จิรอาจ สมิงชัย(29)
วันศุกร์ที่ 8 ธันวาคม 2549
วันนี้เป็นอีกวันที่ไม่ต้องไปถ่ายวีดีโอครับ ตอนแรกคิดว่าจะว่าง วันนี้พี่ทวิมีงานให้ช่วยตัดต่องานสื่อการเรียนการสอนให้อาจารย์หมอหน่อย พบก็รับทราบและเริ่มทำ การตัดต่อดูจะต้องใช้เวลานานหน่อยเพราะว่าไม่มีสคลิปมาให้ ต้องใช้วิธีการฟังเสียงบรรยาเอา แล้วถึงนำภาพมาใส่ทีหลัง ที่เสียเวลาหน่อยก็คงจะเป็นตอนเลือกภาพที่จะต้องให้ภาพนั้นตรงกับเสียง เช่นคนไข้ขยับปากนับ 1 2 3 4 5 ก็ต้องให้ตรงกับเสียงของผูที่บรรยายตรงด้วครับ และภาพที่พี่ทวิถ่ายวีดีโอมานั้นมันน้อยเกินไป เป็นภาพมุมเดียวซะมากกว่า จริงๆแล้วควรจะถ่ายหลายๆมุม และขนาดภาพหลายๆ ขนาดครับ เพื่อที่สื่อจะได้ดูไม่น่าเบื่อจนเกินไปนัก วิธีการถ่ายยกตัวอย่างเช่น คนไข้กำมือและแบมือ ก็อาจจะถ่ายมุมไกลก่อนเมื่อจบ ก็ให้คนไข้กำมอและแบมืออีกครั้งนึงเพื่อที่จะถ่ายให้ภาพใกล้เข้าไปอีกอาจจะzoom in เข้าไปแล้วถ่ายแค่มืออย่างเดียวเพื่อที่จะนำภาพไปวางบน Timeline ครับ ไม่ใช่ปล่อยภาพเป็นมุมไกลแช่ไว้นานๆ จนจบเรื่องครับ
วิธีแก้ที่ผมได้ใช้ในการทำให้ภาพขนาดไกลกลายเป็นภาพขนาดไกลก็คือ หลังจากลองมาหลายอย่างและหาวิธีอยู่สักแป๊ปนึงครับก็คิดขึ้นมาได้ว่าภายในโปรแกรมAdobe Premiere Pro 1.5 ก็คือใส่เอฟเฟคให้กับภาพที่เราต้องการจะให้มีขนาดใกล้ โดยใช้เอฟเฟคtransform แล้วเราก็จะสามารถเลื่อนภาพและเน้นไปที่ส่วนของคนไข้ตรงไหนก็ได้ครับ แต่ความชัดของภาพก็จะลดลงครับ
ในช่วงบ่ายก็ยังคงตัดต่องานนี้ต่อไปครับ จนถึงเวลา16.30น. ก็เดินทางกลับบ้าน งานที่ได้ทำก็เสร็จไปแล้วกว่าครึ่งครับ
ประสบการณ์ที่ได้ในวันนี้ก็คือได้ลองใช้ความคิดในการออกแบบรูปแบบของสื่อการเรียนการสอน และได้ใช้วิธีแก้ปัญหาเฉพาะหน้าเวลาที่ภาพที่ถ่ายวีดีโอมาไม่เพียงพอครับ ทำให้รู้ว่าไม่มีอะไรที่เราทำไม่ได้ ถ้าเกิดเราไม่ได้ลองทำดูก่อนครับ
จิรอาจ สมิงชัย
ความเห็น (1)
เปลี่ยนรูปแล้วดูดีขึ้นนะน้อง