วีวิตมากขึ้นเรียนรุ็สิ่งใหม่ๆ มีคติสอนใจตัวเองเสมอว่า ล้มแล้วลุกจนกว่าหนูจะกลายเป็นราชสิงห์ ไม่สำคัญว่าเราจะล้มมากี่ครั้งสำคัญที่เมื่อล้มแล้วลุกขึ้นมาได้หรือเปล่า

ฉันเชื่อ ว่าทุกคนมีเรื่องที่ดีที่สุดของชีวิตและเรื่องราวที่แย่มากๆ ก็เช่นแต่ฉันว่าไม่ใช่ทุกคนที่รับมือกับสิ่งต่างๆของชิวิตได้ทั้งหมด อยู่ดี ๆ มีเรื่องดีเข้ามาแบบไม่ทันตั้งตัวหรือบางครั้งมีเรื่องราวที่แย่มากๆเข้ามาแบบไม่ได้นัดหมายทั้งสองเรื่องก็สามารถทำชีวิตข้างหน้าเขวได้ แต่ฉันคิดว่าทุกสิ่งทุกอย่างเป็นบทเรียนที่ดีที่สุดเล่มหนึ่งให้เราได้เรียนรู้

เขียนใน GotoKnow โดย นิลกาฬ
ใน บันทึกส่วนตัว ... นางสาว นวลนภา ขจรเกียรติวนาลี

คำสำคัญ (Tags): #นวลนภา ขจรเกียรติวนาลี#Nuannapa Khajonkitewanalee#59927029#กป 59.ค.บ.5.1#ครุศาสตรบัณฑิต (5 ปี)#การประถมศึกษา#วิทยาลัยแม่ฮ่องสอน#มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่#นักศึกษาครู#EED 3210#เทคโนโลยีสารสนเทศสําหรับครูประถมศึกษา#ภาคเรียนที่ 1/62#บันทึกส่วนตัว#diary#เขียนจดหมายถึงตัวเอง#จดหมาย

หมายเลขบันทึก: 664517เขียนเมื่อ 2 สิงหาคม 2019 02:37 น. ()แก้ไขเมื่อ 2 สิงหาคม 2019 13:39 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน

ความเห็น (59)

มีนา

เขียนเมื่อ 2 สิงหาคม 2019 09:13 น. ()

สวัสดีค่ะ คุณนวลนภา ขจรเกียรติวนาลี ดิฉันชอบเรื่องราวครั้งนี้ของคุณ ขอเป็นกำลังใจให้คุณเขียนเรื่องราวดีๆต่อไปอีกนะคะ

ขอบคุณมากค่

ทับทิมกรอบ

เขียนเมื่อ 2 สิงหาคม 2019 12:49 น. ()

สวัสดีค่ะ คุณนวลนภา ขจรเกียรติวนาลี

เราชื่นชอบบันทึกนี้ของคุณ เป็นกำลังใจให้คุณนะคะ

ขอบคุณมากค่ะ

ดอกไม้เหล็กกลางไพร

เขียนเมื่อ 2 สิงหาคม 2019 14:32 น. ()

สวัสดีค่ะ คุณนวลนภา ขจรเกียรติวนาลี

คุณผ่านเรื่องราวที่เเย่ ๆ มากมายเเล้วนับจากนี้ไปขอให้คุณจงเเข็งเเกร่งเเละสู้จนกว่าหนูจะกายเป็นราชสีห์นะคะ

ขอบคุณมากค่ะ

จอย จอยลี่

เขียนเมื่อ 2 สิงหาคม 2019 15:30 น. ()

สวัสดีค่ะ คุณนวลนภา ขจรเกียรติวนาลี

เราชื่นชอบบันทึกนี้ของคุณ ขอบคุณที่ได้แชร์เรื่องราวดีๆ ให้ได้อ่านนะคะ

ขอบคุณมากค่ะ

โมซัมเบียง

เขียนเมื่อ 2 สิงหาคม 2019 16:09 น. ()

สวัสดีค่ะ คุณนวลนภา ขจรเกียรติวนาลี คุณเขียนบันทึกได้ดีมากคะขอชื่นชมงานเขียนของคุณขอบคุณมากคะ

แรงโก้

เขียนเมื่อ 2 สิงหาคม 2019 16:14 น. ()

สวัสดีครับ คุณนวลนภา

ขอบคุณที่ได้แชร์เรื่องราวดี ๆ ในบันทึกนี้นะครับ ชื่นชมและเป็นกำลังใจให้สู้ต่อไปครับ

ขอบคุณครับ

กุหลาบขาว

เขียนเมื่อ 2 สิงหาคม 2019 17:38 น. ()

สวัสดีค่ะ คุณนวลนภา ขจรเกียรติวนาลี

ช่วงชีวิตของคนเรามีทั้งเรื่องดีและเรื่องร้ายมาด้วยกันทั้งนั้น ฉันขอเป็นกำลังให้คุณในทุก ๆ เรื่องนะคะ

จันทร์เจ้าเอ๋ย

เขียนเมื่อ 2 สิงหาคม 2019 17:43 น. ()

สวัสดีค่ะ คุณนวลนภา

ดิฉันขอเป็นกำลังใจให้คุณสู้ ๆ และดขอให้คุณแบ่งปันสิ่งดี ๆ แบบนี้อีกนะคะ

ขอบคุณมากค่ะ

สนสามใบ

เขียนเมื่อ 2 สิงหาคม 2019 18:23 น. ()

สวัสดีค่ะ คุณนวลนภา

ที่แชร์เรื่องราวดี ๆ ของคุณให้เราได้อ่าน เป็นกำลังใจให้สู้ต่อไปนะคะ

ขอบคุณค่ะ

ดวงใจของพ่อ

เขียนเมื่อ 2 สิงหาคม 2019 18:36 น. ()

สวัสดีค่ะ คุณนวลนภา

ชื่นชมจดหมายที่คุณได้เขียนถึงตัวเองนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ

ขอบคุณมากค่ะ

เทวดา

เขียนเมื่อ 2 สิงหาคม 2019 20:14 น. ()

สวัสดีครับ คุณนวลนภา

ขอบคุณที่แชร์เรื่องราวดี ๆ ประทับใจมากครับ เป็นกำลังใจให้เขียนบันทึกต่อไปนะครับ

ขอบคุณครับ

มนัสดวงที่หนึ่ง

เขียนเมื่อ 2 สิงหาคม 2019 23:55 น. ()

สวัสดีค่ะ คุณนวลนภา ขจรเกียรติวนาลี เรื่องราวของคุณ ที่คุณได้นำมาเขียนนั้นเขียนออกมาได้ดีมาก และดิฉันขอเป็นกำลังให้คุณเขียนบันทึกต่อไปนะคะ

ขอบคุณค่ะ

หญิงแม่

เขียนเมื่อ 3 สิงหาคม 2019 09:09 น. ()

สวัสดีค่ะ คุณนวลนภา ขจรเกียรติวนาลี

ดิฉันชอบเรื่องราวครั้งนี้ของคุณน่าอ่านน่าสนใจมากค่ะ ขอเป็นกำลังใจให้คุณเขียนเรื่องราวดีๆต่อไปอีกนะคะ

ขอบคุณมากค่ะ

Sweet Dreams

เขียนเมื่อ 3 สิงหาคม 2019 11:30 น. ()

สวัสดีค่ะ คุณนวลนภา ขจรเกียรติวนาลี ดิฉันชื่นชอบบันทึกนี้ของคุณค่ะ เป็นกำลังใจให้คุณนะคะ

ขอบคุณมากค่ะ

พฤกษา

เขียนเมื่อ 3 สิงหาคม 2019 11:47 น. ()

สวัสดีค่ะ คุณนวลนภา ขจรเกียรติวนาลี

ดิฉันชอบเรื่องราวของคุณนะคะ ขอเป็นกำลังใจให้คุณเขียนเรื่องราวดีๆต่อไปอีกนะคะ

ขอบคุณมากค่ะ

เกลือสินเธาวุ์

เขียนเมื่อ 3 สิงหาคม 2019 16:48 น. ()

สวัสดีค่ะ คุณนวลนภา

คุณได้ผ่านเหตุการณ์ต่าง ๆ มามากมายดิฉันขอเป็นกำลังใจให้คุณสู้ต่อไปนะคะ

ขอบคุณค่ะ

ทิวา ราตรี

เขียนเมื่อ 3 สิงหาคม 2019 23:16 น. ()

สวัสดีค่ะ คุณนวลนภา ขจรเกียรติวนาลี ขอบคุณที่แชร์เรื่องราวของคุณนะคะ ได้รู้จักคุณมากขึ้น เป็นกำลังใจให้ค่ะ ขอบคุณค่ะ

นาทาลี้

เขียนเมื่อ 4 สิงหาคม 2019 12:02 น. ()

สวัสดีค่ะคุณนวลนภา ขจรเกียรติวนาลี เรื่องราวประสบการณ์ของคุณน่ารัก มาก ๆ ค่ะ ขอเป็นกำลังใจให้นะคะขอบคุณค่ะ

ชูกำลัง

เขียนเมื่อ 4 สิงหาคม 2019 13:30 น. ()

สวัสดีค่ะ คุณนวลนภา ขจรเกียรติวนาลี

คุณเขียนบันทึกได้ดีมากค่ะขอชื่นชมงานเขียนของคุณ

ขอบคุณค่ะ

เต่าล้านปี

เขียนเมื่อ 4 สิงหาคม 2019 23:14 น. ()

สวัสดีค่ะ คุณนวลนภา

ที่แบ่งปันเรื่องราวดี ๆ ของคุณให้เราได้อ่าน เป็นกำลังใจให้สู้ต่อไปนะคะ

ขอบคุณมากค่ะ

เหมันต์

เขียนเมื่อ 5 สิงหาคม 2019 19:43 น. ()

สวัสดีค่ะ คุณนวลนภา ดิฉันประทับใจในบทความของคุณมาก เป็นกำลังใจให้คุณต่อไปนะคะขอบคุณค่ะ

ปอย'ชิลล์

เขียนเมื่อ 5 สิงหาคม 2019 20:13 น. ()

สวัสดีค่ะ คุณนวลนภา ขจรเกียรติวนาลี

ดิฉันขอชื่นการเขียนบันทึกนี้ของคุณนะคะ และเป็นกำลังใจให้คุณค่ะ

ขอบคุณค่ะ

รำเพย

เขียนเมื่อ 6 สิงหาคม 2019 20:53 น. ()

สวัสดีค่ะ คุณนวลนภา ขจรเกียรติวนาลี บันทึกเรื่องราวของคุณทำให้ฉันได้ข้อคิดมากมาย และขอชื่นชมในการถ่ายทอดเรื่องราวของคุณ ขอเป็นกำลังใจให้คุณนะคะ

โหน่พะโดะ

เขียนเมื่อ 7 สิงหาคม 2019 09:07 น. ()

สวัสดีค่ะ คุณนวลนภา ขจรเกียรติวนาลีดิฉันประทับใจในเรื่องราวดีๆของคุณได้แชร์ให้ข้อคิด มุมมองการใช้ชีวิตที่ดี ขอเป็นกำลังใจให้คุณต่อไปนะคะ ขอบคุณค่ะ

Maruko

เขียนเมื่อ 7 สิงหาคม 2019 10:38 น. ()

สวัสดีค่ะ คุณนวลนภา ขจรเกียรติวนาลี
คุณผ่านเรื่องราวที่เเย่ ๆ มามากมาย ขอให้เข้มแข็งเข้าไว้ สู้ ๆ
ขอบคุณมากค่ะ

ไม้หอม

เขียนเมื่อ 8 สิงหาคม 2019 23:55 น. ()

สวัสดีค่ะ คุณ นิลกาฬ

ขอให้คุณประสบควาสำเร็จนะคะ และขอเป็นกำลังใจให้คุณนะคะ

ขอบคุณมากค่ะ

หงส์หมิง

เขียนเมื่อ 9 สิงหาคม 2019 00:48 น. ()

สวัสดีค่ะ คุณนวลนภา ขจรเกียรติวนาลี ฉันประทับใจเรื่ิองราวของคุณมาก ขอเป็นกำลังใจให้คุณนะคะขอบคุณค่ะ

นิลกาฬ