วันที่ 12 ABCM sport day 20112559

วันนี้โรงเรียนอนุบาลเชียงใหม่ มีกิจกรรม กีฬาสี ซึ่งจัดที่สนามกีฬาสมโภชเชียงใหม่ 700 ปี เนื่องจากจำนวนนักเรียนที่เยอะมาก 2,000 กว่าคน บวกกับจำนวนผู้ปกครองที่มาเข้าร่วมกิจกรรมดังกล่าว กำหนดการของวันนี้เริ่มลงทะเบียนตั้งเเต่ 7 โมงเช้า ผู้ปกครองและนักเรียนต่างหลั่งไหลเข้าสู่สนามกีฬาอย่างไม่ขาดสาย ดิฉันได้อยู่ประจำสีเขียว ในวันนี้มีหน้าที่ดูเเลนักเรียนทั้งหมดของสีเขียว คือ ชั้นประถมศึกษาปีที่ 1/4 - 6/4 ห้องหนึ่งมีประมาณ 40 คน 6 ชั้นก็ประมาณ 240 คน รวมผู้ปกครองด้วยก็เกือบ 500 คนต่อ 1 สี มีทั้งหมด 8 สี ก็ราว ๆ 4,000 คน เห้นจะได้ บางคนมาแบบแพคคู่ทั้งพ่อและแม่ บางคนมีลูกเล็กเด็กเเดงตามมาด้วย สนุกสนานกันไปวันนี้

พิธีเปิดมีการเเสดงที่ยิ่งใหญ่อลังการ มีการแปรอักษรเป็นรูปเลขเก้าไทย และห่วงกีฬาแปดสี และนำโดยนักร้องเพลงประสานเสียงของโรงเรียน มีการจุดคบเพลิงโดยนักกีฬาดีเด่นของโรงเรียน พิธีเปิดจบลงอย่างสวยงาม

ก่อนแยกย้ายขึ้นสเเตนด์เชียร์ก็ให้กำลังใจกันซะหน่อย พวกเราสีเขียวสู้ตาย อัดฉีดลูกศิษย์ที่รักด้วยยางลบที่เด็ก ๆ ชอบ ใครได้เหรียญทองให้ 5 ก้อน เหรียญเงิน 4 ก้อน และเหรียญทองแดง 3 ก้อน งานนี้อาจหมดตัวเเต่เทหมดหน้าตักเพื่อนนักเรียน

ดูเเลกองเชียร์ ครูครับกระเป๋าตังค์หาย ครูครับรองเท้าหาย ครูครับผมปวดฉี่ ครูขาเลือดกำเดาเพื่อนไหล ครูคะหนูหาเเม่ไม่เจอ อยากจะเเยกร่างได้ดั่งหนุมานจะประกบเด็กตัวต่อตัว คนต่อคนกันเลยทีเดียวเชียว

ผ่านไปแค่ครึ่งวัน ตอนพักทานอาหารกลางวัน ดิฉันถึงกับต้องนำยาดมที่พกมาสูดเข้าเต็มปอด รู้สึกว่าไม่เคยต้องการยาดมขนาดนี้มาก่อน ขอบคุณในความรอบคอบของตนเองที่คิดว่าพกไว้ เผื่อผู้ปกครองเป็นลม ที่ไหนได้ตัวเองนี่แหละ

กินข้าวเสร็จก็มานั่งร้องเพลงเชียร์ต่อ เพลงที่นักเรียนร้องดังที่สุด คือเพลง ผู้ปิดทองหลังพระ โดยเฉพาะท่อนที่เป็นพระนามของรัชกาลที่ 9 พระผู้ทรงสถิตอยู่ในใจชาวไทยตลอดมาและตลอดไป

ตอนเช้ามาเป็นพัน ผ่านไปครึ่งค่อนวันจนถึงพิธีปิดเหลือไม่กี่ร้อย และถึงเเม้ว่าสีเขียวของเราจะไม่ได้รางวัลรวมอะไรเลยแต่สิ่งที่ดีที่สุดคือการที่พ่อแม่ลูกและครูได้ทำกิจกรรมร่วมกัน เพราะมนุษย์เป็นสัตว์สังคม ไม่ว่าเราจะมีสถานะใดต่อกัน นั่นก็ถือว่าเกิดความสัมพันธ์ขึ้นเเล้ว มีผู้ปกครองคนหนึ่ง เราไม่รู้ด้วยซ้ำว่าชื่ออะไร แต่เป็นคุณแม่ของก้อง เด็กชายคนเก่งในห้องที่เราประจำชั้นอยู่ คุณเเม่เข้ามาแล้วยื่นน้ำให้บอกว่า นี่ของครูจุ๊บเเจงค่ะ มีความรู้สึกอะไรหลายอย่างที่ถาโถมเข้ามา วินาทีนั้นมืออาจจะจับแค่ขวดน้ำที่คุณเเม่ยื่นให้ แต่หัวใจเรารับรู้ว่า เราได้อะไรมากกว่านั้นเยอะ ถึงเเม้จะบอกไม่ได้ก็ตามว่ามันคืออะไร