เรื่องเล่าจากภาพ

ผมจึงเชิญชวนมาดูภาพเขียนสักภาพหนึ่ง เป็นภาพสีน้ำมันของศิลปินอเมริกัน ชื่อ Andrew Wyeth คนคนเดียวกันกับผู้เขียนภาพ Spring ที่ผมลงให้ดูในคราวก่อน เป็นศิลปินคนโปรดของผมคนหนึ่งที่สไตล์เขียนภาพแบบ Realistic หรือแบบเหมือนจริง หรือที่บางครั้งก็เรียกว่า แบบธรรมชาตินิยม

เรื่องเล่าจากภาพ

มีหลายคนมาบ่นให้ผมฟังว่า

ชีวิตทำงานของเขาหนักเหลือเกิน ตั้งแต่เช้ายันเย็น มีแต่งาน งานและงาน ทำงานหนักเท่าไร ก็ไม่เห็นมันหมดสิ้นเสียที ขนาดตื่นแต่หกโมงเช้า ตาลีตาเหลือกขับรถฝ่าจราจรที่โคตรติดไปส่งลูกที่โรงเรียน วันไหนเผลอตื่นสายเพียงครึ่งชั่วโมง ลูกก็ทำหน้างอเพราะกลัวไปสาย จะถูกครูจะทำโทษ

ขับรถไปฟังลูกบ่นรำพันไป...จนเครียด

พอส่งลูกเสร็จ ก็ตาลีตาเหลือกขับรถมาทำงาน...รถก็ติดอีก จนมาถึงที่ทำงานประมาณแปดโมงกว่าทุกวัน มาถึงก็ถูกเจ้านายมองหน้าแถมยกนาฬิกาขึ้นดู ทำนองบอกว่าสายแล้ว

เครียดจี๊ดขึ้นมาอีก...พอมาถึงโต๊ะทำงานเลยต้องระบายอารมณ์ใส่โต๊ะ โดยโยนกระเป๋าโครมลงบนโต๊ะ เลยถูกเพื่อนร่วมงานถลึงตาเข้าให้อีก

โอย...เครียด เครียด และเครียด!!!

ต้องทนนั่งทำงานท่ามกลางภาวะแวดล้อมที่ตึงเครียด งานการหนังสือเข้าออกพลอยพาลอ่านไม่รู้เรื่อง ส่งงานให้เจ้านายผิดๆถูกๆ ...เลยถูกเจ้านายมองแบบเลิกคิ้วใส่

แบบนี้ ตอนสิ้นปี เงินโบนัสเตี้ยติดดินแน่

เลิกงานฝ่าจราจรที่มหาติดยิ่งกว่าตังเมกลับบ้าน ว่าจะนั่งพักสบายๆพร้อมดวดเบียร์เย็นๆสักแก้วใหญ่สักหน่อย...แค่เบรดจอดที่โรงรถ เสียงเมียบ่นว่าลูกลอยตามลมมาแล้ว

ต้องมาทนนั่งฟังเมียบ่น เรื่องลูกอีกชั่วโมง แล้วพาลมาบ่นถึงตัวเรา ทำนองประชดว่าวันๆไม่เห็นทำอะไร กลับมาดีแต่นั่งกินเบียร์อยู่หน้าทีวี   รู้อย่างงี้ ไปแต่งงานกับแฟนสมัยมัธยมดีกว่า

ฟังแล้วเลยเปลี่ยนใจ ขับรถไปกินเหล้านอกบ้านดีกว่า <p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 54pt" class="MsoNormal">ใครนึกภาพไม่ออก ลองนึกถึงภาพโฆษณา เครียด… จน… กินเหล้า</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 54pt" class="MsoNormal">ที่ดูแล้ว อยากเครียดจนกินเหล้าบ้าง</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 54pt" class="MsoNormal">ครับ ชีวิตของคนบางคน อาจเป็นเช่นนี้  และเป็นอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน จนเกิดความรู้สึกว่าเกิดมาทำไม ชีวิตที่เป็นแบบนี้ไม่เห็นมีค่า หรือน่าสนุกตรงไหนเลย</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 54pt" class="MsoNormal">เอาอย่างนี้ดีกว่า เชิญมาพักผ่อนคลายเครียดกับผม</p><p>                        ผมขอเชิญชวนมาดูภาพเขียนสักภาพหนึ่ง เป็นภาพสีน้ำมันของศิลปินอเมริกัน ชื่อ Andrew Wyeth คนคนเดียวกันกับผู้เขียนภาพ Spring ที่ผมลงให้ดูในคราวก่อน เป็นศิลปินคนโปรดของผมคนหนึ่งที่สไตล์เขียนภาพแบบ Realistic หรือแบบเหมือนจริง หรือที่บางครั้งก็เรียกว่า แบบธรรมชาตินิยม </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 54pt" class="MsoNormal"></p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 54pt" class="MsoNormal"> </p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 54pt" class="MsoNormal"></p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 54pt" class="MsoNormal">คุณเห็นอะไรบ้างครับ?</p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 54pt" class="MsoNormal">…………………………………………………….</p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 54pt" class="MsoNormal">…………………………………………………….</p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 54pt" class="MsoNormal">…………………………………………………….</p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 54pt" class="MsoNormal">…………………………………………………….</p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 54pt" class="MsoNormal">…………………………………………………….</p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 54pt" class="MsoNormal">…………………………………………………….</p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 54pt" class="MsoNormal">ผมจะปล่อยให้คุณดูภาพนี้…ตามลำพัง</p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 54pt" class="MsoNormal">ดูแบบเฉยๆ นิ่งๆ อีกสักสามบรรทัด โดยไม่รบกวนคุณ</p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 54pt" class="MsoNormal">……………………………………………………………………………………………</p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 54pt" class="MsoNormal">……………………………………………………………………………………………</p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 54pt" class="MsoNormal">……………………………………………………………………………………………</p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 54pt" class="MsoNormal">เพื่อที่จะให้คุณดูภาพแบบซึมซับ รับรู้ในสิ่งที่ศิลปินเขียน</p>                         บอกผมหน่อยคุณเห็นอะไรบ้าง? <p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 54pt" class="MsoNormal">………………………………………………………………………………</p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 54pt" class="MsoNormal">………………………………………………………………………………</p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 54pt" class="MsoNormal">เป็นคำถามที่หนึ่ง </p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 54pt" class="MsoNormal">และเมื่อคุณดูภาพจนคุณพอใจแล้ว ผมอยากจะถามคำถามที่สองว่า</p>                         เห็นแล้ว…เกิดความรู้สึกอะไรบ้าง? <p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 54pt" class="MsoNormal">………………………………………………………………………………</p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 54pt" class="MsoNormal">………………………………………………………………………………</p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 54pt" class="MsoNormal">………………………………………………………………………………</p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 54pt" class="MsoNormal">หากคุณบรรยายความรู้สึกของคุณออกมาได้</p>

                       ผมจะถามคำถามสุดท้าย...ว่า

                       ทำไม จึงเกิดความรู้สึกเช่นนั้น?

...........................................................................................

...........................................................................................

                       กรุณาตอบหน่อยนะครับ…เพราะคราวหน้าผมจะเฉลยคำตอบของผม</span></span> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 54pt" class="MsoNormal"></p>

[หนูนา]

ทำไมหนูจึงตกสำรวจบันทึกนี้ๆไปได้?

[Little Jazz]

นั่นสิ ทำไม่ถึงไม่เห็นบันทึกนี้ได้ อารมณ์ตอนนี้เห็นภาพแล้วรู้สึกสงบสบายอย่างบอกไม่ถูก อยากไปนอนในเรือนั้นแทนค่ะ

[Little Jazz]

น้องชายบอกว่า: เย็นค่ะ
น้องทีม (หลาน) บอกว่า: กึ่งเย็นสบายและกึ่งตาย (เขาขอให้พิมพ์ตามที่พูดเลยค่ะ)

[Little Jazz]

พอถามหลานว่ากึ่งตายเป็นยังไง เขาตอบว่า "ครึ่งจะตายแต่ยังมีชีวิตนิดๆ แต่ในอีกทางนึงเหมือนเย็นสบาย นิ่งสงบมาก" นี่ถอดมาทุกคำพูดเลย จริงๆ แล้วเขาอยากพิมพ์เอง แต่ไม่ให้ กลัวเจ๊ง

[พิชัย กรรณกุลสุนทร]

หนูแก้มยุ้ย

หลานหนูอายุเท่าไร?

ฉลาดเกินเด็ก สงสัยเพราะมีอาแก่แดด

เอ้ย! แก่วิชา ฮ่าฮ่า!

บันทึกอาจารย์แรกๆ ก็ไม่ค่อยมีคนอ่านครับ

อาจหนักไปสำหรับคนไม่ชอบศิลปะ

ขนาดเลือกรูปที่ดูง่ายๆแล้ว

อ่านเฉลยบันทึกต่อไปได้นะครับ Adrift

 

[Little Jazz]

จะ 8 ขวบตุลานี้ค่ะ เขาชอบงานศิลปะมากเหมือนกัน วาดรูปเก่ง ระบายสีชอบไล่ soft สร้างแสงเงา จำตัวอย่างมาจากน้องชายหนูเวลาสอนเขา เป็นประเภทสิงห์อีซ้ายเหมือนอาจารย์ ทำทุกอย่างด้วยมือซ้ายแม้กระทั่งจับช้อนกินข้าว ยกเว้นเม้าส์กับไวโอลินต้องใช้ขวาเพราะของมันบังคับด้วยตัวเอง

เขามี collection ภาพที่วาดเก็บไว้เป็นตับ วาดเองตั้งชื่อภาพเองด้วย แล้วก็มีการเรียกเรามาฟังบรรยายว่าเขาสื่อถึงอะไร อันนี้ไม่ได้สอน มึนเหมือนกันตอนเจอครั้งแรก เออ...หลานตรูนี่ใช้ได้เว้ย เชื้อไม่ทิ้งแถว และใครหลายๆ คนใน GotoKnow น่าจะอึ้งถ้ารู้ว่าเด็ก 8 ขวบใช้ Photoshop เป็น และออกแบบบ้านของตัวเองโดยใช้โปรแกรม Google Sketchup ได้ เขาทำทุกวันเลยค่ะ ค่อยๆ แต่งไปเรื่อยๆ

ส่วนนิสัยแก่แดดมากค่ะขอบอก ชอบใช้ภาษาผู้ใหญ่อย่างแรง ชอบหัดคำยากๆ จำมาพูด บางครั้งก็ไม่รู้ความหมายเลยตลกดี เป็นเพราะน้องชายเวลาอธิบายอะไรกับเขา อธิบายง่ายๆ ไม่เป็น แต่ก็ดี ทำให้พูดจาเข้าใจกันง่ายขึ้นไม่ต้องพยายามสรรหาคำเด็กๆ มาคุยด้วย คุยกับเราได้เหมือนผู้ใหญ่คุยกัน get ไวสุดๆ ช่วงนี้พยายามปล่อยมุข เขาเป็นคนมีอารมณ์ขันมากค่ะ จนบางทีผิดที่ผิดเวลา ^ ^ (เขาชอบห้ามน้องชายเวลาจะตีว่า อย่าพึ่งตี คุยกันดีๆ ก่อนก็ได้ ใจเย็นๆ อย่าตีๆ)