กล่องข้าว..ข้าวกล่อง
เมื่อ 50 ปีที่ีแล้ว ... ผู้เขียนไปโรงเรียน ... และมี ตลับข้าว หรือ กล่องข้าว ดังแสดงในภาพนะคะ ... จำได้ว่าแม่และป้า ... จะเป็นผู้เตรียมกับข้าวผู้เขียนค่ะ โดยแบ่งเป็น 2 ส่วน คือ กล่องเล็ก สำหรับ "ใส่กับข้าว" ... ส่วน "กล่องใหญ่" ใส่ "ข้าว" ค่ะ และแม่ก็จะใส่ซ้อน ลงไปในส่วนกล่องข้าวด้วย นะคะ ....
กล่องข้าวแบบนี้น่าจะเรียกว่า "กล่องข้าวโบราณ" น่าจะไม่ผิดนะคะ ... มีฝาปิด พร้อม ตัวล๊อก .... เมื่อยังเป็นเด็กๆ เล็กๆ ไปโรงเรียน ... ไม่มีอาหารเลี้ยงกลางวัน เหมือนสมัยปัจจุบันนี้ ไม่มี อบต./อบท/ อบจ. ที่แจกนม แจกอาหารกลางวัน .... ไม่มีระบบเศรษฐกิจที่มี เรื่อง การเงิน ... การบริหารการเงิน...การบริหารจัดการเข้ามาเกี่ยวข้อง ... เด็กนักเรียนจะต้องนำอาหารที่ปรุงเสร็จมาจากบ้าน นำไปรับประทานที่โรงเรียน ในมื้อเที้ยงค่ะ เรียกว่า "ข้าวกล่อง" โดยมี ตลับข้าว นี้ไปโรงเรียน เพื่อเป็นอาหารกลางวัน นะคะ
ข้าวกล่องนี้...ผู้เขียนมองลึกลงไปว่า ... เป็นมากกว่าข้าวกลางวัน ... เพราะใน "ข้าวกล่อง" นี้ บ่งบอกถึง .... ความรัก ความใส่ใจ ความรัก ความเมตตา-ปราณี ความเอื้ออาทร ... ที่พ่อ แม่ ปู่ ย่า ตา ยาย ป้า น้า อา คือ ญาติผู้ใหญ่ ... ที่มีต่อผู้เขียน หรือ มีต่อเด็กๆ ในสมัยนั้นนะคะ ... ชึ่งเป็นการประหยัด "เงิน" ค่าอาหารกลางวันและลดค่าใช้จ่ายในครัวเรือน ... เป็นการฝึกฝนเด็ก ... ไม่จำเป็นต้องใช้เงิน เสมอไป นะคะ ... ต่อมา ... ก็มีการพัฒนาเป็น "ปิ่นโต" นะคะ เพื่อให้มีจำนวนชั้นมากขึ้นนะคะ ... แต่ปัจจุบันนี้กลับใช้ "ถุงพลาสติก" ... ซึ่งเป็นปัญหาต่อสิ่งแวดล้อม ซึ่งเป็น "ขยะ" ที่ทำลายอยากนะคะ .... ถุงพลาสติก ... ยังเป็นพิษต่ออาหาร ต่อสุขภาพ ของเด็กๆ ด้วยนะคะ
สรุปได้ว่า ... กล่องข้าวและข้าวในกล่อง ... เป็นอะไรที่มากกว่าอาหาร ... ที่ผู้เขียนได้รับจาก แม่ พ่อ ป้าและญาติผู้ใหญ่ และยังเป็น "ความทรงจำ" ดีดีที่ยังคงอยู่ในใจของผู้เขียนตลอดมาและจะยังอยู่ตลอดไปค่ะ
ขอบคุณมากๆ ที่อ่านบันทึกนี้ค่ะ
20 มิถุนายน 2559
ความเห็น (13)
เห็นแล้วคิดถึงสมัยเด็กๆ
ผมใช้ปินโตครับ
ขอบคุณพี่เปิ้นมากๆครับ
คิดถึงๆๆ
ผมเคยกินข้าวปินโตหลายปีเลยครับ สมัยเป็นเด็กวัด
เรียกว่าโตมากับข้าวปินโตและข้าวก้นบาตรของพระเลยละครับ
ระลึกถึงวันวาน ...
ขอบคุณ ดร.ขจิต มากค่ะ .... คิดถึง นะคะ
-ขอบคุณ น้อง อักขณิช มากๆ ค่ะ
ขอบคุณ ดร. Pojana Yeamnaiyana Ed.D. มากๆค่ะ
นึกถึงสมัยเด็ก ๆ ผมก็มีกล่องข้าวครับ ผมมีแต่พลาสติกครับ ส่วนโลหะค่อนข้างแพงมาก เหมือนมีความห่วงใยในอาหารที่แม่ทำให้ ถ้าย้อนได้ และสามารถทำได้ในยุคนี้ คงจะดี เพราะประหยัดด้วยครับ และลดภาวะโลกร้อนด้วยจากการลดขยะ มีประโยชน์ด้านสุขภาพด้วยจากโฟมบรรจุอาหารที่ร้อน ๆ ขอบคุณบันทึกของพี่ที่ทำให้ระลึกถึงวันวานครับ
ว้าว ๆ รำลึกความหลังกันนะคะ
หลากหลายใช้สะดวกดูดีมีไว้ให้เลือกนะคะ
สวัสดีค่ะคุณหมอเปิ้ล...เห็นแล้วนึกถึงตอนเป็นเด็กๆ..ที่ใช้กล่องข้าวไป..รร. (ความเป็นเด็ก..ทำให้คิดและมองไปที่เพื่อน..ที่เขามีเงินซื้อ..อาหารโรงอาหาร..ว่า..(อิอิ)อายใช้กล่องข้าวสู้เพื่อนที่เขามีตังค์..ไม่ได้๕๕๕๕..)..แต่เมื่อมาอ่านข้อความนี้..กลับไปเห็นความคิดเมื่อเด็ก..อีกครั้ง..(โง่น่าดู)
เมื่อเติบโต..ก็มีปัณหาเกี่ยวกับ..ถุงพลาสติค..ใช้ตอนแรก..มันดูโก้..สดวกดี..ถูก..เพราะได้มาเปล่าๆ..กินเสร็จ..โยนทิ้ง..ไม่เห็นคุณค่า..(ตัวเลข)..ที่เพิ่มพูลจนเป็นสถิติ..ท่วมหัวท่วมหูอยู่เวลานี้..(จะจมขยะตาย)..๕๕๕...(เดี๋ยวนี้..ก็..ยังโง่อยู่)..เพราะรู้แล้ว..ก็ยังใช้..อยู่ทุกวันๆๆๆๆ...ไม่เลิก..๕๕๕๕..(ด่าว่า..ตัวตน)..อิอิ
ได้ใช้ค่ะ เป็นกล่องที่แข็งแรงด้วยนะคะ ปิ่นโตโบราณยังพอมีให้ได้เห็นได้ซื้อค่ะ เดี๋ยวนี้ทำเป็นสีสวยและราคาสูงด้วย ขอบคุณมากนะคะ ทำให้คิดถึงตอนเด็กๆ
นึกถึงสมัยเรียนชั้นประถมเคยใช้ค่ะ ตอนนั้นชอบมากค่ะ
คุณมะเดื่อ ทันใช้กล่องแบบนี้ตอนเรียนมัธยม
สมัยประถม หิ้วปิ่นโตจ้าา
คิดถึงเสมอจ้าา
