๔๐๑. ครูจะดูแลเธอเอง..

วันนี้..ประชุมผู้ปกครองนักเรียนชั้นป.๖..บอกผู้ปกครองว่า..เราจะก้าวไปด้วยกันนะครับ..ปีนี้ นักเรียน ป.๖ มากกว่าปีที่แล้ว..ครู..อยากเห็นความสำเร็จด้านการเรียนรู้ของนักเรียน แต่ลำพังครู เพียงส่วนเดียวคงเป็นไปได้ยาก หากไม่ได้รับการสนับสนุนส่งเสริมจากผู้ปกครอง..

เด็ก..กำลังเจริญเติบโต รบกวนผู้ปกครองสังเกตพฤติกรรม สอบถามเรื่องการบ้าน อย่าให้ขาดเรียนและ ส่งเสริมให้เรียนพิเศษกับครูในช่วงเวลาที่โรงเรียนขอความร่วมมือ..นะครับ

ขอบคุณผู้ปกครอง..ที่นักเรียนรุ่นนี้ไม่มีปัญหา เป็นรุ่นดรีมทีม ที่ครูพอใจและพร้อมที่เสริมเติมต่อความรู้ให้ เพื่อนักเรียนจะได้ก้าวต่อไป..ส่วนชั้นอื่นๆ..ผมไม่ได้เล่าให้ผู้ปกครองฟัง..ว่า..ผมพบอะไร เด็กหลายคนน่าสงสาร...มากๆ

กัปตัน..นักเรียนชายชั้น ป.๕..คุณพ่อมีอาชีพขายตรง..กัปตัน..ย้ายมาจากกรุงเทพฯ มาเข้าเรียนชั้น ป.๔ เมื่อปีที่แล้ว เนื่องจาก พ่อกับแม่แยกทางกัน..กัปตัน..อ่านหนังสือไม่คล่อง..ผมต้องดูแลเป็นพิเศษ..ปีนี้..ผิดสังเกต จากที่เคยมีนิสัยร่าเริง..กลับเงียบขรึม..พูดน้อยลง..

ผมไม่ทันได้สอบถาม แม่ครัวของโรงเรียน..ที่กัปตัน ไปกินข้าวด้วย เกือบทุกเย็น บอกว่า กัปตันอยู่ระหว่างการปรับตัว..กับแม่ใหม่..พ่อมีภรรยาคนที่สามแล้ว

แฮ๊ค..นักเรียนชั้น ป.๓ ย้ายมาเมื่อตอนอยู่ ป.๒ จากโรงเรียนอนุบาลประจำอำเภอ..ตอนย้ายมาใหม่ๆ..มีรถรับส่งหรูหรา สะดวกสบาย ใครๆก็มองว่า..เป็นเด็กไฮโซ ดูท่าจะมาจากครอบครัวที่อบอุ่น..วันนี้..แฮ๊ค..หงอยเหงา ดูเป็นเด็กซึมเศร้า..คนที่มารับแฮ๊ค ตอนเย็น ไม่ใช่พ่อกับแม่ แต่เป็นป้า..แล้วป้าก็บอกผมว่า..พ่อกับแม่แฮ๊ค..ทะเลาะกันอย่างรุนแรง..

ที่ผมรู้มากกว่านั้น..ก็ตอนที่แฮ๊ค ออกไปเล่าเรื่องราวที่ประทับใจหน้าชั้นเรียน..แฮ๊คเล่าว่า..

“...ผมเห็นแม่กินยา..ที่ห้องน้ำ..น้ำลายฟูมปาก ผมรีบวิ่งไปบอกป้า จากนั้นป้าก็พาแม่ไปโรงพยาบาล...”

ตอนกลางวัน..ครูประจำชั้น. ป.๔ นำจดหมาย..ของยาย พร้อมด้วย ยา จำนวน ๒ เม็ด มาส่งให้ผม

ในจดหมายมีข้อความว่า...

“ วันนี้..ยายให้ยาแค๊มป์มา ๒ เม็ด กินตอน ๘ โมง กับบ่ายโมง ครั้งละ ๑ เม็ด ยายรบกวนคุณครูช่วยเตือนให้ทานยา กลัวว่าแค๊มป์จะลืมกิน ยานี้ จะทำให้นิ่งได้ ๒ ชั่วโมงเท่านั้น เป็นยาที่หมอจ่ายให้ ยายเอามาจากกรุงเทพ ขอบพระคุณคุณครูมากนะคะ ที่คอยเอาใจใส่นักเรียน..”

ผมอ่านจบ..บอกครูประจำชั้นไปว่า..”ไม่ต้องให้ทานยานะครับ เพราะการทานยา อาจมีผลข้างเคียง ทานแล้วต้องทานอยู่เรื่อยๆ จะมีปัญหา เด็กจะปรับตัวยาก ให้เรียนร่วมกับเพื่อนๆไปตามปกตินี่แหละ...ความสุข..ในการเรียนรู้ จะเป็นยารักษาที่ดีกว่า”

ครับ..ผมอยู่กับนักเรียนแบบนี้ และเริ่มจะมากขึ้นทุกวัน แต่..เราเป็นครอบครัวเดียวกัน แลกเปลี่ยนเรียนรู้ร่วมกัน ด้วยความรักความเข้าใจ..ผมไม่ได้บอกอะไรพวกเขา..แต่เชื่อว่าเขาคงอ่านสายตาผมออกว่า....ครูจะดูแลเธอเอง..

ชยันต์ เพชรศรีจันทร์

๑ มิถุนายน ๒๕๕๙

[ขจิต ฝอยทอง]

มาชื่นชมการทำงาน

นักเรียนมีปัญหาหลายคน

ดีใจมากๆที่ ผอ ช่วยเหลือและดูแลเป็นอย่างดี

สู้ๆครับ