ต้มส้มหมูใบส้มป่อง ณ บ้านแพรว....


ประสบการณ์ชีวิตเกิดขึ้นได้ตลอดเวลา หากเรากล้าที่จะก้าวเดินออกไปตามหา....ไม่ว่าจะใกล้หรือไกล ผมเชื่อว่าประสบการณ์เกิดขึ้นได้เสมอ....สิ่งหนึ่งที่ไม่ควรลืมเลือนและปล่อยให้ห่างหายไปอย่างเหงาใจก็คือ"วิถีแบบไทย ๆ"ที่ใคร ๆ ก็สัมผัสได้ ณ บ้านเกิดเมืองนอน ของตัวท่านเองนะคร้าบ....อบอุ่นใจทุกคราเมื่อได้มีโอกาสกลับไปเยี่ยมเยียนบ้านเกิดเมืองนอนของใคร ๆ กับที่นี่ " ณ บ้านแพรว..แม่ตาด...ห้วยทราย...เชียงใหม่"คร้าบ!!!!

-300 กว่ากิโลเมตร จากอำเภอพรานกระต่าย-บ้านแพรว...กับเวลาอันจำกัดถือว่าเป็นสิ่งที่ต้องใช้พลังกาย+พลังใจเป็นต้นทุนในการก้าวเดินให้ไปถึงครับ...แม้เวลาจะมีเพียงน้อยแต่เราก็ขอจัดสรรเวลาให้คุ้มค่ามากที่สุด...เมื่อวันหยุดที่ผ่านมาได้เป็นช่วงเวลาแห่งความสุข มิตรภาพดี ดี เกิดขึ้นจากที่นี่ "บ้านแม่ตาด ตำบลห้วยทราย อำเภอสันกำแพง จังหวัดเชียงใหม่"และในบันทึกนี้ผมจะขอเรียกที่นี่ว่า"บ้านแพรว"นะครับ...ว่าแต่"บ้านแพรว"จะมีที่มาเป็นอย่างไร? พร้อมแล้ว...ตามผมไป"ต้มส้มหมูใบส้มป่อง ณ บ้านแพรว"ไปพร้อมๆ กันได้เลยคร้าบ!!!


1.หลังจากผมกับคนข้างกาย(มดตะนอย)ตัดสินใจว่าจะเดินทางกลับเชียงใหม่ เพื่อไปรับ"แม่นันทา สืบวงศ์"ในช่วงวันหยุดนี้(6-7 ส.ค.59)เราจึงถือเอาโอกาสเหมาะ ๆ นี้ไปเยี่ยมทีมงานรายการ"ภัตตาคารบ้านทุ่ง"ที่กำลังถ่ายทำรายการ ณ บ้านแม่ตาด อำเภอสันกำแพง จังหวัดเชียงใหม่"โดยมี"คุณอักขณิช"กัลยาณมิตรจาก G2K เป็นผู้ประสานข้อมูลผักพื้นบ้านและเรื่องราวดี ดี จากบ้านแม่ตาด ครับ...และก่อนออกเดินทางตัวผมเองจึงปฏิบัติการเก็บผักสด ๆ จากไร่ ประกอบด้วย"บวบ/ใบส้มกบ/ยอดมะขามโมง"เอาไปทำแลกเปลี่ยนวัฒนธรรมอาหารท้องถิ่นครับ..ส่วน"กล้วยไข่ดิบ"นั้นผมหาซื้อจากร้านค้าริมทาง อ้อ...ราคากล้วยไข่ปีนี้แพงใช้ได้เลยล่ะครับ 55555


2.เช้าวันเสาร์ที่ 6 ส.ค.59 ผมก็ได้พบกับ"คุณอักขณิช หรือ คนที่นี่รู้จักกันในนาม"พี่หนานเพลิน"ครับ...."พี่หนานเพลิน"เพิ่งกลับจากการพาทีมงานไปเก็บ"เห็ดหล่ม"จากเขาที่อยู่ใกล้ๆ บ้านครับ....เท่าที่"พี่หนานเพลิน"เล่าให้กับผมฟังก็คือการออกไปหาเก็บเห็ดหล่มในคราวนี้ ถือว่าเป็นประสบการณ์ชีวิตที่ดีมาก ๆ เลยล่ะครับ...สำหรับเรื่องราวต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นในครั้งนี้ "พี่หนานเพลิน"ได้เอาโพสขึ้นใน FB ส่วนตัว ให้สมาชิกแฟนคลับได้ชมกันอยู่ทุกช่วงเวลาแล้วล่ะครับ 5555 เมื่อได้เจอกัน...เราก็ทำการ"ส่งมอบแลกเปลี่ยนพืชผักพื้นบ้าน เพื่อแลกเปลี่ยนวัฒนธรรมทางการกิน"กันก่อนคร้าบ!!!!!!



3.เพื่อเป็นการไม่เสียเวลา...งานนี้ทีมของผมก็เริ่มทำหน้าที่ปฏิบัติการตามหน้าที่ ที่ได้รับมอบหมายทันทีครับ..."แม่นันทา"รับหน้าที่ในการทำ"ไส้อั่ว"ซึ่งได้จัดเตรียมน้ำพริกและวัตถุดิบมาอย่างพร้อมสรรพ....ใช้เวลาเพียงไม่นานเราก็ได้เมนูอาหารพื้นเมืองนามว่า"ไส้อั่ว"เรียบร้อยแล้วล่ะคร้าบ.....



4.ส่วนตัวผมเองก็ทำหน้าที่ในการ"ทำห่อหมกหน่อไม้ใบส้มกบ"ทันที....เมนูนี้เป็นเมนูที่ผมได้รับทราบมาจากผู้อ่านที่เข้ามาติดตามอ่านเรื่อง"ใบส้มกบ"และบอกเอาไว้ว่า"ทางภาคอีสาน"จะนำเอา"ใบส้มกบ"มาทำห่อหมกหน่อไม้...และเมื่อมีโอกาสเหมาะ ๆเช่นนี้ผมจึงขอทำเมนูนี้ให้ชาวบ้านแม่ตาดได้ลิ้มลองกัน.."พี่หนานเพลิน"เล่านให้ผมฟังว่า"ใบส้มกบ"ที่บ้านเกิด จังหวัดศรีสะเกษ ก็มีแต่ไม่นิยมกินกันครับ...อ้อ....งานนี้ได้รู้จักชื่อ"ใบส้มกบ"เป็นภาษาเขมรด้วย...แต่ผมจำไม่ได้คร้าบ 555555


5.เสร็จจากการช่วยผมทำ"ห่อหมกหน่อไม้ใบส้มกบ"แล้ว"แม่นันทา"ก็ทำหน้าที่ในการทำ"ห่อนึ่งไก่"ทันทีครับ...เมนูนี้เป็นเมนูอาหารของคนทางภาคเหนือ ทำง่าย ๆ หากเราใช้"ไก่สับเป็นชิ้น ๆ "จะอร่อยมากครับ...แต่งานนี้เพื่อความสะดวกในการรับประทานของผู้สูงอายุ แม่นันทาจึงจัดเมนูนี้ด้วยการใช้"เนื้อไก่บด"แทนคร้าบ 5555



6.แม่ครัวอีกคนหนึ่งที่ต้องแนะนำให้รู้จักก็คือ"น้านิภา"ครับ..."น้านิภา"คนนี้เคยได้เผยโฉมในบันทึกของผมมาบ้างแล้ว แต่ยังไม่ได้โชว์ฝีมือด้านการทำอาหาร ดังนั้นเมื่อมีโอกาสดี ๆ เช่นนี้"น้านิภา"จึงรับหน้าที่ในการ"ย่างพริกหนุ่ม/หอมแดง/กระเทียม/กะปิและผักสด ๆ"ครับ....เมื่อส่วนผสมหลักของ"น้ำพริกหนุ่ม"เสร็จเรียบร้อยแล้ว ต่อไป"น้องแพรวพราว"สาวน้อยแห่งบ้านแม่ตาดกับ"น้ามะตะนอย"ก็รับหน้าที่ในการตำน้ำพริกหนุ่มต่อครับ....งานนี้"น้องแพรวพราว"บอกกับผมว่า"น้ำปลาร้า"มันหอมมากๆ เลยเจ้าคุณน้า 55555555


7.เมนูหวาน ๆ นามว่า"บวชชีกล้วยไข่เมืองกำแพง"ก็ถูกจัดขึ้นเป็นลำดับสุดท้ายครับ...เมนูนี้ทำง่าย ๆ หากท่านใดชื่นชอบเมนู"กล้วยบวชชี"ที่ใช้กล้วยน้ำว้าเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ผมรับรองได้ว่าหากได้ลิ้มลองเมนู"บวชชีกล้วยไข่เมืองกำแพง"รับรองว่าจะลืมกล้วยน้ำว้าไปเลยทีเดียวเชียวครับ 555555



8.เมื่อเมนูอาหารทุกอย่างเสร็จเรียบร้อยในเวลาก่อนพลบค่ำ งานนี้สาวน้อยนามว่า"แพรวพราว"ก็ทำหน้าที่ในการลิ้มลองความอร่อยก่อนใคร ๆ ครับ...อ้อ..อีกเมนูหนึ่งที่เป็นพระเอกในมื้อนี้ก็คือ"ต้มส้มใบส้มป่อง"ครับ...สำหรับที่มาของชื่อเมนูนี้ก็คือ"ผักพื้นบ้านนามว่ามะขามโมง"จากพรานกระต่ายนี่เองครับ แต่พอไปอยู่ที่บ้านแม่ตาด "พี่หนานเพลิน"บอกกับผมว่าที่ในป่าบ้านแม่ตาดมีเยอะเลย แต่ที่นี่จะเรียกว่า"ใบส้มป่อง"ครับ...และคนที่นี่ก็จะนิยมนำมายำมากกว่า แต่เมื่อผมนำเอา"ใบส้มป่อง"มาทำ"ต้มส้ม"เมนูนี้จึงอร่อยและถูกใจพี่น้องชาวบ้านแม่ตาดที่มาร่วมวงกันครับ...และต่อไปเมนูนี้ก็จะถูกบันทึกเอาไว้เป็นประวัติและที่มาของชื่อ"ต้มส้มหมูใบส้มป่อง"ภูมิใจๆ ๆ คร้าบ 55555



9.เมนูอาหารทุกอย่างของมื้อนี้จะสำเร็จลุล่วงไปด้วยดีไม่ได้เลย หากขาดการให้การสนับสนุนจาก"แม่นาง"ครับ..."แม่นาง"ไม่ค่อยที่จะชอบออกสื่อมากนัก แต่ก็เป็นธรรมดาครับ..เมื่อไม่ชอบออกสื่อ...อย่างไรผมก็ต้องหาวิธีการเก็บภาพเอามาฝากมิตรรัก G2K และผู้อ่านได้เองแหละครับ..."แม่นาง"เป็นแม่ยายของ"พี่หนานเพลิน"งานนี้เมื่อมีโอกาสได้พบกับ"แม่นาง"และ"แม่นาง"ก็ได้ต้อนรับทีมแม่ครัวของผมเป็นอย่างดี และยังรับทำหน้าที่ในการเป็นคน"ล้างจานและอุปกรณ์งานครัวต่าง ๆ "ด้วยแล้ว...ผมจึงประทับใจในมิตรภาพที่"แม่นาง"ได้มอบให้กับพวกเราได้อย่างอบอุ่นใจเป็นที่สุดเลยล่ะครับ...ก่อนจากวันก่อน ไม่ได้ร่ำลา"แม่นาง"เนื่องด้วยความเร่งด่วนที่ต้องเดินทางกลับกำแพงเพชร มาวันนี้ผมขอใช้ช่วงเวลาในบันทึกนี้ขอบคุณ"แม่นาง"มา ณ โอกาสนี้ด้วย นะคร้าบ....



10.ก่อนที่ทีมงานจะเดินทางมาถึงเพื่อรับประทานอาหารเย็นร่วมกัน ตัวผมและคนข้างกาย(มดตะนอย)ก็ได้ออกไปสัมผัสอากาศบริสุทธิ์ของ"บ้านแม่ตาด"ครับ...ชุมชนเล็ก ๆ แห่งนี้ถูกนำเสนอเรื่องราวจาก"พี่หนานเพลิน"อยู่อย่างต่อเนื่องในบันทึก G2K และ FB ทำให้ชุมชนแห่งนี้มีความน่าสนใจ สำหรับผมแล้วไม่ว่าที่แห่งใดก็ตามที่เราได้ไปอาศัยอยู่ย่อมหล่อหลอมให้เรามีความรักความผูกพันธ์ ดังเช่น "พี่หนานเพลิน"ที่เดินทางรอนแรมมาไกล กว่าจะมาหยุดอยู่ที่นี่ก็คงต้องใช้เวลาในการเรียนรู้ประสบการณ์ชีวิตมาอย่างมากมายจากโลกกว้างใหญ่...ดังนั้นเมื่อที่นี่เป็นจุดสุดท้ายที่"พี่หนานเพลิน"จะได้ใช้เป็นแหล่งเพิ่มพลังกาย พลังใจ "พี่หนานเพลิน"จึงมีความสุขทุกครั้งที่ได้แบ่งปันเรื่องราวดี ๆ ออกไปให้คนได้รู้จัก...และผมก็รู้สึกเป็นเช่นนั้นกับอำเภอเล็ก ๆ นามว่า "อำเภอพรานกระต่าย"เช่นกันครับ...


11.เมื่ออาหารพร้อม...คนพร้อม...ต่อไปก็ได้เวลา"ล้อมวง"กันแล้วล่ะครับ....มื้อนี้ผมจะไม่ขอบรรยายความใดๆ นอกจากภาพที่สื่อออกมา ณ ที่นี่ "บ้านแพรว"คร้าบ!!!!!

สำหรับวันนี้....ขอขอบคุณมิตรภาพดี ดี ที่เกิดขึั้นจากที่นี่....ขอเป็นตัวแทนชาวบ้านแม่ตาดขอบคุณทีมงาน"ภัตตาคารบ้านทุ่ง"ที่ได้มามอบความสุขและเป็นสื่อนำเรื่องราวดี ดี ผักจุ๋มป๋า และเห็ดหล่ม ของที่นี่ไปส่งต่อ..."พืชและผักพื้นบ้านไม่มีเสียง เราต้องช่วยกันพูดแทนเขา เพื่อให้คนอื่นๆ ได้รู้จัก" พี่สตังค์ บอกกับ"พี่หนานเพลิน"ไว้แบบนี้.....และผมก็จะขอเป็นส่วนหนึ่งในการ"พูดแทนผักพื้นบ้านเหล่านั้น"คร้าบ!!!!!

สวัสดีครับ

เพชรน้ำหนึ่ง+มะตะนอย

08/08/2559

คำสำคัญ (Tags): #อนุรักษ์ผักพื้นบ้าน#บ้านแม่ตาด#ภัตตาคารบ้านทุ่ง#อาหารพื้นบ้าน#ต้มส้มหมูใบส้มป่อง#เจ้าพนักงานเคหกิจเกษตร#บุญส่ง จอมดวง#ปรียารัตน์ จอมดวง#อักขณิช ศรีดารัตน์#ผักพื้นบ้าน#ใบส้มป่อง#ใบมะขามโมง#ความมั่นคงทางอาหาร#ใบส้มกบ#ห่อหมกหน่อไม้ใบส้มกบ#วิถีไทย#รายการภัตตาคารบ้านทุ่ง#สถานี Thai pbs#thai pbs#อาหารเพื่อสุขภาพ#ผักจุ๋มป๋า#เห็ดหล่ม#เรื่องเล่าจากบ้านแม่ตาด#บ้านแพรว#แพรวพราว#มดตะนอย#สตังค์#พี่ตังค์#บ้านทุ่ง#ล้อมวง#ความสุข#ปลูกผักกินได้#อร่อยเลย#อาหารไทย#บวชชีกล้วยไข่เมืองกำแพง#ไส้อั่ว#แม่นันทา สืบวงศ์#นิภา เทพรังษี#แม่ครัว#เกษตรบ้านพราน#เพชรน้ำหนึ่ง
หมายเลขบันทึก: 612007เขียนเมื่อ 8 สิงหาคม 2016 11:12 น. ()แก้ไขเมื่อ 8 สิงหาคม 2016 11:50 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (24)

ไส้อั่วน่ากินมาก

ไม่แน่ใจ แถวบ้านมีใบส้มกบไหม

แต่ชอบกินผักพื้นบ้าน

ถึงแม้ว่าจะอ่อนเพลียร่างกายจากการเดินทาง แต่การไปบ้านแม่ตาดครั้งนี้ได้พลังใจมาต่อสู้อีกมากมายเลย

โดยเฉพาะความาน่ารักของสาวน้อยคนนี้..แพรวพราว

https://cdn.gotoknow.org/assets/media/files/001/173/559/original_14.jpg

ติดตามใน FB น้องเพลินแล้วค่ะ เพลิดเพลินไปกับการกินเที่ยว เห็นแล้วอยากจะย้ายไปอยู่เชียงใหม่เลยค่ะ

* บันทึกนี้น้องแพรวพราวเป็น "นางเอก" 5 5 5

** ขอบคุณ...คุณเพชรน้ำหนึ่ง คุณมดตะนอย แม่นันทา และป้านิภา มากๆ เลยครับ ที่กรุณาเดินทางไกลมาเยี่ยมเยือนบ้านแม่ตาดอีกครั้ง พร้อมทั้งทำเมนูอาหารอร่อยๆ ให้พวกผมและทีมงานภัตตาคารบ้านทุ่งได้รับประทานกัน....อิ่ม อร่อย อบอุ่น และประทับใจสุดๆ เลยครับ

*** เดี๋ยวมีโอกาสเหมาะๆ จะไปนอนเล่นที่ Hi Hug House สักคืนนะครับ 5 5 5

คิดถึงน้องแพรวนะ

เป็นเด็กน่ารัก มีมนุษยสัมพันธ์

ที่ดีมากๆ ด้วยจ้ะ


อ่านแล้วสุขใจจังครับ อิ่มทั้งเรื่องราว อาหาร ธรรมชาติ ผู้คน และมิตรภาพครับ

-สวัสดีครับอาจารย์ขจิต

-ใบส้มกบ ทางภาคอีสานมีนะครับ

-ผมว่าที่บ้านอาจารย์น่าจะมี แถว ๆเมืองกาญจน์ ลองหาดูนะครับ

-หากหาไม่เจอก็มาเอาต้นส้มกบไปปลูกได้นะครับ55

-ขอบคุณครับ

-สวัสดีครับคนข้างกาย(มดตะนอย)

-ขอบคุณที่มาให้กำลังใจนะคร้าบ..

-แพรวพราว...แพรวพราว 55

-สวัสดีครับคุณ Sila

-ขอบคุณที่ติดตามเรื่องราวผ่าน FB และ G2K นะครับ

-พอความสุขเกิดขึ้นเราก็พร้อมที่จะมีความสุขในการแบ่งปันเรื่องราวผ่านช่องทางต่างๆ ครับ 555

-ขอบคุณครับ

-สวัสดีครับท่านอักขณิช

-ถือเป็นการมอบความสุขกลับคืนพี่น้องชาวบ้านแม่ตาดที่เข้ามาอ่านบทความนี้น่ะครับ

-ความสุขเกิดขึ้นได้เสมอนะครับ

-บันทึกนี้เป็นบันทึกที่มีคุณค่ามาก ๆ อีกบันทึกหนึ่งเลยล่ะครับ

-ด้วยความยินดี+ขอบคุณสำหรับมิตรภาพดี ดี ที่เราต่างมอบให้กันและกันนะครับ

-มีโอกาสคงได้ต้อนรับท่านและครอบครัว ณ บ้านไร่ นะครับ

-สวัสดีครับอาจารย์ทิมดาบ

-ขอบคุณที่มาเยี่ยมและให้กำลังใจบันทึกนี้นะครับ

-ส่งความสุขผ่านตัวหนังสือแม้จะเรียงร้อยไม่สวยงามนัก แต่ก็ส่งไปด้วยใจที่เป็นสุขครับ

-สวัสดีครับป้าใหญ่

-เมนูอาหารพื้นบ้านอร่อยและเสริมด้วยวิถีของคนชนบทนะครับ

-เราต้องส่งต่อความสุขไปยังคนอื่นๆ เพื่อจะได้หันกลับไปเยี่ยมเยือนบ้านเกิดเมืองนอนครับ

-ด้วยความระลึกถึงป้าใหญ่ครับ

-สวัสดีครับพี่ครูมะเดื่อ

-คิดถึงน้องแพรว...บันทึกนี้ึคงทำให้พี่ครูหายคิดถึงไปได้บ้างนะครับ 55

-รักษาสุขภาพด้วยนะครับ

พูดแทน กินแทน สืบทอดต่อผ่านรุ่นน้องแพรว นะคะ

สวัสดีค่ะ

เป็นกิจกรรมที่ดีมาก มีความสร้างสรรค์ เหมาะสมกับการพัฒนาสังคมไทยแท้ๆ เป็นตัวตน เช่น เสือ ไม่ใช่ เห็บ สามารถถ่ายทอดความสุข ให้กับผู้อ่าน ที่ยังเหลือสายเลือดไทยได้จริงๆค่ะ

เชียร์

คุณลิขิต

ขอบอกว่าสุดยอด คนเก่งมาพบกันอีกครั้งนะคะ ขอชื่นชมนะคะ น้องชายทั้งสอง สุดยอดจริงๆค่ะ

อ่านบันทึกนี้แล้ว พลอยให้นึกถึงในบางเวทีเรื่องกระบวนการ ผมหยิบคำว่า "ไผ่" มาให้ทุกคนนิยามความหมายว่านึกถึงอะไรบ้างบนฐานเวลาอันจำกัด ซึ่งสาระพัดประโยชน์ขนานแท้เลยครับ

-สวัสดีครับพี่หมอธิ...

-ถือเป็นการส่งต่อความอร่อยมากกว่าครับพี่หมอ 55

-ขอบคุณครับ

-สวัสดีครับคุณลิขิต

-ขอบคุณที่มาเยี่ยมและให้กำลังใจบันทึกนี้นะครับ

-คนเลือดไทยหัวใจไทยครับ..

-ขอบคุณครับ

-สวัสดีครับพี่ Krutoom

-ได้พบกันเมื่อชาติต้องการครับพี่ครู 555

-ได้พลังใจกลับมาเพียบเลยครับ...

-ขอบคุณที่มาเยี่ยมและให้กำลังใจบันทึกนี้ครับ

-สวัสดีครับอาจารย์แผ่นดิน

-หากให้ผมนิยามคำว่า"ไผ่"ในเวลาอันจำกัด ผมขอนิยามไปถึงการได้รู้จักการ"คบคน"ครับ มีคนเคยบอกกับผมว่าให้คบคนเหมือนต้นไผ่ คือคบได้กับคนในทุกวัย เพราะแต่ละวัยเราก็จะได้เรียนรู้และรับประโยชน์จากไผ่กอนั้นเสมอ ๆครับ

-ขอบคุณครับ

-สวัสดีครับศิษย์พี่หนูรี

-สุขใจ..ใดๆ ไม่เกินที่นี่...ณ บ้านแพรว ครับ 55

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท